DinoHajiyorgi Posted September 20, 2010 Share Posted September 20, 2010 Παραιτούμαι. Δεν τα πετάνε έτσι αυτά Βάσω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 20, 2010 Share Posted September 20, 2010 Παραιτούμαι. Δεν τα πετάνε έτσι αυτά Βάσω... Ε, καμιά φορά μου γνέφει το διαβολάκι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 20, 2010 Author Share Posted September 20, 2010 (edited) (Την έχω δει Ντίνος τελευταία) Τι θα γίνει; Edited September 20, 2010 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted September 20, 2010 Share Posted September 20, 2010 (Την έχω δει Ντίνος τελευταία) Μόνο τα Posted Image δεν βλέπω να σου βγαίνουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 20, 2010 Author Share Posted September 20, 2010 Εμένα μου βγαίνουν... Περίμενε λίγο και εμφανίζονται Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 20, 2010 Share Posted September 20, 2010 Μόνο τα Posted Image δεν βλέπω να σου βγαίνουν. Ούτε κι εγώ. Λοιπόν, Ντίνο, αν συνήλθες από το σοκ, ανέβασε. Ανεβάζω κι εγώ σε πέντε λεπτά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Featured Comment DinoHajiyorgi Posted September 20, 2010 Featured Comment Share Posted September 20, 2010 Θρυμματισμένος Εφιάλτης Shuttered.doc 2.731 λέξεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 20, 2010 Share Posted September 20, 2010 Όνομα Συγγραφέα: Βάσω Είδος: Λίγο ε.φ. με ψήγματα θεωρίας συνομωσίας και παραφυσικού Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 3000 - χτύπησα ταβάνι Αυτοτελής; Ναι, αλλά ήθελε άλλες δυο-τρεις χιλιάδες λέξεις για να γίνει σωστή. Σχόλια: Σχόλιο #1 - Βλ. παραπάνω για τις λέξεις Σχόλιο #2 - Παρόλο που ήξερα ότι δεν χρειάζεται να χρησιμοποιηθούν όλα τα στοιχεία των παραγράφων, έβαλα ένα στοίχημα με τον εαυτό μου να μην αφήσω τίποτα απέξω. Κέφια να έχουμε να δυσκολεύουμε τη ζωή μας. Σχόλιο #3 - Πλάκα έχει το ρακόρ αλλά ήταν δυσκολότερο απ' ό,τι φανταζόμουνα. Σχόλιο #4 - Κανείς για Ισλανδία; Μέγιστος Βαθμός Συνειδητότητας awareness.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 20, 2010 Author Share Posted September 20, 2010 Ευχαριστούμε, κυρία και κύριε. Βάζω το πολλ και πέφτω για ύπνο. Καληνύχτα σας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted September 20, 2010 Share Posted September 20, 2010 Το Ρακόρ παραμένει πιστό στις προσδοκίες μας και μας δίνει άλλες δύο πολύ ωραίες ιστορίες Ντίνο, καταρχάς να πω ότι δεν είμαι μεγάλος γνώστης της κθουλικής μυθολογίας και αναγκάστηκα να κάνω μια μικρή έρευνα για το ποια είναι η Ρ’λίε και ποιος είναι ο Κάρτερ. Επίσης, πιστεύω ότι, δικαιολογημένα, θα ρωτήσω αν αυτό το πλάσμα, όχι μεγαλύτερο από σκύλο σε μέγεθος, με διάφανα φτερά, που ζουζούνιζε πάνω στο πρόσωπο του ενώ κοιμόταν, με αισχρές προεξοχές να επιχειρούν να προσκολληθούν πάνω του. είναι μέρος της μυθολογίας