Jump to content

Φαντάσματα από το μέλλον,στο τώρα...


Stanley

Recommended Posts

Σκέφτομαι αρκετά συχνά,ότι μπορεί να υποβιβάζω την έν δυνάμει αξία των ιδεών μου,όπως τις εφαρμόζω τώρα.Θέλω να πω, μπορεί τις ιδέες που έχω τώρα,κι εσείς,όλοι μας, αν τις υλοποιούσαμε αργότερα,όντας πιο ώριμοι και έμπειροι,ως άνθρωποι πρώτα και μετά ως συγγραφείς,θα μπορούσαμε να τις κάνουμε καλύτερες(σίγουρα,μπορεί να ήταν και χειρότερες...).Προφανώς,αυτό αποτελεί ψυχολογικό κώλυμα, αφού ξέρω ότι δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε να γεράσουμε για να γράψουμε και πολλοί νέοι έχουν προσφέρει αριστουργήματα(η Σέλλευ έγραψε τον Φράνκεστάιν στα 21 της, μεταξύ άλλων παραδειγμάτων).Είναι,απλά,ότι αναλογίζομαι μερικές φορές,με μια πικρία, ότι θα μπορούσα να είχα φερθεί καλύτερα στις σκέψεις μου, και κάποτε,να ήμουν ένας καλύτερος πατέρας για τα παιδιά μου αυτά. Αναρωτιέμαι αν αισθάνεται κανένας άλλος έτσι...

Link to comment
Share on other sites

Σκέφτομαι αρκετά συχνά,ότι μπορεί να υποβιβάζω την έν δυνάμει αξία των ιδεών μου,όπως τις εφαρμόζω τώρα.Θέλω να πω, μπορεί τις ιδέες που έχω τώρα,κι εσείς,όλοι μας, αν τις υλοποιούσαμε αργότερα,όντας πιο ώριμοι και έμπειροι,ως άνθρωποι πρώτα και μετά ως συγγραφείς,θα μπορούσαμε να τις κάνουμε καλύτερες(σίγουρα,μπορεί να ήταν και χειρότερες...).Προφανώς,αυτό αποτελεί ψυχολογικό κώλυμα, αφού ξέρω ότι δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε να γεράσουμε για να γράψουμε και πολλοί νέοι έχουν προσφέρει αριστουργήματα(η Σέλλευ έγραψε τον Φράνκεστάιν στα 21 της, μεταξύ άλλων παραδειγμάτων).Είναι,απλά,ότι αναλογίζομαι μερικές φορές,με μια πικρία, ότι θα μπορούσα να είχα φερθεί καλύτερα στις σκέψεις μου, και κάποτε,να ήμουν ένας καλύτερος πατέρας για τα παιδιά μου αυτά. Αναρωτιέμαι αν αισθάνεται κανένας άλλος έτσι...

Αν δεν σπάσεις αυγά δε φτιάχνεις ομελέτα και αν δεν "κάψεις" ιδέες δε γίνεσαι συγγραφέας.

Link to comment
Share on other sites

Κι αν δεν μπαζώσεις, δεν χτίζεις.

Επίσης, καμία ιδέα δεν χάνεται. Μετά από χρόνια, μπορείς άνετα να επιστρέψεις στην πρώτη σου ιδέα από μια άλλη οπτική.

Link to comment
Share on other sites

Μετά από χρόνια, μπορείς άνετα να επιστρέψεις στην πρώτη σου ιδέα από μια άλλη οπτική.

