Jump to content

Η σακούλα κι ο ταξιτζής


MadnJim

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: MadnJim
Είδος ποιήματος: Μαύρο χιούμορ
Αριθμός Στίχων: Έντεκα στροφές των τεσσάρων στίχων, σαράντα τέσσερις στίχοι συνολικά
Σχόλια: Πρόκειται για πραγματικό γεγονός που συνέβη σ' έναν φίλο μου πολλά χρόνια πριν, μόνο που δεν ήταν Απόκριες αλλά Μεγ.Σάββατο. Για το παιχνίδι "Η επταλογία του ποιητή"... :)
 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 
Η ΣΑΚΟΥΛΑ ΚΙ Ο ΤΑΞΙΤΖΗΣ
 
Ακούστε φάση που 'γινε πριν χρόνια σ' ένα φίλο.
Mια Τσικνοπέμπτη απόγευμα λιγάκι πριν βραδιάσει
ετοιμαζότανε να βγει και ντύνονταν με ζήλο
σαν ζόμπι την παρέα μας να εντυπωσιάσει.
 
Για ώρα στον καθρέφτη του τα ρούχα του χαλούσε
κι αντί για μάσκα βάφτηκε στη μούρη με κραγιόνια
σκεφτόταν πως θα σάστιζε ο κόσμος και γελούσε
θα είχαν να το συζητούν ποιος ξέρει πόσα χρόνια.
 
Η μάνα του όμως ήθελε μία μικρούλα χάρη
και χόρεψε απ' τη χαρά σαν του 'πε τι ζητούσε
για κάποιο δέμα στη γιαγιά να πάει και να πάρει
και χαρτζιλίκι σίγουρα εξτρά θα κονομούσε.
 
Όταν τον είδε η γιαγιά έκανε το σταυρό της
σαν ζόμπι στο κατώφλι της να της χαμογελάει
μα γρήγορα κατάλαβε πως είν' ο εγγονός της
και μια σακούλα του 'δωσε στη μάνα του να πάει.
 
Μέρα που ήταν έψησε λίγο αρνί να φάνε
και φύλαξε τη σ'κωταριά κομπλέ με τ' άντερά της
για να τα φτιάξει η μάνα του χαμένα να μην πάνε
μεζέ για τον πατέρα του να πίνει στην υγειά της.
 
Καβάλησε τη μηχανή στο σπίτι να γυρίσει
μα η σακούλα εμπόδιζε όπου κι αν την κρεμούσε
σαν εκκρεμές κουνιότανε και πως να οδηγήσει
την έχωσε μες το μπουφάν που δεν τον ενοχλούσε.
 
Ανέμελος σαν άνεμος τη μηχανή γκαζώνει
μ' από στενό ένα ταξί πετάγεται μπροστά του
το χτύπημα τον τίναξε και τον απογειώνει
πάνω απ' τ' αυτοκίνητο στην άλλη την πλευρά του.
 
Μ' ένα λυγμό σηκώθηκε από τον κρύο δρόμο
την ώρα που ο ταξιτζής έβγαιν' αλαφιασμένος
είχε χτυπήσει μοναχά λίγο στον έναν ώμο
και σαν χαμένος απ' το σοκ στεκόταν ξαφνιασμένος
 
Ο ταξιτζής όμως παιδιά σαν τον καλοκοιτάει
μεγάλη πλάκα έπαθε τι να σας λέω τώρα
στο τσακ τον εγλιτώσανε από καρδιά μην πάει
οι νοσοκόμοι που 'ρθανε μετά 'πό λίγη ώρα.
 
Δε φτάνει που αντίκρισε ζόμπι ορθό μπροστά του
να τον κοιτά ανέκφραστο με πορφυρό το βλέμμα
τρέχανε κι απ' το κλειστό μπουφάν τα έντερά του
κι η σ'κωταριά κρεμότανε πνιγμένη μες το αίμα!
 
Σαν έσκασε στην άσφαλτο νωρίτερα ο φίλος
ήρθ' η σακούλα κι άνοιξε κι απ' το μπουφάν χυνόταν
τα ρούχα του, τα έντερα, γινήκαν όλα μύλος
ποιος  θα 'βλεπε το θέαμα και δεν θα ξεραινόταν;-
                                       By MadnJim 

 

  • Like 5
Link to comment
Share on other sites

Άλλη μια δόση γέλιου, ευγενική χορηγία του madnjim! Πολύ μου άρεσε Σπύρο, το ευχαριστήθηκα και θα ήθελα να ήμουν από μια μεριά να βλέπω αυτό το σκηνικό, όταν εξελίχθηκε! Τον κακομοίρη τον ταρίφα, τι έπαθε! :lol:

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Α ρε Σπυράκο. Πόσα ξέρεις εσύ! Τι γέλιο! Αδικείσαι παιδί μου! Καλά και είχε ντυθεί ζόμπι ο τύπος Μεγάλο Σάββατο;

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Α ρε Σπυράκο. Πόσα ξέρεις εσύ! Τι γέλιο! Αδικείσαι παιδί μου! Καλά και είχε ντυθεί ζόμπι ο τύπος Μεγάλο Σάββατο;

 

Όχι ακριβώς Ειρήνη, η πραγματική ιστορία εξελίχθηκε Μ.Σάββατο και το πεσκέσι της γιαγιάς με τα εντόσθια του αρνιού προοριζόταν για μαγειρίτσα, όμως εδώ για να το φέρω στο θέμα μας το προσάρμοσα σε ένα αποκριάτικο σέτινγκ, γι' αυτό και το ζόμπι άουτφιτ. :)

 

 

Χαίρομαι που το βρήκατε αστείο παιδιά, είχα μια επιφύλαξη για το gore του πράγματος. :)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ω φυσικά και μας άρεσε. Και νομίζω εδώ δεν εντόπισα καμιά στιχουργική "αρρυθμία". Μπράβο Σπύρο. Είσαι καλός σε αυτό.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τα γραφόμενά μου επιβεβαιώνονται, βλέπεις; Αυτό εδώ δεν είχε καθόλου λόξυγκες και γενικά κυλάει πολύ καλύτερα απ' το πρώτο. Δίνει πάντως σίγουρα το ίδιο γέλιο :)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τα γραφόμενά μου επιβεβαιώνονται, βλέπεις; Αυτό εδώ δεν είχε καθόλου λόξυγκες και γενικά κυλάει πολύ καλύτερα απ' το πρώτο. Δίνει πάντως σίγουρα το ίδιο γέλιο :)

 

Αυτό το συμβάν που εξιστορώ στο ποίημα συνέβη πριν 24-25 χρόνια. Βρέθηκα για καφέ με τον φίλο μου που του έτυχε, και του το έδωσα να το διαβάσει. Ε λοιπόν, ήταν ένα υπέροχο απόγευμα γεμάτο γέλιο και απίθανες αναμνήσεις από την εφηβεία μας. :)

 

Χαίρομαι που κι αυτό σου άρεσε Αταλάντη. Το έχω πει κι άλλες φορές σε funny ιστορίες μου και θα το πω ξανά, χαίρομαι πάντα σαν μικρό παιδί όταν βλέπω πως κατάφερα να μεταδώσω λίγο κέφι, λίγο γέλιο. Είναι κι ένας από τους βασικότερους λόγους που προτιμώ να γράφω χιουμοριστικά περισσότερο απ'  οτιδήποτε άλλο. Να 'σαι καλά! :)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..