Κθούλου. Για την ίδια την ιστορία έχω να πω ότι τη βρήκα πολύ ατμοσφαιρική και είχε μια άγρια ομορφιά που με καθήλωσε. Ωραίες οι περιγραφές της φρικτής κατάστασης που επικρατούσε. Η σκηνή έξω από το σπίτι και μέσα στο σπίτι της Έλενας αρκετά δυνατή, αλλά νομίζω ότι το όνειρο χαλάει κάπως την ατμόσφαιρα, σαν να δόθηκε πολύ απότομα και ήταν λιγάκι παράταιρο με την παρούσα κατάσταση. Η φράση Δυο, χίλια χέρια ανατριχιαστικά όμορφη. Βάσω, μου άρεσε πάρα πολύ η ιστορία σου. Γι’ αυτό παίρνεις και την ψήφο μου. Πέτυχες πολύ καλά αυτό που θέλω για τέτοιου είδους ιστορίες. Αν και στην αρχή μπερδεύτηκα λίγο, η συνέχεια ήταν απόλυτα ικανοποιητική και δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από το κείμενο. Η ΕΦ είναι πολύ διακριτική και δεν μπαίνει σε «αχρείαστες» λεπτομέρειες. Η σταδιακή κλιμάκωση από την διεξαγωγή των πειραμάτων, στα αποτελέσματα και στην αιτιολόγηση των αποτελεσμάτων, γίνεται με πάρα πολύ ωραίο και αληθοφανή τρόπο. Ένας βαθμός παραπάνω για την χρήση όλων των στοιχείων των δοθέντων κομματιών Καλή επιτυχία και στους δύο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted September 21, 2010 Share Posted September 21, 2010 Αντε να ψηφίσεις εδώ Μου αρέσουν και οι δύο ιστορίες εξ΄ίσου. Η γραφή της Τιέσσα είναι θαρρώ καλύτερη και το κείμενο βρίθει από ευρηματικότητα. Πολύ καλή και η αξιοποίηση των 2 παραγράφων που δώσαμε και συμφωνώ πως είχε όση ακριβώς "επιστημοσύνη" χρειαζόταν για να μην κουράσει τους non-core sf αναγνώστες. Αλλά, το κείμενο του Ντίνου έχει μία άγρια ομορφιά και εικόνες που με καθήλωσαν. Διάβαζα και μεταφερόμουν στον ρημαγμένο, απελπισμένο κόσμο της ιστορίας. Μία γκρίζα κοινωνία στα όρια της τρέλλας, η στερεότητα του κόσμου παραβιασμένη, me likes a lot . Kαι ναι, είναι μία σαφέστατη αναφορά στον ΧΦΛ αλλά όχι μία μίμηση (άτσαλη ή επιμελής) και το τέλος ομολογώ ότι δεν το περίμενα. Θα ρίξω λοιπόν τελικά το ψηφαλάκι μου στον Ντίνο (μετά από πολύ σκέψη), ομολογώντας ότι σε μεγάλο βαθμό έπαιξε ρόλο το θέμα και οι αναγνωστικές μου συνήθειες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted September 21, 2010 Share Posted September 21, 2010 Επίσης, πιστεύω ότι, δικαιολογημένα, θα ρωτήσω αν αυτό το πλάσμα, όχι μεγαλύτερο από σκύλο σε μέγεθος, με διάφανα φτερά, που ζουζούνιζε πάνω στο πρόσωπο του ενώ κοιμόταν, με αισχρές προεξοχές να επιχειρούν να προσκολληθούν πάνω του. είναι μέρος της μυθολογίας Κθούλου. Χμ... για τσέκαρε εδώ στο summary. http://en.wikipedia....ki/Elder_Things Αν και, ακόμα κι αν δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, τα ζουζούνια - κατά τη γνώμη μου - είναι οκ σε σχέση με το Μύθο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted September 21, 2010 Share Posted September 21, 2010 (edited) Η περιγραφή ταιριάζει, αν και το πλάσμα που περιγράφει ο Ντίνος είναι λιγάκι μικρότερο σε