Τι παράξενος πλανήτης ;

[cesar_cy]

Είδος: Επιστημονική Φαντασία με δώσεις χιούμορ

Βία; Όχι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων: 1054

Αυτοτελής: Ναι

Σχόλια: ....

 

 

Ήμουν καθιστός στον αναπαυτικό καναπέ της καμπίνας μου και παρακολούθησα από το παράθυρο έντρομος τα γεγονότα. Δεν γύρισα τα μάτια μου αλλού ούτε για μια στιγμή. Καθηλώθηκα μπροστά από το παράθυρο μου. Πρώτη φορά συνέβαινε τέτοιο πράγμα. Ήμουν ο πρώτος από τον λαό μου που έβλεπε από κοντά έναν άλλο κατσικίσιμο πλανήτη.

 

Το σκάφος μας προσγειώθηκε πάνω σε ένα παράξενο είδος πέτρας που οι ντόπιοι το ονόμαζαν χώμα. Μόλις κατεβήκαμε από το σκάφος μυριάδες από τους ντόπιους μας περίμεναν. Χαρήκαμε που οι άνθρωποι ήταν φιλόξενοι. Όλοι τους ήταν ντυμένη με χακί ρούχα και φορούσαν κράνος στο κεφάλι αλλά αυτό που μας έκανε να απορήσουμε ήταν κάτι μεταλλικά μεγάλα οχήματα που είχαν μια τεράστια μύτη.

 

Ένας άντρας ντυμένος στα μαύρα μας πλησίασε. Εγώ μόλις τον είδα να έρχεται διέταξα το πλήρωμα μου να μείνει λίγο πίσω και εγώ περπάτησα προς το μέρος του άντρα. Ήρθαμε δίπλα-δίπλα. Αυτός τότε άπλωσε το αριστερό άκρο του προς εμένα., δεν κατάλαβα γιατί. Δεν κουνήθηκα για λίγο. Τότε ο άντρας κούνησε θυμωμένα το άκρο του, πάλι δεν

 

κατάλαβα. Ο άντρας έχασε την υπομονή του. Τέντωσε το άκρο του και έπιασε το πλοκάμι μου. Με αυτή την κίνηση οι δύο ροδοκόκκινες γραμμές που υπήρχαν στο πρόσωπο του καμπύλωσαν προς τα πάνω. Κατάλαβα πως χάρηκε, έτσι λοιπόν κούνησα και εγώ το πλοκάμι μου

 

Μέσα από το πλήθος πετάχτηκε ένα ψηλό όχημα με ρόδες. Ο άντρας μου άνοιξε την πόρτα υποδείχνοντας με το άκρο του να μπω μέσα αλλά εγώ του έδειξα το πλήρωμα μου που στεκόταν ακίνητο και φοβισμένο δίπλα από το σκάφος. Αυτός αμέσως διέταξε να έρθουν περισσότερα οχήματα με ρόδες για να μπει και το πλήρωμα μου μέσα.

 

Μέχρι στιγμής τα πράγματα κυλούσαν ευτυχώς ομαλά αν και δυσκολευόμασταν κάπως στην επικοινωνία. Ήρθαμε σε αυτόν τον πλανήτη που οι κάτοικοι του τον ονομάζουν Γη για να δημιουργήσουμε δεσμούς ειρήνης.

 

Όλοι μας λοιπόν μπήκαμε στα οχήματα των ανθρώπων. Καθώς προχωρούσαμε βλέπαμε έξω από τα παράθυρα πράματα και θαύματα. Εμείς στον πλανήτη μας δεν έχουμε τέτοια πράγματα. Στον δικό μας πλανήτη όπου γυρίσεις το μάτι σου βλέπεις μόνο το πέτρες εννοώ εδώ έχουν κάτι πράσινα πραγματάκια που τα λένε φυτά, έχουν ένα διαυγές υγρό που το λένε νερό και κάτι ψηλά πράγματα που τα λένε βουνά.

 

Μετά από πολλές ώρες ταξιδιού φτάσαμε σε ένα μεγάλο λευκό κτίριο που το ονομάζουν λευκό οίκο. Παρκάραμε μέσα στο γκαράζ του οίκου και μα είπαν να κατεβούμε, εμείς υπακούσαμε. Μας άνοιξαν διάπλατα δύο μεγάλες πόρτες και προχωρήσαμε σιγά-σιγά μέσα στο κτίριο. Ακολουθούσαμε τον άντρα με τα μαύρα ρούχα. Ανεβήκαμε σκάλες και προχωρήσαμε σε ένα μεγάλο διάδρομο. Φτάσαμε μπροστά από μια μεγάλη πόρτα. Ο άντρας προχώρησε μπροστά και μας υπόδειξε να περιμένουμε εκεί.

