Guest roriconfan Posted May 15, 2009 Share Posted May 15, 2009 (edited) Είδος: Κωμικοτραγικό Φαντασίας Σεξ: Όχι Βια: Μόνο ψυχολογική Σχόλια: Έμμεσα συνεχίζει από το τρίτο και το τέταρτο κεφάλαιο της Αισώπειας. Σ-ΚΟΚΟΚ-ταδισμός (τα χρονικά της Αισώπειας, κεφάλαιο 8) Εκεί που ταξίδευα στον κόσμο, έφτασα σε ένα κοπάδι όπου άκουσα ότι οι γείτονές τους δεν είχαν ίχνος εγκληματικότητας. Ούτε καν την έννοια του κέρδους δεν είχανε, μιας που υπήρχε κοινοκτημοσύνη στα πάντα. Πραγματικά, πίστεψα ότι εκεί θα έβρισκα το βοσκοτόπι της επαγγελίας, που η Περιστέρα προσπαθούσε να δημιουργήσει τόσα χρόνια. Προχώρησα προς αυτήν την κοινωνία, της οποίας οι κάτοικοι έμαθα ότι λέγονταν ΠΟΥΡΡΡιτανοί. Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση, ήταν ότι το κοπάδι τους βρισκόταν κάτω από έναν τεράστιο βράχο, που έκρυβε σχεδόν παντελώς το φως του ήλιου. Πολλά μέρη ήταν πίσσα σκοτάδι, κι ας ήταν καταμεσήμερο. Στην αρχή δεν έβλεπα ούτε την μύτη μου. Αλλά μετά προσαρμόστηκα στο σκοτάδι και τουλάχιστον διέκρινα σιλουέτες. Το δεύτερο πράγμα που μου έκανε εντύπωση, ήταν ότι εκείνον τον καιρό μια επιδημία βρισκόταν σε έξαρση κάτω από τον βράχο. Οι περισσότεροι είχανε αρρωστήσει από κάτι που αποκαλούσανε ΠΑΠΑ-νούκλα ή αλλιώς Μαύρο Θάνατο. Αν και με προειδοποιήσανε να μην πάω εκεί για να μη κολλήσω κι εγώ, ως αθάνατος χάρη στην Περιστέρα δε πτοήθηκα και πέρασα κάτω από τον βράχο. Καλού-κακού, έφερα μαζί μου και μερικά θεραπευτικά βότανα για να ανακουφίσω όποιον είχε ξεμείνει από φάρμακα. Το τρίτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση, ήταν η μέθοδος που χρησιμοποιούσαν σαν θεραπεία. Ο πρώτος ΠΟΥΡΡΡιτανός που συνάντησα ήταν ένας καχεκτικός ΜΠΕΕΕλληνας. Προσευχόταν μπροστά από ένα φωσφορίζον ομοίωμα της Περιστέρας, ενώ στεκόταν όρθιος στο ένα πόδι (από τα τέσσερα) και είχε στο κεφάλι του μια μπανάνα. Από ενδιαφέρον για την υγεία του, τον πλησίασα και του είπα: «Φίλε μου, δεν σε βλέπω καλάΟΥ. Μην στέκεσαι εδώΟΥ. Πήγαινε να ξαπλώσεις στην στρωμνή σου, να είσαι ζεστόΟΥς.» «Όχι ξένε, πρέπει να προσεύχομαι στην Περιστέρα για να γίνω καλά.» «Μα τι τρόπος είναι αυτόΟΥς; Να κάνεις ισορροπία με το ένα πόδι ενώ προσεύχεσαιΟΥ;» «Αυτός είναι ο πατροπαράδοτος τρόπος που γιατρευόμαστε.» «Ο κτηνίατρος σας τέτοιες μεθόδους χρησιμοποιείΟΥ;» «Τι είναι αυτός ο «κτηνίατρος»;» «Μα τι, δεν έχετε κτηνίατρους εδώ πέραΟΥ; Κάποιους να σας δίνουν φάρμακαΟΥ;» «Φαρμάκια! Θέλεις να πάρω φαρμάκια και να δηλητηριάσω το μυαλό μου; Για ΜΠΕΕΕλά ήρθες εδώ; Φύγε από εδώ ξένε, δε θα με