aScannerDarkly Posted December 16, 2009 Share Posted December 16, 2009 (edited) Αριθμός Λέξεων: 4199 Σχόλια: Αφιερωμένο στους γνωστούς ποδοσφαιρόφιλους του φόρουμ. Επειδή δεν είμαι και τόσο γνώστης (αν και έκανα την έρευνά μου), χωρίς να είμαι και τελείως άσχετος, όποια πρόταση έχετε για να γίνει πιο πειστικός ο χαρακτήρας και οι καταστάσεις παρακαλώ να την υποβάλετε. Αυτό το κείμενο χορηγείται με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Greece . Freezing Moon.doc Edited September 4, 2010 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
greenmist Posted December 16, 2009 Share Posted December 16, 2009 Μου άρεσε! Παίζεις εύστοχα με τα συναισθήματα των χαρακτήρων σου, τους οποίους σκιαγραφείς αξιόπιστα και σε βάθος. Ίσως να υπάρχει μία "πολυλογία" που κουράζει τον αναγνώστη, όμως η εναλλαγή συναισθημάτων σε σχέση με την πλοκή τον κρατάνε "μέσα στο παιχνίδι!" Θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα δραματικό θρίλερ, όρος μη δόκιμος αλλά αυτός μου έρχεται στο μυαλό, και όχι για κλασική ιστορία τρόμου. Όσον αφορά στο ποδοσφαιρικό κομμάτι της ιστορίας, θα μπορούσες να βάλεις λεπτομέρειες για την ομάδα και το γήπεδο, καθώς και κανα δυο ιστορικές πινελιές της ομάδας που "δένουν" με τον ήρωα σου. Κάπου στην League 2 την τοποθετώ εγώ κι επειδή αναφέρεσαι στην Barnet μπορεί η ομάδα του πρωταγωνιστή να είναι και η Enfield, λόγω παραδοσιακής αντιπαλότητας, αλλά ίσως και η Leyton Orient. Αυτά θα μπορούσαν να αποτελούν απλές αναφορές στην ιστορία σου. Το γενικό αποτέλεσμα είναι καλό, μπράβο σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted December 16, 2009 Author Share Posted December 16, 2009 Έτσι όπως το σκέφτηκα, ήταν ότι είχε μια ανοδική καριέρα που δακόπηκε και πήρε την κάτω βόλτα, έτσι στην barnet "κατάντησε" αφού δεν μπορούσε πλέον να βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο. Περισσότερα στοιχεία για όλο αυτό σκεφτόμουν να βάλω, αλλά λόγω ανασφάλειας τα περιόρισα. Ίσως το κάνω στο μέλλον, αφού μαζέψω και περισσότερες γνώσεις. Ευχαριστώ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted December 16, 2009 Share Posted December 16, 2009 (edited) Ήταν όμορφο. Πικρά όμορφο... Και οι δύο χαρακτήρες είναι πειστικά σκιαγραφημένοι και αληθοφανείς. Διάβαζα για τον ποδοσφαιριστή και ένοιωσα σαν να άκουγα να περιγράφουν ένα φίλο μου, κάποτε φερελπι, ποδοσφαιριστή. Τον είδα με τα μάτια μου τον ήρωα σου να χτυπάει το Χιλιανό και να φεύγει με σκυμμένο κεφάλι για τα αποδυτήρια. Το υπερφυσικό στοιχείο ήταν δωσμένο "όμορφα" και ήταν παγερό και γοητευτικό. Θα μπορούσες ίσως να δώσεις μια εξήγηση για τη φύση της αλλά και πάλι ήταν όμορφο. Ήταν ένα πυκνό και πλούσιο διήγημα (χωρίς να φλυαρεί). Μπράβο! Edited December 16, 2009 by Adicto Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted December 18, 2009 Share Posted December 18, 2009 Πολύ καλό επίπεδο λόγου και σκιαγράφησης χαρακτήρων. Είμαι οπαδός της