Posthumous Eerie Posted August 27, 2009 Share Posted August 27, 2009 (edited) Το φως του φεγγαριου πλημμυριζει ξεφωτο το ... Οι κορυφες των αρχαιων πλατάνων χορευουν απαλα στο διαβα του δροσερου αερα νυχτερινου ... Οι βαθιες σκιες τους ζωγραφίζουν το υγρο χωμα ... Ξαφνικα, μεσα απο την κουφαλα ενος υπαεραιωνοβιου μισοσαπιου κορμου ξεπηδα μορφη μια ... Το μακρυ φορεμα με την κουκουλα κρύβει οποιοδηποτε χαρακτηριστικο πλασματος του ... Αγναντευει για λιγο την πανσεληνο και αφουγκράζεται το θροισμα φυλλων των ... Τιναζει αποτομα την κουκουλα του και αρχιζει να ουρλιαζει σπαραχτικα υψωνοντας τα χερια προς τον ουρανο εναστρο ... τα μακρια μαυρα μαλλια της μορφης παρασερνονται απο τον αερα καθως πεφτει με δυναμη στα γονατα της αποκαλυπτωντας ενα ωχρο προσωπο με σχεδον τιποτε αλλο ανθρωπινο περα απο ενα ζευγαρι μεγαλα πρασινα ματια ... Ο ηχος των λυγμων της πλημμυριζει το ξεφωτο καλυπτωντας ολοκληρωτικα τις μακρινεσ σχεδον πολεμικες ιαχες ενος εξαγριωμενου πληθους ... Εντελως απροσμενα ενα θροισμα απο την πιο κοντινη συσταδα θαμνων της αποσπα την προσοχη και σταματαει θρηνο τον ... Μια μαυροφορεμενη μορφη αναδυεται μεσα απο τους θαμνους και κατευθυνεται προς το μερος της.Παρολα αυτα σηκωνεται ψυχραιμα απο το μουσκεμενο εδαφος και στρεφεται προς τηνμαυροφορεμενη μορφη που στεκεται επιβλητικη μπροστα της ..."- Γνωριζεις, πιστευω, ποιες θα ειναι οι συνεπειες των σου πραξεων ... Με αυτο που εκανες δεν εθεσες μονο τον ευατο σου σε κινδυνο αλλα παραλληλα εξεθεσες το μας κινημα ... Φυσικα οι συνεπειες θα ειναι διπλες ... " αποκρινεται σε αυστηρο τονο η μαυροφορεμενη μορφη ενω κατεβαζει την κουκουλα της.Τα μεγαλα πρασινα ματια της απελπισμενης κοπελας καρφωνονται στο οικειο προς αυτην ανδρικο προσωπο και ανοιγει αργα το στομα της προσπαθωντας να αρθρωσει μια, εστω και στοιχειωδη, απαντηση ..."- Δεν ξερω πως το εκανα αυτο ... Ειλικρινα δεν ηθελα να τον βλαψω αλλα με εξαγριωσε τοσο πολυ με την προκλητικη του σταση οχι μονο απεναντι σε μενα αλλα και στον λαο του ... Δεν ηθελα σε καμια περιπτωση να τον καταραστω ... Αληθεια!. .. Δεν το ηθελα !..." του απανταει η κοπελα με τρεμμαμενη φωνη προσπαθωντας να συγκρατησει τους της λυγμους ..."- Ναι αλλα εσυ εισαι μαγισσα! Υποτιθεται πως μπορεις να αυτοσυγκρατησαι κατω απο οποιεσδηποτε συνθηκες !..." συνεχιζει θυμωμενος ο νεαρος ανδρας ενω περπαταει νευρικαμεσα ξεφωτο στο ... Μια νεκρικη σιγη διαδεχεται τα λογια του την οποια μετα απο λιγο σπαει ιδιος ο ..."- Απο την στιγμη που δεν μπορεσες να συγκρατηθεις και εξαπολυσες καταρα εναντιον του μπροστα σε τοσο κοσμο ειμαι αναγκασμενος να καταδωσω σε ... Αυτο υπαγορευει εξαλλου και και ο Νομος μας ... " ολοκληρωνει με δισταγμο ο ανδρας νεαρος ..."