Tattoman Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 όλοι μας έχουμε μετανιώσει για βιβλία που πείραμε και ξεκεινήσαμε να διαβάζουμε. Ας γράψει όποιος θέλει τα βιβλία που ξεκείνησε, πιθανώς τα άφησε στην μέση, και βιβλία τα οποία του φάνικαν "πατάτες". Επίσης θέλω την γνώμη σας στο θέμα οτι αφήνουμε κάποια βιβλία στην μέση... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 To "Tραγούδι της Αυγής" του M. Marano (εκδόσεις Οξύ) είναι το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό. Το ξεκίνησα, στη μέση το παράτησα* και το ξανάπιασα μόνο και μόνο για το περσινό read-off. Η βασική ιδέα είναι ότι έχουμε δύο αρχιδαίμονες που πολεμάνε και ο ένας στέλνει μια σούκουμπους στη γη για να πάρει ψυχές. Και με έψησε τρελά. Η αλήθεια τώρα: 600+ σελίδες λυρικής/ποιητικής γραφής. Ένα μάτσο χαρακτήρες που υπάρχουν απλά για να γεμίσει το βιβλίο. Πχ, ένας γκέυ βιβλιοπώλης που ψάχνει να βρει την αληθινή αγάπη. Ένας φοιτητής θεολογίας που είναι αντικείμενο του πόθου του, αλλά γουστάρει μια συνάδελφό του. Ένας πατέρας που ίσως γουστάρει την κόρη του (και η σύζυγός του που τον βάζει να ψάχνει το σπίτι τους για τέρατα όταν πάνε εκεί και μετά εξαφανίζεται από το βιβλίο). Κάτι cultists. Και φυσικά τα ανυπόφορα ποιητικά POVs της succubus, που είναι σα να διαβάζεις κουλτουριάρικο άρλεκιν... ΜΑΚΡΙΑ!!! * Για το "αριστουργηματικό" "Η Πύλη" του Μ. Κουτσούκου. Ο συγγραφέας ήταν 16 και έγραψε ένα έργο ΕΦ που ένας πράκτορας του FBI και μια επιστήμονας από το 2200 ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο σε ένα Fantasy setting... Ενδεικτικά να αναφέρω ότι σε ένα σημείο ένας χαρακτήρας πεθαίνει και μετά συνεχίζει να συμμετέχει στο βιβλίο - αλλά παρόλα αυτά ήταν πιο ευχάριστο από το Τραγούδι της Αυγής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted August 26, 2010 Author Share Posted August 26, 2010 Ας γράψω και εγώ τις "πατάτες μου" . 1) Το Σιλμαρίλλιον-Μέγα πατάτα. Ουδέποτε το ακουμπήσει κανένας σας. 2) Αττέλιωτες ιστορίες- 20 ευρώ τσάμπα! 3) Οι γενναίοι του ρεντγουόλ- το βρήκα φθηνά όμως ΄το άφησα στην αρχή. Έχω και άλλες πολλές πατάτες αλλά θα χρειαστούν σακούλα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Zaratoth Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Η κληρονομιά του Σαλβατόρε. Από αυτό και μετά άρχισε να μου φαίνεται πως το τραβούσε μακριά το σκοινί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Πριν πέσουν οι Τολκινικοί να φάνε το αγόρι με το Τατουάζ, θα συμφωνήσω μαζί του στο Silmarillion, ήταν από τα πρώτα βιβλία που παράτησα κι ας είχα διαβάσει Άρχοντα κ Χόμπιτ. Πατάτα, πατάτα, χμμμ, τις έχω απωθήσει λίγο από το μυαλό μου τις πατάτες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Zaratoth Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Καλά, μόνο εγώ το άντεξα και μου άρεσε; Όχι με την πρώτη φορά αλλά γενικά. Το ίδιο και τις Ατέλειωτες Ιστορίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Tatto αγόρι μου, σου έχω εδώ ένα πράσινο κασκολάκι με ένα τριφύλλι και κάτι περίεργα γράμματα P Α Ο κεντημένα, καθώς κι ένα εισιτήριο για την Θύρα 7 τζάμπα πράμα, για το ματσάκι την άλλη βδομάδα Ι'm kidding προφανώς, αλλά αντιλαμβάνεσαι πως το disturbance του force έφτασε ως τη Σκωτία ε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted August 26, 2010 Author