μέγεθος. Πάντως το έπιασα το νόημα. Ευχαριστώ, dragoncult. Θυμάμαι πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια είχα ξεκινήσει να διαβάζω τα «Βουνά της Τρέλας», αλλά δεν θυμάμαι να τα έχω τελειώσει. Ήμουν αρκετά μικρός κι ο Λάβκραφτ μού είχε πέσει λίγο βαρύς. Βασικά, μού έπεσε βαρύς και πριν μερικούς μήνες που διάβασα τον Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ. Αλλά οι πιο σύντομες ιστορίες του μού άρεσαν. Κάποια στιγμή θα πρέπει να τον ξαναπιάσω στα χέρια μου. Edited September 21, 2010 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted September 21, 2010 Share Posted September 21, 2010 Ευχαριστώ, dragoncult. Θα το αλλάξω το μπ..ρδέλο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted September 21, 2010 Share Posted September 21, 2010 Ουπσσσσς... πρώτη φορά το προσέχω. Νομίζω ότι έχω κάνει το ίδιο λάθος κι άλλες φορές (κι έχω δει κι άλλους που το έχουν κάνει). Συγγνώμη, dra... εεε... DAgoncult Γκουχ, γκουχ! Στο θέμα μας... Κάποιοι έχουν ψηφίσει χωρίς να αφήσουν σχόλιο. Να βρεθούν και να τους επιβληθεί τιμωρία να γράψουν 1.000 φορές την φράση «Δεν ξαναψηφίσω σε poll χωρίς να γράψω σχόλιο». Τα copy-paste απαγορεύονται αυστηρά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
white_unicorn Posted September 21, 2010 Share Posted September 21, 2010 Δεν έχω κάποιο σχόλιο για τις ιστορίες, και οι δύο ήταν καλογραμένες, και οι δύο με κράτησαν, και τις δύο θα ήθελα να μπορούσα να ψηφίσω.... Παρ' όλα αυτά όμως, αν και δεν είμαι τόσο της μυθολογίας Κθούλου, και αν και ίσως με τραβάνε οι θεωρίες συνομωσίας.... Η επιλογή μου , και η ψήφος μου, πάει στον Ντίνο, γιατί βασικά.... το τέλος μου άφησε μια θεωρία, όπως στον Γκοτζίλα το αυγό που εκκολάπτεται στο τέλος έτσι και εδώ, θέλω ίσως, να πιστεύω πως, η εγκυμοσύνη προυπήρχε.... Άλλωστε και μόνο ο Καθρέφτης... με έκανε να ψιλό-αγωνιώ..... Συγχαρητήρια και στους δύο σας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 22, 2010 Author Share Posted September 22, 2010 (edited) Και οι δυο σας βαλθήκατε να με δελεάσετε, χρησιμοποιώντας δύο στοιχεία που αγαπώ πάρα πολύ. Από τη μία, τη μυθολογία Κθούλου. Από την άλλη, την απόκοσμη γοητεία της Ισλανδίας, μιας χώρας που μοιάζει σχεδόν σαν να μην ανήκει στον κόσμο μας. Τελικά όμως, αποφάσισα να ψηφίσω τον Θρυμματισμένο Εφιάλτη. Γιατί ο Ντίνος κατάφερε να διηγηθεί μια ιστορία της λατρεμένης μου μυθολογίας, χωρίς να μιμηθεί Αυτόν στον ελάχιστο. Γιατί δημιούργησε μια ατμόσφαιρα παρανοϊκής απόγνωσης. όπως θα γίνουν τα πράγματα όταν Αυτοί επιστρέψουν. Γιατί χρησιμοποίησε τα στοιχεία των δύο παραγράφων διακριτικά, χωρίς σε κανένα σημείο να φαίνεται πως "έπρεπε να το βάλω κι αυτό μέσα". Αν δεν το διάβαζα στα πλαίσια του διαγωνισμού, τίποτα δε θα μου φαινόταν παράταιρο. Γιατί το φρικιαστικό ζουζούνι είναι μια καταπληκτική πινελιά. Ένα πράγμα