- Δηλαδη θες να πως πεις ... πως θα τους το πεις; Θα με προδωσεις μετα απο οσα εκανα για σενα; Μετα απο οσα περασαμε μαζι ?..." τον ρωταει αγανακτισμενη ενω δειχνει με το ανασηκωμενο χερι της προς την μερια χωριου του ..."- Δυστυχως ειμαι αναγκασμενος να κανω το ... Και εσυ αλλωστε αν ησουν στην θεση μου ...- Αν ημουν στην θεση σου θα το βουλωνα! " τον διακοπτει νευριασμενη κοπελα η ... Ο νεαρος ανδρας την κοιταει σοκαρισμενος για μερικα δευτερολεπτα και την πλησιαζει αργα ακουμπωντας το χερι του στο προσωπο της ... Άξαφνα, ενας εξαγριωμενος ανδρας με μια δαδα στο χερι εισβαλει στο ξεφωτο και αρχιζει να χαρουμενα κραυγαζει ... Μετα απο μερικα κλασματα του δευτερολεπτου αρχιζουν να εισβαλουν εξαγριωμενοι ανδρες απο ολες τις πλευρες του ξεφωτου περιτριγυριζοντας τους μαγους δυο ... Ο νεαρος ανδρας ριχνει για λιγο το βλεμμα του στο εξαγριωμενο πληθος και αρπαζει γρηγορα την κοπελα απο μαλλια τα ... Καθως την σερνει χωρις ιχνος οικτου προς το κεντρο του ξεφωτου το πληθος αρχιζει να ζητωκραυγαζει και να κουναει απειλητικα τισ δαδες, τις τσαπες και τα φτυαρια που ειχαν φερει απο το χωριο ... Μολις φτανουν στο κεντρο του μικρου πλεον χωρου που ειχε αφησει ελευθερο ο οχλος ο νεαρος ριχνει με δυναμη την κοπελα στο εδαφος και αποκρινεται με βροντερη φωνη στο πληθος ..."- Λαε! ... Αυτη ειναι η δαιμονισμενη μαγισσα που σκοτωσε τον αρχηγο σας! Αυτη σας στερησε το μεγαλυτερο ηγετικο μυαλο του τοπου σαςΑυτη απαρνηθηκε με τοσο ατιμο τροπο την μεγαλοπρεπη θρησκεια μας! ... Σας την παραδιδω στο ελεο σας !..." Πριν προλαβει να αντηχησει και η τελευταια του λεξη οι χωρικοι ειχαν ηδη προσεγγισειτην αμοιρη κοπελα και αρχισαν να συγκεντρωλουν τις πρωτες μικρες στοιβες ξλων γυρω της ... Ο νεαρος απομακρυνεται γρηγορα απο κοντα της και αρχιζει να μαζευει και αυτος ξυλα για την πυρα ενω αυτη αρχιζει να αποδεχεται σιγα σιγα την μοιραι εκβαση της μοιρας της ... Παρακολουθωντας λοιπον τις συσταδες των ξεραμενων ξυλων να υψωνονται γυρω της, στρεφει απελπισμενη τα ματια της προς την πανσεληνο και προσευχεται για τελευταια φορα σε αυτη την ζωη προς τις Ανωτερες Δυναμεις ... Ομως, πριν προλαβει να τελειωσει την προσευχη της συνειδητοποιει πως ο λοφος των ξυλων ειχε πλεον ολοκληρωθει και την ειχε σφραγισει μεσα του αφηνοντας μονο ενα μικρο κενο προς τον ουρανο εναστρο ... Αφηνει το βλεμμα της να ταξιδεψει για λιγο στο Συμπαν που απλωνεται απεραντο απο πανω της ενω η μυρωδια του καμμενου ξυλου και οι πρωτοι καπνοι ειχαν αρχισει να της κοβουν ανασα την ... Οι καυτες γλωσσες της φωτιας αρχιζουν να της γλυφουν τα ρουχα καψαλιζοντας τις ακρες τους και προκαλωντα τα πρωτα εγκαυματα στην μισολιποθυμη κοπελα ... Τα ματια της αρχιζουν να ξεραινονται απο την υπερβολικα υψηλη θερμοκρασια ... Τα δακρυα της εχουν πλεον εξαερωθει παο τα ματια της