Back And Forth And Down

[dagoncult]

Όνομα Συγγραφέα: dagoncult

Είδος: τρόμος

Βία; Όχι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων: 436

Αυτοτελής; Ναι

Σχόλια: Μπορεί να μην πρόλαβα το September challenge, όμως, ως οπαδός των τρομαχτικών ιστοριών, θέλω να βάλω και γω το πετραδάκι μου στη βιβλιοθήκη. Το έγραψα πριν κάνα δίμηνο. Δεν έχω ξαναγράψει στα αγγλικά, όμως είχα αυτήν τη διάθεση με τη συγκεκριμένη ιστορία. Ελπίζω η χρήση της γλώσσας να μην έχει πολλές αστοχίες ή ελληνιές.

 

 

 

 

 

 

 

Been hearing the baby’s cries for hours now… driving me insane…

 

Maria is asleep. She ain’t gonna wake up any more. She should have been more respectful to me. She should have loved me more.

 

I can’t believe my life is going to end like that. Don’t want it to end like that. I see no way out of it though… not now.

 

Should try taking deep breaths. Make my mind fly away of all these...

 

Baby’s crying like crazy… her screams make me wanna puke. How did these all happen? Why is she my responsibility? Why didn’t I see it from the beginning? Maria was not trustworthy, I was a fool.

 

Is everything my fault? Is it not? Don’t know anymore. Minutes before I was sure… now I feel like diving into a frozen lake. I fear what lies beneath. I don’t want to find out. Thinkin’ Maria will be there.

 

Got to avoid these thoughts. Got to not let them take over. Should jump right now. Should just close my eyes and do it. Through the window and down.

 

Can’t help myself turning back, again and again, for a repeated last glance… these screams sound like a deep atavistic call. Can’t make ‘em hush.

 

Managed to take my eyes away from the cradle. This should be quick. This should be quick.

 

Dear god!

 

I think I see Maria down there, between these small people. Between ‘em… on the pavement. Must be hallucinating. Must be the screams. They’re messing with my mind... toying with me.

 

Eyed the cradle for one last time. Fighting against the mesmerizing sight, fighting against the disorientating storm of cries. Is it fear that drives me? Is it love? Do I have the right to leave ‘er here? Do I have the right not to stand alone before whatever awaits for me at the end of the fall?

 

No stepping back now. Withdrawing my stare from her, was almost more than human. Closer I’m getting to the end, more connected I feel to her, more she needs me. I think I see Maria again down there... her eyes upon me. She's waiting for me. Has an unfinished business to do. Has to get even with me when I reach the bottom. Afraid now, more and more.

 

Stepped inside again. Not really sure I’m doing the right thing… but I’ve got to check the little one. Stop her screams. Lean over her and cradle the small body in my arms. Not really sure I’m doing the right thing… but Maria is down there… she frightens me… I don’t want to face her alone.

 

 

 

Edited September 15, 2009 by dagoncult

[DinoHajiyorgi]

Πολύ καλό dagoncult. Και σε πολύ καλό μέγεθος. Εκείνη η τελευταία λέξη, "alone", εμπεριέχει όλον τον τρόμο για την φρίκη που ακολουθεί. Εύγε.

[Eric Draven]

Μα καλά τι έχετε πάθει όλοι με τα Αγγλικά? Anyway, μου άρεσε η ιστορία σου και το γεγονός ότι δεν αποκαλύπτεται τίποτα, με προιδεάζει για αρκετά. Αν και μέγαλύτερη να ήταν η ιστορία για να χτιστει ίσως περισσότερη ατμόσφαιρα,δε θα με πειραζε. Well done παντως

[Electroscribe]

Ανατριχιαστικό το τέλος, επιτυχημένη η δομή εκκρεμούς νωρίτερα που αυξάνει την αγωνία σταδιακά.

 

Τα αγγλικά σου δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα ως χρήση της γλώσσας, αλλά το λεξιλόγιο και η έκφραση του αφηγητή είναι ασταθής, αλλιώς μιλάει στη μια πράγραφο, αλλιώς στην επόμενη

dagoncult #1 - Back and forth and down.doc

[dagoncult]

Όχι κάτι σπουδαίο, αλλά ας πούμε σχετικά ευχάριστο μαντάτο.

Η ιστορία ελαφρώς ρετουσαρισμένη εδώ

 

Πολλά ευχαριστώ στον electro για τα σχόλια.

Καλοκαιρινές χαιρετούρες από την όμορφη Αστυπάλαια.

[Oceanborn]

Έκανες καλή χρήση της γλώσσας και του έδωσες γρήγορο ρυθμό μεν, ιδιαίτερα ανατριχιαστικό δε. Μου άρεσε γιατί αισθάνθηκα ένα είδος δικαίωσης για τη Μαρία. Το τέλος το φαντάστηκα κάπως

 

 

Τη νεκρή με ένα χαμογελαστό φρικαλέο χαμόγελο, λευκό φόρεμα και άδεια μάτια να σιγοτραγουδάει

"Come down darling" ή κάτι τέτοιο. Εχεμ. Ξέφυγα.

 

 

 

Καλή συνέχεια Dragoncult.

[Mesmer]

Μου είχε ξεφύγει αυτή εδώ.

Όλος ο τρόμος και η φρίκη της ιστορίας βρίσκονται σε αυτά που θα ακολουθήσουν την τελευταία λέξη.

 

Έχω ακούσει για έναν γνωστό ποδοσφαιριστή (που δεν θυμάμαι το όνομά του) ότι η γυναίκα του αυτοκτόνησε πηδώντας απ' το μπαλκόνι, με την κόρη τους στην αγκαλιά της.

 

 

Καλή και η χρήση των αγγλικών. Δεν μ' αρέσει να διαβάζω στα αγγλικά, αλλά αυτήν εδώ την διάβασα εύκολα. Παίζει λιγάκι το ρόλο του και το μικρό μέγεθος.

[dagoncult]

 

Έχω ακούσει για έναν γνωστό ποδοσφαιριστή (που δεν θυμάμαι το όνομά του) ότι η γυναίκα του αυτοκτόνησε πηδώντας απ' το μπαλκόνι, με την κόρη τους στην αγκαλιά της.

 

 

 

Η έμπνευση μού ήρθε από κάποιον τύπο στην Καλλιθέα που (λίγο καιρό πριν) σκότωσε τη γυναίκα του και μετά πήρε τις δυο του κόρες και πήδηξε απ' το μπαλκόνι.

 

[wordsmith]

Κάτι τέτοιοι γονείς με νευριάζουν όσο δε λέγεται. Αυτοί που θέλουν να αυτοκτονήσουν και σκοτώνουν και τα παιδιά τους για να μην έχουν τύψεις ότι τα άφησαν πίσω μόνα τους, λες και τα παιδιά είναι βαλίτσες. Αν και δεν είμαι σίγουρη ότι αυτό συμβαίνει εδώ. Καλό πάντως, για τόσο μικρό σε μέγεθος.