Jump to content

Project 26: από το Α στο Ζ, 26 συγγραφείς εφ


Recommended Posts

Πότε επιλέγετε το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε; Εγώ, πριν το... προηγούμενο. Η επιλογή είναι η αγαπημένη μου στιγμή και δεν την αφήνω για το τέλος: Επί μέρες σταματώ μπροστά στην βιβλιοθήκη, σκαλίζω εξώφυλλα και περιλήψεις, ταξινομώ, διαλέγω, μετανιώνω, διστάζω, αποφασίζω οριστικά και τελικά... ξεκινώ κάποιο άλλο βιβλίο.

Και πάντα, μένω πίσω. Τα αδιάβαστα διαμαρτύρονται.

«Όταν άνοιγες το φάκελο δεν περιμέναμε τέτοια τύχη!»

«Τσάμπα γκρινάζετε. Ήταν καλύτερα σε εκείνη τη σκοτεινή και ψυχρή αποθήκη στη βόρεια Ευρώπη;»

«Φυσικά! Το φως, η υγρασία, η ζέστη, νομίζεις ότι κάνουν καλό στις σελίδες μας;»

«Μα δεν γεννηθήκατε για να μείνετε άφθαρτα. Θα λερωθείτε, θα τσαλακωθείτε, κάποια θα μουτζαλωθείτε από τα μικρά!»

Αλίμονο, δεν με πειράζει που έχω αδιάβαστα. Φθηνά είναι τα paperback, ακόμα φθηνότερα τα μεταχειρισμένα που βρίσκω, πάντα σε «πολύ καλή +» κατάσταση. Μέχρι να κυκλοφορήσει ένας αξιόπιστος e-reader και να λυθούν τα προβλήματα με τα δικαιώματα και τη (μη) κατοχή του βιβλίου που αγοράζεις ηλεκτρονικά, θα στοκάρω τα ράφια...

Πού να καταλάβουν όμως τα αδιάβαστα...

«Δίκιο έχετε... Θα προσπαθήσω περισσότερο. Το 2011 θα κάνω εμένα και 26 από εσάς ευτυχισμένα».

Ένα ετήσιο (ή και λίγο μεγαλύτερο) ταξίδι στην αγγλική αλφαβήτα, όχι απαραίτητα με τη σειρά των γραμμάτων. Φυσικά δεν θα είναι τα μόνα βιβλία που θα διαβάσω αυτά. Σε σας τους «συμφορουμίτες», λέω να δίνω κάθε φορά και το επόμενο, μήπως θελήσετε να το διαβάσετε παράλληλα και να το συζητήσουμε.

 

 

Α

Β

C

D

E

F

G

H

I

J

K

L

M

N

O

P Priest Christopher, The Glamour (Το ξεκινώ: 1.1.2011. Το τέλειωσα: ΧΧΧΧ)

Q

R

S

T

U

V

W

X

Y

Z

Edited by RObiN-HoOD
topic title changed as requested by topic author
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 328
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • nikosal

    199

  • karatasiospa

    42

  • BladeRunner

    25

  • DinoHajiyorgi

    24

Christopher Priest, The Glamour

 

Ξεκινώ να το διαβάζω μαζί σου! (1/1/2011) :mf_bookread:

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Ο Κρίστοφερ Πριστ γεννήθηκε το 1943 στο Cheadle, κοντά στο Μπέρμιγχαμ. Έχει να επιδείξει πλούσια βιβλιογραφία στην επιστημονική φαντασία, με αρκετά βραβευμένα έργα. Είναι αντιπρόεδρος της H.G. Wells Society και το έργο του έχει επηρεαστεί από τον πρωτοπόρο άγγλο συγγραφέα. Σε ηλικία 31 ετών (1974) κέρδισε το BSFA award για το Inverted World που κυκλοφορεί στη σειρά sf masterworks. Η British SF Association επανέλαβε τη διάκριση αυτή για δύο ακόμα βιβλία του Πριστ (1998, 2002). Ζει στην Αγγλία (Χάστινγκς).

 

Το Glamour (1984) περιλαμβάνεται στη λίστα του βιβλίου «100 εφ μυθιστορήματα που πρέπει να διαβάσετε».

