Jump to content

Πόσο σας παίρνει να τελειώσετε ένα έργο;


Kafka

Recommended Posts

Εγώ γράφω κυρίως μικρά διηγήματα, απο τρεις ως τριάντα σελίδες. Μέχρι τις οκτώ σελίδες μπορώ να γράψω σε μία ή μιάμιση ώρα, και να το ολοκληρώσω δίχως διακοπή. Για μεγαλύτερα κείμενα χρειάζομαι δύο ή τρεις προσπάθειες.

Μόνο μία φορά έγραψα κάτι περισσότερο απο τριάντα σελίδες, ένα εξηντασέλιδο κείμενο που το έγραφα για μία εβδομάδα.

 

Προσπαθώ να ολοκληρώνω κάτι που κρατώ τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.

 

Εσείς τί συγγραφικές συνήθειες έχετε και πόσο σας παίρνει η ολοκλήρωση ενός έργου; :)

Link to comment
Share on other sites

Ουουουου! Γράφω πολύ αργά και διορθώνω και ξαναδιορθώνω πριν τελειώσω. Τη νουβέλα που έχω τελειώσει (60.000 λέξεις) την έγραφα ακριβώς 3 χρόνια και αν δεν ήταν κάποιος να μου βάλει προθεσμία, ακόμα στη μέση θα την είχα. Αν και ενδιάμεσα είχα γράψει καμιά 20ριά διηγηματάκια για σεμινάρια. Για ένα διήγημα 3.000 με 3.500 λέξεις κάνω περίπου 2 βδομάδες, μη σου πω και 3. Η μόνη περίπτωση που έγραφα γρήγορα ήταν όταν είχα να γράψω κάθε βδομάδα ένα των 600 λέξεων για σεμινάριο και το pc ήτανε σε δωμάτιο χωρίς θέρμανση:tongue: . Το σκεφτόμουν πρώτα καλά καλά, το διατύπωνα στο μυαλό μου λέξη λέξη, έμπαινα μια φορά και το έγραφα, το άφηνα να σιτέψει 1-2 μέρες και ξανάμπαινα και το διόρθωνα... Αλλα γενικά με έχουν βάλει σε κάποια τάξη οι προθεσμίες, για διαγωνισμούς κλπ.

Link to comment
Share on other sites

Μου παίρνει όσο χρειάζεται το συγκεκριμένο έργο. :)

Παρόλο που αυτό ακούγεται ασαφές, η αλήθεια είναι έτσι ακριβώς.

Έχει τύχει να γράψω πάνω από 50.000 λέξεις σε λιγότερο από μήνα, με αποκορύφωμα τις 20000+ μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο (ολοκληρώνοντας ένα μυθιστόρημα που είχα στο νου μου πολύ καιρό) κι έχει τύχει να παιδεύομαι μήνες για δυο με τρεις χιλιάδες λεξούλες. (Αν βάλουμε μέσα και ημιτελή που ξαναζωντάνεψαν κάποια στιγμή, μου έχει πάρει και πολλά χρόνια).

Τα πάντα είναι θέμα διάθεσης, συγκυριών και θέματος.

 

Εσείς τί συγγραφικές συνήθειες έχετε [...]

 

Καμία συγκεκριμένη συνήθεια, πέρα από το να έχω -υποχρεωτικά όμως και δια ροπάλου- αποφασίσει τι περίπου θα γίνει χοντρικά στο τέλος. Ποτέ δεν αρχίζω κάτι αν δεν ξέρω πώς θα τελειώσει. Όταν η ιστορία αρχίσει να διαμορφώνεται, μπορεί κάποια περισταστικά που θα συμβούν στη μέση να επηρεάσουν το τέλος, αλλά ποτέ να το αλλάξουν ριζικά.

Link to comment
Share on other sites

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να βάλεις ένα χρονικό όριο.

Όσο πιο μεγάλο είναι ένα έργο τόσο περισσότερο χρόνο απαιτεί όχι μόνο λόγω του χρόνου που χρειάζεσαι να το πληκτρολογήσεις κυριολεκτικά αλλά και επειδή σε μάκρος χρόνου είναι πιο πιθανόν να τύχουν αναποδιές, επαγγελματικές ή οικογενειακές υποχρεώσεις, μια μετακόμιση, μια ασθένεια κλπ. Πάντως για' μενα ένα μυθιστόρημα χρειάζεται κάπου δύο χρόνια πάνω κάτω.

