Ψηλά τα κεφάλια και ανοιχτά τα στόματα: Η Ουράνια Μετάληψη!

[Sileon]

Μετά απο ένα τσεκούρωμα, ένα σφάγιασμα λέξεων κανονικό, έπιασα ιδροκοπώντας το όριο. Καλή ανάγνωση!

Ψηλά τα κεφάλια και ανοιχτά τα στόματα - Η Ουράνια Μετάληψη!.pdf

[Naroualis]

Γενικά: Καλή κι ευχάριστη (χα! να και τα υπονοούμενα). Αααχ! Πώς φαίνεται το άτιμο το μαχαίρι! Όχι τόσο στην ίδια την ιστορία όσο στη γραφή (λαθάκια θα βρεις ένα σωρό αν κάτσεις και τα ψάξεις…) Ελπίζω πάντως να έχεις κρατήσει την ολοκληρωμένη μορφή, για ένα reloaded.

 

 

 

Μου άρεσε: Η ιδέα, η ταχύτητα της ανάπτυξης, η υπόγεια αν και σαφής ένδειξη ότι η βροχή είναι αυτό το εξωφρενικό που είναι. Η άνεση στην αφήγηση.

 

 

 

Δε μου άρεσε: Το βιαστικό κλείσιμο στο τέλος. Η αδύναμη σύνδεση του τίτλου με την πλοκή, με την έννοια ότι ΑΝ είχες χώρο για περισσότερες λέξεις, έπρεπε αυτή η φράση να αναφέρεται εξαρχής, ώστε να μην είναι μια μοναχική ξεκάρφωτη αναφορά στο τέλος για να δικαιολογήσει τον -πολύ έξυπνο- τίτλο.

 

 

[Guest Anime_Overlord]

Το βρίσκο περισσότερο σαν καλογραμμένο σκετσάκι με χυδαίο χιούμορ παρά σαν φουλ ιστορία με αρχή μέση και τέλος. Αρχικά νόμιζα ότι θα το πήγαινε αλλού αλλά έμεινε πιστό στην αρχική του ιδέα. Τι να πω, ευχάριστο αλλά δε μου άφησε μόνιμες εντυπώσεις.

[Blondbrained]

Κατάσταση τελείως λολ, που λένε!!!

Οκ, μ'αρέσει πολύ ο τρόπος που χρησιμοποιείς την γλώσσα, είναι σταράτη, καθαρή, δυνατή, αληθοφανής. Μ'αρέσει αυτό το στυλ.

Μ'αρέσει πάρα πολύ η ιδέα σου...και το τέλος με αποτελείωσε...

 

Λίγο ρηχό το ξεδίπλωμα της σχέσης με την κυρά ηρωιδα σου, αλλά δεν με χάλασε και πολύ. Άντρες! Ή μάλλον...γυναίκες! ΓΙατί αυτή είναι χειρότερη

 

Σε γενικές γραμμές με ικανοποίησε η ιστορία σου, αλλά θα συμφωνήσω με Naroualis ότι το κλείνεις κάπως απότομα!

 

(όπως κλείνω εγώ αυτό το μήνυμα, πχ )

 

 

[Martin Ocelotl]

sileon κατάφερες να με κάνεις να γελάσω σε μια δύσκολη μέρα.

Αύριο το πρωί θα έχω ποστάρει έναν πλήρη σχολιασμό, πράγμα που δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω σήμερα, ζητώ συγνώμη για αυτό το μικρό ατόπημα αλλα οι εργασιακές πιέσεις υπερίσχυσαν.

(οι ιπτάμενες Ψ@λές και το βροχοσπερμα έγιναν θέμα κατ οίκον συζήτησης...)

Ευχαριστώ.

[Martin Ocelotl]

Τεχνικά.

Ο χαρακτήρας του ήρωα σου είναι στιβαρός και ανδροπρεπής. Οι γκόμενες κάνουν τούμπες για πάρτη του και όλα είναι μια χαρά …οι διάλογοι είναι λίγο πιο τραβηγμένοι από όσο θα ήθελα, αλλά είναι ικανοποιητικοί. Ένα μικρό πρόβλημα ίσως είναι ότι δεν ακολουθούν τον χαρακτήρα του ήρωα που τους εκστομίζει με σιγουριά, έχουν μέσα τους δόσεις του πρωταγωνιστή σου… Ο αναγνώστης ακολουθεί εύκολα τον ήρωα και κάποιες φορές διασκεδάζει με την ιλαρή προσωπικότητα του. η ροή κυλάει με λίγες συγκοπές

 

Λόγος.

