Jump to content

Blood n' Guts


Βάρδος

Recommended Posts

Τι άποψη έχετε για το θέμα; Κατά πόσο γουστάρετε να αποδίδονται οι λεπτομέρειες; Κατά πόσο θέλετε βία γενικότερα;

Link to comment
Share on other sites

  • Management

Νομίζω ότι πρέπει να αποδίδονται οι λεπτομέρειες όπως θέλει ο συγγραφέας να περάσει το μήνυμα του. Δεν με χαλάει ούτε η βία ούτε τα αίματα γενικότερα. Έντερα και μυαλά στο πάτωμα ... όλα έχουν τη χάρη τους όταν ταιριάζουν με το περιβάλλον.

Link to comment
Share on other sites

Θα δώσω μια απάντηση όμοια με αυτή που έδωσα στο άλλο post. Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο που σου αρέσει να γράφεις και από το feeling που θες να περάσεις στον αναγνώστη για τον κόσμο. Ένας ποιό ωμός. σκληρός, ρεαλιστικός κόσμος θα έχει και περισσότερη (και σκληρότερη) βία (π.χ. Martin) ενώ ένας φανταστικός, ποιό παραμυθένιος κόσμος έχει (συνήθως) λιγότερη ή και καθόλου Blood n Guts βία (π.χ. Dragonlance Saga).

Βέβαια καλό είναι να μη φτάνει κανείς σε υπερβολές με έντερα να πετάγονται πέρα δώθε, κεφάλια να πέφτουν με ένα φύσιμα και χέρια-πόδια να πέφτουν σαν κλαριά. ;)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Θα συμφωνίσω με τον Ξωτικομεθύστακα ( :D ). Το κατα πόσο υπάρχει βία εξαρτάται από το genre που γράφουμε και το τι θέλουμε να περάσουμε στον αναγνώστη. Αλλά επίσης παίζει και το στυλ του συγγραφέα, που διαμορφώνει το προσωπικό του είδος συγγραφής. Δηλαδή εγώ ως διεστραμένος που είμαι βάζω αρκετές σκηνές βίας, γιατί μου αρέσει που μπορούν να προκαλέσουν έντονα συναισθήματα (από αηδία, αποστροφή και φόβο μέχρι πόρωση και ξύπνημα των αρχέγονων ενστίκτων, χεχ!).

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή εγώ ως διεστραμένος που είμαι βάζω αρκετές σκηνές βίας, γιατί μου αρέσει που μπορούν να προκαλέσουν έντονα συναισθήματα (από αηδία, αποστροφή και φόβο μέχρι πόρωση και ξύπνημα των αρχέγονων ενστίκτων, χεχ!).

 

Same here. Αλλά όχι πάντα. Όμως, όταν θέλω να προκαλέσω συναισθήματα, γουστάρω αυτά τα συναισθήματα να είναι δυνατά.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Συμφωνώ ότι η χρησιμοποίηση της βίας θα πρέπει να είναι σε συνάρτηση με τα μηνύματα που θέλει να περάσει ο εκάστοτε συγγραφέας. Αν για παράδειγμα θέλω να δείξω τη φρίκη του πολέμου ή τον πόνο ενός βασανιστηρίου, θα το κάνω με τέτοια ωμότητα ώστε να προκαλέσω ουσιαστικά τον αναγνώστη μου...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Θα πρέπει να υπάρχει ένας απίστευτα σοβαρός λόγος για να παρουσιάσω έντονες σκηνές βίας σε κείμενά μου! Θα πρέπει οπωσδήποτε να χρειάζεται να περάσω κάποιο μήνυμα και γενικά έντονες μάχες και αποτρόπαιες πράξεις τις αποφέυγω!

 

Αν θέλω να προκαλέσω έντονα συναισθήματα απευθύνομαι στον ψυχισμό και το συναίσθημα, γιατί πιστεύω πως η ισχυρότερη μορφή βίας είναι η ψυχολογική, γιατί δεν έχει εμφανείς προεκτάσεις και αντιμετωπίζεται δυσκολότερα αφού αφήνει απροσδόκητα κατάλοιπα από τα οποία και πηγάζουν όλες οι μορφές εξωγενούς ανθρώπινης βίας.

