Asgaroth Posted December 6, 2004 Share Posted December 6, 2004 (edited) Διαβάστε ω! σεβάσμιοι το παρακάτω και πείτε μου αν θέλετε και την γνώμη σας. Α!Να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι το παρακάτω κείμενο έχει απλή και καθημερινή γλώσσα, μα έτσι έπρεπε να γίνει.Σε καμία περίπτωση δεν είναι δείγμα της δουλειάς που κάνω "σοβαρά".Είναι η δραματοποίηση ενός γεγονότος.(σαν το φεγγάρι του King Volsung).Το έγραφα ενώ άκουγα Scorpions αν αυτό σας λέει κάτι... ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ «Εγώ πίσω!!!»φώναξα τρέχοντας προς το αμάξι και δείχνοντας τη μπροστινή πόρτα στην Αναστασία. Άνοιξα την πόρτα του κόκκινου Rover και άφησα τη Νατάσσα και τη Χρύσα να περάσουν πρώτες σαν πορτιέρης. Μην αναρωτιέστε, είναι ένα παλιό μας αστείο. Η Τάσα μπήκε από την άλλη πόρτα και στριμωχτήκαμε όλοι πίσω. «Ρε παιδιά με στριμώξατε! Το ένα το κωλομέρι μου είναι στον αέρα!»φώναξα γελώντας. Αυτή καθόταν δίπλα μου. Κολλητά μου… Ναι είμαι ο αστείος της παρέας. Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν με γνωρίζουν λένε «Τι μετρημένο παιδί!» ή «Τι σοβαρός νέος!» και τα λοιπά. Και όντως είμαι αρκετά σοβαρός. Στους φίλους μου όμως μπορώ να γίνω μέχρι και γελοίος. Και εκτός από αυτό, όταν η παρέα είναι καλή μπορεί να γίνω αθεράπευτα αθυρόστομος. Γυρνούσαμε από τις εξετάσεις στα αγγλικά -για το Proficiency- η κυρία μας οδηγούσε(εμείς βασικά Κούλα την φωνάζουμε) και η κόρη της η Αναστασία καθόταν μπροστά. Πίσω εγώ, η Χρύσα δίπλα μου, η Νατάσσα δίπλα της και η Τάσα δίπλα στην Νατάσσα. Μια ευχάριστη παρέα… «Τον πήραμε άγρια στο Listening.» είπε η Νατάσσα. Η Αναστασία γύρισε πίσω και άρχισε να αραδιάζει τις απαντήσεις που έβαλε. Άρχισαν και οι δύο να συγκρίνουν τις απαντήσεις τους. Δίπλα μου η Χρύσα είχε ένα προβληματισμένο ύφος. Κατάλαβα αμέσως. «Τι; Τα σκάτωσες;» τη ρώτησα χαμηλόφωνα. «Ναι ρε Σπύρο…Πάει δεν το περνάω με τίποτα.» «Έλα ρε σκάσε! Μια χαρά θα το περάσουμε όλοι.» Με την άκρη των ματιών μου κοίταξα την Αναστασία. «Άμα δεν το πήρες εσύ τι να πει και το τσουλάκι;»είπα στη Χρύσα αρκετά χαμηλόφωνα ώστε να μην ακούσει η Αναστασία. Τελικά τα κατάφερα. Ένα μικρό χαμόγελο φώτισε το πρόσωπό της. Οι άλλες ακόμα σύγκριναν τα αποτελέσματα. «Άντε σκάστε!»τους είπα. «Ότι γράψαμε ,γράψαμε!» «Πέστα ρε Σπύρο!» φώναξε η Κούλα καθώς οδηγούσε. Βγήκαμε από την Κοζάνη και ήμασταν πλέων στο σημείο που δεν έχει φώτα στον δρόμο. Το σκοτάδι απλώθηκε στο αυτοκίνητο και η Κούλα άναψε ραδιόφωνο. «Βάλε σε παρακαλώ κάτι καλό.»είπε η Χρύσα ξαπλώνοντας προς τα πίσω όπου είχα το χέρι μου. «Δεν το έχω εκεί από τρυφερότητα!»