Πολυ συνηθες αυτο στη συγγραφη και γενικοτερα στην τεχνη.Ναι συνηθως τα πρωτα εργα ενος συγγραφεα ειναι αυτα που τον κανουν γνωστο αν και οχι τα πρωτα πρωτα αλλα τα πρωτα εργα της συγγραφικης ωριμοτητας.Στην αρχη εχουν τις καλυτερες ιδεες που τους τριβελιζουν προφανως το μυαλο απο τα μικρατα τους αλλα δεν ξερουν να τις διαχειριστουν σωστα.Αργοτερα εχουν μια αλφα εμπειρια σε αυτο.Στο επομενο τριτο σταδιο νομιζω συνηθως εμβαθυνουν στον τροπο συγγραφης,προσπαθουν τα εργα τους να ειναι πιο καλοδουλεμενα-αρτια αλλα χανουν σε ενθουσιασμο,πρωτοτυπια κτλ.Φυσικα απο ιδεες δυσκολα στερευουν οι πραγματικα καλοι συγγραφεις,το ειπε αλλωστε και ο λακωνικος Pohl τις προαλλες και ειναι ηδη 90αρης.

Link to comment
Share on other sites

Μετά από χρόνια, μπορείς άνετα να επιστρέψεις στην πρώτη σου ιδέα από μια άλλη οπτική.

Πολυ συνηθες αυτο στη συγγραφη και γενικοτερα στην τεχνη.Ναι συνηθως τα πρωτα εργα ενος συγγραφεα ειναι αυτα που τον κανουν γνωστο αν και οχι τα πρωτα πρωτα αλλα τα πρωτα εργα της συγγραφικης ωριμοτητας.Στην αρχη εχουν τις καλυτερες ιδεες που τους τριβελιζουν προφανως το μυαλο απο τα μικρατα τους αλλα δεν ξερουν να τις διαχειριστουν σωστα.Αργοτερα εχουν μια αλφα εμπειρια σε αυτο.Στο επομενο τριτο σταδιο νομιζω συνηθως εμβαθυνουν στον τροπο συγγραφης,προσπαθουν τα εργα τους να ειναι πιο καλοδουλεμενα-αρτια αλλα χανουν σε ενθουσιασμο,πρωτοτυπια κτλ.Φυσικα απο ιδεες δυσκολα στερευουν οι πραγματικα καλοι συγγραφεις,το ειπε αλλωστε και ο λακωνικος Pohl τις προαλλες και ειναι ηδη 90αρης.

 

 

συμφωνώ! πάρε για παράδηγμα το πιο απλό από όλα. Ο όμηρος έγραψε την Ιλιάδα σε μικρή ηλικία και το έργο του είναι γεμάτο ένταση, πολλέμους, ενθουσιασμό και γράφεται από την όψη ενός νέου παιδιού. Ενώ η Οδήσσεια που γράφτηκε μετά, δεν έχει αυτά τα χαρακτιριστικά, και ο τρόπος που γράφτηκε αρμόζει σε έναν έμπειρο αλλά δύχως δράση άνθρωπο... οπότε κάθε ηλικία έχει και τα καλά της...

Link to comment
Share on other sites

Είναι και εκείνο το ρημάδι το φορτηγό. Εκείνο ντε, που αύριο-μεθαύριο θα με πατήσει και τα μισά που θέλω να γράψω θα μείνουν άγραφα...

 

[Ο θρύλος λέει ότι για όλους είναι το ίδιο φορτηγό, ο ίδιος...οδηγός... χμμμ...] :cold:

Link to comment
Share on other sites

[...] Στο επομενο τριτο σταδιο νομιζω συνηθως εμβαθυνουν στον τροπο συγγραφης,προσπαθουν τα εργα τους να ειναι πιο καλοδουλεμενα-αρτια αλλα χανουν σε ενθουσιασμο,πρωτοτυπια κτλ. [...]

 

Αυτή είναι πραγματικά η κατάρα των μεγαλύτερων ηλικιών. Δεν ενθουσιάζεσαι εύκολα πια, νιώθεις ότι οι καλές ιδέες έχουν τελειώσει και, όσο κόπο και αν καταβάλεις, αισθάνεσαι ότι δεν είναι αρκετά καλό. Έτσι μπορεί να παράγεις κάτι πιο αξιοπρεπές λόγω πείρας, αλλά δεν νιώθεις την ίδια χαρά της δημιουργίας που ένιωθες γράφοντας όταν είσαι πιο μικρός.