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Ο Κρίστοφερ Πριστ γεννήθηκε το 1943 στο Cheadle, κοντά στο Μπέρμιγχαμ. Έχει να επιδείξει πλούσια βιβλιογραφία στην επιστημονική φαντασία, με αρκετά βραβευμένα έργα. Είναι αντιπρόεδρος της H.G. Wells Society και το έργο του έχει επηρεαστεί από τον πρωτοπόρο άγγλο συγγραφέα. Σε ηλικία 31 ετών (1974) κέρδισε το BSFA award για το Inverted World που κυκλοφορεί στη σειρά sf masterworks. Η British SF Association επανέλαβε τη διάκριση αυτή για δύο ακόμα βιβλία του Πριστ (1998, 2002). Ζει στην Αγγλία (Χάστινγκς).

 

Το Glamour (1984) περιλαμβάνεται στη λίστα του βιβλίου «100 εφ μυθιστορήματα που πρέπει να διαβάσετε».

 

 

Χαίρομαι που κάποιος ακόμα ανακάλυψε τον Priest! Εχω διαβάσει μέχρι στιγμης τα Inverted world (το οποίο και βαθμολόγησα στην αξιολόγηση) και το The Seperation.

Link to comment
Share on other sites

Ωραία, ευκαιρία να διαβάσεις μαζί μας και το glamour. Γενικά στους 26 συγγραφείς (και ισάριθμα βιβλία) θα περιλάβω αρκετούς που θα διαβάσω πρώτη φορά.

 

Βέβαια... Είναι πιθανό στο τέλος να μην είναι 26. Δεν έχω στη βιβλιοθήκη μου συγγραφέα από U, X, Y. Παραδόξως έχω έναν από Q!

Link to comment
Share on other sites

Ωραία, ευκαιρία να διαβάσεις μαζί μας και το glamour. Γενικά στους 26 συγγραφείς (και ισάριθμα βιβλία) θα περιλάβω αρκετούς που θα διαβάσω πρώτη φορά.

 

Βέβαια... Είναι πιθανό στο τέλος να μην είναι 26. Δεν έχω στη βιβλιοθήκη μου συγγραφέα από U, X, Y. Παραδόξως έχω έναν από Q!

 

 

Δυστυχως δεν το έχω. Πάντως περιμένω τον γενάρη να βγει από τα masterworks το βιβλίο του The Prestige που έχει γίνει και ταινεία.

Link to comment
Share on other sites

Ωραία, ευκαιρία να διαβάσεις μαζί μας και το glamour. Γενικά στους 26 συγγραφείς (και ισάριθμα βιβλία) θα περιλάβω αρκετούς που θα διαβάσω πρώτη φορά.

 

Βέβαια... Είναι πιθανό στο τέλος να μην είναι 26. Δεν έχω στη βιβλιοθήκη μου συγγραφέα από U, X, Y. Παραδόξως έχω έναν από Q!

 

U, X δεν έχω ούτε κι εγώ, αλλά στο Υ υπάρχει κι ο Ιβάν Yefremov κι o Rompert F. Youngbook.gif

Link to comment
Share on other sites

Ο Utley πράγματι ενδιαφέρων. Τον ανακάλυψα ήδη σε ένα asimov's μου και ψάχνω και άλλα τεύχη μέσω του isfdb.org. Yefremov, τον είχα ξεχάσει. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι είχα κάποιο βιβλίο του με τίτλο Ανδρομέδα στις εκδόσεις Κάκτος της δεκαετίας του '70 ή '80. Κυκλοφορεί πάντως.

 

Χ.... Να βρούμε και Χ.. χεχε

 

Ευχαριστώ για τις πληροφορίες.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Όπως είχα υποσχεθεί, ξεκίνησα το «The Glamour» του Priest. Περισσότερα σύντομα.

 

Κανείς παρέα;

Link to comment
Share on other sites

Όπως είχα υποσχεθεί, ξεκίνησα το «The Glamour» του Priest. Περισσότερα σύντομα.

Κανείς παρέα;

Εδώ. Ελπίζω να μην καταβροχθίζεις σελίδες όμως.