μόνο μου χτύπησε κάπως. Πώς ο Τιμόθεος καταφέρνει και μοιάζει με εναν σχεδόν λογικό χαρακτήρα - σε έναν κόσμο που έχει αποκτηνωθεί; Ο Μέγιστος Βαθμός Συνειδητότητας ήταν πολύ καλογραμμένος, αλλά η ιδέα στην οποία βασίζεται δεν ήταν τίποτα τρομερά απροσδόκητο. Ψυχολογικά πειράματα που οδηγούν σε φιάσκο - κάπου θα το έχω ξαναδεί. Επίσης, η χρήση κάποιων στοιχείων γίνεται από τον εύκολο δρόμο "Εφιάλτες ενός λαλημένου" και το όνομα Τσουνάμο μπαινει σχεδόν εκβιαστικά (άλλωστε, κάποιος που δεν είναι τρελός, αλλά έχει απλά αυξημένη συνειδητότητα, γιατί να μιλάει για πυθολογικούς τόπους και διάφορα τέτοια;). Επίσης (αυτό αφορά μόνον εμένα), δε χρησιμοποιεί την παγερή γοητεία της Ισλανδίας όπως θα ήθελα. Επ' ουδενί όμως δεν είναι μια ιστορία αποτυχημένη. Απλά, κάτι της έλειπε. Το Ρακόρ όμως συνεχίζει να μας ανταμοίβει. Edited September 24, 2010 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 24, 2010 Author Share Posted September 24, 2010 Τι έγινε, το Ρακόρ κοιμάται; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted September 24, 2010 Share Posted September 24, 2010 Πότε λήγει; Προλαβαίνω; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 24, 2010 Author Share Posted September 24, 2010 Ναι Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted September 24, 2010 Share Posted September 24, 2010 Τι ναι;Πότε λήγει; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted September 24, 2010 Share Posted September 24, 2010 Μου θυμίσατε τον ανεκδοτικό διάλογο: -Πόσο; -Τόσο -Τι τόσο; -Τι πόσο; Φαίνεται πως οι περισσότεροι είναι απασχολημένοι με τον τρέχοντα διαγωνισμό και το Ρακόρ έχει μείνει λίγο ξεχασμένο... κρίμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 24, 2010 Author Share Posted September 24, 2010 Θα περιμένω μήπως υπάρξει νέο κύμα ενδιαφέροντος. άλλωστε είμαστε ισοπαλία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted September 24, 2010 Share Posted September 24, 2010 Δυσκολη επιλογή. Απο την μια η ιστορία της Τιέσσα είναι πολύ καλογραμμένη, απο την άλλη η θεματολογία του Ντίνου είναι κάτι φρέσκο σε ένα πασίγνωστο μοτίβο. Και οι δύο ιστορίες είναι πολύ καλές και με γέμισαν, αλλά δυστυχώς πρέπει να ψηφίσω μόνο μια. Ήσασταν πολύ κοντά πάντως (για εμένα) και η επιλογή ήταν πολύ δύσκολη. Θα ψηφίσω τελικά Ντίνο για έναν και μόνο λόγο, την ανάποδη γραφή στο τέλος του διηγήματος (που δεν είδα να το σχολιάζει κανείς). Εκεινη την στιγμή έμεινα παγωτό και κατάλαβα τι ιστορία διάβαζα τόση ώρα! Μπράβο και στους δύο σας για δύο πολύ όμορφες ιστορίες! Υ.Γ Ρακόρ Rulez Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted September 24, 2010 Share Posted September 24, 2010 (edited) Ψηφίζω Θρυμματισμένο Εφιάλτη, τόσο επειδή η συγκεκριμένη ιστορία κινήθηκε σε υψηλό επίπεδο, όσο κι επειδή ο Μέγιστος Βαθμός Συνειδητοτητας σκαμπανέβαζε αρκετά για μένα, τουλάχιστον στο πρώτο μισό του. Θρυμματισμένος Εφιάλτης Πιο συγκεκριμένα, ο Θ.