DinoHajiyorgi Posted March 23, 2011 Share Posted March 23, 2011 ΟΥΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΟΥΧΟΥ! Μα γι' αυτό δεν τους έχω αναφέρει ακόμα τα προσόντα του Χατζηγιώργη (νέος, ωραίος, πλούσιος, τυχερός[sic], προσγειωμένο επάγγελμα) για να μη μου το πουν αυτό! Δεν έχουν λόγο να ανησυχούν οι γονείς σου. Έχεις τους κατάλληλους στόχους επί σκοπόν και θα τους κάνεις μια μέρα υπερήφανους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted March 24, 2011 Share Posted March 24, 2011 (edited) ΟΥΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΟΥΧΟΥ! Μα γι' αυτό δεν τους έχω αναφέρει ακόμα τα προσόντα του Χατζηγιώργη (νέος, ωραίος, πλούσιος, τυχερός[sic], προσγειωμένο επάγγελμα) για να μη μου το πουν αυτό! Δεν έχουν λόγο να ανησυχούν οι γονείς σου. Έχεις τους κατάλληλους στόχους επί σκοπόν και θα τους κάνεις μια μέρα υπερήφανους. ψυχούλα+ταλέντο+ρομαντισμός+χιούμορ(ενίοτε)+φατσούλα Τουίτι+ενθουσιασμός=Χατζηγιώργης Προίκα που δεν εκτιμούν καθόλου οι γονείς μου, γι' αυτό και ελπίζω να μην τους κάνω ποτέ υπερήφανους κατά την παραδοσιακή έννοια, γιατί θα σιχαθώ τον εαυτό μου. (Friends again, Mr Tweety?) Edited March 24, 2011 by wordsmith Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted March 25, 2011 Share Posted March 25, 2011 Κι αφού όλοι τα βρήκαν με όλους, να πω κι εγώ: Παλιά, έδινα τα πάντα στους πάντες. Φίλους, συμμαθητές, καθηγήτριες. Γραμμένα σε μπλε τετράδια με λευκές σελίδες πίσω, όπου απαιτούσα να γράφουν σχόλια (...). Είχε πλάκα, οι περισσότεροι γούσταραν. Στην οικογένεια ήταν αλλιώς το κλίμα. Η μαμάκα μου είναι ένα γλυκύτατο πλάσμα, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε τα ίδια λογοτεχνικά γούστα, ούτε το ίδιο χιούμορ (εκείνη είναι σε φάση Ο Αρχισιδηρουργός, Αι Δύο Ορφαναί, Όσα Παίρνει Ο Άνεμος, κλπ). Έχει διαβάσει μερικά, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι τα πολυέπιασε. Έχω δυο κολητούς που χρησιμοποιούσα εντελώς ξεδιάντροπα ως πειραματόζωα. Τώρα πια, οι περισσότεροι φίλοι μου είναι Σουηδοί και λένε (ευγενέστατος λαός) "τί κρίμα που δεν ξέρουμε ελληνικά" και "πόσο θά'θελα να διαβάσω κάτι δικό σου, γιατί δεν τα μεταφράζεις;" Κορυφαία ατάκα αδελφής μου, μόλις είχε βγει η "Εισβολή" και ήμουν μες στην καλή χαρά: "Άντε μωρή, ακόμα δεν τις ξεπέρασες αυτές τις αηδίες;" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Domenico Posted March 26, 2011 Share Posted March 26, 2011 Να απαντήσω και εγώ με την σειρά μου Μαμά : Νεκρή, αδύνατον να της δώσω να διαβάσει κάτι, μόνο με φάξ υπεραστικό... Μπαμπάς : Συμπαθητικός άνθρωπος, αλλά άμα του πεις για Τόλκιν θα σε ρωτήσει ποιός είναι αυτός. Τον υπεραγαπώ αλλά δεν μπορεί να έχει κάποια ανάμειξη στο συγκεκριμένο part της ζωής μου. Γιαγιά : Μια τυπική Ελληνίδα γιαγιά που πλέκει, βλέπει Ανίτα Πάνια, Ονούρ, Λάμια και διάφορα άλλα τέτοια επιπέδου. Βιβλία?? Αυτά τα καταπληκτικά με τις όμορφες πλην φτωχές κορασίδες και τους ψηλούς, ξανθούς, γαλανομάτηδες