Jump to content

Φαντασία και παιδιά


Sonya

Recommended Posts

Θυμάμαι κάποια παραμονή χριστουγέννων που γυρίζαμε από μία επίσκεψη. Θυμάμαι να ανεβαίνω τις σκάλες, απολύτως σίγουρη ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει, κι ότι τα δώρα τα βάζουν οι γονείς μου, θυμάμαι να τους παρακολουθώ σε όλη τη διαδρομή, όλες τις κινήσεις τους, έτοιμη να τους πιάσω στα πράσα. Δεν έχω ιδέα πώς το κατάφεραν, αλλά ανοίγοντας την πόρτα, τα δώρα ήταν κάτω από το δέντρο... Θυμάμαι την έκπληξη και την αίσθηση του μαγικού τόσο καθαρά, σα να ήταν χτες. Δεν ξέρω γιατί αφού εγώ ήμουν σίγουρη ότι δεν υπήρχε εκείνοι δε το ξεκαθάρισαν, αλλά εκείνη η στιγμή είναι από τις πιο μαγικές που θυμάμαι.

 

Σε πλήρη αντίθεση με το παραπάνω, θυμάμαι όταν ήμουν 3 - 3.5 χρονών και πέθαινε ο παππούς μου. Ήξερα τι σημαίνει αυτό (αν και δε θυμάμαι πώς) και γι' αυτό όταν τους ρώτησα και μου είπαν ότι είχε πάει στην Αμερική σε νοσοκομείο τους πίστεψα. Το σκηνικό όπου μία γειτόνισσα μας είπε "συλληπητήρια" κι εγώ κατάλαβα τι είχε γίνει, ξέφυγα απ' τους δικούς μου κι έτρεχα στους δρόμους με τα αυτοκινητα και με κυνηγάγανε δεν το θυμάμαι... αλλά νομίζω απλά το έχω αποκλείσει απ' το νου μου απ' το σοκ.

Edited by trillian
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 80
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • demiraval

    8

  • heiron

    6

  • Sonya

    6

  • KELAINO

    6

Top Posters In This Topic

Posted Images

Επειδή το τόπικ έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, πάρα πολλές πλευρές κι επίπεδα και πάρα πολύ ευαίθηστο θέμα που μας αφορά όλους ανεξαιρέτως, θα παρακαλούσα όλους να είναι πολύ προσεκτικοί και να μένουν κατά το δυνατόν on topic. Είναι πολύ εύκολο να βγούμε εκτός θέματος και να γράφουμε χαρακτηρισμούς για θεσμούς και νόμους, ενώ το θέμα μας είναι η έκφραση, χρήση κι επίδραση της φαντασίας στα παιδιά, από τα παιδιά και επί των παιδιών.

 

Ευχαριστώ.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Guest Anime_Overlord

Οι νικητές γράφουν την ιστορία και αποκαλούν μυθολογία και θρησκεία ότι γουστάρουν. In other news, we have never been to the moon in the 60s...

 

?????

Αναφέρομαι στις διάφορες συνομωσίες που βγαίνουν συνέχεια στην φόρα. Εδώ οι μεγάλοι την πατάνε συνέχεια, γιατί τα παιδιά να νοιώθουν ότι βρίσκονται σε μειονεκτική θέση;

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα αναφέρω κάτι κοντά στη χώρα μας. Αν ο Άη Βασίλης είναι ψέμα τότε τι ήταν η φούσκα στο χρηματηστήριο που φωνάζανε όλοι στις τηλεοράσεις ότι ο κάθε άσχετος που θα βάλει όλα του τα λεφτάκια εκεί θα κερδίσει εκατομμύρια από το πουθενά; Δηλαδή συγνώμη, ενήλικες άνθρωποι και όταν τους είπανε κάτι τέτοιο την πατήσανε. Ο Άγιος που πετάει στον ουρανό με ταράνδους δεν γίνεται, εκατομμύρια από thin air γίνεται όμως.

Edited by Anime_Overlord
Link to comment
Share on other sites

Θυμάμαι κάποια παραμονή χριστουγέννων που γυρίζαμε από μία επίσκεψη. Θυμάμαι να ανεβαίνω τις σκάλες, απολύτως σίγουρη ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει, κι ότι τα δώρα τα βάζουν οι γονείς μου, θυμάμαι να τους παρακολουθώ σε όλη τη διαδρομή, όλες τις κινήσεις τους, έτοιμη να τους πιάσω στα πράσα. Δεν έχω ιδέα πώς το κατάφεραν, αλλά ανοίγοντας την πόρτα, τα δώρα ήταν κάτω από το δέντρο... Θυμάμαι την έκπληξη και την αίσθηση του μαγικού τόσο καθαρά, σα να ήταν χτες. Δεν ξέρω γιατί αφού εγώ ήμουν σίγουρη ότι δεν υπήρχε εκείνοι δε το ξεκαθάρισαν, αλλά εκείνη η στιγμή είναι από τις πιο μαγικές που θυμάμαι.

Λοιπόν ένα σκηνικό με τον Αι Βασίλη μια που το θίξατε.

Δεν θυμάμαι να μου έλεγαν ότι υπάρχει Αι Βασίλης.Ισως μου λέγανε όταν ήμουν 2-3 χρονών,πάντως δεν θυμάμαι.Μου παίρνανε το δώρο που ήθελα(ή...σχεδόν αν δεν είχαν οικονομική ευχέρεια ξερω γω)και οκ.Μερικές φορές μου το άφηναν κάτω από το δέντρο το βράδυ ενώ μοιμόμουν αλλά αφού δεν με είχαν ψήσει στο παραμύθι δεν έπειθε και έπειτα απλά μου το αγοραζαν.Αυτό γινοταν γενικά.

