Naroualis Posted February 7, 2011 Share Posted February 7, 2011 Γενικά: Πολύ ενδιαφέρον κι ατμοσφαιρικό με ωραίες εικόνες και άδοξο τέλος. Μου άρεσε: Οι περιγραφές, πολύ δυνατές. Η σκηνή του θυμού του παπα-Ανδρέα. Δε μου άρεσε: Δεν κατάλαβα τι έγινε στο τέλος. Μπερδεύτηκα, στην αρχή νόμισα ότι ο Θωμάς έκοψε τον παπά και τον έκανε σούπα, μετά ότι κόπηκε μόνος του κι έγινε σούπα από τα πλάσματα. Τα ίδια τα πλάσματα τι ρόλο παίζουν; Ποιοι είναι και γιατί έχουν την όψη ζωντανών; Και δε μου άρεσε και κάτι που δεν έχει σχέση με το διήγημα. Δε μου άρεσε που ΓΝΩΡΙΖΩ ανθρώπους της εκκλησίας σαν τον παπα-Ανδρέα. Εξ ου και δε μου φάνηκε καθόλου καρικατούρα η απεικόνισή του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted February 8, 2011 Share Posted February 8, 2011 Dagoncult. Ο Σιτιστής. Ωραία ιστορία με δυνατές εικόνες, από το ξεκίνημα κιόλας. Είχε ενδιαφέρον και κυλούσε. Λίγο με ενόχλησε η ομιλία του παπά, μου φάνηκε εύκολη λύση αυτή η επιλογή. Συνολικά, δυνατή ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted February 8, 2011 Share Posted February 8, 2011 (edited) Μου άρεσε η μετάφραση του ονείρου που έκανε το μυαλό σε σχέση με την πραγματικότητα στους επιμέρους χαρακτήρες. Επίσης και όλη η συμβολικότητα της κατάστασης καθώς και το "διδαγμα" που περνάει εξαιρετικά έντεχνα. Απο την άλλη ένιωσα τον λόγο σου βαρύ και φορτωμένο με λογης ποιητικολογοτεχνικά τερτίπια που αναφέρει και ο Ντίνος. Δεν τα έχεις ανάγκη, στείλτα στον αγύριστο. Το τέλος πολύ δυνατό και με ουσία. Υ.Γ Αν και στην επόμενη ιστορία σου έχεις αναφορά στον Κθούλου θα σε κατακεραυνώσω! Ξέκοψε, μπορείς και καλύτερα. Κόψε τον ομφάλιο λώρο γιατί διακρίνω μια μανιέρα και σιγουρα το διακρίνουν και άλλοι. Δεν θέλεις σε κάθε ιστορία σου να αναρωτιέται ο αναγνωστης ποιο Λαβκραφτικό στοιχείο θα ενσωματώσεις,έτσι δεν είναι; Edited February 8, 2011 by Drake Ramore Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted February 10, 2011 Author Share Posted February 10, 2011 Γεια χαρά Βασικά, πριν ξεκινήσω το γράψιμο σκέφτηκα ότι α) ήθελα μια ιστορία στην οποία να υπάρχουν δυο άξονες πλοκής (πραγματικός/υπερφυσικός). Η προσπάθεια ήταν οι δυο αυτοί άξονες να μην μένουν στάσιμοι, παρά να εξελίσσονται δίνοντας στοιχεία ως το τέλος. β) ήθελα μια ιστορία με πολλές εικόνες. Νομίζω σε μεγάλο βαθμό για τα προηγούμενα έπαιξαν ρόλο τα ακόλουθα: 1) http://community.sff...show-dont-tell/ 2) http://community.sff...84%CF%8E%CE%BD/ 3) http://www.biblionet...k&bookid=141221 Για τον πάτερ-Ανδρέα (τα μπινελίκια ήταν περισσότερα στην πρώτη γραφή) ερώτηση: Ο big fat pig έδωσε μια εξήγηση γιατί ο παπάς είναι καρικατούρα (δεν φταίνε αυτά που κάνει και λέει, αλλά το ότι τον 'δίνω' γρήγορα). Έχει κανείς κάποια άλλη γνώμη ή να θεωρήσω ότι κι οι υπόλοιποι εννοείτε αυτό που λέει ο Γιάννης; Για την κθουλιά: Δεν το έκανα επίτηδες ρε παιδιά . Ίσα-ίσα, μετά την πρώτη γραφή πάλεψα