Jump to content

Τι διαβάζετε από επιστημονική φαντασία αυτόν τον καιρό;


Recommended Posts

Roberto Quaglia, Paradoxine, The Adventures Of James Vagabond (βιβλίο δεύτερο)

 

Πριν μερικά χρόνια είχα διαβάσει το book I. Στα πρώτα κεφάλαια: Έχει αρκετά καλές ιδέες και επίσης χιούμορ. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι θυμίζει Γαλαξία με οτοστόπ, με πολλές διαφορές πάντως.

 

Καλογραμμένο.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Steven Utley, The 400-Million-Year Itch: Silurian Tales, Volume 1

 

Ανθολογία διηγημάτων του εξαιρετικού -και πρόωρα χαμένου- συγγραφέα

Link to comment
Share on other sites

Τέλειωσα το Hyperion του Dan Simmons, το πρώτο βιβλίο της ομώνυμης τετραλογίας του. Μία πολύ ενδιαφέρουσα μίξη fantasy, science fiction και λίγο horror. Ο Simmons έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο σύμπαν συνδυάζοντας επιτυχημένα ετερόκλητα στοιχεία, με τον απομακρυσμένο πλανήτη Υπερίωνα, να αποτελεί το κέντρο των εξελίξεων. Μέλει να δούμε πού θα οδηγήσει όλο αυτό, καθώς το πρώτο αυτό βιβλίο είναι εισαγωγικό ουσιαστικά, εξιστορώντας μας κυρίως τις ιστορίες των (υποθέτω) πρωταγωνιστών και το γενικότερο backround του κόσμου. Μία ιστορία ειδικά, νομίζω πως θα μπορούσε να γίνει ένα εξαιρετικό cyberpunk βιβλίο. Με τα ερωτήματα να συσσωρεύονται, ξεκινάω το δεύτερο βιβλίο, τη πτώση του Υπερίωνα.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Μόλις τελείωσα (με το ζόρι) το "The Diamond Age" του Neal Stephenson.

Μιά και δεν είμαι λάτρης ούτε της Fanstasy ούτε του Cyberpunk δεν έμεινα και πολύ

ευχαριστημένος.

Αντίθετα πολύ ενδιαφέρον μου φαίνεται από τις πρώτες σελίδες αυτό που πήρε σειρά :

"Speed Of Dark" της Elizabeth Moon.

Edited by Old man & SiFi
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Τελείωσα το Speed of dark της Elizabeth Moon, αρκετά καλό.

Το προτείνω σε όσους άρεσε το Flowers for Algernon του Daniel Keyes.

Δεν είναι τόσο καλό. Έχει αρκετά κοινά στοιχεία και κατά την γνώμη μου, με ένα

καλύτερο τέλος θα ήταν αριστούργημα !

Αρχίζω το Shelter της Susan Palwick.

Link to comment
Share on other sites

Jamil Nasir, Distance Haze.

 

post-394-0-11737200-1418815507.jpg

 

...και λίγα (αγγλικά) λόγια για τον συγγραφέα: Jamil Nasir was born in Chicago, Illinois, but spent much of his childhood in the Middle East, surviving two major wars. He returned to the U.S. in 1970, and started college at age 14, studying hard science, philosophy, psychology, history, and so many other things that he finally graduating from the University of Michigan with a Bachelors of General Studies degree. He also attended the University of Michigan Law School, graduating Magna Cum Laude in 1983. Between stints at school he hitchhiked extensively around North America, working as a carpenter, fruit picker, warehouseman, gardener, shop clerk, and paralegal, among others. He currently works on large regulatory and litigation matters at a Washington, D.C. law firm, and lives in a suburb of Washington with his two daughters. He collects art, holds a Black Belt, 2nd Dan in Tae Kwon Do, and is a devotee of many subjects. His hobbies are photography and rampant metaphysical speculation. He is the winner of the Grand Prix de l'Imaginaire, France's top science fiction award, and the Special Citation of the Philip K. Dick Memorial Award for best science fiction paperback published in the U.S.

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

"Η πτώση του Υπερίωνα". Το δεύτερο βιβλίο της space opera του Dan Simmons ήταν απλά εξαιρετικό. Οι χαρακτήρες σκορπίζουν, εξελίσσονται και η υπόθεση απλώνεται σε πάρα πολλά επίπεδα, από προσωπικά δράματα έως και το (τεχνο)μεταφυσικό. Η γραφή του είναι πολύ δυνατή και πέρα από την περιγραφή του πολυσύνθετου αυτού σύμπαντος, πραγματικά σε κάνει να συμπάσχεις με τους ήρωες, μία έννοια η οποία παίζει και βασικό ρόλο στη πλοκή. Σε αντίθεση με το πρώτο βιβλίο, αυτό εδώ έχει φινάλε, κλείνει ένας κύκλος, ωστόσο υπάρχουν ακόμα πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Σύντομα θα πιάσω και τα δύο επόμενα βιβλία αυτού του έπους.

