wordsmith Posted May 28, 2012 Share Posted May 28, 2012 Όνομα Συγγραφέα: Κέλλυ Θεοδωρακοπούλου Είδος: εεε... Πολιτικοποιημένο φάντασυ(αν υπάρχει κάτι τέτοιο) Βία; Όχι Σεξ; Ναι, αλλά ολίγον γλυκανάλατο αρλεκινοκαραμελωτό Αριθμός Λέξεων: 3850 χωρίς τίτλο, όνομα συγγραφέα και ημ/νία Αυτοτελής; Ναι, αλλά πετσοκομμένο άγρια - το προόριζα για νουβέλα ή μυθιστόρημα Σχόλια: 1. Τα ονόματα Σετράκ και Ίμραν είναι αληθινά, θα σας πω μετά από ποιες χώρες. Το Ναρίσα είναι κλεμμένο από το Homecoming της Robin Hobb. 2. Είναι φάντασυ! Είναι! Μπουχουχουουου!Η τελευταία σκηνή δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί στην πραγματικότητα. Απλώς δεν είναι ακριβώς οι φυσικοί νόμοι αυτοί που παραβιάζονται. 3. Η Ναρίσα αφιερώνεται στον κο Χατζηγιώργη - θα ήταν ο κατάλληλος γι' αυτήν, λόγω ψυχούλας. Αρχείο: Ο πατέρας του διαδόχου.doc 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted May 30, 2012 Share Posted May 30, 2012 Δεν ήθελα να σχολιάσω, γιατί δεν έχω να κάνω κάποια ουσιαστική παρατήρηση. Θέλω απλά να σου πω πως η ιστορία σου μου έκανε την καλύτερη των εντυπώσεων. Πραγματικά, θεωρώ πως είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει από εσένα. Το μόνο που θα ήθελα διαφορετικό, θα ήταν να μάθω τα κίνητρα πίσω από τις ενέργειες του δαίμονα. Μήπως ο δαίμων ήταν δημοκράτης; Καταλαβαίνω όμως πως ο χώρος δε σου επέτρεψε να επεκταθείς περισσότερο σε αυτό το θέμα. Πολλά μπράβο, Καλή σου επιτυχία. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Esteldor Posted June 1, 2012 Share Posted June 1, 2012 (edited) Aχ Κέλλυ με έκανες να γελάσω με την ειρωνεία της ιστορίας σου. Το αντικείμενο της συμφωνίας να μην κλείνει τη συμφωνία, ένας χωρικός να γίνεται πατέρας του διαδόχου,ο σκληρός Βασιλιάς συγκινημένος από το μπάσταρδο της άπιστης Βασίλισσας και ο δαίμονας να κοροϊδεύει τους όποιους ευγενείς έκλεισαν την συμφωνία με έναν διάδοχο υπέρμαχο του λαού. Πραγματικά η πιο διασκεδαστική ιστορία μέχρι στιγμής. Μπράβο και πάλι μπράβο. edit: Ο πατέρας του διαδόχου = τα παιδιά του Ζεβεδαίου ποιον είχαν πατέρα; Edited June 1, 2012 by Esteldor Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted June 1, 2012 Share Posted June 1, 2012 (edited) Πολύ αξιόλογο διήγημα. Όμορφες περιγραφές και ξαφνικές ''εισαγωγές'' ζωντανών εικόνων (η περιστροφή του κλειδιού στην πόρτα π.χ.) έκαναν την ανάγνωση απόλαυση. Μου άρεσε και η πλοκή. Το μόνο που μπορώ να προσάψω σαν αρνητικό σε αυτήν την ιστορία (και αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό) είναι ίσως ότι θα ήθελα έναν πιο φανταστικό κόσμο και όχι τον κλασσικό με το κάστρο, τον βασιλιά και την βασίλισσα, και την επαρχία με τους χωριάτες της. Υπέροχο και το τέλος με το απόκοσμο γέλιο του δαίμονα. Μπράβο σου και καλή επιτυχία. Edited June 1, 2012 by abuno Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted June 1, 2012 Share Posted June 1, 2012 Κοίτα τώρα να δεις, φυσικά και είναι φάντασυ και μέσα στο θέμα επειδή ακριβώς υπάρχει παρουσία του δαίμονα. Γιατί έτσι και τον βγάλεις είναι εκτός θέματος οπότε καταλαβαίνεις ότι δεν είναι το αν είναι φάντασυ ή όχι το πρόβλημά μας Αλλά εγώ δεν πολυψήνομαι να ασχοληθώ και πολύ με τις ανησυχίες σου, γιατί η ιστορία μου άρεσε πολύ, επομένως χαίρομαι που την ανέβασες ασχέτως ανησυχιών. Εκτός από την ίδια την ιστορία μου άρεσαν οι σκέψεις που αφήνεις να δημιουργηθούν πίσω της, το ότι δηλαδή καταρχάς ένας βασιλιάς είναι απαραίτητο να βασιλεύει έχοντας τον τίτλο του βασιλιά; Γιατί ουσιαστικά κι ασχέτως καταγωγής κι αίματος, δίνοντάς τους αυτό που ήθελαν δεν θα μπορούσε να ψηφιστεί ως πρόεδρος αυτής της πολυπόθητης δημοκρατίας; Εγώ ταυτόχρονα με την αυταπάρνησή του είχα κι αυτό στο μυαλό μου από όλη του τη στάση κι από αυτό το "θα στρώσουν" στην πρώτη φάση που τον βρίσκουμε στο μπαλκόνι. Γαμάτες ήτανε επίσης οι περιγραφές σου (λέμε τώρα) των δύο τελείως διαφορετικών σεξοσκηνών στις οποίες και δε μας έχεις συνηθίσει. Ένα πολύ καλό διήγημα στο σύνολό του, κοπελιά. Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