Ο λόγος είναι Στιβαρός και πυκνός αλλά όχι σταθερός στην υφή του.. Η ροή, με κάποιες συγκοπές, είναι ανεκτή. Σίγουρα έχεις άνεση, αλλά όχι χρόνο να την επιμεληθείς και να την ξεσκονίσεις.

 

Τύπος.

Αρκετές Science περιγραφές και όροι με ξένισαν αλλά μιας και τους βάζεις στο στόμα του "ασφαλίτη" ήρωα σου, που ζει σε ενα κόσμο με βροχή σπέρματος, δεν θα ασχοληθώ. αλήθεια ποιος είναι ο αριθμός των ανδρών που πρέπει να αυνανιστούν για να συγκεντρωθεί ο τιτάνιος όγκος σπέρματος που χρειάζεται το διήγημά σου; )

Ιστορία.

Η ιστορία σου είναι σίγουρα ευρηματική από άποψη κεντρικής ιδέας, αν και δεν έχει μια φόρμα που να είναι καλή ή χρήσιμη για μικρό διήγημα. Στις επιμέρους διακλαδώσεις της όσο και στην βασική ανάπτυξή της υποφέρει σημαντικά.

 

 

Συμπέρασμα.

Γέλασα, και αν αυτός ήταν ο στόχος σου τον πέτυχες.

Edited October 24, 2009 by Martin Ocelotl

[aScannerDarkly]

Εχμμμ... σκέφτηκε ο Sileon. Βροχή...φθινόπωρο.... μελαγχολία.... ρομαντισμός.... Χύ..α! Δεν ξέρω τι να πω για τη βροχή σου. Πραγματικά απίστευτη. Το πρόβλημα της ιστορίας έχει να κάνει μάλλον με τη συνοχή της και για το πού αποσκοπεί τελικά. Δεν ξέρω κατά πόσο φταίει το τσεκούρωμα γι’ αυτό. Η σύνδεση των άρθρων, μέσα στο οποία κλείνεις την ιστορία, με την πλοκή είναι αρκετά χαλαρή. Τελικά δεν κατάλαβα αν προσπάθησες να γράψεις μία φάρσα ή κάτι άλλο. Η εντύπωσή μου είναι ότι μάλλον της λείπει ένα σημείο κορύφωσης (που είναι φαντάζομαι η σύλληψη του τύπου και η αποκάλυψη της ΦΡΙΚΤΗΣ αλήθειας, αλλά λείπει η ένταση από τα σημεία αυτά). Είχε όμως έναν πολύ πειστικό χαρακτήρα (και λίγο αντιπαθητικό μάλλον – πράγμα που τον κάνει ακόμα καλύτερο) και μία πραγματικά απίστευτη ιδέα.

 

 

 

Όπως και να ‘χει, πετσόκομμα ή όχι, από τις καλύτερες ιστορίες του διαγωνισμού μέχρι τώρα.

Edited October 24, 2009 by aScannerDarkly

[khar]

Η αρχή με το άρθρο είναι ξεκαρδιστική, ειδικά με το εύρημα να το αποκαλύπτεις αφού ο αναγνώστης το έχει ήδη διαβάσει. Επίσης οι δεξαμενές σπέρματος, είναι μια έξυπνη ιδέα που θα μπορούσε να δέσει με το αρχικό κείμενο και να παράγεις κάτι πραγματικά διασκεδαστικό. Το χαλάνε, όμως, αρκετά στοιχεία που έχεις εμπλέξει στην εξέλιξη κάνοντας το αποτέλεσμα μέτριο. Δηλ., ο ντετέκτιβ με την «εύκολη» ερευνήτρια και τις ερωτικές τους δραστηριότητες δείχνει αφόρητα κλισέ. Ο διαστημικός σταθμός στο μέγεθος του πλανήτη διασπά την προσοχή μας, στρέφει το ενδιαφέρον σε λάθος κατεύθυνση και δε νομίζω ότι είναι απαραίτητος για τη πλοκή. Η ανακάλυψη του δράστη μας δίνει την εντύπωση ότι «βαριόσουν» να στήσεις μια ίντριγκα της προκοπής και ξεπέταξες γρήγορα την υπόθεση. Το τέλος θα μπορούσε να είναι απογειωτικό αν εστίαζες στη σύνδεση δεξαμενών, θρησκείας και βροχής, «κόβοντας» όλα τα περιττά στοιχεία που μετατρέπουν το διήγημα από ένα σφιχτοδεμένο, διασκεδαστικό αφήγημα σε μια πλαδαρή, χαλαρή ιστορία που ξεφουσκώνει πολύ σύντομα.

