All Activity

Το Πόκερ της Ιερουσαλήμ. Σχόλιο εδώ: Edward Whittemore - Το Κουαρτέτο της Ιερουσαλήμ -Μάιος 33. Έντουαρντ Γουίτμορ - Ο Κώδικας του Σινά (σελ. 414). 9/10 34. Έντουαρντ Γουίτμορ - Το Πόκερ της Ιερουσαλήμ (σελ. 646). 9.5/10

Το Πόκερ της Ιερουσαλήμ Δεύτερο βιβλίο του Κουαρτέτου της Ιερουσαλήμ και, αν είναι αυτό ποτέ δυνατόν, το βρήκα ακόμα πιο κουλό, τρελό και απολαυστικό από το πρώτο. Δεν θα μπω στη διαδικασία να γράψω μια περίληψη αυτών που συμβαίνουν, γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να γράψει κανείς μια περίληψη που να βγάζει νόημα, άλλωστε το κείμενο που υπάρχει στο οπισθόφυλλο της ελληνικής έκδοσης δίνει μια (πολύ) μικρή ιδέα γι' αυτά που πρέπει να περιμένει κανείς. Το βιβλίο είναι γεμάτο με αξιοπερίεργους και ιδιόρρυθμους χαρακτήρες με τρελό παρελθόν, είναι γεμάτο από εικόνες, σκηνές και στιγμές που αναδεικνύουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τη μαγεία και την τρέλα της Ανατολής και της ερήμου, μπορεί να πει κανείς ότι διαθέτει και μια εσάνς φαντασίας και μαγικού ρεαλισμού, ανάλογα με το πώς βλέπει και αντιλαμβάνεται κάποιος τα πράγματα. Και χιούμορ, πολύ χιούμορ, λίγο μαύρο, λίγο κυνικό, λίγο σατιρικό απέναντι στην Ιστορία αλλά και τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών (βλέπε τη διεθνή κατασκοπική οργάνωση του τρελάρα Νουμπάρ Βαλενστάιν), αλλά και με αρκετή σοβαρότητα και λίγο ωμό ρεαλισμό όπου χρειάζεται. Μιλάμε για ένα περίεργο μείγμα ιστορικού και κατασκοπευτικού μυθιστορήματος, ερωτικής ιστορίας, μαγικού ρεαλισμού, μυστικισμού και φαντασίας, που δεν χωράει σε μια μονάχα κατηγορία, που πολύ απλά δεν γίνεται να του βάλει κανείς μια συγκεκριμένη ταμπέλα. Προφανώς, ούτε και αυτό το βιβλίο είναι για όλα τα γούστα, πάντως ευτυχώς η γραφή και η όλη τρέλα του συγγραφέα ταίριαξαν τα μάλα με τα δικά μου γούστα. Συνεχίζω ακάθεκτος με το τρίτο βιβλίο! 9.5/10

Καλιφόρνια 2024 - Ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών προκαλεί μια πρωτοφανή κρίση, επιδιώκοντας «να κάνει ξανά μεγάλη την Αμερική». Κοινωνικοί αποκλεισμοί και κλιματικό χάος, επιδημίες, φτώχεια, βία... Η βαρβαρότητα κυριαρχεί και όλοι αναζητούν απεγνωσμένα μια στοιχειώδη ασφάλεια. Η δεκαοχτάχρονη Λόρεν, κόρη ενός μαύρου πάστορα, γεννημένη μ' ένα σύνδρομο υπερευαισθησίας στα συναισθήματα των άλλων, νιώθοντάς τα σαν δικά της, καταγράφει στο ημερολόγιό της όλα όσα βιώνει σ' αυτήν τη σκοτεινή δυστοπία του υπερκαπιταλισμού και της κλιματικής αλλαγής. Και αίφνης, μέσα σε μια νύχτα επέρχεται η απόλυτη καταστροφή: χάνει ολόκληρη την οικογένειά της από κάποιους πυρομανείς, προϊόντα -ή θύματα κι αυτοί;- της ίδιας νοσηρής κοινωνίας. Έτσι αναγκάζεται να καταφύγει στον Βορρά, κάνοντας με τα πόδια μια επικίνδυνη διαδρομή, στην επιθυμία της για έναν ασφαλέστερο τόπο και ένα νέο ξεκίνημα. Η δυστοπία την οποία περιέγραφε 35 χρόνια πριν η Οκτάβια Μπάτλερ, συγγραφέας του Εξ Αίματος, δεν απέχει πολύ από ορισμένες καταστάσεις του σήμερα. Η Παραβολή του Σπορέα, το πρώτο βιβλίο της δυστοπικής σειράς Γαιόσποροι, διαδραματίζεται τη δεκαετία του 2020, τη δεκαετία που η σπίθα του παλιού κόσμου ή θα σβήσει αφήνοντας στο απόλυτο σκοτάδι την ανθρωπότητα, ή θα παραμείνει ζωντανή πυροδοτώντας κάτι νέο. Τίτλος: Η παραβολή του σπορέα (Parable of the Sower) Συγγραφέας: Octavia E. Butler Εκδόσεις: Αίολος Μεταφραστής: Βαγγέλης Πούλιος Σελίδες: 448 Τιμή: 21,18-10%=19,06€ Είδος: Επιστημονική φαντασία

