Adicto Posted November 16, 2009 Share Posted November 16, 2009 (edited) Σκέφτηκα να ανοίξω αυτό το τόπικ με σκοπό να ανεβάσω και να σχολιάσουμε μαζί ορισμένους «περίεργους» πίνακες μεγάλων δημιουργών που μοιάζουν να σκοπέυουν να διεγείρουν το πιο δυνατό ανθρώπινο συναίσθημα: το Φόβο... Περιμένω τα σχόλια και απο άλλα μέλη (ειδικά τους horrorοπληκτους) και προτάσεις για άλλους εξίσου αλλόκοτους πίνακες! 1) Ιερώνυμος Μπος-Το προσκύνημα των Μάγων Σε αυτό το πίνακα βλέπουμε τη μεταστροφή ενός ειρηνικού και θρησκευτικού θέματος σε εφιάλτη. Εκ πρώτης όψεως ίσως αυτό δεν είναι άμεσα αντιληπτό. Για να ρίξουμε μια προσεκτική ματιά όμως... Κοιτάξτε τον Ιησού-βρέφος. Προσέξτε πόσο αλλόκοτα μικροσκοπικός είναι, το μωρό που βλέπουμε στο πίνακα δεν θα πρέπει να ζυγίζει πάνω από ένα κιλό. Προσέξτε τους τύπους μέσα στον αχυρώνα, πόσο φοβισμένοι δείχνουν. Κάποιος απο αυτούς μάλιστα παρουσιάζεται με μπλε πρόσωπο και κόκκινη μύτη! Ανεβαίνοντας πιο ψηλά παρατηρούμε τις φιγούρες που μαζεύτηκαν στην οροφή για να παακολουθήσουν το προσκύνημα των Μάγων. Ο ένας απο αυτούς είναι ιδιαίτερα τρομακτικός, με ένα κοκκαλιάρικο πρόσωπο και με βυθισμένα μάτια. Πηγαίνοντας στο φόντο βλέπουμε 2 σκηνές, 1 αριστερά και μια δεξιά. Στα δεξιά όλα φαίνονται νορμάλ. Μερικοί στρατιώτες διασχίζουν ένα ποταμό αφήνοντας τα αλογά τους νια πιούν νερό. Πάμε στα αριστερά όμως... Ένα αγριεμένο έφιππο πλήθος κυνηγάει ένα ημίγυμνο άντρα που τρέχει προς τη κορυφή ενός λόφου! Τι δουλειά έχει αυτή η σκηνή σε ένα πίνακα που έχει να κάνει με το προσκύνημα των Μάγων άραγε; Edited November 24, 2009 by Adicto Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted November 16, 2009 Share Posted November 16, 2009 Είναι ωραίος ο Ιερώνυμος. Έχει αρκετά ενδιαφέροντα, σκοτεινά έργα, με ορόσημο το The Garden of Earthly Delights http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/ba/Garden_delights.jpg Ερώτηση: επιτρέπεται να μπουν και σαν attachments οι εικόνες; Τέλος πάντων, υπάρχει και αυτός ο κυριούλης που λέγεται Pieter Brueghel el Viejo και είναι έντονα επιρρεασμένος από τον Μπος. Να και τρια έργα του... El Triunfo de la Muerte http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/10/Thetriumphofdeath.jpg Dull Gret (Mad Meg) http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f6/Mad_meg.jpg The tower of Babel http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e1/Brueghel-tower-of-babel.jpg Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted November 16, 2009 Author Share Posted November 16, 2009 Ωραίος! Το El Triunfo... είχα σκοπό να το ανεβάσω και εγώ αργότερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted November 16, 2009 Share Posted November 16, 2009 Ο θρίαμβος του θανάτου είναι πολύ μεγάλη νταρκίλα. Πρώτη φορά το είδα σε κάποιο εξώφυλο black sabbath (κάποια συλλογή ή κάτι τέτοιο). Μπορείς να κάτσεις και να κοιτάζεις τις λεπτομέρειές του για ώρες. Είναι