All Activity

1. Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία - Robert Fisher (σελ 131, Opera 2012, 8/10) 2. Καρτερία - Alfred Lansing (σελ 476, Λαβύρινθος 2020, 9/10) 3. Το θαυματουργό νερό - Βασίλης Βασιλικός (σελ 183, Νίκας 2018, 9/10) 4. Δεν είναι από σύμπτωση - Ryoko Sekiguchi (σελ 135, Άγρα 2015, 8,5/10) 5. Μέθεξις - Καλλιόπη Βελόνια (σελ 87, Εντύποις 2021) 6. Η έκτρωση - Richard Brautigan (σελ 175, Γράμματα 1982, 7/10)

Η έκτρωση Μια βιβλιοθήκη διαφορετικη απ' τις υπόλοιπες, ο καθένας μπορεί να γίνει συγγραφέας και να αφήσει το βιβλίο του εκεί, χωρίς να μπορεί να το δανειστεί κάνεις. Μια όμορφη και καλλιγραμη κοπέλα, που δεν αντέχει το σώμα της. Ένας Μπροτιγκαν που σε αφήνει με ένα ουδέτερο χαμόγελο στα χείλη, μη ξέροντας το γιατί. Η ιστορία μπορεί να πραγματεύεται το δυσάρεστο θέμα της έκτρωσης, αλλά δεν είναι καθόλου δυσάρεστο με τον τρόπο που το πλέκει ο συγγραφέας.

1. Veniss Underground, Jeff VanderMeer, audiobook, ~6h 2. Ο αναρχικός τραπεζίτης, Fernando Pessoa, audiobook, ~2h 3. A Master of Mysteries, L.T. Meade & Robert Eustace, audiobook, ~7h 4. The Tomb Of The Old Ones, Colin Wilson, από το The Antarktos Cycle (Chaosium's Call of Cthulhu books), audiobook, ~5h 5. The Haunted Baronet, J. Sheridan Le Fanu, audiobook, ~2h

Ο Κόμης Μόντε Κρίστο. Σχόλιο εδώ: Αλέξανδρος Δουμάς (Alexandre Dumas) -Ιανουάριος 01. Απουλήιος - Ο χρυσός γάιδαρος ή Οι μεταμορφώσεις (σελ. 291). 8.5/10 02. Τζέιμς Χογκ - Οι εξομολογήσεις ενός δικαιωμένου αμαρτωλού (σελ. 409). 9/10 03. Κλερ Κίγκαν - Ανταρκτική (σελ. 291). 8/10 04. Αλέξανδρος Δουμάς - Ο Κόμης Μόντε Κρίστο (σελ. 1.284). 10/10

Ο Κόμης Μόντε Κρίστο Τρίτο βιβλίο του Αλέξανδρου Δουμά που διαβάζω, μετά το απολαυστικό "Οι περιπέτειες του Τζον Ντέιβις" και το πολύ ωραίο "Η μαύρη τουλίπα", και αυτή τη φορά δεν δηλώνω απλά ευχαριστημένος και ψυχαγωγημένος, αλλά ολότελα μαγεμένος. Αυτές τις δέκα μέρες που κράτησε η ανάγνωσή του, πραγματικά καθηλώθηκα από την πλοκή και τη γλαφυρή και γεμάτη ζωντάνια γραφή του Δουμά, που με μοναδική ευκολία με μετέφερε πίσω στον χρόνο, σε μια εποχή δύσκολη αλλά συνάμα συναρπαστική. Πρόκειται για ένα έπος, για μια κλασική ιστορία εκδίκησης, για ένα συναρπαστικό και χορταστικό ιστορικό μυθιστόρημα γεμάτο δράση, ίντριγκες, έρωτες, εκπλήξεις και ανατροπές στην πλοκή. Είναι σίγουρα ένα προϊόν της εποχής του αλλά και του αρχικού τρόπου έκδοσής του (κυκλοφορούσε σε συνέχειες σε μια εφημερίδα, μέχρι τελικά να εκδοθεί σαν βιβλίο), σε αρκετά σημεία γίνεται πιο μελοδραματικό και ίσως πιο αργό στους ρυθμούς εξέλιξης της ιστορίας, οπωσδήποτε υπάρχουν άχρηστες ή αχρείαστες λεπτομέρειες εδώ κι εκεί, αλλά στο σύνολό του έχουμε να κάνουμε με ένα άκρως απολαυστικό μυθιστόρημα, το οποίο εκτός των άλλων σκιαγραφεί μια ολόκληρη εποχή. Δεν λέω, για τα σημερινά δεδομένα είναι ένα μυθιστόρημα που απαιτεί υπομονή, μιας και είναι βέβαια εξαιρετικά καλογραμμένο και ευκολοδιάβαστο (η γραφή κυλάει σαν γάργαρο νερό) αλλά δεν είναι για αναγνώστες που αρέσκονται σε αναγνώσματα με φρενήρεις ρυθμούς, προσωπικά όμως με άφησε πλήρως ικανοποιημένο. Και μπορεί από αντικειμενικής και λογοτεχνικής άποψης να μην αξίζει το δέκα στα δέκα, όμως από ψυχαγωγικής άποψης, για μένα, παίρνει άξια το δέκα στα δέκα. 10/10