Ομως μια χρονια(δεν θυμάμαι πότε αλλά λογικα ήμουν 6-9 χρονών)...Ηταν βραδάκι(ανημερα;παραμονή;Θα σας γελασω ίσως και απλώς μια μερα κοτνα στα Χριστούγεννα) και καθόμασταν στην κουζίνα.Ξαφνικά η μάνα μου λέει ότι κάποιος μπηκε στην αυλή μας.Σηκωνόμαστε να δουμε,και μας λεει ότι εφυγε γρήγορα γρήγορα.Πραγματι είδαμε μια σκια,κάποιον να απομακρύνεται από το σπίτι μας.Και βγαίνουμε έξω να δουμε..παιχνίδια αραγμένα στην αυλή μας!Η μάνα μου εκανε υποθέσεις ότι πρεπει να ήταν ο Αι Βασιλης που δεν μπορούσε να μπει απο καμινάδα καθώς δεν ειχαμε τζακι και τα άφησε στην αυλή.Στον Αη δεν πιστεύαμε αλλά θεωρήσαμε δεδομένη με την αδερφή μου την ύπαρξη ενος μυστηριου άντρα που μας έκανε δώρο.Ισως ήταν κάποιος οικογενειακός φίλος..ή κάτι άλλο.Το μυστήριο κράτησε χρόνια.Φυσικά σε κάποια φάση αποκαλυφτηκε ότι απλούστατα η μάνα μου είχε αφήσει τα δώρα πιο μπροστά εκεί και απλά περίμενε να περάσει κάποιος από την αυλόπορτά μας για να δώσει μια αληθοφάνεια στη σκηνη.Αν μη τι άλλο είχε φαση.:lol:

 

Τώρα σχετικά με το τί θα λέμε στις ερωτήσεις των παιδιών,την αλήθεια ή ένα παραμύθι.Μπλέξατε και τη θρησκεία που κατα τη γνώμη μου είναι πολύ υποκειμενικο θέμα.Ρε παιδια,καλές οι ερωτήσεις για το θεούλη αλλά πχ σε ερωτήσεις κλασικές όπως "γιατί ο ουρανός είναι μπλε;" γιατί δεν το παίζουμε παντογνώστες(αφού πχ οι θρησκοι δηλώνουν δογματικά ότι υπάρχει θεός και συγκεκριμένα μονο ο δικός τους ενώ οι άθεοι ακόμη πιο δογματικα ότι δεν υπάρχει σίγουρα θεός) να απαντήσετε για τα μόρια της ατμόσφαιρας και τη σκέδαση Ραδεφορντ;Γιατί μιλάτε για τη "μαγεία" των μενεξεδιων δειλινών;Σας χαλάει η σκεδαση Μι(ε?) των σωματιδιων της σκονης ξερω 'γω;Υπάρχουν πολλά πράγματα που ούτε οι γονείς ξέρουν για αυτό πλάθουν παραμύθια για τα παιδια τους.Μεγαλώνοντας τα παιδια θα μπουνε στο τριπάκι να ανακαλύψουν την πραγματική φύση των πραγματων.Ποιός ενηλικας από αυοτύς που τους έλεγαν παλια ότι υπήρχε Αη Βασίλης εξακολουθεί να το πιστεύει ακόμη κι αν δεν του το απεκάλυψε η μανα του;Στη σημερινή εποχη της πληροφορίας τα παιδιά μαθαίνουν ετσι κι αλλιώς πολλά πραγματα πολυ νωρίς.

Edited by heiron
Link to comment
Share on other sites

Το Lies To Children είναι χρήσιμο και για τους γονείς και για τους εκπαιδευτικούς ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. Το ηλιακό σύστημα έχει 9 πλανήτες (όταν ήμασταν μικρά, τώρα πια τους λένε 8) αντι για πολύ περισσότερα πλανητικά σώματα όπως είναι στην πραγματικότητα, το άτομο έχει το σχήμα που είχε στο παλιό δεκάρικο των δραχμών, ο ουρανός είναι μπλε και τα δέντρα είναι πράσινα γιατί είναι όμορφα χρώματα (που ψιλο-ισχύει αλλά από την ανάποδη. Το ανθρώπινο μάτι έχει συνηθίσει εξελικτικά να τα βρίσκει όμορφα και φυσιολογικά!) και πάει λέγοντας. Αντί τα παιδιά να σκαρφαλώσουν ένα ολόκληρο βουνό, το ανεβαίνουν αργά με βήματα. Όσο μεγαλώνουμε τόσο περισσότερα καταλαβαίνουμε αλλά για αρχή όλοι πρέπει να πάρουμε κάποια εφόδια που οι μεγαλύτεροι μας τα περνούν ακόμη κι αν οι ίδιοι τα καταλαβαίνουν ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ. Εδώ μπαίνουν οι ιστορίες και η φαντασία.

Η φαντασία (παραμύθια ας πούμε) είναι χρήσιμη γιατί πέρα από την ψυχαγωγία, με τον τρόπο της διδάσκει. Οι κακοί την πληρώνουν, οι καλοί επιζούν, οι απρόσεχτοι χάνονται και πάει λέγοντας. Διδαχές, και μάλιστα μέσα από απλές ιστορίες - που η διαφορετικότητα τους από την πραγματικότητα τις κάνει αρεστές στα παιδιά (και εχμ, σε αρκετούς ενήλικες;) )