της είπα. Από τρυφερότητα το έχεις μαλάκα! Σκέφτηκα. «Το έβαλα εκεί γιατί δεν χωράει αλλού…»συνέχισα με τον ίδιο αστείο τόνο δείχνοντας πόσο στριμωγμένος ήμουν. Εκείνη γέλασε μα δε φάνηκε να νοιάζεται για το χέρι μου. Αντιθέτως ξάπλωσε προς τα πίσω και ακούμπησε το κεφάλι της πάνω του –με κάποια τρυφερότητα( ; ). Ναι καλά μαλάκα ονειρέψου! Μου φώναξε το πιο ρεαλιστικό κομμάτι του εαυτού μου. Γιατί; Δεν ξέρω. Κάποιος μου είπε κάποτε «Αν συνεχίσεις να συμπεριφέρεσαι έτσι στα κορίτσια θα τις έχεις πάντα φίλες μα ποτέ γκόμενες.» Ναι έτσι θα συμπεριφέρομαι πάντα στα κορίτσια γιατί δεν ψάχνω για “γκόμενες”. Πως συμπεριφέρομαι; Είμαι πάντα ευγενικός εκτός άμα με νευριάσουν άγρια-όπως το τσουλάκι, ακούω ειλικρινά τα προβλήματα τους, τις σέβομαι και δεν τις βλέπω όπως κάθε άλλος δεκαεφτάχρονος που ξέρω, δηλαδή ως μηχανές του σεξ, αλλά ως υπάρξεις με αισθήματα. Τέτοια ξενέρωτα δηλαδή. Και πράγματι οι “γκόμενες” δεν τα πολυγουστάρουν αυτά. Στη ζωή μου σταύρωσα κανά-δυο “γκόμενες”. Αυτές τουλάχιστον με έβλεπαν σαν γκόμενο. Στο τέλος τρως κανα σουτ όταν σε βαρεθούν και ησυχάζεις… Το σώμα της είχε κολλήσει στο δικό μου, και κοιτώντας ανάμεσα σ’ αυτή και τη Νατάσσα είδα ότι υπήρχε αρκετό κενό. Περίεργο… Το μεσημέρι πόσο βιδώθηκα όταν είδες έναν μαλάκα και είπες «Καλός αυτός ο ψηλός!». Και τώρα… Μαλακίες σκέφτομαι! Άστη να γουστάρει όποιον μαλάκα θέλει! Το εγωιστικό κομμάτι επενέβη. Η Αναστασία –το τσουλάκι- εν τω μεταξύ αλλαζε σταθμούς κατά βούληση, βάζοντας ακριβώς το είδος της μουσικής που απεχθάνομαι. Ντάπα-ντούπα! Beat και παρόμοια ειδεχθή ντισκοειδή. Σαν από μηχανής θεός πετάγεται ένας Νταλάρας. «Δεν έκανα ταξίδια μακρινά…» «Άστο εδώ!»φωνάξαμε εγώ και η Χρύσα σχεδόν ταυτόχρονα πριν προλάβει το τσουλάκι να διανοηθεί καν να αλλάξει. Σύμπτωση; Perhaps. Εκείνη είχε το κεφάλι στραμμένο προς τον ουρανό του αυτοκινήτου και σιγοτραγουδούσε. Έχετε ακούσει την έκφραση το φεγγαρόφωτο την έλουζε; Μέχρι πρότινος τη θεωρούσα ποιητική μαλακία. Μέχρι πρότινος… Τα χρυσαφένια μαλλιά της, τα γαλάζια μάτια της, το χαμόγελό της που σε κάνει να ξεχνάς τα πάντα… Εγώ είπα κάποτε πως δεν μου αρέσουν οι ξανθιές γαλανομάτες; Αλήθεια είναι. Δεν μου αρέσουν, δε μου αρέσει καμία άλλη πέρα από αυτή την ξανθή γαλανομάτα. Καμία άλλη γυναίκα πέρα από αυτή… Αυτός είναι ο ρομαντικός μου εαυτός. Και υπάρχει ένα κακό. Αυτός ο εαυτός νικάει οποιονδήποτε άλλο στο τέλος. Πέσ’ της το! Τώρα! Κάνε αυτό που σου λέει η καρδία σου επιτέλους! Την κοιτώ. Να της το πω; Διστάζω. Πάω να ανοίξω το στόμα μου. Τότε πετάγεται το τσουλάκι. «Όλο μαλακίες ακούτε. Το αλλάζω.» Σ’ αγαπώ. Το έπνιξα πριν ακόμα το πω και γύρισα από την άλλη κοιτώντας το φεγγάρι έξω. Αν παρατηρήσατε πως το κείμενο δεν έχει πολύ συνοχή είναι γιατί είναι οι σκέψεις ενός ερωτευμένου. Edited December 6, 2004 