Jump to content

Φίλιπ Κ. Ντικ (Philip K. Dick)


Recommended Posts

:D

δεν έχω να προσθέσω κάτι, sorry, ούτε καν που διάβασα τα προηγούμενα ποστ. απλώς βρήκα αυτό στο ίντερνετ, και είπα να το βάλω. do androids dream of electric sheep?

ειναι στη σελίδα http://www.dieselsweeties.com/archive.php?s=1280.

 

 

 

παραλλαγή λεπτομέριας είναι το ακόλουθο:

electricsheep.gif

Edited by araquel
Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...
Ένα ενδιαφέρον άρθρο από τους New York Times για την διαχρονικότητα του έργου του Philip K. Dick. Α ρε Φίλιππα, που να το φανταζόσουν όταν την έβγαζες με σκυλοτροφές για να ζήσεις ότι κάποτε θα έγραφαν οι Times για σένα και οι κινηματογραφικές διασκευές των έργων σου θα απέφεραν εκατομμύρια εισπράξεις... Από όπου κι αν είναι και μας βλέπει, θα γελάει με την κλασική Dickεια ειρωνεία του πράγματος...
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Θα ήθελα να προσθέσω στη λίστα (για όσους γουστάρουν τον Φίλιππα και δεν το έχουν διαβάσει ακόμα) τη νουβέλα του ΄Οι Φυλές του Αλφανού Φεγγαριού΄. Είναι ένα απο τα λιγότερο γνωστά δημιουργηματά του, αλλά για μένα, ένα απο τα καλύτερα.

Τώρα, όσον αφορά το γεγονός ότι κάποια (αρκετά) απο τα βιβλία του είναι δυσνόητα -έως ακατάληπτα- θα συμφωνήσω. Ο Φίλιππας ποτέ δεν προσπάθησε να γίνει ''εύκολος'', ακόμα και στην αρχή της καριέρας του που κλειδωνόταν σε ένα δωμάτιο για 24 ώρες και ξεπέταγε μια νουβέλλα προκειμένου να την πουλήσει το επόμενο πρωί για να αγοράσει κάτι να φάει... αλλά ποιός δεν διάβασε τα διηγήματα του όπως η ''Second Variety'' ή ''We Can Remember It for You Wholesale'' και δεν αναφώνησε ΄ε, ο άνθρωπος είναι ιδιοφυία...΄

Και ως φόρο τιμής να αναφέρω -όπως γνωρίζουν οι γνώστες- ότι ο Φίλιππας ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε την ιδέα του Matrix την οποία κάναν ταινία πολύ αργότερα και ο οποίος ήταν πεπεισμένος, απο προσωπικές του εμπειρίες, ότι όντως ζούσαμε σε ένα τέτοιο κόσμο.

Ε, τι άλλο να πεις?

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Αυτό τον καιρό διάβασα τρίτη φορά το Ούμπικ, αλλά πρώτη φορά φορά στο πρωτότυπο. Χωρίς η μετάφραση της Ρένας Χατχούτ στην παλιά εκδοση του Εξάντα να είναι κακή, είναι πάντως άλλο πράγμα να διαβάζεις το έργο στη γλώσσα που γράφηκε. Το απολαμβάνεις.

 

Νομίζω ότι το Ούμπικ είναι το καλύτερο, το πιο περίπλοκο, το πιο σύνθετο -και έτσι το πιο αντιπροσωπευτικό έργο του Ντικ. Αυτό που πρέπει κανείς να επιλέξει, αν πρόκειται να διαβάσει μόνο έναν Ντικ. Πριν πολλά χρόνια ήταν (ευτυχώς) το πρώτο του που διάβασα και εγώ. Έκτοτε φυσικά διάβασα πολλά ακόμη βιβλία του σπουδαίου αμερικανού συγγραφέα, αλλά το Ούμπικ παραμένει μοναδικό στην καρδιά μου.

