Nova Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Πολλά κάτω του μετρίου και πρόχειρα ebοοk που θα κοστίζουν ελάχιστα ή καθόλου σε αντίθεση με πολλά κάτω του μετρίου και πρόχειρα βιβλία που εκδίδονται σήμερα και κοστίζουν 12, 15 ή ακόμα και 20 ευρώ, χμμμ. Θα μου κρατήσεις κακία αν προτιμήσω το πρώτο; Αλλά γιατί να μην προτιμήσουν να χρησιμοποιήσουν έναν επιμελητή και έναν διορθωτή; Τουλάχιστον οι πιο σοβαροί από τους συγγραφείς γνωρίζουν την αξία της δουλειάς που θα κάνουν αυτοί οι δύο. Μπορεί να δημιουργήσει και έναν νέο δημοφιλή επαγγελματικό προσανατολισμό Εκτιμητής βιβλίων, διορθωτής βιβλίων. Λογιστής είναι καλύτερος; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Martin Ocelotl Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Διαβάζω δυο κατηγορίες απόψεων στα προηγούμενα ποστς. Αυτή των συγγραφέων και αυτή των αναγνωστών. Οι συγγραφείς θέλουν την εξασφάλιση του πνευματικού τους έργου και οι αναγνώστες τη βολή τους. Δεν ξέρω αν υπάρχει χρυσή τομή που επάνω της να ισορροπούν τα ισοζύγια όλων των προσδοκιών μας. Θα μπορούσαμε να αντλήσουμε πληροφορίες από την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, αν αυτή δεν αποτελούσε τον πρώτο στόχο των αλλαγών. Οι αντιστοιχήσεις με σύγχρονες παρόμοιες συνθήκες (δισκογραφία) είναι εύκολες αλλά όχι πάντα εύστοχες. Η φτήνια ενός προϊόντος, οσοδήποτε κοντά στη δωρεά και αν βρίσκεται, δεν αποτελεί προοπτική οικονομικής εξασφάλισης των δικαιωμάτων του συγγραφέα (συμφωνώ με τον mman). Αν τώρα, η εξέλιξη των τεχνολογιών φέρει ευκολίες έσοδα και πλουραλισμό, αυτές θα επικρατήσουν ό,τι κι αν πει η μια πλευρά ή η άλλη. Είτε το demand καθορίζει την προσφορά, είτε το αντίστροφο, το αποτέλεσμα δεν ελέγχεται μονο από τους ενδιαφερόμενους, αλλά και από την ικανοποίηση των αναγκών του τελικού αποδέκτη του προϊόντος. Πανάκεια δεν υπάρχει όσο δεν υπάρχει και μονή κατεύθυνση στο βέλος του χρόνου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dolph Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Δηλαδή οι εκδότες πουλάνε μόνο «νταβαντζιλίκι» κατά την γνώμη κάποιων; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Υπαρχει η επιμέλεια, η διόρθωση, η βιβλιοδεσία, η διανομη και φυσικά το κέρδος μιας εκδοτικής. Πέραν τούτου και το ρίσκο που αναλαμβάνει. Όλα παίζουν ρόλο στο τελικό κόστος. Δεν υπάρχει λόγος ισοπέδωσης απο κάποιους πάνω στα γραφόμενα κάποιων άλλων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dolph Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 (edited) Η ισοπέδωση είναι χαρακτηριστικό της κοινωνίας μας, όπου όλοι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν καλύτερα την δουλειά των άλλων. Έχω βαρεθεί να ακούω το ίδιο παραμύθι ότι ο τάδε είναι «κλέφτης», ο δείνα «εκμεταλλευτής» και πάει λέγοντας. Όλοι ξέρουμε καλύτερα τα πάντα, οπότε... τί τους χρειαζόμαστε τους άλλους; Αστείο, αλλά πραγματικό. Δυστυχώς. Η σταθερή άποψή μου είναι ότι ο καθένας είναι ελέυθερος να αποδείξει ότι μπορεί να ξεπεράσει όλους αυτούς που «απομυζούν τον κόπο της εργασίας τους». Και ειδικά στην συγγραφή, τώρα που υπάρχει το print on demand, θα ήθελα να δώ πόσοι συγγραφείς (όχι φτασμένοι -που φτιάξαν το όνομά τους μέσα σε εκδοτικό οίκο) θα μπορέσουν να φτάσουν στο κοινό. Να δούμε πόσα βιβλία των 2 ευρώ θα πουλήσουν, λες και ο κόσμος αγοράζει κάτι λόγω τιμής και όχι επειδή το θέλει. Και το να θέλει ο κόσμος κάτι, ε, δεν χρειάζεται φαντασία: δεν το κάνει ο άγνωστος συγγραφέας. Τέλος πάντων, το αρχικό θέμα είναι άλλο και εκεί έχω εκφράσει ήδη την άποψή μου: Η τεχνολογία σίγουρα θα προχωρήσει. Όσον αφορά στην προστασία των βιβλίων από την πειρατεία, θέλω