OxAp0d0 Posted June 1, 2012 Share Posted June 1, 2012 Φαντάζομαι πολλά χρόνια μετά την εποχή του Σετράκ τη γιαγιά να μαζεύει τα εγγόνια της τις κρύες νύχτες του χειμώνα μπροστά στο τζάκι για να τους πει παραμύθια και να τα νανουρίσει. Και κάποιες από τις ιστορίες της αρχίζουν έτσι: Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μακρινή πολιτεία ήταν ένας μαγεμένος πρόεδρος της δημοκρατίας... :lol: Αν και λίγο προβλέψιμο από τη στιγμή που εμφανίστηκε ο υπηρέτης και μετά, δεν παύει να είναι από τα πιο καλογραμμένα του διαγωνισμού. Διασκεδαστικό και συνάμα τραγικό. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted June 1, 2012 Share Posted June 1, 2012 Η ίδια ιστορία, δοσμένη σε χρονολογική σειρά θα χάλαγε σε κάτι; Ανακατώνουμε την τράπουλα για να μην μας πουν συμβατικούς; Αμάν πια. Μια χαρά ιστορία ήταν, με έναν περίεργα καλοπροαίετο δαίμονα, και έναν ουτοπικό μάλλον ήρωα, από τους λίγους που συναντάς στα φάντασυ. Και αν δεν γίνομαι αρκετά ξεκάθαρος, μου άρεσε αυτή η ιστορία και τσουρουφλίστηκα στις ερωτικές περιγραφές, είχα δηλαδή ανάγκη ανάγκη ενός κρύου ντους. Τό'χεις Κέλλυ, τό'χεις. Αλλά βρε παιδί μου, γκουχ, κρύβε λόγια, γατί θα μας κράξουν. Πως τον λέγανε είπαμε τον νεαρό εραστή; (Εγώ έρχομαι, εσύ δεν κάθεσαι...) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted June 1, 2012 Author Share Posted June 1, 2012 Η ίδια ιστορία, δοσμένη σε χρονολογική σειρά θα χάλαγε σε κάτι; Ανακατώνουμε την τράπουλα για να μην μας πουν συμβατικούς; Αμάν πια. Μια χαρά ιστορία ήταν, με έναν περίεργα καλοπροαίετο δαίμονα, και έναν ουτοπικό μάλλον ήρωα, από τους λίγους που συναντάς στα φάντασυ. Και αν δεν γίνομαι αρκετά ξεκάθαρος, μου άρεσε αυτή η ιστορία και τσουρουφλίστηκα στις ερωτικές περιγραφές, είχα δηλαδή ανάγκη ανάγκη ενός κρύου ντους. Τό'χεις Κέλλυ, τό'χεις. Αλλά βρε παιδί μου, γκουχ, κρύβε λόγια, γατί θα μας κράξουν. Πως τον λέγανε είπαμε τον νεαρό εραστή; (Εγώ έρχομαι, εσύ δεν κάθεσαι...) ΟΥΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΟΥΧΟΥ! XA-TZH-ΓΙΩΡΓΗΗΗΗΣ! (=προσκοπική κραυγή του φόρουμ) Από το "Αλαντίν" βγαίνει, μην παίρνεις αέρα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted June 2, 2012 Share Posted June 2, 2012 (edited) Κι αυτή μου άρεσε. Αμάν! Τα αρνητικά: Όντως την έτρεξες λίγο την ιστορία για να χωρέσει στο όριο λέξεων και νομίζω αυτό που χάθηκε ήταν, όπως φοβόσουν, οι χαρακτήρες. Μόνο ο χαρακτήρας του Ελαντίν, όμως, θα έλεγα. Θα ήθελα λοιπόν λίγο περισσότερο από το χαρακτήρα του Ελαντίν, που ίσως θα βοηθούσε να καταλάβω και γιατί δέχτηκε (παρόλο που έκανε κρα ότι δε θα τελειώσει με καλό τρόπο όλο αυτό, όχι για τον ίδιο δηλαδή). Το «πουλάκι μου» που της λέει σε κάποια φάση ο Ελαντίν με ξένισε, ίσως επειδή δεν τον είχαμε ακούσει να πολυμιλάει μέχρι τότε. Προσωπική μου άποψη: η τελευταία πρόταση δε χρειαζόταν, θα μου άρεσε περισσότερο αν τελείωνε με τα λόγια του Σετράν. (Που ποιο είναι, όμως, το πολιτικό τους βάρος; Ότι το στέμμα αξίζει μόνο αυτός που έχει βασιλικό αίμα; Ή ότι το στέμμα αξίζει μόνο αυτός που δεν το θέλει; Ανοιχτό το