Link to comment
Share on other sites

Είναι και εκείνο το ρημάδι το φορτηγό. Εκείνο ντε, που αύριο-μεθαύριο θα με πατήσει και τα μισά που θέλω να γράψω θα μείνουν άγραφα...

 

[Ο θρύλος λέει ότι για όλους είναι το ίδιο φορτηγό, ο ίδιος...οδηγός... χμμμ...] :cold:

 

 

Δυστυχώς,αυτό είναι το χειρότερο...

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Είναι και εκείνο το ρημάδι το φορτηγό. Εκείνο ντε, που αύριο-μεθαύριο θα με πατήσει και τα μισά που θέλω να γράψω θα μείνουν άγραφα...

 

 

Tα μισά; :blink:Τα μισά; :wacko:Δηλαδή ως τώρα έχεις γράψει λιγότερα απ' τα μισά; :eek:Ω, θεοί! :doh:Στέφανεεεεεε! Μερικά γιγαμπάιτ ακόμα για τον κο Χατζηγιώργη!

Link to comment
Share on other sites

Σκέφτομαι αρκετά συχνά,ότι μπορεί να υποβιβάζω την έν δυνάμει αξία των ιδεών μου,όπως τις εφαρμόζω τώρα.Θέλω να πω, μπορεί τις ιδέες που έχω τώρα,κι εσείς,όλοι μας, αν τις υλοποιούσαμε αργότερα,όντας πιο ώριμοι και έμπειροι,ως άνθρωποι πρώτα και μετά ως συγγραφείς,θα μπορούσαμε να τις κάνουμε καλύτερες(σίγουρα,μπορεί να ήταν και χειρότερες...).Προφανώς,αυτό αποτελεί ψυχολογικό κώλυμα, αφού ξέρω ότι δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε να γεράσουμε για να γράψουμε και πολλοί νέοι έχουν προσφέρει αριστουργήματα(η Σέλλευ έγραψε τον Φράνκεστάιν στα 21 της, μεταξύ άλλων παραδειγμάτων).Είναι,απλά,ότι αναλογίζομαι μερικές φορές,με μια πικρία, ότι θα μπορούσα να είχα φερθεί καλύτερα στις σκέψεις μου, και κάποτε,να ήμουν ένας καλύτερος πατέρας για τα παιδιά μου αυτά. Αναρωτιέμαι αν αισθάνεται κανένας άλλος έτσι...

 

Αυτο το έχω σκεφτει κι εγω και με στεναχωρει θα έλεγα. Βλεπω παλιοτερα κεφαλαια πχ στην ιστορια μου και ανακαλύπτω πως πλέον γραφω καλύτερα και έχω βελτιωθει γενικά σε πολλούς τομείς. Κι έτσι σκέφτομαι πως ίσως ειναι κρίμα για την ιδέα μου που τη γραφω τώρα γιατι στο μελλον θα τη γραψω πολύ καλύτερα. Και θα χαθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όμως δεν γίνεται διαφορετικά. Δεν μπορώ να παρατήσω αυτή την ιδέα για να μην τη χαραμίσω... Έτσι απλά διορθώνω και έχω σκοπό να διορθώνω για πολύ καιρό... Αλλά θα έχει νόημα τελικα αυτό; Θα είμαι κάποτε αρκετά ευχαριστημένη; Δεν είμαι σίγουρη... :mf_sherlock:

Link to comment
Share on other sites

Είναι σαν να βρίσκεσαι σε ένα σταυροδρόμι και να προσπαθείς να αποφασίσεις ποιον δρόμο θα ακολουθήσεις.

Προφανώς αν μείνεις στην μέση του δρόμου να το σκεφτέσαι, και δεν ξεκινήσεις, ποτέ δεν θα φτάσεις πουθενά.

