Nihilio Posted January 18, 2010 Author Share Posted January 18, 2010 Εδώ οφείλω να δηλώσω μπερδεμένη. .. Ποια είναι τα στάνταρ των βιβλίων και γιατί δεν τα έχουν τα φάντασι? Σαφώς ρωτάω για όλο τον κλάδο της ελληνικής φανταστικής λογοτεχνίας και όχι μόνο του δικού μου βιβλίου. το πρόβλημα δηλαδή είναι η παρουσίαση τους? Ή ότι δεν είναι τοσο καλά όσο τα ξένα? Γιατί αν είναι το δεύτερο, νομίζω ότι εμπίπτει στην κατηγορία της προκατάληψης λόγω ελληνικότητας (μου). Έχω διαβάσει ξένα φάντασι, που πραγματικά προσπαθούσα να κόψω τις φλέβες μου με τις σελίδες, και ελληνικά που ήταν σαφώς καλύτερα. Έχω διαβάσει πολλές αρπιτζονουβέλες άρα σε νιώθω για τα ξένα φάνταζυ. Υπάρχουν πολλά σκουπίδια παντού εκεί έξω, όπως υπάρχουν και εξαιρετικά δείγματα Ελληνικού φανταστικού (πχ η Υπερβορέα του Μ. Αντωνόπουλου). Για το βιβλίο σου τώρα (αν και γενικά δε θέλω να κρίνω ένα βιβλίο πριν το τελειώσω, διότι μπορεί στην αμέσως επόμενη σελίδα να με αφήσεις μαλάκα και να διαβάζω σε φρενήρεις ρυθμούς και μετά να λέω "τι απίστευτο βιβλίο") γενικά είναι καλή δουλειά. Αυτό που με προβλημάτισε ήταν ότι ήταν σα να διάβαζα ένα καλό (να το ξανατονίσω για να ξεπαρεξηγηθείς; ) fanstory σε κάποιο φόρουμ, όχι ακριβώς ένα μυθιστόρημα. Πού δεν πιάνει (μέχρι στιγμής) τα στάνταρ (τα οποία δεν ξέρω ακριβώς ποια είναι, μόνο διαισθητικά μπορώ να τα πιάσω με βάση τι μου χτυπάει περίεργα και τι όχι) λαθάκια στη συνέπεια των χαρακτήρων: πχ η Μόρριγκαν λέει, αν θυμάμαι καλά, στο πρώτο κεφάλαιο ότι δεν έχει λεφτά (ενώ καπνίζει) και λίγο αργότερα ότι έχει μια μικρή περιουσία. παραλείψεις στο setting: πχ στο πρώτο κεφάλαιο λες κάτι για ηλεκτρική καρέκλα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πιθανότατα στον κόσμο σου να έχουν τη θανατική καταδίκη (και τους έχω ικανούς τους Άγγλους να την εφαρμόσουν) αλλά στην πραγματικότητα η τελευταία εκτέλεση στη Βρετανία έγινε το 1950-τόσο και με κρεμάλα (το google είναι φίλος μας). Αν ο αναγνώστης το γνωρίζει του χτυπάει περίεργα. ροή της ιστορίας: Οι ήρωες πάνε στο σχολείο, περνάνε μήνες εκεί, αλλά τους συμμαθητές τους δεν τους έχουμε γνωρίσει ακόμα. Ήταν πολύ καλή προοπτική να μας δείξεις τι άλλα υπερφυσικά πλάσματα κατοικούν στον κόσμο μέσα από αυτούς. Γραφή: ο συγγραφέας οφείλει να φαίνεται σίγουρος για τα όσα γράφει. Σε σημεία σου ξεφεύγει μια αφέλεια που, αν πέσεις σε θηρίο αναγνώστη, μαύρο φίδι που σε έφαγε. Το μόνο χαρακτηριστικό παράδειγμα που θυμάμαι είναι το λεωφορείο που (μετά από μήνες - κάπου εδώ παρεπιμπτόντως οι ήρωες θα είχαν βαρέσει μπιέλα έτσι εσώκλειστοι που ήταν, όπως θα σου πει ο οποιοσδήποτε έχει πάει στρατό) τους πάει εκδρομή και τους αφήνει "στο κέντρο της Γλασκώβης". Η Γλασκώβη δεν είναι χωριό να έχει την πλατεία με την εκκλησία και τα καφενεδάκια τριγύρω. Πέτα ένα όνομα (για αυτό υπάρχουν τα google maps και οι τουριστικοί οδηγοί) 5-6 λεπτομέρειες από το κεφάλι σου και αυτομάτως έχεις πιάσει τα "στάνταρ" αυτού του σημείου (οι Αγγλόφωνοι το αποκαλούν immersion) γιατί εμένα που δεν έχω πάει στη Γλασκώβη με πείθεις. Και να είχα πάει όμως θα έβρισκα ένα γνώριμο όνομα και θα χαμογέλαγα. την έχει κάνει την εργασία της θα σκεφτόμουν. Αυτά μπορώ να σου πω ως παραδείγματα που θυμάμαι, και πώς θα περίμενα από την εμπειρία μου ως αναγνώστης να τα