Προσθήκη 17ου μέρους

Διάβασα την τριλογία του πρώτου νόμου. Και είμαι πραγματικά εκστασιασμένος! Εκστασιασμένος όμως έτσι; Χωρίς καμία υπερβολή! Γι' αυτό και άλλωστε την τελείωσα σε ρυθμούς εξωφρενικά γρήγορους για τα δεδομένα μου. Δεν θα προβώ σε λεπτομέρειες για τα τι και τα πως. Υποθέτω ότι έχει γίνει ήδη στο τόπικ το οποίο θα σπεύσω να διαβάσω από την αρχή. Δεν το κάνω btw πριν ολοκληρώσω το εκάστοτε βιβλίο- σειρά, για να μην φάω κάνα spoiler. Όσο και για να μπορώ να διαβάζω αποστασιοποιημένα. Παρά μόνο θα πω ότι καλοί και ωραίοι οι Λόγκεν, Τζέζαλ νταν Λούθαρ, Μπαγιάζ. Αν και παίρνοντας σαν δεδομένο τα πεπραγμένα τους, δεν ξέρω κατά πόσο τους ταιριάζουν οι συγκεκριμένοι χαρακτηρισμοί. Αλλά ο Γκλόκτα... Πω πω, αυτός ο Γκλόκτα... Δεν περίμενα ποτέ να συναντήσω χαρακτήρα που να αγαπήσω τόσο πολύ όσο οι Κόναν, Κουζέλ. Και να όμως που συνέβη! Καμμένος τελείως, και όχι απαραιτήτως σε μεταφορικό επίπεδο Την σειρά θα την ξαναδιαβάσω, αυτό είναι σίγουρο. Πλην όμως ύστερα από αρκετά χρόνια, να την ξεχάσω λίγο. Τα κεφάλαια του όμως, εκείνα με το μαύρο- αυτοσαρκαστικό του χιούμορ με τα πλάγια γράμματα... Δηλητηριώδεις σκέψεις για τους γύρω του, όσο και για τον ίδιο. Ο τρόπος δε που ''προέτρεψε'' την μεγαλειότατη να ασκήσει τα καθήκοντα της ήταν όλα τα λεφτά Απίστευτος, πραγματικά ξεπέρασε τον εαυτό του! Ξανά και ξανά λοιπόν. Μόνα τους, εκτός σειράς. Το κάνω αυτό με αποσπάσματα που μου χύνουν τα μυαλά στο πάτωμα. Καιρό είχα να διαβάσω για τόσο αντισυμβατικό χαρακτήρα, τόσο αντισυμβατική σειρά γενικά. Και το κατευχαριστήθηκα. Λίγο μόνο τώρα βλέπω να μην με έλκει η επόμενη με το βιομηχανικό της φόντο. Θα αφήσω λοιπόν να περάσει λίγος καιρός για να σταματήσει το μυαλό μου να κουδουνίζει, και θα δούμε πως θα κυλίσει και αυτή.

