mman Posted September 21, 2009 Share Posted September 21, 2009 Συγνώμη που σποιλεριάζω ελαφρώς, αλλά μιας και έχουμε εδώ άτομα που γνωρίζουν τον κύριο Κάουα, το προηγούμενο βιβλίο του ("Τι τραγουδούσαν οι σειρήνες", εκδόσεις "FUTURA"), είναι φαντασίας; Η περιγραφή στο οπισθόφυλλο, όπως την εντόπισα στο δίκτυο, με έχει μπερδέψει. Εγώ τον έχω δει μόνο μία φορά, όταν παρουσίασε (με πολύ κέφι και χαρακτηριστική ευφράδεια) στη Λέσχη Φίλων Κόμικς το Κόμικς "El Eternauta" και μετά ήπιαμε δύο ποτά μαζί με μια μεγάλη παρέα -φαίνεται πολύ ενδιαφέρων τύπος. Δεν έχω ιδέα για το είδος της συλλογής διηγημάτων του, αλλά νομίζω ότι έχει εξαντληθεί. Ο PiKei ίσως ξέρει περισσότερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted September 21, 2009 Share Posted September 21, 2009 (edited) Ὑπῆρξαν κανὰ-δυὸ σημεῖα ποὺ μὲ δυσαρέστησαν (εἶναι καθαρὰ ὑποκειμενικὴ ἄποψη), ὅπως ὅτι ἡ ἱστορία εἶναι μιὰ ἀπὸ τὶς πολλὲς τῆς ἡρωίδας, τῆς Πανδώρας Ὄρμοντ - ὅτι δηλαδὴ ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ ἕνα τύπο ντετέκτιβ τοῦ παραφυσικοῦ. Ἢ ὅτι ἐξ ἀρχῆς οἱ χαρακτῆρες καταλαβαίνουν πὼς ὅ,τι συμβαίνει ἔχει ἑρμηνεία πέραν τῆς κοινῆς λογικῆς - ἀπόρροια τῆς προηγούμενης περιόδου. Και εγώ εξέφρασα την ίδια ένσταση στον εκδότη του βιβλίου. Αφενός μου απάντησε ότι με μια πιο προσεκτική ανάγνωση των εισαγωγικών παραγράφων του βιβλίου διαπιστώνει κανείς ότι γίνεται σύνδεση με τα προηγούμενα -- και όντως, έτσι είναι (αν και ως αυτόκλητος υπερασπιστής των Δικαιωμάτων του Αναγνώστη πρεσβεύω ότι ο αναγνώστης έχει κάθε δικαίωμα να απαιτεί να του τα δίνουν όλα σερβιρισμένα στο πιάτο. Θα ήθελα λοιπόν ένα εισαγωγικό σημείωμα που να πληροφορεί ότι: ) Αφετέρου δύο διηγήματα με τις ιστορίες της Πανδώρας υπάρχουν στο προαναφερθέν βιβλίο "Τι τραγουδούσαν οι σειρήνες". Τέλος, επειδή βλέπω ότι υπάρχει θέμα τονισμού, το όνομα είναι Κάουα, με τον τόνο στο πρώτο α. Edited September 21, 2009 by Count Baltar Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PiKei Posted September 22, 2009 Author Share Posted September 22, 2009 Συγνώμη που σποιλεριάζω ελαφρώς, αλλά μιας και έχουμε εδώ άτομα που γνωρίζουν τον κύριο Κάουα, το προηγούμενο βιβλίο του ("Τι τραγουδούσαν οι σειρήνες", εκδόσεις "FUTURA"), είναι φαντασίας; Η περιγραφή στο οπισθόφυλλο, όπως την εντόπισα στο δίκτυο, με έχει μπερδέψει. Ναι, είναι συλλογή διηγημάτων και κινείται στον χώρο του Φανταστικού. Κατά Κάουα πάντα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted September 22, 2009 Share Posted September 22, 2009 Ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις, παιδιά. Ρώτησα εκ του πονηρού. Είχα εντοπίσει ένα αντίτυπο, το οποίο πλέον αποτελεί ιδιοκτησία μου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 10, 2010 Share Posted April 10, 2010 Δε θα διαφωνήσω πολύ με τον κύριο mman, το βιβλίο είναι ένα από τα πολύ καλά δείγματα σύγχρονου υπερφυσικού τρόμου. Η γραφή είναι εξαιρετική, οι χαρακτήρες πείθουν, οι ανατροπές είναι