Link to comment
Share on other sites

Εικάζω οτι όλα είναι θέμα συνήθειας, για παράδειγμα για την ώρα δε μπορώ καθόλου να με φανταστώ να γράφω ποτέ ένα μυθιστόρημα, διότι με πιάνει κάτι πάντα και θέλω να μην έχω ατελές τίποτα. Γι αυτό και δεν αφήνω για καιρό κάτι ανολοκλήρωτο, ώστε να μπορώ να πάω στο επόμενο :)

 

Και εγώ έχω μία ιδέα για το πώς θα τελειώσει κάτι, αν και έχει συμβεί συχνά να αρχίσω να γράφω τις πρώτες σελίδες απλώς γνωρίζοντας την αρχή. Αλλά τις περισσότερες φορές υπάρχει η γνώση του τέλους και της αρχής, και έπειτα αφήνομαι στο διήγημα να ενώσω τα δύο αυτά σημεία.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ γραφώ και όπου πάει παΐδι σου είναι το διήγημα σου, καλό θα είναι σίγουρο είναι ( για σένα τουλάχιστον ) αν το παΐδι σου αντί για γιατρός βγει αρχιτέκτονας δεν πειράζει εσύ το φτιάχνεις το πλάθεις όπως θέλεις ξεκινάς και προχωρείς το τέλος θα το βρεις στην πορεία όταν το βρεις την αρχή μπορεί να την αλλάξεις, αλλά το τέλος η ιστορία που θα γράψεις θα σου την πει

 

 

Link to comment
Share on other sites

Εγώ κάνω 4-5 μέρες για να τελειώσω ένα διήγημα...δεν είμαι καθόλου καλός στις διορθώσεις.....

Τώρα όσον αφορά κάτι μεγάλο...ήτε νουβέλα ήτε μυθιστόρημα...αράζω και όποτε έχω διάθεση το συνεχίζω...άρα θα συμφωνήσω πως αυτά χρειάζονται χρόνο ή ίσος και χρόνια!

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά, αν το δικό μου Π Α ΐ Δ Ι είχε αρχιτεκτονικές φιλοδοξίες, θα 'νιωθα πολύ περίεργα με τον σκελετό μου... :Ρ

 

 

Link to comment
Share on other sites

Ούτε και εγώ είμαι καλός στις διορθώσεις, αλλά πέτυχα να μην διορθώνω (όχι ολότελα, αλλά σχεδόν καθόλου), και είναι και αυτό μία λύση. Μπορεί να θυσιάζεται μία βελτίωση του αρχικού κειμένου, αλλά απο την άλλη συνηθίζω να είμαι πιο προσεκτικός όταν γράφω, έχοντας κατά νου πως δε θα μεταβληθεί ιδιαίτερα το κείμενο :)

Link to comment
Share on other sites

Χμ για να σκεφτώ... εγώ τα διηγήματα φροντίζω να τα ολοκληρώνω μέσα στην προθεσμία του διαγωνισμού! :tongue: Ναι πέρα απο τους διαγωνισμούς εδώ μέσα δεν γράφω διηγήματα.

Κατά τα άλλα το μυθιστόρημα που γράφω, το γράφω τα τελευταία... 2,5 χρόνια. Υπήρχαν μήνες που δεν το άγγιξα καθόλου, γιατί δεν είχα πολύ χρόνο και μάλλον είχα διάθεση για άλλα πράγματα. Όμως τώρα το τελειώνω, μου έχουν μείνει δύο κεφάλαια! Οι διορθώσεις δεν ξέρω πόσο θα κρατήσουν, αυτό είναι άγνωστο. Διορθώνω συνέχεια τα παλιότερα κεφάλαια και πιστεύω έχω ακόμα δρόμο μπροστά μου...

 

Εντάξει ξέρω και άνθρωπο που έκανε εννιά χρόνια να ολοκληρώσει βιβλίο!! :huh:

Link to comment
Share on other sites

Οι διορθώσεις δεν σταματάνε ποτέ για μένα... Πάντα θέλω κάτι να αλλάξω, πάντα κάτι μου φταίει, πάντα θέλω να αφαιρώ ή να προσθέτω... Ανάθεμα κι αν θα έχουν ποτέ τελειωμό...

 

Παλεύω να τελειώσω το μυθιστόρημά μου δυο χρόνια τώρα, ενώ ξέρω ότι θα μπορούσα να το έχω ολοκληρώσει εδώ και καιρό με βούλα και σφραγίδα. Ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν τα δυο χρόνια γίνουν είκοσι δύο ή πενήντα δυο ή... εκατόν δύο με την ανασφάλεια που με κατατρέχει :dazzled:

Link to comment
Share on other sites

Α σε νιώθω απόλυτα.