 

Δεν γνωρίζω τίποτα για τον συγγραφέα ή το βιβλίο. Δεν το έχω σε έντυπη μορφή, δεν έχω διαβάσει διαφήμιση ή περίληψη οπισθόφυλλου. Το ξεκίνησα τυφλά από αρχείο pdf 142 σελίδων. Είμαι στη σελίδα 47 και ούτε ίχνος επιστημονικής ή άλλης φαντασίας. Διαβάζω ένα καλογραμμένο Άρλεκιν με μια λεπτομερή tour de France μέχρι στιγμής. Ναι, υπάρχει και το μυστήριο μιας αμνησίας. Μέχρι τώρα είναι εκείνο το έργο που θα βλέπανε/διαβάζανε άνετα και με ενδιαφέρον όλα εκείνα τα μπαρμπαδάκια, μέχρι να κάνει την εμφάνιση του το ιπτάμενο πράσινο ανθρωπάκι με τις κεραίες για να αναφωνήσουν, τα μπαρμπαδάκια, «Αχ, κρίμα!» Αν υπάρχει δηλαδή ιπτάμενο πράσινο ανθρωπάκι με κεραίες στην υπόθεση. Ίσως θα πρέπει να αναρωτηθώ, και να το κάνω θέμα, τι τελικά αποδεχόμαστε να διαβάζουμε ή να μη διαβάζουμε εμείς του φανταστικού, αφού διαβάσω περισσότερο από το μισό του έργου. Αν π.χ. είσαι κρεατοφάγος…έχει σημασία πόσο σαλάμι έχει το σάντουιτς και πόσο μαρούλι, και που στο διάτανο είναι αυτό το σαλάμι;

Link to comment
Share on other sites

χαχα δεν ξέρω που είναι το σαλάμι ακόμα, δεν είμαι τόσο προχωρημένος (στις σελίδες).

Υπομονή, λίγο.

Link to comment
Share on other sites

Για το glamour συγκεκριμένα δεν γνωρίζω αλλά δεν είναι όλα τα βιβλία του Prieat επιστημονική φαντασια!! Κάποα είναι πιο πολύ mainstream.

Link to comment
Share on other sites

Διαβάζοντας όσα είχα διαβάσει χθες, μια κριτική που θα μπορούσα να κάνω τότε στην πλοκή, ήταν πόσο δύσκολο μου ήταν να δεχτώ σαν αναγνώστης ότι ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Ρίτσαρντ, είχε ερωτευτεί τόσο σφοδρά την Σου. Δεν είχα πειστεί. Φαινόταν πολύ επιφανειακό. Τελικά όμως… αργότερα, εξηγείται η κατάσταση.

 

Έχω σχεδόν αγγίξει το μισό βιβλίο και ναι, πνέει πλέον φανταστικός άνεμος. Πέραν μιας πρώτης εξήγησης του τίτλου του μυθιστορήματος δεν ξέρω ακόμα πολλά, και είμαι αρκετά περίεργος για την συνέχεια καθώς μέχρι στιγμής, εκεί στο tour de France, υπήρξαν πολλές περίεργες λεπτομέρειες που αναρωτιέμαι αν έχει η κάθε μία την εξήγηση της.

 

Καθώς δεν έχουμε να κάνουμε με το διάστημα, διαστημόπλοια, εξωγήινους ή ρομπότ, (και δεν γνωρίζω τι είδος εξώφυλλο κοσμεί το συγκεκριμένο βιβλίο) αναρωτιέμαι την αναγκαιότητα ή μη, του συγκεκριμένου είδους επιστημονικής φαντασίας να πακετάρεται ανάλογα και συγκεκριμένα μόνο προς τους γνώστες, τους αναγνώστες δηλαδή της ε.φ. Εμείς δηλαδή το διαβάζαμε υποψιασμένοι, γιατί αυτό περιμέναμε. Τι σοκ όμως να το ξεκίναγε κατά λάθος κάποιος άσχετος, ε;

 

Αλήθεια, έχει ελληνικό τίτλο αυτό το βιβλίο; Είμαι περίεργος.