πετυχημένες, η φύση του κακού, ο κεντρικός κακός χαρακτήρας και η τελική λύση είναι έξυπνες και πολύ καλά δοσμένες. Extra mile οι άπειρες αναφορές που γίνονται τόσο πετυχημένα ώστε να μην κουράζουν, αντίθετα, όταν πιάνεις τα easter eggs (ιατροδικαστής Μάστερτον, ντετέκτιβ Μπάρκερ, ρεπόρτερ Ούνα Πήρσον, γνωστό ήρωα τον comics σε ιγκόκνιτο guest εμφάνιση) σκας και ένα χαμόγελλο που τους ξέρεις. Οι τίτλοι με τις ταινίες έχουν την πλάκα τους, ενώ οι αναφορές περνούν και σε ένα δεύτερο επίπεδο, με την πλοκή να θυμίζει σε σημεία πολύ γνωστές ταινίες (έχω την αίσθηση ότι σημαντική έμπνευση για το βιβλίο είναι τα In the mouth of madness και Cigar Burns του J. Carpenter). Το βιβλίο, ανεξάρτητα από το αν είναι Ελληνικό, δεν είναι άψογο. Σε σημεία η λογική του είναι τόσο κινηματογραφική, στηριγμένη στα έξυπνα set pieces, που, λογοτεχνικά, "χάνει". Οι χαρακτήρες είναι πολύ καλύτεροι από ότι θα συναντήσει κανείς πχ στον Μάστερτον, αλλά επιδέχονται παραπάνω δουλειάς (πλην του κακού, που είναι απλά εξαιρετικός και κλέβει την παράσταση). Κοιλιές υπάρχουν σε κάποια σημεία αλλά κρατάνε λίγο. Σε ένα είδος όμως όπως ο υπερφυσικός τρόμος, που τα μεγάλα ονόματα παίζουν με τη λογική του "ας βγάλω ένα ακόμα βιβλίο με 'χαζό' σπλάττερ για να βγει η χρονιά" είναι, αν όχι μια όαση, τουλάχιστον ένα αξιοπρεπέστατο ανάγνωσμα και καλή επιλογή για άτομα που δεν είναι ιδιαίτεροι φαν του τρόμου. Edit το κακόχολον: Αντε, ένα παράπονο για να μην τον ματιάξω. Καλά ρε Ντορεμιέ, είσαι περιτριγυρισμένος από κινηματογραφικό φιλμ, το κρατάς στα χέρια σου και... ανάβεις πίπα; Θα μας τρελάνεις; Αφού δεν έγινε έκρηξη που θα ζήλευε η Αλ-Κάιντα πάλι καλά... Θα τέλειωνε και το βιβλίο στο 10% :-p Ναι, και, αν αναλογιστεί κανείς και τα όσα γίνονται στη συνέχεια, απορώ πώς ξέφυγε του συγγραφέα-επιμελητή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted March 29, 2011 Share Posted March 29, 2011 (edited) Το ρούφηξα. Δε λέω ότι αναγνώρισα κάθε υπονοούμενο και κάθε Easter Egg αλλά το καταδιασκέδασα. Οι περιγραφές ήταν πραγματικά κινηματογραφικές και το τέλος, έτσι αιωρούμενο εξαιρετικό (παρά που πολύ βολικά προϊδεάζει για ένα σίκουελ) . Το μόνο που δεν κατάλαβα εύκολα ήταν ότι ο Τζων ήταν τυφλός. Υποθέτω όμως ότι έπρεπε να το καταλάβω από το μπαστούνι. Αυτό που μου έλειψε όμως ήταν μια πιο ξεκάθαρη εξήγηση του γιατί και πώς σκοτώθηκε ο Σάμιουελς. Τόσα είπε ο Μπαρόν Σαμντί, δε μπορούσε να το πει κι αυτό; Edited March 29, 2011 by Naroualis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted March 29, 2011 Share Posted March 29, 2011 Βρε Ευθυμία κράτα και κάτι κρυφό!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted March 29, 2011 Share Posted March 29, 2011 Ούπς! Διόρθωσα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