Link to comment
Share on other sites

Τώρα σχετικά με το τί θα λέμε στις ερωτήσεις των παιδιών,την αλήθεια ή ένα παραμύθι.Μπλέξατε και τη θρησκεία που κατα τη γνώμη μου είναι πολύ υποκειμενικο θέμα.Ρε παιδια,καλές οι ερωτήσεις για το θεούλη αλλά πχ σε ερωτήσεις κλασικές όπως "γιατί ο ουρανός είναι μπλε;" γιατί δεν το παίζουμε παντογνώστες(αφού πχ οι θρησκοι δηλώνουν δογματικά ότι υπάρχει θεός και συγκεκριμένα μονο ο δικός τους ενώ οι άθεοι ακόμη πιο δογματικα ότι δεν υπάρχει σίγουρα θεός) να απαντήσετε για τα μόρια της ατμόσφαιρας και τη σκέδαση Ραδεφορντ;Γιατί μιλάτε για τη "μαγεία" των μενεξεδιων δειλινών;Σας χαλάει η σκεδαση Μι(ε?) των σωματιδιων της σκονης ξερω 'γω;Υπάρχουν πολλά πράγματα που ούτε οι γονείς ξέρουν για αυτό πλάθουν παραμύθια για τα παιδια τους.Μεγαλώνοντας τα παιδια θα μπουνε στο τριπάκι να ανακαλύψουν την πραγματική φύση των πραγματων.Ποιός ενηλικας από αυοτύς που τους έλεγαν παλια ότι υπήρχε Αη Βασίλης εξακολουθεί να το πιστεύει ακόμη κι αν δεν του το απεκάλυψε η μανα του;Στη σημερινή εποχη της πληροφορίας τα παιδιά μαθαίνουν ετσι κι αλλιώς πολλά πραγματα πολυ νωρίς.

 

Ο Καρλ Σαγκάν είχε πει ένα ωραίο πάνω σε αυτό. Συνήθως όταν τα παιδιά ρωτούν απλά πράγματα όπως γιατί ο ουρανός είναι μπλε, απαντάμε συνήθως «τι χρώμα θες να είναι ο ουρανος; Πράσινος;» Ενώ θα έπρεπε να λέμε οτι, «...αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση, ας προσπαθήσουμε ν' ανακαλύψουμε μαζί γιατί είναι μπλε ο ουρανός!» Και ναι, μπορεί οι γονείς να μην είναι παντογνώστες, αλλά στην εποχή που η πληροφορία είναι σε περισσότερη αφθονία απο ποτέ, μπορούμε να βρούμε λύσεις πιο εύκολα σε απλά και σύνθετα ερωτήματα. Οπότε, ίσως σε κάποιες ερωτήσεις η απάντηση, το έκανε ο θεός ή έτσι το έκαναν οι νεράιδες μπορεί να μην ταιριάζουν. Ακόμα χειρότερα μπορεί να μπερδεύουν το παιδί ακόμα πιο πολύ, αν δεν καταλάβει που αρχίζει και που τελειώνει η φαντασία...

Link to comment
Share on other sites

1) Βασικά η αλήθεια είναι ότι η κόκκινη ένδυση του Αη Βασίλη δεν προέρχεται από την Coca-Cola. Το οποίο φέρνει ένα επιπλέον ζήτημα στο τραπέζι: Ξέρουμε ποια πράγματα ξέρουμε; Ο κόσμος μας είναι ένα πολύπλοκο σύστημα και πράγματα που θεωρούμε δεδομένα μπορεί να περιέχουν κρυφή πολυπλοκότητα ή να τα ξέρουμε τελείως λάθος, παρόλο που είμαστε σίγουροι ότι τα ξέρουμε.

 

2) Αλλά τι γίνεται με τις απαντήσεις που δεν είναι γνωστές συνολικά στην ανθρωπότητα; Ή στα θέματα που η επιστήμη βρίσκεται ακόμα στα πρώτα της βήματα; Αρκεί πραγματικά να πεις "Κάποιοι πιστεύουν το Χ, κάποιοι άλλο το το Υ και εγώ το Ζ για του α.β.γ λόγους";

 

3) Τι γίνεται αν δεν υπάρχει λογική στους λόγους που πιστεύεις κάτι; Μαθαίνεις το παιδί να κάνει παράλογους συλλογισμούς.

 

4) Τι γίνεται όταν του λες ότι υπάρχουν πολλές απόψεις; Μαθαίνεις στο παιδί να βλέπει τον κόσμο με έναν τελείως υποκειμενικό τρόπο, αυτό που λένε οι Άγγλοι "to each his own". Αλλά και αυτό λάθος δεν είναι; Στο τέλος ένα πράγμα θα ισχύει, το οποίο μπορεί να είναι μια άποψη που υπάρχει ήδη, μπορεί και όχι.

1) Πρώτον, ένα λάθος του γονιού (αν αυτό διαπιστωθεί) είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για το παιδί να συνειδητοποιήσει ότι οι γονείς δεν είναι ξερόλες και συνεπώς να αρχίσει να παραδέχεται κι αυτό τα λάθη του (κάτι δύσκολο για τα έμφυτα εγωιστικά μικρά παιδιά). Δεύτερον, το νόημα στο παράδειγμα φυσικά και δεν είναι να μάθει ένα παιδί αν τα κόκκινα ρούχα οφείλονται ή όχι σε μια συγκεκριμένη εταιρεία, αλλά να καταλάβει ότι αυτό που φαίνεται και σερβίρεται κάπως δεν είναι απαραίτητα έτσι/πραγματικό (και όταν το έγραφα το πρωί συνειδητοποίησα ότι και η παραδοσιακή ιστορία του Μεγάλου Βασιλείου, πιθανότατα εμπεριέχει κι εκείνη μύθους).

 

2) Λες το μαγικό "δεν ξέρω" και, αν χρειάζεται, "η ανθρωπότητα δεν ξέρει". Είναι πολύ σημαντικό να οριοθετηθούν τα όρια της γνώσης και να διευκρινιστεί ότι καταφεύγουμε σε θεωρίες που προσπαθούμε να στηρίξουμε λογικά/επιστημονικά αλλά όχι σε δοξασίες/μύθους. Προσωπικά, προσπάθώ να τονίσω πόσο πιο γρήγορα θα είχε αναπτυχθεί η ανθρωπότητα αν πολλοί άνθρωποι αντικαθιστούσαν το "δεν ξέρω τι είναι ο κεραυνός, άρα θα είναι ο Δίας ή ο Θωρ που τα 'χει πάρει στο κρανίο" με το "δεν ξέρω τι είναι ο κεραυνός και θα κάνω όσο υπομονή χρειάζεται -ίσως αιώνες- περιμένοντας να το κατανοήσω εγώ ή κάποιοι άλλοι για να μου το πουν".

