Traffic

[Guest roriconfan]

Α, και έλεγα τι έπαθε και τα παράτησε. Δε του άρεσε η αγγλικούρα. Τώρα τι να πω κι εγώ που κάθε φορά που διαβάζω ιστορία του Χατζηγιώργη, αμέσως λόγω ύφους μεταφράζεται αυτόματα στο μυαλό μου στα αγγλικά; Ή που το μετέφραζα στα αγγλικά το βιβλίο όταν διάβαζα τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών για να μη ξενερώνω με διάφορες εκφράσεις που δεν κολλάγανε ακουστικά στα Ελληνικά; Η παρόν ιστορία δε μου έδωσε την εντύπωση ότι θα ακουγόταν περίεργη στα Ελληνικά. Ούτε τον προηγούμενο μήνα η άλλη με τα χειρόγραφα ότι θα ακουγόταν διαφορετικά αν θα ήταν σε ψηφιακή μορφή. Αλλά δε με πείραξε. Γούστο του και καμάρι του πως θα γράφει κάποιος. Τι να πω κι εγώ που έχω ένα ύφος στα κείμενα που δεν έχει πολύ πέραση στο φόρουμ; Να τα παρατήσω ή να το αλλάξω για να έχω καλύτερη θέση; Τρίχες, δικαιολογία για να γράφω το έχω. Αφού πιο πολύ τα σχόλια των άλλων απολαμβάνω παρά το να τελειώσω μια ιστορία μου.

[Glowleaf]

Φανταστικη ιστορια, και η γλωσσα σου ειναι αψογη και "ρουφηχτικη".

 

Epic:

Now everyone has turtles, but they’re shitty pets. They just sleep and shit.

 

Ειδα κατι σημεια, που για να εισαχθει πληροφορια χαλασες την ροη, αλλα ξεπερνιουνται ανετα. Μου αρεσει που τελειωνεις με το bang.

[northerain]

Δεν πάει έτσι North. Δεν πάει καθόλου έτσι.

 

EDIT: Μετά απο σκέψη αποφάσισα να θέσω τον εαυτώ μου εκτός διαγονισμού. Εφώσον το πρόβλημα το έχω εγώ, είναι η μοναδική λογική κίνηση που μου μένει. Συγγνώμη αν προκάλεσα το οποιοδήποτε πρόβλημα, ή αν προσέβαλα κανένα. Δεν ήταν σκοπός μου αυτός, και σίγουρα δεν είναι σκοπός μου να χτυπήσω κάτω απο τη ζώνη.

 

Read the story.

[Nihilio]

Όταν ένας συγγραφέας έχει ένα δυνατό προσωπικό ύφος γραφής, μπορεί να γράψει οτιδήποτε. Έτσι κι εσύ εδώ χρησιμοποιείς το γνωστό ύφος του, προσαρμόζοντάς το σε ένα ζοφερό μέλλον. Πολύ exposition που όμως έχει στυλ και δεν το κάνει βαρετό, τρείς-τέσσερις δυνατές ιδέες και έχεις έναν μικρό δυναμίτη. Πολύ δυνατή ιστορία.

[month]

Αρκετά καλή ιστορία. Ενδιαφέρων ο τρόπος που τους σκοτώνεις, και η ερμηνία της αθανασίας ήταν η πιο έξυπνη όλου του διαγωνισμού.

 

(Τώρα μπορώ και να διαβάσω και να σχολιάσω.)

[northerain]

Αρκετά καλή ιστορία. Ενδιαφέρων ο τρόπος που τους σκοτώνεις, και η ερμηνία της αθανασίας ήταν η πιο έξυπνη όλου του διαγωνισμού.

 

(Τώρα μπορώ και να διαβάσω και να σχολιάσω.)

 

[Nienor]

Τώρα που τελείωσε ο διαγωνισμός να πω κι εγώ το μακρύ μου περί της γλώσσας??? Όχι ε? Ε, εγώ θα το πω κι ας μην το διαβάσετε

 

Λοιπόν, εμένα γενικά τα αγγλικά με κοιμίζουν, με χαλάνε, δεν τα πάω ρε αδερφέ, ώχου! Δεν πιάνω ποτέ να διαβάσω ένα βιβλίο στα αγγλικά όταν μπορώ να το βρω στα ελληνικά, ακόμα και σε μέτρια μετάφραση. Το έχω ξαναπεί αρκετές φορές, σε αρκετά τόπικ, σε διάφορες συζητήσεις επί του θέματος.

"Και τότε κορίτσι μου τι μας το λες και εδώ?"

Ναι, υπομονή, τώρα θα φτάσω κι εκεί

Το λέω λοιπόν εδώ γιατί, Νόρθε, θέλω να σου πω πόσο διαφορετικό είναι αυτό το αίσθημα με τις δικές σου ιστορίες. Δε με πειράζουν, καθόλου όμως. Και ξέρεις ποιος είναι ο μοναδικός άλλος που δε με ενοχλεί να τον διαβάζω στα αγγλικά? Ο Πόε... Και προφανώς δε θέλω να πω πως "εσύ και ο Πόε ρε παιδί μου, μπράβο μπαγάσα", υπάρχουν κι ένα κάρο άλλα πράγματα που με κάνουν να αισθάνομαι έτσι απέναντί στις δικές σου ιστορίες, όπως ας πούμε το ότι υπάρχει μια κάποια προσωπική σχέση, το ότι έχω εμπιστοσύνη πως θα διαβάσω κάτι της προκοπής... πολλά.

Όμως εκτός από τα υπόλοιπα, εγώ με βάση αυτό που σου λέω εδώ διακρίνω και τα εξής δύο, που θα ήθελα να στα πω και γιαυτό φλυαρώ εδώ και ώρα:

1. Η ποιότητα στις ιστορίες σου είναι πάντοτε πολύ καλή. Η πλοκή σου και οι ιδέες είναι ανεξάρτητες από το σε τι γλώσσα διαβάζω -κι αυτό είναι κάτι που στο δικό μου κεφάλι είναι δύσκολο να το πετύχεις.

2. Τα αγγλικά σου -δεν έχω ιδέα αν είναι ολόσωστα κι ούτε και με ενδιαφέρει- είναι "λογοτεχνικά". Είναι απλά, λιτά, στρωτά και ξεκάθαρα, πράγματα που τα εκτιμώ σε ένα διήγημα έτσι κι αλλιώς, σε όποια γλώσσα κι αν γράφτηκε εξαρχής.

[Eugenia Rose]

Πολύ καλή ιστορία! Το σκηνικό που έχεις στήσει καθώς και οι λεπτομέριες του δίνουν ξεχωριστή ζωντάνια. Έχει ένα συνδυασμό ατμόσφαιρας νουάρ και dark. Μπήκα για τα καλά στην δυστοπία αυτών των ανθρώπων. Το τέλος το βρήκα λυτρωτικό και το μόνο λογικό μέσα στον παράλογο κόσμο τους. Μπορώ να πω το ευχόμουνα κιόλας. Well done