melkiades Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 (edited) Το τελείωσα κι εγώ πριν από λίγο. Μου άρεσε πολύ και η ιστορία και ο τρόπος που είναι γραμμένη. Τα λένε καλύτερα ο Μιχάλης και ο Κόμης από μένα. Το ωραιότερο σημείο για μένα είναι η περιγραφή της ταινιας "Η κόρη του Δράκουλα" καρε-καρέ όταν υποτίθεται ότι ενώνουν τα κομμάτια της. Αυτό που λίγο με χάλασε ήταν ο τρόπος που μαθαίνουμε την αλήθεια από το στόμα του Σαμεντί ο οποιος μιλάει για πάρα πολλές σελίδες και εξηγεί τα πάντα. Βέβαια η ιστορία του είναι πολύ ωραία και από τη στιγμή που ήταν μόνο ο ίδιος παρόν σε όλο αυτό δεν μπορώ να βρω κάποιον άλλο τρόπο (βέβαια εγώ δεν είμαι συγγραφέας) αλλά δεν μου αρέσει όλο αυτό το φόρα παρτίδα της εξήγησης. Αντίθετα το κομμάτι της ιστορίας που μαθαίνουμε μέσω της ταινίας είναι πολύ πετυχημένο και νομίζω ότι είναι ο καλύτερος τρόπος να το δώσει όλο αυτό. Ο χαρακτήρας της Πανδώρας είναι λίγο περίεργος, μου φαίνεται αρκετά ψυχρή στην αρχή στον τρόπο που αντιδρά στο θάνατο του αδερφού της. Ο Ντορεμιέ είναι κομματάκι αδιάφορος ενώ συμφωνώ με την Ευθυμία ότι ο πρώτος φόνος δεν πολυεξηγείται. Αν δηλαδή η Ντάρσια, χωρίς συνείδηση αντιδρούσε σπασμωδικά και σκότωνε αυτούς που πήγαιναν να δουν κομμάτια της ταινίας της και ο Σαμεντί ήθελε στην παραγματικότητα να την ελευθερώσει ενώνοντας τα κομμάτια της ταινίας, δεν καταλαβαίνω γιατί η ταινία τελικά έμεινε στη θέση της και δεν έγινε καμία προσπάθεια να την κλέψουν. Αν η ίδια η Πανδώρα δεν την έπαιρνε και δεν έψαχνε τα υπόλοιπα τμήματά της το τμήμα αυτό της ταινίας θα παρέμενε κρυμμένο ή σε κάθε περίπτωση θα αργούσαν να το βρουν. Οι κινηματογραφικές αναφορές (όσες φυσικά καταλάβαινα) με έβαλαν σε μπελάδες και αύξησαν τη λίστα με τις ταινίες που δεν έχω δει και θέλω να δω. Προς το παρόν είδα χθες το βράδυ το Δράκουλα με τον Μπέλα Λουγκόζι του 31 (που είχα δει τμήματα και ποτέ ολόκληρη της ταινία), στον οποίο αναφερόταν συνεχώς ο Κάουα και ήθελα να καταλάβω λίγο περισσότερα. Και ένα τελευταίο σχόλιο, το εξώφυλλο είναι πραγματικά απαίσιο. Δεν μου άρεσε καθόλου, ούτε το στήσιμο ούτε η φάτσα της Μέρυλιν που είναι και άσχετη. Edited December 26, 2011 by melkiades Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Και ένα τελευταίο σχόλιο, το εξώφυλλο είναι πραγματικά απαίσιο. Δεν μου άρεσε καθόλου, ούτε το στήσιμο ούτε η φάτσα της Μέρυλιν που είναι και άσχετη. Το εξώφυλλο έχει αποτρέψει τρία άτομα από το να το δεχτούν, όταν τους το πρότεινα να το πάρουν για να το διαβάσουν. (το τελευταίο σχόλιο που θυμάμαι, την προηγούμενη βδομάδα "πάρτο απο δω!") Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Το εξώφυλλο όμως δεν υπάρχει περίπτωση να μην τραβήξει την προσοχή σου, σωστά; Και σε ένα πάγκο με άλλα 20 βιβλία αραδιασμένα δίπλα π.