 

Στο Ούμπικ ο Ντικ σκορπά απλόχερα όλα τα καλούδια που συνηθίζει στο έργο του και φανερώνει όλες τις εμμονές του. Για παράδειγμα, το μπέρδεμα περί του τι είναι πραγματικό και τι όχι στον κόσμο όπως τον αντιλαμβάνεται ο κύριος χαρακτήρας, σταθερό μοτίβο στα βιβλία του, εδώ βρίσκεται στο "επίκεντρο - επίκεντρο". Ο πρωταγωνιστής, πελαγωμένος, μπερδεμένος και με έντονες αδυναμίες (ως συνήθως...), βλέπει τον κόσμο να οπισθοδρομεί, ο ίδιος χάνεται ανάμεσα στη ζωή, το θάνατο και την ημι-ζωή (μια κατάσταση στην οποία ο νεκρός διατηρεί κάποιες δυνατότητες επικοινωνίας) ενώ την ίδια στιγμή δέχεται αντιφατικά μηνύματα που δεν τον βοηθούν να βρει διέξοδο.

 

Είναι γνωστό ότι ο Ντικ, εύκολος στο γράψιμο, έγραψε πολλά έργα του στο πόδι για βιοποριστικούς λόγους. (Τα αναγνωρίζεις αυτά τα έργα: έχουν πιο πρόχειρη γραφή, ατέλειες στην ανάπτυξη και την πλοκή, σημεία και πληροφορίες που ο συγγραφέας φαίνεται να ξεχνά καθώς προχωρά. Πάντως και στα χειρότερά του, ο Ντικ κάτι είχε να πει. Όχι ότι δεν υπάρχουν και ένα - δύο βιβλία που πιάνουν κυριολεκτικά πάτο και τα παράτησα στη μέση.) Το Ούμπικ δεν ανήκει στην κατηγορία "πρόχειρο", είναι ευφυές, καλογραμμένο και ολοκληρωμένο. Αν τυχόν δεν το έχετε διαβάσει... χάνετε...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Συμφωνω απολυτος με αυτα που λες nikosal.

 

Τωρα διαβαζω για πρωτη φορα το Ubik και ομολογο οτι μου αρεσει παρα πολυ.

Ειναι ενα πολυ καλογραμμενο βιβλιο και διαβαζεται ευκολα, αν και ως συνηθως ασχολειται

με πολυπλοκα θεματα.

 

Στην αρχη (με τους half-lifers) φαινεται να ειναι ενα πολυ σκοτεινο βιβλιο κατι που ανατρεπεται λιγο

παρακατω δειχνοντας οτι ειναι ενα πολυσυνθετο βιβλιο.

Επισης η ολη πλοκη (δεν πρεπει να την ξεχναμε) μου φαινεται πολυ ενδιαφερουσα.

 

Πριν απο το Ubik ειχα διαβασει μερικα διηγηματα του Dick αλλα και το σπουδαιο κατα

τη γνωμη μου εργο του The man in the high castle.

Τα διηγηματα του δεν μου αρεσαν ιδιαιτερα καθως μου φανηκαν αδιαφορα ή δυσνοητα.

 

Νομιζω οτι οι ιδεες του Dick ειναι δυσκολο να χωρεσουν και να αναλυθουν

σε ενα μικρο διηγημα γι' αυτο μερικες φορες σου δινει την εντυπωση οτι ειναι γραμμενο

βιαστηκά , κατι που βεβαια μπορει να ειναι αληθεια.

Παντως οταν ενας συγραφεας γραφει τοσα

πολλα εργα ειναι λογικο αρκετα απο αυτα να μην ειναι τοσο καλα.

 

Η πρωτη μου εντυπωση ειναι οτι το Ubik ειναι ενα εργο ανωτερο απο το The man in the high castle

αν και το δευτερο περιεχει την ιδεα του book in the book που με ειχε συναρπασει οταν το διαβαζα.

