Nihilio Posted September 24, 2015 Share Posted September 24, 2015 Μόλις έσωσε μερικούς ανυπεράσπιστους αναγνώστες από το τέλος του 2ου βιβλίου. Και επειδή δεν είχα το κουράγιο να βάζω spoilers σε κάθε μα κάθε μα κάθε ποστ που ακολούθησε για το αν ήταν σπόιλέρ ή όχι (ήταν - ευτυχώς δε με βλέπω να διαβάζω τα βιβλία) τα εξαφάνισα. Λίγη προσοχή στο τι πετάμε για οτιδήποτε είναι πέρα από τη σελίδα 100 ενός πρώτου βιβλίου σειράς... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted September 25, 2015 Share Posted September 25, 2015 Μόλις έσωσε μερικούς ανυπεράσπιστους αναγνώστες από το τέλος του 2ου βιβλίου. Και επειδή δεν είχα το κουράγιο να βάζω spoilers σε κάθε μα κάθε μα κάθε ποστ που ακολούθησε για το αν ήταν σπόιλέρ ή όχι (ήταν - ευτυχώς δε με βλέπω να διαβάζω τα βιβλία) τα εξαφάνισα. Λίγη προσοχή στο τι πετάμε για οτιδήποτε είναι πέρα από τη σελίδα 100 ενός πρώτου βιβλίου σειράς... Που ήσουν λίγες ώρες πιο πριν, να γλίτωνα ένα βιβλίο από την "πυρά"..... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
OxAp0d0 Posted October 4, 2015 Share Posted October 4, 2015 (edited) Αχ, ααααχ, ααααααααααχ.... Πριν από καμιά δεκαριά μέρες διάβασα την τριλογία του κυρίου Singler "infected", "contagious" και "pandemic", για την οποία είχα διαβάσει κάμποσα καλά λόγια σε αυτό το νήμα. Το ελαφρυντικό που δίνω σε όποιον του άρεσε είναι πως στο πρώτο βιβλίο έχει σκιαγραφήσει πολύ καλά έναν από τους κεντρικούς ήρωες (τον Scary-Perry), έχει μυστήριο και είναι τόσο μπρούταλ στις περιγραφές του (πχ με το κλαδευτήρι...) που το suspension of disbelief του αναγνώστη πέφτει πολύ χαμηλά και αγνοεί ή παραβλέπει τα όποια κακώς κείμενα έχει. Εγώ για παράδειγμα. Με έτρωγε η αγωνία να το τελειώσω και τα στοιχεία επιδερμικής έρευνας από το wikipedia, ρατσισμού, αμερικλανιάς και στρατοκαυλίασης τα προσπέρασα ως δευτερεύοντα. Και ναι, το πρώτο βιβλίο είναι καλό. Είναι καλό μέχρι το τελευταίο κεφάλαιο που λύνεται το μυστήριο και πιάνει δράση το army της America - fuck yeah! Στο πρώτο βιβλίο με χάλασαν λίγο οι διάλογοι του Perry με τον φίλο του τον Bill, οι οποίοι είναι διάλογοι πιτσιρικάδων, ή όπως είναι η σχετική φράση "δέκα χρωνώ". Είπα όμως πως, δε παει στο διάολο, μπορεί να είναι μεμονομένη περίπτωση. Στο δεύτερο και λιγότερο στο τρίτο βιβλίο, όλοι οι διάλογοι είναι έτσι! Εξυπνακίστικες βλακείες (smartass το λένε στο ΕΠΑ) χωρίς νόημα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν διάλογο, η σκηνή είναι 2 marines που πάνε να βρουν τον Otto, για να συζητήσουν κάτι σχετικά με τον ιό. Οττο: Γεια. Marine1: Δε μιλάς πολύ ε; Όχι σαν αυτόν εδώ το μαλάκα που δε βάζει γλώσσα μέσα του. Marine2: Άμα συνεχίσεις να μου τη λες ρε καραβανά, δε θα σε αφήνω να με νικάς στο σκάκι. Marine1: Μάγκα, δε θα μπορούσες να με νικήσεις στο σκάκι, ακόμα και αν έπαιζα με τη βασίλισσα χωμένη στην κωλοτρυπίδα μου. Και συνεχίζει έτσι, με όλους τους χαρακτήρες να αλληλοπροσβάλλονται και να πετάνε ατάκες δημοτικού. Όσοι διαβάσατε το contagious στα Ελληνικά, λογικά θα σωθήκατε από τον τρόπο που όλοι μα όλοι μιλούσαν στον Perry. Βαρύ Σπόηλερ: Ο Perry έχει ένα hatchling που φυτρώνει σε έναν από τους όρχεις του στο πρώτο βιβλίο, με αποτέλεσμα την ανατριχιαστική σκηνή με το κλαδευτήρι. Στο δέυτερο βιβλίο, όταν του μιλάνε του λένε συνέχεια φράσεις όπως "stop being a pussy", "you need to sack up", you have to get some balls" κτλ κτλ Μια ενοχλητική σκηνή στο πρώτο βιβλίο είναι που περιγράφει 2 αστυνομικούς που κατευθύνονται στο σπίτι του Perry και έχουν τον εξής διάλογο: - Καλά το πιστεύεις; Φονικό