 

3) Εχμ, προφανώς δεν πρέπει να το πιστεύεις. Καλό είναι το παιδί να μαθαίνει και τη λογική πίσω από κάθε επιχείρημα. Εξ ορισμού, η πίστη δεν έχει λογική. (Προς τους mod: αυτό δεν αποτελεί σχόλιο θεολογικού περιεχομένου.)

 

4) Όταν η αλήθεια, όπως την ξέρει ο γονιός τουλάχιστον, (ή όπως έχει ή δεν έχει επικρατήσει ανάμεσα στους ανθρώπους) δεν είναι σαφής, δεν βλέπω τίποτα κακό στο να αναφέρεις διάφορες απόψεις. Και, ας μην ξεφύγει η κουβέντα, αλλά είμαστε τόσο σίγουροι ότι σε όλα η αλήθεια είναι μία και αναμφισβήτητη;

 

[...] σε ερωτήσεις κλασικές όπως "γιατί ο ουρανός είναι μπλε;" γιατί δεν το παίζουμε παντογνώστες [...] να απαντήσετε για τα μόρια της ατμόσφαιρας και τη σκέδαση Ραδεφορντ;Γιατί μιλάτε για τη "μαγεία" των μενεξεδιων δειλινών;

Χα! Κατα σύμπτωση σκεφτόμουν αυτό ακριβώς το παράδειγμα για να πω ότι δεν πρέπει να αγχωνόμαστε και πολύ για την επιστημονική ή την απόλυτη δημοσιογραφική ακρίβεια των απαντήσεών μας σε τέτοιες ηλικίες (σαφώς πριν την εφηβεία). Ακριβώς αυτή η ερώτηση μου έχει γίνει και φυσικά απάντησα με όσα θυμόμουν για τη σκέδαση των μορίων. Εννοείται ότι η απάντηση ήταν λυκειακού επιπέδου, πράγμα που σημαίνει ότι ένας φυσικός θα μου τραβούσε το αυτί αν με άκουγε, αλλά

α) είναι σίγουρα πολύ καλύτερη από το τίποτα και πολύ ικανοποιητική για ένα παιδί κάτω από δέκα και

β) τι θα μου έκανε ο εν λόγω φυσικός αν με άκουγε να προσπαθώ να εξηγήσω τον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας; (γιατί, ναι, μου έχει γίνει και αυτή η ερώτηση;!)

Link to comment
Share on other sites

Εδίτιον το διασκεδαστικόν, πάνω στο ότι μερικές φορές η αλήθεια είναι σχετική: Θυμήθηκα ότι υπάρχουν δράκοι! Και ακόμα κι αν μόνο ένας απ' αυτούς φρουρούσε όλα τα λεφτά του ΔΝΤ, δεν θα πλησίαζα ούτε για όλες τις πριγκήπισσες του κόσμου. :cold:

Link to comment
Share on other sites

Guest Anime_Overlord

Μπαμπά γιατί ο ουρανός είναι μπλε;

Γιατί το οξυγόνο του δίνει τέτοιο χρώμα

 

Και το χορτάρι γιατί είναι πράσινο;

Γιατί η χλωροφύλλη του δίνει τέτοιο χρώμα

 

Και γιατί τους δίνουν τέτοια χρώματα κι όχι άλλα;

(παίρνει γυάλινο πρισμα) Γιατί κάθε αντικείμενο αποροφάει ένα μέρος των χρωμάτων και ανακλάει τα άλλα και μόνο αυτά βλέπουμε

 

Και γιατί δεν αποροφάει άλλα χρώματα;

(Δείχνει πίνακα με μήκη κύματος) γιατί κάθε υλικό εμποδίζει διαφορετικό μέρος του φωτός

 

Και γιατί δε μπορεί να φύγει το φως και κάθεται και το σταματάει;

(Ανοίγει βιβλίο με την θεωρία περι υπερχορδές) Γιατί ΣΔ4 -ΤΙΔΛΕ% ΜΝΚΗ^ΓΚΤΙ(ΛΚΙ) - [ΡΙΦΞ# όταν e<1

 

Μπαμπά μου το εξηγείς πιο απλά;

ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ!

Link to comment
Share on other sites

Μπαμπά γιατί ο ουρανός είναι μπλε;

Γιατί το οξυγόνο του δίνει τέτοιο χρώμα

 

Και το χορτάρι γιατί είναι πράσινο;

Γιατί η χλωροφύλλη του δίνει τέτοιο χρώμα

 

Και γιατί τους δίνουν τέτοια χρώματα κι όχι άλλα;

(παίρνει γυάλινο πρισμα) Γιατί κάθε αντικείμενο αποροφάει ένα μέρος των χρωμάτων και ανακλάει τα άλλα και μόνο αυτά βλέπουμε

 

Και γιατί δεν αποροφάει άλλα χρώματα;

(Δείχνει πίνακα με μήκη κύματος) γιατί κάθε υλικό εμποδίζει διαφορετικό μέρος του φωτός

 

Και γιατί δε μπορεί να φύγει το φως και κάθεται και το σταματάει;

(Ανοίγει βιβλίο με την θεωρία περι υπερχορδές) Γιατί ΣΔ4 -ΤΙΔΛΕ% ΜΝΚΗ^ΓΚΤΙ(ΛΚΙ) - [ΡΙΦΞ# όταν e<1

 

Μπαμπά μου το εξηγείς πιο απλά;

ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ!