1) Ωρόρα: Ιστορίες με κοσμικές καταστροφές (σελ 238) 2) Joe Abercrombie: Το κάλεσμα του ξίφους (σελ 670) 3) Joe Abercrombie: Πριν την αγχόνη (σελ 719) 4) Joe Abercrombie: Το τελευταίο επιχείρημα (σελ 806)

Εξαιρετική η δεύτερη σαιζόν! Ολοκληρώνει την ιστορία της πρώτης, με τον καλύτερο τρόπο. Ανώτερη σε όλους τους τομείς νομίζω. Ιδιαίτερα οι σκηνές μάχης, που ήταν πάντα ένα από τα δυνατά χαρτιά των Castlevania, είναι απλά φανταστικές! Αν σας άρεσε η πρώτη, η δεύτερη θα σας ικανοποιήσει απόλυτα! Ανεπιφύλακτα προτεινόμενη!

1. Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία - Robert Fisher (σελ 131, Opera 2012, 8/10) 2. Καρτερία - Alfred Lansing (σελ 476, Λαβύρινθος 2020, 9/10) 3. Το θαυματουργό νερό - Βασίλης Βασιλικός (σελ 183, Νίκας 2018, 9/10) 4. Δεν είναι από σύμπτωση - Ryoko Sekiguchi (σελ 135, Άγρα 2015, 8,5/10) 5. Μέθεξις - Καλλιόπη Βελόνια (σελ 87, Εντύποις 2021)

Μέθεξις - Καλλιόπη Βελόνια Η Καλλιόπη είναι μια νέα Ελληνίδα συγγραφέας, μεταφράστρια και ποιήτρια. Όλα τα παραπάνω είναι ο τρόπος διαφυγής της από την πεζή πραγματικότητα και η εκτόνωση της. Είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή, ημερολόγιο στοχασμών. Ποίηση βγαλμένη απ' την καρδιά. " Η σάρκα μου πηγή αισθήσεων και παραισθήσεων Μηχανή παραγωγής αναμνήσεων."

Ο Ναός της Τύχης και άλλα κείμενα - Maurice Maeterlinck, σελ. 130 (5/10) Νεκρή Φύση - Louise Penny, σελ. 472 (10/10) Ο εξαποδώ και άλλες υπερφυσικές ιστορίες - Guy de Maupassant, σελ. 72 (9/10)

Ο εξαποδώ και άλλες υπερφυσικές ιστορίες Διάβασα την εικονογραφημένη έκδοση από τις εκδόσεις οξύ. Μου άρεσε πολύ η ατμόσφαιρα και στα τρία (τρομακτικά) διηγήματα του βιβλίου. Ελπίζω να πέσει ξανά κάτι στα χέρια μου από τον εν λόγω κύριο, καθώς φαίνεται ότι ξέρει να γράφει ιστορίες τρόμου.

Από ιδιώτη: 1. Λόρεν Γκροφ - Matrix (Πόλις). 9€ 2. Χιρόμι Καουακάμι - Ο σενσέι και ο χαρτοφύλακας (Άγρα). 12€ 3. Ρεζάν Ντισάρμ - Η καταποντισμένη των καταποντισμένων (Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων). 10€

Το βιβλίο μας μιλάει για την καταστροφή που συνέβη στις 11 Μαρτίου 2011 στη Φουκούσιμα της Ιαπωνίας. Το χρονικό μας το παρουσιάζει η ίδια η συγγραφέας, ζώντας στο Παρίσι όταν συνέβη. Κράτησε ημερολόγιο από τις 10 Μαρτίου έως τις 10 Απριλίου 2011. Το μαύρο αυτό χρονικό το καταγράφει με βάση τους στοχασμούς της, καθώς και με επικοινωνία που είχε με διάφορα πρόσωπα, συγγενείς και φίλους. Επίσης επισκέφτηκε το Τόκυο, τόπο καταγωγής της για να έχει μία πιο άμεση επαφή. Ένα βιβλίο καταστροφής δίχως τέλος, καμία καταστροφή δεν τελειώνει τη στιγμή που ολοκληρώνεται, συνεχίζει να ζει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων που έμειναν πίσω, προσπαθώντας να επουλώσουν τις πληγές τους. Δύσκολο αλλά αληθινό βιβλίο, με πολλές αποχρώσεις και εικόνες. 4. Δεν είναι από σύμπτωση - Ryoko Sekiguchi (σελ 135, Άγρα 2015, 8,5/10)