Edited by Snowghoul
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ελπίζω ότι δεν γίνομαι κουραστικός, όταν θυμίζω κάθε φορά «να κάνετε και αξιολογήσεις».

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ελπίζω ότι δεν γίνομαι κουραστικός, όταν θυμίζω κάθε φορά «να κάνετε και αξιολογήσεις».

Όχι, δε γίνεσαι. Λοιπόν: Υπερίων 8/10 και η πτώση του Υπερίωνα 9/10

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Ξεκίνησα το

 

Ο κόκκινος Άρης

του Κιμ Στάνλεη Ρόμπινσον

 

ελπίζω να είναι ψιλοαυτοτελές γιατί δε νομίζω να πιάσω στο προσεχές μέλλον τους υπόλοιπους Άρηδες...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Τελείωσα το The sparrow της Mary Doria  Russell

(πάρα πολύ καλό βιβλίο)

Και αρχίζω το Contact του Carl  Sagan

(Χρωστάω και ένα σχόλιο στον Διγέλαδο πάνω σε αυτό...)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Τελείωσα την Ανθολογία επιστημονικής φαντασίας, των εκδόσεων Κάκτος:

 

Πριν σχολιάσω τα διηγήματα, πρέπει να αναφέρω ότι η έκδοση αποτελεί αντιγραφή αυτής των εκδόσεων Γαλαξία, που κυκλοφόρησε την δεκαετία του '60. Η επιλογή και η μετάφραση των διηγημάτων έγινε από την Ροζίτα Σώκου, το όνομα της οποίας δεν αναφέρεται πουθενά στην έκδοση που κρατάω στα χέρια μου. Τι να πει κανείς...

 

Όσον αφορά το περιεχόμενο, το βιβλίο αποτελείται από οχτώ διηγήματα, που είναι τα εξής:

 