και ετσι παιρνει την εν βρασμω αποφαση να τα κλεισει προκειμενου να μην συνεχισει να αντικριζει το σωμα της καθως διαλυεται ... Οι πονοι ειναι απεριγραπτοι, η ζεστη ανυποφορη ... Η ζωη χωρις νοημα πλεον .. . Βασιζομενη στην τελευταια σταλια ψυχικης δυναμης που της εχει απομεινει αποφασιζει να κανει την τελευται αστρικη της προβολη με την οποια ισως καταφερει να γλυτωσει την βαναυσοτητα του μαρτυρικου θανατου της ... Πριν προλαβει ομως να ολοκληρωσει την διαδικασια μια ψιλολιγνη μαυροφορεμενη μορφη εμφανιζεται στον νου της. .. "-Μην με φοβηθεις ... Ξερω ποσο υποφερεις και ηρθα να σε βοηθησω ... Εμπιστευσου με ... Δεν προκειται να σε βλαψω ουτε να σε προδωσω ... Ηρθα μονο για να βοηθησω ..." Η κοπελα καθως νιωθει και την τελευται σταλια ενεργειας να την εγκαταλειπει, προσπαθει να αναλογιστει την κατασταση οσο πιο γρηγορα μπορει ..."- Ορκισου ... Ορκισου πως δεν θα με βλαψεις ... Υποσχεσου πως θα μου συμπαρασταθεις τωρα που πεθαινω και δεν θα με εγκαταλειψεις Ορκισου ... ... " σκεφτεται χωρις ιδιαιτερο λογικο ειρμο και διαυγεια πλεον καθως αρχιζει να νιωθει το νεκρικο μουδιασμα να κυριευει το μυαλο της ... "Ορκιζομαι ..." της απανταει χαμογελωντας και απλωνει το χερι του προς το μερος της ... Μολις τον αγγιζει ολα χανονται ... Το απλετο και ησυχο ερεβος την καλυπτει απο παντου και η πυρα μαζι με τους φρικτους πονους αποτελουν μοναχα ενα παρελθον αστοχισμενο ... Τωρα μοναχα μια γλυκια ζεστη την αγγιζει ... Η ανεπαισθητη ζαλαδα της απολυτης ευτυχιας την προκαλει να λησμονησει καθετι ανθρωπινο ... καθε πονο ... καθε βασανο ... καθε αγαπη ... καθε γνωση και πιστευω καθε ... ενα απεραντο χαος ληθης την καταπιει εχει ... ενα απεραντο χαος ληθης την εχει καταπιει ταξιδευοντας την σε κοσμους που τα παντα ειναι Ιδεες. .. Απεραντους, γαληνιους, αιωνιους και ακαθοριστους ... Το μονο που την ενοχλει ειναι ενα εντονο φως που εδω και ωρα κρεμεται πανω απο το κεφαλι της ... Μια μεγαλη σφαιρα χλωμου φωτος που ολοενα και μεγαλωνει και μαζι του κουβαλαει ηχους και ακουσματα μια ς αλλοτινης ζωης ... Προσπαθει να το αγλοησει αλλα δεν μπορει ... Την ακολουθουν παντου, την καταδιωκουν σχεδον απο την πρωτη στιγμη που εφτασε Εδω ... Ξαφνικα το ψως ανοιγει διαπλατα και μια εκρηξη φωτος και ηχου συντελειται μεσα της ... πανω της ... ολος της ο κοσμος περιοριζεται σε αυτο το στρογγυλο εκτυφλωτικο φως και σε περιεργες χαρουμενες στριγγλιες ... Με θλιψη ανακαλυπτει πως η Ιδεα του ευατου της ειχε αντικατασταθει απο υλη ... Νιωθει ενα αγριο ποταμι ενεργειας μεσα στην σαρκα της, μεσα στο ολοκαινουργιο σαρκινο μα και τοσο ταπεινο της ρουχο ... Ενα δυνατο ρευμα παγωμενου αερα προσπαθει να εισβαλει στα πνευμονια της, ενω η πιεση και ξηροτητα της ατμοσφαιρας αγγιζουν επιπεδα παρανοιας ... Τωρα το