χ, αυτό είναι καλό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Το εξώφυλλο μια χαρά είναι και σίγουρα τραβάει την προσοχή. Αλλά σημασία έχει το περιεχόμενο το οποίο είναι εξαιρετικό-και όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 (edited) Και ένα τελευταίο σχόλιο, το εξώφυλλο είναι πραγματικά απαίσιο. Δεν μου άρεσε καθόλου, ούτε το στήσιμο ούτε η φάτσα της Μέρυλιν που είναι και άσχετη. OΚ, όλα τα γούστα είναι σεβαστά, αλλά Πώς είπατε; Κατά τη γνώμη μου, το εξώφυλλο είναι ό,τι πρέπει για το είδος και το περιεχόμενο του βιβλίου. Είναι σαν να λέμε ότι λίγο μπούτι και λίγο στήθος δεν θα ταίριαζαν στο εξώφυλλο μιας τσόντας. Ε, κι ο Κάουα τσόντα γράφει. Από τις άλλες. Το ότι το εξώφυλλο είναι πετυχημένο θα το καταλάβουμε / επιβεβαιώσουμε σε είκοσι χρόνια από σήμερα, όταν η απλή αναφορά στον τίτλο του βιβλίου θα μας θυμίζει το εξώφυλλο και το αντίθετο. Edited December 26, 2011 by mman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
bram K Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Καλημέρα και καλές γιορτές σε όλους! Ως πρόσφατα γραμμένος και άμεσα ενδιαφερόμενος, θα θελα απλά να ευχηθώ και να μοιράσω ένα γενικό ευχαριστώ, εννοείται σε όλα τα μέλη, και φυσικά σε όσους το διάβασαν ή προτίθενται να το κάνουν. Thanks επίσης σε όσους ήρθατε στην παρουσίαση του Νεκρού Δέρματος, χάρηκα που σας είδα. Τα καλά σας λόγια μου δίνουν θάρρος και οι κριτικές σας είναι καλοδεχούμενες, ούτως ή άλλως παλεύουμε πάντα για το καλύτερο, αυτός είναι ο στόχος. Και πάλι χρόνια πολλά! Και καλό τρόμο (μόνο fictional) για το 2012! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 (edited) Το εξώφυλλο μια χαρά είναι και σίγουρα τραβάει την προσοχή. Αλλά σημασία έχει το περιεχόμενο το οποίο είναι εξαιρετικό-και όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα. Εννοείται. (Και οι πρώτοι 2 το πήραν με το ζόρι ) Αυτή της προηγούμενης βδομάδας, μου διέφυγε αλλά πού θα πάει, στο ίδιο σπίτι ζούμε Αυτά παθαίνεις όταν δεν κάνεις refresh τη σελίδα. (σαν να κοιτάς από την άλλη πλευρά, ενώ περνάει από δίπλα σου η Marilyn (μιας και την αναφέραμε ) Μεσιέ, καλωσορίσατε! Edited December 26, 2011 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Kαλως ήρθες Αβραάμ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
melkiades Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Ω, γαμώτο δεν μου είπατε ότι διαβάζουν και οι συγγραφείς τα σχόλια! Αν το ήξερα δεν θα έγραφα τίποτα (άτομα που γράφουν από εδώ μέσα το ξέρουν αυτό). Τώρα θα έχω το νου μου στα σχόλια για το Νεκρό Δέρμα. Τι να πω, καλωσήρθες στο φόρουμ αλλά να ειδοποιείς. Από την άλλη για το εξώφυλλο γούστα είναι αυτά, αλλά εμένα δεν μου άρεσε τι να κάνουμε; Καταλαβαίνω ότι βλέποντάς το μια φορά το θυμασαι, κι εγώ άλλωστε ήξερα το εξώφυλλο χωρίς να έχω διαβάσει το βιβλίο αλλά από μόνο του αυτό δεν μου λέει κάτι. Επίσης Blade το γεγονός ότι το διάβασα σημαίνει ότι προφανώς δεν στάθηκα σε αυτό, αλλά περισσότερο στη σούπερ αφιέρωση που είχε στην πρώτη σελίδα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Καλημέρα και καλές γιορτές σε όλους! Ως πρόσφατα γραμμένος και άμεσα ενδιαφερόμενος, θα θελα απλά να ευχηθώ και να μοιράσω ένα γενικό ευχαριστώ, εννοείται σε όλα τα μέλη, και φυσικά σε όσους το διάβασαν ή προτίθενται να το κάνουν. Thanks επίσης σε όσους ήρθατε στην παρουσίαση του Νεκρού Δέρματος, χάρηκα που