World War Z- Max Brooks και post-apocalyptic culture

[Deadious]

Μηπως ξερετε αν το World War Z εχει μεταφραστει στα ελληνικα και αν ναι που μπορω να το βρω,επισης εχω ακουσει και οτι το Metro 2033 Dimitry Glukhovsky οτι ειναι πολυ καλο βιβλιο αλλα αμφιβαλω αν εχει βγει μεταφρασμενο εχω παιξει το video game αυτου του βιβλιου και το scenario του με ενθουσιασε οποτε το βιβλιο θεωρω θα ναι πολυ καλυτερο

[BladeRunner]

Το World War Z δεν έχει μεταφραστεί ακόμα στα ελληνικά, αλλά απ'όσο ξέρω θα κυκλοφορήσει μεταφρασμένο σε λίγους μήνες, από τις εκδόσεις Anubis. Το Metro 2033 μεταφράστηκε πριν λίγες εβδομάδες από τις εκδόσεις Καστανιώτη, οπότε μπορείς να το διαβάσεις στα ελληνικά.

[Howard Crease]

Το World War Z τα σπάει, αν και το έχω διαβάσει στα αγγλικά. Από τον ίδιο συγγραφέα τα σπάει ΚΑΙ το Zombie Survival Guide, που είναι κανονικότατα αυτό που λέει ο τίτλος. Ο τύπος το έχει πάρει ζεστά το θέμα, και περιγράφει τα πάντα αναλυτικότατα!

[Maxus]

Παιδια το World War Z το ειδα σε 2 online βιβλιοπωλεια μεταφρασμενο απο τον Anubis. Παγκόσμιος Πολεμος Z ειναι ο τιτλος.

Μετάφραση: Βασίλης Αθανασιάδης Σελίδες: 448 Ημ. Έκδοσης: 01/05/2011

Στο site του εκδοτη δεν το βρηκα ομως.

[BladeRunner]

Παιδια το World War Z το ειδα σε 2 online βιβλιοπωλεια μεταφρασμενο απο τον Anubis. Παγκόσμιος Πολεμος Z ειναι ο τιτλος.

Μετάφραση: Βασίλης Αθανασιάδης Σελίδες: 448 Ημ. Έκδοσης: 01/05/2011

Στο site του εκδοτη δεν το βρηκα ομως.

 

Από Δευτέρα-Τρίτη θα υπάρχει στα βιβλιοπωλεία.

[Guest CyDoN]

Μηπως ξερετε αν το World War Z εχει μεταφραστει στα ελληνικα και αν ναι που μπορω να το βρω,επισης εχω ακουσει και οτι το Metro 2033 Dimitry Glukhovsky οτι ειναι πολυ καλο βιβλιο αλλα αμφιβαλω αν εχει βγει μεταφρασμενο εχω παιξει το video game αυτου του βιβλιου και το scenario του με ενθουσιασε οποτε το βιβλιο θεωρω θα ναι πολυ καλυτερο

 

Το METRO 2033 δεν το έχω διαβάσει αλλά έπαιξα το game και μου φάνηκε πολύ λίγο. Σεναριακά μπάζει κτλ Γενικά άκουσα ακράιες απόψεις και απο τις δύο μεριές. Αν παίξεις το game ίσως διασκεδάσεις πάντως.

 

Τώρα για το World War Z, το ακουσα σε audio book ηχογραφημένο απο τον ίδιο το συγγραφέα (ΤΟΣΟ ψωνάρα) και κάποιους ηθοποιούς, δεν ξέρω τι να πω, το βιβλίο ειναι ΤΡΑΓΙΚΟ. Ο Brooks αν θυμάμαι καλα γράφει ένα αμερικάνικο βιβλίο για αμερικάνους. Αν μπορείς να το ανεχτείς αυτό τότε ίσως σου αρέσει. Γενικά θα δεις κλασσικές στερεοτυπικες περιγραφές: Κακοί Πλούσιοι, Κακοί Ρατσιστές, Βλάκες Άραβες και Ινδοί, χαζοί και εγωιστές Κακοι Ρώσσοι, Βλάκες ανίκανοι Ερωπάιοι, Καλές πολυφυλετικες δυνάμεις, Χλεύη του στρατού, μηδενικές γνώσεις πανω σε στρατιωτικές επιχειρήσεις (και το λέω αυτό γιατι τις περιγράφει με λεπτομέριες που είνια όλες λάθος) κτλ Α ναι και στο τέλο το American Nation νικησε τα κακα ζόμπια γιατι ήταν απλα αμερικάνοι και τα κατάφεραν.