Share Posted August 26, 2010 Tatto αγόρι μου, σου έχω εδώ ένα πράσινο κασκολάκι με ένα τριφύλλι και κάτι περίεργα γράμματα P Α Ο κεντημένα, καθώς κι ένα εισιτήριο για την Θύρα 7 τζάμπα πράμα, για το ματσάκι την άλλη βδομάδα Ι'm kidding προφανώς, αλλά αντιλαμβάνεσαι πως το disturbance του force έφτασε ως τη Σκωτία ε; αν πω πως δεν το έπιασα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 (edited) Είναι περίεργο να θεωρείς πατάτα ένα βιβλίο που θεωρείται μεγάλη λογοτεχνία... (για μένα μιλάω όχι για τον Tattoman που δεν γουστάρει το Σιλμαρίλιον και τις ατέλειωτες ιστορίες) Οπότε μιλάμε για βιβλία πραγματικά πατάτες, ή αυτά που δεν μας άρεσαν καθόλου προσωπικά; Πχ, χωρίς συζήτηση, δεν αντέχω το To The Lighthouse της Virginia Wolfe. Πραγματικά, μου έχει γυρίσει τ' άντερα και τις 3 φορές που προσπάθησα να το διαβάσω. Το ίδιο και με το Jane Austen και το Pride & Prejudice. (Ξέρω Σόνια, σε πληγώνω μωρό μου, αλλά δε φταίω εγώ, blame it on them!) Ξέρω πως στο κοινό τους (και στη θεωρία και στην θέση τους στην λογοτεχνική ιστορία) έχουν θέση. Αλλά παραμένουν σιχαμένα για μένα. edit: ε, εκεί είναι το ζήτημα Tatto! Edited August 26, 2010 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted August 26, 2010 Author Share Posted August 26, 2010 οκ, σύμφωνοι. ΄Προσωπικά λατρεύω τον τολκιν και την απίστευτη τριλογία του. Αλλά ίσως είναι λίγο άσχημο να εκδήδει ο γιος του τις σημειώσεις του σε βιβλία που στην πραγματικότητα δεν βγάζουν κανένα νόημα (προσωπικά). Εγώ αναφέρομαι σε βιβλία που τα άφησα στην μέση και που τα σιχάθηκα. ίσως πάλι οι αττέλιωτες ιστορίες να παρέχουν πληροφορίες σε αυτούς που ενδιαφέρονται πιο αναλυτικά στον κόσμο του τόλκιν. Αλλά προσωπικά τα βιβλία δεν πιάνουν μια Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Κι εγώ απωθημένες τις έχω τις πατάτες. Σαν όμως να ψιλοθυμάμαι κάτι... μια άμορφα μάζα κλώνων του Τόλκιν που δεν ξεχωρίζουν πια ο ένας από τον άλλον... κάτι Έντινγκς και κάτι Μπρουκς και κάτι πώς τους λένε αυτούς τώρα εκεί να δεις... μπλιαχ... μακρυά από μας... Μια φορά διάβασα ένα διήγημα της Αν ΜακΚάφρι σε μια συλλογή, κι αιστάνθηκα χάλια λέμε. Σα να βαρέθηκα τη ζωή μου ένα πράμα, σα μια θλίψη απέραντη... Ποτέ δεν ξανάπιασα βιβλίο της στα χέρια μου. Αφού, όταν τα βλέπω στα ράφια σε τίποτα βιβλιοθήκες, το βλέμμα μου γλιστράει από πάνω τους, σα να μην υπάρχουν. Ο Νταν Μπράουν μπορεί να γράφει σελιδογυρίστρες, αλλά πατατάρες ολκής, αδέλφια. Τρία του έχω διαβάσει, μονορούφι μεν με σφιγμένα δόντια δε. Και η ανακούφιση όταν τελείωσαν ήταν επικών διαστάσεων. Σα να γυρνάς σπίτι μετά από πολύωρη βόλτα στην αγορά και να βγάζεις τα στενά παπούτσια. Ωραία. Και τώρα: ποιός είπε κακή κουβέντα για το Σιλλμαρίλιον; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted August 26, 2010 Author Share Posted August 26, 2010 me!!!! είναι καλύτερο από το ατέλειωτες ιστορίες όμως εξακολουθεί να παραμένει άκρως βαρετό βιβλίο. Επαναλαμβάνω πως λατρεύω τον Τόλκιν αλλά όχι στις σημειώσεις του...