Write off #45 (Naroualis vs Sonya)

[khar]

Ψήφισα κι εγώ. Το διήγημα της Narualis ήταν πολύ δυνατό και σοκαριστικό, αλλά, και αυτό είναι προσωπικό γούστο, περιείχε υπερβολικές ποσόστητες αίματος και splatter για το στομάχι μου.

Ευυτυχώς, διάβασα το διήγημα της Sonya δεύτερο και λειτούργησε επουλωτικά πάνω μου. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι αυτή η αίσθηση της παρηγοριάς έβγαινε μέσα από το διήγημα τόσο όσο το διάβαζα, όσο και στο τέλος που το βρήκα πολύ καλό. Είχε ατμόσφαιρα και ενδιαφέρον σαν ιστορία.

Συγχαρητήρια και στι δύο.

 

Αυτό επίσης ακούγεται σαν ενδιαφέρον write off.... λέμε τώρα.

 

Καταρχάς, ευχαρίστως να γράψω εισαγωγή σε Ντίνο και Νίκο. Θα τους περιποιηθώ, όπως τους αξίζει.

 

Όσο για το άλλο writeoff, επειδή ξέρω ότι ο mman είναι λάτρης της συγγραφής με τη μέθοδο της παλαίωσης και ο Pikei, όπως θα σου πει ο ίδιος, έχει σαν ινδιάνικο όνομα "βάλε μου deadline να δεις πώς το χάνω", θα σου πρότεινα να βρεις έναν καλύτερο τρόπο να ξοδέψεις τις χριστουγεννιάτικες ευχές σου

Edited December 27, 2009 by khar

[dagoncult]

Μου φαίνεται ότι και οι δύο παρακάμψατε λιγουλάκι το φάρο. Εγώ προσωπικά θα τον ήθελα σε πρώτο πλάνο… να γίνονται πράγματα εκεί μέσα.

 

Η ‘τελευταία επωδός’ είναι αρκετά τρομακτική και σοκαριστική ιστορία… ίσως και λίγο διεστραμμένη (αυτό αποτελεί φιλοφρόνηση). Είχα κι εγώ μερικά προβληματάκια κατανόησης. Οι εικόνες είναι πολλές και δυνατές και, ειδικά μερικές εικόνες σχετικές με την πόλη, ήταν μεγαλείο (ρίχτους ό,τι έχεις Naroualis ). Ο ρόλος του άντρα και το πάθημά του είναι όλα τα λεφτά. Μας άλλαξες τα φώτα με αυτήν την ανταλλαγή ρόλων. Αυτό ακριβώς ήταν το διεστραμμένο στοιχείο. Για τον λόγο δε λέω κάτι, μιας και ήταν στο γνωστό επίπεδο. Μια λεπτομέρεια σχετικά με τη δύναμη να βλέπει το τότε και το τώρα. Εχμ… ρε Naroualis… κι εγώ την έχω αυτήν τη δύναμη. Εννοώ ότι με τη μνήμη βλέπουμε το παρελθόν έτσι κι αλλιώς, γιατί να κάνουμε τέτοια φρικτά πράγματα τώρα… . Τον φάρο τον χρησιμοποιείς ίσα για να είσαι μέσα στην εισαγωγή. Μην ξεχάσω το βύζαγμα… μπρρρ…

 

Το ‘τραγούδι της φλόγας’ κινείται διαφορετικά. Πραγματεύεται κάτι βαθύτερο, όμως μου φάνηκε κάπως χαοτικό στα μηνύματά του. Ρε παιδί μου, λέω ότι εσύ μπορεί να έχεις ξεκάθαρα στο μυαλό σου τι θες να πεις, όμως ήθελα να το κάνεις και σε μένα πιο ξεκάθαρο. Υπάρχει και κάτι άλλο. Ίσως να κάνω κάποιο λάθος, ίσως κάτι δεν έχω προσέξει (και σε αυτήν την περίπτωση απολογούμαι), αλλά δεν βρίσκω κάπου το σκηνικό με τον φάρο και το φορτίο στην πλάτη. Εννοώ ότι, σε κάποια φάση, εκτός από την εισαγωγή, θα έπρεπε να δούμε φάρο και κουβάλημα. Αν δεν έχω χάσει κάποια πληροφορία στο ενδιάμεσο, θα έλεγα ότι κάνει την εισαγωγή σχετικά άκυρη (σε σχέση με το υπόλοιπο) αλλά δημιουργεί και ζήτημα με την ίδια την νοηματική συνέχεια στην πλοκή της ιστορίας. Ο λόγος είναι πολύ καλός.

 

Θα ψηφίσω την ‘τελευταία επωδό’.