αρκετά προσπαθώντας να βάλω κάτι άλλο αντί για πλοκάμια (τι γιγάντια χέρια, τι ατμώδη άλογα, τι φιγούρες με μαύρους μανδύες σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να ξερνάει η εκκλησία)... αλλά του κάκου... έπρεπε να γίνουν πολλές αλλαγές στο κείμενο, σε κάθε μέρος του οποίου οι λέξεις ήταν υπολογισμένες από το στήσιμο ακόμα. Εντάξει όμως, το έχω κάνει ήδη αρκετές φορές... ώρα να ξεκουβαλήσω με αυτό το κόλλημα. Κοίταξε το ρολόι του∙ ήταν πολύ νωρίς για την παραλαβ…"Προχώρα" Δεν κατάλαβα γιατί το έγραψες έτσι αυτό. Δεν έχει νόημα να κόβεται έτσι η αφήγηση σε αυτήν την ιστορία. Γμτ... νόμιζα ότι αυτό δίνει καλύτερα το ξάφνιασμα και τη διακοπή των σκέψεων του ήρωα. Το κάνω γενικώς αυτό. Κανείς άλλος που να έχει γνώμη για το ζήτημα; Για το τέλος: Οι παραμορφωμένοι είναι υπερφυσικά πλάσματα και στο καζάνι βρίσκεται ο Θωμάς (ο οποίος έχει καταπιεί το δάχτυλο του παπά). Αυτά. Συγνώμη αν σας κούρασα με το πολύ μπλα-μπλα. Δώστε αν έχετε την διάθεση ένα τελευταίο φίντμπακ στην ερώτηση για τον παπά-καρικατούρα και στο σχόλιο του Σταν για το κόψιμο της λέξης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted February 10, 2011 Share Posted February 10, 2011 (edited) Γενικά μου άρεσε ο χαρακτήρας που παπά-Ανδρέα, γι' αυτό και δεν τον θεώρησα καρικατούρα. Από την άλλη, επειδή με τα όσα γίνονται λίγο-πολύ βλέπουμε τους παπάδες με κακό μάτι, για κάποιους ίσως αυτή η συμπεριφορά να φαίνεται αναμενόμενη. Δεν νομίζω ότι είναι κακό. Ακόμη και μια καρικατούρα μπορεί να εξυπηρετήσει στο σκοπό της. Για το κόψιμο της αφήγησης, συμφωνώ με τον Stanley. Επειδή η αφήγηση είναι κομμάτι του συγγραφέα. Ίσως, ένας άλλος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσες να δώσεις περίπου το ίδιο είναι αν του διέκοπταν τις σκέψεις, δηλαδή: Κοίταξε το ρολόι του. Είναι πολύ νωρίς για την παραλ... «Προχώρα», η φωνή τού έκοψε τις σκέψεις. Κάπως έτσι, τέλος πάντων. Συγχαρητήρια για την τρίτη θέση! Καλή συνέχεια! Edited February 10, 2011 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted February 10, 2011 Share Posted February 10, 2011 Για την κθουλιά: Δεν το έκανα επίτηδες ρε παιδιά . Μετά το ρήμα ΕΘΕΛΟΝΤΙΖΟΜΑΙ Μια νέα λέξη κάνε την εμφάνιση της ΚΘΟΥΛΙΑ Η κθουλιά , της κθουλιάς, την κθουλιά ω κθουλιά, στον πληθυντικό δεν ξέρω ρε παιδί μου πέφτει βαρύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted February 10, 2011 Share Posted February 10, 2011 Η κθουλιά , της κθουλιάς, την κθουλιά ω κθουλιά, στον πληθυντικό δεν ξέρω ρε παιδί μου πέφτει βαρύ. Γιατί να'ούμε; Λίγες φορές έχουμε βγει τσάρκα με τ'αλάνια για κθουλιές; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted February 10, 2011 Share Posted February 10, 2011 Καλέ, η κθουλιά είναι παλιά λέξη. Αλλά να απαντήσω στον Δάγωνα: ... ΓΝΩΡΙΖΩ ανθρώπους της εκκλησίας σαν τον παπα-Ανδρέα. Εξ ου και δε μου φάνηκε καθόλου καρικατούρα η απεικόνισή του. Α) Δυστυχώς, το