σας είδα. Τα καλά σας λόγια μου δίνουν θάρρος και οι κριτικές σας είναι καλοδεχούμενες, ούτως ή άλλως παλεύουμε πάντα για το καλύτερο, αυτός είναι ο στόχος. Και πάλι χρόνια πολλά! Και καλό τρόμο (μόνο fictional) για το 2012! Καλώς το κι εδώ το πουλάκι μου! Χρονιάρες μέρες, ο μεσιέ Μπραμ Κάουα βρήκε χρόνο να ασχοληθεί με τα σόσιαλ μύδια. Καλορίζικος! Και με κράνος, εδώ βαράμε άσχημα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Εγώ το διάβαζα στο τρένο και με έκοψε κάποιος για να με ρωτήσει αν το βιβλίο έχει σχέση με τη Μαίρυλιν. Του είπα ότι είναι αστυνομικό-νουάρ, δεν ξέρω τι κατάλαβε, αλλά πάντως αυτό δείχνει ότι το εξώφυλλο τραβάει την προσοχή, αν μη τι άλλο. Η γνώμη μου είναι ότι είναι κάπως παλιομοδίτικο σαν στήσιμο της φωτογραφίας, αλλά τα αίματα στο μάτι βεβαίως και κολλάνε με το περιεχόμενο. Καλημέρα και καλές γιορτές σε όλους! Ως πρόσφατα γραμμένος και άμεσα ενδιαφερόμενος, θα θελα απλά να ευχηθώ και να μοιράσω ένα γενικό ευχαριστώ, εννοείται σε όλα τα μέλη, και φυσικά σε όσους το διάβασαν ή προτίθενται να το κάνουν. Thanks επίσης σε όσους ήρθατε στην παρουσίαση του Νεκρού Δέρματος, χάρηκα που σας είδα. Τα καλά σας λόγια μου δίνουν θάρρος και οι κριτικές σας είναι καλοδεχούμενες, ούτως ή άλλως παλεύουμε πάντα για το καλύτερο, αυτός είναι ο στόχος. Και πάλι χρόνια πολλά! Και καλό τρόμο (μόνο fictional) για το 2012! Καλωσήρθες! Εγώ είμαι η πρώτη υπογραφή σε αντίτυπο του "Νεκρού Δέρματος" που έβαλες προχτές στο Έναστρον. Απέδωσαν, να υποθέσω, οι προσπάθειες δια της πρηχτικής μεθόδου; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Καλημέρα και καλές γιορτές σε όλους! Χμμ. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι όταν (και όχι αν) ο Αβραάμ έρθει στο φόρουμ, το nick θα είναι bram, αλλά δεν ήξερα τι bram. bram K, λοιπόν. Καλώσήρθες και, ναι, το κράνος που λέει ο Κόμης είναι πάντα χρήσιμο -γιατί τσούκου-τσούκου τελειώνω το Δέρμα όπου να 'ναι. O.T. 1) Ω, γαμώτο δεν μου είπατε ότι διαβάζουν και οι συγγραφείς τα σχόλια! Αν το ήξερα δεν θα έγραφα τίποτα (άτομα που γράφουν από εδώ μέσα το ξέρουν αυτό). Τώρα θα έχω το νου μου στα σχόλια για το Νεκρό Δέρμα. 2) Τι να πω, καλωσήρθες στο φόρουμ αλλά να ειδοποιείς. 1) Αχαχαχα! Κι έλεγα το πρωί, να της το πω ότι επίκειται άφιξις; Άσε μην την τρομάξω και ξαναμπεί στη λαγουδότρυπα... 2) Ε, ναι, ρε Αβραάμ, να ειδοποιείς! Πώς μπαίνεις έτσι δηλαδή; Πες, σύρμα, έρχομαι, μαζέφτε τις κριτικές σας... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Καλωσόρισες Αβραάμ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Καλωσήρθες Αβράαμ. Καλές συζητήσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted January 27, 2012 Share Posted January 27, 2012 Τελείωσα χθες το Ασήμι που Ουρλιάζει (δώρο του κυρίου Μανωλιού, a long long time ago). Η γραφή του Αβραάμ Κάουα είναι εξαιρετική! Και οι γνώσεις του πάνω στον κινηματρογράφο αρκετές για να κάνουν και τους πιο χαρντ κορ σινεφίλ (δεν ανήκω επ' ουδενί σ' αυτό το είδος) να