 

Αυτα. Οταν τελειωσω το βιβλιο ελπιζω να μην εχω χασει την αρχικη μου καλη γνωμη

και επισης να εχω καταλαβει τι σημαινει Ubik!

 

Γεια σας.

Link to comment
Share on other sites

Myron, όταν τελειώσεις το ούμπικ να περάσεις από το άλλο τόπικ να το αξιολογήσεις. Όπως και άλλα βιβλία εφ που έχεις διαβάσει. Όσο για το τι σημαίνει ούμπικ... χεχε...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Εγώ από όλα τα βιβλία του που έχω διαβάσει μου άρεσε περισσότερο ο Αντίστροφος Κόσμος! Πολύ καλή ιδέα, αν και λίγο αντιεπιστημονικά διατυπωμένη, ωστόσο έχει πολύ περιεχόμενο! Πρέπει όμως να διαβάσω και το Ubik, ε;!

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Γεια χαρά και στο forum της ΕΦ!

 

Νομίζω ότι cyberpunk θεωρείτε και το έργο του (αν και δε θα επιμείνω)...

Απλά να αναφέρω ότι ανήκει σε μια γενια συγγραφέων που το έργο τους έχει χαρακτηριστεί με τον όρο Νέο Κύμα (New Wave). Αν και δεν μου αρέσουν οι χαρακτηρισμοί και οι ταμπέλες αλλά μιας και αναφέρθηκε...

 

Δηλώνω λοιπόν κι εγώ απερίφραστα ένθερμος θαυμαστής του Phil και προσωπικά τον τοποθετώ στην κορυφή των αμερικανών πεζογράφων παρέα με τον Hemingway. Αλλώστε τα δικά του βιβλία ήταν που με έκαναν να αγαπήσω την ΕΦ. Για πολύ καιρό διάβαζα και αξιολογούσα κείμενα ΕΦ με βάση το έργο του.

 

@RaspK

Μα ακριβώς το ότι ξεμπερδεύει έτσι για πλάκα με τα ανδροειδή είναι αυτό που τελικά απογειώνει την ιστορία. Εχουν όλοι βαλθεί να τα εξολοθρεύσουν και σε όλο το βιβλίο, όπως λες κι εσύ παρουσιάζονται ώς φονικές μηχανές κλπ. Κι όμως ένας άνθρωπος τα κάνει "τ' αλατιού"... Ενας άνθρωπος. Τα φοβερά "ρομπότ"...

Ποιός είναι η φονική μηχανή τελικά;

 

Τελος πάντων... ο χρόνος πιέζει οπότε παραθέτω ένα link με μερικες ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του αλλά και αποσπάσματα από το περίφημο "Exegesis"

Philip K. Dick site

 

και πάλι γεια χαρά!

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Να σας πω, λοιπόν, τι έπαθα τις προάλλες.

 

Στις 17 Νοέμβρη το απόγευμα βρέθηκα να έχω ένα κενό δίωρο την ώρα που ξεκινούσαν οι πορείες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Και μη θέλοντας να διακινδυνεύσω τη σωματική μου ακεραιότητα, χώθηκα, που αλλού, στη δημοτική βιβλιοθήκη (είχα να πάω από τότε που έφυγα στην Αγγλία). Έριξα, λοιπόν, μια ματιά στα γνωστά επίθετα (ASI, CLA, HEI έως ZEL) μήπως έτυχε κανείς να επιστρέψει κανένα βιβλίο που δεν είχα πετύχει ποτέ και... έπεσα σε ένα βιβλίο του Dick!

 

Puttering about in a small land, ο τίτλος του, και το εξώφυλλο ένας κεραυνός που πέφτει πάνω σε μια αμερικάνικη σημαία. Το δανείστηκα, λοιπόν, και ξεκίνησα να το διαβάζω.