by Asgaroth Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 6, 2004 Share Posted December 6, 2004 Φιλική συμβουλή: Δώσ' της το να το διαβάσει. Το να το διαβάζουμε εμέις δεν έχει κανένα νόημα. Για αυτή το έγραψες, αυτή πρέπει να το δει. A, και μη το δώσεις ποτέ στο "τσουλάκι" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted December 6, 2004 Share Posted December 6, 2004 Mιας και οι πρώτες αγάπες είναι ανυποψίαστες πες της το πως σου αρέσει καλύτερα να μετανιώνεις για πράγματα που έκανες παρά για όσα δεν έκανες... δεν θυμάμαι που είχα διαβάσει πως τα μεγαλύτερα πάθη τα ζουν οι καθημερινοί απλοί άνθρωποι που αποφασίζουν να ζήσουν μια ιδιαίτερη ζωή...δηλ κάποιοι σαν εμάς, που δεν είναι θεογκόμενοι, δεν είναι πανέξυπνοι, δεν είναι πάπλουτοι κτλ... αλλά έχουν τα κότσια να φάνε ακόμα και τα μούτρα τους! Καταλαβαίνω τους ενδοιασμούς σου, αλλά σκέψου πως αν δεν πάρεις το ρίσκο δεν θα χάσεις αλλά δεν θα κερδίσεις και τίποτα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
drowvarius Posted December 6, 2004 Share Posted December 6, 2004 Φίλε μου, το κείμενο ήταν πολύ καλό. Σε μερικά σημεία όμως - εκεί που είναι οι σκέψεις του ήρωα (ε΄σύ είσαι αυτός)- ξέχασες να βάλεις πλάγια γράμματα. Κατα τ'άλλα είναι ένα πολύ καλό κείμενο. Τώρα μία δυο προτάσεις. Όπως είπε και ο Νιχίλιο, δώς της το συγκεκριμμένο κείμενο. Δεύτερον, δώσε στο "τσουλάκι" μία κουτουλιά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted December 7, 2004 Share Posted December 7, 2004 (edited) Μέγα Asgaroth, Με κόλλησες στον τοίχο. Ήταν στιγμές που νόμιζα πως κάποιος έγραφε τη βιογραφία μου. Προς Θεού, όχι για το περιστατικό! Αλλά η περιγραφή που κάνεις για το Σπύρο έχει κάποιες (έως πολλές θα έλεγα) ομοιότητες με εμένα. Όταν λες ότι δεν είναι δείγμα της σοβαρής δουλειάς σου, απλά με κάνεις να θέλω ακόμη περισσότερο να διαβάσω κάποια ολοκληρωμένη σου δουλειά. Πάντως το στυλ του ημερολογίου σου πάει. Και λίγη off topic κριτική. Στο μέρος που μιλάς για τα τραγούδια, μου θύμισες μια ατάκα που είχα ακούσει στο Almost Famous, που έλεγε «είναι συναρπαστικό ένα μικρό κομματάκι από ένα ασήμαντο τραγούδι, να κλείνει μέσα του όλη σου τη ζωή» (ή κάπως έτσι, να πω την αλήθεια δε θυμάμαι, πάνε δυο χρόνια που είδα την ταινία). Πάρε και από εμένα δύο συμβουλές: 1) ΜΗΝ της πεις να διαβάσει το κείμενό σου. Δε θα ήθελα κάποια να μάθαινε τι αισθάνομαι για εκείνη από τρίτους (ακόμα και αν αυτός ο τρίτος ήμουν εγώ έμμεσα). 