Charles Yale Harrison - Οι στρατηγοί πεθαίνουν στο κρεβάτι (Generals Die in Bed). Εκδόσεις Πηγή. Σελίδες: 184, Τιμή: 13,20-10%=11,88€ Ένα καυστικό ιστορικό μυθιστόρημα μας μεταφέρει στα χαρακώματα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου “Μάθαμε ποιοι είναι οι εχθροί μας – οι ψείρες, κάποιοι από τους αξιωματικούς μας και ο ίδιος ο θάνατος”. Αν και έχουν περάσει περισσότερα από εκατό χρόνια από την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, το μπεστ σέλερ Οι στρατηγοί πεθαίνουν στο κρεβάτι είναι δυστυχώς πιο επίκαιρο από ποτέ. Αυτό το συγκλονιστικό βιβλίο με την ακατέργαστη γραφή, που πρωτοεκδόθηκε το 1930, θεωρείται το πιο αληθινό ανάγνωσμα που θα διαβάσει κανείς σχετικά με την περιγραφή του πολέμου. Οι στρατηγοί ξαπλώνουν στο κρεβάτι, ενώ οι στρατιώτες πεθαίνουν στα χαρακώματα – φρικιαστικά, αφάνταστα μολυσμένοι από ψείρες και περιτριγυρισμένοι από αρουραίους που τρέφονται με τα πτώματα των φίλων τους. Δεν υπάρχουν κανόνες στον πόλεμο. Και σίγουρα δεν υπάρχει αίγλη. Η ανατριχιαστική περιγραφή των χαρακωμάτων από πρώτο χέρι έφερε τους αναγνώστες αντιμέτωπους με τη βίαιη, άσχημη πραγματικότητα της στρατιωτικής ζωής. Οι New York Times το χαρακτηρίζουν ως ένα «φλεγόμενο, διαπνέον, ιστορικό ντοκουμέντο». Οι βετεράνοι του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου μπορεί να μη ζουν πια για να διηγηθούν τις ιστορίες τους, το βιβλίο όμως αυτό αποτελεί ένα διαρκές μνημείο της φρίκης του πολέμου. Βασισμένος στις εμπειρίες του από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Charles Yale Harrison αφηγείται μια σκληρή και συγκλονιστική ιστορία ενός εικοσάχρονου άνδρα που στάλθηκε να πολεμήσει στο Δυτικό Μέτωπο. Με λιτή αλλά συναρπαστική πρόζα, ο Harrison μεταφέρει την αίσθηση της φρίκης της ζωής στα χαρακώματα. Η πεζογραφία του Harrison είναι οδυνηρή και αμείλικτη, προσφέροντας μια έντονη αντίθεση στις δοξασμένες αντιλήψεις για τον πόλεμο. Μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή, οι αναγνώστες γίνονται μάρτυρες της διάβρωσης της αθωότητας, της συντριβής της συντροφικότητας και της σκληρής ειρωνείας της φράσης «Οι στρατηγοί πεθαίνουν στο κρεβάτι». «Μας παίρνουν τα πάντα: τις ζωές μας, το αίμα μας, τις καρδιές μας- ακόμα και τις λίγες άθλιες ώρες ξεκούρασης, τις παίρνουν κι αυτές. Η δουλειά μας είναι να δίνουμε, ενώ η δική τους είναι να παίρνουν …» ------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Emiliano Monge - Ρημαγμένοι