 

Με παραξένεψε που η ιστορία ελάμβανε χώρα μετά τον Β'ΠΠ. Τι σόι sci fi είναι αυτό; Δεν πειράζει, κάπου στη μέση της ιστορίας ο πρωταγωνιστής θα πάρει μια δόση LSD και μετά δε θα ξέρουμε τι είναι αλήθεια και τι ψευδαίσθηση :D (κατά τα γνωστά!) Περνούν οι σελίδες και ο πρωταγωνιστής φαίνεται να έχει λίγο μανιοκατάθλιψη, λίγες σχιζοφρενικές σκέψεις, γενικώς κάτι μυρίζει ύποπτα. Αχά! Θα φανεί καθ' οδόν ότι είναι τρελλός, παρανοϊκός, σχιζοφρενής, θα αρχίσει να βιώνει τον χρόνο αργά, με άλματα ή ανάποδα, να βλέπει συνομωσίες εκεί που δεν υπάρχουν, να ακούει φωνές και τα λοιπά (κατά τα γνωστά!)

 

Όπως καταλάβατε δε συνέβη τίποτα από αυτά... Πρόκειται για ένα mainstream μυθιστόρημα με έναν ελαφρά διαταραγμένο ήρωα (όχι περισσότερο από όλους μας) και κορύφωση

την ερωτική του σχέση με μια εξίσου διαταραγμένη γυναίκα

όπου με αφορμή το σεξ πετάει καναδυό σελίδες με οικείες Dickικές φιλοσοφικές σκέψεις και ιδέες.

 

Συνολικά, ψυχοπλακώθηκα χωρίς λόγο. Θα μου πείτε, ούτε ήξερα, ούτε ρώτησα...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Καλά να πάθεις που διαβάζεις Ύστερο Ντικ.Ο Πρώιμος Ντικ είναι αυττός που μεγαλώνει γερά παιδιά!

Link to comment
Share on other sites

Φιιιουουου....

 

Φοβόμουν ότι θα μου έγραφες ότι υπήρχε κάποιο ψυχεδελικό στοιχείο που δεν το πήρα καν χαμπάρι...

Link to comment
Share on other sites

Έχεις δίκιο.Απλά το είπα για να δείξω την αντίθεση και την απέχθειά μου στα τελευταία βιβλία του Φιλίππου.Ουσιαστικά μου αρέσουν(σχεδόν) όλα όσα έγραψε πριν το γνωστό επεισόδιο του 1974.Δηλαδή εξαιρούνται VALIS,Θεική εισβολή,Μετεμψύχωση του Τίμοθυ Άρτσερ και Ελεύθερη Ραδιοφωνία Άλμπεμουθ.

Link to comment
Share on other sites

ΑΘΕΕ!!!!! :D Εδώ ο χρόνος έχει κολλήσει στο 50 μ.Χ., η Αυτοκρατορία ζει και βασιλεύει, και συ αρνείσαι τα οράματα του προφήτη;

 

Πλάκα-πλάκα, θα μπορούσαμε άνετα να φτιάξουμε μια τεχνητή, new age αίρεση με βάση το exegesis.

Edited by JohnMad
Link to comment
Share on other sites

Πάντως ο Μεγάλος είχε γράψει αρκετά μη sci fi βιβλία τα οποία μάλλον κανείς δεν ήθελε να εκδόσει όσο ζούσε. Τελευταία βγήκε και ένα σε ελληνική μετάφραση, Η Μαίρη και ο Γϊγαντας. Δεν έχω διαβάσει και πάρα πολύ, αλλά αν βγάλεις από το μυαλό σου ότι είναι του Dick, και σταματήσεις να περιμένεις τον κόσμο να αρχίσει να λυώνει, Στίγματα, θαυματουργά σπρέι και άλλα, φαίνεται αρκετά αξιόλογο.