μονοπου την αγγιζει ειναι πανικος ο ... ενας τοσο αγριος και ανεξελεγκτος πανικος που ουτε στους χειροτερους εφιαλτεσ της ειχε γνωρισει ... Τελικα την προδωσε ... Την εγκατελειψε και την αφησε να καει αδικα μεσα σε αυτο το εφιαλτικο καμινι ... Η κολαση θα ηταν σιγουρα καλυτερη ... Η απελπισια, η αγανακτηση, ο θυμος, ο ανελεητος πονος και η ανεξελεγκτη λαιλαπα ενεργειας μεσα της την οδηγουν στο να πραξει απεννοημενο το ... Παιρνει με δυσκολια μια βαθια ανασα και ανοιγει διαπλατα τα μεγαλα λομαυρα της ματια ... Αυτο που αντικριζει απεριγραπτο ειναι ... Μια αδιαλυτημαζα χρωματων σε συνδυσμο με τους θολους ογκους αγνωστων κσι πελωριων αντικειμενων συνθετουν το υλικο χαος που βασιλευει γυρω της ..."- Ωρα γεννησεως 12 πμ της 15ης Δεκεμβριου ... Να σας ζησει! ... Ειναι ενα υγιεστατο κοριτσακι! .. . ακουγεται μια βροντερη φωνη πανω απο το κεφακι της ... Αυτη ηταν και η τελευταια φραση που αποτυπωθηκε στον της νου ... Απο εκει και υστερα υπαρχουν μονο οι μνημες του τωρα και οι γνωσεις του σημερα ... Ολα τα υπολοιπα απορροφηθηκαν απο την Ληθη του Κοσμου των Ιδεων. Κρητη Αλεξανδρα Edited August 27, 2009 by Posthumous Eerie Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted August 27, 2009 Share Posted August 27, 2009 Καταρχάς καλωσόρισες, αν και από τι βλέπω είσαι αρκετό καιρό εδώ πριν να ποστάρεις διήγημα. Εύχομαι τώρα που έκανες την αρχή να συνεχίσεις, όπως και καλή διαμονή Με έχεις μπερδέψει πολύ με αυτό που διάβασα και θα διαχωρήσω εντελώς το μύθο σου από την παρουσίασή του σε κείμενο προκειμένου να καταφέρω να σου πω δυο πραγματάκια. Ο μύθος θεωρώ πως είναι καλός. Προσωπικά βρίσκω σε αυτό το θέμα μια δύναμη που εύκολα με συνεπαίρνει και μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να το αγνοήσω. Όμως, πιστεύω πως, πέρα από την προσωπική μου προτίμηση, έχεις μια καλή ιστορία, την οποία σίγουρα θα την έπαιρνε για περισσότερη ανάπτυξη από πλευράς κάοιων στοιχείων (ποιος είναι η μαυροφορεμένη φιγούρα που την προδίδει πχ) που όμως βγάζει νόημα κι ως έχει. Τώρα, μου είναι πολύ δύσκολο να σου πω κάτι για τον τρόπο με τον οποίο έχεις δομήσει τη σκέψη σου γιατί πέρα από την έλλειψη τόνων, σημείων στίξης -ή την υπερβολή στη χρήση τους σε άλλες περιπτώσεις- την έλλειψη παραγράφων, τα αγγλικά ερωτηματικά και γενικότερα την εντελώς αφρόντιστη εικόνα του κειμένου, έχεις αυτή την αντιστροφή του άρθρου με το αντικείμενο -ή επιθέτου αντικειμένου- στο τέλος των προτάσεων η οποία με παραπέμπει σε κάποιο στυλιστικό τέχνασμα που ίσως δοκιμάζεις. Επομένως, θεωρώ άσκοπο το να σου πω πώς θα μπορούσες να το διορθώσεις και σκόπιμο να σου πω πως για μένα δε δούλεψε αυτό που είχες στο μυαλό σου. Απλά με κούρασε και με δυσκόλεψε να φτάσω στο τέλος ενός τόσο μικρού και λογοτεχνικότατου