Link to comment
Share on other sites

Σήμερα έφτασα ως τη σελίδα 115 (από τις 142). Σταμάτησα με το ζόρι γιατί με είχε και με έτρεχε και ήθελα συνέχεια να δω λίγο ακόμα παρακάτω. Πολύ ενδιαφέρον, με το ξεδίπλωμα της ιστορίας σε ένα θριλερικό τρίο, με συγκρούσεις και αίσθηση απειλής σε ψυχολογικό επίπεδο. Και έχω συνέχεια την αίσθηση ότι μας αποκρύπτεται κι άλλο μυστικό.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ, η κάτοχος του βιβλιαρακίου "100 must-read science fiction novels", πρέπει σ' αυτό το σημείο να προσκομίσω κάποιες από τις πληροφορίες που συνοδεύουν το λήμμα Glamour. Καταρχάς για την υπόθεση δε λέει παραπάνω από όσα έχετε ήδη πει εσείς εδώ, γιατί "would ruin the story". Έπειτα λέει ότι είναι homage σε κάποιο βιβλίο του H.G.Wells. Ποιο άραγε; Και στο τέλος (δικαίωση Χατζηγιώργη) αντιγράφω κατά λέξη: "[...]Priest' s achievements stand alongside those of Ballard as the epitome of indefinable writing: there is no consensus on whether The Glamour is SF or not and there can be no better reason to read Priest than this uncertainty"

Link to comment
Share on other sites

Εξώφυλλο για το The Glamour:

 

post-1004-0-70377800-1294321987_thumb.jpg

 

Το τέλειωσα σήμερα. Μπορώ να πω ότι μου άρεσε, αλλά με άφησε ανικανοποίητο. Απάντησε σε πολλά από τα ερωτηματικά που σχημάτιζα κατά την ανάγνωση, και με άφησε με πολλά άλλα. Π.χ. δεν μπορώ ακριβώς να καταλάβω πως ο Νίαλ, ο κακός της υπόθεσης, καταφέρνει αυτό που μας αποκαλύπτεται στο φινάλε. Δεν νομίζω ότι έχασα κάτι σαν αναγνώστης, μια μικρή ματιά στο ίντερνετ για τον συγγραφέα επιβεβαιώνει ότι η αντίδραση μου δεν είναι λανθασμένη αλλά έπιασα ακριβώς τον παλμό του. Ήταν δυνατό, ενδιαφέρον κείμενο που δεν μου επέτρεπε να το παρατήσω στη μέση, αναγνωρίσιμες καταστάσεις και συναισθήματα, σαγηνευτικός μύθος, αλλά όχι του γούστου μου. Το βιβλίο με άφησε με μια μελαγχολία που ένοιωσα, όλως συμπτωματικά, βλέποντας και την ταινία The Prestige, που βασίζεται σε βιβλίο του ίδιου συγγραφέα.

 

Κάπου είδα το The Glamour μεταφρασμένο ως Η Γοητεία.

 

Αποσπάσματα από μια κριτική του Matthew Cheney:

 

Μια φορά κι έναν καιρό, ένας Βρετανός συγγραφέας, ο Gabriel Josipovici, έγραψε ένα βιβλίο με τον τίτλο The World and the Book: A Study of Modern Fiction, όπου, προς το τέλος έθεσε τον ορισμό του «αντι-μυθιστορήματος». Εξηγούσε ότι δεν ήταν “αντί” «επειδή έθετε τον εαυτό του σε αντίθεση με το μυθιστόρημα, αλλά επειδή επιστράτευε την βοήθεια του μυθιστορήματος για να βυθίσει τον αναγνώστη σε μια ψευδή αίσθηση ασφαλείας και μετά, τραβώντας την προσοχή στις συμβάσεις του, πετάει τον αναγνώστη πίσω στην πραγματικότητα.»

 

Μια φορά κι έναν καιρό, ένας Βρετανός συγγραφέας, ο Christopher Priest έγραψε ένα αντι-μυθιστόρημα με τίτλο The Glamour, όπου, προς το τέλος, ο αφηγητής λέει: «Όλοι μας φτιάχνουμε φαντασίες. Κανένας μας δεν είναι αυτό που δείχνει. Η παρόρμηση να επαναπροσδιορίσουμε τους εαυτούς μας ως φαντασίες που δείχνουν αληθινές είναι παρούσα μέσα σε όλους μας. Στη λάμψη της ευχής μας ελπίζουμε ότι ο πραγματικός μας εαυτός δεν είναι ορατός.»