αντίστιξης ρεαλισμού-υπερφυσικής απειλής και την πετυχαίνεις εξαιρετικά. Ως κάθε άλλο παρά ποδοσφαιρόφιλος, βρήκα τις πληροφορίες αρκετές και δεν μπερδεύτηκα ούτε κουράστηκα απ' αυτήν την αθλητική πινελιά. Συνεχίζεις να έχεις ένα μικρό θέμα με τα αναφορικά (δες το αρχείο) και κατά τη γνώμη μου το υπερφυσικό κομμάτι εισάγεται αργά και ξαφνικά στο κείμενο, χωρίς κάποιο στοιχείο νωρίτερα. Δεν είναι εύκολο να προσθέσεις κάτι δίχως να επισκιάσεις τα ρεαλιστικά προβλήματα που περιγράφεις ή χωρίς να πέσεις στις κλασικές γραφικότητες των παραληρούντων σχιζοφρενών ("Έρχεται! Έρχεται!"). Αλλά σου έχω εμπιστοσύνη ότι θα το πετύχεις. aScannerDarkly - Freezing Moon.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dark desire Posted December 27, 2009 Share Posted December 27, 2009 Ψιλοασχετο, αλλα ο Γκας θυμιζει κατι από τον σπουδαιο Τζορτζ Μπεστ..... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted January 2, 2010 Share Posted January 2, 2010 Αρχικά, συγχαρητήρια γι' αυτήν την ιστορία. Είναι πολύ δυνατοί οι χαρακτήρες σου. Τα καταφέρνεις να μας δώσεις αρκετές λεπτομέρειες, ώστε να μπούμε στο κλίμα. Μου άρεσε που ο Γκας σκέφτεται συνέχεια, βοήθησε πολύ. Κάπου είδα γραμμένο το σχόλιο 'δραματικό θρίλερ'. Θα συμφωνήσω και θα πω ότι, το μόνο που ίσως να ήθελα διαφορετικό, θα ήταν να βάλεις τον τρόμο και την υπερφυσική αγωνία ένα κλικ πιο μπροστά (περίπου, αλλά όχι ακριβώς στο επίπεδο του δράματος), όπως γράφει και ο Electroscribe. Δεν είμαι τόσο σίγουρος, όμως, ότι μιλάω για το χρόνο εμφάνισης του υπερφυσικού, όσο για την ένταση ή την επικινδυνότητά του. Βεβαίως, η ιδέα του electroscribe (να μπει πιο νωρίς το υπερφυσικό) δίνει τη δυνατότητα να μην αλλάζει κάτι στο αίσθημα που αφήνει το ον, ενώ η δική μου (αύξηση επικινδυνότητας) μάλλον προϋποθέτει αλλαγή στους ίδιους τους σκοπούς του πλάσματος, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερος τρόμος στους ήρωες. Γι' αυτό... θα βάλω και +1 στον electro. Δεν ξέρω, δε νομίζω ότι χρειάζεται άλλα ποδοσφαιρικά στοιχεία η ιστορία σου. Είναι μια χαρά και έτσι όπως τη δίνεις. Εξάλλου, το ότι ο Γκας παίζει μπάλα δεν είναι το σημαντικότερο στο 'παγωμένο φεγγάρι'. Η Κάθριν είναι όλα τα λεφτά. Μπράβο για την προσέγγιση του χαρακτήρα της. Είχε τεράστιο ενδιαφέρον η κατάστασή της. Μπράβο. ΥΓ1: Μου άρεσε ο αγγλικός τίτλος. Μου θυμίζει ένα τραγουδάκι και, άλλωστε, η φάση συμβαίνει στην αγγλία. ΥΓ2: Εγώ σκέφτηκα τον Γκασκόιν. ΥΓ3: Για όποιον θέλει να δει πως μπλέκουμε με δεξιοτεχνία ένα πραγματικό πρόβλημα με το υπερφυσικό (κάτι που για μένα είναι το απόλυτο concept σε μια ιστορία) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ 'ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ'. Αξίζει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Keuthonymos Posted January 2, 2010 Share Posted January 2, 2010 Συγχαρητήρια για την εκπληκτική αυτή ιστορία! Πραγματικά μου άρεσε πάρα πολύ! Δε σας κρύβω οτι