κατά τα άλλα κειμένου. Θα με ενδιέφερε να μάθω σε τι αποσκοπούσε κι ίσως να μπορούσα να σου πω περισσότερα αν ήξερα τι ήθελες να κάνεις με αυτό. Καλή συνέχεια Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted August 27, 2009 Share Posted August 27, 2009 Δεν κατάλαβα τη χρησιμότητα της ανάποδης σύνταξης και των τόσων αποσιωπητικών, πραγματικά. Πίστευα ότι θα εξηγηθεί κάπως στο κείμενο, αλλά τελικά απλώς είναι έτσι. Επίσης, να βάζεις τόνους παρακαλούμε.Σε γενικές γραμμές, είναι μια ιστορία με ελάχιστη πλοκή αλλά με αρκετά επιδέξια αφήγηση και περιγραφές και κάποιες φιλοσοφικές - κοσμολογικές ιδέες στο φινάλε. Νομίζω μου αφήνει υποσχέσεις, αλλά μοιάζει ανολοκλήρωτο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Martin Ocelotl Posted August 27, 2009 Share Posted August 27, 2009 Ο κόσμος πρίν τη γέννηση είναι μια καλή ιδέα. Αν το κείμενο δεν ήταν γραμμένο στα αρχαία διαστημικά θα ήταν πιο ευανάγνωστο και πιθανό να παρουσίαζε το περιεχόμενο ευχερέστερα ... λέω εγώ τώρα... Πάντως αν το ξεμπερδέψεις λίγο είμαι σίγουρος ότι μπορείς και (πολύ) καλύτερα. Σε περιμένω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Posthumous Eerie Posted August 28, 2009 Author Share Posted August 28, 2009 Καταρχάς καλωσόρισες, αν και από τι βλέπω είσαι αρκετό καιρό εδώ πριν να ποστάρεις διήγημα. Εύχομαι τώρα που έκανες την αρχή να συνεχίσεις, όπως και καλή διαμονή Με έχεις μπερδέψει πολύ με αυτό που διάβασα και θα διαχωρήσω εντελώς το μύθο σου από την παρουσίασή του σε κείμενο προκειμένου να καταφέρω να σου πω δυο πραγματάκια. Ο μύθος θεωρώ πως είναι καλός. Προσωπικά βρίσκω σε αυτό το θέμα μια δύναμη που εύκολα με συνεπαίρνει και μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να το αγνοήσω. Όμως, πιστεύω πως, πέρα από την προσωπική μου προτίμηση, έχεις μια καλή ιστορία, την οποία σίγουρα θα την έπαιρνε για περισσότερη ανάπτυξη από πλευράς κάοιων στοιχείων (ποιος είναι η μαυροφορεμένη φιγούρα που την προδίδει πχ) που όμως βγάζει νόημα κι ως έχει. Τώρα, μου είναι πολύ δύσκολο να σου πω κάτι για τον τρόπο με τον οποίο έχεις δομήσει τη σκέψη σου γιατί πέρα από την έλλειψη τόνων, σημείων στίξης -ή την υπερβολή στη χρήση τους σε άλλες περιπτώσεις- την έλλειψη παραγράφων, τα αγγλικά ερωτηματικά και γενικότερα την εντελώς αφρόντιστη εικόνα του κειμένου, έχεις αυτή την αντιστροφή του άρθρου με το αντικείμενο -ή επιθέτου αντικειμένου- στο τέλος των προτάσεων η οποία με παραπέμπει σε κάποιο στυλιστικό τέχνασμα που ίσως δοκιμάζεις. Επομένως, θεωρώ άσκοπο το να σου πω πώς θα μπορούσες να το διορθώσεις και σκόπιμο να σου πω πως για μένα δε δούλεψε αυτό που είχες στο μυαλό σου. Απλά με κούρασε και με δυσκόλεψε να φτάσω στο τέλος ενός τόσο μικρού και λογοτεχνικότατου κατά τα άλλα κειμένου. Θα με ενδιέφερε να μάθω σε τι αποσκοπούσε κι ίσως να μπορούσα να σου πω περισσότερα αν ήξερα τι ήθελες να κάνεις με αυτό. Καλή συνέχεια Καταρχάς, χίλια ευχαριστώ για το καλωσόρισμα!!!