Το αθάνατο βδέλυγμα!

[Κωνσταντίνος]

Όνομα Συγγραφέα: Κωνσταντίνος Πικραμένος

Είδος: επιστημονική φαντασία ( μάλλον )

Αριθμός Λέξεων:1149

Αυτοτελής; Μα ,φυσικά

 

 

 

 

Το σύμπαν είναι άπειρο και ότι έχει μη μηδενικές πιθανότητες να συμβεί ,συμβαίνει άπειρες φορές. Δεν θα αφηγηθώ λοιπόν μία μυθοπλασία ,αλλά μία ιστορία αληθινή. Δώστε τη δέουσα προσοχή

 

 

 

 

Αποσπάσματα από το ημερολόγιο του καθηγητή στο πανεπιστήμιο κοινωνιολογίας Δρ. Άλφρεντ.

 

 

Τρίτη ,17 Μαρτίου 2139

 

 

«Για όσους δεν υπήρχε Θεός όλα επιτρέπονταν. Για όσους υπήρχε ,επιτρέπονταν τουλάχιστον κάποια. Για εμάς ,που είμαστε οι ίδιοι Θεοί δεν επιτρέπεται τίποτα. Ειλικρινά δεν ξέρω σε ποιον απευθύνομαι. Σε κανέναν μάλλον και χαίρομαι γι’ αυτό ,διότι είμαι ένας απαίσιος δειλός. Εσύ ημερολόγιο είσαι θνητό. Μπορώ να σε κομματιάσω ανά πάσα στιγμή ή να αφήσω τον χρόνο να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Πόσο σε ζηλεύω! Θα σου εμπιστευτώ λοιπόν τα συναισθήματα μου και ίσως τα καταλάβεις. Έχουμε άπειρο χρόνο άλλωστε. Να βλέπεις; Αστειεύτηκα! Νιώθω ήδη καλύτερα.

 

 

Όταν λοιπόν πριν 4242 χρόνια έγινε το δημοψήφισμα ,για το αν θα έπρεπε να αφεθεί ο ιός ,που είχε τροποποιηθεί και σταματούσε τη γήρανση κανένας δε συνέλαβε το τι διακυβεύονταν. Μία ισχνή μειοψηφία διαφώνησε ( περίπου 500 εκατομμύρια άνθρωποι ) αλλά μπροστά στην προοπτική της αιώνιας ζωής κανένας δεν τους έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Μεταφέρθηκαν μαζί με τους πολύ γέρους σε ηλικία –τους άτυχους ,όπως τότε νόμιζα- σε έναν γειτονικό πλανήτη. Ακόμη και αυτοί ,όταν είδαν τις πρώτες ευεργετικές συνέπειες της αθανασίας δέχτηκαν τον ιό και τελικά μέσα σε πεντακόσια χρόνια κανένας άνθρωπος θνητός δεν είχε απομείνει.

 

 

Γιατί όμως εγώ παραπονιέμαι τώρα; Όχι δεν είναι το πρόβλημα του υπερπληθυσμού. Το έχει λύσει η αποίκηση πλανητών εδώ και αιώνες. Ούτε η γέννηση. Η γήρανση σταματά ακριβώς στα τριάντα τρία. Ούτε το ασφαλιστικό σύστημα. Αν έχεις ρομπότ ,να εργάζονται για σένα όλα καλά στον τομέα αυτό Μήπως τότε εκφυλίστηκαν τα ήθη θα ρωτήσεις; Έχει να γίνει δολοφονία πάνω από χιλιετία!

 

 

Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα μας! Όχι φυσικά η πτώση της εγκληματικότητας. Αλλά η απροθυμία μας να πάρουμε ένα απειροελάχιστο ρίσκο. Μας κατηγορείς για αυτό; Σκέψου τι θα χάσουμε αν πεθάνουμε! 12991890489013 χρόνια ζωής. Τυχαία το γράφω αυτό το νούμερο και φυσικά είναι ανακριβές. Ως αριθμός πολύ μικρότερος του απείρου! Η ζωή είναι ΤΟΣΟ βαρετή. Αλλά είναι και ΤΟΣΟ ασύλληπτα ατελείωτη ,ώστε μάλλον βιάζομαι να τη χαρακτηρίσω ,έχεις δίκιο. Η προοπτική αυτή είναι η παγίδα στην παγίδα ,στην οποία πέσαμε. Και τώρα δες με! Ούτε να αυτοκτονήσω δεν είμαι ικανός!»