γεμάτος από σημεία στα οποία μπορείς να εστιάσεις την προσοχή σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted November 17, 2009 Author Share Posted November 17, 2009 2. Πάπας Ιννοκέντιος, Φράνσις Μπέικον Διασκευή (αν επιτρέπεται ο όρος) ενός πίνακα του 1650 που φιλοτέχνησε ο Βελάσκεζ. Ο Μπέικον χρησιμοποίησε την αντίθεση του μώβ και του κίτρινου χρώματος για να δημιουργήσει μια στοιχειωτική εικόνα που σφύζει απο ένταση. Ο Πάπας ουρλιάζει γεμάτος μίσος και η κραυγή του φαίνεται να αντηχεί στην αιωνιότητα. Το ημιδιαφανές πρόσωπο του Πάπα συντελεί και αυτό με το τρόπο του στη διαμόρφωση της παραμορφωμένης ατμόσφαιρας του έργου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted November 17, 2009 Share Posted November 17, 2009 (edited) Πάρα πολύ ενδιαφέρον θέμα Adicto και πολύ ωραίες περιγραφές, keep them coming! Έχω κι εγώ κάποια να προσθέσω, εν καιρώ.+1 Edited November 17, 2009 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted November 17, 2009 Share Posted November 17, 2009 Περιμένω τα σχόλια και απο άλλα μέλη (ειδικά τους horrorοπληκτους) και προτάσεις για άλλους εξίσου αλλόκοτους πίνακες! 1) Ιερώνυμος Μπος-Το προσκύνημα των Μάγων Σε αυτό το πίνακα βλέπουμε τη μεταστροφή ενός ειρηνικού και θρησκευτικού θέματος σε εφιάλτη. Εκ πρώτης όψεως ίσως αυτό δεν είναι άμεσα αντιληπτό. Για να ρίξουμε μια προσεκτική ματιά όμως... Κοιτάξτε τον Ιησού-βρέφος. Προσέξτε πόσο αλλόκοτα μικροσκοπικός είναι, το μωρό που βλέπουμε στο πίνακα δεν θα πρέπει να ζυγίζει πάνω από ένα κιλό. Προσέξτε τους τύπους μέσα στον αχυρώνα, πόσο φοβισμένοι δείχνουν. Κάποιος απο αυτούς μάλιστα παρουσιάζεται με μπλε πρόσωπο και κόκκινη μύτη! Ανεβαίνοντας πιο ψηλά παρατηρούμε τις φιγούρες που μαζεύτηκαν στην οροφή για να παακολουθήσουν το προσκύνημα των Μάγων. Ο ένας απο αυτούς είναι ιδιαίτερα τρομακτικός, με ένα κοκκαλιάρικο πρόσωπο και με βυθισμένα μάτια. Πηγαίνοντας στο φόντο βλέπουμε 2 σκηνές, 1 αριστερά και μια δεξιά. Στα δεξιά όλα φαίνονται νορμάλ. Μερικοί στρατιώτες διασχίζουν ένα ποταμό αφήνοντας τα αλογά τους νια πιούν νερό. Πάμε στα αριστερά όμως... Ένα αγριεμένο έφιππο πλήθος κυνηγάει ένα ημίγυμνο άντρα που τρέχει προς τη κορυφή ενός λόφου! Τι δουλειά έχει αυτή η σκηνή σε ένα πίνακα που έχει να κάνει με το προσκύνημα των Μάγων άραγε; ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΙΔΙΚΟΣ -> Η δική μου ερμηνεία έχει να κάνει με την εποχή που φτιάχτηκε ο πίνακας και γενικότερα τα θέματα που απασχολούσαν το ζωγράφο. ένα-ένα: 1. Κοιτάξτε τον Ιησού-βρέφος. Προσέξτε πόσο αλλόκοτα μικροσκοπικός είναι, το μωρό που βλέπουμε στο πίνακα δεν θα πρέπει να ζυγίζει πάνω από ένα κιλό. Ο Ιησούς δεν είναι αλλόκοτα μικρός σε ΑΥΤΟΝ τον πίνακα. Είναι αλλόκοτα μεγάλος σε άλλους πίνακες για να τονίσουν τη θεϊκότητά του και να τον βάλουν σε εμφανή θέση στο κάδρο. Εγώ τον βρίσκω φυσιλογικό για νεογέννητο. 