Τερματίζοντας το ατέρμονο.

[alchemist]

Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια.

 

Επειδή αρκετοί διαπίστωσαν ότι το πρώτο μέρος έχει ατμόσφαιρα που θυμίζει Λάβκραφτ, θέλω να διευκρινίσω ότι Λάβκραφτ δεν έχω διαβάσει ποτέ! Όσο για τα ονάματα που χρησιμοποίησα, αυτά ήταν εντελώς τυχαίας έμπνευσης. Για του λόγου το αληθές, Ρόουλαντς έλεγαν τον καθηγητή μου στην Αγγλία ο οποίος εκτελούσε μια εγχείρηση που λεγόταν εγχείρηση Γουίπλ. Βοηθός του ήταν μια αντιπαθέστατη νοσοκόμα που λεγόταν Ήστον, ενώ Γκόρντον λεγόταν ένας βρετανός ειδικευόμενος χειρουργός που βοηθούσε τον καθηγητή.

 

dagoncult, θεωρώ τον τίτλο αποτυχημένο, καθώς τα περισσότερα κείμενα που γράφω παραμένουν άτιτλα. Δεδομένης της πίεσης του χρονικού ορίου έπρεπε να βρω έναν τίτλο, οπότε το αποτέλεσμα είναι αυτό που διαπίστωσες.

 

DinoHajiyorgi, αντιλαμβάνομαι την έννοια του sci-fi ως μια αληθοφανή κατάσταση που θα μπορούσε να συμβεί στηριζόμενη στα τωρινά δεδομένα. Για τον λόγο αυτό έριξα βάρος στην επιστημονική εξήγηση. Ίσως να το παράκανα.

 

TheTregorian, έχεις δίκιο σχετικά με την αναληθοφάνεια των συνειρμών του καθηγητή. Ίσως να οφείλεται στον περιορισμό λέξεων που είχα.

 

aScannerDarkly, το motto έχει σχέση με το γεγονός ότι η παρακάτω ιστορία είναι ο υποκειμενικός τρόπος με τον οποίο προσπάθησα να προσεγγίσω την έννοια της αθανασίας. Ίσως να ήταν λιγο άστοχο, καθώς όντως θα ταίριαζε περισσότερο στην ιστορία του Glowleaf. Όσον αφορά τον λόγο για τον οποίο η ύπαρξη κούρασε τον καθηγητή, αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό. Ίσως θα έπρεπε να προστεθεί μια παράγραφος που να το εξηγεί καλύτερα. Γενικά, μετά το πέρας του διαγωνισμού, σκοπεύω να ανεβάσω μια αναθεωρημένη έκδοση της ιστορίας, καθώς τα σχόλια που έγιναν με βοήθησαν να καταλάβω τα λάθη και τις ατέλειες που έγιναν.

Edited April 25, 2009 by alchemist

[aScannerDarkly]

Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια.

 

Επειδή αρκετοί διαπίστωσαν ότι το πρώτο μέρος έχει ατμόσφαιρα που θυμίζει Λάβκραφτ, θέλω να διευκρινίσω ότι Λάβκραφτ δεν έχω διαβάσει ποτέ!

!!!!!!

Εννοώ...

!!!!!!

 

Όλο το ύφος και η πλοκή και τα μοτίβα του πρώτου μέρους είναι στο ίδιο στυλ με περίπου.. τα μισά διηγήματα του Λάβκραφτ. Δεν το λέω ως κατηγορία, εμένα μου άρεσε. Άντε, ευκαιρία να διαβάσεις

[alchemist]

!!!!!!

Εννοώ...

!!!!!!

 

Όλο το ύφος και η πλοκή και τα μοτίβα του πρώτου μέρους είναι στο ίδιο στυλ με περίπου.. τα μισά διηγήματα του Λάβκραφτ. Δεν το λέω ως κατηγορία, εμένα μου άρεσε. Άντε, ευκαιρία να διαβάσεις

 

Πράγματι, είναι καλή αφορμή για να αρχίσω να διαβάζω. Γενικά πάντως σε κείμενο μου βγαίνει πολύ αυτή η μυστηριακή ατμόσφαιρα επικείμενου κινδύνου.

[mman]

Το καλό του να σχολιάζεις καθυστερημένος:

+ Το πρώτο μέρος

- Το δεύτερο μέρος

για τους περισσότερους λόγους που αναφέρθηκαν.

 

Τώρα, από κει και πέρα, διέκρινα, ειδικά, στο πρώτο μέρος μια καλή γενικά χρήση του λόγου τόσο ικανοποιητική, που θα χαρακτήριζα όλο το διήγημα καλογραμμένο αν δεν μου τα χάλαγαν οι δύο χαρακτήρες - καρικατούρες του δεύτερου μέρους. Επίσης:

 

+Εντυπωσιακό, technobabble! Δηλαδή, ΟΚ, χορτάσαμε!

-Το παράκανες με το technobabble, -δηλαδή σκάσαμε κομμάτι... Γενικά φοβάμαι ότι δεν βρήκες το σωστό σημείο ισορροπίας μεταξύ επιστήμης και φαντασίας. Μην απογοητεύεσαι όμως, αυτό ποτέ δεν είναι εύκολο.