τόποι (Las tierras arrasadas). Εκδόσεις Carnivora. Σελίδες: 376, Τιμή: 19-10%=17,10€ Με ένα βαθιά πολιτικό βιβλίο, ο Εμιλιάνο Μόνχε σκιαγραφεί το σύγχρονο Μεξικό· με ένα μαύρο μυθιστόρημα απαντά με σκληρότητα στη σκληρότητα του κόσμου. Με φόντο την επικράτεια των συνόρων και πρωταγωνιστές τους ανθρώπους που παγιδεύονται από άγρια κυκλώματα, μιλά για τους αναγκαίους παρείσακτους του κόσμου και μας καλεί να βιώσουμε μέσα από την πρόζα του την ισότητα στον κίνδυνο που δεν γνωρίσαμε ποτέ, να κάνουμε μέσα από τις σελίδες του «ένα αιματοβαμμένο ταξίδι σε έναν κόσμο όπου η καλοσύνη έχει εξαλειφθεί και σχεδόν κάθε ηθικός κανόνας έχει καταρριφθεί» (David Hill, Weekend Herald). Ο Μόνχε εισβάλλει στη ζούγκλα που χωρίζει το Μεξικό από τη Βόρεια Αμερική, έχοντας ως μοναδικό φως στο πυκνό σκοτάδι τη γραφή του. Δύο άνθρωποι –έρμαια του άγριου συστήματος που τους συντηρεί–, η Επιτύμβια και ο Επιτάφιος, διακινητές ανθρώπινων ζωών, διασχίζουν πάνω στα διαλυμένα φορτηγά τα σύνορα της γης, συνθέτοντας μια σύγχρονη τραγωδία με απρόσμενη τροπή. Κι εδώ ακριβώς είναι που επιβεβαιώνεται η καθαρτική μαεστρία του Μεξικανού συγγραφέα, ο οποίος, χωρίς να παίρνει θέση, ανοίγει παράθυρα σε κόσμους διαφορετικούς από τον δικό μας, για να ανατρέψει ό,τι μέχρι τώρα θεωρούσαμε ανθρώπινο, σε μια πλοκή όπου ο έρωτας τελικά εφορμεί στην πραγματικότητα. Βασισμένος σε περισσότερες από 1.800 μαρτυρίες, ο Μεξικανός συγγραφέας απαντά με τον δικό του τρόπο στο ερώτημα του Μπρεχτ για τη σιωπή των ποιητών στους σκοτεινούς καιρούς και μας παρουσιάζει ένα μυθιστόρημα, αρχικά προορισμένο για το θέατρο, που καταγγέλλει με μοναδικό τρόπο την αποτυχία των σύγχρονων κοινωνιών, μέσα από μια σκληρή ιστορία βίας για την οικονομική μετανάστευση, που σκοπό έχει να εξανθρωπίσει και συνάμα να δώσει πρόσωπο στους πρωταγωνιστές του. «Η ρεαλιστική, θανατηφόρα επίκαιρη μυθοπλασία του Μόνχε είναι μια δυσβάσταχτη μεταφορά για τον κόσμο μας που έχει τρελαθεί. Οι χαρακτήρες του, όσο διεφθαρμένοι κι αν είναι, συχνά αποκαλύπτουν ίχνη ενσυναίσθησης, αμφιβολίας για τον εαυτό τους, ακόμα και καταπιεσμένης φρίκης» (Eileen Battersby, The Observer) και ο ίδιος, αν και αναγνωρίζει ότι δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, προσπαθεί μέσα από τις σελίδες του να ανοίξει μονοπάτια, κατά μήκος των οποίων αν πορευτούμε, δύναται να φέρουμε αλλαγές. Το μυθιστόρημα τιμήθηκε με το Premio Iberoamericano de Novela Elena Poniatowska το 2016.