Η πριγκίπισσά μου με έσπρωξε πολύ για να το πάρω απόφαση ότι δεν χρειάζεται άλλες διορθώσεις και καιρός είναι να δοκιμάσει την τύχη του το μυθιστόρημά μου.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

χμ....Για να πω την αλήθεια δεν έχω ολοκληρώσει ποτέ κάποιο έργο....δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα τα αφήνω μισά.....

πάντως τους τελευταίους 4 μήνες έχω ξεκινήσει κάτι το οποίο το προορίζω για τριλογία...οπότε προχωράω αργά. Υπολογίζω ότι το πρώτο βιβλίο θα μου πάρει 2 χρόνια (δλδ 20 μήνες ακόμα και για να απαντήσω και στην ερώτηση σου) μέχρι να ολοκληρωθεί και να διορθωθεί 2 φορές...αλλά να πω την αλήθεια δεν βιάζομαι. Είτε μπορέσω να το προωθήσω είτε όχι, θέλω να είναι κάτι καλο...και ποιος ξέρει μπορει να το βρουν μετά τον θανατό μου,να το κυκλοφορήσουν και να θεωρούμαι κορυφή του είδους μετά θάνατον...πόσοι και πόσοι δεν έγιναν γνωστοί έτσι??? Εγώ μια φορά τον στόχο μου θα τον εχω πετύχει.....

Link to comment
Share on other sites

Εγώ έχω γράψει δύο μυθιστορήματα που το καθένα μου πήρε 2 χρόνια. Τα τελευταία 4 χρόνια γράφω το τρίτο μου και θέλω να το τελειώνω γιατί πιστεύω ότι το έχω παραργήσει. Βεβαία δεν ήταν και στο χέρι μου καθότι διάφορες υποχρεώσεις (στρατός, δουλειά) με πήγαν πίσω. Αλλά ανυπομονώ να ξεκινήσω το τέταρτο μου οπότε ελπίζω πώς φέτος θα ολοκληρώσω τη δουλειά. Το ότι οι διορθώσεις δεν τελειώνουν ποτέ είναι μεγάλη και βασανιστική αλήθεια. Απλά κάποια στιγμή πρέπει να πάρεις απόφαση ότι το τέλειο δεν υπάρχει και να ρίξεις το έργο σου στον αγώνα των εκδόσεων. Βέβαια δεν γράφουν όλοι με σκοπό να εκδοθούν, όποτε οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας μπορούν να το βλέπουν ξανά και ξανά στο αιώνα τον άπαντα. :-)

 

 

Link to comment
Share on other sites

Παλεύω το πρώτο μου διήγημα μια εβδομάδα, τώρα. Όταν το ολοκληρώσω θα ενημερώσω. Για κανά μήνα το βλέπω πάντως.

Link to comment
Share on other sites

Ε καλά το τέλειο δεν υφίσταται και το καλύτερο σου έργο είναι το καλύτερο μεχρι το επόμενο που θα το ξεπερασει και σίγουρα δεν είναι καλό να κάνεις αέναες διορθώσεις. Κάποια στιγμή πρέπει να πειςαυτό είναι και να δοκιμάσεις την έκδοση ή απλά αν πας στο επόμενο.

Link to comment
Share on other sites

Ο καθένας βέβαια έχει τον δικό του τρόπο να γράφει. Θεωρώ πάντως οτι είναι θετικό να μπορεί κανείς να θεωρήσει ένα κείμενο ολοκληρωμένο και να μην ανησυχεί άλλο πως θα μπορούσε να το έχει κάνει καλύτερο. Σίγουρα οι λογοτέχνες που άφησαν ένα μεγάλο έργο δεν ήταν (συνήθως) τόσο επίμονοι σε πολυάριθμες διορθώσεις του. Πολλοί απο αυτούς, ειδικά στο παρελθόν, δημοσίευαν το έργο τους σε περιοδικά και εφημερίδες, και είχαν συγκεκριμένες προθεσμίες για να το στείλουν, κάτι που έκανε μια ιδιαίτερη θέληση για διορθώσεις ουσιαστικά αντιπαραγωγική.

 

Εγώ γράφω με έναν τρόπο που περιέχει και μερικά στοιχεία "αυτόματης γραφής", αν και σε μικρό βαθμό, κάτι που νομίζω οτι με βοηθά να αποδέχομαι το κείμενο σαν ένα που έχει πάρει την τελική του μορφή αφού το ολοκληρώσω.