 

Ναι , οι καλές ιδέες είναι κρίμα να καίγονται (κατά κάποιον τρόπο) αλλά αν δεν κάψεις μερικές για να βελτιώσεις την τέχνη σου μένεις στάσιμος.Θα μείνεις μόνο με καλές ιδέες που σταδιακά θα ξεφτίσουν και θα χαθούν απο μυαλό σου. Όσο μεγαλώνεις δε και τις αναλύεις ξανά και ξανά θα σου φαίνονται όλο και λιγότερο ελκυστικές. Τέλος θα ψάχνεις την υπεριδέα, την υπερέμπνευση που μπορεί να μην έρθει ποτέ.

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω όλοι συμφωνούμε,γιατί είναι προφανές.Απλά, είναι μερικές φορές που η λογική δεν μπορεί να υποτάξει το συναίσθημα...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Κι εγώ το σκέφτομαι αυτό.

Όμως από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις.

Κάποιες ιδέες χρησιμεύουν απλά σαν εξάσκηση στο γράψιμο. Αλλά δε πειράζει, το θέμα είναι ότι χρησιμεύουν. Και όπως είπαν παραπάνω, μπορεις πάντα να επιστρεψεις σε αυτες.

 

Είναι και εκείνο το ρημάδι το φορτηγό. Εκείνο ντε, που αύριο-μεθαύριο θα με πατήσει και τα μισά που θέλω να γράψω θα μείνουν άγραφα...

 

[Ο θρύλος λέει ότι για όλους είναι το ίδιο φορτηγό, ο ίδιος...οδηγός... χμμμ...] :cold:

Το δικό μου πάντως είναι μπλε και μεγάλο :tongue:

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ το σκέφτομαι, κυρίως όμως όταν κοιτάζω παλαιότερα γραπτά μου.

 

Δεν είναι κακό να βελτιώνεται κανείς, ίσα-ίσα. Βέβαια, η κάθε ιδέα ίσως μπορεί να αναπτυχθεί καλύτερα υπό διαφορετικές συνθήκες.

 

Άλλες ιδέες μπορεί να μπορείς να τις αναπτύξεις καλύτερα τώρα με τις δεδομένες συνθήκες, κι άλλες στο μέλλον.

 

Αυτό, όμως, δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Έτσι, παίρνουμε το ρίσκο, αν θέλετε, και κάθε φορά αναπτύσσουμε την ιδέα που μας φαίνεται ελκυστική εκείνη τη στιγμή.

 

Αυτό δε σημαίνει πως δεν μπορούμε να επιστρέψουμε πάλι πίσω για να την ξαναδουλέψουμε! Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο με τους υπολογιστές και τα ρέστα...!

 

Τόσες άλλες ανησυχίες έχει ένας συγγραφέας, δε χρειάζεται να προσθέσουμε ακόμα μία! :)

 

Όποτε, συμβουλή μου, γράψτε κάτω όλες τις ιδέες που σας έρχονται, ακόμα κι αν τις θεωρείτε γελοίες όταν τις συλλάβετε, και όταν θα σας λείπει η έμπνευση, θα μπορείτε να ανατρέχετε σε αυτές!

Link to comment
Share on other sites

Το θέμα τελικά νομίζω ότι είναι πώς κοιτάς τα παλιά έργα:ικανοποιείσαι μαζί τους ή αλλάζεις καθετί που δεν σου αρέσει; Γιατί αν είσαι 50 χρονών και κάθεσαι να λιβανίζεις ό,τι έχεις περασμένο στον υπολογιστή σου(ή ό,τι άλλο υπάρχει τότε), φέξε μου και γλίστρησα!