 

Ο άντρας προχώρησε και χτύπησε σιγανά την πόρτα «Κύριε πρόεδρε ήρθα» είπε σε μια παράξενη γλώσσα ο άντρας. «Έφερες το νέο CD του Michael Jackson ;» απάντησε μια φωνή πίσω από την πόρτα. «Σας έφερα τους εξωγίνους κύριε.» είπε ο άντρας με τα μαύρα. «Στείλε τον αρχηγό τους μέσα και άσε του άλλους να κάτσουν στην αίθουσα αναμονής και για να μην φανούμε αγενοίς κέρας τους κανένα τσιςμπερκερ με κοκακόλα. Αα και μην ξεχάσεις να στείλεις το παιδί για τα θελήματα να μου αγοράσει το ?thriller?» είπε η φωνή μέσα από την πόρτα άλλα και πάλι εμείς δεν καταλάβαμε γρι.

 

Ό άντρας μου άνοιξε την πόρτα και μου έδειξε να μπω μέσα εννοώ επέδειξε στους υπόλοιπους να τον ακολουθήσουν. Εγώ υπάκουσα στον άντρα και μπήκα μέσα.

 

Μέσα λοιπόν υπήρχαν δύο άντρες, ο ένας καθόταν πίσω από ένα γραφείο και ο άλλος καθόταν μπροστά από το γραφείο. Ο άντρας πίσω από το θρανίο είπε δείχνοντας μου μια άδεια καρέκλα «Κάθισε φίλε μου. Εγώ είμαι ο πρόεδρος Ronald W. Reagan και αυτός ο κύριος εδώ είναι ο πρόεδρος της NASA.». Εγώ έκατσα την καρέκλα και προσπαθούσα να φαίνομαι ευγενικός. «Εσένα πως σε λένε ;» είπε ο πρόεδρος αλλά εγώ δεν ήξερα την γλώσσα τους και έτσι κούνησα τα πλοκάμια δείχνοντας ότι δεν καταλάβαινα. «Κύριε πρόεδρε προφανώς ο εξωγήνος φίλος μας δεν μιλάει αγγλικά» είπε ο άλλος άντρας στον πρόεδρο αλλά εγώ ως συνήθως ήμουν εν άγνοια. «Δεν μιλά αγγλικά ε ..; Μήπως μιλά γαλλικά ; Πρλε βου φρανσε» εγώ δεν απάντησα. «Προφανώς ο φίλος μας δεν μιλά καμία γήινη γλώσσα. Θα πρέπει να συνεννοηθούμε μαζί του με άλλους τρόπους.

 

Με τα χέρια μας.». Ο άντρας ξεκίνησε να κάνει κινήσεις με τα χέρια του αφήνοντας με να καταλαβαίνω πως οι άνθρωποι είναι ειρηνικός λαός. Το πρόσωπο του ήταν γαλήνιο και χαρούμενο. Προσπαθούσε να μου πει με τα άκρα του κι άλλα πράγματα αλλά εγώ δεν κατάφερνα να καταλάβω. Για δέκα με δεκαπέντε λεπτά ο άντρας πάσχιζε να μου μεταδώσει κάτι. Εγώ νευρίασα και βαρέθηκα και δυστυχώς μου ξέφυγε κάποια λόγια : «Αϊ σιχτήρ πελλό αμερικάνοι».

 

«Τι είναι αυτά που είπε ;» ρώτησε ο πρόεδρος τον άντρα. «Μιλά Κυπριακά. Είναι μια διάλεκτος των ελληνικών που την μιλούν μόνο στην Κύπρο.» απάντησε στον πρόεδρο. «Ωραία είσαι εσύ από την Κύπρο. Μίλα του» είπε ο πρόεδρος στον άντρα. Μέσα από την συζήτηση που έκαναν κατάλαβα πως ο άντρας ήταν χωρκανός μου. «Ου γριστός ? είσαι που την Τζίπρο. Αν τα καλά» είπα στον άντρα «Ναι ωλάν είμαι τζε εγώ Κυπραίος. Άντα άλλος ξέρεις κυπριακά ;» με ρώτησε ο άντρας «Αν δεν ήταν οι Κυπραίοι εμείς εν να ζούσαν ακόμα μες τα σπήλαια. Ήρτασειν με ένα διαστημόπλοιο και εμάθαν μας την ιστορία και την γλώσσα τους.» του απάντησα και σηκώθηκα και με αυθορμητισμό τον αγκάλιασα «Ρε παραία θέλω ν καμήσω, έσσυ πού ποτέν καμίαν γαμίστρα και καμιάν μαλούτα να πέσσω;» «Καλό ρε φίλε πολλές γαμίστρες δαμέσα.» .