να πιστεύω ότι και αυτό θα λυθεί με κάποιο τρόπο. Είτε με κρυπτογράφηση που θα χρησιμοποιεί κβαντική μηχανική και θα κάνει απίθανο να μπορέσει κάποιος να σπάσει το κλείδωμα, είτε με το κυριότερο «όπλο» που πραγματικά βλέπω να έρχεται: Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι δεν θέλουμε 1.000.000 βιβλία στο e-book μας ή 1.000.000.000 τραγούδια στο i-pod μας. Θα συνειδητοποιήσουμε δηλαδή ότι πρέπει να ξαναγίνουμε εκλεκτικοί και να ξοδεύουμε τον χρόνο μας μόνο όπου πραγματικά υπάρχει λόγος. Και εκεί θα δίνουμε τα χρήματά μας, όπως τώρα δίνουμε για ένα καλό βιβλίο, για ένα καλό γεύμα σε εστιατόριο (και τα σουβλάκια καλά είναι, αλλά η Σπονδή είναι καλύτερη), ή μια καλή πόρνη (για όσους κάφρους το κάνουν αυτό). Αλλά ας περιμένουμε και τις εκπλήξεις του μέλλοντος. Το Μέλλον ξέρει περισσότερα από εμάς Edited January 5, 2010 by dolph Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Βασικά, και οι συγγραφείς είμαστε ΚΑΙ αναγνώστες, οπότε θα'πρεπε να μας απασχολεί και στα δύο επίπεδα. Είναι σίγουρο πως δεν μπορούμε ν'αναστείλουμε την εξέλιξη, αλλά θα πρέπει να τολμάμε να βλέπουμε το πρόβλημα κατάματα και να προσπαθούμε να βρίσκουμε λύσεις για τα όποια μειονεκτήματα αυτού, που δεν είναι λίγα, στην προκειμένη περίπτωση. Και, πράγματι, όσο φτηνό και να είναι ένα προιόν δεν συνεπάγεται ότι ο άλλος θα το πληρώσει. Η σύγκριση με την μουσική βιομηχανία είναι -κατά τη γνώμη μου- εύστοχη, γιατί δείχνει την τάση του 'καταναλωτή', όπως είναι σε κάθε περίπτωση ένας αναγνώστης (ή ένας ακροατής μουσικής). Η τάση αυτή την στιγμή είναι να γίνεται κομμάτια μία ολοκληρωμένη δουλειά (άλμπουμ) και να μπορεί να πωλείται ένα-ένα το κάθε κομμάτι, και μάλιστα ΑΦΟΥ το ακούσεις. Παρόμοια -φαντάζομαι- θα μπορεί να πωλείται ένα-ένα διήγημα, και μάλιστα αφού διαβάσεις ένα μέρος του ή μία κριτική/κριτικές άλλων χαρούμενων αναγνωστών (παίζει κι αυτό), ή κεφάλαια (με την σειρά πιθανά) σε μεγαλύτερα έργα. Θα αποκτήσουμε μία νέα στόφα κριτικών, που θα καθορίζουν τις πωλήσεις σε πραγματικό επίπεδο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Και θα οδηγήσει, αναπόφευκτα- τον συγγραφέα σε μία προσπάθεια να γράφει κεφάλαια/χιτάκια (όπως περίπου ανέφερε και η μελισσούλα) για να κρατήσει το ενδιαφέρον των αναγνωστών, κάτι που μπορεί να προσφέρει φοβερές δουλειές, αλλά και απλά μπεστσελερίστικες δουλειές που κανουν ένα πουφ και μετά ξεχνιούνται δια παντός... ΑΥτά όλα ήδη υπάρχουν, βέβαια, απλά θ'αλλάξει ο τρόπος που θα γίνεται. Δεν είναι κακό να το προλάβουμε ή να το συνειδητοποιήσουμε. Ίσως καταφέρουμε, με τα νέα δεδομένα, ν'αλλάξουμε και την ήδη υπάρχουσα κατάσταση της γενικότερης 'φτήνιας'... Όλα παίζουν... Ως αναγνώστρια, πάντως, πάντα θα με συγκινεί περισσότερο ένα βιβλίο σε χαρτί...την αφή, την μυρωδιά, τον ήχο της σελίδας που γυρίζει δεν μπορεί να τα αναπαράγει κανένα μηχανάκι, όσο καλό κι αν είναι. Και παρόλο που είμαι κάργα γκατζετού (σε βαθμό αηδίας), μερικά πράγματα δεν τ'αλλάζω! Θα το πάρω το μηχανάκι ...κάποτε... αλλά τα βιβλία μου θα είναι οι θησαυροί του σπιτιού μου (κι ως συγγραφέα, με ελκύει ιδιαίτερα το γεγονός ότι δεν θα χρειάζεται να τρέχω σε 10 εκδοτικούς για 12 χρόνια για να βγάλω ένα βιβλίο μου στον κόσμο) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Δηλαδή οι εκδότες πουλάνε μόνο «νταβαντζιλίκι» κατά την γνώμη κάποιων; Υπαρχει η επιμέλεια, η διόρθωση, η βιβλιοδεσία, η διανομη και φυσικά το κέρδος μιας εκδοτικής. Πέραν τούτου και το ρίσκο που αναλαμβάνει. Επίσης, η διανομή και η διαφήμιση, που είναι ΠΟΛΥ σημαντικά. Καθώς και το όνομα του οίκου που μερικές φορές μπορεί να είναι συνώνυμο του ποιότητα. Αυτά τα πλεονεκτήματα δεν τα έχουν οι αυτοεκδόσεις. Αν είμαι off-topic, sorry... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Επίσης, η διανομή και η διαφήμιση, που είναι ΠΟΛΥ σημαντικά.Καθώς και το όνομα του οίκου που μερικές φορές μπορεί να είναι συνώνυμο του ποιότητα. Κάποια στιγμή, και δεν είναι πολύ μακριά αυτή η στιγμή, η διανομή και η διαφήμιση θα γίνεται κυρίως on line, πιθανά σε σάιτ των εκδοτικών (αν υπάρχουν ακόμα κι αυτοί, πάντως όχι με την σημερινή τους μορφή). Τα λίγα kbs ενός βιβλίου δεν χρειάζονται καν πραγματικό χώρο πώλησης (άρα και διανομής και διαφήμισης), άρα δεν χρειάζονται ένα βιβλιοπωλείο... Μπορεί να γίνουν σαν τα σημερινά βίντεο κλαμπ, τα οποία επίσης κινδυνεύουν να εκλείψουν λόγω της πειρατείας...και κάνουν κι οι ίδιοι πειρατεία για να επιβιώσουν... Από την άλλη, δεν νομίζω τελικά πως θα εγκαταλείψουν τόσο εύκολα τους θρόνους τους οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι, μάλλον θα προσπαθήσουν να μοιράσουν την νέα τούρτα, αφού πρώτα την φτιάξουν στα μέτρα τους. Πχ γνωστός εκδοτικός εν Ελλάδι, πουλάει ήδη το μηχανάκι, με το οποίο σου δίνουν δωρεάν και πέντε (αν θυμάμαι καλά) παλαιότερα βιβλία γνωστών τους συγγραφέων (σε e-μορφή)... Για να το προωθούν οι ίδιοι, τα έχουν ήδη σκεφτεί όλα αυτά, και πιθανά τσάμπα αγχωνόμαστε (για την ύπαρξή τους τουλάχιστον), αφού -μάλλον- έτοιμη θα μας την σερβίρουν την τούρτα (πάλι)... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Κάποια στιγμή, και δεν είναι πολύ μακριά αυτή η στιγμή, η διανομή και η διαφήμιση θα γίνεται κυρίως on line, πιθανά σε σάιτ των εκδοτικών (αν υπάρχουν ακόμα κι αυτοί, πάντως όχι με την σημερινή τους μορφή). Αυτό δε σημαίνει ότι ο συγγραφέας δε θα χρειάζεται κάποιον για να του κάνει (πάλι) αυτή τη δουλειά. Δέσ'τε π.χ. τις εταιρείες που σου υπόσχονται υψηλά google ratings (διαφήμιση), τις εταιρίες που φτιάχνουν προγράμματα για να κλειδώνουν τα λογισμικά, τις εταιρείες που διαμεσολαβούν για authentication σε πωλήσεις (paypal, VeriSign) κλπ. Πιστεύω ότι η διανομή και διαφήμιση δε θα μπορούν ποτέ να γίνουν με την ίδια επιτυχία από ερασιτέχνες συγγραφείς, ακόμα κι αν αλλάξει το μέσον. Τέλος, μια πλάγια ματιά μπορείτε να ρίξετε στο τι συμβαίνει ήδη στον επιστημονικό τύπο. Το περιοδικό Research Information στο οποίο είμαι συνδρομητής, υποτιτλίζεται "The international magazine for online content and information management" και έχει φτάσει ήδη στο 45ο τεύχος του. Εκεί θα δείτε ότι οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι είναι ήδη έτοιμοι για το μέλλον... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Εκεί θα δείτε ότι οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι είναι ήδη έτοιμοι για το μέλλον... E, ναι, συμφωνούμε σ'αυτό! Δεν παραδίδουν τον θρόνο, λέμε! Εμείς τι θα κάνουμε, που θα μας τα παίρνουν χοντρά κι απ'τα λιγότερα (σαν τις ελληνικές κυβερνήσεις, ένα πράγμα) Ρητορική είναι η ερώτηση... Εγώ πάντως, έτσι για να διαμαρτυρηθώ, θα πάω να ρίξω λίγο καφέ με κανέλα στις σελίδες του ...και το τέρας, για να αποκτήσει κι αυτό τα παράσημά του (την έχει ήδη γλυτώσει πολλές φορές, και με προκαλεί να το λερώσω επιτούτου. Τώρα έχω και δικαιολογία!) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mort13 Posted January 5, 2010 Author Share Posted January 5, 2010 Δεν νομίζω ότι μπορούμε να συγκρίνουμε την μουσική βιομηχανία με τα βιβλία. Είναι εντελώς διαφορετικά προϊόντα. Μουσική ακούνε όλοι λίγο ή πολύ. Βιβλία ή διαβάζεις ή δεν διαβάζεις (υπάρχουν άτομα που διαβάζουν "λίγο" ή περιστασιακά, αλλά αυτοί είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα και σίγουρα δεν είναι αυτοί που επηρεάζουν τις πωλήσεις). Στη μουσική μπορεί να υπάρξει η λογική του στυλ "μου αρέσουν 3 από τα τραγούδια του άλμπουμ οπότε θα αγοράσω/κατεβάσω/αντιγράψω μόνο αυτά" αλλά στο βιβλίο τι θα πεις; "Μου άρεσε μόνο ο πρόλογος, το 17ο και το 23ο κεφάλαιο"; Δεν υπάρχει αυτό. Το βιβλίο το "παντρεύεσαι" όλο, με τα καλά και τα κακά του. Και το παντρεύεσαι για αρκετό καιρό. Με τη μουσική κατεβάζεις τώρα ένα άλμπουμ, σε 1 ώρα το έχεις ξεπετάξει. Με τα βιβλία δεν ισχύει αυτό (εκτός αν είσαι η Naroualis ) Επίσης, χωρίς να θέλω να φανώ ελιτιστής, ο μέσος τακτικός αναγνώστης έχει ένα... επίπεδο να το πω; Να το πω έτσι. Πιστεύω ότι σε όλους μας αρέσει να "ανταμοίβουμε" τους αγαπημένους μας συγγραφείς. Σίγουρα θα υπάρξουν άτομα που θα προτιμήσουν να κατεβάσουν παράνομα ένα βιβλίο ακόμα κι αυτό θα έκανε μόνο 1 ευρώ, αλλά αυτοί έτσι κι αλλιώς δεν θα αγόραζαν ποτέ το βιβλίο αφού αυτή είναι η φιλοσοφία τους. Το βιβλίο "Little Brother" του Cory Doctorow (ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι υπέρμαχος της ελεύθερης διακίνησης αρχείων και καλλιτεχνικών έργων στο διαδίκτυο) διατίθεται δωρεάν από το site του αλλά ακόμα κι έτσι μπήκε στη λίστα των best-seller των New York Times! Το αναγνωστικό κοινό πάντα ανταμείβει τους καλούς καλλιτέχνες. Αλλά ακόμα κι αν υπάρξει "λίγη" πειρατεία, αυτή κατά την γνώμη μου καλό κάνει σε ένα καλό βιβλίο. Το διαβάζουν περισσότερα άτομα και κάποιοι από αυτούς θα το αγοράσουν ή θα αγοράσουν το επόμενο βιβλίο αυτού του συγγραφέα. Κι αυτό δεν είναι υπόθεση, έχει αποδειχθεί από συγγραφείς σαν τον Doctorow που είδαν τα βιβλία τους που έβαλαν ελεύθερα στο internet να γίνονται best seller. Με τα λόγια του ίδιου του Doctorow: Most people who download a book don’t end up buying it, but they wouldn’t have bought it in any event, so I haven’t lost any sales, I’ve just won an audience. Γενικά πιστεύω ότι ο μέσος αναγνώστης θα συνεχίσει να αγοράζει βιβλία, είτε σε χάρτινη είτε σε ηλεκτρονική μορφή. Δεν θεωρώ ότι η εξάπλωση των ηλεκτρονικών βιβλίων θα θέσει σε κίνδυνο την βιομηχανία του βιβλίου, αντίθετα πιστεύω ότι θα την τονώσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Μου άρεσε μόνο ο πρόλογος, το 17ο και το 23ο κεφάλαιο"; Δεν υπάρχει αυτό. Το βιβλίο το "παντρεύεσαι" όλο, με τα καλά και τα κακά του. Και το παντρεύεσαι για αρκετό καιρό. Δεν είπα αυτό. Αλλά, πες μου ότι δεν έχεις αφήσει ποτέ βιβλίο στην μέση γιατί δεν μπορούσες να το τελειώσεις απ'τη βαρεμάρα, πχ, ή επειδή απλά δεν σου ταίριαζε! Το βιβλίο, όμως, σου έμεινε. Από την άλλη, δεν θα ξαναγόρασες βιβλίο του ιδίου. Κι επ'αυτής της βάσεως: μην σου πω ότι με έπεισες σε μεγάλο βαθμό για όλα τα υπόλοιπα! Πάω να πιω τον βραδυνό μου καφέ να το διαλογιστώ λίγο... Και μου'βαλες ιδέες τώρα, με τον κο Doctorow! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 5, 2010 Share Posted January 5, 2010 Με τη μουσική κατεβάζεις τώρα ένα άλμπουμ, σε 1 ώρα το έχεις ξεπετάξει. Αυτό, όμως, θέλω να το σχολιάσω. Η μουσική δεν είναι της ξεπέτας. ΥΠάρχουν μουσικοί και τα έργα τους, που είναι της ξεπέτας, αλλά δεν είναι συλλήβδην ό,τι κυκλοφορεί ένα ξεπέταγμα και μετά τέρμα. ΑΝτίθετα, μάλλον ακούς κάτι ξανά και ξανά, ειδικά όταν σου αρέσει, κι ασχολείσαι μαζί του, περισσότερο απ'ό,τι ασχολείσαι μ'ένα βιβλίο. Τι στο καλό, υπάρχουν άλμπουμ που τα είχα στο Γυμνάσιο, και πήρα και τα ξαναπήρα σε cd για να τα έχω μια ζωή! Από την άλλη, ακούγεται όντως λίγο ελιτίστικος ο συσχετισμός, γιατί άνθρωποι που κατεβάζουν μουσική, βιβλία και ταινίες υπάρχουν πάρα πολλοί. Το πόσοι απ'αυτούς 'ανταμοίβουν' τελικά αυτούς που τους αρέσουν, έχει να κάνει με την εκτίμηση