1. Ισαάκ Ασίμοφ - Οι κυνηγοί του διαστήματος: Βλέπουμε τους αποίκους του πλανήτη Άρη να κάνουν ταξίδια στο διάστημα και να προσπαθούν να γίνουν ανεξάρτητοι και να μην βασίζονται στις διαθέσεις των κατοίκων της Γης. Μου άρεσε πολύ αυτό το διήγημα και μου φάνηκε αρκετά ρεαλιστικό από κάποιες απόψεις. Φυσικά η γραφή είναι καλή και ευκολοδιάβαστη, κάτι που ισχύει για όλο το έργο του Ασίμοφ. 8.5/10
2. Φριτς Λάιμπερ - Το Φεγγάρι είναι πράσινο: Μετά-αποκαλυπτικό διήγημα με μια κοινωνία που ζει υπόγεια, αφού η επιφάνεια έχει μολυνθεί από ραδιενέργεια. Και αυτή ωραία ιστορία, αν και χωρίς κάτι το ιδιαίτερο ή το πρωτότυπο. Πάντως διαβάζεται αρκετά ευχάριστα. 7.5/10
3. Έρικ Φρανκ Ράσελ - Δεν είμαι τίποτα: Όταν ένας πολεμοχαρής ηγεμόνας έρχεται αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις των πολιτικών του στους αντιπάλους του, αλλάζει χαρακτήρα. Ωραίο και αυτό το διήγημα, το οποίο περνάει και ένα μήνυμα. Μην περιμένετε βέβαια κάτι το τρομερό, είναι όμως αρκετά ενδιαφέρον. 7.5/10
4. Τζον Γουίνταμ - Επιβίωση: Ένα σκάφος με προορισμό τον Άρη ξεμένει για μήνες χωρίς τρόφιμα, με την μοναδική γυναίκα ανάμεσα στους επιβάτες να φαντάζει ο πιο αδύναμος κρίκος. Είναι όμως έτσι; Ενδιαφέρον και καλογραμμένο διήγημα, με ωραία έκπληξη όσον αφορά την κατάληξή του. 8/10
5. Ε. Μ. Φόρστερ - Η Μηχανή σταμάτησε: Το πλέον γνωστό διήγημα της ανθολογίας, γραμμένο το 1909 παρακαλώ! Και, να σας πω την αλήθεια, δεν δείχνει καθόλου τα χρόνια του, σε σχέση τόσο με την γραφή όσο και με τις τεχνολογίες που αναφέρονται. Οι κάτοικοι της Γης ζουν υπόγεια και απολαμβάνουν το κάθε τι χάρη σε μια Μηχανή. Τα πάντα βασίζονται σ'αυτήν. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που σταματήσει; Πραγματικά πολύ καλό διήγημα, που εκτός του ότι δεν δείχνει καθόλου τα χρόνια του, δίνει μπόλικη τροφή για σκέψη. Νομίζω κάθε βιβλιόφιλος, είτε είναι φαν της επιστημονικής φαντασίας είτε όχι, πρέπει να διαβάσει το συγκεκριμένο διήγημα. 8.5/10
6. Φρέντρικ Μπράουν - Ο φρουρός: Λανθασμένα αναφέρεται σαν συγγραφέας ο Όλιβερ Σαντ. Διήγημα που με το ζόρι πιάνει δυο σελίδες, για κάποιο περίεργο λόγο μου έκανε εντύπωση. Ίσως η γραφή του, ίσως η σκοτεινή ατμόσφαιρα, ίσως η (κάτι σαν) αποκάλυψη στο τέλος, ποιος ξέρει. Μου άρεσε πολύ. 8.5/10
7. Όλιβερ Σαντ - Ταξίδι χωρίς τέλος: Λανθασμένα αναφέρεται σαν συγγραφέας ο Ρον Γκούλαρτ. Ένα αγόρι θέλει να ξεφύγει από το διαστημόπλοιο στο οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε και τότε θα μάθει μια συγκλονιστική αλήθεια. Κάπου είδα ότι το διήγημα στα ελληνικά είναι σχεδόν το μισό σε σχέση με το πρωτότυπο. Ποιος ξέρει γιατί. Είχε κάτι να πει και δεν με χάλασε, αλλά μου φάνηκε κάπως απλοϊκό και γρήγορο στην εξέλιξη της πλοκής. Μάλλον σ'αυτό ευθύνονται και οι... περικοπές που έγιναν. 7/10
8. Ρον Γκούλαρτ - Ο Κονρουά και οι κόπιες του: Λανθασμένα αναφέρεται σαν συγγραφέας ο Φρέντρικ Μπράουν. Ο συγγραφέας Τεντ Κονρουά απολαμβάνει την αγάπη του καλύτερου δυνατού κοινού στον ατομικό πλανήτη του. Αστείο και μάλλον σατιρικό διήγημα, που διαβάζεται ευχάριστα χάρη στην τρέλα του. 7.5/10

 

Σε γενικές γραμμές καλούτσικη ανθολογία, που πιστεύω ότι θα ικανοποιήσει έστω και λίγο τους φαν της επιστημονικής φαντασίας. 

 

8/10
 

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

6. Φρέντρικ Μπράουν - Ο φρουρός: Λανθασμένα αναφέρεται σαν συγγραφέας ο Όλιβερ Σαντ. Διήγημα που με το ζόρι πιάνει δυο σελίδες, για κάποιο περίεργο λόγο μου έκανε εντύπωση. Ίσως η γραφή του, ίσως η σκοτεινή ατμόσφαιρα, ίσως η (κάτι σαν) αποκάλυψη στο τέλος, ποιος ξέρει. Μου άρεσε πολύ.

 

O F. Brown είναι ειδικός στα short-short, έχει απίστευτο (γιά τα γούστα μου) χιούμορ και σαρκασμό, όπως

έχει και την τάση να σατιρίζει

 

 

τον Γήινο σωβινισμό των συναδέλφων του.

Στις περισσότερες ιστορίες της εποχής του ο Γήινος ήταν σχεδόν

πάντα ο καλός, ο πιό έξυπνος, και ο τελικός νικητής...

 

 

όπως κάνει και εδώ με μεγάλη επιτυχία.

Το αποκορύφωμα ίσως είναι το "Puppet show" (1962)

(Στα ελληνικά "Κουκλοθέατρο" στό "Πήγασος- 2/Εξωγήινοι" και στο "Χρονολογική ανθολογία Εξάντα 3ος τόμος")

 

Υ.Γ. Πάντως στην έκδοση του Γαλαξία οι συγγραφείς είναι σωστά ...