 

 

 

Μοίρασα το παραπάνω κείμενο στους φοιτητές μου σήμερα. Τους ζήτησα να μου βαθμολογήσουν στην κλίμακα του δέκα ,το κατά πόσο το θεωρούν πιστό στις σκέψεις που θα έκανε ένας μέσος άνθρωπος ,που θα ζούσε σε μία κοινωνία αθανάτων. Ο μέσος όρος ήταν 8.05. Ειλικρινά τρόμαξα. Είμαστε τόσο κοντά στην τελειοποίηση της διαδικασίας παύσης της γήρανσης –ή κοινώς αθανασίας-. Και σύσσωμη η κοινωνία αντιδρά. Και οι φοιτητές μας μαζί! Απελπίζομαι! Γιατί οι άνθρωποι αρνούνται έστω και να δοκιμάσουν κάτι ,το οποίο τόσο ωφέλιμο φαίνεται να είναι; Οι τέχνες ,τα γράμματα ,η σκέψη ,η επιστήμη ,τα πάντα θα αλλάξουν.

 

 

 

Πέμπτη,26 Μαρτίου 2139

 

 

 

 

 

Η εκκλησία μας όχι μόνο έχει σταθεί ενάντια στο Πείραμα ,αλλά έχει συμπράξει και με εκπρόσωπους κάθε γνωστής θρησκείας και αίρεσης Αυτό βέβαια ήταν αναμενόμενο και τελικά μας ωφέλησε και σε κάποιο μικρό βαθμό. Οι αναρχοαυτόνομοι ,επαναστάτες και λοιπές προοδευτικές δυνάμεις έχουν όπως ήταν αναμενόμενο σπεύσει να διαχωρίσουν τη θέση τους από τις “αναχρονιστικές προκαταλήψεις” και έτσι από ότι φαίνεται θα έχουμε μία περίοδο ηρεμίας.

 

 

 

Παρασκευή,17 Απριλίου 2139

 

 

Η ηρεμία αποδείχτηκε φενάκη. Το κέντρο ,όπου διεξάγονται τα πειράματα βρίσκεται δίπλα σχεδόν στη σχολή και βλέπω από πρώτο χέρι τι συμβαίνει. Εκτός από τα ανόητα συνθήματα στους τοίχους και τις εκατοντάδες κακόγουστες αφίσες ,τώρα εντάθηκαν και οι πορείες. Αναγκάστηκα να διακόψω το μάθημα μία ώρα νωρίτερα σήμερα εξαιτίας κάποιον ηλιθίων που είχαν ένα αόριστο πρόβλημα με το σύστημα ,την επιστήμη ,το Πείραμα και το οποίο προφανώς θα λυνόταν αν φώναζαν αρκετά δυνατά για να βγάλουν μία αρκούδα από την χειμερία της νάρκη

 

 

 

Δευτέρα ,27 Απριλίου 2139

 

 

 

Σήμερα με κάλεσαν σε μία εκπομπή ,για να ζητήσουν τάχα τη γνώμη μου για το Πείραμα. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δέχτηκα Δυστυχώς ακόμη και στην ηλικία μου αν μία περίοδος περιέχει λέξεις κλειδιά όπως “μεγαλοφυής” “επιτυχημένος” “πασίγνωστος” και την παράκληση “διαφωτίστε μας” μου φαίνεται ιδιαζόντως πειστική. Για να μην στα πολυλογώ ,ήταν μία συγκέντρωση αμαθών και ηλιθίων που έψαχναν για εξιλαστήρια θύματα. Πως ,που να τους πάρει και να τους σηκώσει, είναι τόσο βέβαιοι για τον τρόπο σκέψης ενός ατόμου ,που έχει προσδοκώμενη διάρκεια ζωής χιλιάδες χρόνια;

 

 

 

Τρίτη ,2 Ιουνίου 2139

 

Σήμερα ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου. Είχε νυχτώσει νωρίς και ένιωθα το σκοτάδι να με πλακώνει. Είχα καθίσει έξω από τη σχολή ,διότι είχα φτάσει νωρίς και δεν είχα όρεξη για τις φλυαρίες των συναδέλφων μου στο γραφείο. Απέναντι μας είναι όπως ξέρεις τα κτήριο ,όπου διεξάγεται το Πείραμα.. Εδώ πρέπει να σου πως ,πως τα μέτρα ασφαλείας εκεί είναι δρακόντεια. Η είσοδος φρουρείται και πάνω από τα τείχη υπάρχουν ηλεκτροφόρα καλώδια. Φρούριο κανονικό.