2) Μην ακούς ποτέ συμβουλές από αγνώστους στο Ιντερνετ (ακόμη κι αν αυτός λέγεται Ρεητζί ή Βάρδουλας ) Edited December 7, 2004 by Bardoulas© Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Esteldor Posted December 8, 2004 Share Posted December 8, 2004 eisai tyxeros pou den prokeitai na dei pote to tsouli auto sou to post giati tha evlepes poso kala tha pernouses sta xeria ths koulas otan (sigoura) tha to mathainai. kai oso gia th xrysa o Nihilio exei apolyto dikio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted December 8, 2004 Share Posted December 8, 2004 Δώσε το σε εκείνη. Κι εγώ στην αρχή ντρεπόμουν και δεν έδινα τίποτα σε κανέναν. Μετά αποφάσισα να είμαι εγώ και ας με πατήσουν κάτω... Μη ρωτήσεις αν πέτυχα ποτέ τίποτα δίνοντας κάτι τέτοιο γραμμένο μέσα από την ψυχή μου σε κάποιον. Δεν πέτυχα τίποτα. Απλώς ξαλάφρωσα... Ακόμα και τό 'όχι' είναι καλύτερο έτσι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted December 9, 2004 Author Share Posted December 9, 2004 Σας ευχαριστώ όλους παίδες! Τελικά μπορεί και να της το δώσω ή να της το πω. Άλλωστε όπως λες κι εσυ Laas κάποτε συμβούλευα κι εγώ τους φίλους μου: "Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά να κλαίγεσαι μια ζωή που δεν το έκανες." Βάρδουλα thanx.(υπάρχουν πολλοι σαν κι εμάς μάλλον!) Όσον αφορά τη σοβαρή μου δουλειά μη φανταστείς και τίποτα έπη. Απλά εννοώ ότι βασικά γράφω fantasy και όχι την αυτοβιογραφία μου.Σαν τελειώσω πάντως με το καλό το μισό μου βιβλίο θα είσαι από τους πρώτους που θα το δώσω για διάβασμα. Όσο για το τσουλάκι άμα αρχίσω να εξιστορώ δεν θα τελειώσω ούτε αύριο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted December 9, 2004 Share Posted December 9, 2004 Μάθε από έναν 20χρονο που αναγκάζεται να καταπιεί την αγάπη του και τον έρωτά του και να συνεχίσει: πες της το, γιατί αν δεν της το πεις (δείξε, τουλάχιστον, το κείμενο) θα μετανιώνεις για το υπόλοιπο της ζωής σου... Μετά πολλής πονεμένης (και γνωστής σε όλους και όλες :cat:) ειλικρίνειας, Rasp. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted December 10, 2004 Share Posted December 10, 2004 Wow! Asgaroth έγραψες πάλι! Κάποιος μου είπε κάποτε «Αν συνεχίσεις να συμπεριφέρεσαι έτσι στα κορίτσια θα τις έχεις πάντα φίλες μα ποτέ γκόμενες.» Ναι έτσι θα συμπεριφέρομαι πάντα στα κορίτσια γιατί δεν ψάχνω για “γκόμενες”. Πως συμπεριφέρομαι; Είμαι πάντα ευγενικός εκτός άμα με νευριάσουν άγρια-όπως το τσουλάκι, ακούω ειλικρινά τα προβλήματα τους, τις σέβομαι και δεν τις βλέπω όπως κάθε άλλος δεκαεφτάχρονος που ξέρω, δηλαδή ως μηχανές του σεξ, αλλά ως υπάρξεις με αισθήματα. Τέτοια ξενέρωτα δηλαδή. Και πράγματι οι “γκόμενες” δεν τα πολυγουστάρουν αυτά. Ακριβώς! Σαν να είναι σκέψεις μου! Κι εγώ πιστεύω πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να της δώσεις το κείμενο να το διαβάσει. (Αν είναι και το πρωτότυπο ακόμα καλύτερα, IMO) Και τώρα την κάνω γιατί έχω αργήσει 10 λεπτά για το