 

Το δίδαγμα της ιστορίας τότε, είναι η ίδια η ιστορία. Αυτό που διαφεύγει του Josipovici, και που πετυχαίνει ο Christopher Priest, είναι η διασκέδαση. Η μεγάλη χαρά να είσαι μέρος του κόλπου, του να επιτρέπεις τον μάγο-συγγραφέα να λυγίσει την πραγματικότητα σε έναν λαβύρινθο από παραμορφωτικούς καθρέπτες. Κάθε είδος λογοτεχνίας το πράττει αυτό ως ένα βαθμό, αλλά ορισμένου τύπου μυθιστορήματα [διστάζω να τα αποκαλέσω «αντι-μυθιστορήματα», γιατί περισσότερο μοιάζουν υπερ-μυθιστορήματα, μυθιστορήματα που διασκεδάζουν με την ίδια τους την πρωτοτυπία] φουλάρουν το παραμύθι τους και οδηγούν σε επικίνδυνες ταχύτητες, περνώντας ξυστά από μεγαλειώδεις εξεζητημένες μεταφυσικές εξηγήσεις προς τον τερματισμό, που είναι ταυτόχρονα η αρχή, το τέλος και η μέση της κούρσας του πόθου.

 

Μια φορά κι έναν καιρό, ο Christopher Priest έγραψε ένα μυθιστόρημα με τον τίτλο The Glamour. Εκδόθηκε το 1984. Αυτή δεν είναι μια κριτική εκείνου του μυθιστορήματος, γιατί ούτε έχω δει ούτε έχω διαβάσει εκείνο το μυθιστόρημα. Αυτή είναι μια κριτική του μυθιστορήματος με τίτλο The Glamour που εκδόθηκε το 2005, που περιέχει, φημολογείται, μετατροπές του μυθιστορήματος The Glamour που εκδόθηκε το 1984, αν και δεν μπορώ να σας περιγράψω την έκταση αυτών των μετατροπών, ή εάν είναι ίδιες που συμπεριλήφθηκαν σε ένα μυθιστόρημα με τίτλο The Glamour που εκδόθηκε το 1996.

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχουν δύο λόγοι που είμαι ακόμα στη σελίδα 25 του βιβλίου: Ο ένας είναι ότι έχω να παραδώσω ένα διήγημα στις 11 Ιανουαρίου. Ο άλλος είναι αυτός:

post-394-0-99673900-1294482384_thumb.jpg

 

Είδα ξαφνικά στο amazon μια ωραία επανέκδοση του Roy of the Rovers που διάβαζα στο δημοτικό στο Γκολ!; Στο Φίλαθλο; Δεν θυμάμαι τώρα. Και έπεσα με τα μούτρα στην ανάγνωση. Οι ιστορίες είναι βέβαια παιδικές, αλλά πώς να αντισταθείς όταν ξαναζείς κάτι που έχεις αφήσει 35 χρόνια πίσω σου;

 

Για το Glamour: Διαισθάνομαι ότι ο συγγραφέας χτίζει με μαεστρία (και πολύ καλή γραφή) μια ιστορία που θα μου αρέσει, αλλά όπως είπα είμαι ακόμα στα πολύ προκαταρκτικά.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Αγαπητό... ημερολόγιο:

 

Στη σελίδα 90 του Glamour αρχίζω να υποπτεύομαι τι μπορεί να μας κρύβει ο συγγραφέας και αυτή η πιθανότητα, μαζί με την τεχνική του Priest (διαυγής, περιγραφική αλλά λιτή γραφή) κάνει την ανάγνωση απόλαυση.

 

Σήμερα διάλεξα το επόμενο γράμμα και συγγραφέα: Ο, Orwell, 1984. Διάβασα το βιβλίο πρώτη φορά πριν αρκετά χρόνια, μαθητής λυκείου και το θεώρησα αριστούργημα. Πάει καιρός που θέλω να το ξαναδιαβάσω, αφού από την πρώτη ανάγνωση μου έχει μείνει μόνο το ύφος, η αίσθηση της καταπιεστικής ατμόσφαιρας, το περίγραμμα της υπόθεσης. Είναι το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι ότι με είχε κάνει να αμφιβάλω για τη Σοβιετική Ένωση, εκείνα τα χρόνια που τόσο η ΚΝΕ όσο και η ίδια η ΕΣΣΔ είχαν ισχυρή επιρροή στην ελληνική κοινωνία. Δεν ήταν άμεση η κριτική του Όργουελ, στο κάτω κάτω ένα μυθιστόρημα φαντασίας είχε γράψει. Στα μάτια του 17χρονου αμφισβητία όμως, αυτό που περιέγραφε ο Όργουελ ήταν αυτό στο οποίο οδηγούσε η πολιτική του ενός κόμματος. Αργότερα, ως φοιτητής, ανακάλυψα τους πραγματικούς λόγους που το καθεστώς της ΕΣΣΔ ήταν κατακριτέο. Κάποια στιγμή είδα και την ταινία, μόλις πρωτοπαίχτηκε στην Ελλάδα. Χωρίς να είναι κακή, δεν με είχε εντυπωσιάσει όσο το βιβλίο. Όμως και από την ταινία οι αναμνήσεις μου είναι ασαφείς.