ερώτημα, και γι’ αυτό μ’ αρέσει. Περάσαμε ήδη στα θετικά.) Τα θετικά: Από την αρχή η (γνωστή πια και σε μένα) ιδιοσυγκρασιακή και νευρώδης (καλό είναι αυτό) γραφή που ξεχωρίζει. Πολύ γέλασα με αυτό: «Γιατί, βασίλισσά μου, εκεί τα κορίτσια τρυπάνε τις καρδιές των αντρών και τις περνάνε στο λαιμό του αλόγου τους για χάμουρα...» Από τις αγαπημένες μου φράσεις στο διήγημα. Πολύ ωραία ιστορία. Γενικά λοιπόν: Edited June 2, 2012 by Ayu Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted June 3, 2012 Share Posted June 3, 2012 Ειναι πολλη καλη πραγματικα! Και φανταζομαι πως μεγαλυτερη και πιο αναλυτικη θα ειναι καλυτερη. Δεν εχω να προσθεσω κατι στο υφος και το στιλ, πιστευω πως ειναι πολυ καλα γραμμενη και προσεγμενη. Οι αποριες μου ειναι αλλου τυπου... ο δαιμονας δεν συμπεριφερεται ως δαιμονας... ενα δαιμονικο στοιχειο δεν εχει καημο το αν οι ανθρωποι θα εχουν δημοκρατια η βασιλεια, δουλεια του ειναι να τους διαβαλει να τους καταστρεψει ως φυσεις ως υπαρξεις (τουλαχιστον παραδοσιακα) οποτε δεν καταλαβαινω γιατι τους προσφερε εναν τοσο ανωτερο απογονο που να μπορει να αφησει ολα οσα ειχε (λεφτα, θρονο, σκλαβες κτλ) γιατι συνειδητοποιει πως οι καιροι αλλαξαν ... παραειναι καλος ο απογονος για να ειναι το αποτελεσμα δαιμονικης βοηθειας. Τι κερδισε ο δαιμονας περα απο ενα καλο γελιο; Εκτος και αν αλλαζες εντελως την παρουσια του δαιμονα να ειναι ισως καποιος δαιμονας αστειος που του αρεσει η κωμικη πλευρα της ζωης... δεν ξερω. Στο σημειο που η βασιλισσα εχει πληγη με ξενισε, γιατι ο βασιλιας μου εδωσε την εντυπωση πως ηταν απλα αδιαφορος στο να ευχαριστησει μια γυναικα-ηταν μια μελλοντικη παιδομηχανη απλα, δεν ξερω πως κατεληξε να ειναι σαδιστης... εκτος και αν αυτο υπαρχει στο τμημα που εβγαλες για να παιξεις με το σωστο οριο λεξεων. Και θα συμφωνησω πως το "πουλακι μου" πρεπει να αφαιρεθει. Σου λεω τωρα λεπτομερειες, γιατι πιστευω πως ολα τα αλλα τα εχεις σωστα... δεν υπαρχουν αλλα προβληματα στο κειμενο για να τα αναλυσουμε. Μου αρεσε πολυ το σημειο που του ζηταει να μην την ξανακουμπησει... να εβλεπα την μουρη του βασιλια οταν του το ανακοινωνε! Μπραβο Κελλυ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Esteldor Posted June 3, 2012 Share Posted June 3, 2012 Laas7 πιστεύω ότι ο σκοπός του δαίμονα δεν ήταν να κερδίσει ένα καλό γέλιο, αλλά να τη φέρει στους φιλόδοξους που τόλμησαν να τον ενοχλήσουν για κάτι τόσο ασήμαντο όσο ένας φτιαχτός απόγονος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted June 3, 2012 Share Posted June 3, 2012 Ααααα.... οκ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted June 4, 2012 Share Posted June 4, 2012 (edited) Πραγματικά,δεν σου το είχα να γράψεις ιστορία για ερωτικά τρίγωνα, απιστίες και τα σχετικά. Από αυτήν την άποψη, ήταν μια έκπληξη. Γενικά,δεν βρήκα την ιδέα και τόσο πρωτότυπη, επειδή έχουμε δει και διαβάσει πολλές παρόμοιες ιστορίες. Αλλά αυτό που μου άρεσε και την ξεχώρισα από άλλες δικές σου είναι η πάρα πολύ καλή γραφή. Πιστεύω ότι είναι η πιο καλογραμμένη από όσες ιστορίες σου έχω διαβάσει. Άσχετα από πόσο την έκοψες και την σύμπτυξες, το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό. Ο δαίμονας σου μου φάνηκε λιγάκι σαν σφήνα, για να μπορέσεις να χωρέσεις και μια υπόσχεση στην ιστορία, μιας και η ίδια η υπόσχεση δεν έπαιξε και πολύ μεγάλο ρόλο, πέρα από το να παίξει ο δαίμονας το παιχνίδι του. Κι επίσης, δεν ήταν αρκετά δυνατή η εξήγηση πίσω από την όλη συμπεριφορά του δαίμονα. Πάντως, μου έκανε αρκετά καλή εντύπωση κι ευχαριστήθηκα την ανάγνωσή της. Edited June 4, 