1) Ωρόρα: Ιστορίες με κοσμικές καταστροφές (σελ 238) 2) Joe Abercrombie: Το κάλεσμα του ξίφους (σελ 670) 3) Joe Abercrombie: Πριν την αγχόνη (σελ 719) 4) Joe Abercrombie: Το τελευταίο επιχείρημα (σελ 806) 5) Dean Koontz: Νύχτες τρόμου (σελ 505) 6) Ωρόρα: Ιστορίες με αγγέλους και διαβόλους (σελ 240) 7) Graham Masterton: Το τζιν (σελ 233) 8 Wilbur Smith: Το μάτι του τίγρη (σελ 408) 9) Collin Bennet: Η δύναμη του υπνωτισμού (σελ 173) 10) Len Deighton: Απόρρητος φάκελος Ίπκρες (σελ 343) 11) Hans- Christian Huf: Quo Vadis- Οι δύσκολες στιγμές της ανθρωπότητας (σελ 350) 12) Ωρόρα: Ιστορίες ανθρώπινης μοναξιάς (σελ 240) 13) Agatha Christie: Ξενοδοχείο Μετροπόλιταν (σελ 156) 14) Αύγουστος Κορτώ: Επειδή είναι η καρδιά μου (σελ 237) 15) Ursula Le Guin: Η λέξη για τον κόσμο είναι δάσος (σελ 167) 16) Louis L' Amour: Το πιο γρήγορο πιστόλι (σελ 183) 17) Ωρόρα: Ιστορίες από το περιοδικό Weird tales (σελ 240) 18) Joe Abercrombie: Μία στάλα μίσος (σελ 672) 19) Joe Abercrombie: Το κακό με την ειρήνη (σελ 736) 20) Joe Abercrombie: Η σοφία του πλήθους (σελ 736) 21) Whitley Strieber: Επικοινωνία (σελ 517) 22) Thomas Edward Lawrence: Επτά στύλοι της σοφίας (σελ 857) 23) Ωρόρα: Ιστορίες από τον κόκκινο πλανήτη (σελ 240) 24) James Church: Ένα πτώμα στο Κόρυο (σελ 352) 25) Maxwell Kenton: Kάντυ (σελ 175) 26) Raymond Carver: Ελέφαντας (σελ 154) 27) Laurent Binet: HHhH (σελ 381) 28) John M. Ford: Το κάλεσμα του δράκου (σελ 518) 29) Ωρόρα: Ιστορίες Γαλλικής επιστημονικής φαντασίας (σελ 240) 30) Louis L' Amour: Η ώρα των λύκων (σελ 169) 31) Vasco da Gama: Το πρώτο ταξίδι στις Ινδίες (σελ 105)

Προσθήκη 8ου μέρους

25. Teatro Grottesco - Thomas Ligotti (σελ 391, Αντίποδες 2023, 9/10) 26. Ποιήματα - Ντίνος Χριστιανόπουλος (σελ 136, Ιανός 2023) 27. Οιδίπους τύραννος - Σοφοκλής (σελ 232, Ζήτρος 2007) 28. Οιδίπους επί Κολωνώ - Σοφοκλής (σελ 239, Ζήτρος 2007) 29. Φιλοκτήτης - Σοφοκλής (σελ 207, Ζήτρος 2007) 30. Μονά παπούτσια περιπάτου - Κατερίνα Αυγέρη (σελ 47, Γκοβόστη 2018)