2. Προσέξτε τους τύπους μέσα στον αχυρώνα, πόσο φοβισμένοι δείχνουν. Κάποιος απο αυτούς μάλιστα παρουσιάζεται με μπλε πρόσωπο και κόκκινη μύτη! Το πιο πιθανό, και με την παρουσία του γαϊδάρου που θεωρούνταν τότε κατεξοχήν ζώο ενσάρκωσης των δαιμόνων, είναι αυτοί στο στάβλο να είναι είτε δαίμονες, είτε οι "αμαρτωλοί" μεθύστακες κτλ 3. Ανεβαίνοντας πιο ψηλά παρατηρούμε τις φιγούρες που μαζεύτηκαν στην οροφή για να παακολουθήσουν το προσκύνημα των Μάγων. Ο ένας απο αυτούς είναι ιδιαίτερα τρομακτικός, με ένα κοκκαλιάρικο πρόσωπο και με βυθισμένα μάτια. Και; 4. Πηγαίνοντας στο φόντο βλέπουμε 2 σκηνές, 1 αριστερά και μια δεξιά. Στα δεξιά όλα φαίνονται νορμάλ. Μερικοί στρατιώτες διασχίζουν ένα ποταμό αφήνοντας τα αλογά τους νια πιούν νερό. Πάμε στα αριστερά όμως... Ένα αγριεμένο έφιππο πλήθος κυνηγάει ένα ημίγυμνο άντρα που τρέχει προς τη κορυφή ενός λόφου! Το αγριεμένο πλήθος θα μπορούσε κάλλιστα να αναφέρεται σε κάποιο τοπικό συμβάν, π.χ. κάτι σχετικό με κηνύγι μαγισσών κτλ. 5. Τι δουλειά έχει αυτή η σκηνή σε ένα πίνακα που έχει να κάνει με το προσκύνημα των Μάγων άραγε; Επειδή ο Μπος δεν ήταν απλώς ένας ζωγράφος θρησκευτικών σκηνών, όπως πολλοί άλλοι. Μέσα από τα έργα του ήθελε να στιγματίσει και να παραδειγματίσει πολλές φορές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted November 17, 2009 Author Share Posted November 17, 2009 (edited) 3. Ανεβαίνοντας πιο ψηλά παρατηρούμε τις φιγούρες που μαζεύτηκαν στην οροφή για να παακολουθήσουν το προσκύνημα των Μάγων. Ο ένας απο αυτούς είναι ιδιαίτερα τρομακτικός, με ένα κοκκαλιάρικο πρόσωπο και με βυθισμένα μάτια. Και; Eμένα μου φάνηκε ιδιαίτερα τρομακτική αυτή φιγούρα γι'αυτό και το τόνισα. Όσον αφορά στις φιγούρες στο σταύλο θα συμφωνήσω μαζί σου. Αν και μια άλλη ερμηνεία τους συνδέει με τον Ηρώδη: Because they stand within the dilapidated stable, time-honoured symbol of the Synagogue, these grotesque figures have been identified as Herod and his spies, or Antichrist and his counsellors. Although neither identification is quite convincing, the association of the chief figure with the powers of darkness is clearly suggested by the demons embroidered on the strip of cloth hanging between his legs. A row of similar forms can be seen on the large object which he holds in one hand; surprisingly, this can only be the helmet of the second King, and still other monsters decorate the robes of the Moorish King and his servant. These demonic elements undoubtedly refer to the pagan past of the Magi. Edited November 17, 2009 by Adicto Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted November 18, 2009 Author Share Posted November 18, 2009 (edited) Σήμερα θα ρίξουμε μια ματιά σε 2 έργα (…και ναι υπάρχει λόγος γι’αυτό) Γκόγια, Ο Κρόνος καταβροχθίζει τα παιδιά του. Για πολλούς, αυτός είναι ο πιο τρομακτικός πίνακας όλων των εποχών. Ο Γκόγια (ο τελευταίος των Μεγάλων Δασκάλων του παρελθόντος και ο πρώτος των μοντέρνων όπως ονομάστηκε) στο τέλος της καριέρας