 

ΥΓ:Αν σας φτιάχνουν οι ιστορίες με φάρους, στο ‘πέρα από τον κόσμο της ύλης’ (εκδόσεις Ωρόρα), υπάρχει μια υπερβολικά τρομακτική ιστορία που διαδραματίζεται σε ένα φάρο…

[Tiessa]

Και νάμαστε πάλι ισοπαλία. Μεγάλο το ντέρμπυ!

[Naroualis]

Χεχε, το ξαναείπα, το αποτέλεσμα αυτού του write off δινει τροφή για πολύ σκέψη...

[Sonya]

It shall be a write off to remember!

[Naroualis]

Λοιπόν, επειδή το παρατραβήξαμε (και σιγά που δε θέλαμε, μεταξύ μας, αλλά τέλωςπάντων) κι επειδή δε θέλουμε να σας φέρουμε στα όριά σας κι επειδή θέλουν να πάρουν κι άλλοι σειρά, να λήξουμε ετούτο το ένδοξο write off εδώ, με την υπογράφουσα το ποστ ετούτο να χάνει 8-9 από τη Σόνυα, πέφτοντας γενναία στο τελευταίο λεπτό του αγώνα.

 

Και πάλι σας ευχαριστούμε πάρα πολύ, ήταν ό,τι πιο διασκεδαστικό σε μονομαχία έχω κάνει ποτέ κι αν ήταν κι η Κιαρούλα έχω την εντύπωση ότι θα ήταν ακόμη καλύτερο!

 

Τες' πα. Στα δικά μας. Να λύσω απορίες, μιας και το λήξαμε πια.

 

Η Κόκκινη Πύλη, δηλαδή ο ανεμοστρόβιλος με το αίμα που ανοίγει εκείνη τη στιγμή, είναι μια πύλη στο χρόνο. Περνάς από μέσα της και βρίσκεσαι στο ίδιο χωρικό σημείο, αλλά σε άλλη χρονική στιγμή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε φαίνεται καθαρά, αλλά ο μάγος επιλέγει να επιστρέψει τη χρονική στιγμή όπου έπρεπε να γίνει η θυσία του κοριτσιού, λίγο πριν πει την τελευταία επωδό. Το κορίτσι τον βλέπει γιατί έχει εμφανιστεί δίπλα της. Εκείνος τη βλέπει και γιατί έχει επιστρέψει πίσω στο χρόνο, αλλά και γιατί έχει τη διπλή όραση. Της δίνει το μύνημά του για τους δαίμονες, και το παιδί, και τη θυσιάζει. Λέει και την επωδό και το ξόρκι ολοκληρώνεται.

 

Τώρα για το φάρο: στην πρώτη γραφή (γιατί το έγραψα τρεις φορές πριν το ανεβάσω) αντί για μέσα στο Άντρο, ο Βωμός και το Ρουμπίνι ήταν μέσα στο φάρο κι η εμφάνισηη της Κόκκινη Πύλης κάθε δέκα χρόνια εκανε το φαροφύλακα να τρελαίνεται κάθε φορά. Αλλά όταν το διάβασα κατάλαβα ότι είχε παραμπλεχτεί το θέμα κι έτσι έκοψα το φάρο, έκοψα και το φαροφύλακα κι αντί να βάλω το μαγο να κρύβεται από τη βροχή σε κάτι βράχια, τον έβαλα να κρύβεται στο φάρο.

 

Αυτά. Και πάλι ευχαριστούμε πολύ. Όπως είπε κι η Σόνυα, it will be a write off to remember.

Edited December 29, 2009 by Naroualis

[Sonya]

Οφείλω να ομολογήσω τόσο πως η νίκη ήταν ανέλπιστη (για την πένα της Ευθυμίας μιλάμε!), όσο και πως κρυφά προτιμούσα την ισοπαλία (για την ακρίβεια την κονταρομαχία ψήφο ψήφο μέχρι την τελευταία στιγμή :Ρ) και όσα θ' ακολουθούσαν (μερικά απ' τα άγρια σενάρια που προτάθηκαν από πρόθυμα μέλη :Ρ)

 

Τώρα στα διευκρινιστικά της δικής μου ιστορίας:

 

α) ο Φύλακας χάθηκε, γιατί ουσιαστικά δεν ήθελε να φτάσει στο Νησί. Είχε χάσει τον σκοπό του, απ' την στιγμή που μπλέχτηκε συναισθηματικά στην διαδικασία της μύησης, γι αυτό έπρεπε κι ο ίδιος να περάσει δοκιμασία, για να βρει πάλι τον δρόμο του.