Μονά παπούτσια περιπάτου - Κατερίνα Αυγέρη Η μητέρα, η γιαγιά, η έγκυος ξαδέλφη, η λεχώνα κολλητή, η κακοποιημένη θεία, η γεροντοκόρη φίλη της μαμάς, η άπληστη σύζυγος, όλες γυναίκες μίας πόλης «άκοπης και αδιάβαστης» που στέκεται φωτίζοντας τις ιστορίες τους με μια λάμπα δρόμου. Η συλλογή «Μονά παπούτσια περιπάτου» είναι ιστορίες γυναικών γραμμένες σε δεκαπέντε ποιήματα, είναι σύντομες και αχρείαστες εξομολογήσεις ανθρώπων μόνων που βρήκαν μια σελίδα συντροφιά. "Μου είπες αυτούς που θα γεννήσω να μην τους αγαπώ, να έχουν μια ευκαιρία στην αμαρτία. Σου αφιέρωσα ένα ποίημα και δεν ξαναπάτησα στον τάφο σου."

Διάβασα το ''Η ώρα των λύκων''. Ο Τζέιμς Μπράιον είναι στρατιωτικός που με την μαρτυρία του στο δικαστήριο, θα στείλει παράνομο στη κρεμάλα. Έχει όμως αδέρφια που ορκίζονται για εκδίκηση. Και έτσι θα γίνει, όποτε και θα κάψουν το σπίτι και θα σκοτώσουν την γυναίκα του. Άλλη λύση λοιπόν δεν υπάρχει από το να πάρει τον μικρό του γιο που επέζησε της τραγωδίας, και να εξαφανιστεί. Τα πράγματα όμως δεν θα είναι τόσο εύκολα μιας και διψασμένοι για αίμα, θα σπεύσουν στο κατόπι τους. Παράλληλα θα γνωρίσει όμορφη γυναίκα, που έχει τα δικά της κίνητρα για περιπλάνηση. Στην ίδια πάνω- κάτω κατεύθυνση με τους ίδιους. Θέλοντας λοιπόν και μη, θα αναγκαστούν να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Ισχύει ότι και με το προηγούμενο. Ωραίο για το δίωρο που κρατάει αλλά ως εκεί. Αυτό όμως μου άρεσε λίγο περισσότερο, είχε πιο καλή υπόθεση.

1) Ωρόρα: Ιστορίες με κοσμικές καταστροφές (σελ 238) 2) Joe Abercrombie: Το κάλεσμα του ξίφους (σελ 670) 3) Joe Abercrombie: Πριν την αγχόνη (σελ 719) 4) Joe Abercrombie: Το τελευταίο επιχείρημα (σελ 806) 5) Dean Koontz: Νύχτες τρόμου (σελ 505) 6) Ωρόρα: Ιστορίες με αγγέλους και διαβόλους (σελ 240) 7) Graham Masterton: Το τζιν (σελ 233) 8 Wilbur Smith: Το μάτι του τίγρη (σελ 408) 9) Collin Bennet: Η δύναμη του υπνωτισμού (σελ 173) 10) Len Deighton: Απόρρητος φάκελος Ίπκρες (σελ 343) 11) Hans- Christian Huf: Quo Vadis- Οι δύσκολες στιγμές της ανθρωπότητας (σελ 350) 12) Ωρόρα: Ιστορίες ανθρώπινης μοναξιάς (σελ 240) 13) Agatha Christie: Ξενοδοχείο Μετροπόλιταν (σελ 156) 14) Αύγουστος Κορτώ: Επειδή είναι η καρδιά μου (σελ 237) 15) Ursula Le Guin: Η λέξη για τον κόσμο είναι δάσος (σελ 167) 16) Louis L' Amour: Το πιο γρήγορο πιστόλι (σελ 183) 17) Ωρόρα: Ιστορίες από το περιοδικό Weird tales (σελ 240) 18) Joe Abercrombie: Μία στάλα μίσος (σελ 672) 19) Joe Abercrombie: Το κακό με την ειρήνη (σελ 736) 20) Joe Abercrombie: Η σοφία του πλήθους (σελ 736) 21) Whitley Strieber: Επικοινωνία (σελ 517) 22) Thomas Edward Lawrence: Επτά στύλοι της σοφίας (σελ 857) 23) Ωρόρα: Ιστορίες από τον κόκκινο πλανήτη (σελ 240) 24) James Church: Ένα πτώμα στο Κόρυο (σελ 352) 25) Maxwell Kenton: Kάντυ (σελ 175) 26) Raymond Carver: Ελέφαντας (σελ 154) 27) Laurent Binet: HHhH (σελ 381) 28) John M. Ford: Το κάλεσμα του δράκου (σελ 518) 29) Ωρόρα: Ιστορίες Γαλλικής επιστημονικής φαντασίας (σελ 240) 30) Louis L' Amour: Η ώρα των λύκων (σελ 169)