 

 

...το οποίον εξηγεί με άψογο τρόπο γιατί και αυτή η συζήτηση, αλλά και τα νεύρα των γονιών είναι σαν το Σύμπαν: πεπερασμένα άνευ περάτων! laugh.gif laugh.gif laugh.gif

Link to comment
Share on other sites

Πάντως, δεν υπάρχει λόγος γιατί να μην παρουσιαστεί και η επιστημονική άποψη σα μια ωραία ιστορία.

Αφού στερέψουν όλες οι μυθολογίες, κοσμολογίες, παραδόσεις, σάγκες, έδδες και η κάλεβάλα και φτάσουμε στο κλασικό αδιέξοδο (όχι πάλι το Γιλγαμές!...), τί καλύτερο από μια συναρπαστική διήγηση για κείνο το μακρυνό παρελθόν, κάποτε που δεν ήταν κάποτε γιατί ο χρόνος δεν είχε ακόμα αρχίσει, ήτανε στουμπηγμένος μαζί με το χώρο σε ένα μόνο σημείο κλπ κλπ, ή ξέρω γω για τα ηφαίστεια, τα σπήλαια, τις τεκτονικές πλάκες, τα νεφελώματα κλπ.

Με την απαραίτητη εισαγωγή (οι επιστήμονες λένε... οι αρχαίοι Έλληνες/Σουμέριοι/Βίκινγκς πίστευαν... ο Τόλκιν έχει γράψει...) δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στο να ξεχωρίσει το παιδί τί είναι τί.

Και βέβαια αν ζητηθεί η δική μου άποψη, τη λέω.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Guest Anime_Overlord

^ Μπαμπά, υπάρχουν καλλικάτζαροι;

 

Να σου πω παιδί μου, πριν 7.000 χρόνια οι σουμέριοι τους λέγανε λίλιμ και ήταν παιδιά της πρώτης γυναίκας του Αδάμ κατά τον Ιουδαϊσμό, πρωτού ο Χριστιανισμός επιρεασμένος από την Ολύμπια θρησκεία τους παρουσιάσει ότι προσπαθούνε να κόψουν το δέντρο της ζωής, πράγμα επιρεασμένο από το Ίντραζιλ του Σκανδιναβικού πάνθεου. Αλλά ο Τόλκιν τότε τα παρουσίασε σαν μεταλλαγμένα Ξωτικά που θέλανε το κακό των ανθρώπων και που η εξέληξή τους ήταν τα Ούρουκ Χάι που οι ταινίες παρουσιάζουν ότι γεννιούνται από βούρκο. Βέβαια, το WOW μετά παρουσίασε τα γκόμπλιν και τα Όρκ σαν σαμανούς που σέβονταν την φύση, είχαν δύο γένη και τους ξεγέλασαν δαίμονες από το διάστημα να γίνουν κακοί. Κι όλα αυτά ταιριάζουν με τις αποκαλύψεις του Λιακόπουλου περί των Ταγμάτων των Τελωνίων στο κέντρο της Γης. Κατάλαβες;

Link to comment
Share on other sites

^ Μπαμπά, υπάρχουν καλλικάτζαροι;

 

 

Μπαμπάς: Ποιος στο είπε αυτό ;

Παιδί: η γιαγιά.

 

:mf_sherlock:

…..

Τηλέφωνο- : Ρε μάνα τι είναι αυτά που λες στο παιδί; :spam:

 

Μάνα: Δεν φτάνει που δεν πηγαίνετε το παιδί εκκλησία δεν θέλετε να μαθαίνει και τίποτα.

:starwars:

…..μπαμ το τηλέφωνο στη μούρη…

 

Μπαμπάς: Έχεις δει ποτέ καλικάντζαρο;

:rudolph:

Παιδί: όχι!

Μπαμπάς: Ούτε και κανείς άλλος. Να σκέφτεσαι γιατί σου λένε οι άλλοι ότι σου λένε.

Παιδί : Μα η γιαγιά είπε… :aph34r:

 

Μπαμπάς: Και εσύ είπες ότι το αρκουδάκι μίλησε, για πες μου μίλησε; :diespam:

Παιδί: :Όχι.

Μπαμπάς: Ας συζητήσουμε τότε γιατί είπες ότι το αρκουδάκι μίλησε και να παίζουμε ότι μιλάει!

:lionrun:

Link to comment
Share on other sites

^ Μπαμπά, υπάρχουν καλλικάτζαροι;

 

Να σου πω παιδί μου, πριν 7.000 χρόνια οι σουμέριοι τους λέγανε λίλιμ και ήταν παιδιά της πρώτης γυναίκας του Αδάμ κατά τον Ιουδαϊσμό, πρωτού ο Χριστιανισμός επιρεασμένος από την Ολύμπια θρησκεία τους παρουσιάσει ότι προσπαθούνε να κόψουν το δέντρο της ζωής, πράγμα επιρεασμένο από το Ίντραζιλ του Σκανδιναβικού πάνθεου. Αλλά ο Τόλκιν τότε τα παρουσίασε σαν μεταλλαγμένα Ξωτικά που θέλανε το κακό των ανθρώπων και που η εξέληξή τους ήταν τα Ούρουκ Χάι που οι ταινίες παρουσιάζουν ότι γεννιούνται από βούρκο. Βέβαια, το WOW μετά παρουσίασε τα γκόμπλιν και τα Όρκ σαν σαμανούς που σέβονταν την φύση, είχαν δύο γένη και τους ξεγέλασαν δαίμονες από το διάστημα να γίνουν κακοί. Κι όλα αυτά ταιριάζουν με τις αποκαλύψεις του Λιακόπουλου περί των Ταγμάτων των Τελωνίων στο κέντρο της Γης. Κατάλαβες;

 

 

AΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ!!!biggrin.gif Και φυσικά, σα γνήσιοι αγνωστικισταί, καταλήγουμε: "και για να απαντήσουμε την αρχική σου ερώτηση, αν υπάρχουν και όχι τί είναι, θα έλεγα πώς ίσως να υπάρχουν, ίσως πάλι όχι, επίσης δεν αποκλείεται να υπάρχουν αλλά σε μια άλλη διάσταση, παράλληλη με τη δική μας, ή να υπάρχουν στον κόσμο των συμβόλων όπως οι δράκοι, ή στη σφαίρα της φαντασίας όπως η Πίπη η Φακιδομύτη. Άλλωστε, τί σημαίνει "υπάρχω", αλήθεια; Ας αναλύσουμε πρώτα την έννοια της ύπαρξης, ξεκινώντας με μια ιστορική αναδρομή από τους Προσωκρατικούς μέχρι το Σοπενχάουερ..."

