Jump to content

Αφήνετε βιβλία μισοτελειωμένα;


Βάρδος

Recommended Posts

Απλό ερώτημα. Υπάρχει περίπτωση να αρχίσετε να διαβάζετε ένα βιβλίο και να το αφήσετε στη μέση, για κάποιο λόγο; Κι αν ναι, ποιος λόγος μπορεί να είναι αυτός; Αν πάλι τελειώνετε πάντα όλα τα βιβλία, γιατί τα τελειώνετε πάντα;

Link to comment
Share on other sites

exo afhsei kapoia biblia, kyrios logo baremaras(diladi htan bareta...oxi epeidh ego bariomoun)opos px to Witching Hour, kai kapoia alla giati htan etsi ki etsi, kai agorasa kati kalytero pou ithela na diabaso.Kai telika emeinan etsi.

Link to comment
Share on other sites

Έχω μερικά βιβλία που τα έχω αφήσει στη μέση για διάφορους λόγους. Είτε επειδή η μετάφραση είναι τόσο χάλια που με τσαντίζει ή γιατί η γραφή του συγγραφέα είναι για κλάμματα. Όταν συμβαίνει αυτό τσαντίζομαι πάρα πολύ.

Link to comment
Share on other sites

sorry gia ta greekeglish ...

basika sto spiti mou exo apeira vivlia fantasias. px ksekinao to ena kai opos eipe kai o northerain orismenes fores, bariese ton tropo sigrafhs kapoiou sigrafea eite logo douleias den prolaveneis, ksexnas kai apo to na ksanarxhseis ena bareto vivlio, kaneis tin metavash sou se ena allo na deis kai pos grafei o sygrafeas, ti leei h istoria, kai an se sineparei thn roufas san sfougari, allios palia apo tin arxh ola ta parapano.

Link to comment
Share on other sites

Τις περισσότερες φορές αφήνω την ιστορία ή πολύ νωρίς ή μόλις την τελειώσω.

Link to comment
Share on other sites

Συνηθίζω να τελειώνω ένα βιβλίο άμα το αρχίσω. Πρώτον γιατί πολλές φορές διαλέγω τι θα διαβάσω (ρωτάω φίλους και σκέφτομαι αν θέλω να το διαβάσω ή όχι) και δεύτερον είμαι πάντα περίεργος να δω τι θα γίνει στο τέλος για να το αφήσω.

Μόνο δύο βιβλία άφησα στη μέση. Το ένα είναι το Χόμπιτ, αλλά μετά από καιρό το ξανάρχισα και το τελείωσα, και το Υφαντό της Φιόναβαρ (το τρίτο βιβλίο)... ξαφνικά το βερέθηκα και το παράτησα.

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ αν αρχίσω ένα βιβλίο συνήθως το τελειώνω. Εκτός κι αν υπάρχουν κάποιες ειδικές συνθήκες, εξαιτίας των οποίων έχω αφήσει 5-6 βιβλία μισοτελειωμένα.

Link to comment
Share on other sites

και το Υφαντό της Φιόναβαρ (το τρίτο βιβλίο)... ξαφνικά το βερέθηκα και το παράτησα.

Σαν παράδειγμα να πω ότι δεν έφτασα ούτε μέχρι τη μέση του πρώτου βιβλίου της συγκεκριμένης σειράς... Αν και γενικά προτιμώ να τελειώνω ότι διαβάζω, όσο κι αν μου πάρει.

Link to comment
Share on other sites

Καμιά φορά την πατάω λέγοντας "Ας συνεχίσω λίγο ακόμα μπας και στρώσει παρακάτω" ή όταν το βιβλίο είναι υπερβολικά μάπα "Για να δω που το πάει ο συγγραφέας :angry2: "

Έτσι γενικά δεν αφήνω συνήθως βιβλία στη μέση. Είμαι και αρκετά υπομονετικός άνθρωπος. Αν βέβαια το βιβλίο είναι μάπα εξαρχής και δε με ελκύει ούτε το θέμα ούτε οι ήρωες τότε κατα 75% πιθανότητα θα το παρατήσω.

Link to comment
Share on other sites

Και αν η πιθανότητα είναι 76% ?

:blink:

 

 

 

 

:p :D

 

 

 

 

:bangin:

 

 

Κι εγώ έτσι σκέφτομαι: "Για να δούμε τι θα γίνει παρακάτω", ή "Εντάξει μωρέ, μπορεί να αλλάξει και να μ'αρέσει" κλπ. κλπ.

