Jump to content

ωλ δατ φωλ


Rikochet

Recommended Posts

σίγουρα τώρα καθώς ξημερώνει

κάποιος καπνίζει ένα τσιγάρο που μοιάζει αχρείαστο

και όχι χωρίς καλό λόγο –είναι το τελευταίο του τελευταίου πακέτου

(αλίμονο σε αυτόν που θα πάψει να βρίσκει μερικά τσιγάρα απαραίτητα

μα άλλα όχι και τόσο)

η τελευταία τζούρα απ’ το τελευταίο τσιγάρο της μέρας

απ’ την οποία φαίνεται να αποτελείται ο χρόνος που μας πέρασε

ένας χρόνος παραλλαγών, θα έλεγε κανείς, ένας χρόνος εκδοχών−

μα μιας μόνο ημέρας

 

και μιας και μιλάμε για την αθήνα

και μιας και οι πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες

φαίνεται να είναι αυτές που μιλάνε για

αυτούς που δεν παραιτήθηκαν ακόμα (όχι στ’ αλήθεια)

οι παραλλαγές αυτού του άθλιου, σκληρού χρόνου

περιορίζονται σε

εκείνα τα παιδιά που έμαθαν να ερωτεύονται μέσω mansour

να απελπίζονται στρίβοντας στον beckett

να επαναστατούν ακριβώς debord και baudrillard γωνία

τόσες λέξεις για να μάθεις να ζεις

ή

σε εκείνα τα παιδιά που ζουν την ταινία τους

μιούζικαλ στα πάρτι στο μηχανουργείο

δράμα στους χωρισμούς στο θησείο

θρίλερ στον παραλίγο βιασμό στην πειραιώς

δράσης στη μεσολογγίου την τρικούπη την ιπποκράτους τα προπύλαια

το θέμα του requiem for a dream να παίζει στα κεφάλια τους περνώντας απ’ την πλατεία

θυμάσαι πως πάει φυσικά ποιος δε θυμάται: τάρα ταραράρα τάραραράραραραράραραράρα

κάπως έτσι

τόσες εικόνες για να μάθεις να ζεις

ή

τελικά

σε εκείνα τα παιδιά που ηδονίζονται με την αίσθηση του νυστεριού στο χέρι τους

μα αναγουλιάζουν με τον ήχο της σάρκας που τεμαχίζεται

 

κι άμα στερήσεις από αυτόν τον κάποιο

το απλανές βλέμμα του στις γκρίζες πολυκατοικίες

και τις πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες που κρύβουν

τον σχεδόν ενοχλητικό πονοκέφαλο απ’ το χτεσινό μεθύσι

τον κόμπο στο στομάχι απ’ το χτεσινό έρωτα

το γλυκό δράμα που λούζει τα πάντα το επόμενο πρωί

θα πουν βρήκαμε τρία άδεια πακέτα ένα γεμάτο τασάκι και μια γόπα που καπνίζει ακόμα

πουθενά το παλικάρι σας

θα πουν μάθαινε να ζει

θα πουν εσωτερική καύση

συμβαίνει μερικές φορές και δεν αφήνει ίχνος

στον επικήδειο γράφει για μια θλιβερή υπόθεση κλπ κλπ

ενός ατόμου που μάλλον θα λείψει κλπ κλπ

ήταν σαν να βάζεις τρικλοποδιά σε μωρό κλπ κλπ

σαν να παίρνεις το πι απ’ τον παππού κλπ κλπ

σαν να παίρνεις τις πατερίτσες απ’ τον κουτσό κλπ κλπ

τελοσπάντων έπεσε πάει.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Υπέροχο! Έχει εσωτερικό ρυθμό, στίχους ενθουσιώδεις και απογοητευμένους συγχρόνως.

 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 9 months later...

Ο τιτλος δεν μου αρεσε... τον θεωρω υπερβολικα επιτηδευμενο για να κανει εντυπωση.