 

 

Link to comment
Share on other sites

εγω συνηθως αργω πολυ να τελειωσω αυτα που γραφω και σχεδον παντα σκεφτομαι αλλαγες και διορθωσεις.

αλλα οταν πως πως τελειωσε καποιο κειμενο δεν επιστρεφω σε αυτο ξανα για να το αλλαξω η να το βελτιωσω.

Πιστευω πως αν το εκανα δε θα τελειωνα ποτε τιποτα.

Ο καθένας βέβαια έχει τον δικό του τρόπο να γράφει. Θεωρώ πάντως οτι είναι θετικό να μπορεί κανείς να θεωρήσει ένα κείμενο ολοκληρωμένο και να μην ανησυχεί άλλο πως θα μπορούσε να το έχει κάνει καλύτερο. Σίγουρα οι λογοτέχνες που άφησαν ένα μεγάλο έργο δεν ήταν (συνήθως) τόσο επίμονοι σε πολυάριθμες διορθώσεις του. Πολλοί απο αυτούς, ειδικά στο παρελθόν, δημοσίευαν το έργο τους σε περιοδικά και εφημερίδες, και είχαν συγκεκριμένες προθεσμίες για να το στείλουν, κάτι που έκανε μια ιδιαίτερη θέληση για διορθώσεις ουσιαστικά αντιπαραγωγική.

 

Εγώ γράφω με έναν τρόπο που περιέχει και μερικά στοιχεία "αυτόματης γραφής", αν και σε μικρό βαθμό, κάτι που νομίζω οτι με βοηθά να αποδέχομαι το κείμενο σαν ένα που έχει πάρει την τελική του μορφή αφού το ολοκληρώσω.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Ε καλά το τέλειο δεν υφίσταται και το καλύτερο σου έργο είναι το καλύτερο μεχρι το επόμενο που θα το ξεπερασει και σίγουρα δεν είναι καλό να κάνεις αέναες διορθώσεις. Κάποια στιγμή πρέπει να πειςαυτό είναι και να δοκιμάσεις την έκδοση ή απλά αν πας στο επόμενο.

 

Ακριβώς αυτήν την άποψη ακολούθησα και από τον ένα μήνα, που θεωρούσα ότι θα ολοκλήρωνα το διήγημα, το δημοσίευσα σε τέσσερις ημέρες.

Link to comment
Share on other sites

"Πόσο σας παίρνει να τελειώσετε ένα έργο;"

 

Χμμμ... Καλή ερώτηση. Και απαντώ. Εξαρτάται από το έργο, καθώς ασχολούμαι με διάφορα είδη. Πλέον γράφω ποιήματα και διηγήματα κυρίως, αλλά για το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής μου (αν εξαιρέσεις τον τελευταίο χρόνο) πάλευα με μεγαλύτερα έργα (μυθιστορήματα), χωρίς ποτέ να τα ολοκληρώνω. Για το λόγο αυτό, ενώ παλιότερα με απωθούσαν, αγάπησα τα διηγήματα και τα φλασάκια, καθώς μου έδωσαν για πρώτη φορά τη δυνατότητα να δω κάτι δικό μου ολοκληρωμένο.

 

Τώρα, ο χρόνος ολοκλήρωσής τους είναι κάτι που ποικίλλει. Κάποια διηγήματα στρώνομαι και τα τελειώνω σε δυο-τρεις μέρες, ενώ με τις διορθώσεις ολοκληρώνονται σε δυο-τρεις εβδομάδες. Άλλα, πολύ μικρά (φλασάκια), μπορεί και να τα γράψω μέσα σε μια ώρα. Για τα ποιήματα δεν το συζητώ: το μόνο που χρειάζεται είναι έμπνευση, ένα χαρτί ή ένας υπολογιστής εύκαιρος και ελάχιστα λεπτά. Τώρα, για τα μεγαλύτερα έργα, όπως μυθιστορήματα, όοοοταν ολοκληρώσω κάτι θα σας πω. Μέχρι στιγμής, εδώ και δέκα χρόνια που έχω σκεφτεί ιδέα, που θα μπορούσε να γεμίσει σειρά δεκατεσσάρων βιβλίων, δεν έχω ολοκληρώσει ούτε ένα...

 

 

Link to comment
Share on other sites

Πιπ παλια το ειχα κι εγω αυτο το προβλημα με τα μυθιστορηματα αλλα τωρα καπως σαν να εχω αρχισει να το ξεπερναω.