Link to comment
Share on other sites

Το θέμα τελικά νομίζω ότι είναι πώς κοιτάς τα παλιά έργα:ικανοποιείσαι μαζί τους ή αλλάζεις καθετί που δεν σου αρέσει; Γιατί αν είσαι 50 χρονών και κάθεσαι να λιβανίζεις ό,τι έχεις περασμένο στον υπολογιστή σου(ή ό,τι άλλο υπάρχει τότε), φέξε μου και γλίστρησα!

 

Καπου στην Οξφορδη,σε εναν ταφο με το ονομα Μπερεν καποιος σκελετος σηκωνεται για να δωσει απαντηση στον βλασφημο Στανλεη...:cold:

Link to comment
Share on other sites

Το θέμα τελικά νομίζω ότι είναι πώς κοιτάς τα παλιά έργα:ικανοποιείσαι μαζί τους ή αλλάζεις καθετί που δεν σου αρέσει; Γιατί αν είσαι 50 χρονών και κάθεσαι να λιβανίζεις ό,τι έχεις περασμένο στον υπολογιστή σου(ή ό,τι άλλο υπάρχει τότε), φέξε μου και γλίστρησα!

 

Καπου στην Οξφορδη,σε εναν ταφο με το ονομα Μπερεν καποιος σκελετος σηκωνεται για να δωσει απαντηση στον βλασφημο Στανλεη...:cold:

 

Καλά,ότι είμαι βλάσφημος δεν το αρνούμαι (:devil2:) αλλά τι ακριβώς εννοείς;

Link to comment
Share on other sites

Και γιατί στο μέλλον να μην πάρεις μια ιδέα που είχες ήδη γράψει και να την ξαναγράψεις καλύτερα;; Γιατί δηλαδή άπαξ και την έγραψες μία "χάλια" να μην μπορείς να την κάνεις "reboot"??

Link to comment
Share on other sites

Και γιατί στο μέλλον να μην πάρεις μια ιδέα που είχες ήδη γράψει και να την ξαναγράψεις καλύτερα;; Γιατί δηλαδή άπαξ και την έγραψες μία "χάλια" να μην μπορείς να την κάνεις "reboot"??

 

Γιατί δυστυχώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχεις βαρεθεί πολύ αυτή την ιδέα για να στρωθείς να την γράψεις απ' την αρχή. Να μη σου δηλιουργεί αυτο το συγγραφικό πάθος που χρειάζεται για να ρίξεις δουλειά και να έχεις ωραίο αποτέλεσμα! Μπορεί να παραμένει ωραία ιδέα και να χρειάζεται απλά περισσότερη εμπειρία για να αναδυχθεί αλλά εσένα να μη σε τραβάει άλλο να ασχοληθείς...

Link to comment
Share on other sites

Και γιατί στο μέλλον να μην πάρεις μια ιδέα που είχες ήδη γράψει και να την ξαναγράψεις καλύτερα;; Γιατί δηλαδή άπαξ και την έγραψες μία "χάλια" να μην μπορείς να την κάνεις "reboot"??

 

Γιατί δυστυχώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχεις βαρεθεί πολύ αυτή την ιδέα για να στρωθείς να την γράψεις απ' την αρχή. Να μη σου δηλιουργεί αυτο το συγγραφικό πάθος που χρειάζεται για να ρίξεις δουλειά και να έχεις ωραίο αποτέλεσμα! Μπορεί να παραμένει ωραία ιδέα και να χρειάζεται απλά περισσότερη εμπειρία για να αναδυχθεί αλλά εσένα να μη σε τραβάει άλλο να ασχοληθείς...

 

Τότε είναι δικό σου το πρόβλημα όχι γενικό.

Ή η ιδέα δεν είναι τόσο καλή όσο νομίζεις!!

Link to comment
Share on other sites

Και γιατί στο μέλλον να μην πάρεις μια ιδέα που είχες ήδη γράψει και να την ξαναγράψεις καλύτερα;; Γιατί δηλαδή άπαξ και την έγραψες μία "χάλια" να μην μπορείς να την κάνεις "reboot"??