 

Πάντως ήταν μια από τις καθόλου άσχημες ιστορίες του διαγωνισμού.

Α, και από Lovecraft, ξεκίνα με... τα άπαντα!

(Άρχισε την "Περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ" γύρω στα μεσάνυχτα και, με την ησυχία σου, τελείωσέ την γύρω στις τρεις με τέσσερεις το πρωί.)

 

Υ.Γ. Scanner, θα σε μαλώσω άσχημα:

Η Lovecraft αρχή μπορεί να είναι παλιομοδίτικη [...]

Και τα μπλου τζην παλιομοδίτικά είναι.

Και οι τηγανητές πατάτες πανάρχαιες.

Και το σεξ ξεπερασμένο.

H.P.L.

Edited April 25, 2009 by mman

[aScannerDarkly]

Υ.Γ. Scanner, θα σε μαλώσω άσχημα:

 

Και τα μπλου τζην παλιομοδίτικά είναι.

Και οι τηγανητές πατάτες πανάρχαιες.

Και το σεξ ξεπερασμένο.

H.P.L.

Παλιομοδίτικη... Όχι όμως ξεπερασμένη. Μη βάζεις και λόγια στο στόμα μου. Να έρθει ο Γιογκ Σοθόθ να με πάρει άμα πω κακή κουβέντα για τον HPL

[Tiessa]

Βρήκα εντυπωσιακή την ιδέα του παντρέματος του τρόμου, που απλώνεται στο πρώτο μέρος της ιστορίας, με το επιστημονικό κομμάτι που ακολουθεί και μας δίνει τις εξηγήσεις στο δεύτερο, αν και όπως παρατήρησαν και οι προηγούμενοι, υπάρχει ένα σημείο μετάβασης λίγο απότομο.

Επειδή μου αρέσει η Βιολογία, δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα το tecnobabble. Μέχρι ενός σημείου το κατατάσσω στα θετικά του διηγήματος. Υποψιάζομαι ότι λειτουργεί θετικά το ότι ξέρω αρκετά για να καταλαβαίνω χωρίς να δυσανασχετώ αλλά όχι τόσα όσα χρειάζονται για να βρω πού είναι το 'κόλπο' που μας οδηγεί στην υπέρβαση και ν' αρχίσω να γκρινιάζω για την αληθοφάνεια.

Ωστόσο, ίσως επειδή αναγκάστηκες να απλώσεις πάρα πολύ την ιστορία, δεν έδωσες αρκετό χώρο (ή χρόνο) στον καθηγητή για να ταυτιστούμε κάπως μαζί του και να νιώσουμε την ανάγκη του ν' αυτοκτονήσει. Επίσης έμεινα με την απορία για τη μετάδοση του παρασίτου, και μετά σκέφτηκα ότι ο γιατρός δεν μπορεί να είναι ο μόνος που έφυγε από το χωριό. Σίγουρα στον κόσμο θα κυκλοφορούν κι άλλοι αθάνατοι.

Είδα βέβαια ότι έχεις παραθέσει πολλές εξηγήσεις για το θέμα της μετάδοσης στον Τέταρτο, αλλά σ' αυτό το σημείο δεν μπορώ να τις αξιολογήσω επειδή είναι εκτός του διηγήματος.

[northerain]

Το πρώτο μέρος μου άρεσε πάρα πολύ. Κινήθηκε αρκετά γρήγορα, αλλά ηταν ενδιαφέρον. Έπειτα με έκανε να ξεχάσω οτι διαβάζω ιστορία διαγωνισμού περι Αθανασίας, πράγμα που σημαίνει οτι δεν ήταν αναμενόμενη.

Το δεύτερο μέρος δεν μου άρεσε και τόσο. Ενδιαφέρουσα η εξήγηση, αλλά δεν με ενδιαφέρει αρκετά το πως λειτουργεί, 1-2 παραγράφοι θα έφταναν. Ότι άλλα προβλήματα πηγάζουν απ' αυτό, οπότε δεν θα το κουράσω.

Θα μου άρεσε να δώ περισσότερο υλικό για το πώς ξαναγύρισε στο χωριό και τι βρήκε εκεί κτλ.

[Waylander]

Πολυ καλη ιστορια, και στο Α αλλα και στο Β μερος....Δεν εχω να προσθεσω κατι παραπανω με καλυψαν οι αλλοι... :thumbsup:

[Glowleaf]

Στα μειον η αποτομη μεταβαση απο το πρωτο μερος στο δευτερο. Νομιζω θα εδενε καλυτερα, αν το δευτερο σκηνικο διαδραματιζοταν στο χωριο, και το βακτηριο το συνελλεγε ο μαθητης.

Γενικα, και τα δυο κομματια μου αρεσανε, αλλα θελουν "κολλα".

Επισης, 150~ χρονια μου μοιαζουν πολυ λιγα για να βαρεθεις την ζωη (ποσο μαλλον τις γυναικες).

[mman]

[...]Επισης, 150~ χρονια μου μοιαζουν πολυ λιγα για να βαρεθεις την ζωη (ποσο μαλλον τις γυναικες).

Α 'λλ ντρινκ του δατ!