Edited by King_Volsung
Link to comment
Share on other sites

Πάντως ούτε εγω κατάφερα να ολοκληρώσω το πρώτο βιβλίο από το Υφαντό. Τσαντίζομαι όταν βγαίνει μάπα το καρπούζι...

Link to comment
Share on other sites

Τα βιβλία που έχω παρατήσει στη ζωή μου μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, συγκεκριμένα στον αντίχειρα και στον δείκτη (=2 :p ). Και αυτό γιατί απλά δεν μπορώ. Δεν το αντέχω να κάνω τέτοιο πράγμα είναι ενάντια στον τρόπο που λειτουργώ. Κατά τη γνώμη μου το κάθε βιβλίο αξίζει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Πρόκειται για προσωπικό κόλλημα...

Link to comment
Share on other sites

NO WAY .

 

Ο χρονος μου ειναι πολυ περιορισμενος οποτε εαν πιασω εαν βιβλιο γνωριζω πανω κατω τι να περιμενω ασε που δεν μπορεις ποτε να 3ερεις τι σου επιφυλασει μια ιστορια.

Link to comment
Share on other sites

Έχω αφήσει πάρα πολλά βιβλία που δεν έχω τελειώσει ποτέ, με την ελπίδα ότι κάποτε θα βρω την όρεξη. Αυτό γίνεται γιατί είμαι "σαβουροαναγνώστρια"! Επειδή η άποψη μου για τα βιβλία είναι "ό,τι διαβάζει κανείς καλό είναι", υποστηρίζω σχεδόν όλα τα είδη λογοτεχνίας. Λογικό κι επόμενο είναι να πετυχαίνω και "πατάτες". Επίσης, είπα ότι δε θα ξαναπιέσω τον εαυτό μου να διαβάσει κάτι επειδή είναι "κλασικό". Έφτυσα αίμα κυριολεκτικά για να τελειώσω τον Έφηβο του Ντοστογιέφσκυ και δε θέλω να το ξαναπεράσω. Αυτά B)

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως, τελειώνω κάποιο βιβλίο όταν το αρχίσω. Αν το αφήσω στην μέση είναι γιατί το βιβλίο είναι επειϊκώς απαράδεκτο. Συνήθως διαβάζω ακόμα και τα πιό κακά βιβλία ως τι τέλος, ακριβώς γιατί θέλω να μάθω τι γίνεται.

Είμαι πολύ περίεργη με κάποια πράγματα.

Link to comment
Share on other sites

Μόνο και μόνο από περιέργεια τα διαβάζω όλα. Είναι μεγάλη περίπτωση να αφήσω κάποιο βιβλίο μισοτελειωμένο. Συν τοις άλλοις, νοιώθω ότι "το χρωστάω" στο συγγραφέα να διαβάσω το βιβλίο για το οποίο κουράστηκε. Πάντως έχω νευριάσει αρκετές φορές αργότερα όταν, τελειώνοντας το διάβασμα, αναρωτιέμαι πώς κατάφεραν ορισμένοι τύποι να εκδόσουν τα βιβλία τους. <_<

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως, τελειώνω ό,τι έχω αρχίσει να διαβάζω. Υπάρχουν, όμως, και εξαιρέσεις. Όταν αφήνω ένα βιβλίο, είναι για τους παρακάτω λόγους:

 

1. Το αφήνω για λίγο, επειδή ήταν πολύ βαρύ ή κουραστικό. Σκοπεύω, ωστόσο, να το ξαναπιάσω, ύστερα από κάποιο καιρό.

 

2. Το αφήνω γιατί ήταν άθλιο από άποψη πλοκής, χαρακτήρων, κτλ. Δε σκοπεύω να το ξαναπιάσω, ύστερα από κάποιο καιρό.

 

Ποτέ δεν έχω αφήσει ένα βιβλίο επειδή ήταν άσχημα γραμμένο (ασυνταξίες κτλ). Ίσως γιατί δεν έχω συναντήσει κάποιο βιβλίο που να είναι τόσο ασύντακτο και λανθασμένο, ώστε να με απωθεί. Επιπλέον, όσο και περίπλοκος να είναι ο λόγος του συγγραφέα, δε θα είναι ποτέ αυτή η αιτία που άφησα ένα μυθιστόρημα.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Έχω αφήσει βιβλία στη μέση αν και είναι μάλλον σπάνιο. Μερικές φορές έχω τελειώσει ένα τελείως εκνευριστικό βιβλίο μόνο και μόνο από μια περιέργη μαζοχσιτική διάθεση (όπως έκανα με τις Μάγισσες της Σμύρνης).