Link to comment
Share on other sites

Οπως και στο sex (αντε παλι), εντονη, με βαθος αλλα παντα, οχι πολυ χυμα, για να διεγειρει και λιγο την φαντασια,

 

φυσικα με δωσεις ΜΕΓΑΛΗΣ καφριλας !!!

Link to comment
Share on other sites

Συγχαρητήρια που ξεθάψατε τέτοιο θέμα. Πιστεύω πως η βια πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ωμή και αηδιαστική. Και αυτό γιατί στην τηλεόραση τα έχεις δει όλα. Δεν υπάρχει κάτι που να σε αηδιάζει (με εξαίρεση το Kanibal Holcaust, ελπίζω να το γράφω σωστά). Από κει και πέρα, ένας συγγραφέας, αν έχει ταλέντο, θα σε κάνει να στρέψεις το βλέμμα σου αλλού όταν διαβάζεις τις αράδες που έγραψε τη βίαια σκηνή

Link to comment
Share on other sites

Όπου είναι λογικό να υπάρχει βία, και αν ο συγγραφέας έχει ταλέντο σε τέτοιες περιγραφές δεν με χαλάει καθόλου. Όταν κάτι καταντάει τσόντα βίας με ψιλοενοχλεί αλλά μόνο αν δεν το περίμενα στο συγκεκριμένο βιβλίο... Δηλαδή υπάρχουν φάσεις στις οποίες θέλω να διαβάσω και λίγο... λογοτεχνικό anime με αίματα από δω κι από κεί! Αλλά δεν είναι το αγαπημένο μου είδος, με τίποτα, και οι φάσεις αυτές είναι σπάνιες.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάλι είμαι ευαισθητούλης και δεν μπορώ τα αίματα...Πολύ σπάνια θα γράψω κάτι με αίμα ή βία, και αυτό μόνο όταν θα θέλω να δώσω πολύ έντονα την φρίκη. Αλλά και τότε ακόμα, θα αρκεστώ σε αυτές τις λέξεις και δεν θα μπώ σε....λεπτομέριες...

 

Αυτό...

Link to comment
Share on other sites

Η βία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εντυπωσιάσει και να αηδιάσει. Αν είσαι νατουραλιστή και θς να δείξεις ότι δεν υπάρχει τίποτα όμορφο στη βία, θα δείξεις και τα εντόσθια, και τον πόνο και το αίμα και τα ούλα του καθώς σκίζονται, πληγωμένα καθώς ο αντίπαλος σέρνει το πρόσωπο του ξυλοδαρμένου ήρωα στο άγριο έδαφος!

Αν θες να είναι cinematic, θα δίνει έμφαση στο πώς επιτεύχθηκε, όχι τι έγινε. Αν ο χαρακτήρας σου, για να κόψει στα δύο τον αντίπαλό του, πάτησε πάνω στον τοίχο και πήδηξε από επάνω του, κατεβάζοντας το σπαθί του από πίσω του, αφ΄νοντας τα μέρη του να πέσουν στο έδαφος, τότε θα αποφφύγεις την μετέπειτα απόδοση του πτώματος!

Link to comment
Share on other sites

Έχω αρκετό ταλέντο σε αυτό που λέμε gore· όχι splatter (αν κι εκεί δεν τα πάω άσχημα), προσέξτε τη διαφορά...

 

Η σημασία είναι το πότε θα το πετάξεις· αν βάζεις ένα φονιά να σφαγιάζει έν' ανυπεράσπιστο παιδί με φρικαλέο τρόπο μπροστά στους ανήμπορους δικούς, οι οποίοι θ' αναγουλιάσουν και θα εξοργιστούν, πιθανώς χωρίς αποτέλεσμα, έχεις πετύχει ιδανικά το σκοπό σου...