Μια συλλογή από διηγήματα τρόμου θα μείνουν ανεξίτηλα στη φαντασία σας «Ορισμένα σπίτια, όπως και ορισμένα πρόσωπα, καταφέρνουν με κάποιο τρόπο να δείξουν αμέσως την κακή τους φύση. Όσον αφορά τα πρόσωπα, δεν χρειάζεται να τους προδώσει κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Μπορεί να διαθέτουν χαρούμενη έκφραση και ευφυές χαμόγελο και, όμως, λίγη ώρα μαζί τους να μπορεί να προκαλέσει την πεποίθηση ότι κάτι δεν πάει καλά: ότι είναι κακοί. Χωρίς να το θέλουν, φαίνεται να σέρνουν πίσω τους μια ατμόσφαιρα μυστικών και μοχθηρών σκέψεων που κάνει τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω τους να τους αποφεύγουν σαν να είναι άρρωστοι». «Κι έτσι, τριγυρνούσα σε όλο αυτό το μικρό κομμάτι του νησιού, ελπίζοντας ότι, με κάποιο τρόπο, θα μπορούσε να είχε βγει και αυτός εκεί χωρίς να το ξέρω, έχοντας στο μυαλό μου εκείνη την απαίσια τελευταία κραυγή του που άκουσα μέσα στο σκοτάδι. Και, τότε, η νύχτα με τύλιξε, έπεσε σαν καταραμένη χοντρή κουβέρτα από τον ουρανό και-». Ανακαλύψτε τα ανατριχιαστικά βάθη της ανθρώπινης ψυχής στο βιβλίο «Το άδειο σπίτι και άλλες ιστορίες φαντασμάτων» του Algernon Blackwood. Σε αυτή τη συλλογή, ο Blackwood προσκαλεί τους αναγνώστες να αντιμετωπίσουν τους βαθύτερους φόβους τους. Από το δυσοίωνο κενό των εγκαταλελειμμένων σπιτιών μέχρι τις συναντήσεις με ανήσυχα πνεύματα στην ερημιά, κάθε ιστορία είναι μια μαγευτική εξερεύνηση του ανθρώπινου ψυχισμού και των υπερφυσικών δυνάμεων που παραμονεύουν ακριβώς πίσω από το πέπλο της πραγματικότητας. Ετοιμαστείτε να ταξιδέψετε στο άγνωστο, καθώς συνοδεύετε χαρακτήρες που βρίσκονται εν μέσω ανεξήγητων γεγονότων. Καθώς ξετυλίγεται κάθε ιστορία, η ένταση αυξάνεται, παρασύροντάς σας αδυσώπητα προς συγκλονιστικές αποκαλύψεις που αμφισβητούν όλα όσα νομίζατε ότι γνωρίζατε για τον κόσμο. Με το αριστοτεχνικό μείγμα ατμόσφαιρας, αγωνίας και ψυχολογικής διορατικότητας, «Το άδειο σπίτι και άλλες ιστορίες φαντασμάτων» είναι μια διαχρονική συλλογή που θα γοητεύσει τόσο τους οπαδούς του υπερφυσικού όσο και τους λάτρεις του κλασικού τρόμου. Είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε τις σκιές που παραμονεύουν στο σκοτάδι; Καθώς έπεφτε το λυκόφως, το άδειο σπίτι γινόταν μια πύλη προς τον άλλο κόσμο, όπου το πέπλο ανάμεσα στους ζωντανούς και τους νεκρούς γινόταν λεπτό και τα πνεύματα των αποθανόντων περπατούσαν ανάμεσά μας. Τίτλος: Το άδειο σπίτι κ.α. (The Empty House and Other Ghost Stories) Συγγραφέας: Algernon Blackwood Εκδόσεις: Πηγή Μεταφράστρια: Άννα Βάντη Σελίδες: 244 Τιμή: 13,20-10%=11,88€ Είδος: Τρόμος