2012 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted June 5, 2012 Share Posted June 5, 2012 (edited) Χα χα! Καλά να πάθουν! Μα και εσύ βρε παιδί μου! Όντως πολύ καλογραμμένη ιστορία. Tον δαίμονα τον ενέταξες στο κείμενο. Το μόνο πρόβλημα είναι πως, για δαίμονας, πιο πολύ καλό κάνει παρά κακό. Πάντως μου άρεσε και είχε ένα χιούμορ που διέτρεχε την αφήγηση χωρίς να στηρίζεται στις ατάκες για να φτιάξει αυτή την ατμόσφαιρα. Επανέρχομαι σε εκείνη την πρόταση συνεργασίας με τον Χατζηγιώργη. Θα βγάζατε τρελά γέλια εσείς οι δύο. Καλή επιτυχία! Edited June 5, 2012 by Eugenia Rose Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted June 5, 2012 Share Posted June 5, 2012 (edited) Στο εκάστοτε νήμα γράφω τα γενικά σχόλιά μου πάνω στην κάθε ιστορία. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για πιο αναλυτικά σχόλια, πάνω στο ίδιο το κείμενο, ας μου στείλει πμ. Κατ’ αρχάς, να πω ότι το «του» στον τίτλο χρειάζεται τόνο . Λοιπόν, ξέρω ότι τη συγκεκριμένη ιστορία σκοπεύεις να την αναπτύξεις σε αρκετά μεγαλύτερη έκταση. Εδώ όμως θα κρίνω από αυτό που έχω στη διάθεσή μου. Και βλέπω ότι κάποια πράγματα τα οποία, αν τα εκμεταλλευτείς σε μεγαλύτερο κείμενο, μπορεί να έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, εδώ μάλλον παρουσιάζουν δυσλειτουργίες. Να ξεκινήσω όμως από τα καλά. Η ιστορία, χωρίς να έχει κάποια μεγάλη πρωτοτυπία, κυλάει, έχει μια πλοκή που κρατά το ενδιαφέρον, ενώ βρίσκω το ύφος της αφήγησης αρκετά πετυχημένο – σχετικά απλό στο μεγαλύτερο μέρος, με μερικά παραπάνω καλολογικά ή ελαφρώς χιουμοριστικά στοιχεία όπου χρειάζονται. Υπάρχουν, όπως είπα και παραπάνω, κάποια πράγματα τα οποία δε δικαιολογούνται ή δε στέκονται καλά στο κείμενο. Κατ’ αρχάς, η πρώτη ενότητα που έχει ως πρωταγωνιστή τον Ελαντίν. Αφενός τραβάει πολύ σε μήκος, δίνοντας μεγάλη προσοχή στον Ελαντίν, ο οποίος όμως στο υπόλοιπο κείμενο παίζει ρόλο λίγο ή πολύ κομπάρσου. Από την άλλη, έχεις παρουσιάσει την ιστορία σαν την αφήγηση της βασίλισσας, οπότε είναι μάλλον αδύνατο η βασίλισσα να του αφηγηθεί τη συγκεκριμένη σκηνή, σαν να ήταν παρούσα. Γενικά, η παρουσία του Ελαντίν στο παλάτι και γιατί επέλεξαν αυτόν χωράει περισσότερη αιτιολόγηση. Όπως και ο πολύ χαλαρός τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται από την αρχή στη βασίλισσα, ο οποίος προκαλεί κάποια απορία . Κάπως προβληματική είναι επίσης η συμπεριφορά του Σετράκ. Όταν ακούει την αλήθεια για την καταγωγή του και για την ιστορία της μητέρας του, είναι αφύσικα ψύχραιμος. Όπως επίσης παρουσιάζεται υπέρ της κατάργησης της βασιλείας με μεγάλη σιγουριά. Νομίζω πως, έχοντας γαλουχηθεί και μεγαλώσει σε αυτό το περιβάλλον, από τη στιγμή μάλιστα που η μάνα του έχει άλλη άποψη, θα πρέπει να περάσει μέσα από αρκετές εσωτερικές συγκρούσεις μέχρι να αποφασίσει κάτι τέτοιο. Σε ό,τι έχει να κάνει με το τέλος, τώρα. Εδώ είμαι διχασμένος. Η ιδέα η δημοκρατία να είναι το κόλπο, η φάρσα ενός δαίμονα, παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Επειδή όμως δεν την αναπτύσσεις καθόλου, νομίζω πως κάνει το φινάλε κάπως αμφιλεγόμενο. Μερικές λεπτομέρειες – δε μου άρεσαν τα συνθήματα έτσι όπως τα βάζεις, σε ευθύ λόγο. Μου έφεραν στο νου σύγχρονη διαδήλωση, που μου χάλασε λίγο το κλίμα. Επίσης, δεν μπόρεσα να φανταστώ πώς είναι ένα πλουμιστό κλειδί, ενώ το «μόνη, μαζί με δύο σιωπηλές κόμισσες» είναι μάλλον αντιφατικό. Κι αν έχω πολλά να πω, είναι γιατί βλέπω πως μπορείς να βγάλεις κάτι ενδιαφέρον από αυτήν την ιστορία, και γιατί η γραφή σου δείχνει να είναι σε πολύ καλή φόρμα σε αυτό το κείμενο. ΥΓ: Η συμφωνία μάλλον βρίσκεται αρκετά πίσω στην υπόθεση. Edited June 5, 2012 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted June 6, 2012 Share Posted June 6, 2012 Παρά το μεγάλο της μέγεθος, την διάβασα πολύ εύκολα και σίγουρα είναι η καλύτερα ιστορία σου που έχω διαβάσει(η πιο απλοϊκή αφήγηση σίγουρα βοήθησε). Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω είναι η εξής : Εάν μου έλεγαν προσωπικά αυτό "Γιατί δε σε ξέρει κανείς και θα είναι πιο εύκολο μετά να", όσο απελπισμένος για χρήματα και να ήμουν, θα είχα γίνει καπνός! Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted June 12, 2012 Share Posted June 12, 2012 -Μου άρεσε ο Πατέρας του Διαδόχου και μάλιστα αρκετά. -Το καλύτερο για εμένα ήταν η τρίτη ενότητα (το μεγάλο τμήμα που έχεις ορίσει ως '2'). Έτσι όπως είναι το κείμενο τώρα, εκεί βρίσκεται όλη η ιστορία κατά τη γνώμη μου. -Ένα ζήτημα ήταν ότι αυτή η ενότητα για την οποία λέω στο προηγούμενο σχόλιο, ήταν αρκετά μεγάλη και ναι μεν την ευχαριστήθηκα, αλλά το άλμα που με έβαλες να κάνω όταν τέλειωσε ήταν κι αυτό αρκετά μεγάλο. Εννοώ πως είχα βγει κατά κάποιον τρόπο από την ψυχολογική κατάσταση να περιμένω την σύνδεση με τις δυο εναρκτήριες ενότητες (νούμερο 1 και νούμερο 3) ενώ επίσης είχα να δεχτώ τις νέες αλλαγές στην ΟΓ. -Οι οποίες αλλαγές στην ΟΓ δεν ήταν και λίγες για 3850 λέξεις. Να πω πάντως ότι στην μεγάλη ενότητα (Νο 2), οι δυο αλλαγές (από Ελαντίν σε Ναρίσα και πάλι σε Ελαντίν) δεν μου δημιούργησαν ιδιαίτερο πρόβλημα. -Πάλι για τις ΟΓ: Στις δυο ενότητες που μιλούν ο Σετράκ με τη Ναρίσα, στις δυο ενότητες με τους μάγους και τον δαίμονα και στην ενότητα με Σετράκ κι επιτροπή κατοίκων, ποιανού την ΟΓ διαβάζουμε; Του παντογνώστη αφηγητή να υποθέσω. -Από εκεί και πέρα, η δεύτερη ενότητα (Νο 3) κλείνει μ' αυτό το 'θα σου πω μια ιστορία...' που το βρήκα έτσι κι έτσι. -Πολύ ενδιαφέρουσα όλη η ιδέα γενικότερα, που οδηγεί στην επιλογή του Σετράκ. Μοιάζει να έχει ψωμί για μεγαλύτερη ιστορία. -Καλά τους την έφερε ο δαίμονας! -Οι δυο που καλούν το δαίμονα σαν να παραέμειναν στο σκοτάδι (σε σχέση με τη σημασία του ρόλου τους). -Ο Ελαντίν πήγε εντελώς άδοξα ρε γμτ. -Θα έλεγα ότι η υπόθεση της ιστορίας που σκέφτηκες ήταν αρκετά ερινυακή (αν έχω πιάσει σωστά τον όρο) και σε μεγαλύτερο κείμενο θα μπορούσε ίσως να γίνει ακόμα περισσότερο. -Προφανώς καλογραμμένη (αν κι υπήρξε στην δεύτερη ενότητα (Νο3) ένα 'σουφρώνεται' που μου φαίνεται ότι θα ήταν καλύτερο σαν 'σουφρώνει'). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted June 12, 2012 Share Posted June 12, 2012 Καταρχήν, δεν μπορώ να μην σχολιάσω αυτό: Είδος: εεε... Πολιτικοποιημένο φάντασυ(αν υπάρχει κάτι τέτοιο) Αν υπάρχει; ΑΝ υπάρχει; Διάβασε Σαπκόφσκι και έλα πες μου! (Ναι, μ' έχει κουράσει λίγο αυτή του η εμμονή, αλλά σε άλλο τόπικ θα γκρινιάξω εκτενώς ). Κοίτα, την ιστορία την απόλαυσα, πραγματικά την απόλαυσα. Αλλά νομίζω ότι έχεις ένα προβληματάκι στην πλοκή, σαν να έκανες τα πράγματα πιο δύσκολα από - ααα, μάλιστα... Έπρεπε να είναι φάντασυ! Και δίχως τον δαίμονα δεν θα ήταν! Χμ, ναι... Εκεί βρίσκεται η απάντηση. (Δεν έχω διαβάσει τα προηγούμενα σχόλια, αλλά πιστεύω ότι σου το έχουν πει κι άλλοι, ε; ) Επίσης η συμφωνία/υπόσχεση είναι πολύ αδύναμη, σχεδόν δεν υπάρχει, το ξέχασα και το θυμήθηκα τώρα ότι είναι το θέμα του διαγωνισμού. Κάτι ψιλά: όλος ο κόσμος της φαίνονταν και πάλι προορισμένος γι' αυτήν Εμ, wordsmith; Πληθυντικός; σκόνταψε δήθεν στα αφράτα σχέδια του χαλιού Τι εννοείς εδώ; Ανάγλυφα σχέδια; Τόσο ανάγλυφα που