 

 

 

Κάποια στιγμή λοιπόν σταμάτησε ένας πιτσαδόρος στο πεζοδρόμιο απέναντι μου. Άφησε τη μηχανή του και μπήκε στο φυλάκιο της εισόδου για να παραδώσει. Πότε πρόλαβε να μαζευτεί ο όχλος ούτε που κατάλαβα. Πενήντα με εξήντα άτομα μαζεύτηκαν ξαφνικά μπροστά στο κτήριο και άρχισαν να σκούζουν. Ο πιτσαδόρος ,που προφανώς είχε τελειώσει τη συναλλαγή βγήκε από το φυλάκιο. Κανείς δε του έδωσε σημασία ,ώσπου κάποιος φώναξε

 

«ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΘΑΝΑΤΑ ΒΔΕΛΥΓΜΑΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ! ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΝ!»

 

 

 

Μάρτυρας μου ο Θεός .φώναξα όσο δυνατότερα μπορούσα ,πως ήταν αθώος ,αλλά η έκκληση μου πνίγηκε στις βοές. Άρπαξαν πέτρες ,μαδέρια ,σίδερα και ότι άλλο τυχόν βρήκαν και όρμησαν πάνω του σαν εξαγριωμένο κοπάδι από μέλισσες. Αν και δε φαντάζομαι να υπήρξαν ποτέ μέλισσες τόσο αναίτια βίαιες. Σε δευτερόλεπτα ο άντρας ήταν πεσμένος στην άσφαλτο και θαμμένος κάτω από εκατοντάδες κιλά σάρκας. Οι φρουροί στην είσοδο ,αφού συνήλθαν άρχιζαν να πυροβολούν στον αέρα. Ο όχλος ξέχασε τότε τον πεσμένο που ήταν προφανώς ήδη νεκρός και έπεσε σαν κύμα στους φύλακες. Τότε ήταν ,που συνειδητοποίησα ,ότι έπρεπε να τρέξω. Έφτασα σπίτι χωρίς να καταλάβω πως και άνοιξα αμέσως την τηλεόραση. Τα πράγματα είχαν πάει όσο χειρότερο γίνεται. Ο ένας φρουρός βρέθηκε διαμελισμένος. Ο άλλος αναγκάστηκε να σκοτώσει δύο διαδηλωτές ,πριν καταφύγει στη ασφάλεια που προσέφεραν τα τείχη. Χρειάστηκε η επέμβαση από πέντε διμοιρίες αστυνομικών για να διωχθεί το μαινόμενο πλήθος ,ενώ επιβεβαιώθηκε και ο θάνατος του πιτσαδόρου και των άλλων δύο διαδηλωτών. Ο φρουρός από την άλλη βρισκόταν τώρα σε κατάσταση σοκ στο νοσοκομείο.

 

 

 

Αλλά τα πράγματα στην πόλη είναι χειρότερα. Το πλήθος έχει σκορπιστεί στους δρόμους καίγοντας τα πάντα ,ενώ οι γείτονες του φρουρού έκαψαν το σπίτι του μαζί με τη γυναίκα και τα δύο παιδιά του. Όσοι προσπάθησαν να σβήσουν τη φωτιά τραυματίστηκαν ή αγνοούνται. Φοβάμαι…

 

 

 

Τετάρτη,4 Ιουνίου 2139

 

 

 

‘Έχω αηδιάσει όσο πιο πολύ γίνεται. Αυτοαποκαλούμενοι αναρχικοί σπάνε τα πάντα ,φωνάζοντας ,πως δεν πρέπει να το παίζουμε θεοί και παπάδες τους δικαιολογούν λέγοντας πως τιμωρούμαστε για την αλαζονεία μας. Άλλοι δέκα σκοτώθηκαν ,δε συγκράτησα γιατί και η κυβέρνηση δήλωσε ,πως το Πείραμα θα ανασταλεί. Αμφιβάλω αν θα σου ξαναγράψω σύντομα. Τους σιχαίνομαι.

[Amandel]

Εχμ

 

Για να σου πω πως μου φάνηκε το διήγημά σου να έρθεις σήμερα το βράδυ στις 3 το πρωί κάτω από την Ομόνοια φορώντας ένα μπλουζάκι ''μισώ τους λαθρομετανάστες''.