φροντηστήριο και θέλω άλλα 10 για να φτάσω εκεί... πάντως άξιζε να το διαβάσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Esteldor Posted December 10, 2004 Share Posted December 10, 2004 Αγαπητε King Volsung και εσεις οι αλλοι, Πως να της το δωσει? Σαν ερωτικη επιστολη, σαν ενα καλο κειμενο ενος "φιλου" η θα τησ πει: "Ειναι δυσκολο αυτο που θελω να σου πω, οποτε διαβασε το..." Μην λεμε τρελα πραγματα λοιπον. Αλλο το να της το πει. Αυτο του το ειπα και εγω. Ειδικα τωρα που απ'οτι 3ερω ειναι και ελευθερη... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted July 21, 2005 Share Posted July 21, 2005 Γλυκό, όμορφο, ευαίσθητο, ειλικρινές, αυτοκριτικό: για το προσωπικό σου ημερολόγιο και την προσωπική μου συλλογή από Favorites! Κι όποιος δεν έχει νιώσει κάτι αντίστοιχο...(ή λέει ψέμματα ή) χάνει... Έχει περάσει καιρός, όμως εγώ θα συμβουλέψω (κι ελπίζω να έχουν τακτοποιηθεί οι καταστάσεις και να έχουν "εκπληρωθεί" οι επιθυμίες! Esteldor υπεκφεύγεις μένοντας στα πρακτικά τα οποία εύκολα ξεπερνιώνται (άκου πώς να της το δώσει!!!!!): 001.Να της το ταχυδρομήσει (με τα ΕΛΤΑ) 002.Να το στείλει με e-mail 003.Να το αφήσει έξω από την πόρτα της 004.Να το γράψει (με μικρά γράμματα) σε μια κάρτα και να το στείλει μαζί με λουλούδια 005.Να της το δώσει στο χέρι (ναι γιατί, αν της πει "έγραψα κάτι και θέλω τη γνώμη σου" ή ακόμα καλύτερα "έγραψα κάτι για σένα" τι θα γίνει; θα πέσει η ζάχαρη στο νερό;)... (...και έχω καμιά 500αριά ακόμα εκδοχές!!! Φαντασία δεν έχετε;; αυτή η "νέα" γενιά πια...δεν έχει ρομαντισμό;;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted July 22, 2005 Author Share Posted July 22, 2005 thnx isis!Πράγματι πέρασε καιρός και πολλά έγιναν, ενφανίστηκαν άλλα πράγματα αλλά τα αισθήματά μου ακόμη δεν άλλαξαν Είναι κάποιοι έρωτες στη ζωή που σου μένουν. Χαζομάρες όμως...Μια φορά καθόμασταν και μου λέει "Σπύρο σαν κι εσένα θέλω να βρω κάποιον να τα φτιάξω.Με χιούμορ,ρομαντικό..." Χαίρομαι και εγώ και λέω "πάει θα τις το πω...θα της δώσω και το κείμενο" Και την άλλη μέρα τα φτιάχνει με έναν χωριάτη....... Ε τα έφτιαξα και εγώ με μια άλλη και βρήκα την υγειά μου......Ανεμοδαρμένα Ύψη φάση...ο Esteldor με λέει Χίθκλιφ Τώρα έτσι κι αλλιώς θα φύγω.Θα πάω στην Αθήνα στην στρατιωτική σχολή οπώτε θέλοντας και μη θα την ξεπεράσω....Πάντως ευχαριστώ βρε Ίσιδα, μου άρεσε που σου άρεσε(δεν είμαι μόνο εγώ χαζορομαντικός-όλοι οι sffαδες είναι!) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted July 22, 2005 Share Posted July 22, 2005 ο Esteldor με λέει Χίθκλιφ <{POST_SNAPBACK}> Το παρατσούκλι μου στο σχολείο (αιώνες πριν) ήταν Ισίδωρος (και είναι η μετάφραση του Χιθκλιφ! ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted July 23, 2005 Share Posted July 23, 2005 Μακάρι να μην είχα ποτέ σταματήσει να είμαι έτσι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LordCeleborn Posted July 23, 2005 Share Posted July 23, 2005 Ομορφο, και αφελες οπως θα επρεπε να ειναι. Αραγε θα μπορεσω καποτε να νιωσω τοσο δυνατα ξανα ? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted September 18, 2008 Share Posted September 18, 2008 Πολύ ωραίο κειμενάκι, τρυφερότατο και αληθινό. Αλήθεια ήθελα να μάθω τελικά αν την ξεπέρασες. Επρεπε να της το είχες πει νομίζω Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dark desire Posted September 18, 2008 Share Posted September 18, 2008 Σας ευχαριστώ όλους παίδες! Τελικά μπορεί και να της το δώσω ή να της το πω.Άλλωστε όπως λες κι εσυ Laas κάποτε συμβούλευα κι εγώ τους φίλους μου: "Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά να κλαίγεσαι μια ζωή που δεν το έκανες." Βάρδουλα thanx.(υπάρχουν πολλοι σαν κι εμάς μάλλον!) Όσον αφορά τη σοβαρή μου δουλειά μη φανταστείς και τίποτα έπη. Απλά εννοώ ότι βασικά γράφω fantasy και όχι την αυτοβιογραφία μου.Σαν τελειώσω πάντως με το καλό το μισό μου βιβλίο θα είσαι από τους πρώτους που θα το δώσω για διάβασμα. Όσο για το τσουλάκι άμα αρχίσω να εξιστορώ δεν θα τελειώσω ούτε αύριο... Μην κανεις το λαθος και ΔΕΝ της το πεις! Στο λεω εκ πειρας. Πριν δεκα χρονια, όταν ημουν στην ηλικια σου, εκανα αυτο το λαθος (με εκπροσωπο του δικου σου φυλου). Ερωτευμενη τρελα,πεθαινα, καιγομουν, με ολη την παρανοια και τον ενθουσιασμο των δεκαεφτα. Κι οταν μου παρουσιαστηκε η ευκαιρια να του το πω...κολωσα! Ενα σωρο πραγματα με συγκρατησαν. Κι ακομη το μετανιωνω... Εκτοτε ορκιστηκα να μην ξαναμασησω τα λογια μου. Κι ας φαω χυλοπιτα (σε καθε τομεα). Καλυτερα να παλεψεις και να πληγωθεις, παρα να φυγεις απο τη μαχη. Το τσουλακι βαλε το εκει που θα μπει το ιδιο σε λιγα χρονια...Στη ληθη! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dark desire Posted September 18, 2008 Share Posted September 18, 2008 thnx isis!Πράγματι πέρασε καιρός και πολλά έγιναν, ενφανίστηκαν άλλα πράγματα αλλά τα αισθήματά μου ακόμη δεν άλλαξαν Είναι κάποιοι έρωτες στη ζωή που σου μένουν.Χαζομάρες όμως...Μια φορά καθόμασταν και μου λέει "Σπύρο σαν κι εσένα θέλω να βρω κάποιον να τα φτιάξω.Με χιούμορ,ρομαντικό..." Χαίρομαι και εγώ και λέω "πάει θα τις το πω...θα της δώσω και το κείμενο" Και την άλλη μέρα τα φτιάχνει με έναν χωριάτη....... Ε τα έφτιαξα και εγώ με μια άλλη και βρήκα την υγειά μου......Ανεμοδαρμένα Ύψη φάση...ο Esteldor με λέει Χίθκλιφ Τώρα έτσι κι αλλιώς θα φύγω.Θα πάω στην Αθήνα στην στρατιωτική σχολή οπώτε θέλοντας και μη θα την ξεπεράσω....