Και επίσης ζητω συγνώμη που τοσο καισό δεν έδινα σημεία ζωης ,αλλα η φετινή χρονιά ήταν πραγματικά πολυ δύσκολη επειδή έδινα πανελλήνιες και πάλευα να υλοποιήσω ενα όνειρο 12 ετών...Η κριτική σου πραγματικά με εξέπληξε!!!Πρώτη φορά ασχολείται κάποιος ουσιαστικά με αυτό το...πραγμα που έχω γράψει!!!Συνήθως ,σε όσους το είχα δώσει-ακομη και σε φιλολόγους!-προκειμένου να το διαβάσουν είτε μου ελεγαν "μπράβο,ωραία τώρα όμως δίνε του!" ή στην καλύτερη περίπτωση μου διόρθωναν μερικά ορθογραφικά λάθη ,οπότε πραγματικά σε ευχαριστώ για την ιδιαιτερα επικοδομητική κριτική σου! Όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο εκφράζομαι στον γραπτό λόγο δεν θα έλεγα πως είναι ιδιαίτερα φυσιολογικός!Για αυτό τον λόγο άλλωστε αρκετές φορές οι καθηγητές μου κοντεύαν να με στραγγαλίσουν!Παρόλα αυτά δεν μου είχαν επισημάνει ποτέ κάποιο πρόβλημα στον ειρμό ή την συνάφεια του κειμένου,χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν ανέφεραν συνεχώς το γεγονός πως έχω μια περίεργη προσέγγιση του συντακτικού...άλλες φορές ανάποδη άλλες ανώμαλη...Το συγκεκριμμένο φαινόμενο μάλλον οφείλεται στο γεγονός πως υπέφερα απο δυσλεξία για ακετά χρόνια και την οποία ξεπέρασα μόνη μου μόλις δυο χρόνια πριν, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν εξασκούμαι καθημερινά προκειμένου ολοένα και να βελτιώνομαι.Πίστεψε με αν σου δώσω να διαβάσεις έκθεση που είχα γράψει στο σχολείο πριν 2 χρονια θα πάθεις σοκ!...Χάλι μαύρο!!!...Σχετικά με τα σημεία στίξης...Τι να κανω??!!Δεν μου αρέσουν οι τελείες!!!Τις βρίσκω πολύ απόλυτες και άχαρες!!!...Κουσούρια!...Και όσον αφορα τους τόνους,απλά βαριέμαι να πληκτρόλογω συνέχεια το ιδιο πλήκτρο στον υπολογιστή!...Και άλλο κουσούρι το οποίο είχα ξεπεράσει μόνο οταν αρθρογραφούσα στο alito(για αυτ'ο το 'εκλεισαν το site!Δεν ήξεραν πως να γλυτώσουν από μένα!) Για τον μύθο δεν εχω να σχολιάσω κάτι ιδιαίτερο...απλώς μου ήρθε στο μυαλό ως έμμεση συνέχεια κάποιων στίχων που είχα γράψει για το συγκρότημα μου και πως περικλύει πάρα μα πάρα πολλα στοιχεία της πλατωνικής φιλοσοφίας...Αυτά λοιπόν...Και πάλι χίλια ευχαριστω για την υπέροχη κριτική σου!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Posthumous Eerie Posted August 28, 2009 Author Share Posted August 28, 2009 Ο κόσμος πρίν τη γέννηση είναι μια καλή ιδέα. Αν το κείμενο δεν ήταν γραμμένο στα αρχαία διαστημικά θα ήταν πιο ευανάγνωστο και πιθανό να παρουσίαζε το περιεχόμενο ευχερέστερα ... λέω εγώ τώρα... Πάντως αν το ξεμπερδέψεις λίγο είμαι σίγουρος ότι μπορείς και (πολύ) καλύτερα. Σε περιμένω... Είσαι απλά respect!...