κοροϊδέψεις. Άσε με να προσευχηθώ.» «Μα όχι, απλά θέλω το καλό σΟου. Αν θέλεις, μπορώ να σου δώσω κάτι για τον πυρετόΟΥ και…» «Α, βοήθεια! ΜΙάΟΥ γος, μΙάΟΥ γος!» Πριν το καταλάβω, μαζεύτηκε ένας όχλος που με πήρε σηκωτό επειδή ήθελα να βοηθήσω ένα σύζωο. Δεν ήταν και η καλύτερη εντύπωση για κάποιον που περίμενε να βρει μια φιλόξενη και φιλειρηνική κοινωνία. «Σκούρα» τα πράματα… Με πήγανε γρήγορα μπροστά στον αρχηγό τους, έναν Ιμ-πάστορα ονόματι Κατ-Ράμη. Προς έκπληξή μου, ήταν ΠΟΡΤΟ-Γάλης, σαν εμένα. Το χρώμα της γούνας μας όμως ήταν αντίθετο, μιας που εγώ ήμουν ολόλευκός κι εκείνος κατάμαυρος. Σε συνδυασμό με το σκοτάδι που επικρατούσε γύρω μας, ήταν σαν αόρατος. Πάλι καλά που γυαλίζανε τα πράσινα μάτια του και ήξερα που βρισκόταν. «Τι ήρθες να κάνεις στα μέρη μας μΙάΟΥγε;» «Δεν είμαι μΙάΟΥ γος. ΠΟΡΤΟ-Γάλης είμαι και με λένε ΓαληΛέων.» «Όπως κι αν σε λένε, ακούω ότι πήγες να μας διδάΚΧΧΧξεις πράγματα. Δε θέλουμε να μάθουμε τίποτα. Μια χαρά είμαστε με αυτά που ήδη ξέρουμε.» «Ε, όχι και μια χαράΟΥ. Εδώ έχετε για αντιπυρετικό να κάνετε μπαλέτο με μια μπανάναΟΥ.» «Η πίστη μας θα μας σώσει. Οτιδήποτε άλλο πας να μας πεις, θα διαφθείρει τα αγνά μυαλά μας. Τόσα χρόνια δεν έχουμε εγκλήματα και διαφθορές, γιατί ακριβώς δεν αφήνουμε ξένους να μας διδάΚΧΧΧξουν νέα πράγματα.» «Δηλαδή θέλετε να ζείτε στην άγνοια και τον σκοταδισμόΟΥ;» «Ναι, γιατί όπως κι εγώ, έτσι και όλοι οι ιμ-πάστορες κηρύττουμε ότι «η άγνοια είναι ευλογία». Οπότε, δε θέλουμε να μας πεις τίποτα. Για όσο μένεις στο κοπάδι μας, απαγορεύεται να κάνεις μΙάΟΥγια.» «Δεν είναι μΙάΟΥγια, είναι απλή γνώση κτηνοιατρικήΟΥς.» «Το ίδιο κάνει για εμάς. Μην την χρησιμοποιείς.» «Α, έχετε αναθεματίσει την γνώση δηλαδή;» «Ακριβώς. Αν κάτι λειτουργεί, δεν το πειράζεις. Η πρόοδος και η εΚΧΧΧξέλιξη μόνο κακό θα κάνουνε στην τέλεια κοινωνία μας. Θα μας ρίΚΧΧΧξουν στην διαφθορά, όπως ακριβώς έγινε και με τον υπόλοιπο κόσμο που έχει γεμίσει «μελανά σημεία». Είμαστε αγνοί και άψογοι και έτσι πρέπει να παραμείνουμε.» «Μα δεν είστε αγνοί και άψογοιΟΥ. Όλοι σας υποφέρετε από μια αρρώστια που μπορεί εύκολα να γιατρευτεί με φάρμακάΟΥ.» «Απλά η Περιστέρα δοκιμάζει την πίστη μας. Πρέπει να μείνουμε πιστοί στις αρχές μας και να μην ΚΧΧΧξεπέσουμε στον πειρασμό να χρησιμοποιήσουμε μΙαΟΥγεία.» «Ακόμα κι αν αυτό σας σκοτώσειΟΥ;» «Καλύτερα να κερδίσουνε οι ψυχές μας μια θέση στους Παραδείσιους Κήπους, παρά να ζούμε μέσα στην ακολασία. Θα συμμορφωθείς με τους κανόνες της κοινωνίας μας;» «Όχι φυσικάΟΥ. Δεν έχει μέλλον μια