Edited by Old man & SiFi
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα την Ανθολογία επιστημονικής φαντασίας, των εκδόσεων Κάκτος:

 

7. Όλιβερ Σαντ - Ταξίδι χωρίς τέλος: Λανθασμένα αναφέρεται σαν συγγραφέας ο Ρον Γκούλαρτ. Ένα αγόρι θέλει να ξεφύγει από το διαστημόπλοιο στο οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε και τότε θα μάθει μια συγκλονιστική αλήθεια. Κάπου είδα ότι το διήγημα στα ελληνικά είναι σχεδόν το μισό σε σχέση με το πρωτότυπο. Ποιος ξέρει γιατί. Είχε κάτι να πει και δεν με χάλασε, αλλά μου φάνηκε κάπως απλοϊκό και γρήγορο στην εξέλιξη της πλοκής. Μάλλον σ'αυτό ευθύνονται και οι... περικοπές που έγιναν. 7/10

 

Όπως έχουμε πει, δεν υπάρχει καν συγγραφέας Όλιβερ Σαντ. Για την ανατύπωση του Κάκτου, εδώ και εδώ.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Διαβάζω το A Hymn Before Battle του John Ringo. Λίγο στρατοκαβλέ Murica καταστάσεις αλλά ΕΦ με πίου πίου είναι αυτή και συγχωρούνται κάποια μειονεκτήματα...Χλωμό να συνεχίσω τη σειρά βέβαια, οπότε ελπίζω-όπως και με τον Κόκκινο Άρη- να είναι κάπως αυτοτελές αυτό το πρώτο μέρος.

Edited by heiron
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Τελείωσα το Contact (Carl Sagan).

Δυό λόγια εδώ.

 

Ξεκινάω το What I didn't see and other stories της Karen Joy Fowler

(γιά να τελειώσω και τις αναδρομικές κριτικές του Project 71short !)

Link to comment
Share on other sites

Εγώ έχω πέσει στα βαριά.

 

Deus Irae, The divine invasion, Ubik και τώρα το Valis του Phillip Dick. Μετά θα πιάσω κανά short story του ιδίου, μπας και ξελαμπικάρω από τις θεολογικές προεκτάσεις των ιστοριών.

 

Σε μερικές ιστορίες του μου δίνει πάντως την εντύπωση πως το Sci-Fi στοιχείο είναι εμβόλιμο και δεν πολυχρειάζεται. Ειδικά στο divine invasion. Θα μπορούσαν δηλαδή να διαδραματίζονται στο "τώρα" ( '70s - '80s ) χωρίς να χάνουν το πραγματικό νόημα που ήθελε να δώσει ο συγγραφέας. 

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή περίπου σαν το Η μετεμψύχωση του Τίμοθυ Άρτσερ;
Χμ, τώρα μου άνοιξες την όρεξη να διαβάσω κάποια στιγμή το Divine invasion. Το είχα απορρίψει γιατί δεν μου πολυάρεσαν αυτά τα θεολογικά, ελεσντικά βιβλία του Ντικ αλλά κάποτε θα γίνει. Why prolong the inevitable?

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Μπαίνω σε αυστηρό πρόγραμμα ανάγνωσης από άυριο. Ξεκοινώ με αυτό: 
Ender's Game από Orson Scott Card. Σε δύο - τρείς το πολύ μέρες θα επιστρέψω με σχόλια.

 

edit: ο σκοπός είναι να διαββάσω 100 βιβλία ΕΦ πριν το καλοκάρι! Wish me luck.

Edited by Elli Sketo
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Μπαίνω σε αυστηρό πρόγραμμα ανάγνωσης από άυριο. Ξεκοινώ με αυτό: 

Ender's Game από Orson Scott Card. Σε δύο - τρείς το πολύ μέρες θα επιστρέψω με σχόλια.

 

edit: ο σκοπός είναι να διαββάσω 100 βιβλία ΕΦ πριν το καλοκάρι! Wish me luck.

Α, δεν έκανες πλάκα στο status; Καλή τύχη!

Link to comment
Share on other sites

Μπαίνω σε αυστηρό πρόγραμμα ανάγνωσης από άυριο. Ξεκοινώ με αυτό: 

Ender's Game από Orson Scott Card. Σε δύο - τρείς το πολύ μέρες θα επιστρέψω με σχόλια.

 

edit: ο σκοπός είναι να διαββάσω 100 βιβλία ΕΦ πριν το καλοκάρι! Wish me luck.

 

Με τέτοιο στόχο... Αξίζεις όλη την καλή τύχη που μπορώ να σου ευχηθώ! Δημοσίευση της λίστας θέλουμε!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..