του πια, γηρασμένος, κουφός και κουρασμένος απο τη φρίκη των συνεχών πολέμων, φέρνει στην επιφάνεια όλους τους φόβους και τους τρόμους του υποσυνείδητου εξαπολύοντας ,αδυσώπητα και δίχως φραγμούς, το μεγαλείο της Τέχνης του. Ο Κρόνος ανήκει σε μια σειρά έργων που ονομάστηκαν οι Μαύροι Πίνακες, τους οποιούς ο ζωγράφος φιλοτέχνησε ζωγραφίζοντας απευθείας πάνω στους τοίχους του σπιτιού του χωρίς να έχει σκοπό να τους δείξει στο κοινό. Μαγεία, κανιβαλλισμός, εξορκισμοί, σκυλιά που πεθαίνουν, δαίμονες, αυτά είναι τα γκροτέσκα μοτίβα των Μαύρων Πινάκων οι όποιοι παρεπιπτώντος δεν είχαν πάρει κάποιο όνομα απο το δημιουργό τους.Αυτό οδήγησε μετέπειτα πολλούς ιστορικούς της Τέxνης να αμφισβητήσουν το οτι το έργο αυτό απεικονίζει το Κρόνο. Γιατί αφενώς ο Γκόγια ποτέ δεν το ονόμασε έτσι, αφετέρου το θύμα δεν είναι κάποιο νεογνό παρά ενήλικος (του οποίου το φύλο αποτελεί ένα ακόμα σημέιο διαφωνίας. Κάποιοι ισχυρίζονται με βάση την εικόνα των γλουτών οτι πρόκειται για γυναίκα). Γι αυτό και ο συγκεκριμένος πίνακας π.χ ονομάζεται με διάφορα ονόματα αν και όλα επικράτησε τελικά να σχετίζονται με το Κρόνο. Ο Κρόνος (που ήταν ζωγραφισμένος στους τοίχους της τραπεζαρίας του Γκόγια) είναι αναμφισβήτα ο πιο φρικαλέος από τους Μαύρους Πίνακες. Ο Κρόνος εδώ παρουσιάζεται σα μια αρχετυπική φιγούρα που ξεπροβάλλει μέσα απο το σκοτάδι που τον περιβάλλει. Η μόνη άλλη πηγή φωτός στο έργο είναι μισοφαγωμένο κορμί του θύματός του. Έχει ήδη φάει το κεφάλι και το ένα χέρι του παιδιού του και έχει βάλει στο στόμα του και το επόμενο. Τα νύχια του δεξιού του χεριού έχουν χωθεί βαθιά μέσα στη πλάτη του θύματος. Όμως είναι τα μάτια του, το βλέμμα του αυτά που μας προξενούν το Τρόμο! Το ηλίθιο, κενό βλέμμα του που ακτινοβολεί καθαρή και ανόθευτη τρέλλα. Αξίζει να σημειωθεί εδώ οτι υπάρχουν σοβαρά στοιχεία που να δηλώνουν οτι στο πρωτότυπο έργο, πρίν μεταφερθεί στο Πράδο, ο Κρόνος απεικονίζεται με στύση! Στη μεταφορά σε καμβά το στοιχείο αυτό απαλείφθηκε και μένει σε μας να αναλογιστούμε πόσο πιο έντονο και διαταραγμένο θα φάνταζε το έργο στη πλήρη μορφή του…Φανταστείτε το γερο-Γκόγια, στο απομονωμένο σπίτι του και με πειραγμένα τα μυαλά πλέον, να δειπνεί στη φωτισμένη απο το φως των κεριών τραπεζαρία του και στο τοίχο ζωγραφισμένο το εν λόγω έργο...Μπρρρ! Είναι ο Κρόνος έργο μιας ιδιοφυίας που κατέρρεε στους γκρεμούς της τρέλλας; Η μήπως ο Γκόγια συνέλαβε την πιο πιστή απεικόνηση της αληθινής φύσης του κόσμου και των ανθρώπων; Κάποιοι άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι η έμπνευση του Γκόγια προήλθε απο έναν άλλο, παλαιότερο πίνακα που εκτίθεται μάλιστα στο ίδιο μουσείο. Ένα πίνακα που αρκετοί θεωρούν ακόμα πιο τρομακτικό και ενοχλητικό απο αυτόν του Ισπανού δασκάλου... Επόμενη στάση λοιπόν στο Φανταστικό μας μουσείο θα είναι ο...(συνεχίζεται) Edited November 18, 2009 by Adicto Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted November 18, 2009 Author Share Posted November 18, 2009 (edited) ...