γιατί αυτά τα βιβλία δεν είναι παρά σημειώσεις Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Ε μα ναι. Δεν μπορεί να κριθεί σα λογοτέχνημα, αφού δεν είναι ένα ολοκληρωμένο από το συγγραφέα του έργο, αλλά σα βοήθημα για όσους θέλουν να εμβαθύνουν στη Μέση Γη, και αυτό και οι Χαμένες και οι Ατέλειωτες είναι ανεκτίμητα βιβλία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Είναι περίεργο να θεωρείς πατάτα ένα βιβλίο που θεωρείται μεγάλη λογοτεχνία... (για μένα μιλάω όχι για τον Tattoman που δεν γουστάρει το Σιλμαρίλιον και τις ατέλειωτες ιστορίες) Οπότε μιλάμε για βιβλία πραγματικά πατάτες, ή αυτά που δεν μας άρεσαν καθόλου προσωπικά; Πχ, χωρίς συζήτηση, δεν αντέχω το To The Lighthouse της Virginia Wolfe. Πραγματικά, μου έχει γυρίσει τ' άντερα και τις 3 φορές που προσπάθησα να το διαβάσω. Το ίδιο και με το Jane Austen και το Pride & Prejudice. (Ξέρω Σόνια, σε πληγώνω μωρό μου, αλλά δε φταίω εγώ, blame it on them!) Ξέρω πως στο κοινό τους (και στη θεωρία και στην θέση τους στην λογοτεχνική ιστορία) έχουν θέση. Αλλά παραμένουν σιχαμένα για μένα. edit: ε, εκεί είναι το ζήτημα Tatto! Ναι! Ζήτω ο Ντίνος! Κάτω η Virginia Woolfe, η Jane Austen και ο Ολυμπιακός... Συντάσσομαι με τις λογοτεχνικές αντιπάθειες του Σκωτσέζου εκ Ξάνθης. Βαρετά όσα έχω προσπαθήσει να διαβάσω των δύο αυτών μεγάλων κυριών της λογοτεχνίας. Άλλες πατάτες δε μου έρχονται τώρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 +10000000 Στον Νιχ από εμένα! Πραγμάτικο το χειρότερο της σειράς "Κόλαση"! Από πατάτες τώρα ... μπόλικες. Νομίζω ότι είναι πιο ενδιαφέρον να αναφέρουμε τα ιερά τέρατα που διέψευσαν τις προσδοκίες μας. Ο Έσσε π.χ για μένα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 ΑΑΑΑΑΑ ναι, βρήκα κι άλλο που το θεώρησα πανμέγιστη πατάτα. Την Κεδρομετάφραση του Βουνά της Τρέλας. Κακή μετάφραση για σεμινάριο. Τόσο που φοβάμαι να πιάσω να το διαβάσω στα αγγλικά τώρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Zaratoth Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 ΑΑΑΑΑΑ ναι, βρήκα κι άλλο που το θεώρησα πανμέγιστη πατάτα. Την Κεδρομετάφραση του Βουνά της Τρέλας. Κακή μετάφραση για σεμινάριο. Τόσο που φοβάμαι να πιάσω να το διαβάσω στα αγγλικά τώρα. Τόσο χάλια είναι; Εμένα μου άρεσε όταν το διάβαζα. (δεν έχω διαβάσει όμως το αγγλικό κείμενο για σύγκριση) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 http://community.sff...ovels-bottom-5/ Και πριν πω τα δικα μου...Ας καψουμε τον αιρετικο... 1) Το Σιλμαρίλλιον-Μέγα πατάτα. Ουδέποτε το ακουμπήσει κανένας σας. 2) Αττέλιωτες ιστορίες- 20 ευρώ τσάμπα! blasphemy.bmp Απο συμβατικη λογοτεχνια ειναι πολλα.Θα πω μονο τα πιο γνωστα που η φημη τους και η δυνατοτητα του εκαστοτε (τεραστιου)συγγραφεα με εκανε να απογοητευτω περισσοτερο. Η βουη και η μανια Τα σταφυλια της οργης Το εκκρεμες του Φουκω Ο λυκος της στεπας(αυτο λεω να το ξαναπαλεψω βασικα ισως φτιαχνει μετα τη μεση) Απο φανταστικη λογοτεχνια,οκ ισως καποια του Σαλβατορε και κανα 2 Ελληνων που δεν θα ηθελα ομως να αναφερω μην τυχον μπαινουν στο φορουμ. Αλλα ειμαι ψειρας οποτε δυσκολα θα διαβασω-και ειδικα θα αγορασω-κατι που δεν θα μου αρεσει καθολου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 Ανάλογα τι εννοείς ως πατάτα για βιβλίο. Π.χ. Ας πάρουμε τον Dan Brown. τα βιβλία του δεν είναι λογοτεχνήματα, αλλά αν θέλεις κάτι ελαφρύ για ξεκούραση και να μην το πολυσκέφτεσαι μετά, μια χαρά είναι. Το μόνο που θυμάμαι είναι το 10ο βιβλίο του Wheel of Time, του Robert Jordan. Αργά παν τα ζα, 3 κεφάλαια και ακόμα δεν είχε γίνει ούτε το παραμικρό. Αυτό είναι το μόνο που θυμάμαι να έχω παρατήσει στο τρίτο κεφάλαιο. Μπορεί να υπάρχουν και άλλα. Δεν θυμάμαι αυτή την στιγμή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 Α απο φανταστικη λογοτεχνια να προσθεσω και την τριλογια της ΜακΚιλλιπ "Ο Αρχοντας των γριφων" που την τελειωσα στα πεταχτα και την χαρισα αμεσως.