με περιουσία, που γνωρίζονται στην σελίδα 10, μισούνται μέχρι την 25, τα φτιάχνουν στην 30 και μετά από 200 σελίδες 785 χωρισμούς και άπειρους χαρακτηρισμούς και κατάρες από πρώην ωραίες πλούσιες του νην, που έχουν γίνει πράσινες απο το κακό τους, λένε σ΄αγαπώ και ακολουθεί το ΤΕΛΟΣ. Παππούς : Ένας αλκοολικός άνθρωπος που ποτέ δεν με συμπάθησε και οφείλω να πω ότι τα αισθήματα ήταν αμοιβαία(όχι παιδιά δεν μπορεί να έχω άδικο, το έδειξε και στην διαθήκη του ο άνθρωπος). Το γεγονός ότι πέθανε έκανε την ζωή μου και ειδικά τα καλοκαίρια μου πολύ πιο ήσυχα και με λιγότερα νεύρα και τσακωμούς. Αδελφός πρώτος : Είναι ο ζουζουνέλος μου, ξέρει ότι γράφω, αλλά δεν έχει διαβάσει κάτι γιατί βλέπει όλα τα χαζοριάλιτι με νοικοκυρές, τραγουδιστές, χορευτές, χαμένους που ψάχνονται, κάτι τύπους και τύπισσες που αλλάζουν σπίτια, μοντέλα, νύφες και γαμπρούς και γενικά ότι βγαίνει προκαλεί πονοκέφαλο σε εμένα που προτιμώ έργα όπως Charmed, The legend of the seeker, No ordinary family, Merlin, Robin Hood, Heroes και άλλα τέτοια( βλέπω και άλλα είδη.αλλά και ΕΦ ή Φ να είναι πάλι αν δεν είναι παραγωγή που σέβεται το IQ του θεατή δεν θα το δω). Αδελφός δεύτερος : χμ....έχω αναφέρει μόνο πως γράφω...ίσως...μια φορά τον άκουσα να λέει ότι όσες φορές και να δει Άρχοντα δεν κουράζεται....μπορεί και να δοκιμάσω να του δείξω κάτι σε λίγο καιρό.... Αυτά από οικογένεια. και πάμε σε φίλους. Κολλητός : δεν διαβάζει τίποτα άλλο πέρα από Ντάν Μπράουν.... τίποτα όμως. και όσες φορές ανέφερα κάτι απ΄έξω απ΄έξω ότι γράφω άκουγα γελάκια οπότε το σταμάτησα εκεί Κολλητή : αυτή ξέρει τα πάντα. το θέμα είναι ότι είναι της εκκλησίας(χωρίς να είναι η τυπική θεούσα ευτυχώς) και απαιτεί να βλέπει ότι γράφω.μισεί το Φ(καλά για ΕΦ δεν τίθεται θέμα) οπότε πιστεύω ότι αν κερδίσω αυτήν με κάτι που θα γράψω θα είναι τουλάχιστον αξιοπρεπές. πέρα από αυτούς που είπα ότι ξέρουν πως γράφω μένει μια καλή μου φίλη-real life ενσάρκωση της τηλεοπτικής Σαμάνθας του Sex & the City, αλλά είναι άσχετη στο θέμα και μια φιλόλογος από το φροντιστήριο που πήγαινα, με την οποία μοιράζομαι το υλικό μου(χάρτες, σημειώσεις,"αρχαίες γλώσσες") και συζητάμε που και που το θέμα, αλλά δυστυχώς έχει πολύ δουλειά και δεν ασχολείται όσο θα ήθελε. Για να καταλάβετε της πρότεινα να έχει και ρόλο στο βιβλίο(ένα ξωτικό, με κόκκινα μαλλιά) Αυτοί....καλά τις φιλοδοξίες μου για όσκαρ σεναρίου και χρυσές σφαίρες(κάποιου από τα βιβλία μου που θα γίνουν και ταινίες) τα λέω σε όλους και φυσικά γελάνε, αλλά εμένα δεν με απασχολεί. από το να ονειρεύομαι οικογένειες, παιδιά και άλλα τέτοια βουκολικά καλύτερα το όσκαρ.....μπορεί να μην το πάρω ποτέ, αλλά τουλάχιστον θα ξέρω ότι έθεσα έναν στόχο υψηλό και δεν θα λέω στα 70 μου γιατί δεν προσπάθησα..... