Θυσία Στην Αιωνιότητα

[Nienor]

Σαχλή παρατήρηση Νο2: Δεν μπορείς να ψήσεις ένα μπούτι σε σούβλα. Ολόκληρο ζώο.

 

Καλέ φυσικά και μπορείς Μη φαντάζεσαι σούβλες για αρνί, ένα αυτοσχέδιο σουβλίδιον έφτιαξε

[TheTregorian]

Καλέ φυσικά και μπορείς Μη φαντάζεσαι σούβλες για αρνί, ένα αυτοσχέδιο σουβλίδιον έφτιαξε

 

Ναι, κάπως έτσι το σκέφτηκα κι εγώ τολμώ να πω!! :tongue:

[Waylander]

:worshippy: Καταπλκηκτικο. Ειδικα ως την μεση το διηγημα σου ξεχυλιζε απο λυρισμο. Ευγε. Προσωπικη μου γνωμη αλλα αν ηταν φου αντι για σου φου θα εβγαινε πιστευω καλυτερο. Αλλα παλι αν δεν ητανε σου φου δεν θα ηταν η ιδια ιστορια.... ;)

[TheTregorian]

Ναι η αλήθεια είναι ότι το είχα φανταστεί και φου και μου φαινόταν τέλειο! Αλλά δεν πειράζει, αφού βγήκε κι αυτό καλό!! Ευχαριστώ αγαπητέ για τα καλά σου λόγια!!

[PiKei]

Όλα τα θετικά και τα αρνητικά του διηγήματος έχουν νομίζω καλυφθεί από τα προηγούμενα σχόλια. Θα προσθέσω μόνο ένα "τεχνικό" κανόνα της γραφής. Προσπάθησε όσο μπορείς να αποφεύγεις τα θαυμαστικά στις προτάσεις που περιέχουν σκέψη η περιγραφή. Είναι ελαφρώς "εκβιαστικά" για τον αναγνώστη Λογοτεχνίας και γι αυτό η πλειοψηφία των συγγραφέων τα αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι...

[aScannerDarkly]

Καλέ φυσικά και μπορείς Μη φαντάζεσαι σούβλες για αρνί, ένα αυτοσχέδιο σουβλίδιον έφτιαξε

 

Μόλις το κρέας αρχίσει να ψήνεται πιθανότατα θα πέσει από τη σούβλα...

Αλλά πάλι, στον κόσμο όπου το νερό δεν τρέχει όπως πρέπει φαντάζομαι επιτρέπεται και αυτό, οπότε το παίρνω πίσω.

[TheTregorian]

Αλλά πάλι, στον κόσμο όπου το νερό δεν τρέχει όπως πρέπει φαντάζομαι επιτρέπεται και αυτό, οπότε το παίρνω πίσω.

 

Το πιασες το νόημα!! ;)

[Nihilio]

Όταν σου δίνουν 3500 δεν είναι απαραίτητο να τις χρησιμοποιήσεις όλες. Μια από τις αρετές του συγγραφέα είναι να ξέρει πόσες από αυτές του χρειάζονται. Και έχω την εντύπωση ότι για την ιστορία αυτή χρειάζονταν λιγότερες λέξεις, ιδίως στο πρώτο, εισαγωγικό κομμάτι που θα το χαρακτήριζα μάλλον κουραστικό με τις περιγραφές του.

Η υπόλοιπη ιστορία είναι καλή, αν και πάσχει από τα συμπτώματα που εμφανίζονται και σε άλλες ιστορίες του διαγωνισμού, όπως για παράδειγμα τον 'από μηχανής θεό' που εξηγεί (με αρκετά ξερό διάλογο) τα πάντα στον πρωταγωνιστή (που αντιδρά λίγο άκαιρα). Λείπει η δράση, η ένταση έτσι, αν και το συγκινησιακό κομμάτι, στο οποίο ποντάρεις αρκετά, στο τέλος δουλεύει.

Μεγάλο συν είναι ή λυρική σου γραφή και οι όμορφες περιγραφές.

[tetartos]

Μέχρι να εμφανιστεί η φιγούρα, ένιωσα γρήγορα να βαριέμαι. Καταλαβαίνω ότι το ίδιο ένιωθε και ο ήρωας και το ένιωθα κι εγώ. Η "συζήτηση" με τη φιγούρα εξυπηρετούσε μάλλον την ιστορία παρά ερχόταν ως φυσική -το ξέρεις ότι οι άνθρωποι δεν συζητούν έτσι.

Ωστόσο ήταν μια καλογραμμένη, συναισθηματική ιστορία και σίγουρα είχε ενδιαφέρον τέλος.

[Glowleaf]

Γενικα ηταν αργη και λιγο περισσοτερο τραβηγμενη απο οσο επρεπε.

Καθαρα προσωπικη αποψη: δεν νομιζω οτι χρειαζοταν καν το θεμα με την γκομενα του. Το να βγει απο την ατερμονη κατασταση πιστευω ηταν αρκετο. Επειδη ομως εχω διαβασει και τις αλλες ιστοριες σου, ξερω οτι εισαι ρομαντικος, οποτε no problem. Απλα εγω θα τον εβαζα σε ενα αιωνιο βασανιστηριο του στυλ Προμηθεα δημιουργημενο απο ενα bug (μουχαχαχαχαχα... )

 

Στα θετικα, οι περιγραφες μου αρεσαν, την περιγραφη της loop την πετυχες και μου αρεσε η αποψη με τα ενστικτα που δεν φευγουν ποτε.

[TheTregorian]

Ευχαριστώ για τα σχόλια Nihilio, tetartos και Glowleaf, για τα καλά ή και λιγότερο καλά!

[GeoVa]

Ε-κ-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ή ιστορία, Γιώργο Συνονόματε! Συγκινητική και ρομαντική, με ωραίες περιγραφές τοπίων, αν και κάπως κουραστικο-βαρετό στην αρχή. Είναι επειδή δεν είχα μπει στο νόημα. Γιατί όταν άρχισε όλη η επεξήγηση με κράτησε αρκετά και το συνέχισα ως το τέλος. Επίσης, μου άρεσε το τέλος αλλά και ο τίτλος... Πανέμορφο, μπράβο! (Ωστόσο, είχε μπόλικα τυπογραφικά λαθάκια... Όπως είπες κι εσύ στις ιστορίες μου, τονίζεις ό,τι "λάθος" σου 'χουν πει και σ' εσένα...)