 

Γενικά μου αρέσει το στύλ διηγήματος ''ημερολόγιο'' αλλά πιστεύω ότι έγραψες λίγο.

Την ξεκίνησες ωραία την ιστορία αλλά προς το τέλος μου φάνηκε ότι αποδυναμώθηκε και δε μπόρεσε να με συγκρατήσει όπως στην αρχή.

 

Έπρεπε να την εμπλουτίσεις λίγο παραπάνω και θα σου έλεγα να την συνεχίσεις όταν έχεις την ευκαιρία.

[Guest roriconfan]

Τι καλά που ξεκίνησε. Μετά όμως, το χάος. Δε το βρήκα εντός θέματος. Παράτησες γρήγορα την αθανασία και το γύρισες σε προσωπική κοινωνική αγανάκτηση. Θα μπορούσες να είχες σαν αφορμή οποιοδήποτε θέμα για να βγάλεις… το άχτι σου; Και ήταν και μικρό. Είχε χώρο για άλλες 2000 λέξεις, τι το άφησες έτσι μικρούλι και ανοικτό στο τέλος; Καλά περιγράφεις την ανθρώπινη βλακεία και τάση για καταστροφή αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

[alchemist]

Συγχαρητήρια! Δεν έχω να πω τίποτα άλλο. Μας ταξίδεψες μέσα από το κείμενό σου σε έναν άλλο κόσμο και απέδωσες με ποιητική μαεστρία το νόημα που ήθελες να μεταδόσεις. Μπράβο σου λοιπόν!

[DinoHajiyorgi]

Καλώς ήρθες κι από μένα Κωνσταντίνε. Πολύ καλό το διήγημα σου. Είναι σαν συνοδευτικό κομμάτι στο “3L” της Cassandra Gotha αν και εσύ επικεντρώνεσαι περισσότερο στις βίαιες αντιδράσεις ατόμων κατά της Αθανασίας. Έχει όμως την θετική οπτική ενός επιστήμονα που με πείθει και με βρίσκει σίγουρα σύμφωνο ενάντια σε κάθε μορφής εξτρεμισμό.

[dagoncult]

Καλημέρα.

 

 

1) Είμαι μανιασμένος οπαδός της αφήγησης σε στυλ μονολόγου, ημερολογίου κτλ, οπότε αυτό το μετράω στα θετικά του διηγήματος.

 

 

2) 4242-2139=-21Ο3π.Χ. Τώρα, σύμφωνα με κάτι που ονομάζεται εβραϊκό ημερολόγιο, ο κατακλυσμός του Νώε έγινε το 2103 π.Χ. Ακόμα, το 2103π.Χ. είναι΄πολύ κοντά στο 2102π.Χ., το οποίο αν γράψεις ανάποδα δίνει 2012. Αν πρόκειται για κάτι εσκεμμένο, έχει το γούστο του. Αν όχι δεν πειράζει, απλά παραλογίζομαι πρωϊνιάτικα.

 

 

3) Σχετικά με τις διάφορες απόψεις... αν υποθέσουμε ότι η αθανασία είναι τελικά πρόβλημα, τότε οι διαδηλωτές έχουν δίκαιο να κάνουν ότι κάνουν, οπότε μ' άρεσε η ιστορία σου. Αν υποθέσουμε ότι έχει δίκαιο ο επιστήμονας και οι άλλοι απλά είναι αμόρφωτοι τρωγλοδύτες, τότε η ιστορία σου δεν μ΄άρεσε.

 

4) Ήταν καλή προσπάθεια, αν και πάρα πολύ σύντομη.

[tetartos]

Ναι, είναι επιστημονική φαντασία. Και την πιστεύω απόλυτα. Ότι δηλαδή περιγράφει ένα πιθανό μέλλον. Μου άρεσε επίσης η αρχή με το ημερολόγιο του αθανάτου και συμφωνώ ότι πολλοί θα το θεωρούσαν πιστευτό.

Η ιστορία σου είχε την άποψη και την αίσθηση ενός δελτίου ειδήσεων, που αν και υποκειμενικό, περιγράφει αποστασιοποιημένα τα γεγονότα και τις ισορροπίες. Περιγράφεις με πειστικότητα την κατάσταση. Και το τέλος σου είναι, νομίζω, απόλυτα ρεαλιστικό.