[Sileon]

Ευχαριστώ, παιδιά, για τα σχόλια.

Πρόκειται για μια ιστορία η οποία χωλαίνει απο αυτό που λέω και στο αρχικό ποστ. Είναι αναδιαμορφωμένη ώστε να χωρέσει στις 3500 λέξεις. Ειδικά το τέλος προσπάθησα να το συμπιέσω δυσανάλογα ως προς το υπόλοιπο κείμενο, με κάποιες φράσεις που να δικαιολογούν την ταχύτητα της αφήγησης στο τέλος - ο νους του πρωταγωνιστή αρμενίζει σε άλλα μέρη καθόλη την παρουσία του στο Σταθμό, αδυνατώντας να δώσει την δέουσα προσοχή εκεί που την αναμένει ο αναγνώστης, ενώ παράλληλα ως έρμαιος ήρωας ο ίδιος αντιλαμβάνεται και αναφέρεται στη ραγδαία επιτάχυνση των εξελίξεων.

 

Εν γένει, ως δημιουργικό άξονα είχα στο νου μου τη βροχή και το συννεφιασμένο, αλαφιασμένο εσωτερικό κόσμο του πρωταγωνιστή.

 

Επίσης, ίσως να μην ήταν σαφές αλλα, ενώ το πρώτο άρθρο είναι η σύλληψη του δημοσιογράφου, ως ενοχλητική παραλλαγή για το φαινόμενο, το τελευταίο απόσπασμα είναι η κατακλείδα του αρθογράφου, αφού πια, με την επικουρία του πρωταγωνιστή, ήρθε η αποκάλυψη του παρασκηνίου στην επιφάνεια.

 

Όπως κ να 'χει, ευχαριστώ κ πάλι.

 

Άντε, να ξεκινησω κ γω σιγά-σιγά, τους σχολιασμούς..

[dagoncult]

Μα... τι γίνεται εδώ πέρα; Αυτό σκέφτηκα διαβάζοντας τις πρώτες παραγράφους. Η αρχή σίγουρα σε τραβάει να δεις τι συμβαίνει σε τούτο το γραπτό. Στην πορεία το ενδιαφέρον μου έπεσε, και ένιωσα ότι η ιστορία κάνει κοιλιά, ενώ η λύση έρχεται αρκετά απότομα και δε γίνεται μια μεγαλύτερη ανάπτυξη, που θα ήταν σημαντική (είναι πρόβλημα όταν πρέπει να κόψεις διάφορα από το κείμενο). Θα έλεγα ότι το δυνατότερα στοιχεία τής ‘Ουράνιας Μετάληψης’ είναι το εναρκτήριο τμήμα και η εξωφρενική πρωτοτυπία, ενώ το βασικό της μειονέκτημα δεν είναι άλλο από την αδύναμη ανάπτυξη. Θετικά κι αρνητικά μοιάζουν να ισορροπούν.