χειριζόταν ένα βιβλίο. Θα μου πεις ότι είναι ψιλοπράγματα (και πολλά από αυτά είναι και διορθώνονται) αλλά αποτελούν το έξτρα βήμα που πρέπει να γίνει για να πετύχεις το κάτι παραπάνω (the extra mile, επίσης των αγγλόφωνων). Και, δεδομένου ότι έχεις άλλα 6 βιβλία μπροστά σου, το να ακούσεις 5 απόψεις για το τι θα μπορούσε να γίνει κάπως άλλιώς μπορεί να σου δώσει ιδέες για να κάνεις αυτό που έχεις σκεφτεί καλύτερα. Αυτός είναι και ο σκοπός της κριτικής. Περισσότερα μόλις τελειώσω, η ζυγαριά μέχρι στιγμής είναι στο "καλούτσικο... για Ελληνικό." ΥΓ¨: φίλε μου δεν διαβάζεις ώς "αναγνώστης" αλλα ώς "κριτής" και να ξέρεις η ημιμάθεια υπάρχει ακόμη και στην κριτική.... Δεν αμφιβάλλω για το δεύτερο, για το πρώτο τώρα... όχι, διαβάζω για ευχαρίστηση, αλλά έχω αρχίσει να γίνομαι γεροπαράξενος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morigan Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Έχω διαβάσει πολλές αρπιτζονουβέλες άρα σε νιώθω για τα ξένα φάνταζυ. Υπάρχουν πολλά σκουπίδια παντού εκεί έξω, όπως υπάρχουν και εξαιρετικά δείγματα Ελληνικού φανταστικού (πχ η Υπερβορέα του Μ. Αντωνόπουλου). Για το βιβλίο σου τώρα (αν και γενικά δε θέλω να κρίνω ένα βιβλίο πριν το τελειώσω, διότι μπορεί στην αμέσως επόμενη σελίδα να με αφήσεις μαλάκα και να διαβάζω σε φρενήρεις ρυθμούς και μετά να λέω "τι απίστευτο βιβλίο") γενικά είναι καλή δουλειά. Αυτό που με προβλημάτισε ήταν ότι ήταν σα να διάβαζα ένα καλό (να το ξανατονίσω για να ξεπαρεξηγηθείς; ) fanstory σε κάποιο φόρουμ, όχι ακριβώς ένα μυθιστόρημα. Πού δεν πιάνει (μέχρι στιγμής) τα στάνταρ (τα οποία δεν ξέρω ακριβώς ποια είναι, μόνο διαισθητικά μπορώ να τα πιάσω με βάση τι μου χτυπάει περίεργα και τι όχι) λαθάκια στη συνέπεια των χαρακτήρων: πχ η Μόρριγκαν λέει, αν θυμάμαι καλά, στο πρώτο κεφάλαιο ότι δεν έχει λεφτά (ενώ καπνίζει) και λίγο αργότερα ότι έχει μια μικρή περιουσία. παραλείψεις στο setting: πχ στο πρώτο κεφάλαιο λες κάτι για ηλεκτρική καρέκλα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πιθανότατα στον κόσμο σου να έχουν τη θανατική καταδίκη (και τους έχω ικανούς τους Άγγλους να την εφαρμόσουν) αλλά στην πραγματικότητα η τελευταία εκτέλεση στη Βρετανία έγινε το 1950-τόσο και με κρεμάλα (το google είναι φίλος μας). Αν ο αναγνώστης το γνωρίζει του χτυπάει περίεργα. ροή της ιστορίας: Οι ήρωες πάνε στο σχολείο, περνάνε μήνες εκεί, αλλά τους συμμαθητές τους δεν τους έχουμε γνωρίσει ακόμα. Ήταν πολύ καλή προοπτική να μας δείξεις τι άλλα υπερφυσικά πλάσματα κατοικούν στον κόσμο μέσα από αυτούς. Γραφή: ο συγγραφέας οφείλει να φαίνεται σίγουρος για τα όσα γράφει. Σε σημεία σου ξεφεύγει μια αφέλεια που, αν πέσεις σε θηρίο αναγνώστη, μαύρο φίδι που σε έφαγε. Το μόνο χαρακτηριστικό παράδειγμα που θυμάμαι είναι το λεωφορείο που (μετά από μήνες - κάπου εδώ παρεπιμπτόντως οι ήρωες θα είχαν βαρέσει μπιέλα έτσι εσώκλειστοι που ήταν, όπως θα σου πει ο οποιοσδήποτε έχει πάει στρατό) τους πάει εκδρομή και τους αφήνει "στο κέντρο της Γλασκώβης". Η Γλασκώβη δεν είναι χωριό να έχει την πλατεία με την εκκλησία και τα καφενεδάκια τριγύρω. Πέτα ένα όνομα (για αυτό υπάρχουν τα google maps και οι τουριστικοί οδηγοί) 5-6 λεπτομέρειες από το κεφάλι σου και αυτομάτως έχεις πιάσει τα "στάνταρ" αυτού του σημείου (οι Αγγλόφωνοι το