[trillian]

Εγώ θα διαφωνήσω σ' αυτό... Έχει αρκετές σπόντες για τους Αμερικάνους, κυρίως για την εποχή του Μπους, αλλά όχι μόνο, και για την κοινωνία τους, και για την οικονομία και για όλα... Εγώ το διάβασα ως αρκετά "αντι-αμερικανικό" (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό τέλος πάντων), π.χ. το λέει ξακάθαρα ότι χωρίς τη Χιλή δε θα κατάφερναν να σωθούν οι Αμερικάνοι, ή εκεί που περιγράφει τους πρόσφυγες Αμερικάνους στη Χιλή, ξεχειλίζει ειρωνία κατά των ΗΠΑ (ή έστω της πολιτικής τους). Και πολλά άλλα παραδείγματα, που εγώ τουλάχιστον δεν τα είδα ως "ανίκανοι Ευρωπαίοι" ή "κακοί χ, ψ, δ", αλλά απλά ρεαλιστικές προσεγγίσεις πολιτικών και ιδεών... Και αυτός ήταν ο λόγος που μου άρεσε, πέρα από το ζόμπι theme. Γενικά... δε θα μπορούσα να διαφωνώ περισσότερο

 

Edit: Όχι Χιλή, Κούβα...

Edited August 4, 2011 by trillian

[Guest CyDoN]

π.χ. το λέει ξακάθαρα ότι χωρίς τη Χιλή δε θα κατάφερναν να σωθούν οι Αμερικάνοι, ή εκεί που περιγράφει τους πρόσφυγες Αμερικάνους στη Χιλή, ξεχειλίζει ειρωνία κατά των ΗΠΑ (ή έστω της πολιτικής τους).

 

Αφού οι αμερικανέζοι στο τέλος μόνοι τους νικήσαν τα ζόμπι επειδή ήταν πολύ καλοί λόγω της "αποφασιστικότητας του αμερικάνικου έθνους" και άλλες τέτοιες μπούρδες.

 

 

Μα δεν είναι γελοίο απο μόνο του; Τα σημεία με την Ινδια και το Πακισταν, τους Κινέζους, επιμένω στις περιγραφές της μάχης; Γενικά χρησιμοποιεί στερεοτυπικές έννοιες ευρωφοβικού ψευτοπροοδευτικού αμερικάνου και γενικά όπου μπαίνουν στερεότυπα χαλάει το βύσσινο. Το μόνο που ίσως μου άρεσε ήταν το σημείο που περιγράφει το πόσο έχει εξαρτηθεί ο άνθρωπος απο το σύγχρονο τρόπο ζωής. Όσο για την πολιτική της αμερικής ε μην το σχολιασουμε γιατι απο το 50' δεν έχει αλλάξει σε κανένα επίπεδο ανεξαρτήτως προέδρου. Επιπρόσθετα ο Brooks είναι fan του Romero

 

Ελπίζω να καταφέρω να περάσω τον τόνο μου, κουβέντα κάνουμε δε φανατίζομαι όσο ίσως φαίνεται, απλά εδω φαίνονται μόνο γράμματα.

Edited August 4, 2011 by CyDoN

[trillian]

Ελπίζω να καταφέρω να περάσω τον τόνο μου, κουβέντα κάνουμε δε φανατίζομαι όσο ίσως φαίνεται, απλά εδω φαίνονται μόνο γράμματα.