ο Ρούμπενς με το Ο Κρόνος καταβροχθίζει το γιο του. Ο Φλαμανδός άρχοντας του Μπαρόκ σχεδίασε το έργο αυτό το 1636. Η τεχνοτροπία εδώ, σε αντίθεση με το ομώνυμο έργο του Γκόγια, είναι συμβατική, μέσα στις γνωστές φόρμες της εποχής. Το αποτέλεσμα όμως είναι εξίσου συνταρακτικό. Ο Κρόνος εδώ απεικονίζεται σαν κάποιος που τελεί το αποτρόπαιο έργο εν πλήρει συνειδήσει, ψυχρά και υπολογιστικά κάνοντας τον ακόμα πιο τρομακτικό. Το θύμα εδώ -σε αντίθεση με το απρόσωπο θύμα του Γκόγια-απεικονίζεται σαν ένα βρέφος που σπαράζει απο τρόμο και πόνο καθώς τα δόντια του πατέρα του βυθίζονται στο στήθος του. Η έικόνα ενός μωρού που σφαδάζει με τις σάρκες του να σκίζονται, κανει τα ενστικτά μας να εξεγερθούν σπάζοντας την απόσταση ανάμεσα στο έργο και το θεατή με ένα ωμό και βίαιο τρόπο. Οι πιο βαθείς μας -αταβιστικοί, πρωτόγονοι- Φόβοι, ο φόβος του να φαγωθείς ζωντανός, ο φόβος του να δείς ένα μωρό να πεθαίνει, ξεπηδούν στην επιφάνεια και μας ταράζουν. Ρούμπενς η Γκόγια λοιπόν; Τι λέτε εσείς; Edited November 18, 2009 by Adicto Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted November 18, 2009 Share Posted November 18, 2009 Ρούμπενς φυσικά... ο Γκόγια είναι απλώς splatter .... δεν έχει ίχνος της πραγματικής φρίκης που έχει ο Ρούμπενς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted November 18, 2009 Share Posted November 18, 2009 Εμένα πάλι η τεχνοτροπία, το σκοτάδι αλλά κυρίως τα μάτια, τα μάτια στον πίνακα του Γκόγια με στοιχειώνουν. Χωρίς να βρίσκω τον πίνακα του Ρούμπενς λιγότερο δυσάρεστο, μοιάζει φρικαλέος με διαφορετικό τρόπο, πιο physical. Ο πίνακας του Γκόγια βγάζει σε μένα μια πιο ψυχολογική φρίκη, ένα eerieness που ελάχιστα έργα τέχνης έχουν καταφέρει. y esos ojos...1 - 1 το σκορ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted November 18, 2009 Author Share Posted November 18, 2009 (edited) Ο Ρούμπενς με κάνει να αηδιάσω, απο τη μία νοιώθω το πόνο (σχεδόν ακούω τη σάρκα να κόβεται) απο την άλλη σχεδόν νοιώθω τη σάρκα του στο στόμα μου. Αρκεί να τραβήξω τα μάτια μου όμως μακρυά και το αίσθημα αυτό ξεθωριάζει. Ο Γκόγια όμως με σκιάζει. Αυτό το βλέμμα δε βγαίνει απο το μυαλό μου εύκολα... 2-1 για τον Ισπανό. Edited November 18, 2009 by Adicto Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
I robot Posted November 18, 2009 Share Posted November 18, 2009 Ειχα δει τις 2 εικονες πριν κανα χρόνο και ειχα σκεφτει τοτε, πως μπορει το ιδιο ακριβως θεμα να ειναι α) απλα μια ρεαλιστικη απεικονιση φρικης (Ρουμπενς) β) μια πιο αφηρημενη εικονα που θα σε στοιχειώσει για πάντα (Γκόγια). Γκογια για μένα παρακαλώ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted November 19, 2009 Author Share Posted November 19, 2009 (edited) Νικητής ο Γκόγια λοιπόν (αν και με μικρό δείγμα...) και για εμάς ήρθε η ώρα να πάμε παρακάτω. Μαξ Μπεκμαν για σήμερα λοιπόν (θα δούμε και άλλα έργα