του 'καταναλωτή', αναγνώστη ή ακροατή προς τον δημιουργό, είτε αυτός είναι μουσικός είτε συγγραφέας... Σωστά τα υπόλοιπα που λες, αλλά σε μεγάλο βαθμό ο ακροατής/αναγνώστης και γενικά αποδέκτης μιας μορφής τέχνης στην εποχή μας, έχει μέσα του πολύ έντονο το στοιχείο του καταναλωτή (με ό,τι συνεπάγεται αυτό), εξ'ου και συχνά καθοδηγείται εντέχνως (τώρα, μάλλον βγήκα off topic. παρακαλώ συνεχίστε, πάω να φτιάξω τον καφέ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Martin Ocelotl Posted January 6, 2010 Share Posted January 6, 2010 +1 στο σχόλιο του Tauntaoun13 Αυτά που αναφέρει μου μοιάζουν για καλύτερο σενάριο του μέλλοντος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest melissoula Posted January 6, 2010 Share Posted January 6, 2010 Η γνώση και η σκέψη , ήταν πάντα άυλες. Ο Φρέντι Μέρκιουρυ τραγουδάει I want to break free και τραγουδώντας το κάποιος και στο δρόμο ακόμη μεταφέρει το μύνημα. He wants to break free. Θα του βάλουμε copyright; Κάπως έτσι και στο Ιντερνετ, η ψηφιακή έκδοση ενός βιβλίου θα μεταφερθεί πολύ πιο γρήγορα και σε πολύ περισσότερους από ότι τυπωμένο. Μεταφερόμενη η σκέψη, αν είναι ενδιαφέρουσα, θα την ζητήσουν πολύ περισσότεροι, και, θεωρητικά, θα επιτελέσει το τελικό της έργο, την όποια ζύμωση καταστάσεων ή πράξη, πολυ γρηγορότερα. Μέχρι εδώ όλα καλά. Ερχόμαστε λοιπον στο φλέγον σημείο. Ποιός θα ποτίσει τη ρίζα; Copy, email, free download, torrent. Μερικοί τρόποι με τους οποίους η σκέψη προχωράει χωρίς κανένα πότισμα για τη ρίζα που δεν είναι άλλη από τον συγγραφέα. Γιατί να ξαναπαράγει σκέψη; Εδω πρέπει να αναφέρω μια προσωπική μου άποψη. Οι μεγάλοι συγγραφείς, όπως και κάθε άνθρωπος που θεωρεί ότι έχει ενα σημαντικό προιόν να προσφέρει, θέλουν να πληρωθούν γι'αυτό και μάλιστα αντίστοιχα της αξίας που πιστεύουν ότι προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Το τζάμπα, στην ποιότητα, δεν υφίσταται. Αν λοιπόν η ρίζα της σκέψης οι ανα τον κόσμο συγγραφείς , χρειάζονται Χ λιτρα νερό για να ποτιστούν, μας είναι αδιάφορο αν αυτά θα προκυψουν από 1,000,000 σταγόνες ή 1,000 κανάτες. Θεωρητικά λοιπόν θα έλεγα ότι είναι δυο τα ερωτήματα που πρέπει να διερευνήσουμε Θα κάνει η ηλεκτρονική έκδοση περισσότερους να θέλουν να διαβάσουν; Η ποσότητα των χρημάτων που τελικά θα προκύψουν, πρός την ρίζα, θα είναι ικανή για να θρέψει τους συγγραφείς ωστε να συνεχίσουν να παράγουν; Αφού αν δεν συνεχίσουν να παράγουν, δεν τίθεται θέμα συζήτησης. Στο πρώτο βλέπουμε αμέσως κάτι. Το αναγνωστικό κοινό που χθές δεν διάβαζε σήμερα θα διαβάσει ίσα κι επειδή μπορεί να το βρεί φθηνότερα; Που θα βρεί το χρόνο, την όρεξη και τη διάθεση, παράγοντες που τον εμπόδιζαν να διαβάσει και τα αναλογικά βιβλία;Οπότε οι πιθανότητες οι 1000 κανάτες (αναγνώστες αναλογικών) να γίνουν 1 εκ αναγνώστες ψηφιακών φοβάμαι ότι είναι πολυ μικρές. Στο δεύτερο εμπλέκονται οι διαδικασίες της έκδοσης της διανομής και της πειρατείας φυσικά. Αν μπορείς να πάρεις κάτι τζάμπα γιατί να το πληρώσεις; Οπότε από τους ήδη λίγους της πρώτης ερώτησης, προκύπτουν ακόμη λιγότερα έσοδα ενεκα της δεύτερης.... Δεν νομίζω ότι μπορούμε να συγκρίνουμε την μουσική βιομηχανία με τα βιβλία. Είναι εντελώς διαφορετικά προϊόντα. Μουσική ακούνε όλοι λίγο ή πολύ. Βιβλία ή διαβάζεις ή δεν διαβάζεις (υπάρχουν άτομα που διαβάζουν "λίγο" ή περιστασιακά, αλλά αυτοί είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα και σίγουρα δεν είναι αυτοί που επηρεάζουν τις πωλήσεις). Ο κύριος λόγος που η μουσική δεν έχει πεθάνει στην ψηφιακή εποχή ίναι γιατί η μουσική διαθέτει μια αναντικατάστατη "αναλογική" διάσταση. Που δεν θα γίνει ποτέ ψηφιακή κι αυτή