αποκαλούν immersion) γιατί εμένα που δεν έχω πάει στη Γλασκώβη με πείθεις. Και να είχα πάει όμως θα έβρισκα ένα γνώριμο όνομα και θα χαμογέλαγα. την έχει κάνει την εργασία της θα σκεφτόμουν. Αυτά μπορώ να σου πω ως παραδείγματα που θυμάμαι, και πώς θα περίμενα από την εμπειρία μου ως αναγνώστης να τα χειριζόταν ένα βιβλίο. Θα μου πεις ότι είναι ψιλοπράγματα (και πολλά από αυτά είναι και διορθώνονται) αλλά αποτελούν το έξτρα βήμα που πρέπει να γίνει για να πετύχεις το κάτι παραπάνω (the extra mile, επίσης των αγγλόφωνων). Και, δεδομένου ότι έχεις άλλα 6 βιβλία μπροστά σου, το να ακούσεις 5 απόψεις για το τι θα μπορούσε να γίνει κάπως άλλιώς μπορεί να σου δώσει ιδέες για να κάνεις αυτό που έχεις σκεφτεί καλύτερα. Αυτός είναι και ο σκοπός της κριτικής. Περισσότερα μόλις τελειώσω, η ζυγαριά μέχρι στιγμής είναι στο "καλούτσικο... για Ελληνικό." Δεν αμφιβάλλω για το δεύτερο, για το πρώτο τώρα... όχι, διαβάζω για ευχαρίστηση, αλλά έχω αρχίσει να γίνομαι γεροπαράξενος. Σαν υπεράσπιση μου να πω, ότι θα μπορούσα να γράψω πολλά πολλά πολλά πράγματα και λεπτομέρειες παραπάνω. Δεν το έκανα, γιατί θα γίνονταν overfloating. Είναι ένας νέος κόσμος και οι τόσες πληροφορίες θα άρχισαν να τον κάνουν χαοτικό. Ναι δεν με ενδιαφέρει που στην Γλασκώβη, γιατί με ενδιαφέρει ΤΙ γίνεται στην Γλασκώβη. Και δεν περιγράφω το σχολείο, γιατί τότε θα ήταν Χάρι Πότερ και όχι Μόριγκαν Κρόου. Ο Αφηγητής μιλάει για την Μόριγκαν. Δεν το νοιάζει το σχολείο, το πως πήρε τσιγάρα ή τι χρώμα μπλούζα φορούσε ο συμμαθητής του. Είναι για πολύ συγκεκριμένο λόγο στοχευμένο εκεί και είναι υποκειμενική αφήγηση (φαντάζομαι το αντιλαμβάνεσαι από κάποια σχόλια του). Λέει ότι θέλει, όπως θέλει και πίστεψε με, αν θέλει. Άλλωστε αποτελεί έναν χαρακτήρα κλείδι. Δεν μπορώ να πω παραπάνω, γιατί αυτό θα φανεί στην σειρά. Νομίζω ότι αν έμενες στα στοιχεία της ιστορίας που θέλω να σου δείξω (κάθε αναγνώστη), και είναι αυτά που περιγράφω και όχι αυτά που δεν περιγράφω, θα το έβρισκες πιο διασκεδαστικό. Επίσης να δηλώσω με αφορμή το τόπικ, πως το καλούτσικο για ελληνικό είναι παρεξηγήσιμο. Αν ήμουν Αμερικανίδα θα ήταν καλύτερο, ή οι λευκοί δεν μπορούν να πηδήξουν (οι Έλληνες να γράψουν έτσι) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morigan Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 (edited) Μάλλον παρεκτραπήκαμε λίγο... Ο καθένας έχει την άποψη του. Δεν χρειάζεται να φτάνουμε σε ακραιότητες. Στην τελική δεν μπορεί να αρέσει σε όλους... Κάθε άποψη είναι προσωπική και όχι γενική (φαντάζομαι). Edited January 18, 2010 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μικρός Πρίγκιπας Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Αaa Morigan! θέλω αφιέρωση )) θα κάνω το ψάρι λοιπόν και θα κολυμπώ στην ησυχία του βυθού Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Μάλλον παρεκτραπήκαμε λίγο... Ο καθένας έχει την άποψη του. Δεν χρειάζεται να φτάνουμε σε ακραιότητες. Στην τελική δεν μπορεί να αρέσει σε όλους... Κάθε άποψη είναι προσωπική και όχι γενική (φαντάζομαι). Και επιπλέον ο κάθε αναγνώστης έχει τα δικά του στάνταρ και απαιτήσεις, τα οποία δεν είναι κατ'ανάγκη απόλυτα. For the record, εγώ είμαι υπέρ της αφαιρετικής περιγραφής για χάρη της έμφασης στις πράξεις. Τι λέγαμε για την Ελληνικότητα στο φάνταζυ όμως;; (πέραν της Ελληνικότητας του να τρωγώμαστε...) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 18, 2010 Author Share Posted January 18, 2010 Σαν υπεράσπιση μου να πω, ότι θα μπορούσα να γράψω πολλά πολλά πολλά πράγματα και λεπτομέρειες παραπάνω. Δεν το έκανα, γιατί θα γίνονταν overfloating. Είναι ένας νέος κόσμος και οι τόσες πληροφορίες θα άρχισαν να τον κάνουν χαοτικό. Ναι δεν με ενδιαφέρει που στην Γλασκώβη, γιατί με ενδιαφέρει ΤΙ γίνεται στην Γλασκώβη. Και δεν περιγράφω το σχολείο, γιατί τότε θα ήταν Χάρι Πότερ και όχι Μόριγκαν Κρόου. Ο Αφηγητής μιλάει για την Μόριγκαν. Δεν το νοιάζει το σχολείο, το πως πήρε τσιγάρα ή τι χρώμα μπλούζα φορούσε ο συμμαθητής του. Είναι για πολύ συγκεκριμένο λόγο στοχευμένο εκεί και είναι υποκειμενική αφήγηση (φαντάζομαι το αντιλαμβάνεσαι από κάποια σχόλια του). Λέει ότι θέλει, όπως θέλει και πίστεψε με, αν θέλει. Άλλωστε αποτελεί έναν χαρακτήρα κλείδι. Δεν μπορώ να πω παραπάνω, γιατί αυτό θα φανεί στην σειρά. Νομίζω ότι αν έμενες στα στοιχεία της ιστορίας που θέλω να σου δείξω (κάθε αναγνώστη), και είναι αυτά που περιγράφω και όχι αυτά που δεν περιγράφω, θα το έβρισκες πιο διασκεδαστικό. Επίσης να δηλώσω με αφορμή το τόπικ, πως το καλούτσικο για ελληνικό είναι παρεξηγήσιμο. Αν ήμουν Αμερικανίδα θα ήταν καλύτερο, ή οι λευκοί δεν μπορούν να πηδήξουν (οι Έλληνες να γράψουν έτσι) Σαν υπεράσπισή μου να πω ότι εσύ αποφασίζεις τι θα κάνεις στο γραπτό σου. Αυτό όμως δε μου απαγορεύει, ως αναγνώστης, να... τώρα τι να αναλύω τα προφανή... ΥΓ: Πες το και στη φίλη σου τη Nefeli αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Μικρέ Πρίγκηπα καλή η δημοκρατία αλλά για να την έχουμε, ας μην μιλάμε με τέτοιο τρόπο. Δεν νομίζω οτι ο Μιχάλης έχει κόμπλεξ και γι' αυτό γράφει, νομίζω οτι απλά δεν θεωρεί το βιβλίο τέλειο. Χαλάρωσε λίγο πριν κάτσεις στο πληκτρολόγιο, πάρε μερικές βαθιές αναπνοές και σκέψου ''Μήπως είμαι αγενής και άδικος?''. Μετά πόσταρε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morigan Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Και επιπλέον ο κάθε αναγνώστης έχει τα δικά του στάνταρ και απαιτήσεις, τα οποία δεν είναι κατ'ανάγκη απόλυτα. For the record, εγώ είμαι υπέρ της αφαιρετικής περιγραφής για χάρη της έμφασης στις πράξεις. Τι λέγαμε για την Ελληνικότητα στο φάνταζυ όμως;; (πέραν της Ελληνικότητας του να τρωγώμαστε...) Thank you. Αυτό ακριβώς εννοούσα Φαντάζομαι για την ελληνικότητα δεν καταλήξαμε.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μικρός Πρίγκιπας Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Μικρέ Πρίγκηπα καλή η δημοκρατία αλλά για να την έχουμε, ας μην μιλάμε με τέτοιο τρόπο. Δεν νομίζω οτι ο Μιχάλης έχει κόμπλεξ και γι' αυτό γράφει, νομίζω οτι απλά δεν θεωρεί το βιβλίο τέλειο. Χαλάρωσε λίγο πριν κάτσεις στο πληκτρολόγιο, πάρε μερικές βαθιές αναπνοές και σκέψου ''Μήπως είμαι αγενής και άδικος?''