Ε. έδενε ομαλά τις δυο παραγράφους, είχε λόγο που έρεε άνετα, ενώ μερικές από τις εικόνες που μου έδωσε ήταν πολύ δυνατές (η περιγραφή της διαδρομής είναι πολύ πρώτη, όπως κι η φάση που φτάνει στο σπίτι και βλέπει το λαό μαζεμένο (με την πρώτη θύμιζε πολιορκία από ζομπι) ). Η κορύφωση ανέβασε το θερμόμετρο προς το τέλος (ή θα ήταν καλύτερα να πω «το έριξε» ; ) , αν και το κλείσιμο με άφησε μετέωρο για λίγο, δίχως να έχω καταλάβει τι έπαιξε. Νομίζω πως η τελευταία μικρή παράγραφος (ίσως και οι τρεις λέξεις) θα μπορούσαν και να λείπουν ή τουλάχιστον εγώ χρειαζόμουν κάτι πιο ξεκάθαρο για να πιάσω το πράγμα με τη μία, κάτι που να μου υπενθυμίζει -την τελευταία ώρα του κλεισίματος- ότι ο αφηγητής είναι συγγενής του... 'Τιμόθεου'. Αυτό που έχεις βάλει στο τέλος αποδυνάμωσε για μένα το αμέσως προηγούμενο ‘’Κοιτούν αβέβαιοι το μέλλον, εκείνη εμφανώς έγκυος στον πατέρα μου’’ (το οποίο είναι και το σημειο στο οποίο κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε να τελειώνει ο Θ.Ε.) στέλνοντας το μυαλό μου κατευθείαν στους καθρέφτες και στο τι σημαίνει αυτό, και στο αν ο παππούς κι η γιαγιά κατάφεραν πραγματικά να βγουν απ’ τον καθρέφτη και στο αν ο αφηγητής μάς κοιτάει από την άλλη πλευρά του καθρέφτη και διάφορα άλλα τέτοια, προτού η σκέψη μου επανέλθει στο θέμα της συγγένειας. Οκ, μπορεί να πέταξε το δικό μου μυαλό, αλλά πιστεύω πως οι τελευταίες τρεις λέξεις, αν και εφετζίδικες, ωστόσο θολώνουν λίγο τα νερά. Συνολικά η ιστορία ήταν ικανοποιητικότατη. Καλά θα κάνατε να τη διαβάσετε αν θέλετε μια γερή δόση ανατριχίλας και σκοτεινής ψυχαγωγίας, μαζί με μια post-ματιά στο Μύθο. Μέγιστος Βαθμός Συνειδητότητας Ο Μέγιστος Βαθμός Συνειδητότητας με μπέρδεψε. Υπήρχαν κάποια σημεία στα οποία δυσκολευόμουν να πιάσω ποια απ’ τις δυο γυναίκες έκανε τι, και άλλα στα οποία δεν αντιλαμβανόμουν άμεσα που έχει μεταφερθεί ο χρόνος της ιστορίας. Βρήκα επίσης ότι οι δυο παράγραφοι έμπαιναν όχι και πολύ ομαλά στο κείμενο ή μάλλον κάπως σαν να έπρεπε να μπουν. Ωστόσο, από ένα σημείο κι έπειτα τα πράγματα άρχισαν να μπαίνουν σε τάξη, ενώ θα ήθελα να σημειώσω εδώ πως σε ό,τι έχει να κάνει με τις σκέψεις που μου προκάλεσε, ο Μ.Β.Σ. ήταν αισθητά μπροστά (κάτι που για μένα μετράει αρκετά σε μια ιστορία). Παρ’ όλ’ αυτά, τούτο δεν μπορεί να σταθεί ικανό ώστε να με κάνει να προσπεράσω τα παραπάνω κολλήματα που ανέφερα, μα κυρίως να με κάνει να ξεχάσω την ευχαρίστηση που πήρα διαβάζοντας τον Ε.Φ. edit: Το Θρυμματισμένο Εφιάλτης είναι πολύ δυνατό όνομα Edited September 24, 2010 by dagoncult Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Posted by DinoHajiyorgi,
Νικήτρια ιστορία στο Ρακόρ #2
Recommended by Φάντασμα
0 reactions
Go to this post
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.