kitsos Posted June 17, 2009 Share Posted June 17, 2009 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Κώστας Είδος: επιστημονική φαντασία Βία; κάπου στο μέλλον... Σεξ; στο μπακγκραουντ :tongue: Αριθμός Λέξεων: 664 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: μικρή, φρικτή ιδέα. Είμαι δυόμισι. Πολύ μικρός στην εμφάνιση αλλά αρκετά μεγάλος για την ηλικία μου. Ο μπαμπάς μου είναι πυρηνικός φυσικός και τον βλέπω μόνο για καμιά ώρα κάθε πρωί. Παίρνουμε μαζί πρωινό. Εγώ δηλαδή γιατί εκείνος πίνει μόνο μια κούπα καφέ. Τι κακιά συνήθεια! Έχει άσχημες επιπτώσεις σε όλο το σώμα, όταν γίνω ο προσωπικός του γιατρός θα είναι το πρώτο πράγμα που θα του κόψω. Το δεύτερο θα είναι η καλημέρα. Η μαμά δεν εργάζεται. Ασχολείται περιστασιακά με φάρμες και εκτροφές διαφόρων εντόμων και ζώων. Δε νομίζω πως της αρέσει ιδιαίτερα αλλά κάποτε είχε μάθει πως ο προπάππος της ήταν οικολόγος και ελευθέρωνε λύκους στην Πίνδο τα χρόνια που εκείνοι κινδύνευαν να εξαφανιστούν. Μετά όταν τελικά οι λύκοι εξαφανίστηκαν εκείνος ίδρυσε κόμμα. Ο πραγματικός λόγος που η μαμά μου ασχολείται με τις φάρμες εκτροφής είναι για να αντιμετωπίσει την ανία της. Φαντάζομαι πως το επόμενο βήμα θα είναι να πολιτευτεί. Όταν γίνω ο προσωπικός της γιατρός θα της φτιάξω μια πραγματικά αχτύπητη φαρμακευτική αγωγή που θα την κάνει να ξεχάσει για πάντα την ανία και τα άσχημα επακόλουθά της. Αποφάσισα να γίνω γιατρός πριν από έξι μήνες μετά από έναν μεγάλο οικογενειακό καυγά που συνέβη όταν τελείωσα τη βασική εκπαίδευση. Εγώ δεν έλαβα μέρος στη διαμάχη ήμουν όμως η αιτία. Όχι ακριβώς εγώ αλλά το μέλλον μου. Ο μπαμπάς μου θέλει να γίνω πυρηνικός φυσικός και να του μοιάσω. Να σηκώνομαι κάθε πρωί και να πίνω μια κούπα καφέ πριν πάω στη δουλειά ενώ η σκέψη μου θα είναι ήδη εκεί από το πρωί. Ποιο πρωί δηλαδή, τόσο η μαμά όσο και ‘γω ξέρουμε πως το μυαλό του μπαμπά είναι συνέχεια στη δουλειά. Εκείνη θέλει να μου αγοράσει μια φάρμα και να εκτρέφω ιγκουάνα. Υποστηρίζει πως είναι μια πολύ καλή επένδυση για το μέλλον μου. Δε μου αρέσει ιδιαίτερα καμιά από τις δύο προοπτικές έτσι αποφάσισα να γίνω γιατρός. Τους το ανακοίνωσα λίγες ημέρες αργότερα όταν βγήκαν τα αποτελέσματα των ηλεκτρονικών εξετάσεων και διαπίστωσα πως είχα πιάσει τη βάση της πρώτης μου επιλογής. Ιατρική, με εξειδίκευση στη μικροχειρουργική εγκεφάλου. Από την αρχή φάνηκε πως ήμουν πολύ έξυπνος, αφού το πρώτο καλοκαίρι της ζωής μου ολοκλήρωσα τρεις κύκλους εκπαίδευσης πετυχαίνοντας την υψηλότερη βαθμολογία. Τότε ήταν που γεννήθηκαν στο μυαλό του μπαμπά μου πυρηνικές ιδέες για το μέλλον μου, εγώ όμως θέλω να ασχοληθώ με κάτι πιο χειροπιαστό. Οι γονείς μου προσπαθούν συνεχώς να μου κάνουν ένα αδερφάκι αλλά ακόμη και τις ελάχιστες φορές, τρεις τον αριθμό, που η μαμά μου έμεινε έγκυος δεν κατάφερε να κρατήσει το έμβρυο μέχρι τη γέννα. Καλύτερα για μένα. Δε θέλω