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted March 26, 2011 Share Posted March 26, 2011 Λάμια και διάφορα άλλα τέτοια επιπέδου. Δε ξέρω ρε σύ, ψαχγμένη μου φαίνεται η γιαγιά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Domenico Posted March 27, 2011 Share Posted March 27, 2011 Χαχαχαχα!!! Να σημειώσω ότι την φώναζε Λαμία, όχι γιατί δεν ήξερε αλλά από άποψη.δηλαδή έλεγε "Λάμια;;;; Τι χαζό όνομα, εγώ θα την λέω Λαμία"...... "Μα ρε γιαγιά δεν την λένε Λαμία" "Δεν με ενδιαφέρει, εγώ θα την λέω έτσι" χαχαχαχα!!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted March 28, 2011 Share Posted March 28, 2011 Τελευταίο update: Μιλώντας στο τηλέφωνο με τον τάτα μου, του λέω μια ιδέα που έχω για μια ιστορία κι ότι έχω αρχίσει να την γράφω. Του αρέσει πάρα πολύ η ιδέα, παρά το ότι η ιστορία είναι φαντασίας κι εκείνος δεν πολυενδιαφέρεται για το είδος. Δύο μέρες μετά, με παίρνει τηλέφωνο: "Την έγραψες;" (ξέρει ότι γράφω με ταχύτητα πολυβόλου) "Ε, καλά, δεν την έχω τελειώσει ακόμα, αλλά γράφω." "Περιμένω να μου την στείλεις με μέιλ! Άντε, τελείωνε, θέλω να την διαβάσω!" "Θα στην στείλω με το που θα την τελειώσω." "Α, την επιμέλεια στο άλλο το κείμενο την τελείωσες;" "Έλα, δεν προλάβαινα, παίζω ένα παιχνίδι τώρα και δεν έχω πολύ χρόνο..." "Ν' αφήσεις τα παιχνίδια και να τελειώσεις το βιβλίο σου! Άντε τεμπέλα! Θέλω να το διαβάσω!" Μόνο το μαστίγιο δεν έβγαλε... Από πίσω ακούγονταν οι κραυγές της μάνας "άστο το παιδί να γράψει με την ησυχία του" και η γκρίνια "στον πατέρα σου δίνεις τα καλύτερα και σε μένα δεν δείχνεις τίποτα..." Και ένα ακόμα απόσπασμα... "Πότε θα στείλεις κανα κείμενο σ' εκδότη;" "Ε, ξέρεις πως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα, μην περιμένεις και πολλά." "Δεν έχει σημασία, εσύ να τα στείλεις. Δεν χάνεις κάτι." "Χρόνο;" (γελώντας) "Σαχλαμάρες, τόσο κόπο έκανες να τα γράψεις, κρίμα δεν είναι να μην κάνεις μια προσπάθεια; Πού ξέρεις; Μπορεί να βγει κάτι καλό." Περιττό να πω ότι τις προάλλες ανακάλυψα πως σ' ένα ντουλάπι έχει ΟΛΑ τα δημοσιευμένα μου κείμενα. Και δεν μιλάω για τα δυο-τρία που έχουν μπει σε περιοδικά. Εννοώ όλη την αρθρογραφία που έκανα για τοπική εφημερίδα στην εφηβεία μου, όλα τα fanzine στα οποία έχω δημοσιεύσει, τα πάντα! Επίσης, έχει αρχίσει να επεκτείνεται και στους φίλους μου: "Διάβαζα να δω τι είναι εκείνα τα Aeon Awards που κέρδισε ο φίλος σου ο Μιχάλης. Ωραίο και το κείμενο, μπράβο το παιδί! Λίγο ακραίο, βέβαια, αλλά καλό ήταν." "Η φίλη σου η Πέγκυ τελικά το έκδοσε το βιβλίο της;" Αν διάβαζε και εφφ, θα τον είχαμε μέλος... :Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DimitrisX Posted March 28, 2011 Share Posted March 28, 2011 Άψογος ο πάτερ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted March 28, 2011 Share Posted March 28, 2011 Ο πατέρας μου ήταν φανατικός του Κόναν. Αν ζούσε, σίγουρα θα διάβαζε τα κείμενα μου και τα διηγήματα μου. Η μητέρα μου από την άλλη, τα θεωρεί βλακείες. Θυμάμαι όταν ήμουν 14 και διάβαζα τον "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών" μου φώναζε ότι είναι σατανικά πράγματα αυτά (είχε βέβαια επηρεαστεί