προσποιήθηκε ότι σκόνταψε πάνω τους; Πέρασαν πολλές νύχτες μαζί, γιατί κανείς δεν πολυενδιαφερόταν αν η μικρή βασίλισσα ξυπνούσε αργά ή αν ο μελαχρινός καμαριέρης ξενοκοιμόταν. Να με συγχωρεί η χάρη σου, αλλά όλη την αυλή θα ενδιέφερε η ώρα που κοιμόταν η βασίλισσα. Η ώρα που κοιμόταν, με ποιον κοιμόταν (!), τι έτρωγε, πότε καθόταν στο δοχείο... Και για να μην κλείσω με το δοχείο, σου ξαναλέω: πολύ καλή ιστορία, μπράβο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βαγγέλης Posted June 14, 2012 Share Posted June 14, 2012 Πολιτικοποιημένο δε θα το έλεγα, πιο πολύ στο "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια φέρνει" . Η γραφή μου άρεσε πάρα πολύ και το η ιστορία τσουλούσε πολύ ωραία, η εναλλαγή του χρόνου όμως το χαλούσε σε σημεία. Το μόνο κακό στη πλοκή είναι η συνμφωνία η ίδια μιας και για να λναέις ένα παιδί δε θες δαιμονικές δυνάμεις συνήθως. Τώρα, μπορεί κάποιος να πει ότι για αυτό έκανε και ο δαίμωνας αυτά που έκανε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted June 15, 2012 Share Posted June 15, 2012 (edited) Γενικά: Ξεπερνάς το σκόπελο των μη-πλοκών σιγά-σιγά κι αυτό είναι πολύ καλό, διότι πλέον δε χαραμίζεται η αφηγηματική σου ικανότητα. Μου άρεσε: Ο σταθερός βηματισμός της αφήγησης. Οι απλές, αδρές γραμμές της γλώσσας. Η χαριτωμένη ιδέα (αν και προσωπικά τη θεωρώ κάπως… χμμ… στρατευμένη κι όχι πολιτικοποιημένη). Η τρυφερότητα με την οποία αντιμετωπίζεις τους χαρακτήρες σου. Δε μου άρεσε: Δεν με ικανοποιεί η ιδέα. Όχι μόνο ηθικά (που στο κάτω-κάτω δεν έχει και πολύ σημασία η ηθική της υπόθεσης), αλλά και «επιστημονικά». Χρόνια και χρόνια οι hillbillies στα Απαλάχια παντρεύονται τις ξαδέλφες τους και ακόμη δε στειρώθηκαν αφ’ εαυτού τους, να πάψουν να γεννιούνται παιδιά με σύνδρομο Down. Κάτι που επίσης θεωρώ ότι δε δουλεύει και πολύ καλά είναι το μεγάλο φλας μπακ. Δε νομίζω ότι χρειαζόμαστε να δούμε αρχικά τον «δημοκράτη» βασιλιά και μετά ν’ ακούσουμε την ιστορία της βασίλισσας. Η εικόνα με τους μάγους και το δαίμονα στην αρχή θεωρώ πως αρκεί. Εντιτ: ορθογραφικούλια Edited June 15, 2012 by Naroualis 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Loch Moors Posted June 15, 2012 Share Posted June 15, 2012 Ρε μου άρεσε πάρα πολύ!! Μ@μ@το! Πολύ καλές δόσεις ειρωνείας, χιούμορ, πολύ καλογραμμένο και προσεγμένο. Τώρα το αν είναι λίγο ή πολύ φάνταζι δεν με απασχολεί και πολύ και εννοείται δεν καθορίζει το πόσο μου αρέσει κάτι ή όχι. Πολύ ευγενικός ο δαίμονας.. μου φάνηκε κάτι σαν τον Έκπτωτο στην στρατιά του Έκπτωτου.. Μπράβο λοιπόν και καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted June 15, 2012 Share Posted June 15, 2012 (edited) Πολύ ωραίο το αρλεκινοσέχ, πουλάκι μου Αλλά ο δαίμονας με φάνηκε ψιλοτσόντα. Δηλαδή, τη δουλειά θα μπορούσαν να την κάνουν ανετότατα και χωρίς δαίμονα. Μετά θα είχαμε ενδιαφέρουσα εσωτερική και εξωτερική πάλη, εκεί στο τέλος που μαθαίνει την αλήθεια. Ή, δείξε περισσότερο τους δύο τύπους στην αρχή, να αγωνιούν, να πανηγυρίζουν νομίζοντας ότι τα κατάφεραν και να συντρίβονται θεαματικά στο τέλος. Έτσι θα είχε νόημα και η παρουσία δαίμονα στην ιστορία. Εσύ τους εξαφάνισες τελείως. Στα τεχνικά, θα έλεγα ότι δύο απανωτές εισαγωγές (η επίκληση στο δαίμονα και η σκηνή στο μπαλκόνι με τη διαδήλωση από κάτω) πέφτουν κομματάκι πολλές για ένα διήγημα. Γενικά μ' άρεσε πάρα πολύ (όχι που δε θα μ' άρεζε). Edited June 15, 2012 by KELAINO 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted June 16, 2012 Share Posted June 16, 2012 Δεν υπάρχει περίπτωση να είμαι πρωτότυπη –η