 

Έτσι λοιπόν την νύχτα που ήρθε εγώ και το πλήρωμα μου κοιμηθήκαμε στον λευκό οίκο και επόμενο πρωί κάτσαμε να φάμε το πρωινό μας. Μας έφεραν κάτι περίεργα πράγματα να φάμε, γιάκ. Ο συντοπίτης πρόεδρος της NASA μας συνόδευε παντού. Το μεσημεράκι κλείσαμε συνθήκη ειρήνης και για αυτό μας παράθεσαν ένα μεγάλο γεύμα στην αυλή του λευκού οίκοι.

 

Το μενού είχε από όλα: κουπέπια, μακαρόνια του φούρνου, κιοφτέρκα, ρεβήθκια, κουτσιά , ανθούς, ιμσμπαητή, πατάτες και φυσικά σούβλα και σουβλάκια. Όλα αυτά τα συνοδέψαμε με ζιβάναν φυσικά και για γλυκό είχαμε σουσούκο και παλουζέ.

 

Εφοδιάσαμε το σκάφος μας και χαιρετίσαμε όλους τους γήινους. Ξεκινήσαμε το μεγάλο ταξίδι της επιστροφής για το σπίτι μας, για την πατρίδα μας. Η γη τελικά είναι ένας πολύ παράξενος πλανήτης. Ο πόλεμος μεταξύ μας ποτέ δεν θα γίνει, ευτυχώς .

 

 

ΤΕΛΟΣ

Edited July 6, 2009 by cesar_cy

[Guest Anime_Overlord]

Ίντα τούτο; Αρκετά αστείο και εύθυμο αν και ήταν τίγκα στην αφέλεια. Και πάλι είχε τα ορθογραφικά λαθάκια του, οπότε έναν ορθογραφικό έλεγχο τον σηκώνει.

Γενικώς μπορώ να πω ότι αυτό το βρήκα πιο καλό από αυτό που γράφεις τώρα στο TNC. Ίσως η κλήση σου να είναι τελικά να γράφεις τέτοια διηγηματάκια.

[cesar_cy]

Ίντα τούτο; Αρκετά αστείο και εύθυμο αν και ήταν τίγκα στην αφέλεια. Και πάλι είχε τα ορθογραφικά λαθάκια του, οπότε έναν ορθογραφικό έλεγχο τον σηκώνει.

Γενικώς μπορώ να πω ότι αυτό το βρήκα πιο καλό από αυτό που γράφεις τώρα στο TNC. Ίσως η κλήση σου να είναι τελικά να γράφεις τέτοια διηγηματάκια.

 

 

Βασικά είναι : ιντά μπουν τούτο; Όταν λες αφέλεια τι εννοείς, γίνε ποιο συγκεκριμένος. Όντως το έχω προσέξει πως δεν μπορώ να γράψω κάτι μεγάλο.

[Guest Anime_Overlord]

Αφέλεια σαν να λέμε το πως τα ενώνεις όλα χωρίς να υπάρχει πραγματικά λογική ή πιστευτότητα. Φυσικά, αυτός μπορεί να ήταν κι ο στόχος.

[manstredin]

Είχε πλάκα, δε λέω, χαμογέλασα όταν το διάβασα, αλλά με ενόχλησαν αρκετά τα ορθογραφικά και το γεγονός ότι η πλοκή ήταν αδύναμη. Κατά τη γνώμη μου, οι εξωγήινοι που μιλούν κυπριακά είναι πολύ αστεία ιδέα, αλλά έπρεπε να την ντύσεις πιο προσεκτικά. Να την κάνεις πιο πιστευτή. Για παράδειγμα, οι εξωγήινοι θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε κάποιες εγκαταστάσεις υψίστης ασφαλείας, όπου εκεί θα τους επισκέπτονταν κορυφαίοι πράκτορες, και προς το τέλος ο ίδιος ο πρόεδρος, ενώ τα χιουμοριστικά στοιχεία των παράπλευρων χαρακτήρων-όπως το κόλλημα του προέδρου με τον Μάικλ Τζάκσον-θα μπορούσαν να είναι εμβόλιμα στην πλοκή δίνοντάς έτσι καλύτερα το ύφος που ήθελες να πετύχεις.