Νοτ μαη καπ οφ τι ρε παιδι μου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 Α απο φανταστικη λογοτεχνια να προσθεσω και την τριλογια της ΜακΚιλλιπ "Ο Αρχοντας των γριφων" που την τελειωσα στα πεταχτα και την χαρισα αμεσως.Νοτ μαη καπ οφ τι ρε παιδι μου... Με περιμένει στην Ελλάδα. Μα καλά, τόσο χάλια; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MountainRoot Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 Μεγάλη πατάτα για μένα ήταν το Υζαμπελ του Guy Gavriel Kay ΥΓ: Πάντως για το Σιλμαριλλιον μου κάνει δύσκολο να πιστέψω οτι απο όλα όσα έχετε διαβάσει αυτό είναι το οποίο θεωρείται πατάτα. Δηλαδή αμα σας ζητήσουν ένα χειρότερο απο αυτό δεν έχετε να προτείνετε? Γούστα είναι αυτά όπως είπαμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 Το κακό είναι πως το Σιλμαρίλιον κρίνεται σαν το LOTR ή το Χόμπιτ, ενώ είναι η σύναξη σημειώσεων με "κάποια" προσπάθεια σειράς. Δεν μπορείς να το κρίνεις με τον ίδιο τρόπο, όπως και να το κάνουμε. Αλλά είναι ανάλογα πως μπαίνει ο άλλος, πάει ο Manowarας o έφηβος που πωρώθηκε με το LOTR, πιάνει το σιλμαρίλιον και βλέπει...τις σημειώσεις ζωής ενός καθηγητή της Οξφόρδης πάνω στο έργο του. Λογικό είναι να πετάξει το βιβλίο πάνω στο cd-player που εκείνη την ώρα παίζει Iced Earth και να το βρει γεώμηλο. (Και δεν μιλάω για τον Τάττο, μιλάω για παιδιά της δικής μου εφηβείας που νόμιζαν ότι θα διαβάσουν sword n sorcery.) Και ναι, το Σιλμαρίλιον έχει φάσεις που μέσα από την πένα ενός sword'n'sorcerα θα γινόταν χαμός, ΑΝ είχε κατεβάσει όλες αυτές τις ιδέες και είχε κάνει τόση δουλειά. Αλλά δεν είναι αυτό. Εδώ έχουμε θεογονία, γενεαλογίες κλπ κλπ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 Πρεσάισλι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 Άλλη πατάτα που είχα διαβάσει πέρσυ (πέρα από την Πύλη, που απλά είναι καλτ βιβλίο - και επίσης, επειδή είναι ποστ γελοιοποίησης βιβλίων θα απέχω από βιβλία Ελλήνων). Night Shift από Lilith Saintcrow: Το μόνο εμπνευσμένο πράγμα στο βιβλίο είναι το όνομα της συγγραφέα. Φανταστείτε Anita Blake με δαίμονες αντί για βαμπίρ και αισθητική/στόρυ underworld... Όσο το διάβαζα μπορούσα να παίζω drinking games με τα πόσα κλισέ του είδους αναπαράγει. Νεαρή κυνηγός με δαιμονικές δυνάμεις (που παραδόξως θυμίζουν το Nightseer της Hammilton) - check Βοηθάει την αστυνομία σε υπερφυσικές δολοφονίες - check Τραυματική παιδική ηλικία - check Τα είχε με τον μέντορά της που πέθανε - check Δαίμονας-ιδιοκτήτης Night club pου την ποθεί και της δίνει δυνάμεις - check Σαδομαζό σεξ - check Λυκάνθρωπος-πόρκυ που τη γουστάρει - check Και μετά είναι οι σκηνές δράσης που αποτελειώνουν το βιβλίο. Φανταστείτε το Underworld και κάποια να περιγράφει τις σκηνές του. (Η Jill πέφτει από την οροφή του κτηρίου στο δρόμο, η μαύρη δερμάτινη καμπαρτίνα ανεμίζει, κάνει μια τούμπα, αρχίζει να πυροβολεί - παίζει να περιγράφει και bullet time a la Matrix σε σημεία) Και το χειρότερο: It is not that bad to be good (όπως πχ η Πύλη που προανέφερα) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.