Ο Κώδικας του Σινά. Σχόλιο εδώ: Edward Whittemore - Το Κουαρτέτο της Ιερουσαλήμ -Μάιος 33. Έντουαρντ Γουίτμορ - Ο Κώδικας του Σινά (σελ. 414). 9/10

Ο Κώδικας του Σινά Για αρκετά χρόνια γνώριζα την ύπαρξη του Κουαρτέτου της Ιερουσαλήμ του Έντουαρντ Γουίτμορ, ενός πρώην κατασκόπου της CIA σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Ανατολική Ασία, αλλά για κάποιο λόγο έμενα μακριά από αυτό. Μέχρι που απέκτησα και τα τέσσερα βιβλία από το Παζάρι Βιβλίου το 2022 έναντι είκοσι δυο ευρώ (!) και τώρα, τρία χρόνια μετά, αποφάσισα να τα διαβάσω στη σειρά, το ένα μετά το άλλο, ένας από τους αναγνωστικούς στόχους που έθεσα στην αρχή της χρονιάς. Λοιπόν, το "Ο Κώδικας του Σινά", πρώτο βιβλίο του Κουαρτέτου, είναι από τα πιο κουλά, τρελά και απολαυστικά βιβλία που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Ιστορία, φαντασία, περιπέτεια, συνωμοσίες, καταδικασμένοι έρωτες, παράνοια, τρελοί χαρακτήρες, τρελά σκηνικά, φοβερά τοπία, μπρος-πίσω στον χρόνο, πέρα δώθε στον χώρο, ο κακός χαμός. Το να συνοψίσει κανείς αυτά που συμβαίνουν στο βιβλίο και να παρουσιάσει εν συντομία το ποιόν των χαρακτήρων, είναι άθλος που δύσκολα μπορεί να φέρει σε πέρας με μεγάλη επιτυχία. Να πω την αλήθεια, ξεκίνησα τελείως στα τυφλά όσον αφορά την πλοκή, απλώς ήξερα ότι θα διαβάσω κάτι τρελό, κάτι μεταξύ Πίντσον και Ρόμπινς, με τα σκηνικά να εντοπίζονται στη Βικτωριανή Αγγλία, σε απομονωμένους πύργους στην Αλβανία, στη Σμύρνη κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή (τρομερό κεφάλαιο), στους Άγιους Τόπους, σε ερήμους στην Αφρική και την Αραβία, γενικά σε μέρη μαγικά που πάντα με εξιτάρουν. Κάτι σαν τις Χίλιες και Μια Νύχτες, δεν ξέρεις τι είναι αληθινό και τι φανταστικό, βάλε και λίγη παρωδία και λίγη σάτιρα και μπόλικη τρέλα, και έτοιμο το βιβλίο. Και εδώ νομίζω ότι δεν υπάρχει μέση κατάσταση, ή θα λατρέψει κανείς το βιβλίο και θα το απολαύσει γι' αυτό που είναι ή θα το παρατήσει στη μέση: Ευτυχώς εγώ ανήκω στην πρώτη κατηγορία, η γραφή και η τρέλα του Γουίτμορ είναι σαν να μου μίλησαν, οπότε ορμάω για το επόμενο βιβλίο, το "Το πόκερ της Ιερουσαλήμ". 9/10