Η στίξη σου ήταν σε ορισμένα σημεία δυσχερής (έχεις π.χ. παρατηρήσει ότι λείπουν μερικές τελείες; ) Και το τέλος είναι λίγο απότομο. Πάω στοίχημα ότι τα πειράματα θα ξαναρχίσουν.

 

Καλωσήλθες, Κωνσταντίνε. Η ιστορία σου στέκεται πολύ καλά. Αναρωτιέμαι αν σχολιάζεις εξίσου καλά όσο γράφεις ;)

[Δημήτρης]

Γεια σου Κωνσταντίνε, καλώς όρισες. Αν και δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα οι ιστορίες σε ημερολογιακό στυλ η δικιά σου αποδείχθηκε η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Περιέγραψες πολύ ωραία τις ανθρώπινες αντιδράσεις αλλά θα ήθελα λίγο περισσότερα ε.φ. στοιχεία. Για τόσο μικρό μέγεθος - αλήθεια γιατί τόσο μικρή;- ήταν καλή.

[Κωνσταντίνος]

Καταρχάς ευχαριστώ όλους όσοι αφιερώνουν λίγο από τον χρόνο τους για να καταθέσουν ένα σχόλιο.

Σχόλια ο ίδιος δεν έχω μέχρι στιγμής κάνει ,διότι μόλις σήμερα γύρισα.

 

Όσον αφορά το θέμα της -αναμφίβολα σύντομης- ιστορίας ,αυτό κρίνεται από τον κάθε αναγνώστη ξεχωριστά. Αλλιώς θα ήταν κήρυγμα και όχι λογοτεχνία. Αυτό ,που προσωπικά είχα στο μυαλό μου πάντως ,όταν έγραφα, ήταν το εξής.

 

 

 

1.Σε θέματα πολύ απλούστερα από την αθανασία υπάρχουν πολλοί ,οι οποίοι έχουν ήδη υιοθετήσει μία άποψη και είναι απρόθυμοι να ακούσουν λογικά αντεπιχειρήματα

 

 

 

2.Ο πολιτικός διάλογος διεξάγεται κυρίως στην τηλεόραση ,όπου κυριαρχεί ο λαϊκισμός.

 

 

 

3. ( και βασικό ) η αθανασία ,ως ιδιότητα θα μας κάνει πολύ διαφορετικούς ως είδος.

 

 

 

Άρα ,αν έχουμε τη δυνατότητα για την απόκτηση της αθανασίας ( που δε θα αφορά μόνο τους πλουσίους ,αφού θα μεταδίδεται μέσω ενός ιού) όχι μόνο δεν θα συζητηθούν οι ουσιαστικές συνέπειες της ,αλλά μία μερίδα ανθρώπων θα επιβάλει την άποψη της με τη βία. Στην αρχή λχ η κυβέρνηση στήριζε παρά τη θέληση του λαού το πείραμα και στη συνέχεια ο όχλος με μία άσχετη αφορμή επέβαλε το δίκιο του.

 

 

 

Φυσικά ο καθένας είναι ελεύθερος να αφήσει τις σκέψεις του να πάρουν το δικό τους δρόμο =)

Edited April 21, 2009 by Κωνσταντίνος

[Waylander]

Ωραια ιστορεια και πιθανη προβλεψη για ενα μελλον(παρολλο που δεν βλεπω πως μια οποιαδηποτε ομαδα θα μπορουσε να επιβαλει ετσι ευκολα την γνωμη της....)

[TheTregorian]

Λοιπόν, κι από μένα καλώς μας ήρθες Κωνσταντίνε! Μ' άρεσε πάρα πολύ έτσι όπως ξεκίνησε η ιστορία σου! Ευφυέστατη σκέψη. Μετά όμως απ' το σημείο που το μοιράζει στους φοιτητές και τον βαθμολογούν και αρχίζεί η αναφορά των αντιδράσεων, δε βρηκα κάτι το ξεχωριστό. Το ΕΦ ήταν ισχνό και η αθανασία απλά ήταν ένα μέσο για να προβάλλεις μια σειρά από αναταραχές. Χώρια ότι προσωπικά δεν την καταλαβαίνω τόση αναταραχή. Φαντάζομαι ότι τα πρώτα χρόνια, οι άνθρωποι θα είναι τρισευτυχισμένοι με την αθανασία!! Ίσως μετά από μερικές 100άδες χρόνια ν' αρχίσουν να τη βαριούνται!! Πολύ καλή όμως προσπάθεια, πράγματι!! Καλή επιτυχία!!