τέτοια κοινωνίαΟΥ.» «Δεν ΚΧΧΧξέρεις τίποτα. Όταν το κοπάδι μας θα είναι η μοναδική που έχει απομείνει γιατί όλες οι υπόλοιπες θα έχουνε αυτοκαταστραφεί από την αμαρτία, εμείς οι πράοι θα κληρονομήσουμε όλη την γη και τότε θα καταλάβεις ότι έχουμε δίκιο. Αφού όμως βλέπω ότι δεν μπορείς να αποδεχτείς την τέλεια κοινωνία μας, πάρε τα μπογαλάκια σου και φύγε.» Δεν ήταν αυτό που περίμενα η κοινωνία τους και κανείς τους δεν δεχόταν να τους «διαφωτίσω» με μια εναλλακτική τάξη πραγμάτων. Ξεκίνησα να φύγω συνοδευόμενος από δύο σκυθρωπούς ΑΠΑΙΤΕΙνούς και τότε άκουσα από κάποιους περαστικούς ότι ο ΜΠΕΕΕλληνας που πήγα να βοηθήσω, μόλις ψόφησε. «Τον ήθελε η Περιστέρα ΚΟΚΟΚ-ντά Του και τον πήρε.» είπε ο ένας ΑΠΑΙΤΕΙνός. «Μα όχι, αφού ορθοσταθούσε με πυρετό μέσα στην υγρασία, χωρίς φάρμακα, με μια μπανάνα στο κεφάλιΟΥ. Τι περιμένατε να γίνειΟΥ;» «Σιωπή μΙάΟΥγε, δε εξαπατούνε τα ΚΟΚΟΚ-λπα σου τις αγνές ψυχές μας. Προχώρα μη σε κάψουμε στην πυρά!» Α, καλά, τελικά δεν ήταν καλύτεροι κι αυτοί από τους ΧΡΥΣιανούς που με είχανε συλλάβει παλιότερα. Το παίζανε υπεράνω όλων και κάθε βαναυσότητα τους βαφτιζόταν σαν αγνές προθέσεις. Σαν φτάσαμε στις παρυφές του τεράστιου βράχου, το έντονο φως του ήλιου μας τύφλωσε. «Άντε, φύγε γιατί έχει βραδιάσει και θέλουμε να πάμε για ύπνο. Μιλάμε ότι νυστάζω τόσο που δε σε βλέπω.» είπε πάλι ο ΑΠΑΙΤΕΙνός. «Ναι, δε βλέπω την ώρα να πάρω τον ύπνο του δικαίου.» συμπλήρωσε ο δεύτερος. «Μα δεν έχει βραδιάσειΟΥ. Καταμεσήμερο είναι, δε βλέπετεΟΥ;» «Ο ιμ-πάστορας λέει ότι είναι βράδυ και είναι βράδυ. Πάει και τελείωσε.» «Άγρια μεσάνυχτα έχετε μου φαίνεταιΟΥ.» «Σ-ΚΟΚΟΚ-τίστηκα τι νομίζεις ότι έχουμε. Φύγε και μη ξανάρθεις.» Απογοητευμένος με την στάση τους, έφυγα. Έμαθα αργότερα ότι το μέλλον του κοπαδιού τους ήταν μαύρο κι άραχνο. Πολλοί ψοφήσανε από την ΠΑΠΑ-νούκλα, άλλοι καήκανε στην πυρά επειδή τολμήσανε να βρούνε μια θεραπεία για τον Μαύρο Θάνατο και οι υπόλοιποι γίνανε εύκολη βορά σε μια αγέλη ΑμεΛΥκάνων, που είχανε μαζί τους μερικές ΓΑΒόμβες. Τελικά όσο κι αν νομίζεις ότι έχεις τον τέλειο τρόπο ζωής, η άρνηση να προσαρμόζεσαι στις αλλαγές των καιρών είναι από μόνη της ένας λόγος που οδηγεί στον αφανισμό, όσο καλά κι αν έχεις οργανώσει την ζωή σου. Τα ζώα εκεί είχανε αποκλειστεί από τον κόσμο και ζούσανε κάτω από μια πέτρα (ή έναν τεράστιο βράχο). Δεν είναι αυτήν η ζοφερή κοινωνία η αγέλη που οραματίζεται η Περιστέρα. Οπότε, συνέχισα το ταξίδι μου… Edited May 15, 2009 by roriconfan Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.