ψάχνονται. Οι χαρακτήρες είναι ξεχωριστοί, σαφείς (αν και κλισεδιαρισμένοι σε βαθμό κακουργήματος), οι ατάκες σκοτώνουν (ενίοτε και κυριολεκτικά), η υπόθεση κάνει τραμπάλα ανάμεσα στο εντελώς πρωτότυπο και το χιλιοχρησιμοποιημένο, με ρυθμό που ζαλίζει. Ομολογώ πως δεν ήξερα ούτε το 1/100 των αναφερόμενων ταινιών/ηθοποιών/σκηνοθετών και χρειάστηκα μια μικρή έρευνα στον γούγλη της γειτονιάς μου να με διαφωτίσει για το μέρος που βρίσκονταν τα αυγά και τα πασχάλια. Ευχαριστώ πολύ τον Αβραάμ για το μικρό αυτό ταξίδι στην χώρα των θαυμάτων του κινηματογράφου. Τώρα πάμε σ' αυτά που με χάλασαν (και για τα οποία ουδεμία ευθύνη φέρει ο συγγραφέας): δυστυχώς το είδος αυτό του τρόμου που μπλέκει το μέντιουμ της γειτονιάς με τον Σέρλοκ Χολμς και τους Γκοστμπάστερς δεν είναι του γούστου μου. Η Πανδώρα, αν και εξαιρετικά σκιαγραφημένη σαν μάτσο γκόμενα που δε μασάει κάστανα, με χάλασε ως μπακράουντ. Είμαι σίγουρη πως χρησιμοποιείται επίτηδες και διαπίστωσα ότι χρησιμοποιήθηκε σχεδόν αριστουργηματικά, αλλά και πάλι, το μέντιουμ του 21ου αιώνα με τον τυφλό συνεργάτη δε με τραβάει σαν πρωταγωνίστρια. Ούτε ένιωσα κάποια συμπάθεια για τον επίσης επίτηδες κλισεδιαρισμένο και μόνιμα στραβωμένο γερόμπατσο. Ίσως η ανάμνηση πολλών κακογραμμένων βιβλίων με τέτοιους πρωταγωνιστές να με απώθησε. Μολαταύτα, θα δώσω τουλάχιστον εφτά σαν βαθμολογία, γιατί πραγματικά αξίζει τον κόπο, είναι καλογραμμένο, σέβεται τον αναγνώστη του και θα σας ταξιδέψει απ' το Λονδίνο στο Χόλιγουντ σ' ένα ραντεβού μ' έναν θεό και τη μούσα του και το κοινό της παράστασης αποτελείται απ' τους χειρότερους εφιάλτες του κινηματογράφου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted July 13, 2012 Share Posted July 13, 2012 (edited) Διάβασα επιτέλους κι εγώ το Ασήμι. Χωρίς να πω πως ενθουσιάστηκα, είναι ένα βιβλίο πάνω απ' όλα συναρπαστικό. Νομίζω πως, αν έχει κάποιος τον χρόνο, μπορεί άνετα να το διαβάσει με τη μία. Αυτό που του χαρίζει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του είναι η προφανής λατρεία και οι σε βάθος γνώση που έχει ο συγγραφέας πάνω στις παλιές ταινίες τρόμου. Στην πραγματικότητα, το βιβλίο, περισσότερο και από ένα μυθιστόρημα τρόμου, είναι ένας φόρος τιμής στον φανταστικό κινηματογράφο της παλιάς εποχής. Για μένα αυτό είναι οπωσδήποτε θετικό, μιας κι έχω μια μεγάλη συμπάθεια στις ταινίες και τους σκηνοθέτες στους οποίους ο Κάουα αποτίει φόρο τιμής - χωρίς βέβαια να πλησιάζω ούτε σε απόσταση δέκα ετών φωτός τη γνώση του συγγραφέα πάνω στο αντικείμενο. Αυτό όμως που καταφέρνει αξιοθαύμαστα είναι αυτό το χαρακτηριστικό να το κάνει να δουλέψει ακόμα και αν ο αναγνώστης δεν ξέρει τίποτα πάνω στο θέμα. Οι αναφορές και τα κλεισίματα του ματιού εντάσσονται μια χαρά στην πλοκή, ακόμα κι αν δεν πιάσεις καμία. Για μένα, το ωραιότερο ίσως σημείο του βιβλίου είναι οι περιλήψεις του Τόμπι για τις ανύπαρκτες ταινίες ή σκηνές, όπως και η ίδια η Κόρη του Δράκουλα, την οποία μου φαίνεται πως ο συγγραφέας θα ήθελε πάρα πολύ να έχει σκηνοθετήσει - μέχρι και τις κινήσεις της κάμερας έχει σκεφτεί. Στα θετικά επίσης, ο ούμπερ κακός. Βέβαια, η αγάπη του Κάουα για τον κινηματογράφο κάποιες φορές μπαίνει περισσότερο στη μέση από όσο θα έπρεπε. Έτσι, ενώ κάποια κλισέ ενσωματώνονται πολύ ωραία (π.