[month]

Αναρωτιέμαι αν κάτι τέτοιο είναι δυνατόν να γίνει.

 

Για να εξηγηθούμε, αν το ερευνητικό κέντρο ήταν σε κάποια χώρα που δεν έιχε τόσο πολύ εγκεφαλική ανάπτυξη (πχ Αμερική, και μην μου πείτε τίποτα, ακόμα και το Γιωργάκη το ζαβό είναι καλύτερος πολιτικός απο τον Τζωρτζ Μπους τον νεότερο... αλλά όχι για πολύ), ναι θα αρχήζανε να σφάζουν τα διάφορα εξτρεμιστικά στοιχεία. Κυρίως θρησκευόμενοι. Γενικά βλέπω μια κάποια αντιπάθεια για το Homo Koukouloforous, που μάλλον έχει προέρθει απο τα πρόσφατα δρώμενα στην Αθήνα.

 

Δεν διαχειρίζεσαι σωστά τον όχλο, δεν βλέπω πουθενά ψυχολογία όχλου. Θυμίζει περισσότερο, "Α, βγήκε κάποιος που είδαμε ότι δεν έχει καμία σχέση με το όλο θέμα, αφού το μηχανάκι μόλις έφτασε έξω απο την πόρτα, άρα είναι στόχος."

 

Αυτά απο εμένα

[Naroualis]

Μ’ αρέσει: Το ημερολόγιο του φανταστικού αθάνατου πλάσματος. Πολύ ωραίο εύρημα.

 

Δε μ’ αρέσει: Η λάθος χρήση των κομμάτων. Είναι λέξη-κόμμα-κενό-λέξη κι όχι λέξη-κενό-κόμμα-λέξη. Επίσης σου λείπουν μερικές τελείες εδώ κι εκεί. Τώρα, επί της ουσίας: δε μπορώ να δω την κατάληξη του διηγήματος. Ξεκινάς από σκέψεις σχετικά με την αθανασία, περνάς στο πείραμα και την κατάσταση που δημιουργεί και καταλήγεις πού; Στις ειδήσεις και τις ταραχές; Η ιστορία μού φαίνεται μισή, σαν να ειπώθηκε μέχρι 500 λέξεις πριν το τέλος της. Με αφήνει μετέωρη χωρίς να καταλάβω το στόχο της.

 

Στο σύνολο: Ενώ έχει καλή λογοτεχνική δομή, με την έννοια ότι η γλώσσα και το ύφος είναι σε υψηλό επίπεδο, η πλοκή και η εξέλιξη της ίδιας της ιστορίας μου φαίνεται ανολοκλήρωτη.

[Nienor]

Καλωσόρισες Κωνσταντίνε.

 

Με άφησες ανικανοποίητη. Κι όχι επειδή "το μέγεθος είναι που κάνει τη διαφορά". Αλλά επειδή η ιστορία σου μέχρι εκεί που διάβασα μόλις έχει εισαχθεί, μόλις αποκτά υπόσταση.

 

Όσο μικρότερο είναι αυτό που γράφεις, τόσο δυσκολότερο γίνεται. Το να πεις τα ίδια πράγματα σε 3.000 λέξεις είναι πολύ πολύ πιο εύκολο από το να τα πεις σε 1.000. Δεν είναι μόνο θέμα χώρου, είναι και θέμα του πόσο γρήγορα μπορείς να βάλεις τον αναγνώστη σου μέσα στον κόσμο. Το διήγημα αυτό εμένα δεν πρόλαβε να με βάλει μέσα, να το ζήσω. Μόλις που πήγαινε να το κάνει τελείωσε. Και είναι κρίμα είχα ήδη αγριευτεί, ήθελα να δω τι θα γίνει, ήθελα να ξέρω πως το κάνουν και για την ακρίβεια πίστευα πως εκεί θα ήταν το ζουμί του, στο "πώς" όχι στο "τι", το έβλεπα να με παραμονεύει να μου τη σκάσει στις σκιές, να ξεπεταχτεί κάτι εκεί που έχουμε συμπαθήσει τον επιστήμονα και τον εμπιστευόμαστε. Αλλά τίποτα, απλά σταμάτησε το Πείραμα. Οκ και μετά; Σταμάτησε το Πειραμα σταμάτησε και η γνώση; Έτσι δουλεύει αυτός ο κόσμος; Και λέω "αυτός" γιατί κατά τα άλλα έχεις προσπαθήσει για την αληθοφάνειά του ή τουλάχιστον αυτό δείχνεις να κάνεις από τη στιγμή που μας παραθέτεις πράγματα που μας είναι σχεδόν γνωστά.