. Μετά πόσταρε. είναι μειονέκτημα η αθυροστομία μου το ξέρω και ζητώ συγγνώμη Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 18, 2010 Author Share Posted January 18, 2010 είναι μειονέκτημα η αθυροστομία μου το ξέρω και ζητώ συγγνώμη Συγχωρεμένος από εμένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Ας παραμείνουμε στο θέμα του τόπικ. (θα πω κι εγώ την δική μου γνώμη σε λίγο) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μικρός Πρίγκιπας Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Συγχωρεμένος από εμένα. το ποστ μου όμως σβήστηκε ε ?? έχει χάρη που σχολάω και βαριέμαι να στα ξαναλέω.. βάλτε ένα ακόμη F στο όνομα για φτυάρια..... αντε καλό απογευμα και καλή συγγραφή και εύχομαι σε όλυσ εσας εκέι όταν με το καλό εκδώσετε να έρθει ο Nihilio και σας κάνει κριτική.... στο ξαναγράφω να το θυμάσαι και μην μου το σβήσετε ξανα ...οταν κοιτάς τα λιωμένα ρολόγια του Νταλί μην προσπαθείς να δεισ τι ώρα είναι.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Thnx για την ευχή Μικρέ Πρίγκηπα, ειλικρινά είναι κάτι που προσδοκώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 (edited) Είπαμε, "Ας παραμείνουμε στο θέμα του τόπικ." Το ποστ σου σβήστηκε και ο λόγος για τον οποίο σβήστηκε σου γνωστοποιήθηκε. Επιθέσεις σε μέλη δεν γίνονται ανεκτές. Πολύ απλά και ξεκάθαρα. Το τόπικ θα μείνει για λίγη ώρα κλειδωμένο μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα κι έπειτα θα ξανανοίξει. και ας το ξαναπώ μια φορά ακόμα: ΑΣ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚ. Ευχαριστώ. Εdit: Το τόπικ ξανάνοιξε, και να υπενθυμίσω το όνομα του: "ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΥ" (και όχι, ας πούμε στην τύχη, κριτική στο βιβλίο αλλά και στις κριτικές μελών του φόρουμ.) Yer aull Welcome ta speak yer mind aboot it Edited January 18, 2010 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Διαπομπευμένος δημόσιος υπάλληλος γενικά συμφωνεί με Naroualis, ειδικά όταν αυτή διατελεί σε κέφια όπως το παρακάτω: [...] Και ταπηροκρανίωσα. [...] Επίσης, ο ίδιος έχει απλώσει τις χερούκλες του σε χυμώδη σάρκα αδημοσίευτης, απολύτως Ελληνοκεντρικής Φάνταζυ και έμεινε σαφώς ικανοποιημένος (και όσοι ξέρουν λίγο τη δυσκοιλιότητά του, καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό). Ίσως επειδή, ειδικά στη λογοτεχνία, δεν έχει ιερό και όσιο, οπότε ουδόλως τον πείραξε το εκ νέου παιχνίδι με την αρχαιοελληνική μυθολογία. Ο/Η συγγραφέας πρέπει να γράφει καλά. Από κει και πέρα, δεν πα' να γράψει και τσελεμεντέ; Πάλι ενδιαφέρον θα βγει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted January 19, 2010 Share Posted January 19, 2010 Χαίρομαι που έχω αναγνώστες. Λοιπόν, η δική μου προσπάθεια στο φάνταζυ ήταν να εκμεταλλευτώ κομμάτια σλαβικής και ελληνικής παράδοσης, προκειμένου να χτίσω έναν απομονωμένο κόσμο πάνω σε ατελείωτες οροσειρές. Έδωσα μεγάλο βάρος στα παραμύθια και, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης του τρίτου τόμου, το περιεχόμενό τους συνδέεται άμεσα με την πλοκή. Ουσιαστικά είναι ένας κόσμος όπου τα παραμύθια ζωντανεύουν. Σε γενικές γραμμές το Βασίλειο έχει πολλά κοινά στιοχεία με τη μεσαιωνική ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Τώρα στο μυθιστόρημα που τελειώνω αυτό τον καιρό (έχω ανεβάσει την εισαγωγή σε άλλο τόπικ) μεταφέρομαι στο πραγματικό βυζάντιο και το χρησιμοποιώ ως πλαίσιο για να αναπτύξω ένα κράμα φάνταζυ και θρησκευτικό/πολιτικού δοκιμίου. Είναι κάτι που με απασχολεί εδώ και χρόνια, δηλαδή το πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε όμορφες ιστορίες σε μια εποχή που προσφέρεται. Σπαθιά, μαγεία, δράκοι, επικοί πόλεμοι, δολοπλοκίες κλπ,νομίζω όλα χωρούν εκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted January 19, 2010 Share Posted January 19, 2010 Χαίρομαι που έχω αναγνώστες. Νομίζω δεν είναι off-topic να ρωτήσω "ποιος είσαι;"... (μιας που μιλάμε για Ελληνικό Fantasy) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted January 19, 2010 Share Posted January 19, 2010 Αυτός. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted January 19, 2010 Share Posted January 19, 2010 (Ω! Ωραία!) Και εγώ συμφωνώ ότι το Βυζάντιο προσφέρεται και για κάποιο λόγο είναι υπο-χρησιμοποιημένο... Χαίρομαι που κάποιος το αναλαμβάνει επιτέλους Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 19, 2010 Author Share Posted January 19, 2010 Το Βυζάντιο ναι, προσφέρεται ως ένας λίγο πιο φωτεινός μεσαίωνας κατά βάση. Διάβαζα στην αρχή της χρονιάς το "Δύναμη και Τιμή" της Φιαμού και ήταν καθαρά φάνταζυ Βυζάντιο (με τον εκλεκτό της θεάς αυτοκράτορα και τους μαύρους ιερείς από την Ανατολή) με καλά κρυμένες τις επιρροές του. Η αλήθεια είναι όμως ότι άλλη αίσθηση είναι οι ιππότες και οι Ρέηντζερ άλλη οι κατάφρακτοι και οι ακρίτες (κι ας είναι πάνω κάτω το ίδιο πράγμα). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
demiraval Posted February 1, 2010 Share Posted February 1, 2010 Νομίζω πως απο τα διάφορα που έχουν ειπωθεί σε αυτό το τόπικ, πρέπει να ξεσκαρτάρουμε μερικά πράγματα και να κρατήσουμε το ζουμί. Ο τίτλος είναι Ελληνικότητα και fantasy. Κατα την ταπεινή μου άποψη, το βιβλίο Ουροβόρος Κρινος δεν θα έπρεπε να αναφερθεί ως βιβλίο που προάγει την ελληνικότητα με την έννοια αυτή. Είναι ένα βιβλίο το οποίο θα μπορούσε να το χει γράψει και κάποιος εκτός Ελλάδας. Παγκοσμοιοποιημένο και εφήμερο, μιας και αναφέρεται σε μοτίβα που δυστυχώς είναι απλώς επίκαιρα (βλέπε Meyer) και όχι εν δυνάμει κλασσικά. Ένα όχι και τόσο καλογραμμένο βιβλίο που φαίνεται με μια ματιά ότι είναι μια ''φιλόδοξη'' έκδοση για να προλάβει ο κέδρος τις εξελίξεις (με λίγη καθυστέρηση ασφαλώς). Απ' τα πιο αυθεντικά βιβλία που κυκλοφορούν αυτόν τον καιρό είναι το Βασίλειο της Αράχνης. Συνδυάζει απόλυτα αυτό που λέμε ελληνικότητα και fantasy με τρόπο πρωτότυπο και ενδιαφέροντα. Επίσης η γραφή του Γιάννη είναι πιο κατασταλαγμένη και κοφτερή. To the point ας πούμε πιο ελληνικά... Τώρα, @Μικρός Πρίγκηπας. Φαίνεται να ενοχλεισαι απ' τα ονόματα και τις περιγραφές στα βιβλία. Στην γκάμα του fantasy μέσα και έξω απ' την Ελλάδα υπάρχουν εκατομμύρια νουβέλες (όλων των παρακλαδιών του) οι οποίες παρέχονται για όλα τα αναγνωστικά βίτσια. Παραδοσιακά ωστόσο και στη συντριπτική πλειοψηφία τους, θα παρατηρήσεις ότι η ονοματολογία και οι πλούσιες περιγραφές είναι απαραίτητα συστατικά των ιστοριών και μάλιστα εκ προοιμίου. Είναι κάπως δύσκολο να περιγράψεις έναν φανταστικό κόσμο και να άρεις τη δυσπιστία του αναγνώστη με τρόπο αφαιρετικό, γιατί τότε πέφτεις στην εύκολη ''έντεχνη'' λύση. Δεν υπάρχει λόγος να είναι κανείς λακωνικός όταν γράφει, και αυτο δεν σημαίνει ότι η μόνη λύση είναι να είναι φλύαρος. Τέλος, αν και δε νιώθω ότι χρειάζεται να υπερασπιστώ τα Χρονικά της Αντάκρης, απλά θα ήθελα να σημειώσω ότι ειναι ένα εφηβικό βιβλίο που αναφέρεται σε άλλες, λίγο μικρότερες ηλικίες. Μάλιστα απ' την ανατροφοδότηση που λαμβάνω σχεδόν καθημερινά βλέπω