μοίρα του αργοπορημένου σχολιαστή. Ό,τι και να πω θα το έχει ήδη πει κάποιος προηγουμένως, γι αυτό και θα είμαι σύντομη. Σχέση με το θέμα: Σαφής και άμεση. Όχι μια αλλά δυο συμφωνίες, μια μεταξύ θνητών και μια με τον δαίμονα, που βγαίνουν σε κακό και δεν καταλήγουν εκεί που θα έπρεπε. Το συν: Ωραία περιγραφή, έξυπνη ίντριγκα, ανατροπή σχεδίου, καλή και αρκετά ικανοποιητικά μοιρασμένη ανάπτυξη της ιστορίας. Καλές και οι ερωτικές σκηνές. Ακόμα καλύτερη η ειρωνεία της κατάληξης. Το πλην: Λίγα ήταν τα αρνητικά που θα μπορούσα να προσάψω, ίσως κάποιες λεπτομέρειες στον Ελαντίν που τον παρουσιάζουν σαν κεντρικότερο ήρωα, αλλά μετά τον χάνουμε ξαφνικά. Γενικά ήταν όμως μια ιστορία που πέρασε άνετα στην κορυφαία πεντάδα μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted June 17, 2012 Author Share Posted June 17, 2012 Ευχαριστώ άπαντες και για την ψήφο και για τα σχόλια και χαίρομαι που σας άρεσε. Δεν περίμενα να πάει τόσο καλά, μια και ήταν πετσοκομμένη, αλλά ίσως αυτό με εμπόδισε να βάλω πολλές σάλτσες και αυτό λειτούργησε θετικά. Στο δια ταύτα: -Το όνομα Σετράκ είναι αληθινό αρμένικο μικρό όνομα, αντρικό. Το Ίμραν πάλι είναι επίθετο τούρκικο ή κάτι τέτοιο, δεν είμαι σίγουρη. Πάντως τα έχω δει και τα δύο σε χαρτιά με στοιχεία πελατών στην τράπεζα, οπότε σίγουρα υπάρχουν. Το "Ελαντίν, είπαμε, είναι από το "Αλαντίν" - δεν είχα άλλο πρόχειρο. -Ασφαλώς και ο δαίμονας είναι σφήνα για να γίνει η ιστορία φάντασυ. Σκεφτόμουν "τι το υπερφυσικό συμβαίνει, που να μπορώ να χώσω έναν δαίμονα ή κάτι τέτοιο να το κάνει;". Η "δημοκρατική" κίνηση του Σετράκ στο τέλος ήταν που θα φαινόταν αφύσικο για έναν βασιλιά και σε ένα mainstream θα δυσκολευόμουν να το δικαιολογήσω, οπότε το απέδωσα στο δαίμονα και έλυσα το ένα πρόβλημα με το άλλο. Πέρα από αυτό, μου αρέσει η ιδέα του μάγου που καλεί με επίκληση ένα πλάσμα άλλης διάστασης (το έχω βάλει και αλλού) και επίσης ήθελα κάπου να χώσω και τη σκηνή ενός δαίμονα που να λέει "Τι στον άγγελο με θέλετε;". Αν δεν ήταν αυτό, θα έβαζα τον Ναρνενκέμεν... -Γιάννηδες (John82 και jjohn) και Mesmer: εεε... αυτήν τη θεωρείτε την καλύτερη ιστορία που έχετε διαβάσει από μένα;;; Μήπως δεν έχετε διαβάσει και πολλά δικά μου; Ειδικά για τον Mesmer απορώ, γιατί σίγουρα έχει διαβάσει και άλλα μου που τα θεωρώ καλύτερα... Για ρίξτε μια ματιά εδώ και εδώ.Τεσπά, τουλάχιστον αυτό σημαίνει ότι βελτιώνομαι. Ευχαριστώ. -Δυο τρεις λέτε ότι δε σας έχω συνηθίσει σε ερωτικές σκηνές. Σόρι για τη συνέχεια της αυτοδιαφήμισης, αλλά η απάντηση δε μπορεί παρά να είναι άλλα δύο λινκ. -Scanner: Ο Ελαντίν δεν είναι κομπάρσος! Από πού και ως πού; Αφού χωρίς αυτόν και τη συμφωνία του με τους κουκουλοφόρους δε θα υπήρχε ιστορία. Απλώς η κυρίως ιστορία είναι αφηγημένη από την ΟΓ της Ναρίσα. Είναι ίσως "ουτοπικός", πολύ καλός για να είναι αληθινός, ένας γαλάζιος πρίγκιπας με χρέη στα χαρτιά, αλλά νομίζω ότι φτάνει αυτή του η επιπολαιότητα για να γίνει ρεαλιστικός. Τον διάλεξαν γιατί μπορούσαν να τον εκβιάσουν ή έστω επειδή ήταν ο πιο νέος και όμορφος και κατάλληλος για να γοητεύσει τη βασίλισσα από αυτούς που μπορούσαν να εκβιάσουν. -dagoncult: Για τις πολλές αλλαγές ΟΓ έχεις δίκιο, αλλά όταν άρχισα να το γράφω, διαπίστωσα ότι δε γίνεται να τα ξέρει όλα αυτά ο ίδιος χαρακτήρας, δηλ και το πώς έκλεισε τη συμφωνία ο Ελαντίν και την ιστορία του με τη Ναρίσα και τα περί δαίμονα. Οπότε μόνο με τρεις ΟΓ γινόταν να το γράψω. Και δε μου αρέσει ο παντογνώστης αφηγητής, αλλά δε γινόταν αλλιώς. Το σχόλιό σου ότι ο Ελαντίν πήγε άδοξα σημαίνει ότι τον συμπάθησες