 

Συγχαρητήρια για την ιδέα, αλλά δε μπορώ να στα δώσω και για την προσπάθεια. Δεν τη θεωρώ ολοκληρωμένη.

[Solonor]

Όμορφο ξεκίνημα και γύρισμα στη μέση, ενδιαφέρον ο χειρισμός του θέματος. Μου άρεσε ο λόγος. Βρήκα το τέλος θολό. Συνολικά μου άρεσε αλλά θα το προτιμούσα πιο ξεκάθαρο.

[Cassandra Gotha]

Θα συμφωνήσω με κάποια (αρνητικά) από τα παραπάνω σχόλια.

Η γλώσσα είναι πολύ καλή, με δύναμη και χρώμα, αλλά το ίδιο το διήγημα σα να μην ξέρει κι αυτό τι ακριβώς θέλει να πει.

Δεν υπάρχει ιστορία, ενώ ξεκινάς πολύ καλά με το κείμενο που μοίρασε ο πρωταγωνιστής στους φοιτητές, εξελίσεται κάπως αόριστα, με αποκορύφωμα (της αοριστίας) την τελευταία σκηνή με το "αθώο θύμα", που πραγματικά δεν έχει λόγο ύπαρξης στο διήγημα, έτσι όπως είναι αυτό τώρα.

 

Και κάτι ακόμα: αυτό που διαβάσαμε είναι μία επιστολή; Βρήκα σημεία όπως αυτό:

Για να μην στα πολυλογώ

και αυτό:

Εδώ πρέπει να σου πως ,

που φαίνεται σα να πρόκειται για επιστολή. Δεν γίνεται σαφές, όμως, κάτι τέτοιο. Στην αρχή λες ότι είναι αποσπάσματα από ημερολόγιο, αλλά δε νομίζω κανείς να γράφει στο ημερολόγιό του στο στυλ "Αγαπημένο μου ημερολόγιο"!

Τέλος πάντων, μπορεί να κάνω και λάθος...

[khar]

Ενώ ξεκινά εντυπωσιακά με το ημερολόγιο και τη βαθμολογία των φοιτητών, στη συνέχεια ακολουθεί τη συνήθη πορεία των αντιδράσεων και των βανδαλισμών, και τελειώνει απότομα, χωρίς να καταλάβουμε για ποιο λόγο. Μοιάζει σαν να λείπει ένα μέρος του διηγήματος και νομίζω ότι αν το δουλέψεις πάνω στο ημερολόγιο και κατά πόσο αυτό γράφεται πριν ή μετά το πείραμα θα γίνει αρκετά καλύτερο.

το_αθάνατο_βδελυγμα_σ_όλια.doc

[mman]

Κωνσταντίνε, καλώς ήρθες κι από μένα στο sff.gr!

Το διήγημά σου έχει μια δυναμική που όμως δεν αναπτύσσεται ποτέ. Θέτεις το πολύ ενδιαφέρον ερώτημα σχετικά με τον τρόπο σκέψης των αθάνατων ανθρώπων, το οποίο όμως το αφήνεις για να ασχοληθείς με τα επεισόδια σε ένα πολύ μικρό σε έκταση έργο το οποίο θα μπορούσε θαυμάσια να ήταν τριπλάσιο σε μέγεθος και χωρίς να εξαντλήσει το θέμα που (θα έπρεπε να) το απασχολεί.

Εξουσία, εκκλησία, σχολείο. Η αντιμετώπιση όλων αυτών απέναντι στην αθανασία θα είχε τρομερό ενδιαφέρον αν είχες επικεντρωθεί σ’ αυτήν.

Αντίθετα, η συγγραφική εστίαση στα επεισόδια μου έκλεψε τη μπουκιά απ’ το στόμα και σε συνδυασμό με το απότομο τέλος με άφησε ανικανοποίητο κι αυτό είναι κρίμα γιατί στην αρχή του διηγήματος, αλλά και σε σκόρπια σημεία του φάνηκε μια συγγραφική άνεση που σίγουρα μπορεί να πάει πολύ πιο πέρα απ’ αυτό.