χ. τα βουντού που παρουσιάζονται αμέσως αμέσως σαν μακάβρια και σκοτεινή μαγεία - στην αρχή σκέφτηκα "μα πώς του ξέφυγε, αφού ο άνθρωπος ξέρει καλά", αλλά στο τέλος όλα μπήκαν στη θέση τους) - ή η πανέξυπνη αναφορά για τις ψευδοεπιστημονικές εξηγήσεις που έμπαιναν στις ταινίες τρόμου, ενώ τελικά ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στο βιβλίο , κάποια άλλα κλωτσάνε λίγο στα μάτια μου. Και, κατά βάση, η σκηνή προς το τέλος (εξαιρετικά σκηνογραφημένη και προετοιμασμένη όμως), όπου ο Σαμεντί εξηγεί με ευφράδεια και χωρίς άγχος το σχέδιό του και ό,τι έχει προηγηθεί, ενώ η Πανδώρα συμπληρώνει τα κενά, λέγοντας όσα καταλαβαίνει. Η χρήση αυτού του τεχνάσματος σαν κλισέ από ταινία το βοηθάει βέβαια να μη μοιάζει τόσο αδέξιο, όσο θα έμοιαζε κανονικά, αλλά δε δουλεύει (μάλλον ποτέ άλλωστε) για μένα. Το άλλο που έχω να παρατηρήσω (και είμαι σίγουρος ότι θα στενοχωρήσω τον συγγραφέα) είναι πως βρήκα τελείως επίπεδο τον χαρακτήρα της Πανδώρας, η οποία έμοιαζε σχεδόν αμέτοχη στα πάντα, ακόμα και σε όσα την αφορούσαν άμεσα. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ήταν αρκετά τυπικοί, αλλά δούλεψαν μια χαρά. Βρήκα παρατραβηγμένη, ή μάλλον φτωχά προοικονομημένη, την εμφάνιση του Δράκουλα - Τσακ Νόρρις προς το τέλος. Το τέλος-τέλος, αντίθετα, ήταν πάρα πολύ καλό και γκρίζο - πάλι αξιοποιώντας τεχνικές από ταινίες που υπολογίζουν σε σήκουελ. (Άσε που αφήνει υποσχέσεις πως θα ξυπνήσουν οι Παλαιοί). Στα πιο ψιλά, κάποια πράγματα που έχουν ξεφύγει από τον συγγραφέα και τον επιμελητή - κάποιες επαναλήψεις λέξεων - και κάποιες φράσεις, στις οποίες μού φάνηκε πως ο συγγραφέας σκεφτόταν Αγγλικά. Το Ασήμι είναι, τελικά, ένα βιβλίο που πρώτ' απ' όλα προσφέρεται για ψυχαγωγία. Αγωνία, τρόμος με όλα τα αγαπημένα στοιχεία που έχουμε συνδυάσει με αυτόν, σε ένα βιβλίο που κρατάει το ενδιαφέρον στο κόκκινο σε όλη την διάρκειά του. Θα διαβάσω τις υπόλοιπες περιπέτειες της Πανδώρας; Σίγουρα. Άλλωστε, ο ίδιος ο συγγραφέας μας έχει ήδη κλείσει το μάτι, μιλώντας για τις βαμπιρικές πορνοστάρ. Αναμφίβολα θετική η πρώτη γνωριμία μου με τον bram, κι ελπίζω σε ακόμα καλύτερη συνέχεια. Άλλωστε, η βασική μου ένσταση είναι μάλλον θέμα άποψης, και σίγουρα όχι έλλειψης τεχνικής ή ικανοτήτων. Edited July 13, 2012 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rama Posted July 27, 2012 Share Posted July 27, 2012 Ομολογω πως δεν περιμενα να μου αρεσει τοσο πολυ, αλλα τελικα δεν μπορουσα να το βαλω κατω......και αν δεν ηταν και η πραγματικη ζωη στη μεση με τις υποχρεωσεις, θα το ειχα τελειωσει μεσα σε μια μερα Καποια στιγμη λεω να παρω και το Νεκρο Δερμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.