Τις τελευταίες μέρες διάβασα: - Τζέιμς Τσερτς: ''Ένα πτώμα στο Κόρυο'': Είναι μέρος σειράς βιβλίων με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Ο. Φόντο εφιαλτικό, αυτό της μαρτυρικής Βορείου Κορέας. Οπότε και βλέπει κανείς αυτό που ενδεχομένως θα περίμενε. Πολιτικές ίντριγκες, πισώπλατες μαχαιριές φανταστικές και μη, τίποτα δεν είναι αυτό που δείχνει. Καταστάσεις που κάνουν τα νεύρα κουρέλια, όπως π.χ. ένα κάρο χαρτιά για να μπει βενζίνη ακόμη και σε υπηρεσιακά οχήματα. Ή να βγαίνει η πίστη ανάποδα μέχρι να δεήσει κάποιος να πιει ένα αναθεματισμένο φλιτζάνι τσάι. Ασήμαντα πάντως συγκριτικά με το να καταφέρει να μείνει ακόμη μία μέρα ζωντανός. Αυτό όμως είναι εν τέλει και το όλο νόημα. Η κατάλυση κάθε έννοιας τάξης και λογικής, έστω αυτής της ελάχιστης που είχε απομείνει. Έχω δύο- τρία non fiction σχετικά με το θέμα και επίσης ένα μυθιστόρημα γκουμούτσα, πρέπει κάποια στιγμή να τα ξετρυπώσω. - Μάξουελ Κέντον: ''Κάντυ'': Δεν κυκλοφόρησε με το όνομα του αλλά με ψευδώνυμο δύο συγγραφέων. Στην έκδοση τουλάχιστον που το έχω, δεν ξέρω τι παίζει με τις άλλες. Όντας γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του 1950, δεν ξέρω αν έγινε για να μην αντιμετωπίσει πρόβλημα με τα ήθη της εποχής του. Λίγο μάλιστα που έψαξα, διάβασα ότι αποτελεί παρωδία ενός έργου του Βολταίρου! Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από την Κάντυ, ένα νέο όσο και όμορφο κορίτσι. Κολάζει λοιπόν όσους την συναναστρέφονται, και όχι απαραιτήτως από το μακρινό της περιβάλλον. Όπου την οδηγήσουν τα βήματα της, και ένας νέος πειρασμός. Και η ίδια πάντως δεν δείχνει να προβάλλει ιδιαίτερη αντίσταση. Καλό ήταν, φάση είχε. Έχει γίνει και ταινία με τους Μάρλον Μπράντο, Ρίτσαρτν Μπάρτον. - Ρέιμοντ Κάρβερ: ''Ελέφαντας'': Δεν είχε τύχει να τον διαβάσω μέχρι τώρα. Μόνο το ''Premium horony'' του Στίβεν Κινγκ που το έγραψε ως φόρο τιμής. Τον ίδιο όμως όχι αν και με ενδιαφέρει η θεματολογία του. Που είναι ζόρικη. Πολύ. Όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των γειτόνων μας, αλλά και της δικής μας. Συζυγικοί καβγάδες, γονιών μεταξύ παιδιών, κερατώματα. Και γενικά όλα αυτά τα καλούδια που μας κάνουν συχνά-πυκνά να σπρώχνουμε καρότσια γεμάτα με παλιοσίδερα, σε χαλικοστρωμένες ανηφόρες. Η αναλογία ποιοτικών ιστοριών σε σχέση με το σύνολο δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή. Εκείνη όμως που ονομάτιζε την συλλογή, έφτανε και περίσσευε. Τι γίνεται όταν πρέπει εκτός από τα δικά μας βάρη, να φορτωνόμαστε και άλλων; Εσαεί, και με το έτσι θέλω; Χωρίς να διαφαίνεται λύση στον ορίζοντα; Κατάσταση που πραγματικά οδηγεί καρφί στη τρέλα. - Λοράν Μπινέ: ''HHhH'': Σε αυτό βασίστηκε εν μέρει το ''The man with the iron heart'', πιστεύω ότι θα μου άρεζε περισσότερο αν δεν την είχα δει. Και πάλι όμως ήταν δυνατό. Ο Ράινχαρντ Χάιντριχ ήταν υψηλόβαθμος ναζί που κέρδισε με την ''αξία του'' το προσωνύμιο του χασάπη της Πράγας. Ναι γιατί αυτό ακριβώς έκανε όταν μετατέθηκε εκεί, άρχισε να κατασφάζει τον ντόπιο πληθυσμό. Ώσπου εξόριστες και μη συμμαχικές κυβερνήσεις, αποφάσισαν να αναλάβουν δράση. Στα πρόσωπα των ηρώων (τέτοιοι ακριβώς ήταν.-), αλεξιπτωτιστών Γιαν Κούμπις, Γιόζεφ Γκάμπτσικ. Που επωμίστηκαν την αυτοκτονική επιχείρηση ''Ανθρωποειδές'' να τον αποσύρουν. Ο συγγραφέας λοιπόν έκανε έρευνα, μίλησε με ανθρώπους και καταδύθηκε σε αρχεία. Γίνονται πολλές αναφορές σε πρόσωπα, καταστάσεις και τοπωνύμια. Εν είδη δημοσιογραφικού ρεπορτάζ και με κατασκοπευτική επίφαση, έφυγε γρηγοράδα. Κάπου λίγο με κούρασαν αναφορές σε πολιτικές καταστάσεις περασμένων αιώνων, αλλά ήταν ελάχιστες. Μου άρεσε όμως όταν έμπαινε στα μάτια των χαρακτήρων του εικάζοντας τις εκάστοτε αντιδράσεις τους, ήταν ωραίο αφηγηματικό τρυκ. - Τζον Μ. Φορντ: ''Το κάλεσμα του δράκου'': Το θυμόμουν από παλαιότερα ως μέρος της πολύ αξιόλογης σειράς Fantasy Masterworks. Oπότε και όταν είδα ότι μεταφράστηκε, το μάτι μου γυάλισε. Φάντασυ σκέφτηκα και αυτοτελές, εδώ είμαστε. Και όχι, έπεσα έξω. Δεν ξέρω, ίσως να μην με τράβηξε εξαρχής το φόντο, αυτό μίας εναλλακτικής Μεσαιωνικής Ευρώπης. Που έχει σαν δαμόκλειο σπάθη, την απειλή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Τέσσερις άνθρωποι χωρίς κοινά χαρακτηριστικά, θα αναλάβουν να ανεβάσουν στο θρόνο τον Δούκα Ριχάρδο της Αγγλίας. Τα πράγματα όμως δεν θα είναι καθόλου εύκολα και τα εμπόδια πολλά. Δεν είναι κακό βιβλίο, κάθε άλλο. Πλην όμως εντελώς διαφορετικό σε ότι έχω συνηθίσει μέχρι τώρα. Ίσως να έπαιξε ρόλο και η παράξενη γλώσσα που υπάρχει για να μπάσει τον αναγνώστη στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της μακρινής εκείνης εποχής. Αν δηλαδή το καλοσκεφτώ, πέτυχε τον στόχο του! Πλην όμως κάτι που με ξένισε. Δεν ξέρω, ίσως μελλοντικά να το ξαναπιάσω. Ως τώρα όμως αποδείχθηκε η απογοήτευση της χρονιάς.