[constantinos]

Γειά σου κι από μένα Κωνσταντίνε κι ορίστε η εντύπωση μου για την ιστορία σου:

 

Το κακό με το είδος των ιστοριών που εξελίσσονται μέσα από αποσπάσματα ημερολογίου είναι ότι αν δεν έχουν ατμόσφαιρα δύσκολα σου μένουν στο τέλος. Το ίδιο νομίζω ότι συμβαίνει μ’ αυτή την ιστορία. Σύντομα αποσπάσματα που επειδή μου φάνηκαν περισσότερο με ρεπορτάζ εγώ δεν κατάφερα να μπω στο κλίμα. Επίσης το περιστατικό με τον πιτσαδόρο μου φάνηκε κάπως ψεύτικο.

Edited April 25, 2009 by constantinos

[Tiessa]

Γεια σου Κωνσταντίνε.

Στα περισσότερα με έχουν καλύψει επαρκώς οι προηγούμενοι, οπότε θα μείνω κυρίως στο σημείο που ημερολογίου, όπου οι γνώμες διχάζονται. Εμένα λοιπόν μού αρέσει πολύ το ημερολόγιο και η χρήση του βοηθάει πολλές φορές να προχωρεί καλά η ιστορία. Επίσης το ημερολόγιο είναι πολύ χρήσιμο όταν πρέπει να γίνουν άλματα χρονικά ή συναισθηματικά μέσα στην υπόθεση και είναι καλό εύρημα ανεξαρτήτως του μεγέθους της ιστορίας.

Δεν είχα τόσο μεγάλο πρόβλημα με το τέλος -καλό το επεισόδιο με τον πιτσαδόρο, που μας δείχνει την υστερία του πλήθους. Η αίσθηση που είχα είναι ότι λείπει κάτι από τη μέση της ιστορίας. Σαν να μη φαίνεται πολύ καθαρά πώς περνάμε από το ένα περιστατικό στο άλλο κι έτσι την κάνει ελαφρώς ασύνδετη.

Δώσε λίγο προσοχή και σ' αυτό που γράφει η Naroualis για το κόμμα. Η χρήση του στο σωστό σημείο (τυπογραφικά εννοώ) κάνει την ιστορία άμεσα πιο ευανάγνωστη και είναι απλά μια σύμβαση που τηρείται παντού και σε ελληνικά και σε ξένα κείμενα.

[northerain]

Είμαι λίγο απογοητευμένος απο αυτήν την ιστορία. Μου φάνηκε μισή και δεν ''πήγε'' πουθενά. Απλά μου έδωσε μια ενδιαφέρουσα εικόνα που τελικά δεν αναλύθηκε όσο θα έπρεπε. Πίσω στον φούρνο!

[month]

Συμπέρασμα της ιστορίας:

 

Μην λυντσάρετε τους πιτσαδόρους, γιατί είναι πονηρoί και εξοργίζονται εύκολα.

Edited April 29, 2009 by month

[aScannerDarkly]

Ωραία η μορφή ημερολογίου, πολύ καλή ιδέα το ψεύτικο ημερολόγιο της αρχής. Δεν πείστηκα όμως γιατί τέτοια λυσσασμένη αντίδραση εναντίον του πειράματος – ή πιο σωστά, πιστεύω ότι στον αντίποδα θα υπήρχαν και άλλοι τόσοι υπέρ του, το ίδιο παθιασμένοι. Αυτό ίσως θα μπορούσε να δημιουργήσει και μια ακόμα πιο πειστική εικόνα χάους. (Η σκέψη μου προχωράει. Δε θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον αν τελικά το πείραμα σταματούσε και εξαιτίας των οπαδών του;). Η φράση του τίτλου μου φαίνεται βεβιασμένη και δε μοιάζει με κάτι που θα φώναζε ένας οργισμένος όχλος.

[Glowleaf]

Οι απο πανω με καλυψαν αρκετα. Ειναι μισοτελειωμενο. Αμα το ειχα σε χαρτι, θα εψαχνα στο πισω μερος της κολλας να βρω το υπολοιπο. Ισως πιστευεις οτι το τελος σου ειναι τοσο "εκρηκτικο" που δεν θελει κατι αλλο, οτι και καλα ειναι το closing act και εκει μπορεις να τελειωσεις. Δεν ειναι ετσι, και θελει πολυ ακομα. Ξεσκονισε τα βιβλια του γυμνασιου, και διαβασε το κομματι της καθαρσης στην αρχαια τραγωδια.