και άρα δεν είναι κομπάρσος ή ελλιπώς ανεπτυγμένος χαρακτήρας. Μερσί. -Επίσης σφήνα είναι και οι δυο κουκουλοφόροι. Χρησιμεύουν μόνο για να κλείσουν τις συμφωνίες(μια με το δαίμονα και μια με τον Ελαντίν). Τους σκέφτηκα τελευταία στιγμή και γι' αυτό δεν είχαν μεγαλύτερο ρόλο. -Tiessa: Μα τι ούμπερ ιδανική αναγνώστρια που είσαι, Βάσω μου! Πώς συμπληρώνεις κενά που δεν έχει σκεφτεί ούτε ο συγγραφέας! Εγώ μία συμφωνία είχα υπόψη μου, αυτή με τον Ελαντίν, αλλά εσύ σκέφτηκες και δεύτερη, με το δαίμονα! Αγκαλίτσες! -Naroualis: Πολύ ενδιαφέρων ο "σκόπελος των μη-πλοκών" που λες ότι ξεπερνάω σιγά σιγά. Δεν το είχα πάρει χαμπάρι ότι εστιάζονται εκεί οι συγγραφικές μου αδυναμίες, θα το έχω υπόψη μου. Τέτοια σχόλια θέλω. Όσο για το περί στείρωσης, ήταν κι αυτό σκέψη της τελευταίας στιγμής, να βάζω δηλ το δαίμονα να το λέει ότι ο Ίμραν ήταν στείρος και αυτό ήταν το πρόβλημα, μήπως και κάποιος αναγνώστης δεν το πιάσει. Το για ποιο λόγο ήταν στείρος μπορώ να το αποσιωπήσω, δεν παίζει ρόλο. Ευχαριστώ πολύ. -Cassandra Gotha: Ως προς αυτό "όλος ο κόσμος της φαίνονταν και πάλι προορισμένος γι' αυτήν" , είναι μάλλον απροσεξία - πρέπει να είχα γράψει στην αρχή "όλα της φαίνονταν προορισμένα γι' αυτήν" και μετά το έκανα "όλος ο κόσμος" και ξέχασα να αλλάξω και το ρήμα. Καλά που το έπιασες. Με το "αφράτα σχέδια του χαλιού" εννοώ ανάγλυφα, μάλλον δεν είναι σαφές, θα το αλλάξω. Αυτό με τη βασίλισσα και το αν θα νοιάζονταν οι άλλοι τι ώρα ξυπνούσε το περίμενα ότι θα το πρόσεχε κάποιος και απόρησα που δεν το πρόσεξαν περισσότεροι. Εεεε... ας πούμε ότι ήταν μικρή και καινούρια και την περνούσαν για χαζούλα και λίγο, οπότε δεν της το είχαν να κάνει απιστία με την πρώτη ευκαιρία. Δε μπορώ να κάνω κάτι άλλο εκεί. Αν βάλω κάποιον να το προσέχει και να υποψιάζεται κλπ, ανοίγουν άλλα θέματα που δεν έχουν καμία σχέση με την υπόθεση και θα μου έτρωγαν και λέξεις. -jjohn: Έχεις δίκιο ότι "Εάν μου έλεγαν προσωπικά αυτό "Γιατί δε σε ξέρει κανείς και θα είναι πιο εύκολο μετά να", όσο απελπισμένος για χρήματα και να ήμουν, θα είχα γίνει καπνός!"() αλλά αυτή η πρόταση μπορεί να τελειώνει πολύ πιο ανώδυνα, πχ "να φύγεις από το παλάτι" και οπωσδήποτε είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα του Ελαντίν το ότι δεν είναι γνωστός στην πόλη και δε θα προκαλέσει υποψίες αν χαθεί από τα συνηθισμένα του λημέρια. Τεσπά, το γιατί και πώς επέλεξαν αυτόν θα το μεγαλώσω και μερσί που μου το επισημάνατε. =Χατζηγιώργης πριν τα κρύα ντους Ο υπηρέτης με τα μαύρα ζεστά μάτια έπεσε τρέμοντας στα γόνατα μπροστά στον σείχη Ντιν Ελ Χατζηγιώργ, ο οποίος είχε ακουμπήσει τη χατζάρα του στο λαιμό τού άλλου: "Απλή συνωνυμία, άρχοντά μου! Σας ζητώ ταπεινά συγγνώμη! Πώς να σας κάνω να με συγχωρήσετε; Να σας φέρω μια ρεμπέτικη τηγανιά;" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted June 17, 2012 Share Posted June 17, 2012 -Γιάννηδες (John82 και jjohn) και Mesmer: εεε... αυτήν τη θεωρείτε την καλύτερη ιστορία που έχετε διαβάσει από μένα;;; Μήπως δεν έχετε διαβάσει και πολλά δικά μου; Ειδικά για τον Mesmer απορώ, γιατί σίγουρα έχει διαβάσει και άλλα μου που τα θεωρώ καλύτερα... Για ρίξτε μια ματιά εδώ και εδώ. Η αλήθεια είναι πως στο σχόλιο σκεφτόμουν να γράψω ότι είναι πολύ κοντά στα επίπεδα της εφαψίας. Τελικά δεν το ανάφερα επειδή είναι πολύ διαφορετικά στον τρόπο αφήγησης. Κι αυτός εδώ είναι πιο κοντά σ' αυτό που μου αρέσει. Καθαρά υποκειμενικά, και χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μου άρεσε η εφαψίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.