του σε μελλοντικά ποστ): Max Beckmann, Night Αν και σχετικά άγνωστος στο πλατύ κοινό, ο Μπεκμαν συγκαταλέγεται στους γίγαντες του Μοντερνισμού, πίσω απο τους Ματίς/Πικάσσο. Όσο και αν ο ίδιος απεχθανόταν στην αρχή της καρριέρας του τον όρο εξπρεσσιονιστής, κατέληξε να θεωρείτε ο κορυφαιός εκπροσωπός του καθώς μετά το Πόλεμο κατάλαβε οτί μονό αυτός θα κατάφερνε να του παρέχει τα μέσα για να εκφράσει τη φρίκη που είχε συσσωρευτεί μέσα του. Το κορυφαίο έργο του και ίσως το πιο εφιαλτικό της Μοντέρνας τέχνης είναι η Νύχτα. Σε αυτό ο καλλιτέχνης πέρασε τη φρίκη και τη κτηνωδία που επακολούθησε στη Γερμανία μετα το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μια ομάδα ληστών εισβάλλει σε ένα γερμανικό σπίτι και σπέρνει το Χάος. Ο πατέρας πεθαίνει κρεμασμένος, η μητέρα βρίσκεται δεμένη σε ένα δοκάρι, ξεγυμνωμένη, έτοιμη να τη βιάσουν (προσέξτε το κερί που βρίσκεται πίσω της, φαλλικό σύμβολο του σοδομισμού που θα ακολουθήσει). Η κόρη στέκεται μάρτυρας της αποκρουστικής σκηνής, ενώ ο ληστής που την κρατάει παραμάσχαλα ετοιμάζεται να την πετάξει έξω απο το παράθυρο. Οι ισχνές, ξύλινες φιγούρες, τα νεκρικά χρώματα φέρνουν στο μυαλό μεσαιωνικούς πίνακες. Η ατμόσφαιρα είναι έντονα κλειστοφοβική, δεν υπάρχει κενός χώρος πουθενά, οι γραμμές είναι έντονες. Τα σώματα συνωστίζονται επώδυνα , το ένα πάνω στο άλλο μοιάζοντας έτοιμα να ξεπηδήσουν έξω απο τα πλαίσια του κάδρου.Δεν υπάρχει όμως σωτηρία απο αυτό τον Εφιάλτη... Ένα έργο-θαραλλέα δήλωση για τη βια, εν μέσω της γιγάντωσης του Ναζιστικού τέρατος. Ο Μπέκμαν είχε πολλές γνώσεις και ενδιαφέρον για τον αποκρυφισμό και το Γνωστικισμό (ήταν και μέλος της Θεοσοφικής Εταιρίας). Οι επιρροές του αυτές φαίνονται στο παρακάτω έργο που φιλοτεχνήθηκε κατα τη διάρκεια του Β΄ ΠΠ και ενω το Ναζιστικό καθεστώς του είχε απαγορεύσει να συνεχίσει να ζωγραφίζει : Max Beckmann, Death Ένας νεκρός, μια χορωδία που κρέμεται ανάποδα, διάφορα αλλόκοτα θαλάσσια τέρατα που επιδίδονται σε αισχρές πράξεις και όλα αυτά υπό την επίβλεψη ενός Ιερέα με πολλά πόδια...Πένθιμα χρώματα, ο φόβος του κενού που ο ζωγράφος πασχίζει να γεμίσει σε ένα πολύ δυνατό έργο. Edited November 19, 2009 by Adicto Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eric Draven Posted November 20, 2009 Share Posted November 20, 2009 Αν ζουσε τώρα ο Γκόγια θα του άρεσε ο ασιατικός κινηματογράφος σπλάτερ που περιέχει και baby eating. Για μένα ο Μπος είναι απ'τους ποιο φρικαλέους ever! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted November 23, 2009 Author Share Posted November 23, 2009 Θα τον ξαναδούμε το Μπος Eric! Για την ώρα θα κοιτάξουμε ένα απο τους πιο διάσημους πίνακες όλων των εποχών. The Nightmare, 1781, Ηenry Fuseli To θέμα είναι προφανές. Μια γυναίκα κοιμάται και βλέπει εφιάλτες. Στο στήθος της κάθεται ενα ινκουμπους (ο γνωστός σε όλους μας βραχνάς της Παράδοσης) και υπάρχει ακόμα ενα άλογο με δίχως κόρη μάτια. Υπάρχει μια Γερμανική παράδοση που συνδέει τα άλογα με τους δαίμονες και τους εφιάλτες την οποία προφανώς γνώριζε ο ζωγράφος. Υπάρχει έντονη αντίθεση στο λευκό χρώμα της κοπέλλας και στα ωχρά χρώματα του φόντου. Το έργο σημείωσε τεράστια επιτυχία και ο καλιτέχνης μάλιστα φιλοτέχνησε διάφορες παραλλαγές του. Ο Σιιγκμουντ Φρουντ είχε ένα αντίγραφο στο γραφείο του και ο Γιούνγκ το ανέφερε στο Man and his Symbols. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted November 23, 2009 Share Posted November 23, 2009 Παραλλαγή του "Εφιάλτη" και στην αφίσα του Gothic του Ken Russel, ταινίας του 1986. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted November 23, 2009 Author Share Posted November 23, 2009 Ωραίος Ντίνο! Έχω διαβάσει οτι αυτός ο πίνακας έχει επηρεάσει πάμπολλες ταινίες (ανάμεσά τους και το Φρανκεστάιν) αλλά το Γκόθικ δεν το είχα υπόψιν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted November 23, 2009 Share Posted November 23, 2009 Ωραίος Ντίνο! Έχω διαβάσει οτι αυτός ο πίνακας έχει επηρεάσει πάμπολλες ταινίες (ανάμεσά τους και το Φρανκεστάιν) αλλά το Γκόθικ δεν το είχα υπόψιν. Το Gothic πραγματεύεται την επίσκεψη του ζεύγους Σέλλεϊ και του Πολιντόρι στον Λόρδο Βύρονα, στη βίλλα Ντιοντάτι της Λίμνης της Γενεύης, όπου σε κραιπάλη που ακολούθησε ανακυρήχθηκε διαγωνισμός τρόμου. Ο Πολιντόρι έγραψε τον "Βρυκόλακα" του και η Μαίρη Σέλλεϊ, φυσικά, μετά από έναν εφιάλτη, το γνωστό σε όλους δημιούργημα της. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted November 23, 2009 Share Posted November 23, 2009 (edited) Ο εν λόγω πίνακας είναι και το εξώφυλλο της συλλογής 3 Gothic Novels της Penguin Classics που περιέχει τα Frankenstein, Dracula και Castle of Otranto. Δεν θυμάμαι αν το αγόρασα ή μας το είχαν μοιράσει (σε ένα μάθημα ονόματι Literature of the Fantastic, Manstredin αν το είχες πάρει και θυμάσαι, πες). Βρίσκω ενδιαφέρον ότι τα άλογα συνδέονται με τους εφιάλτες. Και γλωσσολογικά να το δει κανείς, mare είναι η αρχαία σαξονική λέξη για το άλογο και χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα (για τις φοράδες). Οπότε night-mare είναι προφανές τι σημαίνει. Τώρα αν έκανε η κότα το αυγό ή το ανάποδο...Επίσης, πέρα από το προφανές του πίνακα (το πολύ συνηθισμένο φαινόμενο sleep paralysis που γέννησε τον φόβο του incubus) ο πίνακας έχει πολλά ερωτικά υπονοούμενα από πλευράς του καλλιτέχνη για την κυρία στον πίνακα. Δεν τα θυμάμαι καλά, (πάνε και χρόνια από το μάθημα που συζητούσαμε το εξώφυλλο) Όπως και να' χει, το κοινό τον κρίνει με τα δικά του μάτια και όχι με τα μάτια του Fuseli. Edited November 23, 2009 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted November 23, 2009 Author Share Posted November 23, 2009 (edited) Στη βικιπαιδεια για το ιδιο θεμα γραφει αυτο Din (το συνδέει με τη Σκανδιναυική λέξη mara): For contemporary viewers, The Nightmare invoked the relationship of the incubus and the horse (mare) to