 

Μα εννοείται, συζήτηση κάνουμε

 

Επιπρόσθετα ο Brooks είναι fan του Romero

 

Αυτό σίγουρα δεν είναι κακό in my book Τι κακό έχει ο Ρομέρο;

 

Τώρα για τις μάχες, ομολογώ δεν είμαι κατάλληλη να κρίνω, καθόλου όμως, οπότε εκεί μπορεί να έχεις δίκιο. Τα υπόλοιπα είναι φαντάζομαι θέμα ερμηνείας... Το γεγονός ότι έχασαν τις μισές ΗΠΑ, η οικονομία τους κατέρρευσε, ότι αν δεν είχαν την Κούβα και το σχέδιο της Νότιας Αφρικής θα έχαναν και την υπόλοιπη, εγώ το είδα ως απόδειξη ότι δεν ήταν οι ούμπερ Αμερικάνοι που νικάνε πάντα... Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι ο μέσος, μεσοδυτικός Αμερικανός θα πάθαινε σοκ με αυτά που περιγράφει στο βιβλίο. (ενώ θα ήταν απολύτως μη ρεαλιστικό να καταστραφούν τελείως π.χ., όποιος κι αν το έγραφε - στην τελική οι ΗΠΑ είναι μία από τις μεγάλες δυνάμεις, κάτι θα σωζόταν σε κάθε περίπτωση.)

 

Ως προς τις άλλες χώρες, εγώ τα είδα ως πιθανή πραγματικότητα, και όχι ως ευρωφοβικό ή κινεζοφοβικό κτλ, κι αυτό το έκανε τρομακτικό από μόνο του. Ναι, οι Κινέζοι είναι πολύ πιθανό να αντιδρούσαν έτσι, όπως και Ινδία / Πακιστάν, και Ευρώπη / Ρωσία. (Οκ, η Ρωσία ίσως όχι τόσο όσο περιγράφει, ομολογουμένως... αλλά βασίζεται σε υπαρκτά κατάλοιπα του συγκεκριμένου πολιτισμού σύμφωνα με την ιστορία, οπότε δεν ήταν πολύ παρατραβηγμένο νομίζω. Όπως και η ιστορία του Γερμανού ή του Άγγλου ή του Γάλλου, νομίζω έπεσε μέσα).

 

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο ήταν στο τέλος, η (προσωρινή φυσικά, άνθρωποι είμαστε άλλωστε) ενοποίηση του πλανήτη σε έναν κοινό στόχο, και η ενίσχυση της αίσθησης παγκόσμιας αδελφοσύνης που περνούσε. Αν μη τι άλλο, η ιστορία τονίζει πόσο ανούσιες είναι οι εθνικές διαφορές/εμμονές στην τελική.

 

Και το μόνο που με στεναχώρησε ήταν που δεν είχε σαφή αναφορά για το τι έγινε στην Ελλάδα - είμαι σίγουρη ότι έτσι όπως είμαστε, μόνο τα Μετέωρα θα γλίτωναν

[Guest CyDoN]

Όσο για τον Romero, τι να πω, ως φανατικότατος με τα Ζόμπι (φυσικα όχι ειδικός ) έχω να πω οτι ο τύπως είναι τραγικός, αν μετά το Reanimator τα έβλεπε αυτα ο Lovecraft... Αν εξαιρέσω το Night of the Living Dead, άντε και το Day όλα τα άλλα που έχει κάνει είναι, κατα την δική μου άποψη, απίστευτα χαμηλού επιπέδου σε κάθε επίπεδο και πολλές φορές προκλητικό απλά για να τραβήξει την προσοχή (για να μην πω ποζεραδικο).

 

O Brooks είναι το κλασσικό στερεότυπο Αμερικανο-Εβραίου, γόνος celebrities κτλ και γιαυτό γράφει και στεροτυπικές αμερικανιές, γιαυτο άλλωστε τον χαρακτηρίζω ευρωφοβικό.

 

 

Αν μη τι άλλο, η ιστορία τονίζει πόσο ανούσιες είναι οι εθνικές διαφορές/εμμονές στην τελική.