πρόβλημα είναι ότι η παραγματικότητα είναι πολλές φορές τόσο, μα τόσο υπερβολική, που αν πάει κανείς να την παρουσιάσει έτσι ακριβώς όπως είναι, κινδυνεύει να τον κράξουν για υπερβολικό. Δυστυχώς. Β) Μια χαρά ήτανε η κομμένη παραλαβ. Κανένα πρόβλημα εκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted February 10, 2011 Share Posted February 10, 2011 Η κθουλιά , της κθουλιάς, την κθουλιά ω κθουλιά, στον πληθυντικό δεν ξέρω ρε παιδί μου πέφτει βαρύ. Γιατί να'ούμε; Λίγες φορές έχουμε βγει τσάρκα με τ'αλάνια για κθουλιές; Σωστά το λέει και τραγούδι: Γιατί ρωτάτε να σας πω αφού σας είναι πια γνωστό όταν συμβεί στα πέριξ φωτιές να καίνε πίνουν οι μάγκες Αρ’ λυέ Φωτιές ανάβει στο μυαλό ένα πλάσμα τραγικό αυτοί χορεύουνε κι εγώ ουρλιάζω της κθουλίας μου το σκοπό (δις) Η νύχτα φέρνει την αυγή κι ο άρχοντας μου με καλεί ένα σύριγμα το ίδιο πάντα στης μαυρίλας το σκοπό Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted February 10, 2011 Share Posted February 10, 2011 Δεν με ενόχλησε ο παπάς-καρικατούρα. Αν τον έβαζες να έχει παρκάρει παράνομα και να λέει στον αστυνομικό που του κόβει μπιλετάκι "Κοίταξε παιδί μου, εγώ είμαι ιερέας", ακόμη καλύτερα! Οι κομμένες λέξεις/φράσεις μου αρέσουν γενικά, ζωντανεύουν τα κείμενα. Όμως δεν περιμένω να δω παραπάνω από μία σε ένα διήγημα, και το δικό σου είχε μάλλον πολλές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted February 10, 2011 Share Posted February 10, 2011 Νομίζω σε μεγάλο βαθμό για τα προηγούμενα έπαιξαν ρόλο τα ακόλουθα: [...] α) http://community.sff...84%CF%8E%CE%BD/ β) Για την κθουλιά: Δεν το έκανα επίτηδες ρε παιδιά . γ) Δώστε αν έχετε την διάθεση ένα τελευταίο φίντμπακ στην ερώτηση για τον παπά-καρικατούρα και στο σχόλιο του Σταν για το κόψιμο της λέξης. α) Ωχ, τώρα πρόσεξα τι ήταν αυτό. Μεγάλη μου τιμή. β) Μια χαρά ήταν η κθουλιά (Και τα πλάσματα και η λέξη). γ) Ο παπάς δεν με ενόχλησε σαν καρικατούρα. Ούτως ή άλλως ήταν επαρκής για το μέγεθος του κειμένου και πέρασε ικανοποιητικά το στίγμα της κατάστασης. Αν πήγαινες να δώσεις πιο λεπτές χροιές του χαρακτήρα του, μπορεί να μην είχες το χώρο να δώσεις επαρκείς πληροφορίες. Τώρα, ως προς το κόψιμο της λέξης, δε θυμάμαι να το πρόσεξα την πρώτη φορά. Τώρα που κάθομαι να το αναλύσω, μπορεί να φαίνεται λίγο παράξενο επειδή του διακόπτει τη σκέψη κι όχι την ομιλία (και η σκέψη είναι βέβαια πολύ ταχύτερη από τη μιλιά) αλλά επειδή το πλάσμα που διακόπτει του είναι υπερφυσικό, θα μπορούσε κι αυτό να λειτουργεί με την ίδια ταχύτητα της σκέψης και να τον κόψει στη μέση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted February 15, 2011 Share Posted February 15, 2011 Ξέχασα να πω ότι ο τίτλος μ' έφερε στο μυαλό ελληνικά στρατά και "που λες μάγκα μου, Μούδρος, '98, τον έπινα δώδεκα-τέσσερις όταν ξαφνικά..." και γι' αυτό την άφησα για το τέλος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.