ότι είναι και αρκετά πετυχημένο σε αυτό που κάνει. Επομένως δεν βλέπω το λόγο να συγκρίνεται άδικα με άλλα βιβλια σε ένα τοπικ που δεν έχει αρχίσει γι αυτήν τη δουλειά. Αντίθετα αν διάβασες το βιβλίο θα διαπίστωσες ότι επίσης είναι συγκροτημένο στα όσα αφορούν την ελληνικότητά του. Αν μη τι άλλο παίρνει μέρος στην Αθήνα. Τέλος, παίρνω ως δεδομένο το θέμα ελληνικότητας της πλοκής ή/και της κεντρικής ιδέας των μοτίβων και των τόπων και όχι την καταγωγή του συγγραφέα ε? Ευχαριστώ για την προσοχη! Κ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted February 1, 2010 Share Posted February 1, 2010 Κατα την ταπεινή μου άποψη, το βιβλίο Ουροβόρος Κρινος δεν θα έπρεπε να αναφερθεί ως βιβλίο που προάγει την ελληνικότητα με την έννοια αυτή. Είναι ένα βιβλίο το οποίο θα μπορούσε να το χει γράψει και κάποιος εκτός Ελλάδας. Παγκοσμοιοποιημένο και εφήμερο, μιας και αναφέρεται σε μοτίβα που δυστυχώς είναι απλώς επίκαιρα (βλέπε Meyer) και όχι εν δυνάμει κλασσικά. Ένα όχι και τόσο καλογραμμένο βιβλίο που φαίνεται με μια ματιά ότι είναι μια ''φιλόδοξη'' έκδοση για να προλάβει ο κέδρος τις εξελίξεις (με λίγη καθυστέρηση ασφαλώς). Θα συμφωνήσω σε ολα όσα λέει, έχοντας μόλις τελειώσει το βιβλίο. Περισσότερα στο thread για το ίδιο το βιβλίο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 3, 2011 Author Share Posted April 3, 2011 (edited) Πριν ένα χρόνο διάβασα το "She Wakes" του Jack Ketchum. Ο συγγραφέας, αν και Αμερικάνος, έχει ζήσει κάτι μήνες ως τουρίστας στην Ελλάδα και αυτό φαίνεται από το πόσο επιτυχημένα παντρεύει το Ορθόδοξο Πάσχα, την Εκάτη, τα Μάταλα και τη Μύκονο των 80's και την ατμόσφαιρα σπλάττερ ταινίες όπως η "Έννατη Πύλη της Κολάσεως". Με άλλα λόγια κάνει μια αξιοζήλευτη προσπάθεια να παντρέψει το Ελληνικό στοιχείο με "διεθνή" πρότυπα τρόμου, κυρίως επειδή έχει μια αίσθηση της κουλτούρας για την οποία γράφει (ενώ αν πχ πάω να γράψω βιβλίο που λαμβάνει χώρα στην Αμερική, που δεν έχω πάει ποτέ, θα γίνω ρόμπα) και επειδή, όντας ξένος, κάνει μια υπέρβαση πάνω στους συμβολισμούς της Ανάστασης. Και όχι, κανένας εκδοτικός δεν έχει μεταφράσει ακόμα το εν λόγω βιβλίο... Έναν χρόνο και κάτι μετά το τελευταίο ποστ, και έχοντας διαβάσει και το "Κοράκι σε άλικο φόντο" (κι άλλο ψευδοβυζάντιο) θα ήθελα να επαναφέρω το θέμα εδώ. Στο Κοράκι είδα έναν πλήρη φανταστικό κόσμο εμπνευσμένο από τη Βυζαντινή αυτοκρατορία, αλλά που ταυτόχρονα δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα αντίστοιχα "Κελτικά" φάνταζυ που κυκλοφορουν εκεί έξω. Βέβαια, φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν αναγνώστες που θα ενοχλήθηκαν από την αλλαγή αυτή (ξέρω ήδη μία εκτός φόρουμ που το άφησε στην άκρη για αυτόν τον λόγο) αλλά και ίσως δούμε και αναγνώστες του χώρου να επανεκτιμούν το θέμα της Ελληνικότητας. Εσείς τι άποψη έχετε επί του θέματος; Edited April 3, 2011 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Keuthonymos Posted April 3, 2011 Share Posted April 3, 2011 Με την πλούσια Ιστορία μας αλλά και με την μυθολογία-μυθιστορία που έχουμε, είναι πραγματικά κρίμα να μη χρησιμοποιούνται! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted April 3, 2011 Share Posted April 3, 2011 (edited) Κατα τη γνωμη μου δεν ειναι κακο να εχει "ελληνικοτητα" το ελληνικο φανταζυ οπως δεν ειναι κακο να μην εχει.