πουλάει και ποτίζει έτσι το κύκλωμα της: Τις συναυλίες. Μάλιστα, η διάδοση του τραγουδιού ψηφιακά, ακόμη και τζάμπα, προωθεί τις συναυλίες αφού στην ουσία είναι τζάμπα διαφήμιση. Ελκύοντας στην συναυλία ποσοστιαία πολύ περισσότερο κόσμο. Ακόμη, όσο πιο ψηφιακά γίνονται όλα και άυλα, τόσο περισσότερο ο ακροατής θα θέλει να δεί το είδωλο του σε δράση, ζωντανό. Οι συγγραφείς δεν είναι άνθρωποι της παράστασης αλλα της σκέψης. Πόσοι θα πήγαιναν στο Ολυμπιακό Στάδιο να ακούσουν τον Στέφεν Κίνγκ να διαβάζει; Να μια σκέψη που πουλάει. Ο Στέφεν Κίνγκ, σε μια εμφάνιση στο τάδε στάδιο θα διαβάσει ενα καινούργιο μυθιστόρημα που ΔΕΝ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ!!!!!!! Είσοδος 250 ευρώ το άτομο. Ακόμα και έτσι όμως το διάβασμα είναι μια προσωπική διαδικασία . Ο αναγνώστης όταν διαβάζει θέλει να είναι μόνος με τις σκέψεις του, δεν κάνει ομαδικο διαλογισμό. Το μόνο που απομένει κατα τη γνώμη μου στους συγγραφείς να αποκομίσουν από την ψηφιακή υπερδιάδοση των γραπτών και ιδεών τους, είναι η αύξηση των αναγνωστών που θα θέλουν να έχουν στο ράφι τους πλέον, το βιβλίο που αγάπησαν και ίσως αρχικά διάβασαν τζάμπα. Οπως άλλοι έχουν το εισητήριο από μια συναυλία. Πόσοι όμως θα είναι αυτοί; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Celestial Posted January 6, 2010 Share Posted January 6, 2010 Κι εγω με τον tauntoun συμφωνω το σεναριο της μελισουλας απλα δε μπορω να το δω ο ανθρωπος γραφει για καποιο λογο, για να εκφραστει, κι οχι για να μαζεψει χιτς η να βγαλει λεφτα, το σπαινιο ειδος ανθρωπου που γραφει για τα χιτς - μαρουλι συνηθως γραφει ρηχες παπα.... τελοσπαντων και δεν θα τον διαβαζα ουτως η αλλως . Ξερω πολυ κοσμο που γραφει ονλαιν πεζα - κομιξ αλλα και κοσμο που ζωγραφιζει και δινει ονλαιν της ζωγραφιες του ( τζαμπα ) και απλα εχουν ενα donate στη σελιδα τους, και ξερετε κατι τελικα οι καλοι βγαλανε χρηματα, και οι καλοι και ιδεαλιστες με τα χρηματα που βγαλανε εκδοσαν οτι ειχαν στη σελιδα τους και αυτο που εκδοσαν πουληθηκε ... το μελλον ειναι ηδη εδω, ηταν απο την εποχη του γουδεμβεργιου, την εποχη του hardback - papaerback, την εποχη των pdf πριν τα e-readers, και εδω θα μεινει, δυστυχως το βλεπω να μενει με ακριβα για το κοστος τους e-books και για τη ποιοτητα τους λογοτεχνηματα τα οποια ευτυχως θα μπορουμε με τον α η β τροπο να τα διαβαζουμε και να τα κρινουμε, και ισως να εχουμε και την επιλογη να υποστηριξουμε αμεσα το συγγραφεα αν μας αρεσουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest melissoula Posted January 6, 2010 Share Posted January 6, 2010 .... ο ανθρωπος γραφει για καποιο λογο, για να εκφραστει, κι οχι για να μαζεψει χιτς η να βγαλει λεφτα...... .......λογοτεχνηματα τα οποια ευτυχως θα μπορουμε με τον α η β τροπο να τα διαβαζουμε και να τα κρινουμε, και ισως να εχουμε και την επιλογη να υποστηριξουμε αμεσα το συγγραφεα αν μας αρεσουν.... Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα προέκταση. Ο συγγραφέας δηλαδη δεν θα πουλάει παρά ελάχιστα, direct, αφού όλα τα υπόλοιπα θα είναι κόπιες που θα διαδίδονται τζάμπα, όμως, αν αρέσει πολύ, μπορει να βγάλει στο μπλογκ του ενα μπατονακι που να λέει "donation" . Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nova Posted January 6, 2010 Share Posted January 6, 2010 (edited) Κάπως έτσι δε δουλεύει και η Wikipedia, δε ζητάει χρήματα για να σε αφήσει να δεις τις σελίδες τις, αλλά μια φορά το χρόνο ζητάει από όποιον θέλει να προσφέρει χρήματα για να συνεχίσει να δουλεύει. Πριν από μερικές ημέρες μαζέψαν (μέσα σε μόνο 8 εβδομάδες! ) 7,500,000$ που είχαν ανάγκη για να συνεχίσουν να λειτουργούν. Ο συγγραφέας θα μπορούσε να ζητήσει χρήματα για να συνεχίσει να γράφει. Θέλετε τη συνέχεια του Α βιβλίου; Δωρίστε. Θέλετε να διαβάσετε κάτι άλλο από τον ίδιο συγγραφέα; Δωρίστε. Αν φυσικά μαζέψει εκατό μόνο ευρώ, τότε πήρε την απάντηση για την ποιότητα του βιβλίου... Επίσης κανένας δεν αναφέρθηκε στα δικαιώματα του βιβλίου. Βιβλία γίνονται ταινίες ή σειρές και οι συγγραφείς μπορούν να βρουν δουλειά στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση. Αν μαθαίνατε πως η Ρόουλινγκ έγραψε το σενάριο για τη Β ταινία, δε θα το προσέχατε και κάποιοι από εσάς δε θα πήγαιναν να το δουν. Έχω δει τόσα έργα βασισμένα σε ταινίες του Στέφεν Κίνγκ, ακόμα και εκείνες που ήταν μεγάλες πατάτες, γιατί εμπιστεύομαι το συγγραφέα. Edited January 6, 2010 by Nova Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Celestial Posted January 6, 2010 Share Posted January 6, 2010 Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα προέκταση. Ο συγγραφέας δηλαδη δεν θα πουλάει παρά ελάχιστα, direct, αφού όλα τα υπόλοιπα θα είναι κόπιες που θα διαδίδονται τζάμπα, όμως, αν αρέσει πολύ, μπορει να βγάλει στο μπλογκ του ενα μπατονακι που να λέει "donation" . Its not a point of view its history... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 6, 2010 Share Posted January 6, 2010 Επίσης κανένας δεν αναφέρθηκε στα δικαιώματα του βιβλίου. Βιβλία γίνονται ταινίες ή σειρές και οι συγγραφείς μπορούν να βρουν δουλειά στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση. Αν μαθαίνατε πως η Ρόουλινγκ έγραψε το σενάριο για τη Β ταινία, δε θα το προσέχατε και κάποιοι από εσάς δε θα πήγαιναν να το δουν. Έχω δει τόσα έργα βασισμένα σε ταινίες του Στέφεν Κίνγκ, ακόμα και εκείνες που ήταν μεγάλες πατάτες, γιατί εμπιστεύομαι το συγγραφέα. Nova, η αλήθεια είναι πως στα 100.000 βιβλία, ζήτημα να γίνει το ένα ταινία (και πολύ είπα)... Για μένα, απλά, όταν θα 'εκδίδονται' επίσημα, θα γίνεται άλλου είδους διαπραγμάτευση για το δικαίωμα στην έκδοση από τον οίκο. Τέρμα τα ποσοστά επί των πωλήσεων, θα πληρώνουν για το δικαίωμα στην έκδοση και μόνο! Προσωπικά, καταλαβαίνω τους ενδοιασμούς της μελισσούλας, αλλά επειδή ο φίλος Tauntaun με έπεισε, το έψαξα λίγο παραπάνω, το μελέτησα και το συζήτησα με οτ κεφάλι μου, και ιδού το πόρισμα: Πολύ συχνά έχω πέσει πάνω σε 'δωρεάν' προγράμματα για τον υπολογιστή (πχ προγράμματα συγγραφής, λεξικά, κτλ) τα οποία βασίζονται στο donate για να μπορούν να συνεχίζουν οι κατασκευαστές τους την έρευνα και να καλυτερεύσουν το προιον. Συμφωνώ, λοιπόν, πως τα καλά προγράμματα πρέπει να συγκεντρώνουν πολλά "donate", γιατί έχω δει μερικά ν'ανανεώνονται κάθε χρόνο (πχ ένα περίεργο ονειρολόγιο/σημειωματάριο, το οποίο είχε φτιάξει μάλιστα έλληνας). Ακομα και οι χάκερς που δίνουν τα κλειδιά για κλειδωμένα προγράμματα, προτείνουν σε όσους κατεβάζουν το κλειδί, ΕΑΝ τους αρέσει το πρόγραμμα, να το αγοράσουν στο τέλος, για να ενισχύσουν το προιόν και να γίνει καλύτερο. Φαίνεται, λοιπόν, πως είναι μία τακτική που δουλεύει! Και για του λόγου του αληθές (για τα donations, που όπως φαίνεται πολύ συμφέρουν τους συγγραφείς), ιδού κι ένα λινκ. http://www.novelr.co...-online-fiction παραθέτω μόνο ένα μέρος απ'όλο το άρθρο, το οποίο είναι πολύ ενδιαφέρον: One of my most popular titles is “TorrentBoy: Zombie World!”