και από τη μουσική που άκουγα). Πρόσφατα μου αποκάλυψε ότι είδε την τριλογία ταινιών και μου ζήτησε συγνώμη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted March 28, 2011 Share Posted March 28, 2011 [...] Θυμάμαι όταν ήμουν 14 και διάβαζα τον "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών" μου φώναζε ότι είναι σατανικά πράγματα αυτά (είχε βέβαια επηρεαστεί και από τη μουσική που άκουγα). Πρόσφατα μου αποκάλυψε ότι είδε την τριλογία ταινιών και μου ζήτησε συγνώμη. Είδες πώς τα νομιμοποιεί όλα το γυαλί, ε;! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Aurora Posted March 30, 2011 Share Posted March 30, 2011 Ναι, σε 2 άτομα δείχνω ό,τι γράφω αλλά δεν ειναι συγγενείς. Περιμένουν να διαβάσουν τα καινούρια μου, με ρωτάνε πως πηγαίνω και άλλα τέτοια. Δε φοβάμαι μη με παρεξηγήσουν γιατί δε το κάνουν ποτέ, απλά αν κάποια ιστορία έχει κάτι ακραίο τους προειδοποιώ για να μην τους έρθει ξαφνικο. Μετά το συζητάμε, τους ρωτάω διάφορα και με διορθώνουν. Τους πρήζω λίγο αλλά τους αρέσει Στην αδερφή μου δίνω επιλεκτικά μερικά γραπτά που ξέρω ότι θα τα χαρεί. Στους γονείς μου είχα δείξει όταν ήμουν 15 κάτι που είχα γράψει και ήθελα να το εκδώσω τρομάρα μου. Αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία φορά ως τώρα. Βασικά δε νομίζω ότι τους ενδιαφέρει να διαβάσουν τι γράφω, αυτό έχω καταλάβει. Αλλά κι εγώ δε νιώθω ανέτα με την ιδέα και δεν έχω κάνει κάποια κίνηση. Πλην των ατόμων που ανέφερα, με τους υπόλοιπους έχω την αίσθηση ότι εκτίθομαι και δε θέλω να τους τα δείχνω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
David1778 Posted March 30, 2011 Share Posted March 30, 2011 (edited) Εγώ τα δείχνω μόνο σε έναν Φίλο (με Φ κεφαλαίο), ο οποίος ανακάλυψα τυχαία οτι διατηρεί αρχείο των γραπτών μου τη στιγμή που εγώ δεν το έκανα. Είναι χαρακτηριστική σκηνή να του λέω: -"έλα ρε, να σου πω μήπως τυχαίνει να έχεις κρατήσει ένα τάδε κείμενο που σου είχα στείλει πριν τάδε μήνες;" -"ποιό απ 'ολα;" -"εκείνο μωρέ με τον τάδε πρωταγωνιστή που ράπιζε κι έδερνε..." -"εννοείται!" -"α ωραία, στείλτο μου γιατι εγώ το έχω χάσει!" Όσον αφορά οικογένεια και τέτοια, να πρίν μισή ώρα η μητέρα μου με είδε να διαβάζω με προσήλωση κάτι στον υπολογιστή (ήταν διήγημα του διαγωνισμού), έκατσε απο πίσω μου αθόρυβα για κάποια δευτερόλεπτα (να δεί τι στο καλό διάβαζα) και με τρόμαξε λέγοντας "τι βλακείες διαβάζεις μωρέ;" Ε, αν της πω οτι έγραψα κιόλας θα με περάσει για διεστραμμένο. εδιτ 2: το γράψιμο θεωρείται απο τα πιο "περίεργα" πράγματα να κάνει κανείς, σήμερα και πάντα Edited April 8, 2011 by David1778 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Domenico Posted March 31, 2011 Share Posted March 31, 2011 Αυτό είναι το γαμώτο, ότι επειδή γράφουμε αυτά που γράφουμε και όχι τα κλασσικά ρομάντζα η κάποιο "σοβαρό" είδος λογοτεχνίας ακούμε συνέχεια το "τι βλακείες διαβάζεις/βλέπεις/γράφεις"....ΓΙΑΤΙ???? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WhenIgrowup Posted April 7, 2011 Share Posted April 7, 2011 Χμμ, το περίεργο είναι ότι η μητέρα μου ευθύνεται κατά κάποιο τρόπο για το γεγονός ότι γράφω (μου αγόραζε πάρα πολλά βιβλία, ακόμα κι αν δεν ήξερα να διαβάζω) αλλά δεν σκοπεύω να της δείξω κάποιο από αυτα, προς το παρόν. Ειρωνεία Δεν σκέφτομαι ότι θα σοκαριστεί με κάποια σκηνή αλλά περισσότερο ότι δε θα τα καταλάβει (γιατί είναι χαώδη) και ότι μετά ίσως απογοητευτώ εγώ , από τον εαυτό μου. Εξάλλου δεν πιστεύει ότι το να γράφεις μπορεί να είναι πραγματικό επάγγελμα. Οπότε μόλις γράψω ένα μπεστ-σελλερ θα ενημερωθεί Σίγουρα μετράει πολύ η γνώμη της οικογένειας μας, αλλά δεν ξέρω πόσο αντικειμενική μπορεί να είναι και φυσικά πόσο σχετική με το αντικέιμενο.Εννοείται ότι δεν περιμένω καμιά εκτίμηση από ειδικό αλλά δε μου φτάνει και ένα "καλό/κακό είναι". Μέχρι στιγμής μόνο ένας πολύ καλός φίλος μου, που επίσης γράφει, έχει διαβάσει μερικά από τα κείμενά μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted April 7, 2011 Share Posted April 7, 2011 (edited) Ένας φίλος, ή οτιδήποτε, που διαβάζει και σχολιάζει κείμενά σου είναι πολύ σημαντικός. Υπάρχει και ο λεγόμενος ιδανικός αναγνώστης, εκείνος που εμπιστεύεσαι παραπάνω από κάποιους άλλους, γιατί κρίνει και σκέφτεται με τρόπο που καλύπτει εσένα, οπότε μπορεί να σε βοηθήσει πάρα πολύ. Όποιος διαθέτει τέτοιον, είναι τυχερός. Edited April 7, 2011 by Stanley Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted April 7, 2011 Share Posted April 7, 2011 Ανέκαθεν η φαντασία και η επιστημονική και η ηρωική ας πούμε, θεωρούνταν παραλογοτεχνία. Το γιατί μου διαφεύγει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted April 10, 2011 Share Posted April 10, 2011 Ο Ισραηλινός συγγραφέας Άμος Οζ στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του «Ιστορία αγάπης και σκότους» γράφει τόσο για την πραγματικότητα του συγγραφέα (για αυτά που βγάζει από το μυαλό του και τα καταγράφει) όσο και για την πραγματικότητα του αναγνώστη (για το πώς εισπράττει αυτά που διαβάζει): "Τα διάφορα σκάνδαλα στη ζωή του συγγραφέα και στη μορφή της αφήγησης και του δικού σου εγώ, του κρυφού του επικίνδυνου , του κακόμοιρου, του θεότρελου και του ποινικού, αυτού του φρικώδους όντος, που φυλακίζει πάντα βαθιά βαθιά μέσα στο πιο σκοτεινό κελί σου, ώστε ποτέ κανένας άνθρωπος να μη μαντέψει, αλίμονο, την ύπαρξη του, ούτε οι γονείς σου, ούτε οι αγαπημένοι σου, για να μην τραπούν έντρομοι σε φυγή από εσένα όπως ξεφεύγουν από τα τέρατα… … Τα τέρατα που στην καθημερινή ζωή του δεν θα μπορέσεις ποτέ να συγκρίνεις ποτέ να τα συγκρίνεις με τίποτα επειδή ποτέ δεν θα τα παρουσιάσεις σε καμιά ανθρώπινη ψυχή, ούτε ψιθυριστά, ούτε στο κρεβάτι, στο αυτί αυτού ή αυτής που κοιμάται δίπλα σου τις νύχτες, από φόβο μήπως την ίδια στιγμή αρπάξει με τρόμο το σεντόνι, τυλιχτεί μ’ αυτό και τραπεί σε φυγή ουρλιάζοντας πανικόβλητος". Φυσικά ο καθένας που γράφει κάτι έχει κατά βάθος την ανάγκη για επιβεβαίωση και ενθάρρυνση – ίσως από άτομα που δεν είναι τόσο κοντά του ώστε να τον κρίνουν με βάση τα χαρακτηριστικά που μέχρι τότε τους είχε δείξει. Αυτός είναι άλλωστε και ένας από τους λόγους ύπαρξης του συγκεκριμένου Forum... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted April 16, 2011 Share Posted April 16, 2011 Εγώ τα δείχνω στην οικογένεια μου και αν ήμουν και πιο μικρός ,ας πούμε 16 χρονών, δυο υπολογίζω ότι θα ήταν τα επακόλουθα τον πράξεων μου. Α Μπράβο Β Χάζεψες, πάρε 30 ευρώ να ξελαμπικάρεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Witch King of Angmar Posted April 19, 2011 Share Posted April 19, 2011 Μόνο όταν θα εκδώσω και γιατί η μάνα μου βλακείες τα κατεβάζει και τα ανεβάζει,ο πατέρας μου δεν είναι φαν της λογοτεχνίας γενικώς.Μόνος υποψήφιος από την οικογένεια ο αδερφός μου αλλά δεν είναι και πολύ του διαβάσματος.Τι πολύ;Καθόλου. Τουλάχιστον απέφυγα τα σχόλια του τύπου <<Τι βλακείες είναι αυτά που γράφεις>>. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted April 23, 2011 Share Posted April 23, 2011 Οι γονείς μου πρόσφατα έμαθαν ότι γράφω... Το πέταξα ξαφνικά σε κάποια φάση αλλά δεν μου ζήτησαν ποτέ να δουν... Διακριτικότητα, έλλειψη ενδιαφέροντος...; Δεν ξέρω. Σε κάθε περίπτωση δε θα τους τα έδειχνα ούτως ή άλλως. Κείμενά μου έχουν την ατυχία να διαβάζουν πολύ κοντινοί φίλοι ή άγνωστοι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheHunter-Writer Posted April 25, 2011 Share Posted April 25, 2011 Ένας φίλος, ή οτιδήποτε, που διαβάζει και σχολιάζει κείμενά σου είναι πολύ σημαντικός. Υπάρχει και ο λεγόμενος ιδανικός αναγνώστης, εκείνος που εμπιστεύεσαι παραπάνω από κάποιους άλλους, γιατί κρίνει και σκέφτεται με τρόπο που καλύπτει εσένα, οπότε μπορεί να σε βοηθήσει πάρα πολύ. Όποιος διαθέτει τέτοιον, είναι τυχερός. Είμαι τυχερός! Ο 'ιδανικός αναγνώστης' μου είναι η αδερφή μου, η TheSea IsBurned. Ο ένας τσεκάρει τα κείμενα του άλλου, με βάση κοινό όρκο απόλυτης συγγραφικής ειλικρίνειας. Όλοι στην οικογένεια ξέρουν ότι γράφουμε, οι γονείς, οι παππούδες και φυσικά τα πολλά μας αδέρφια. Τώρα το αν θα έδειχνα σκηνή sex στους γονείς μου είναι άλλο θέμα: φυσικά και όχι. Ωστόσο δεν τους κρύβω ούτε το λογοτεχνικό είδος με το οποίο ασχολούμε- αν ένας λογοτέχνης φοβάται να πει ότι ασχολείται με τη φαντασία (επιστημονική, τρόμο ή ότι άλλο), γιατί οι άλλοι τη θεωρούν παραλογοτεχνία, τότε τη θεωρεί και ο ίδιος- ούτε την πρόθεση μου να ασχοληθώ εντατικά με τη συγγραφή. Το γράψιμο δεν είναι ένοχο μυστικό. Μάλιστα νομίζω ότι με όσους περισσότερους το μοιράζεσαι τόσο το καλύτερο. Η ενθάρυνση από αγαπημένα πρόσωπα με ωθεί να συνεχίσω, πολύ περισσότερο από ότι το σχόλιο ενός άγνωστου τύπου σε ένα forum-χωρίς να θέλω να μειώσω την αξία τους. Υ.