nightmares. The work was likely inspired by the waking dreams experienced by Fuseli and his contemporaries, who found that these experiences related to folkloric beliefs like the Germanic tales about demons and witches that possessed people who slept alone. In these stories, men were visited by horses or hags, giving rise to the terms "hag-riding" and "mare-riding", and women were believed to engage in sex with the devil.The etymology of the word "nightmare", however, does not relate to horses. Rather, the word is derived from mara, a Scandinavian mythological term referring to a spirit sent to torment or suffocate sleepers.The early meaning of "nightmare" included the sleeper's experience of weight on the chest combined with sleep paralysis, dyspnea ,or a feeling of dread.The painting incorporates a variety of imagery associated with these ideas, depicting a mare's head and a demon crouched atop the woman. γράφει επίσης για τους σεξουαλικούς συμβολισμούς που σωστά προανέφερες! Edited November 23, 2009 by Adicto Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted November 23, 2009 Share Posted November 23, 2009 Εξού και η ελληνική ''Μόρα'' για όποιον έχει ακούσει γι' αυτήν μικρός. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted November 23, 2009 Share Posted November 23, 2009 (edited) Είναι σλάβικη λέξη η Μόρα. Είναι μια γυναικεία παρουσία που ρίχνεται στους άντρες στον ύπνο τους και τους ρουφάει τη σεξουαλική ενέργεια, τρέφεται μ' αυτήν. Ο άντρας το επόμενο πρωί είναι οκνηρός, αδύναμος (κάργα λογικό). Το ίδιο είναι και η succubus, δεν ξέρω αν έχουν διαφορές. Γενικά, οι γυναίκες δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε από τη Μόρα. Το ελληνικό πνεύμα που επιτίθεται στον ύπνο και σε κρατάει κάτω μέχρι να σκάσεις, ο Ίσκιος, λέγεται και Σιάνκα (που δεν μου ακούγεται κι αυτό ελληνικό). Λένε "με πάτησε Σιάνκα χθες το βράδυ". Και δεν βρίσκω εκείνη την ιστορία του Παρατηρητή με τον Ίσκιο, να πάρει... Νομίζω πως υπάρχουν και αντρικές παρουσίες, που ρουφάνε την ενέργεια από γυναίκες. Μάλλον είναι ο incubus της ζωγραφιάς, για να λέμε και τα πράγματα με τ' όνομά τους. Πάντως, το τι συμβολίζει, και αν έχει σεξουαλικά υπονοούμενα... Όλοι οι πεινασμένοι ψυχολόγοι θα καταλήξουν, βεβαίως, στο σεξ. Αντρική φιγούρα κάθεται πάνω σε κοιμισμένη, ανυπεράσπιστη γυναίκα, όμορφη και στρουμπουλή. Τι άλλο; Είναι προφανές. Όμως, προσωπικά δεν με ενδιαφέρει πώς τη βλέπει ο τύπος. Αυτό που μ' ενδιαφέρει είναι το γιατί τη διάλεξε. Τι είναι αυτό, σε ορισμένους ανθρώπους, που μαγνητίζει τα διαφόρων ειδών δαιμονικά; δεύτερο edit: ευχαριστώ για το λινκ, Ντίνο! Edited November 23, 2009 by Cassandra Gotha Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted November 23, 2009 Share Posted November 23, 2009 Και δεν βρίσκω εκείνη την ιστορία του Παρατηρητή με τον Ίσκιο, να πάρει... ΕΔΩ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.