Πα'ιζει να γελούσα κανα 5λεπτο με το "αρχαία διαστημικά"!!!Να σαι καλά!Και ευχαριστώ για την κριτική σου!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Posthumous Eerie Posted August 28, 2009 Author Share Posted August 28, 2009 Δεν κατάλαβα τη χρησιμότητα της ανάποδης σύνταξης και των τόσων αποσιωπητικών, πραγματικά. Πίστευα ότι θα εξηγηθεί κάπως στο κείμενο, αλλά τελικά απλώς είναι έτσι. Επίσης, να βάζεις τόνους παρακαλούμε.Σε γενικές γραμμές, είναι μια ιστορία με ελάχιστη πλοκή αλλά με αρκετά επιδέξια αφήγηση και περιγραφές και κάποιες φιλοσοφικές - κοσμολογικές ιδέες στο φινάλε. Νομίζω μου αφήνει υποσχέσεις, αλλά μοιάζει ανολοκλήρωτο. Βασικά ούτε εγώ έχω καταλάβει την χρησιμότητα της ακόμη αλλα που θα μου πάει!Καποια στιγμή ίσως γίνει κανα θαύμα...λέμε τώρα...Αλλα επιτέλους έμαθα να βάζω τόνους!Σε ευχαριστω πολύ που μου το επισήμανες! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted August 28, 2009 Share Posted August 28, 2009 Πάντως για τα σημεία στίξης, προσωπικά πιστεύω ότι τα σημεία πλην της τελείας πρέπει να χρησιμοποιούνται με μεγάλη φειδώ. Η τελεία αφήνει τον ίδια την πρόταση να δώσει χρώμα στον εαυτό της, τα θαυμαστικά (κυρίως), αλλά και τα αποσιωπητικά δρουν κάπως "καταναγκαστικά". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted September 11, 2009 Share Posted September 11, 2009 Έριξα μια πολύ βιαστική ματιά στα σχόλια που προηγήθηκαν, νομίζω όλοι θα επισήμαναν την παράξενη χρήση του συντακτικού, τα αποσιωπητικά και τους τόνους. Ήταν λίγο σαν να κουτρουβαλώ σκάλες, σχεδόν αδύνατο να διαβάσω πάνω από δύο ή τρεις προτάσεις χωρίς να προσκρούω απότομα σ' ένα μαρμάρινο σκαλοπάτι. Ακόμα κι αν είναι άσκηση ύφους ή κάτι παρόμοιο, πιστεύω ότι πρέπει ν' αποφεύγεις παρόμοιες μορφοποιήσεις σε ένα κείμενο. Πάντως συγχαρητήρια που γράφεις και καλώς ήρθες στο φόρουμ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted January 21, 2010 Share Posted January 21, 2010 Η ιδέα μου, άρεσε, μου άρεσε και ο τρόπος με τον οποίο ξετυλίχθηκε καθώς και η κατάληξη. Στην ουσία αυτή ήταν που με κράτησε στο κείμενο, ήθελα να δω που θα το πας Όσο για το συνακτικό, στην αρχή είπα, χμμμ, εδώ κάτι θέλει να πει ο ποιητής, κάτι θέλει να τονίσει, ίσως τον παράξενο τρόπο που μιλά ο αφηγητής, ίσως να είναι κάποιο μαγικό πλάσμα που μιλά έτσι, πέρασαν διάφορα από το μυαλό μου. Όταν τελικά ανακάλυψα πως είναι γενικευμένο, σταμάτησα να το διαβάζω όπως είναι γραμμένο, το μυαλό μου τα άλλαζε αμέσως σειρά, γιατί η αλήθεια είναι πως έκανε την ανάγνωση δύσκολη. Όσο για τα σημεία στίξης συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Περιμένουμε να δούμε κι άλλη ιστορία σου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.