συγκινήθηκα! Δέθηκα απο την πρώτη στιγμή με τον Γκας όπως πιστεύω και οι περισσότεροι που όταν ήταν παιδιά και ήθελαν να γίνουν ποδοσφαιριστές (όπως κι εγώ!). Ένιωσα την αποπνικτική ατμόσφαιρα στο δωμάτιο καθώς επίσης και τον αέρα που φύσηξε απο το παραθυράκι την Καθριν. Να συμφωνήσω με τον dagoncult στο ότι δε χρειάζονται άλλα ποδοσφαιρικά στοιχεία για την ιστορία όπως επίσης και στο ότι ο Γκας μου θύμησε κι εμένα τον Πολ Γκασκόιν! Όσον αφορά τον τίτλο, μου θυμίζει το τραγούδι των Νορβηγών "Mayhem" (Black Metal). Υ.Γ: Με ποδοσφαιρικούς όρους (μιας και είμαι ποδοσφαιρόφιλος) η ιστορία σου είναι ένα πανέμορφο γκολ!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 3, 2010 Author Share Posted January 3, 2010 (edited) Σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας και χαίρομαι που σας άρεσε. Σαφώς ο στόχος μου δεν ήταν να γράψω μια αθλητική ιστορία - απλά ο Γκας ήθελε ένα επάγγελμα. Και το συγκεκριμένο ήταν ιδανικό για να το σκοπό που το ήθελα, για να περιγραφεί με έντονο τρόπο η εφήμερη δόξα και η μετέπειτα παρακμή. (Άσε που βλέπω ότι ήταν καλή κίνηση μάρκετινγκ;) ). Απλά, δεν είμαι και ο πλέον ειδικός επί του θέματος και κάποια πράγματα ένιωσα μια αμηχανία γράφοντάς τα (πχ το άρθρο), γι' αυτό και ζήτησα τις πιθανές προτάσεις σας γι' αυτό. Από κει και πέρα, είναι αλήθεια ότι το υπερφυσικό στοιχείο εμφανίζεται ξαφνικά. Δεν ήθελα όμως με τίποτα, όπως είπε και ο Electroscribe, να επισκιάσει τους χαρακτήρες και να "εκτροχιάσει" την ιστορία. Ίσως κιόλας να σκέφτηκα ότι με την ξαφνική εμφάνιση θα εντυπωσιάσει περισσότερο και θα εξυπηρετήσει καλύτερα το ρόλο του στην ιστορία, ως κάποιου τύπου "λύτρωση". Καταλαβαίνω όμως ότι μάλλον είναι κάπως άκομψη η εμφάνισή του με αυτόν τον τρόπο. ΥΓ: Φοβήθηκα ότι ο Ντούγκι θα ενέπιπτε στην κατηγορία του κλισέ. Δεν μπόρεσα όμως να αντισταθώ στον πειρασμό να τον χρησιμοποιήσω. Χαίρομαι που δεν μου την είπε κανείς. Edited January 3, 2010 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted January 8, 2010 Share Posted January 8, 2010 Μου άρεσαν πάρα πολύ οι χαρακτήρες και η μελαγχολία τους που διαπότιζε το διήγημα. Έχει μερικές πολύ δυνατές στιγμές που προκύπτουν πολύ φυσικά από το κείμενο όπως: «του χαμογέλασε και γύρισε το πρόσωπό της προς το παράθυρο. Και αυτό ήταν. Κάποτε θα μπορούσε να είχε γίνει χαμός με κάτι τέτοιο». «Θα μείνεις μόνη σου, της είχε πει. Αλλά είναι διαφορετικό να το βλέπεις να συμβαίνει στ’ αλήθεια.» Είναι πολύ σημαντικό ότι δεν «εκβιάζεις» τα συναισθήματα, γιατί έτσι είναι ακόμα πιο έντονα. Δεν μου άρεσε που άλλαξες οπτική γωνία και είδαμε την σκηνή με το αέρινο πλάσμα, πριν την δει ο ήρωας. Επίσης, δεν μου άρεσε που δεν υπήρχε κανενός είδους «αντίσταση» στην «εισβολή», έστω και σαν εσωτερική πάλη. Βρήκα και το τέλος αδύναμο. Χρειαζόταν, νομίζω, κάτι πιο δυνατό, αν και δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να προτείνω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.