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Μου αρεσει η βια στη λογοτεχνια.Στη ζωη μου δεν ειμαι βιαιος και θεωρω οτι διαβαζοντας-γραφοντας για βια ο ανθρωπος ξεθυμαινει και ηρεμει.Δεν ειναι οπως στην οθονη που το να βλεπεις υπερβολικη βια ειναι συχνα ασχημο και αηδιαστικο(εμενα δε με χαλαει αλλα με χαλαει που το βλεπουν και μικρα παιδια).

Για να υπαρχει βια-οπως και οτιδηποτε αλλο αν θελετε-πρεπει να δικαιολογειται.Αν γραφεις για πολεμο θα γραψεις για βια.Η μαλλον ΠΡΕΠΕΙ να γραψεις.Το θεμα ειναι πως θα το γραψεις.Δειτε και τον Ομηρο τι σκηνες περιγραφει:Τρομερες-και με τις δυο εννοιες της λεξης!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Η Βία στη λογοτεχνία πρέπει να είναι όπως τα μυρωδικά στο φαΐ. Αν πρέπει τότε θα είναι διακριτικά, σε όση ποσότητα χρειάζεται για να πάρει μία γεύση το φαΐ και ο αναγνώστης.

 

Πάντα όμως πρέπει να γίνεται για έναν συγκεκριμένο λόγο η αναφορά στη βία. Με λίγα λόγια το "Για να ξεθυμάνω" δεν νομίζω ότι είναι σωστό κίνητρο για να δώσεις τέτοια περιγραφή. Όπως και κάθε περιγραφή, όμορφη ή αποτρόπαια, πρέπει να γίνεται για να βάλεις τον αναγνώστη σε μία τροχιά, να του δημιουργήσεις συναισθήματα, πάντα διακριτικά, εκτός αν το απαιτούν οι περιστάσεις.

Link to comment
Share on other sites

Legion, καλως μς ήρθες.

Η παρομοίωσή σου για τα μυρωδικά είναι πολύ πετυχημένη. Υπάρχουν όμως και πολύ βαριές κουζίνες εκεί έξω. Δεν είναι για όλα τα στομάχια, αλλά κάποιοι τις απολαμβάνουν περισσότερο. Έτσι και στη λογοτεχνεία υπάρχουν είδη που απαιτούν πολύ βία, κυρίως μερικά είδη ιστοριών τρόμου.

Link to comment
Share on other sites

Welcome,Leqion!

Προφανως ομως με παρεξηγησες.ΔΕΝ ειπα να διαβαζει-γραφει καποιος για βια με σκοπο να ξεθυμανει.Ειπα οτι νομιζω πως κανοντας αυτο μπορει να ξεθυμανει καπως.

Και προφανως δε θα βαλεις βια καπου που δε χρειαζεται ετσι απλα για να ξεχαρμανιασεις.Αλλα το να γραφεις για πολεμους και τερατα και δαιμονες κτλ χωρις να υπαρχει βια ειναι ενα φαγητο χωρις αλατι.Μπορει να ειναι καλο αλλα μονο για αυτους που δεν εχουν ξαναγευτει βια(σαν αυτους που δε βαζουν ποτε αλατι στο φαγητο).Για ολους τους υπολοιπους ειναι ανοστο.

Το θεμα παιζει μεγαλο ρολο στη βια.Αν το καλοσκεφτεις ομως παντου υπαρχει λιγη βια.Βλεπε Κοκκινοσκουφιτσα ας πουμε.

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα, η βία είναι εμφανής σε όλα τα είδη της λογοτεχνίας, αλλά το ζήτημα είναι πώς την παρουσιάζεις. Η Βία μπορεί να είναι μέσο για να δείξεις πόσο flash-bang-γαμάτος είναι ο χαρακτήρας σου, να δείξεις την φρίκη μιας μάχης, την ματαιότητα της βίας συνολικά ή να παρουσιάσεις την σκοτεινή και βρώμικη πλευρά της.

Link to comment
Share on other sites

Όπως το κάνει το κουρδιστό πορτοκάλι για παράδειγμα?