Link to comment
Share on other sites

Η Μαίρη και ο γίγαντας, ε; Σαν παιδικό ακούγεται (κατά το ο Τζακ και η φασολιά). Το μόνο συμβατικό βιβλίο του που έχω ακούσει επανειλημμένα να αναφέρεται είναι το Confessions of a crap artist. Το έχει διαβάσει κανείς;

Edited by JohnMad
Link to comment
Share on other sites

Καθόλου παιδικό, είναι ολίγον νουάρ. Δεν έχω πετύχει ακόμα άλλο όχι sci fi βιβλίο του, και είναι ένα από τα πράγματα που έχω στο μυαλό μου να κάνω. Πιστεύω ότι θα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Για παράδειγμα αν πάρεις το a scanner darkly, που είναι (προφανώς) από τα αγαπημένα μου, είναι μια ημι αυτοβιογραφία με λιγάκι sci fi περιτύλιγμα. Θα μπορούσε και να μην το έχει καθόλου. Μη με παρεξηγήσει κανείς, δεν αλλάζω το χάος του UBIK με τίποτα, αλλά νομίζω ότι και ο πιο "ανθρώπινος" Dick έχει πολλά να πει

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...
Πάντως ο Μεγάλος είχε γράψει αρκετά μη sci fi βιβλία τα οποία μάλλον κανείς δεν ήθελε να εκδόσει όσο ζούσε. Τελευταία βγήκε και ένα σε ελληνική μετάφραση, Η Μαίρη και ο Γϊγαντας. Δεν έχω διαβάσει και πάρα πολύ, αλλά αν βγάλεις από το μυαλό σου ότι είναι του Dick, και σταματήσεις να περιμένεις τον κόσμο να αρχίσει να λυώνει, Στίγματα, θαυματουργά σπρέι και άλλα, φαίνεται αρκετά αξιόλογο.

 

Το τελείωσες; Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου; Δώσε μας μια καλύτερη εικόνα.

Link to comment
Share on other sites

Μου άρεσε. Αυτό που προσέχεις αμέσως είναι ότι έχει εντυπωσιακά ζωντανούς χαρακτήρες και μια ευαισθησία που δεν είχα ξαναδεί. Για να πω την αλήθεια, με τίποτα δεν περίμενα τόσο πλήρεις χαρακτήρες. Αν έχει νόημα μια σύγκριση με τα έργα του τα οποία γνωρίζουμε, σε αυτό το βιβλίο πρωταγωνιστές είναι οι άνθρωποι, που βρίσκονται πάνω από το περιβάλλον τους και καθορίζουν τις πράξεις, αντίθετα με την πιο φαταλιστική προσέγγισή του αλλού, όπου η πραγματικότητα είναι ο πρωταγωνιστής και καθορίζει τη μοίρα των ηρώων. ίσως γιατί, αν δεν κάνω λάθος, γράφτηκε παλαιότερα, πριν το μυαλό του αρχίζει να παίζει παιχνίδια... Πάντως ως πρώτη επαφή, ο "άλλος" Dick δείχνει να έχει ενδιαφέρον.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Είχα διαβάσει παλιότερα το Ubik, που μου είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις. Έμπλεκε όλα τα θέματα με πολύ έξυπνο τρόπο και η γραφή κρατούσε το ενδιαφέρον μέχρι τέλους.

Τώρα έχω πιάσει το The Man in the High Castle αλλά δεν την πολυπαλεύω. Η ιδέα πίσω από το μυθιστόρημα είναι πανέξυπνη, αλλά η γραφή... σχεδόν καταλαβαίνω το γιατί κανένας δεν εξέδοσε τα "mainstream" μυθιστορήματα που είχαν προηγηθεί αυτού του έργου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το πόσο σου χώνει με το ζόρι στο λαιμό σου το πόσο slice of life είναι η ιστορία, με τις σκέψεις και τα προβλήματα του κάθε χαρακτήρα, σε μεγάλο βαθμό ακυρώνοντας τις πολύ καλές πλοκές.