αδερφάκι. Δε θέλω να υπάρχει κάποιος στην οικογένεια που μπορεί να αποδειχτεί αληθινός μπελάς. Θα χάσω όλες μου τις ανέσεις αλλά και το αποκλειστικό ενδιαφέρον των γονιών μου. Το τελευταίο δε θα μου λείψει αλλά δεν υπάρχει λόγος να ζήσω για ένα ολόκληρο μήνα με κάποιον που τα κάνει πάνω του κάθε τρεις και λίγο. Άσε που μετά τον πρώτο μήνα θα θέλει βοήθεια με τη βασική εκπαίδευση και θα τον φορτωθώ. Αν είναι και κανένα στουρνάρι άστα να πάνε. Τι να πρωτοκοιτάξω κι εγώ. Τον αδερφό μου ή το πανεπιστήμιο; Δύσκολο να τα καταφέρεις όλα στα δυόμισι. Μόλις έλαβα μήνυμα από τη μπέμπα που κάνουμε μαζί τις εργασίες. Είναι μεγαλύτερη, γύρω στα τρία. Ωραίο μωρό, μπορεί στο μέλλον όταν οι ανάγκες θα το επιβάλουν να βρεθούμε για ένα ποτό. Μου γράφει πως στο επόμενο εξάμηνο θα πρέπει να παρακολουθήσουμε εργαστήρια. Πολύ πρώτο. Μικροσκόπια, ηλεκτρονικά όργανα απόλυτης ακρίβειας και… εγκέφαλοι, όνειρο. Θα της απαντήσω αργότερα γιατί τώρα μπήκαν οι γονείς μου στο σπίτι αγκαλιασμένοι σαν ερωτευμένα γατιά. Ο τρόπος που κοιτάζονται τα λέει όλα ενώ τα ηλίθια χαμόγελα στα χείλη τους δε μου αφήνουν καμιά αμφιβολία. Η μαμά μου είναι έγκυος ξανά. Και βέβαια είναι παλιoηλίθιε. Πριν δέκα μέρες που άργησα να ξυπνήσω δεν έριξα σπερματοκτόνο στον καφέ του μπαμπά και τους έκατσε. Δεν πειράζει όμως, καλύτερα. Αυτή τη φορά σκέφτομαι να το αφήσω να γεννηθεί. Έτσι κι αλλιώς χρειάζομαι λίγη πρακτική εξάσκηση. Στο επόμενο εξάμηνο θα έχω εργαστήρια. Edited June 17, 2009 by kitsos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted June 17, 2009 Share Posted June 17, 2009 Σατανικό! Αν και δεν κατάλαβα την γρήγορη ωρίμανση των μωρών. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted June 18, 2009 Share Posted June 18, 2009 Άουτς! Από την αρχή κάτι δε μου πήγαινε καλά, αλλά αυτή την τελευταία πρόταση δεν την είχα δει να μου έρχεται! Από χτες που το διάβασα, το γυροφέρνω στο μυαλό μου... Πάντως, παρολο που συνήθως με ενδιαφέρει το γενικό πλαίσιο και θα ήθελα να ξέρω τι άλλο συμβαίνει σ' αυτό τον κόσμο εκτός από το να ωριμάζουν τόσο γρήφορα τα παιδιά, εδώ θα κάνω μια εξαίρεση, επειδή η έμφαση είναι αλλού. Ο συνδυασμός αυτής της 'παιδικής αθωότητας' και σκληρότητας με την ιδιοφυΐα ήταν πραγματικά ένα τρομακτικό κακταίηλ μέσα σε ελάχιστες λέξεις. Μπρρρ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Glowleaf Posted June 18, 2009 Share Posted June 18, 2009 Χιχι, μικρο και διαβολικο. Μου αρεσε. Δεν μπορουσα να βγαλω την εικονα του μωρου απο το family guy απο το μυαλο μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted June 18, 2009 Share Posted June 18, 2009 Μμμμ, μου άρεσε, αν και ήθελα περισσότερα για να "κάτσει" καλύτερα σαν εικόνα στο μυαλό μου. Τώρα, πριν το αρχίσω ακόμα τελείωσε και σχεδόν ξεγλίστρησε. Μια τέτοια ιδέα πιστεύω ότι θα ήθελε λίγο παραπάνω χώρο ή πιο δυνατές εικόνες. Ο χαρακτήρας ήταν άψογα σατανικός! ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted June 18, 2009 Share Posted June 18, 2009 Καλοζυγισμένο διηγηματάκι, με σωστές λέξεις ώστε να αφήνει την φαντασία του αναγνώστη ελεύθερη να πλάθει τον κόσμο στο φόντο και παράλληλα να μην αφήνει κενά και ερωτηματικά. Σωστή δόση ψυχολογικού τρόμου για να ανατριχιάζει κάποιος χωρίς σπλατερ και άλλα "όμορφα". (πραγματικά δεν θα άντεχα περισσότερη κακία) Πολύ καλό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted June 18, 2009 Share Posted June 18, 2009 Μπρρρ... Η τρίχα κάγκελο. Ίσως "βλέπω" αυτά που θέλω να δω, αλλά νομίζω πως ο Κίτσος μάς δίνει κι ένα σημαντικό νόημα: η προσωπική ηθική δεν είναι θέμα ανάπτυξης, η οποία θα μπορούσε να συμπτυχθεί, αλλά εμπειριών, οι οποίες θέλουν το χρόνο τους για να συσσωρευθούν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted June 19, 2009 Share Posted June 19, 2009 Είναι τρομερά ενοχλητικό, ειδικά για όσους έχουν μικρά παιδιά, παρόλο που ο εγωκεντρισμός τους είναι ολοφάνερος. Ίσως γιατί έχουμε συνδέσει την παιδική ηλικία με την αθωότητα και δυσκολευόμαστε να δεχτούμε ότι θα έκαναν τα πάντα για να έχουν το ενδιαφέρον στραμμένο πάνω τους. Εγώ θα έσβηνα την πρώτη πρόταση, ώστε ο αναγνώστης να ανακαλύψει πολύ αργότερα την πολύ μικρή ηλικία του παιδιού και το χτύπημα να είναι πιο ισχυρό. Αφού το βάζεις στην ΕΦ, πρέπει να σου πω ότι απουσιάζει κάποια αιτιολόγηση για την εξέλιξη των μωρών σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι ενήλικες παραμένουν όπως τους ξέρουμε σήμερα. Ελπίζω να μην μάθουμε τι θα κάνει το "μωρό" μας όταν μεγαλώσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted June 19, 2009 Share Posted June 19, 2009 Άλλο ένα τέτοιο, μετά τον Άμορφο του Πυθαρίωνα, και θα αρχίσω να βλέπω τα μωρά με άλλο μάτι. Και για να συμπληρώσω ό,τι έλεγα ο Electroscribe, σκεφτείτε πόσο κακά πλάσματα μπορούν να γίνουν τα παιδιά, είτε όταν δε γίνει το δικό τους, είτε απλά για δική τους ψυχαγωγία. Θυμάμαι τι περνούσαν κάτι δυστυχισμένα παιδάκια στο δημοτικό. Εκτός από το family guy, υπάρχει και Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted June 19, 2009 Share Posted June 19, 2009 Νυστέρια, σεξ, και καυτά μωρά! Η συνταγή της επιτυχίας! Το μόνο που θες είναι και μηχανές, και το πέτυχες απόλυτα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted June 19, 2009 Share Posted June 19, 2009 Τα παιδιά είναι η ενσάρκωση του Κακού πάνω στη γη. Μου άρεσε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Martin Ocelotl Posted August 13, 2009 Share Posted August 13, 2009 Μπορεί να σας φανεί "κάπως" μα πιστεύω ότι μια τέτοια μοίρα μας επιφυλάσσει το μέλλον. Ίσως όχι ακριβώς έτσι αλλά ανατριχιαστικά κοντά σε αυτό που διαρρέει από αυτή την ιστορία για έξυπνα μωρά και ηλίθιους ενήλικες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.