Γ.: Αν δεν έχετε έναν 'ιδανικό αναγνώστη', βρείτε. Βοηθάει απίστευτα πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted April 25, 2011 Share Posted April 25, 2011 Ένας φίλος, ή οτιδήποτε, που διαβάζει και σχολιάζει κείμενά σου είναι πολύ σημαντικός. Υπάρχει και ο λεγόμενος ιδανικός αναγνώστης, εκείνος που εμπιστεύεσαι παραπάνω από κάποιους άλλους, γιατί κρίνει και σκέφτεται με τρόπο που καλύπτει εσένα, οπότε μπορεί να σε βοηθήσει πάρα πολύ. Όποιος διαθέτει τέτοιον, είναι τυχερός. Είμαι τυχερός! Ο 'ιδανικός αναγνώστης' μου είναι η αδερφή μου, η TheSea IsBurned. Ο ένας τσεκάρει τα κείμενα του άλλου, με βάση κοινό όρκο απόλυτης συγγραφικής ειλικρίνειας. Όλοι στην οικογένεια ξέρουν ότι γράφουμε, οι γονείς, οι παππούδες και φυσικά τα πολλά μας αδέρφια. Τώρα το αν θα έδειχνα σκηνή sex στους γονείς μου είναι άλλο θέμα: φυσικά και όχι. Ωστόσο δεν τους κρύβω ούτε το λογοτεχνικό είδος με το οποίο ασχολούμε- αν ένας λογοτέχνης φοβάται να πει ότι ασχολείται με τη φαντασία (επιστημονική, τρόμο ή ότι άλλο), γιατί οι άλλοι τη θεωρούν παραλογοτεχνία, τότε τη θεωρεί και ο ίδιος- ούτε την πρόθεση μου να ασχοληθώ εντατικά με τη συγγραφή. Το γράψιμο δεν είναι ένοχο μυστικό. Μάλιστα νομίζω ότι με όσους περισσότερους το μοιράζεσαι τόσο το καλύτερο. Η ενθάρυνση από αγαπημένα πρόσωπα με ωθεί να συνεχίσω, πολύ περισσότερο από ότι το σχόλιο ενός άγνωστου τύπου σε ένα forum-χωρίς να θέλω να μειώσω την αξία τους. Υ.Γ.: Αν δεν έχετε έναν 'ιδανικό αναγνώστη', βρείτε. Βοηθάει απίστευτα πολύ. Χι, χι κι εγώ έχω φυσικά τον The Hunter-Writer. Να, χθες ήταν που του έδωσα να διαβάσει έναν πάκο sex scenes Σοβαρά!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheHunter-Writer Posted April 25, 2011 Share Posted April 25, 2011 Ένας φίλος, ή οτιδήποτε, που διαβάζει και σχολιάζει κείμενά σου είναι πολύ σημαντικός. Υπάρχει και ο λεγόμενος ιδανικός αναγνώστης, εκείνος που εμπιστεύεσαι παραπάνω από κάποιους άλλους, γιατί κρίνει και σκέφτεται με τρόπο που καλύπτει εσένα, οπότε μπορεί να σε βοηθήσει πάρα πολύ. Όποιος διαθέτει τέτοιον, είναι τυχερός. Είμαι τυχερός! Ο 'ιδανικός αναγνώστης' μου είναι η αδερφή μου, η TheSea IsBurned. Ο ένας τσεκάρει τα κείμενα του άλλου, με βάση κοινό όρκο απόλυτης συγγραφικής ειλικρίνειας. Όλοι στην οικογένεια ξέρουν ότι γράφουμε, οι γονείς, οι παππούδες και φυσικά τα πολλά μας αδέρφια. Τώρα το αν θα έδειχνα σκηνή sex στους γονείς μου είναι άλλο θέμα: φυσικά και όχι. Ωστόσο δεν τους κρύβω ούτε το λογοτεχνικό είδος με το οποίο ασχολούμε- αν ένας λογοτέχνης φοβάται να πει ότι ασχολείται με τη φαντασία (επιστημονική, τρόμο ή ότι άλλο), γιατί οι άλλοι τη θεωρούν παραλογοτεχνία, τότε τη θεωρεί και ο ίδιος- ούτε την πρόθεση μου να ασχοληθώ εντατικά με τη συγγραφή. Το γράψιμο δεν είναι ένοχο μυστικό. Μάλιστα νομίζω ότι με όσους περισσότερους το μοιράζεσαι τόσο το καλύτερο. Η ενθάρυνση από αγαπημένα πρόσωπα με ωθεί να συνεχίσω, πολύ περισσότερο από ότι το σχόλιο ενός άγνωστου τύπου σε ένα forum-χωρίς να θέλω να μειώσω την αξία τους. Υ.