1) Ωρόρα: Ιστορίες με κοσμικές καταστροφές (σελ 238) 2) Joe Abercrombie: Το κάλεσμα του ξίφους (σελ 670) 3) Joe Abercrombie: Πριν την αγχόνη (σελ 719) 4) Joe Abercrombie: Το τελευταίο επιχείρημα (σελ 806) 5) Dean Koontz: Νύχτες τρόμου (σελ 505) 6) Ωρόρα: Ιστορίες με αγγέλους και διαβόλους (σελ 240) 7) Graham Masterton: Το τζιν (σελ 233) 8 Wilbur Smith: Το μάτι του τίγρη (σελ 408) 9) Collin Bennet: Η δύναμη του υπνωτισμού (σελ 173) 10) Len Deighton: Απόρρητος φάκελος Ίπκρες (σελ 343) 11) Hans- Christian Huf: Quo Vadis- Οι δύσκολες στιγμές της ανθρωπότητας (σελ 350) 12) Ωρόρα: Ιστορίες ανθρώπινης μοναξιάς (σελ 240) 13) Agatha Christie: Ξενοδοχείο Μετροπόλιταν (σελ 156) 14) Αύγουστος Κορτώ: Επειδή είναι η καρδιά μου (σελ 237) 15) Ursula Le Guin: Η λέξη για τον κόσμο είναι δάσος (σελ 167) 16) Louis L' Amour: Το πιο γρήγορο πιστόλι (σελ 183) 17) Ωρόρα: Ιστορίες από το περιοδικό Weird tales (σελ 240) 18) Joe Abercrombie: Μία στάλα μίσος (σελ 672) 19) Joe Abercrombie: Το κακό με την ειρήνη (σελ 736) 20) Joe Abercrombie: Η σοφία του πλήθους (σελ 736) 21) Whitley Strieber: Επικοινωνία (σελ 517) 22) Thomas Edward Lawrence: Επτά στύλοι της σοφίας (σελ 857) 23) Ωρόρα: Ιστορίες από τον κόκκινο πλανήτη (σελ 240) 24) James Church: Ένα πτώμα στο Κόρυο (σελ 352) 25) Maxwell Kenton: Kάντυ (σελ 175) 26) Raymond Carver: Ελέφαντας (σελ 154) 27) Laurent Binet: HHhH (σελ 381) 28) John M. Ford: Το κάλεσμα του δράκου (σελ 518) 29) Ωρόρα: Ιστορίες Γαλλικής επιστημονικής φαντασίας (σελ 240)

