christina91 Posted September 23, 2009 Share Posted September 23, 2009 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Χριστίνα Είδος: τρόμος Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων:783 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια:Ελπίζω να σας αρέσει. ΟΞΏ βιβλίο ΟΟΞ½ ΟΞΊΞΉΟΞ½.doc Edited September 24, 2009 by christina91 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted September 24, 2009 Share Posted September 24, 2009 Γεια σου Χριστίνα, και καλωσήρθες. Αυτό που έγραψες θέλει αρκετή δουλειά ακόμη. Αν και η ιδέα είναι γόνιμη, δηλαδή θα μπορούσε να γίνει ένα διήγημα πολύ σκοτεινό και ανατριχιαστικό, δεν την εκμεταλεύεσαι καλά. Τα έγραψες όλα πάρα πολύ βιαστικά, ήθελε χώρο, ήθελε να παίξει λιγάκι με τα νεύρα μας. Ειδικά στον τρόμο, η αναμονή είναι το ισχυρότερο όπλο του συγγραφέα. Εδώ όλα γίνονται στο άψε-σβήσε, η πρώτη σκηνή, η προειδοποίηση, και φυσικά, τα νυχτερινά γεγονότα. Ιδίως εκεί, ανάμεσα στην προειδοποίηση και στη σκηνή του τέλους, είσαι εγκληματικά βιαστική. Πρόσεξε αυτό, δώσε το χρόνο που χρειάζεται στο κάθε γεγονός, και σίγουρα το επόμενο διήγημα θα είναι πολύ καλύτερο. Αν έχεις όρεξη να δουλέψεις πάλι Το Βιβλίο Των Σκιών, ευχαρίστως θα το ξαναδιάβαζα. Καλή δουλειά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted September 24, 2009 Share Posted September 24, 2009 Χοντρικά κι εγώ τα ίδια θα πω. Εδώ επεέλεξες έναν χώρο που δεν σου είναι εντελώς άγνωστος, οπότε δεν έκανες λάθη. Αλλά δε μας περιέγραψες και το πώς είναι, πως μοιάζει, πώς μυρίζει, αν έχει σκοτεινά αχρησιμοποίητα δωμάτια, απεριποίητο κήπο γεμάτο αγκάθια ή ό,τι άλλο θεωρείς εσύ πως ταιριάζει για την εικόνα που θες να δώσεις. Και τα γεγονότα είναι τα απολύτως απαραίτητα, μια αφορμή, ένας διάλογος εξήγησης-αμφισβήτησης με μόλις δυο ατάκες (το ελάχιστο δυνατό), η δραματική κορύφωση. Δε μας έδωσες το "ψωμί" που μπορεί να μετατρέψει έναν σκελετό σε ιστορία. Λείπει η έρευνα, οι λεπτομέρειες για το παρελθόν της οικογένειάς του (και πώς έμεινε ορφανό), τα παράξενα συμβάντα που θα μας πείσουν σταδιακά για τις ιδιότητες του παιδιού, το δεύτερο σφάλμα της αφηγήτριας που θα οδηγήσει στην έκρηξη (π.χ. να προσπαθήσει να καταστρέψει το τετράδιο ή να μιλήσει σε κάποιον) Εγκυκλοπαιδικά, "Βιβλίο των Σκιών" λέγεται το βιβλίο που χρησιμοποιεί κάθε σύναξη της θρησκείας Wicca. Εκτός αν μιλάμε για ευφάνταστες ταινίες/σειρές, δεν περιέχει "κακά" ξόρκια, ούτε ένας μάγος θα αποκαλούσε έτσι το γριμόριό του Και πιο εμπεριστατωμένες παρατηρήσεις: christina91 #2 - το βιβλίο των σκιών.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
christina91 Posted September 24, 2009 Author Share Posted September 24, 2009 Το ήξερα για το βιβλίο των σκιών πως είναι της θρησκείας Wicca. Η πρωταγωνίστρια το υπέθεσε αλλά δεν γνωρίζαμε αν ήταν όντας ένα. Θα το ξαναδουλέψω και θα το δείτε σύντομα πιο ολοκληρωμένο και τρομαχτικοο.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 29, 2009 Share Posted September 29, 2009 Ωραία ιδέα, αλλά νομίζω θέλει κι άλλη δουλειά στην εκτέλεση. Συνολικά δουλεύει όπως είναι, αλλά έχει και τα κενά του και τις αδυναμίες του. Τι εννοώ: αφήνεις πράγματα που δεν βγάζουν νόημα, πχ γιατί η διευθύντρια, αφού πιστεύει ότι η μάνα του παιδιού είναι μάγισσα, δεν έχει κάνει κάτι για αυτό; Γιατί στο τέλος βάζει την πρωταγωνίστρια να σκοτώσει τα άλλα παιδιά και να τους κόψει τα δάκτυλα; Και σε τελική, αφού φοβόταν τόσο η πρωταγωνίστρια γιατί έμεινε; . Σε θέμα γραφής τώρα, υπάρχουν σημεία που επαναλαμβάνεις συνέχεια την ίδια λέξη, πχ "ορφανοτροφείο" στην αρχή. Κατά τα άλλα δεν τα πας άσχημα, αν και υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Γενικά η ιδέα σου είναι καλή. Σηκώνει μέχρι και ανάπτυξη σε νουβέλλα 10-20 χιλιάδων λέξεων αν δουλευτεί κατάλληλα, στο μέγεθος αυτό όμως ίσως και να αδικείται. Περιμένουμε την επόμενη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted October 9, 2009 Share Posted October 9, 2009 Γεια χαρά. Γενικά, συμφωνώ με τα παιδιά. Νομίζω ότι η ιστορία αξίζει μεγαλύτερης προσοχής από τη συγγραφέα της, δηλαδή εσένα. Εκτός από διάφορα λαθάκια εδώ και κεί, ο λόγος είχε για μένα και αρκετά σκαμπανεβάσματα. Πχ. ‘’Εγώ πήγα στο υπνοδωμάτιο να καθαρίσω όπου κοιμόνταν όλα μαζί.’’ ή ‘’Είδα το όνομα του και προσπαθουσα να θυμηθώ που ξαναείδα αυτό το όνομα.’’ Επιπλέον, μου έμεινε η αίσθηση ότι το κακό ήταν αρκετά απρόσωπο, σαν να μην το προβάλλεις ιδιαίτερα. Η σκηνή που η άτυχη πρωταγωνίστρια κόβει τα δάχτυλα των παιδιών, είναι οκ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.