[Nienor]

Sileon, δεν έχω ακόμα καταφέρει να καταλάβω (κι έχω διαβάσει αρκετές ιστορίες σου) αν η γραφή σου είναι γενικά τόσο πυκνή όσο δείχνει ή αν γίνεται έτσι επειδή κάθε φορά δε σε χωράνε τα όρια Είσαι πληθωρικός τύπος τελικά

 

Τώρα μου είναι λίγο δύσκολο να μιλήσω λογικά για αυτή την ιστορία, η ιδέα της παραείναι ιντριγαδόρικη και ενήλικη για μένα, αλλά τη διάβασα νεράκι παρόλο που ήταν η μία από τα δύο τέρατα του διαγωνισμού. Γέλασα κι όλας σε σημεία, αν και νομίζω όχι εκεί που το είχες στήσει για να γελάσω (πχ εκεί που έχει πιάσει τον τύπο κι αρχίζει να κλαίει και προσπαθεί να τον ηρεμήσει... πολύ καλή σκηνή). Γενικά συμφωνώ με τον Khar ότι ως έχει είναι πλαδαρό ενώ θα μπορούσε με πολύ λιγότερες λέξεις να είναι είναι άρτιο χωρίς την όλη υπόθεση με την κοπελιά. Τη χρειαζόμασταν μεν για να μας πει για τα βαρομετρικά κτλ αλλά οκ, δεν ήταν ανάγκη να μάθουμε και για τη σχέση τους.

 

Επίσης, εγώ διαβάζοντας κατάλαβα πως αυτός που μιλάει στην αρχή και το τέλος είναι κάποιος φανατικός κι όχι κάποιος που γράφει άρθρο για τη σύληψη κι έτσι όπως το κατάλαβα μου άρεσε πολύ περισσότερο από αυτό που εξηγείς εδώ. Δεν ήθελα και πολύ περισσότερα από αυτό, μου έφτασε η αρχή και το τέλος σε συνδυασμό με τον τίτλο.

 

Γενικά, τη θεωρώ μια πολύ καλή ιδέα για ένα χιουμοριστικό κείμενο, κάπως αηδιαστικούλα θα έλεγα αρκετά χυδαία για να παράγεις γέλιο και πικάντικα λογοπαίγνια.

[Cassandra Gotha]

Χαριτωμένη μπλιαχ ιστορία, που όμως δεν με έκανε να γελάσω. Δεν βρίσκω ότι είναι κωμική, μόνο ευχάριστη. Και θα συμφωνήσω στο ότι είναι αναίτια μεγάλη.

[vkarg]

Επίτρεψε μου να πω ότι ήταν μια συμπαθητική τρελαμάρα (με την καλή έννοια τρελαμάρα!). Είχε κάτι το σουρεάλ και γι αυτό μου άρεσε αρκετά!

[northerain]

Γέλασα, έκλαψα, ξαναγέλασα, διάβασα ένα μοναδικό αριστούργημα της γραπτής τέχνης. Πάντως τώρα καταλαβαίνω γιατί ήταν δύσκολο να κόψεις λέξεις, έχεις καταφέρει να συμπιέσεις μια πολύ μεγάλη ιστορία σε 3500 λέξεις. Δεν φαίνεται πάρα πολύ, παρά μόνο όταν ανεβαίνει στον σταθμό, κάτι που έρχεται απότομα. Αν την ξαναγράψεις ή προσθέσεις ότι έβγαλες, θα ήταν σοφό να εξηγήσεις το πως και το γιατί.

Γενικά μου άρεσε σαν ιστορία, δεν με ενόχλησαν τα αστεία σημεία. Θα μπορούσα άνετα δε να διαβάσω μια νουβέλα με το ίδιο σενάριο και περισσότερο χιούμορ.

[Waylander]

ΛΟΛ :dazzled: Θα το χαρακτιριαζα μια πολλη καλα γραμενη μπλιαχ-χιουμοριστικη ιστορια. Δεν θα ελεγα οτι με τρελανε αν και η γενικη ιδεα με τον πλανητη δορυφορο που επιρεαζει τον καιρο θα μπορουσε να αξιοποιηθει σε ενα ποιο σε εισαγωγικα σοβαρο διηγημα.

[Nihilio]

Η ιστορία έχει ένα πολύ ωραίο αστείο και λειτουργεί πολύ καλά με το πως παρουσιάζεται. Βέβαια το ενδιάμεσο είναι πολύ συμπιεσμένο και δε λειτουργεί τόσο καλά, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δεν χάνει πολύ από αυτό, αφού ο αγχωμένος, γρήγορος ρυθμός αφήνει μια αστεία αίσθηση.

Γενικά την απόλαυσα την ιστορία.