Link to comment
Share on other sites

Μπαμπά γιατί ο ουρανός είναι μπλε;

Γιατί το οξυγόνο του δίνει τέτοιο χρώμα

 

Και το χορτάρι γιατί είναι πράσινο;

Γιατί η χλωροφύλλη του δίνει τέτοιο χρώμα

 

Και γιατί τους δίνουν τέτοια χρώματα κι όχι άλλα;

(παίρνει γυάλινο πρισμα) Γιατί κάθε αντικείμενο αποροφάει ένα μέρος των χρωμάτων και ανακλάει τα άλλα και μόνο αυτά βλέπουμε

 

Και γιατί δεν αποροφάει άλλα χρώματα;

(Δείχνει πίνακα με μήκη κύματος) γιατί κάθε υλικό εμποδίζει διαφορετικό μέρος του φωτός

 

Και γιατί δε μπορεί να φύγει το φως και κάθεται και το σταματάει;

(Ανοίγει βιβλίο με την θεωρία περι υπερχορδές) Γιατί ΣΔ4 -ΤΙΔΛΕ% ΜΝΚΗ^ΓΚΤΙ(ΛΚΙ) - [ΡΙΦΞ# όταν e<1

 

Μπαμπάp μου το εξηγείς πιο απλά;

ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ!

 

 

Μπαμπά, ο Anime Overlord μου είπε ότι ο ουρανός είναι μπλε λόγω του οξυγόνου

ενώ στο εμείς κι ο κοσμος τετάρτης δημοτικού λέει ότι το χρώμα του ουρανού έχει να κάνει με τη σκέδαση του φωτός που είναι κύμα και σωματίδια την ίδια στιγμή.

Ναι παιδί μου, ακόμα και 500 χρόνια πριν ο Λεονάρντο Ντα Βιντσι ήξερε ότι τα μακρινά αντικείμενα φαίνονται πιο μπλε λογω του ίδιου φαινομένου.

Γι αυτό θα παρατήρησες ότι σε ένα μακρινό παρατηρητή τα βουνά, οι λόφοι, τα κτίρια και ούτω καθεξής φαίνονται γαλάζια.

Το φως έχει μια απόλυτη ταχύτητα πρέπει να ξέρεις και είναι αρκετά μεγάλη, περίπου 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Αυτό είναι νόμος όπως λέμε, και δεν αλλάζει με τίποτα, εκτός κι αν όταν μεγαλώσεις ανακαλύψεις έναν πιο ισχυρό νόμο που να ακυρώνει τον προηγούμενο.

Το λευκό φως αναλύεται σε ένα φάσμα χρωμάτων μέσω μιας γυάλινης συσκευής σαν αυτή (βγάζει το πρίσμα). Ωωω, για δες, αυτό λέγεται φάσμα του ορατού φωτός. Αυτά τα χρώματα θα τα συναντήσεις και στο ουράνιο τόξο, το οποίο βγαίνει όταν βρέχει και ο ήλιος είναι στην κατάλληλη θέση στον ουρανό. (Κάπου εδώ το παιδί χάνει το ενδιαφέρον του για την επιστήμη και ρωτάει παραπάνω πράγματα για το ουράνιο τόξο. Και αρπάζουμε την ευκαιρία να του πούμε μια ιστορία για τον Τζάκ το Λέπρκον. Κατόπιν το καληνυχτίζουμε και δεν το προβληματίζουμε άλλο με την επιστήμη για φέτος.

Science can be fun! :)

 

Επιμένω πως το ζήτημα είναι να εμπνέουμε τα παιδιά μέσω της αλήθειας και όχι να τα αποθαρύνουμε με πολυπλοκες και ανεπαρκώς τεκμηριωμένες θεωριες. Το τελευταίο βιβλίο που γράφω έχει να κάνει με την επιστήμη ως παιχνίδι για παιδιά και την εξήγηση μύθων και ιστοριών βάσει της επιστήμης. Για παράδειγμα, πόσο πιο ενδιαφέρον είναι για το παιδί να ακούσει μια ιστορία για αιμοβόρικα Τρολς και να μάθει παράλληλα ότι τα Τρολς ειναι ένα αρχέτυπο μοντέλο του Homo Neadertalensis, η του Gigantopithicus, από τον Sapiens Sapiens? Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τους δράκους, και για τα γκομπλινς και για τις νεράιδες. Όλα μοιάζουν με οπτασία κάποιου ρασιοναλιστικού αντιστοίχου. Αυτό το βρίσκω πραγματικά μαγευτικό... :)

Link to comment
Share on other sites

Guest Anime_Overlord
Για παράδειγμα, πόσο πιο ενδιαφέρον είναι για το παιδί να ακούσει μια ιστορία για αιμοβόρικα Τρολς και να μάθει παράλληλα ότι τα Τρολς ειναι ένα αρχέτυπο μοντέλο του Homo Neadertalensis, η του Gigantopithicus, από τον Sapiens Sapiens? Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τους δράκους, και για τα γκομπλινς και για τις νεράιδες. Όλα μοιάζουν με οπτασία κάποιου ρασιοναλιστικού αντιστοίχου. Αυτό το βρίσκω πραγματικά μαγευτικό... :)

Ναι, όπως το ότι οι ναυτικοί που βλέπανε γοργόνες να τραγουδάνε στην θάλασσα και να τους μαγεύουν βασίζεται στο ερωτικό κάλεσμα των αρσενικών θαλάσσιων ελεφάντων. Αλλά μετά από τόσσους μήνες αγαμία στο καράβι φαντάζονταν διάφορα και ξαφνικά οι χοντροί αρσενικοί με την σκυλόφατσα γίνανε λυγερόκορμες δεσποσύνες.