 

Τα βιβλία που έχω αφήσει στη μέση δεν είναι πολλά, όπως έλεγε κι η Ζούκι πιο πάνω μετριόνται στα δάχτυλα, αλλά μερικά που θυμάμαι είναι,

 

Το Ξωτικό κάποιου Έλληνα συγγραφέα,

κάθε βιβλίο του John DeChancie (ευτυχώς δεν τον ξέρετε, αλλά συγγρ. φάντασυ είναι),

κάποια DnD novels,

και δυστυχώς κάμποσα ακόμα από Ελληνες "συγγραφείς".

 

Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις όμως έχω αφήσει στη μέση ένα βιβλίο όχι γιατί δεν μου άρεσε αλλά γιατί αποφάσισα πως ήθελα να διαβάσω κάτι άλλο εκείνη τη στιγμή, κάποιο άλλο είδος λογοτεχνίας ας πούμε.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Απο φανταστικο όλα τελειωμένα και μερικά..πολλαπλως!1 δοκιμιο του Τσομσκι που δανειστηκα το επεστρεψα μετα απο αναγνωση 40 σελιδων. Το ΜΟΝΟ μυθιστορημα που σκεφτόμουν να παρατήσω ήταν το "Τα σταφύλια της οργής".Νομπελίστας ο Σταινμπεκ, Πουλιτζερ για το βιβλιο αλλα μου έβγαλε την ψυχή!Το πήρα στο Βολο,πηγα Γιαννενα να σπουδάσω,πήρα μετεγγραφη για Θεσσαλονικη,γυρισα καλοκαιρι για διακοπές και τοτε το τελειωσα!ΤΟ ταξίδευσα αρκετα παντως... Και το τέλος σκετη απογοήτευση.Κλασικη λογοτεχνια σου λεει μετα!

Link to comment
Share on other sites

Προσπαθω η έρμη προσπαθώ...να τα τελιώνω... :(

Ξεκινάω πραγματικά με τις καλύτερες προθέσεις να διαβάσω όλο το βιβλιο, να μου αρέσει, να το φχαριστηθώ... αλλά συγκεκριμένα μου έτυχε με τις "μάγισσες της σμύρνης" που έχει γίνει δεν ξέρω πόσες φορές best seller (πως συμβαίνει οι μεγαλύτερες αηδίες να μοσχοπουλάνε ποτέ δεν θα καταλάβω) και νόμιζα πως θα έχει πραγματικές μάγισσες και όχι κατίνες, όχι απλά να το παρατήσω αλλά και να το σκίσω και κάψω χορεύοντας γύρω γύρω σαν ινδιάνα... :diablo:

Επισης μου συμβαινει απο έλλειψη χρόνου να μην προλαβαίνω αλλά αν θέλω πραγματικά να το διαβάσω θα βρώ τον χρόνο κάποια στιγμή δεν μπορεί.

Αλλά επειδή είμαι και αυθορμήτη και αγοράζω βιβλία πολλές φορές με τα φεγγάρια μου, μου έχει τύχει να τα παρατήσω και απλά να κλαίω τα λεφτά μου! :crybaby:

Link to comment
Share on other sites

Για μια μεγάλη περίοδο, τα μόνα μη επαγγελματικά βιβλία που διάβαζα πέρα από πυρ ήταν ιστορικά και κοινωνικοπολιτκά, 500 σελίδων έκαστο.

 

Όταν φτάνεις στη σελίδα 300 και αντιλαμβάνεσαι σαφώς πως ο συγγραφέας δεν έχει ιδέα για τί μιλάει, το αφήνεις, όσο κι αν θέλεις να ξέρεις πώς σκέφτεται κάποιος που δεν υποστηρίζει την άποψή σου ή έχει άλλη θεώρηση.