με πέντε νεκρούς... - Ε, φυσιολογικό είναι με τόσους αλλοδαπους που έχουμε μαζέψει σε αυτή την πόλη. Άμα θες ματάκια μου να φτιάξεις έναν ήρωα ρατσιστή, ενώ εσύ δεν είσαι, διάβασε το Carrion Comfort να δεις πως το κάνει ο Dan Simmons με τη Melanie. Δε μπορείς να μου βάζεις έναν τυχαίο περαστικό στην ιστορία σου, που δεν εμφανίζεται ξανά πουθενά να πετάει τέτοια ατάκα. Έλεος. Το research από wikipedia ήταν το τελευταίο που με χάλασε, έχω διαβάσει πολλές ιστορίες που ο συγγραφέας νοιώθει την ανάγκη να κάνει ένα γρήγορο infodump για να εξηγήσει τι ακριβώς γίνεται. Στο πρώτο βιβλίο μάλιστα μου άρεσε που συνέδεσε το σύνδρομο morgellon's με τους σπόρους του. Αυτό που δε δέχομαι όμως είναι το κακό science οταν προσπαθεί να βάλει νότες sci-fi... Πολύ Βαρύ Σπόηλερ: Δε κάνω πλάκα, μη το ανοίξετε αν θέλετε να ευχαριστηθείτε το 1ο βιβλίο ΟΚ, ποιο είναι το πλάνο των invaders από το διάστημα; Έχουν στείλει τα "orbitals", σε διάφορες κατευθύνσεις, ένα από τα οποία εντόπισε ζωή στη Γη και κατασκευάζει σπόρους για να ξεκινήσει η εισβολή. Σκοπός τους είναι να μολύνουν ανθρώπους, ώστε να δημιουργηθούν τα hatchlings, τα οποία θα κατασκευάσουν interstellar πύλες για να μπορέσουν οι αρχικοί εξωγήινοι να εισβάλουν... Το orbital χρειάζεται ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ για να φτάσει στη Γη. Ο πολιτισμός που το έστειλε πως υπάρχει ακόμα; Πως ξέρει πότε θα ανοίξει μια νέα πύλη; Αν ήταν κοντά και δε χρειάζονται εκατομμύρια χρόνια για να φτάσουν μέσω του διαστήματος, γιατί δεν ξεκινάνε να έρχονται με διαστημόπλοια; Γενικά η ιστορία με κράτησε όσο υπήρχε το μυστήριο. Με το που άρχισε να εξηγεί τι γίνεται, χαλάστηκα. Και τέλος... η αμερικλανιά. Η στρατοκαβλίαση. It's over 9000! Για αρχή το CIA σε μια απίστευτη επίδειξη ικανότητας στο πρώτο βιβλίο εντοπίζει τους πρώτους μολυνσμένους και αρχίζει να ερευνά το θέμα. Μετά μας δείχνει τακτικές παρακολούθησης τηλεφώνων (κάτι σαν το partiot act που είχε ξεμπροστιάσει ο Snowden) σαν να είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό και θεμιτό. Στο δεύτερο και τρίτο βιβλίο, όλοι οι στρατιωτικοί είναι ήρωες, λεβέντες, γενναίοι, παιδιά μάλαμα! Δεν υπάρχει ούτε ένας να έχει ένα ψευγάδι, να έχει μια εμμονή, να καπνίζει ή να πίνει ρε αδερφέ. Κακοί στρατιώτες είναι μόνο οι μολυσμένοι στρατιώτες. Στην περιγραφή των οπλικών συστημάτων ο Singler αφιερώνει ολόκληρες παραγράφους. Ψιτ. Ε, ψιτ. Δε με νοιάζουν τα τεχνικά χαρακτηριστικά του RPG που χρησιμοποιούν για να καταρρίψουν το ελικόπτερο. Δε με νοιάζει που χρησιμοποιήθηκαν ή πόσο χρήσιμα ήταν αυτά τα όπλα στον πόλεμο στο Ιράκ... Το δεύτερο βιβλίο ήταν επίπονο να το διαβάζω λόγω της γραφής, το τρίτο όμως ήταν λόγω της πλοκής. Βαρύ Σπόηλερ: Έχει γίνει της !@#$λας, έχουν πεσει πυρινικές βόμβες (τουλάχιστον 4 θυμάμαι) και το βιβλίο κλείνει σε 2-3 σελίδες με ένα στυλ "ε και έτσι λοιπόν, αφού έφυγαν από το Σικάγο πέρασε και αυτή η ασθένεια και πλέον είναι όλα καλά. Ας τρέξουμε τώρα κρατώντας τα χέρια στο πράσινο λιβάδι". Α, και στο τρίτο βιβλίο, στο τελευταίο κεφάλαιο, δε δείχνει τις συνέπειες όλης της ιστορίας στον πλανήτη, δε δείχνει τον ενδεχόμενο πυρινικό χειμώνα, δε δείχνει τις οικονομίες και τα κράτη που έχουν καταρρεύσει, δείχνει όμως τους πρωταγωνιστές που τους δίνουν το μετάλλιο ανδρείας του American Army. Fuck Yeah! Ποιος χέστηκε για τους βρωμοσχιστομάτηδες; Ά στα διάλα από 'κει. Δίνω στην τριλογία επιεικώς 3, μόνο και μόνο επειδή το πρώτο βιβλίο κάτι έλεγε. Edited October 4, 2015 by OxAp0d0 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.