Πάντως ευχαριστώ βρε Ίσιδα, μου άρεσε που σου άρεσε(δεν είμαι μόνο εγώ χαζορομαντικός-όλοι οι sffαδες είναι!) Ο Χιθκλιφ κι η Καθριν εστω και με τον διεστραμμενο τροπο που περιγραφει η Μπροντε στο τελος ενωθηκαν....Μακρια απο σενα κατι τετοιο μικρε μου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted September 18, 2008 Share Posted September 18, 2008 Συγγνώμη που θα σας τη σπάσω αλλά τα μερικά χρόνια έχουν ήδη περάσει...Προσέξτε τις ημερομηνίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted September 18, 2008 Share Posted September 18, 2008 Επειδή την πρόσεξα την ημερομηνία ρώτησα για να μάθω Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted September 19, 2008 Author Share Posted September 19, 2008 Πω...πού το ξεθάψατε βρε παιδιά..Πράγματι τα χρόνια έχουν περάσει(άσχημο αυτό..περνάνε γρήγορα).. Τελικά τα πράγματα εξελίχθηκαν έτσι που λόγω αποστάσεως και διαφορετικών πλέον καταστάσεων την ξεπέρασα..Παρόλα αυτά της έδωσα το link κάποτε να το διαβάσει(δεν ξέρω γιατί...μάλλον για να μου φύγει τελείως από το μυαλό)και είπε σε μια φίλη μας κοινή ότι έπρεπε να είχα κάνει κάτι... Όπως και να έχει τελικά η ζωή μου τα έφερε καλύτερα και μου έφερε άλλους ανθρώπους για τους οποίους (και για Την οποία κυρίως)νιώθω πολύ τυχερός που τα νήματα της ζωής μας κουλουριαστήκαν.. Πάντως for sure η καρδιά πάντα εξιδανικεύει έναν ανεκπλήρωτο έρωτα και ίσως κάποιες φορές να πρέπει να μένει εκεί κάποια κατάσταση πρωτού γίνει "πεζή" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted September 19, 2008 Share Posted September 19, 2008 Μακάρι η ζωή μας να μας φέρνει δίπλα μας τους ανθρώπους που μας αξίζουν και να μην ζούμε ανεκπλήρωτες αγάπες και πεζές πραγματικότητες. Πάντως η ιστορία είχε μια φρεσκάδα, αυτή που έχουμε όταν ερωτευόμαστε ανεξαρτήτως ηλικίας. Ευχαριστούμε Asgaroth που μας απάντησες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted December 8, 2009 Share Posted December 8, 2009 Ξέθαψα πρόσφατα κάτι "αντίστοιχο" δικό μου και το ρετουσάρισα κι έτσι το θυμήθηκα κι αυτό εδώ. Μπορεί να είναι αφελές όπως ήδη ειπώθηκε, μπορεί από λογοτεχνικής άποψης να θέλει μερικές διορθώσεις, αλλά ελπίζω να μη φτάσω ποτέ στη ζωή μου σε σημείο που θα διαβάζω κάτι τέτοιο και να το βλέπω ψυχρά, χωρίς να νιώθω μια μίξη νοσταλγίας και μισοξεχασμένης οδύνης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted December 8, 2009 Author Share Posted December 8, 2009 πιστεψε με παρολο που οταν το διαβαζω απο λογοτεχνικης πλευρας γελαω,το χρειαζομαι για να μου θυμιζει...Πως ακριβως δεν πρεπει να φτασω ποτε στο σημειο να το βλεπω ψυχρα...Και ειναι και μια αποδειξη και μια φωνη της εφηβειας μου..Timecapsule Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.