 

Άντε πες το αυτό στο παιδί αν σου βαστάει...

Edited by Anime_Overlord
Link to comment
Share on other sites

Ναι, όπως το ότι οι ναυτικοί που βλέπανε γοργόνες να τραγουδάνε στην θάλασσα και να τους μαγεύουν βασίζεται στο ερωτικό κάλεσμα των αρσενικών θαλάσσιων ελεφάντων. Αλλά μετά από τόσσους μήνες αγαμία στο καράβι φαντάζονταν διάφορα και ξαφνικά οι χοντοί αρσενικοί με την σκυλόφατσα γίνανε λυγερόκορμες δεσποσύνες.

 

Άντε πες το αυτό στο παιδί αν σου βαστάει...

 

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ :worshippy:

Link to comment
Share on other sites

Για παράδειγμα, πόσο πιο ενδιαφέρον είναι για το παιδί να ακούσει μια ιστορία για αιμοβόρικα Τρολς και να μάθει παράλληλα ότι τα Τρολς ειναι ένα αρχέτυπο μοντέλο του Homo Neadertalensis, η του Gigantopithicus, από τον Sapiens Sapiens? Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τους δράκους, και για τα γκομπλινς και για τις νεράιδες. Όλα μοιάζουν με οπτασία κάποιου ρασιοναλιστικού αντιστοίχου. Αυτό το βρίσκω πραγματικά μαγευτικό... :)

Ναι, όπως το ότι οι ναυτικοί που βλέπανε γοργόνες να τραγουδάνε στην θάλασσα και να τους μαγεύουν βασίζεται στο ερωτικό κάλεσμα των αρσενικών θαλάσσιων ελεφάντων. Αλλά μετά από τόσσους μήνες αγαμία στο καράβι φαντάζονταν διάφορα και ξαφνικά οι χοντροί αρσενικοί με την σκυλόφατσα γίνανε λυγερόκορμες δεσποσύνες.

 

Άντε πες το αυτό στο παιδί αν σου βαστάει...

 

Anime Overlord = Fantasy Killer

Link to comment
Share on other sites

Guest Anime_Overlord

Α, πίστεψέ με, αν ποτέ δω ναυτικό να έχει καβαλικεύσει υπνωτισμένος έναν θαλάσσιο ελέφαντα σε έξαψη... θα του χαλάσω την φαντασίωση.

...Για το καλό όλων μας, βεβαίως-βεβαίως.

Link to comment
Share on other sites

Στο παιδί μπορείς να πεις τα πάντα και θα σε πιστέψει. That is the point. Το θέμα δεν είναι μόνο να του πεις αυτά που θα πιστέψει (=τα πάντα, γιατί είσαι ο προσωπικός του θεός μέχρι ν' ανακαλύψει τον κόσμο γύρω του), αλλά να του πεις κι αυτά που θα κατανοήσει, στην ηλικία που θα μπορεί να τα κατανοήσει.

 

Φερ' ειπείν: το πρώτο σεξουαλικό ξύπνημα ενός παιδιού, είναι στην ηλικία 3-4 ετών. Προφανώς ασυνείδητο, προφανώς χωρίς αποδέκτη (=ερωτευμένο με κάποιον), προφανώς χωρίς την κατανόηση της συγκεκριμένης "φαγούρας". Είναι πολύ σύντομη η διάρκειά του (μερικούς μήνες) και μετά "κοιμάται" πάλι μέχρι την πρώτη εφηβεία, όπου ξυπνάει και παραμένει ξύπνιο για πολλά πολλά χρόνια. Ορίστε μια ευαίσθητη περίοδος για διαχείριση. Ήρθα στην αρκετά δύσκολη θέση να την αντιμετωπίσω με την ανηψιά μου. Εδώ σε θέλω, μάστορα! Τι του λες του παιδιού που το βλέπεις να συμπεριφέρεται σαν κανίς στις ορμές του και σε ρωτάει κιόλας;

 

Παραδέχομαι ότι ξεκίνησα τις μελισσούλες... Ότι εκεί έχει ένα λουλουδάκι, το οποίο σιγά σιγά ανθίζει και γι αυτό την γαργαλάει. Ναι, έχει κι ο αδερφός της ένα λουλουδάκι, αλλά είναι διαφορετικό. Γιατί είναι διαφορετικό; Γιατί δεν είναι ίδια τα τριαντάφυλλα με τα γαρύφαλλα, οπότε γιατί να είναι ίδιο και το δικό της λουλουδάκι με του αδερφού της; Όχι, δεν είναι ακριβώς λουλουδάκι, απλά είναι μια παρομοίωση για να της δώσω να καταλάβει τι εννοώ. Ναι, ας δούμε πώς ανθίζουν τα λουλουδάκια. Να, βλέπεις που στην αρχή είναι μπουμπούκια και μετά σιγά σιγά ανοίγουν τα πέταλά τους; Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με την ίδια. Τώρα είναι μπουμπουκάκι και σιγά σιγά θ'ανθίσει. Όταν ανθίσει τελείως και γίνει λουλούδι, θα το καταλάβει και, ναι, θα κάνει και καρπούς, όπως κάνουν όλα τα λουλουδάκια. Για την ακρίβεια, αυτό το λουλουδάκι, όπως όλα, είναι αυτό που θα κάνει και την ίδια μανούλα όταν μεγαλώσει. Όχι, δεν θα έρθει μελισσούλα να την κάνει την δουλειά, αλλιώς θα γίνει. Θα γίνει με το διαφορετικό λουλουδάκι ενός αγοριού. Όχι του αδερφού της! Άλλου αγοριού! Γιατί τα λουλουδάκια των κοριτσιών, όπως θα έχει παρατηρήσει απ' το δικό της, έχουν στο κέντρο τους μια τρυπούλα, ενώ των αγοριών έχουν στο κέντρο τους μια προεξοχή και αυτά τα δύο ταιριάζουν. Όχι, γιατί ακόμα δεν έχει ανθίσει το λουλουδάκι, είναι μπουμπούκι και θέλει άλλα δέκα χρόνια μέχρι ν' ανθίσει τελείως. Ναι, θα το καταλάβει όταν ανθίσει, γιατί θα βγάλει αίμα. Όχι, δεν είναι πληγή, όχι δεν θα πονάει. Απλά είναι ο τρόπος του να σου πει ότι έχει ανθίσει. Όχι, τ' αγοράκια δεν βγάζουν αίμα, γιατί δεν είναι ίδια τα λουλουδάκια τους. Το καταλαβαίνουν επειδή μεγαλώνει και γίνεται πιο σκληρό. Να, έλα να δούμε στο ίντερνετ τις ορχιδέες να καταλάβεις τι εννοώ. Να, περίπου έτσι γίνεται και των αγοριών το λουλουδάκι.