Ο Ναός της Τύχης και άλλα κείμενα - Maurice Maeterlinck, σελ. 130 (5/10) Νεκρή Φύση - Louise Penny, σελ. 472 (10/10) Ταπεινή γνώμη

Louise Penny (born July 1, 1958) is a Canadian author of mystery novels set in the Canadian province of Quebec centred on the work of francophone Chief Inspector Armand Gamache of the Sûreté du Québec. Penny's first career was as a radio broadcaster for the Canadian Broadcasting Corporation (CBC). After she turned to writing, she won numerous awards for her work, including the Agatha Award for best mystery novel of the year five times, including four consecutive years (2007–2010), and the Anthony Award for best novel of the year five times, including four consecutive years (2010–2013). Her novels have been published in 23 languages. Από wikipedia. Η Λουίζ Πένυ είναι η συγγραφέας δεκαοκτώ μυθιστορημάτων με ήρωα τον επιθεωρητή Αρμάν Γκαμάς. Εγώ διάβασα το πρώτο της μυθιστόρημα, το "Νεκρή Φύση". Δεν την ήξερα σαν συγγραφέα. Δώρο μου έκαναν το βιβλίο. Και χαίρομαι πολύ που τη γνώρισα. Το βιβλίο μου άρεσε από την αρχή μέχρι το τέλος, είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με τα όλα του. Μου άρεσε πολύ η ανάπτυξη των χαρακτήρων και το σκηνικό ενός χωριού το οποίο διαταράσσεται από έναν φόνο. Το γράψιμο της Πένυ είναι πολύ ωραίο, η ανάγνωση κυλάει γρήγορα και η ένταση είναι αμείωτη. Πρόκειται μόλις για το πρώτο βιβλίο της. Για εμένα συνιστά ένα καταπληκτικό ντεμπούτο. Θα ήθελα να δω κι άλλες γνώμες αν κάποιος την έχει διαβάσει ή τη διαβάσει κάποια στιγμή.

Ξεκίνησα το Ο Πύργος, του Franz Kafka.

Ο Γιώργος Καματερός έκανε την εμφάνισή του στην επικαιρότητα το φεβρουάριο του 1976, υποστηρίζοντας ότι ανακάλυψε το φάρμακο κατά του καρκίνου. Ο 36 χρόνος δικηγόρος άρχισε να μοιράζει με βυτιοφόρα το <<θαυματουργό νερό>> που υποτίθεται έφερνε από την Κω. Το θέμα άρχισε να αποκτά μεγάλες διαστάσεις, καθώς πολλές από τους εφημερίδες της εποχής στήριζαν τον Καματερό. Φυσικά το νερό μετά από αναλύσεις επιστημονων παρέμενε απλό νεράκι, χωρίς καμία θεραπευτική ιδιότητα, ενώ ο Καματερός υποστήριζε ότι το μυστικό κρύβεται στη σκόνη των πετρωμάτων. Τη συνέχεια της ιστορίας καθώς και την εξιστόρηση των γεγονότων θα την μάθετε διαβάζοντας το μυθιστόρημα-ντοκουμέντο του Βασίλη Βασιλικού, ο οποίος δίνει άλλο τόνο στο κείμενο, κάνοντας το ποίο προσιτό στον σημερινό αναγνώστη. 3. Το θαυματουργό νερό - Βασίλης Βασιλικός (σελ 183, Νίκας 2018, 9/10)

1. Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία - Robert Fisher (σελ 131, Opera 2012, 8/10) 2. Καρτερία - Alfred Lansing (σελ 476, Λαβύρινθος 2020, 9/10)

Καρτερία - Alfred Lansing Το βιβλίο Καρτερία του Άλφρεντ Λάνσινγκ θεωρείται η καλύτερη περιγραφή της καταδικασμένης απόπειρας του Έρνεστ Σάκλετον να διασχίσει με τα πόδια την ήπειρο της Ανταρκτικής. Το σκάφος του παγιδεύτηκε και τελικά καταστράφηκε από τους πάγους στη θάλασσα του Γουέντελ τον Οκτώβριο του 1915. Το ενδιαφέρον πλέον του Σάκλετον στράφηκε από την κατάκτηση μιας ηπείρου στη διάσωση των 27 ανδρών του πληρώματος του. Για την επιβίωσή τους επρέπε να κάνουν τα αδύνατα δυνατά και κατά κάποιο τρόπο θα λέγαμε, να πραγματοποιήσουν έναν μυθικό άθλο για τα δεδομένα της εποχής. Η ιστορία του Σάκλετον και της Καρτερίας έχει όλα τα στοιχεία μιας συγκλονιστικής αφήγησης. Είναι βασισμένη στά ημερολόγια και στις προσωπικές μαρτυρίες του Σάκλετον και των μελών του πληρώματος. Με αυτό τον τρόπο μέσα από τις σελίδες του βιβλίου παρουσιάζεται συλλογικά μια όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική εικόνα των γεγονότων.