Κακο ειναι να...ειναι κακο.Κακογραμμενο δηλαδη,οπως και κακεκτυπο του Τολκιν η μεταλλαγμενος Τολκιν/whatever με σατυρους και κενταυρους. Σαφως δεν ειναι κακοι οι σατυροι και οι κενταυροι απο μονοι τους(duh,αυτο ελειπε να πω κακο λογο για τους κενταυρους).Και δεν ειναι νεο φρουτο βεβαια.Η Ναρνια ειναι γεματη απο ελληνικα μυθολογικα οντα ενω και διαφορα ξενα εργα εχουν ελληνικα στοιχεια μυθολογιας η διαδραματιζονται και στην Ελλαδα(πχ το Επιστροφη στη Γη).Που ειναι το κακο να πεταμε και το ελληνικο στοιχειο στην ιστορια αν αυτο γινεται σωστα;Σε ανυποπτη φαση η Καντιγκαν σε σαιμπερπανκ διηγημα της βαζει το κεντρικο χαρακτηρα να τρωει ελληνικο πρωινο.Αν εγραφε ενας Ελληνας κατι τετοιο σε σαιμπερπανκ διηγημα που διαδραματιζεται στην Αμερικη θα τον ελεγαν γραφικο. Σκεφτειτε λιγο που τοποθετουν οι συγγραφεις τις ιστοριες τους φανταστικες η μη.Στα οικεια μερη τους.Ο Κινγκ μας εχει φλομωσει στα βλαχοχωρια του Μειν,ο Λαβκραφτ μας παρουσιαζει τον ανειπωτο τρομο της Νεας Αγγλιας(εκει λιγο παραπερα απο το Μειν),ο Ντικ πεταει με τα ιπταμενα αυτοκινητα του απο τη μια κομητεια της Καλιφορνια στην αλλη.Ο Γκαιμαν βαζει τους θεους των προγονων των Αμερικανων να πολεμανε μεταξυ τους.Ετσι και οι φανταστικοι κοσμοι βασιζονται στις παραδοσεις του καθε συγγραφεα.Ο Τολκιν εφτιαξε τη Μεση Γη για να δωσει στη χωρα του τη μυθολογια που της ελειπε.Ο Εντισον εφτιαξε επισης μια κλασικη βορειοευρωπαικη σαγκα στο Worm Ouroboros.Πλοκες,ιδεες,σκηνες και αρχετυπα της ελληνικης παραδοσης βρισκονται πλεον παντου-γιατι οχι και στο ελληνικο φαντασυ; Η ορολογια ειναι αλλο θεμα-απλα το φαντασυ κοινο εχει ερθει σε επαφη πρωτα με τους ξενοφερτους ορους.Αν χαλαει καποιον να διαβαζει φαντασυ με καταφρακτους και θελει ιπποτες,ας ειναι.Εξαλλου οι καταφρακτοι ηταν (και λεγοταν) ιπποτες πολυ πριν εμφανιστουν οι ιπποτες στη δυτικη Ευρωπη.Η Βυζαντινη ιστορια και παραδοση εχει μπολικο υλικο και ειναι κριμα που μενει ανεκμεταλλευτο.Ακομη και το Χολυγουντ με ολη την λατρεια του στην αρχαια Ελλαδα και τη Ρωμη σνομπαρει χαρακτηριστικα αυτη την ελληνορωμαικη αυτοκρατορια με την τιτανοτεραστια ιστορια της. Οχι ντι εν ντι με μαιναδες αντι για ξωτικα,οχι αναμασημα των ελληνικων μυθων.Αλλα ναι σε δανεισμο ιδεων και σκηνικου. Πχ γιατι να περιπλανιεται ο ηρωας σε δαση με *insert βορειοευρωπαικο δεντρο*;Ακομη και εσεις που εχετε ζησει για ενα διαστημα(εξαιρουνται οι φουλ ταιμ ομογενεις) στη βορεια Ευρωπη...εχετε ζησει περισσοτερο στην Ελλαδα.Βαλτε f@cking ελιες στις πλαγιες του λοφου,βαλτε πευκα.Ουτως η αλλως τα περισσοτερα κλιματα στο φαντασυ ειναι μαλλον μεσογειακα αν κρινω απο τα αμανικα και τα σορτσακια που φορανε οι περισσοτεροι στα εξωφυλλα.Ειδικα οι γυναικες ειναι ετοιμες για παραλια με τα μπικινια τους. Κλεψτε ονοματα απο Ελλαδα.Οταν κοτζαμ Ντιουν εχει Ατρειδες στο μακρινο μελλον σε αλλους πλανητες,δε βλεπω να πειραζει κανεναν.Χωρια ονοματα που ελληνοφερνουν οπως πχ των Ταργκαρυεν στο ASOIAF. Κλεψτε γεγονοτα απο την Ελληνικη Ιστορια,οχι βεβαια τετριμενα οπως Θερμοπυλες και Αλωση και Καταστροφη.800 000 σημαντικα γεγονοτα εχουμε.Λες και ειμαστε καμια ρημαδοΑγγλια με 1000-χρονια-ιστορια-με-το-ζορι ξερω γω. Edited April 3, 2011 by heiron Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.