Γ.: Αν δεν έχετε έναν 'ιδανικό αναγνώστη', βρείτε. Βοηθάει απίστευτα πολύ. Χι, χι κι εγώ έχω φυσικά τον The Hunter-Writer. Να, χθες ήταν που του έδωσα να διαβάσει έναν πάκο sex scenes Σοβαρά!!! Ήταν μάλιστα τόσο καλές, που με έβαλαν σε υποψίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted April 25, 2011 Share Posted April 25, 2011 Είστε τυχεροί που έχετε ο ένας τον άλλο, για στήριξη, κριτική κλπ. Κι απ' ό,τι φαίνεται, σας έχει βγει σε καλό. Ο αδελφός μου είναι ο μόνος απ' τον στενό οικογενειακό κύκλο που δεν έχει διαβάσει ούτε γραμμή απ' αυτά που έχω γράψει. Δεν τον ενδιαφέρει το είδος που κινούμαι, τα αναγνώσματά του είναι πάρα πολύ διαφορετικά. Επιπλέον, αν διάβαζε κάτι που του άρεσε, θα αναγκαζόταν να παραδεχτεί ότι κάτι δικό μου τον ικανοποιεί κι αυτό είναι κάτι που δεν έχει επιτρέψει ποτέ στον εαυτό του. :Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted April 25, 2011 Share Posted April 25, 2011 Ένας φίλος, ή οτιδήποτε, που διαβάζει και σχολιάζει κείμενά σου είναι πολύ σημαντικός. Υπάρχει και ο λεγόμενος ιδανικός αναγνώστης, εκείνος που εμπιστεύεσαι παραπάνω από κάποιους άλλους, γιατί κρίνει και σκέφτεται με τρόπο που καλύπτει εσένα, οπότε μπορεί να σε βοηθήσει πάρα πολύ. Όποιος διαθέτει τέτοιον, είναι τυχερός. Είμαι τυχερός! Ο 'ιδανικός αναγνώστης' μου είναι η αδερφή μου, η TheSea IsBurned. Ο ένας τσεκάρει τα κείμενα του άλλου, με βάση κοινό όρκο απόλυτης συγγραφικής ειλικρίνειας. Όλοι στην οικογένεια ξέρουν ότι γράφουμε, οι γονείς, οι παππούδες και φυσικά τα πολλά μας αδέρφια. Τώρα το αν θα έδειχνα σκηνή sex στους γονείς μου είναι άλλο θέμα: φυσικά και όχι. Ωστόσο δεν τους κρύβω ούτε το λογοτεχνικό είδος με το οποίο ασχολούμε- αν ένας λογοτέχνης φοβάται να πει ότι ασχολείται με τη φαντασία (επιστημονική, τρόμο ή ότι άλλο), γιατί οι άλλοι τη θεωρούν παραλογοτεχνία, τότε τη θεωρεί και ο ίδιος- ούτε την πρόθεση μου να ασχοληθώ εντατικά με τη συγγραφή. Το γράψιμο δεν είναι ένοχο μυστικό. Μάλιστα νομίζω ότι με όσους περισσότερους το μοιράζεσαι τόσο το καλύτερο. Η ενθάρυνση από αγαπημένα πρόσωπα με ωθεί να συνεχίσω, πολύ περισσότερο από ότι το σχόλιο ενός άγνωστου τύπου σε ένα forum-χωρίς να θέλω να μειώσω την αξία τους. Υ.Γ.: Αν δεν έχετε έναν 'ιδανικό αναγνώστη', βρείτε. Βοηθάει απίστευτα πολύ. Χι, χι κι εγώ έχω φυσικά τον The Hunter-Writer. Να, χθες ήταν που του έδωσα να διαβάσει έναν πάκο sex scenes Σοβαρά!!! Ήταν μάλιστα τόσο καλές, που με έβαλαν σε υποψίες. Εχμμ... Χι,χι,χι... Είστε τυχεροί που έχετε ο ένας τον άλλο, για στήριξη, κριτική κλπ. Κι απ' ό,τι φαίνεται, σας έχει βγει σε καλό. Ο αδελφός μου είναι ο μόνος απ' τον στενό οικογενειακό κύκλο που δεν έχει διαβάσει ούτε γραμμή απ' αυτά που έχω γράψει. Δεν τον ενδιαφέρει το είδος που κινούμαι, τα αναγνώσματά του είναι πάρα πολύ διαφορετικά. Επιπλέον, αν διάβαζε κάτι που του άρεσε, θα αναγκαζόταν να παραδεχτεί ότι κάτι δικό μου τον ικανοποιεί κι αυτό είναι κάτι που δεν έχει επιτρέψει ποτέ στον εαυτό του. :Ρ Χα, χα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.