 

Από την άλλη, υπάρχουν και βιβλία τα οποία απλά δε διαβάζονται εν μία νυκτί, ούτε και στο κρεβάτι. Πχ, 'Η σύγκρουση των πολιτισμών' του Χάντιγκτον, το 'Τρίτο Ράιχ: μια νέα ιστορία' του Μπάρλιου, το 'Τί θα γινόταν αν;' του Κόλεϋ, διαβάζονται μόνο με φωσφοριζέ μαρκαδόρο, πέντε έξι άλλα βιβλία για παραπομπές από δίπλα, ίσως το δίκτυο ανοιχτό για έρευνα και πρόχειρο για σημειώσεις. Δεν είναι απλά αναγνώσματα. Αυτό καθιστά και την πνευματική διαύγεια που απαιτείται για να διαβαστούν εκ των ων ουκ άνευ.

 

Από νουβέλες, ποτέ δε μου έχει συμβεί. Αυτό που έχει συμβεί είναι να αφήνω συλλογή μικρών ιστοριών για λίγο (πχ τα άπαντα του Κλαρκ), να συνεχίζω με κάτι άλλο για αλλαγή, και σε κάποια φάση να ξαναπιάνω τη συλλογή από την ιστορία στην οποία την είχα αφήσει.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

ξεθάβω το τόπικ αυτό και απαντάω.

 

παλιότερα το έπαιρνα πολύ πατριωτικά το θέμα και δεν άφηνα τίποτα.

μετά έπιασα στα χέρια μου το "γύρνα σπίτι, άγγελέ μου" του τόμας γουλφ και σήκωσα τα χέρια ψήλα. ο στήβεν κινγκ έχει βάλει παλιότερα στα βιβλία του αρκετές θετικές αναφορές στον γουλφ, οπότε είπα να τον δοκιμάσω. το μάιο του 97 αγόρασα το "γύρνα σπίτι, άγγελέ μου", το οποίο είναι μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του. μέχρι αρχές του 1999 το είχα ξεκινήσει 11 (!!! ναι, έντεκα) φορές και πέρα από την 120 σελίδα δεν κατάφερα να φτάσω. είναι απλώς βαρετό. ο ορισμός του βαρετού βιβλίου. είναι και το πρώτο βιβλίο που παράτησα.

πλέον, νιώθω πολύ πιο άνετα να αφήνω βιβλία, λιγότερο να τα παρατάω, αλλά το κάνω και αυτό.

κυρίως αυτό που κάνω είναι να τα αφήνω. δηλαδή, τώρα έχω στο δωμάτιο 3 βιβλία να κυκλοφορούν. ένα λογοτεχνικό, ένα ψιλο-επιστημονικό και ένα ό,τι να ναι (μη λογοτεχνικό). οπότε διαλέγω ανάλογα με τη διάθεση. και για να καταλήξω σε αυτά, έπιασα και άφησα 4 άλλα στη σειρά. αλλά θα τα πιάσω και εκείνα.

 

κάπου μέσα σου πιστεύω ότι και το "γύρνα σπίτι, άγγελέ μου" απλώς το έχω αφήσει και θα το ξαναπιάσω, και ότι δεν το έχω παρατήσει. γεγονός παραμένει όμως ότι όσο περνάνε τα χρόνια, η λίστα των συγγραφέων μεγαλώνει αντί να εξαντλείται (τουλάχιστον περιέχει αρκετούς νεκρούς, κρατάς ευκολότερα έλεγχο με δαύτους - στήβεν κινγκ διαβάζω από τα 14 μου και ακόμα υπάρχουν βιβλία του που δεν έχω πιάσει στα χέρια μου). επιπλέον, η στοίβα με τα αδιάβαστα μέσα στα 8 χρόνια που υπάρχει (ναι, ξέρω ακριβώς πότε και γιατί ξεκίνησε να υπάρχει), έχει σχεδόν τετραπλασιαστεί, οπότε είτε μια εκτενής περίοδος βιβλιοφαγίας θα με σώσει είτε μια εκτενής περίοδος αφραγκιάς... άσε που κλωνοποιείται. ήρθα αγγλία με μόνο τους αιρετικούς του dune που διάβαζα εκείνον τον καιρό και τώρα έχω μια στοίβα με 14 αδιάβαστα βιβλία ήδη στο δωμάτιο μου...

χεχεχε... ο τόμας γουλφ δεν έχει ελπίδα... ;)

Edited by araquel
Link to comment
Share on other sites

Δεν αφήνω ακριβώς ένα βιβλίο μισοτελειωμένο, αν και μπορεί να το παρατήσω για ΠΟΛΥ καιρό και μετά να το τελειώσω κάποια στιγμή...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..