Μου θυμισε περισσοτερο δοκιμιο, παρα ποιημα. Θα μου αρεσε σαν αναλυση της κοινωνιας και των ανθρωπων και πως βλεπουν την κοινωνια που ζουν κτλ. Μου μοιαζουν σκεψεις σου, αλλα δεν μου θυμιζει ποιημα πουθενα-δεν υπαρχει προσπαθεια για ροη, ρυθμο, ομοιοκαταληξια η κατι γενικως. Νομιζω πως ηθελες απλα να μοιραστεις στις σκεψεις σου.

Link to comment
Share on other sites

Μου μοιαζουν σκεψεις σου, αλλα δεν μου θυμιζει ποιημα πουθενα-δεν υπαρχει προσπαθεια για ροη, ρυθμο, ομοιοκαταληξια η κατι γενικως.

 

Αγαπητή Μαριάντζελα, η ποίηση εδώ και πολλές δεκαετίες έχει προχωρήσει πολύ πέρα από αυτά που αναφέρεις παραπάνω.

Link to comment
Share on other sites

η ποίηση εδώ και πολλές δεκαετίες έχει προχωρήσει πολύ πέρα από αυτά που αναφέρεις παραπάνω.

 

+1 σ' αυτό. Ανέφερα και σ' ένα άλλο topic ότι δεν καταλαβαίνω τα σχόλια τύπου "αυτό δεν είναι ποίηση." Νομίζω κάποια στιγμή θ' άξιζε τον κόπο να το συζητήσουμε σε δικό του topic το θέμα. (Τι κάνει την ποίηση ποίηση, τι την κάνει καλή ή κακή, και τι ρόλο παίζουν η εποχή, η τεχνική και τα γούστα μας.)

 

Όσο για το ποίημα, Rikochet, πόνεσε, για πολλούς λόγους, κι αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι.

Link to comment
Share on other sites

Το ονομα μου γραφεται με δυο λου Μαριαντζελλα ;-) για ολα τα αλλα εχω ξαναπαντησει σε αλλο τοπικ.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Το ονομα μου γραφεται με δυο λου Μαριαντζελλα ;-).

 

Είσαι σίγουρη ότι δεν το γράφεις λάθος;

Link to comment
Share on other sites

υποτίθεται ότι οι μεταγραφές από ξένες λέξεις γίνονται με τον απλούστερο δυνατό τρόπο πλέον, αλλά έτσι κι αλλιώς, και το μαριάντζελα στα ιταλικά με ένα λου γράφεται.

 

δε θα υπερασπιστώ την ποιητικότητα του γραπτού, προς θεού, αλλά να συμφωνήσω κιεγώ με τον odesseo ότι απ'το μοντερνισμό κι έπειτα ρυθμός, ροή και ομοιοκαταληξία φύγαν απ'το παράθυρο. άμα σε βοηθάει πάντως έχω δυο-τρείς φράσεις μοτίβα που επαναλαμβάνονται!

Edited by Rikochet
Link to comment
Share on other sites

Κοιτα...πολλοι επαναλαμβανονται πολυ γενικως εδω μεσα... αρκει... ασε που βαριεμαι πραγματικα για παραπανω...:sleeping:

Οσο για το ονομα μου,το δικο μου ονομα, μιας και σε μενα απευθυνεστε... ετσι μου αρεσει, με δυο λου.

Ξερω πως γραφεται στα ιταλικα (μιας και η οικογενεια μου καταγεται απο εκεινα τα μερη) και μαλιστα απο πεισμα,οταν εδινα πτυχιο το εγραψα με δυο λου και μου εκοψαν μια μοναδα... αν παλι δεν μπορειτε, να με φωναζετε με το nick μου να τελειωνουμε... καλυτερα μην σου πω...

 

 

Link to comment
Share on other sites

και μαλιστα απο πεισμα,οταν εδινα πτυχιο το εγραψα με δυο λου και μου εκοψαν μια μοναδα...

Κάπως έτσι γράφονται και τα ποιήματα - σε πείσμα του τι θεωρεί καθένας ποίημα.

Τέλος συζήτησης για μένα.

 

Δυνατά, Γιάννη!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..