Edited by Nihilio
Link to comment
Share on other sites

Τώρα έχω πιάσει το The Man in the High Castle αλλά δεν την πολυπαλεύω. Η ιδέα πίσω από το μυθιστόρημα είναι πανέξυπνη, αλλά η γραφή... σχεδόν καταλαβαίνω το γιατί κανένας δεν εξέδοσε τα "mainstream" μυθιστορήματα που είχαν προηγηθεί αυτού του έργου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το πόσο σου χώνει με το ζόρι στο λαιμό σου το πόσο slice of life είναι η ιστορία, με τις σκέψεις και τα προβλήματα του κάθε χαρακτήρα, σε μεγάλο βαθμό ακυρώνοντας τις πολύ καλές πλοκές.

Βασικά μέχρι να σε φτάσει στο φινάλε είναι ψυχοβγάλτης με την κακή εννοια αλλά νομίζω πως αν την παλέψεις ως το τέλος θα καταλάβεις το γιατί είναι γραμμένο έτσι. Για μένα δλδ δε θα μπορούσε να έχει γραφτεί και αλλιώς.

Link to comment
Share on other sites

Βασικά μέχρι να σε φτάσει στο φινάλε είναι ψυχοβγάλτης με την κακή εννοια αλλά νομίζω πως αν την παλέψεις ως το τέλος θα καταλάβεις το γιατί είναι γραμμένο έτσι. Για μένα δλδ δε θα μπορούσε να έχει γραφτεί και αλλιώς.

To συνεχίζω και έχω αρχίσει να μπαίνω σε σκηνές κλειδια (πχ την συζήτηση του αντικιέρ και του ιάπωνα για το κόσμημα, την συνάντηση του "Σουηδού" με τον υψηλόβαθμο Ιάπωνα) και αρχίζει να ανεβαίνει το ενδιαφέρον. Αλλά ειδικά στην αρχή φαίνονται οι αδυναμίες στο να γράψει ο συγγραφέας με ενδιαφέροντα τρόπο καθημερινούς χαρακτήρες.

Link to comment
Share on other sites

Ο Ντικ πειραματιζοταν και γράφοντας για διάφορους χαρακτήρες που εκείνη την εποχή δεν ήταν τόσο συνηθισμένο νομίζω.Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν μου άρεσε κι ήταν από τα πρωτα του που διάβασα αλλά δεν απογοητεύτηκα.Ουμπικ,Κυλήστε δάκρια μου είπε ο αστυνομικός κα είναι σαφώς καλύτερα.Αλλά ο τύπος έχει γράψει καμιά 20αρια βιβλία(όλα άσχετα μεταξύ τους σε διαφορετικούς κόσμους,όχι σειρές κτλ) που άνετα μπαίνουν στα 100 κορυφαία βιβλία ΕΦ γενικά.

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Μήπως έχετε διαβάσει το "Έρευνα στο σκοτάδι" σε ελληνική μετάφραση απο τις εκδόσεις Alien;Αν ναι,πως ήταν η μετάφραση;

Link to comment
Share on other sites

Μήπως έχετε διαβάσει το "Έρευνα στο σκοτάδι" σε ελληνική μετάφραση απο τις εκδόσεις Alien;Αν ναι,πως ήταν η μετάφραση;

 

Huge LOL γιατί μόλις (πριν από 2' !!!) το τελείωσα.

Την έκδοση του 1993 σε μετάφραση Τάκη Αλεπάκου.

 

Μια χαρά την είδα την μετάφραση. Δεν μου χτύπησε τίποτα σοβαρό στο μάτι.

Όρμα πάνω του -δυνατό βιβλίο!

 

Edit (addition):

Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι το A Scanner Darkly, το οποίο έχει γυριστεί και σε ταινία σχετικά πρόσφατα (με ειδική τεχνική animation πάνω σε humans).

Και για τα 2 θα σας πώς αναλυτικότερα κάποια άλλη στιγμή (να δώ και την ταινία που περίμενα να τελειώσω το βιβλίο πριν την δω).

Edited by dolph
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..