Ξερεις μηπως ηταν θεμα λαθος εποχης;

Αν αφησεις καποιο εργο για πολυ καιρο δεν ξυπνας καποιο πρωι ξαφνικα με μια εντονη επιθυμια να το συνεχισεις;

δε νιωθεις τις λεξεις να ερχονται κατα κυματα και τα δαχτυλα σου σχεδον να πετουν;

μαγικη αισθηση. Καποτε κανω πολλους μηνες να τη νιωσω μα οταν ερχεται κανω οτι μπορω για να την εκμεταλευτω!y Nina' timestamp='1300386697' post='177096']

"Πόσο σας παίρνει να τελειώσετε ένα έργο;"

 

Χμμμ... Καλή ερώτηση. Και απαντώ. Εξαρτάται από το έργο, καθώς ασχολούμαι με διάφορα είδη. Πλέον γράφω ποιήματα και διηγήματα κυρίως, αλλά για το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής μου (αν εξαιρέσεις τον τελευταίο χρόνο) πάλευα με μεγαλύτερα έργα (μυθιστορήματα), χωρίς ποτέ να τα ολοκληρώνω. Για το λόγο αυτό, ενώ παλιότερα με απωθούσαν, αγάπησα τα διηγήματα και τα φλασάκια, καθώς μου έδωσαν για πρώτη φορά τη δυνατότητα να δω κάτι δικό μου ολοκληρωμένο.

 

Τώρα, ο χρόνος ολοκλήρωσής τους είναι κάτι που ποικίλλει. Κάποια διηγήματα στρώνομαι και τα τελειώνω σε δυο-τρεις μέρες, ενώ με τις διορθώσεις ολοκληρώνονται σε δυο-τρεις εβδομάδες. Άλλα, πολύ μικρά (φλασάκια), μπορεί και να τα γράψω μέσα σε μια ώρα. Για τα ποιήματα δεν το συζητώ: το μόνο που χρειάζεται είναι έμπνευση, ένα χαρτί ή ένας υπολογιστής εύκαιρος και ελάχιστα λεπτά. Τώρα, για τα μεγαλύτερα έργα, όπως μυθιστορήματα, όοοοταν ολοκληρώσω κάτι θα σας πω. Μέχρι στιγμής, εδώ και δέκα χρόνια που έχω σκεφτεί ιδέα, που θα μπορούσε να γεμίσει σειρά δεκατεσσάρων βιβλίων, δεν έχω ολοκληρώσει ούτε ένα...

 

 

Link to comment
Share on other sites

Συνονόματή μου, έχεις δίκιο! Μάλλον αυτό έφταιγε: ήταν θέμα εποχής. Άλλωστε, ήμουν πολύ μικρή όταν είχα τις ιδέες για τα μυθιστορήματα και πιθανότατα, αν τις έγραφα τότε, να τις κατέστρεφα.

 

Όμως, είναι ακόμα ζωντανές στο μυαλό μου κι έτοιμες να λάβουν σάρκα και οστά, μαζί με νέες, ολοκαίνουργιες ιδέες που δίνουν πνοή στα πολυχρησιμοποιημένα σχήματα. Ή τουλάχιστον αυτό είναι το αποτέλεσμα που ευελπιστώ να προκύψει.

Link to comment
Share on other sites

Μα αφου ειναι ζωντανες τοτε εισαι πανετοιμη.

ξεκινα κι αν καπου κολλας ασ'το για λιγο, θα ερθει η μερα που θα το συνεχισεις αβιαστα.

Κι εγω περιμενω μηνες για να συνεχισω ενα μυθιστορημα που γραφω κι εχω ετοιμασει περιπου τα δυο τριτα!

Συνονόματή μου, έχεις δίκιο! Μάλλον αυτό έφταιγε: ήταν θέμα εποχής. Άλλωστε, ήμουν πολύ μικρή όταν είχα τις ιδέες για τα μυθιστορήματα και πιθανότατα, αν τις έγραφα τότε, να τις κατέστρεφα.

 

Όμως, είναι ακόμα ζωντανές στο μυαλό μου κι έτοιμες να λάβουν σάρκα και οστά, μαζί με νέες, ολοκαίνουργιες ιδέες που δίνουν πνοή στα πολυχρησιμοποιημένα σχήματα. Ή τουλάχιστον αυτό είναι το αποτέλεσμα που ευελπιστώ να προκύψει.

Link to comment
Share on other sites

Ωραία! Όταν ξεμπερδέψω με τα διηγήματα που γράφω τώρα, θα πιάσω το σκελετό των βιβλίων! Ανυπομονώ! (Σπαρταράει, σπαρταράει...! ;))

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..