 

Γιατί δυστυχώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχεις βαρεθεί πολύ αυτή την ιδέα για να στρωθείς να την γράψεις απ' την αρχή. Να μη σου δηλιουργεί αυτο το συγγραφικό πάθος που χρειάζεται για να ρίξεις δουλειά και να έχεις ωραίο αποτέλεσμα! Μπορεί να παραμένει ωραία ιδέα και να χρειάζεται απλά περισσότερη εμπειρία για να αναδυχθεί αλλά εσένα να μη σε τραβάει άλλο να ασχοληθείς...

 

Τότε είναι δικό σου το πρόβλημα όχι γενικό.

Ή η ιδέα δεν είναι τόσο καλή όσο νομίζεις!!

 

Τώρα πλάκα κάνεις;; Δηλαδή αν είχες γράψει ένα μυθιστόρημα και μετά απο κάποια χρόνια ανακάλυπτες ότι δεν είναι καλό και θέλει ξαναγράψιμο, πόσο εύκολα θα καθόσουν να το γράψεις απ'την αρχη;; Ναι η ιδέα μπορεί να είναι καλη! Αλλά ξανα την ιδια ιστορία;; Πόσο να πεις για τους ίδιους χαρακτήρες; Είσαι το ίδιο γοητευμένος με αυτούς όσο παλιότερα;; Δε μιλάω προφανώς για διήγημα, εκεί προσωπικά δε με νοιάζει να καίω ιδέες, πολύ μικρό το κακό αν ένα διήγημα δεν είναι καλό! Αλλά για να κάτσεις να γράψεις απ'την αρχή ολοκληρο μυθιστόρημα θέλει πολλές αντοχές.... Και εγώ προσωπικά που γράφω κάτι πολύ μεγάλο, είμαι στις 400 σελίδες να φανταστείς και το αγαπάω πάρα πολύ αλλά αμα έπρεπε να το γράψω απ'την αρχή θα το θεωρούσα τραγικό!!

Link to comment
Share on other sites

Και γιατί στο μέλλον να μην πάρεις μια ιδέα που είχες ήδη γράψει και να την ξαναγράψεις καλύτερα;; Γιατί δηλαδή άπαξ και την έγραψες μία "χάλια" να μην μπορείς να την κάνεις "reboot"??

 

Γιατί δυστυχώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχεις βαρεθεί πολύ αυτή την ιδέα για να στρωθείς να την γράψεις απ' την αρχή. Να μη σου δηλιουργεί αυτο το συγγραφικό πάθος που χρειάζεται για να ρίξεις δουλειά και να έχεις ωραίο αποτέλεσμα! Μπορεί να παραμένει ωραία ιδέα και να χρειάζεται απλά περισσότερη εμπειρία για να αναδυχθεί αλλά εσένα να μη σε τραβάει άλλο να ασχοληθείς...

 

Τότε είναι δικό σου το πρόβλημα όχι γενικό.

Ή η ιδέα δεν είναι τόσο καλή όσο νομίζεις!!

 

Τώρα πλάκα κάνεις;; Δηλαδή αν είχες γράψει ένα μυθιστόρημα και μετά απο κάποια χρόνια ανακάλυπτες ότι δεν είναι καλό και θέλει ξαναγράψιμο, πόσο εύκολα θα καθόσουν να το γράψεις απ'την αρχη;; Ναι η ιδέα μπορεί να είναι καλη! Αλλά ξανα την ιδια ιστορία;; Πόσο να πεις για τους ίδιους χαρακτήρες; Είσαι το ίδιο γοητευμένος με αυτούς όσο παλιότερα;; Δε μιλάω προφανώς για διήγημα, εκεί προσωπικά δε με νοιάζει να καίω ιδέες, πολύ μικρό το κακό αν ένα διήγημα δεν είναι καλό! Αλλά για να κάτσεις να γράψεις απ'την αρχή ολοκληρο μυθιστόρημα θέλει πολλές αντοχές.... Και εγώ προσωπικά που γράφω κάτι πολύ μεγάλο, είμαι στις 400 σελίδες να φανταστείς και το αγαπάω πάρα πολύ αλλά αμα έπρεπε να το γράψω απ'την αρχή θα το θεωρούσα τραγικό!!