Λοιπόν να δώσω και εγώ τα νέα μου μιας και φάγαμε το ένα τρίτο του έτους. Οι στόχοι είχαν ως εξής; 1. Η ολοκλήρωση του 1100 έργου μου το οποίο ευελπιστώ να είναι μια ιστορία που θα εκδοθεί σε συνέχειες. (γράφεται) 2. Μετάφραση του ως άνω έργου στα Αγγλικά (ναι το επιχειρώ και αυτό μόνος μου) (γράφεται) 3. Ένα μυθιστόρημα εποχής που θα εξελίσσεται στο 1260 περίπου και θα έχει να κάνει με μια Βυζαντινή διπλωματική αποστολή και την εισβολή των Μογγόλων στην Ευρώπη. (αυτό έσπασε σε δύο ιστορίες, μια μικρή ιστορία που γράφεται και ένα μυθιστόρημα που θα ακολουθήσει) 4. Μια περιπέτεια δράσης, συνέχεια στη σειρά του Επιχείρηση Ιωνία. 5. Μια καινούρια περιπέτεια φάντασι. (σχεδιάζεται) 6. Μια σειρά από ποιητικά έργα. (έχουν γραφεί κάποια ήδη) 7. Μερικά διηγήματα (μικρές ιστορίες ίσως να είναι πιο ακριβές μιας και είναι κάπου 25 σελίδες το καθένα) (γράφονται δύο ήδη) 8. Μια περιπέτεια που θα έχει να κάνει με την Ανεξάρτητη Μεραρχία και τον άθλο της τον Αύγουστο του 1922 (γράφεται) 9. Το ιστολόγιο, μιας και είναι αρκετή δουλειά και αυτό (5680 λέξεις αυτή τη στιγμή) 10. Ένα βιβλιοπαιχνίδι. Προστέθηκαν ακόμα: 11. Ένα ερωτικό μυθιστόρημα (γράφτηκε) 12. Η μετάφραση στα Αγγλικά του Επιχείρηση Συρία Και φυσικά συνεχίζω.

Έφτασε και μένα η σειρά μου. Πρόκειται για το μετα-αποκαλυπτικό μυθιστόρημα Κρικ, από τις εκδόσεις Άνω Τελεία. https://anoteleia.gr/krik_polyzos_nikos

Μα τα γιασμάκια της κόρης του Ασίκη, είναι έτοιμο!

Μέχρι να μου φανεί εμένα έτοιμο, duh 😛

Ομιλείς και την Γερμανική; Το Αραβικό είναι έτοιμο, πόσες φορές θα το πούμε αυτό!

1. Να εκδώσω κάτι ολόδικό μου. Όχι ακόμη. 2. Να εκδώσω τουλάχιστον τέσσερα διηγήματα σε συλλογές. α) Στη γερμανική συλλογή Schatten aus der Sonnenwelt, το Silberne Glöckchen ertönen überall auf der Welt. β) Στη (σπονδυλωτή; ) συλλογή Σκιές της Επανάστασης, το διήγημα "Πιερ Αρτώ". β2) Δεν το μετράω, μιας και δεν είναι διήγημα, αλλά άρθρο, αλλά θέλω να το καμαρώσω: στα τελευταία Φανταστικά Χρονικά, άρθρο για το κόμικ Μπλέικ & Μόρτιμερ, με τίτλο Καθαρές Γραμμές. 3. Να τελειώσω δύο νοβελέτες: Δεν θα ξεκινήσω την προσπάθεια πριν το καλοκαίρι, μιας και αλλάξαν οι ανάγκες, αλλά θέλω πολύ να τελειώσει το πρώτο ντραφτ της μιας ως τον Αύγουστο (~25000 λέξεις) και της δεύτερης ως το τέλος του χρόνου (~40000 λέξεις). Σιγα-σιγά. 4. Το τελευταίο χέρι των διορθώσεων του ψευδοαραβικού μου. Ματώνω που το γράφω αλλά ακόμη παλεύω.