. It’s available in print and e-book, and just like all my other projects, it’s completely free. You can read from start to finish on my website without any obstacles, and over 250,000 people have already done so. Obviously, I’m losing lots of money on it, right? Wrong. In the three months since it was released, TorrentBoy has earned over $9,700 in profit, almost entirely from donations. In fact, even though 99.8% of my readers don’t pay a thing for the experience, the ones that do are spending more than I would have earned from royalties under any conventional model. Tauntaun, μου άνοιξες τα μάτια, και δεν κάνω πλάκα! Τέρμα οι ατέλειωτοι μήνες αναμονής! Επιτέλους, θα διαβαστούν όλα τα έργα μου, πριν κλείσω τα 80 μου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 6, 2010 Share Posted January 6, 2010 To πρόβλημα με τα micropayments (donations στα Ελληνικά) είναι ότι εξασφαλίζουν το κατιτίς παραπάνω, όχι σταθερό εισόδημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 6, 2010 Share Posted January 6, 2010 Βασικά το πρόβλημα είναι οτι ένα e-βιβλίο φαντασίας στην Ελλάδα γραμμένο στην γλώσσα μας ,δεν θα διαβαστεί απο 250000 ανθρώπους έστω και δωρεάν. Παραπάνω αναφέρεται οτι έκανε donation περίπου το 0.2 % των αναγνωστών. Σε μεγέθη Ελλάδας το ποσό που θα μάζευε δεν φτάνει ούτε για το ρευμα που έκαψε ο ηλεκτρονικός υπολογιστής τις ώρες που χρειάστηκαν για να γραφτεί το βιβλίο! Νομίζω πως για όποιον θέλει να εκδοθεί σε e-book και να βασιστεί στα donations ,η γραφή στην Αγγλική γλώσσα είναι μονόδρομος. Τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 6, 2010 Share Posted January 6, 2010 (edited) Παιδιά, εννοείται αυτό. Αλλά, αν θες να διαβαστείς, τελικά είναι καλή η ηλεκτρονική έκδοση, εκτός που είναι κάτι που μπορείς να χρησιμοποιήσεις μετά για να προσεγγίσεις κάποιον εκδοτικό οίκο (για όσο βγαίνουν ακόμα βιβλία σε χαρτί). Έτσι κι αλλιώς, όμως, (Nihilio) κανείς συγγραφέας δεν βασίζεται σε κάποιο 'σταθερό' εισόδημα, ακόμα κι όταν υπογράφει για ποσοστά, σωστά; Edited January 6, 2010 by Blondbrained Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 6, 2010 Share Posted January 6, 2010 Παιδιά, εννοείται αυτό. Αλλά, αν θες να διαβαστείς, τελικά είναι καλή η ηλεκτρονική έκδοση, εκτός που είναι κάτι που μπορείς να χρησιμοποιήσεις μετά για να προσεγγίσεις κάποιον εκδοτικό οίκο (για όσο βγαίνουν ακόμα βιβλία σε χαρτί). Έτσι κι αλλιώς, όμως, (Nihilio) κανείς συγγραφέας δεν βασίζεται σε κάποιο 'σταθερό' εισόδημα, ακόμα κι όταν υπογράφει για ποσοστά, σωστά; Την κουβέντα την έχω κάνει ξανά, αλλού, αναφορικά με webcomics (όπου κάποιοι δημιουργοί ζούνε από αυτό, κυρίως με merchantise). Ως εταιρικό μοντέλο όμως έχει υψηλή απροσδιοριστία και δεν μπορεί να λειτουργήσει το ίδιο καλά. Επίσης, για να πάω λίγο πιο πίσω στην κουβέντα, αφού αναφέρθηκε ως αντιπαράδειγμα η μουσική βιομηχανία, να κάνω ένα σχόλιο: βασικός λόγος που υπάρχει ακόμα το cd ως είδος προς πώληση, είναι το ότι το αγορασμένο ηλεκτρονικό κομμάτι δεν παρέχει τίποτα περισσότερο από το κατεβασμένο. Σε αντίθεση με ένα cd που και όμορφο είναι (με εξώφυλλα, βιβλιαράκια κτλ) και μόστρα κάνει στη δισκοθήκη σου ("πω! Έχεις αυτό το cd. Έχεις καλό γούστο.") και γίνεται πολύ εύκολα ψηφιακό αντίτυπο με βάση τις δικές σου προδιαγραφές, ενώ, ανεξάρτητα από τις τιμές των mp3 players η ποιότητα αναπαραγωγής δεν μεταβάλλεται αισθητά. Το ηλεκτρονικό βιβλίο αντίθετα προσφέρει κάποια πλεονεκτήματα, όπως καλύτερη ποιότητα από τις bootleg κόπιες, ένα χάρτινο βιβλίο δε μετατρέπεται σε ηλεκτρονικό (τουλάχιστον εύκολα), είναι πιο εύκολο στη μετακίνηση και είναι αισθητά φτηνότερο (ένα μουσικό cd κοστίζει λιγότερο ανά τεμάχιο). Αμφιβάλλω σοβαρά όμως ότι θα αντικαταστήσει πλήρως το χάρτινο βιβλίο - εκτός κι αν οι προδιαγραφές για τα e-book readers ανέβουν πολύ ψηλά και η παραγωγή τους γίνει ταυτόχρονα πολύ πιο φτηνή ώστε να είναι σα να διαβάζεις "πραγματικό βιβλίο". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.