 

Αναρωτιέμαι λοιπόν πώς θα μου φανεί το βιβλίο αυτή τη δεύτερη φορά, στο πρωτότυπο... (η πρώτη ανάγνωση ήταν στη γνωστή έκδοση του Κάκτου).

 

Ξέρω ότι έχω μείνει πίσω, αλλά Ιανουάριος είναι αυτός. Έχω χρόνο να καλύψω το κενό.

 

Α

Β

C

D

E

F

G

H

I

J

K

L

M

N

O Orwell George, Nineteen Eighty-Four (Το ξεκίνησα: ΧΧΧΧ. Το τέλειωσα: ΧΧΧΧ)

P Priest Christopher, The Glamour (Το ξεκίνησα: 1.1.2011. Το τέλειωσα: 29.1.2011)

Q

R

S

T

U

V

W

X

Y

Z

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Σήμερα διάλεξα το επόμενο γράμμα και συγγραφέα: Ο, Orwell, 1984.

Μου αρέσει που διάλεξες κιόλας το επόμενο. Τέλειωνε ωρέ με το προηγούμενο πρώτα, που μουμιάσαμε εδώ (γίναμε μούμιες) να σε περιμένουμε.

 

Έχω και το "1984", 170+ σελίδες σε pdf, ίσως το ξεκινήσω αργά-αργά... :coffee-reading:

Link to comment
Share on other sites

Το εχω διαβάσει πριν αρκετά χρόνια! Ενα πολυ συζητησιμο βιβλίο που το περιεχόμεν του κινδυνευει να γίνει πραγματικότητα αν και όχι ακριβως με τον τρόπο που το φαντάστηκε ο Orwell.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Στη σελίδα 190 το μυθιστόρημα έχει γίνει ορμητικό και ο αναγνώστης ψάχνει τον προσανατολισμό του. Πλέον γίνεται ορατό τι σημαίνει το απόσπασμα από τη σύντομη κριτική που παρέθεσε ο Ντίνος:

 

Μια φορά κι έναν καιρό, ένας Βρετανός συγγραφέας, ο Christopher Priest έγραψε ένα αντι-μυθιστόρημα με τίτλο The Glamour, όπου, προς το τέλος, ο αφηγητής λέει: «Όλοι μας φτιάχνουμε φαντασίες. Κανένας μας δεν είναι αυτό που δείχνει. Η παρόρμηση να επαναπροσδιορίσουμε τους εαυτούς μας ως φαντασίες που δείχνουν αληθινές είναι παρούσα μέσα σε όλους μας. Στη λάμψη της ευχής μας ελπίζουμε ότι ο πραγματικός μας εαυτός δεν είναι ορατός.»

 

Βέβαια είμαι πολύ πολύ πίσω, δεν έχω κατορθώσει να τελειώσω ένα βιβλίο 235 σελίδων σε ένα μήνα, αλλά θα τρέξουμε μαζί, είμαι σίγουρος.

Link to comment
Share on other sites

Λίγες σελίδες πριν το τέλος, το βάζω με δυσκολία στο πλάι γιατί πρέπει να πάω τα μικρά σε γενέθλια φίλων τους. Ελπίζω ότι απόψε το βράδυ επιτέλους θα τελειώσω. Στο κομοδίνο το Consider Phlebas (τελευταίες 60 σελίδες), ο Μανωλιός (κάποιο διήγημα όποτε μου κάνει κέφι) και ο Όργουελ περιμένουν.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Έχω ξεκινήσει το «1984» του Όργουελ και πρέπει σιγά σιγά να διαλέξω βιβλίο συγγραφέα -από «Ν». Έχω τρία αδιάβαστα στη βιβλιοθήκη

 

Niven/Pournelle, the mote in god's eye

Niven, Ringworld's engineers

Niffenegger, The Time Traveler's Wife

 

Καμία πρόταση;

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

  • Upcoming Events

    • 0
      14 December 2024 05:00 PM
      Until 07:00 PM

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..