 

 

Δε σε κάνω πλάκα.

Αν είχε εκδοθεί, προφανώς και ΔΕΝ θα έκανα rewrite.

Αν όμως όχι, το έχω ήδη κάνει σε πληροφορώ. (και μετά εκδόθηκε σε 8-9 συνέχειες στις "Συμπαντικές Διαδρομές")

 

ΥΓ: ΟΚ ΔΕΝ ήταν 400 σελίδες, αλλά you get my point.

Edited by SpirosK
Link to comment
Share on other sites

Και γιατί στο μέλλον να μην πάρεις μια ιδέα που είχες ήδη γράψει και να την ξαναγράψεις καλύτερα;; Γιατί δηλαδή άπαξ και την έγραψες μία "χάλια" να μην μπορείς να την κάνεις "reboot"??

 

Γιατί δυστυχώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχεις βαρεθεί πολύ αυτή την ιδέα για να στρωθείς να την γράψεις απ' την αρχή. Να μη σου δηλιουργεί αυτο το συγγραφικό πάθος που χρειάζεται για να ρίξεις δουλειά και να έχεις ωραίο αποτέλεσμα! Μπορεί να παραμένει ωραία ιδέα και να χρειάζεται απλά περισσότερη εμπειρία για να αναδυχθεί αλλά εσένα να μη σε τραβάει άλλο να ασχοληθείς...

 

Τότε είναι δικό σου το πρόβλημα όχι γενικό.

Ή η ιδέα δεν είναι τόσο καλή όσο νομίζεις!!

 

Τώρα πλάκα κάνεις;; Δηλαδή αν είχες γράψει ένα μυθιστόρημα και μετά απο κάποια χρόνια ανακάλυπτες ότι δεν είναι καλό και θέλει ξαναγράψιμο, πόσο εύκολα θα καθόσουν να το γράψεις απ'την αρχη;; Ναι η ιδέα μπορεί να είναι καλη! Αλλά ξανα την ιδια ιστορία;; Πόσο να πεις για τους ίδιους χαρακτήρες; Είσαι το ίδιο γοητευμένος με αυτούς όσο παλιότερα;; Δε μιλάω προφανώς για διήγημα, εκεί προσωπικά δε με νοιάζει να καίω ιδέες, πολύ μικρό το κακό αν ένα διήγημα δεν είναι καλό! Αλλά για να κάτσεις να γράψεις απ'την αρχή ολοκληρο μυθιστόρημα θέλει πολλές αντοχές.... Και εγώ προσωπικά που γράφω κάτι πολύ μεγάλο, είμαι στις 400 σελίδες να φανταστείς και το αγαπάω πάρα πολύ αλλά αμα έπρεπε να το γράψω απ'την αρχή θα το θεωρούσα τραγικό!!

 

 

Δε σε κάνω πλάκα.

Αν είχε εκδοθεί, προφανώς και ΔΕΝ θα έκανα rewrite.

Αν όμως όχι, το έχω ήδη κάνει σε πληροφορώ. (και μετά εκδόθηκε σε 8-9 συνέχειες στις "Συμπαντικές Διαδρομές")

 

ΥΓ: ΟΚ ΔΕΝ ήταν 400 σελίδες, αλλά you get my point.

 

Τι να πω μπραβο, μακαρι να ειχα το κουραγιο σου αν χρειαζοταν να ξαναγράψω κατι... Πάντως αυτό που είπα εγώ νομίζω ότι το αντιμετώπισαν πολλοί, δεν νομίζω ότι ειναι αποκλειστικά δικό μου θέμα...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..