 

Δεν ξέρω αν είναι καλή ή όχι η χρήση της, ότι και αν θέλεις να επιτύχεις με αυτή, όμως ξέρω πως πρέπει να είσαι πάρα μα παρα πολύ καλά συνειδητοποιημένος ως προς τη φύση της και τον τρόπο που την επεξεργάζεσαι. Διαφορετικά, αν δηλαδή το αποτέλεσμα σου είναι αμφιλεγόμενο, τότε έχει αποτύχει.

 

Γενικά συμφωνώ αρκετά με τον Legion (καλως ήρθες κιόλας) και θέλω να συμπληρώσω πως είναι ελάχιστες οι φορές, που έχω την αίσθηση πως οι λόγοι που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας βία του είναι ξεκάθαροι.

Link to comment
Share on other sites

[boolsh!t]

Οι περιγραφές νεκρών και τραυματισμένων είναι ένα θέμα και η βία ένα άλλο. Το πρώτο σχετικά μικρό και αφορά τη λεπτομέρεια της περιγραφής και το δεύτερο τόσο τεράστιο που θα γέμιζε 253 τόμους της εγγυκλοπαίδιας "Το Απόλυτο Και Λεπτομερές Οικοδόμημα Της Βίας". Δεν υπάρχει ένα ξεκάθαρο θα το έκανα έτσι ή αλλιώς. Ότι κι αν κάνεις και με όποιον τρόπο και να το κάνεις είναι απλά ένα ξεχωριστό στυλ. Αν υπάρχει σωστό ή λάθος, παρά μόνο τι απήχηση θα έχει αυτό το στυλ, είναι συν ένα ακόμα θέμα.

 

Τώρα αν θα έπρεπε να έχει κάποιο διδακτικό χαρακτήρα η λογοτεχνία ή οποιδήποτε άλλο σκοπό πέρα από την τέρψη ενός συγκεκριμένου αναγνωστικού κοινού αυτό είναι ένα ακόμα θέμα. Και είναι παρεμφερές με το αν είναι ο συγγραφέας ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλους μόνο με ένα μεγαλύτερο ταλέντο στο να γράφει.

 

Βέβαια αυτό μας οδηγεί σε άλλα θέματα. Γιατί υπάρχει βία στη λογοτεχνία; Και αν και σε ποιο βαθμό η λογοτεχνική βία έχει σχέση με την πραγματική βία;

 

Κάθε συγγραφέας έχει περάσει από όλους αυτούς τους συλλογισμούς και έχει δώσει τις απαντήσεις του πριν φτάσει στο να γράψει για τη βία. Ίσως ακόμα και σε υποσυνείδητο μη-συλλογιστικό(μη λογικό) επίπεδο αλλά έχει σίγουρα δώσει τις απαντήσεις του. Ότι και από τα δύο να συνέβη οι απαντήσεις του θα φανούν στα γραπτά του. Και μπορεί με τον καιρό τόσο οι απαντήσεις του όσο και τα γραπτά του να αλλάξουν.

[/boolsh!t]

 

Kατά τα άλλα εγώ γράφω για ΞΥΛΟ. Συγγραφικά δε με απασχολεί η βία. Η βία είναι πολύ gay για τα γούστα μου. Οι χαρακτήρες που ασκούν βία ή εκείνοι που υπομένουν τη βία είναι σπάνιο να έχουν παραπάνω από ρόλο κομπάρσου σε ότι έχω γράψει και σε ότι θα γράψω. Μπορεί να διαβάζω τα πάντα αλλά αυτά που γράφω είναι πολύ συγκεκριμένα.

Link to comment
Share on other sites

Πέρα όμως από το πώς ο ήρωας έκοψε στα δύο την φρουρά του παλατιού, η βία μπορεί αν είναι έμμεση, εστιάζοντας στα αποτελέσματα.

 

Τι απέγινε εκείνος ο ακρωτηριασμένος επιζών; Το κορίτσι που είδε τον αρραβωνιαστικό της να σφαγιάζεται από έναν ξένο με τεράστιο σπαθί;

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
  • Upcoming Events

    • 0
      14 December 2024 05:00 PM
      Until 07:00 PM

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..