 

Άντε μετά πες μου εσύ για γοργόνες και θαλάσσιους ελέφαντες... :Ρ

Link to comment
Share on other sites

Να, έλα να δούμε στο ίντερνετ τις ορχιδέες να καταλάβεις τι εννοώ. Να, περίπου έτσι γίνεται και των αγοριών το λουλουδάκι.

 

Άντε μετά πες μου εσύ για γοργόνες και θαλάσσιους ελέφαντες... :Ρ

 

Καλό θα ήταν να πάτε σε ένα κατάστημα ΑΝΘΗ-ΦΥΤΑ. χιχιχιχιχι

Ο Φίλιππος Μαδηλαράς έχει γράψει ένα πολύ ωραίο βιβλίο πάνω στο θέμα. Με σποράκια και τρυπούλες και πουλιά. Που είναι to the point, χωρίς να είναι συγκεκαλυμμένο ή ευφημιστικο. Τα παιδιά ναι, όντως πιστεύουν ό,τι τους πεις, γιατί είναι γενετικά προγραμματισμένα να το κάνουν. Φαντάσου αν ένα παιδάκι 2 χρονών ήταν σκεπτικιστής τι θα γινόταν.

«Νικολάκη, κατέβα απ' τη σκάλα! Θα χτυπήσεις!»

«Μα θέλω να δω καλύτερα αυτο το εντυπωσιακό ορθόπτερο πάνω στο τελευταίο κλαδί. Δεν ξέρω σε ποια τάξα ανήκει ακόμα!»

ΚΡΑΑΑΑΤΣ

«Στο είπα Νικολάκη είσαι πολύ μικρός ακόμα για ν'ανεβαίνεις σε τόσο ψηλές σκάλες»

«.....»

 

Ωστόσο μέσα στην αναγκαία ευπιστία τους, εκτιμούν και την ειλικρίνια πάρα πολύ. Αν όντως τους φέρεσαι ντόμπρα (ως εκεί που επιτρέπεται απο τις άλλες νόρμες βέβαια) μαθαίνουν να αξιοποιουν αυτόν τον τρόπο σκέψης και με τον καιρό γινονται υπεύθυνα και καλά άτομα που μπορείς να εμπιστευτείς και ν' ανταμοίψεις.

 

Όσο για τους θαλάσσιους ελέφαντες και τις γοργόνες, νομίζω ότι ειναι και καλή υποψήφια εξήγηση και αρκετά χιουμοριστική μάλιστα. Το παιδί αν άκουγε μια ιστορία με γοργόνες και στο τέλος φανερωθεί ότι αυτές ήταν ένα μπούγιο από γιγανοτφαλλικά πλάσματα, πρώτον θα κατουρηθεί στο γέλιο, και δεύτερο θα βάλει κι ένα τουβλάκι στον τοίχο της κριτικής του ικανότητας. Άρα ο Anime δεν ειναι ακριβώς fantasy killer.

Στο περι θεού αυταπάτη του Dawkins γράφει στην αρχή ότι « ...για να απολαύσεις την ομορφιά ενος κήπου, δεν είναι υποχρεωτικό να πιστεύεις στις νεράιδες που έχει στο βάθος του.»

Link to comment
Share on other sites

 

 

Δεν υπάρχει λόγος να μπλέξεις τις μελισσούλες και τις ορχιδέες, καλέ. Εδώ που τα λέμε, όποιος εμπνεύστηκε πρώτος αυτήν την ιστορία με τις μελισσούλες είναι για πολλά σούτια.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Guest Anime_Overlord

Εγώ προτιμώ το παράδειγμα με τον στύφτη (τον χειροκίνητο αποχυμωτή δηλαδή) για να εξηγήσω σε παιδιά το τι παίζει με το σεξ.

 

Οι γυναίκες είναι σαν μισό λεμόνι και οι άντρες είναι σαν το ματσούκι του στύφτη. Ενώνονται, γίνεται μεγάλος χαμός με πήγαινε-έλα και πετάγονται παντού ζουμιά. Στο τέλος έχεις μια λεμονόκουπα, έναν χαρούμενο στύφτη και πολύ χυμό λεμονιού. Η διαφορά με το τι πραγματικά συμβαίνει είναι ότι ο χυμός μετατρέπεται σε μωράκι και ο στύφτης πρέπει να πληρώνει τα μαλλιά της κεφαλής του στην λεμονόκουπα για όλη του την ζωή.

 

Και μιλώντας για διδακτικό τρόπο μέσω της φαντασίας...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..