β) το παιδί που βγήκε (μετά από πόσον καιρό; χαχαχα) απ' την βάρκα ήταν ο γιος της Ναλντίρα (που πέθανε στην βάρκα) και του Φύλακα (που επίσης πέθανε πηδώντας απ' την βάρκα), ο οποίος "ανατράφηκε" ουσιαστικά απ' τα Στοιχεία, τα οποία και τον παρέδωσαν στην Φλόγα. Πολλά νοητικά άλματα, το γνωρίζω, αλλά η αύρα του μυστηρίου ήταν λιγότερο εσκεμμένη και περισσότερο αναγκαστική, λόγω του περιορισμού των λέξεων.

[Nienor]

Τώρα που θεωρείται λήξαν πάρτε κι αυτό εδώ: Στο ιερό της Αρχόντισσας

Edited January 6, 2010 by Nienor

[Naroualis]

Ας σχολιάσω και το γραπτό της Σόνυας, μιας και το λιβανίζω εδώ και μερικές μέρες ασχολίαστο.

 

Καταρχήν, ο τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένη η τελευταία παράγραφος δεν μας κάνει σαφές αν το παιδί είναι αρσενικό ή θηλυκό (και δε θέλω σχόλια νοοτροπίας ελληνικής επαρχίας, τύπου "έχω δύο παιδιά και ένα κορίτσι" γιατί δεν έχετε δει πραγματική Άρπυια κι ούτε θέλετε να δείτε). Οπότε με την πρώτη αναγνωση εγώ προσωπικά είχα καταλάβει ότι το παιδί που φτάνει στο νησί είναι η ίδια η Ναλντίρα, άλλωστε δεν είναι ούτε δεκαπέντε ετών και το ταξίδι τους πόσο κράτησε πια;

 

Γενικά, δε διαφέρει σε τίποτε (ποιοτικώς εννοώ) από τα υπόλοιπα έργα της Σόνυας που έχω διαβάσει. Η βιασύνη και το τσεκούρι στις λέξεις φαίνεται, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι υπάρχουν και πολλές ασάφιες εξαιτίας του. Το μόνο που μου φάνηκε προσωπικά ασαφές ήταν το ποια ήταν η παρουσία που μίλησε στον Λέιρ μέσα στη θάλασσα. Αυτό δεν το καταλαβα καθόλου.

[mman]

[...] ο τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένη η τελευταία παράγραφος δεν μας κάνει σαφές αν το παιδί είναι αρσενικό ή θηλυκό [...] Οπότε με την πρώτη αναγνωση εγώ προσωπικά είχα καταλάβει ότι το παιδί που φτάνει στο νησί είναι η ίδια η Ναλντίρα, άλλωστε δεν είναι ούτε δεκαπέντε ετών και το ταξίδι τους πόσο κράτησε πια;

 

Παρομοίως. Και δεν με χάλασε καθόλου.

[Sonya]

Δεν είχα κάτσει ν' αναλογιστώ το φύλο του παιδιού, για να πω την αλήθεια. Γι αγόρι το πήγαινα, περισσότερο για να είναι ο πρώτος "ιερέας" sort of... της Φλόγας. Αλλά, πραγματικά, συμπιέστηκα τόσο τραγικά απ' τις λέξεις που κι ερμαφρόδιτο κουνάβι να έβγαινε, ευχαριστώ θα του 'λεγα. :Ρ Αλλά εννοούσα παιδί παιδί. Η Ναλντίρα είναι δεκαπέντε χρονών και πλέον φυστικωμένη, δεν την λες εύκολα παιδί... :Ρ

[Tiessa]

Δεν είχα κάτσει ν' αναλογιστώ το φύλο του παιδιού, για να πω την αλήθεια...

 

Λοιπόν, εγώ πάλι είχα φανταστεί κάτι ακόμα πιο εξωπραγματικό. Κάτι σαν να αναδυόταν η Ναλντίρα σε μια προγενέστερη κατάσταση -μικρότερη, πριν γνωρίσει το φύλακα, κάτι τέτοιο. Γι αυτό και είχα υποθέσει ότι το παιδί δεν ήταν καν πραγματικό, αλλά ότι ήταν κάτι συμβολικό.

[Nienor]

Α, κι εγώ Κι επισης δε με είχε χαλάσει καθόλου... Η φάση δηλαδή ότι θυσιάστηκε εκείνος για να κάνει η Ναλντίρα το χρέος της, μου είχε φανεί καλή σαν τελείωμα. Και ρε συ, σιγά που δε λες ένα κοριτσάκι 15 χρονών παιδί επειδή απλά έχει κάνει και κάτι παραπάνω. Άσε που οι μανάδες μας εμάς ακόμα "παιδί μου" μας λένε