Καλύτερο θα ήταν να γράψεις μπορστά απο αυτή την πρόταση "Κατα τη δική μου άποψη"... Γιατι θα διαφωνίσω κάθετα, το επαγγελμα μου σχετίζεται με τέτοια, αλλά δεν θα σχολειάσω τιποτα παραπάνω γιατι εδω δεν θα κάνουμε πολιτική συζήτηση

[天龍Chris]

τι ψαχνετε να βρειτε? 50 ανθρωποι θα διαβασουν ενα βιβλιο, 50 διαφορετικες αποψεις θα ακουσεις! Το μονο που μετραει ειναι το ποσο θα πουλησει και ποσοι ανθρωποι θα το διαβασουν! Εμενα προσωπικα μου αρεσε, δεν πιστευω οτι περιγραφει τους Αμερικανους να υπερεχουν (ηθικα) τουλαχιστον εναντι καποιου αλλου λαου! Στηλιτευει πιστευω λαθη των αμερικανων αλλα λαθη αλλης εποχης. Β' ΠΠ και Κορεας! Μου αρεσαν πολυ οι αναφορες στην Κινα και στην Ταιβαν! Τρελη καρικατουρα ο Οτακου Ιαπωνας, για μενα! Αναφορα στην Ελλαδα μπορει να μη γινεται εκτος απο τα Μετεωρα, αλλα μια πιλοτος εναι Ελληνιδα (Ελληνικης καταγωγης τουλαχιστον)

 

Ανυπομονω για την ταινια!

[Mhtsos]

Μέτριο το WWZ,μέτριες έως πολύ κακές οι περιγραφές μαχών(προφανώς δεν έκανε το homework του περί στρατιωτικού εξοπλισμού και τακτικών) και γενικά πολλά κλισέ.Καλό σαν πολύ ελαφρό ανάγνωσμα.

[Nostalgist]

Καλησπέρα, πρώτη απάντηση στο φόρουμ από εμένα

 

 

Λοιπόν το βιβλίο το διάβασα πρώτα στα αγγλικά και μετά αγόρασα την ελληνική μετάφραση.

Αυτά που αναφέρθηκαν περί στερεοτύπων που έχει το βιβλίο ισχύουν σε μεγάλο βαθμό γενικά υπάρχει μια τάση να παρουσιάζει τις ηγεσίες και λαούς της ρωσσίας και της κίνας με έναν χμμμ.... "ιδιαίτερο" τρόπο , σαν κάτι καλύτερο από Ιθαγενείς. Αλλά και πάλι δε νομίζω πώς είναι στοχευμένο για να σε πείσει για την καλή μάδερ αμερικα, πιο πολύ πρόκειται για δικές του ιδέες.

 

Επίσης ενδιαφέρον σε αυτό το βιβλίο είναι οτι τα ζόμπι μπορούν να πεθάνουν απλά και με την πάροδο του χρόνου,ενω κατά τον Brooks η ανθρώποτητα δεν επιβιώνει απλά αλλά ουσιαστικά κερδίζει τον "παγκόσμιο πόλεμο ζ"

 

Όταν αναφέρεται σε κούβα και βόρεια κορέα πάντως δίνει ρεσιτάλ :lol::lol: γέλασα αφάνταστα

 

Αξίζει πάρα πολύ το βιβλίο

[wordsmith]

Το τελείωσα πριν λίγες μέρες και θα το έλεγα συναρπαστικό. Πάρα πολύ ενδιαφέρον. Δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε όσοι λέτε ότι τα στοιχεία που παρουσιάζει δεν είναι αληθινά. Αφού σχεδόν όλα όσα περιγράφει, υπηρεσίες, οργανώσεις, όπλα, σχέδια διάσωσης/μάχης, είναι φτιαγμένα ειδικά για τον πόλεμο με τα ζόμπι. Οπότε για ποια εγκυρότητα πηγών μιλάμε; Εντάξει, αναφέρει και τον Νέλσον Μαντέλα και τον Φιντέλ Κάστρο (εκεί κλώτσησα κι εγώ λίγο), αλλά ούτε αυτό έχει να κάνει με εγκυρότητα πληροφοριών. Απλώς η φαντασία του πάει πολύ μακριά. Τι μένει; Οι διαφορές στη νοοτροπία με την οποία αντιμετώπισαν την απειλή των ζόμπι οι διάφοροι λαοί; Αυτό είναι απλώς (μη ελέγξιμη) υπόθεση του συγγραφέα, ότι δηλαδή έτσι θα αντιδρούσαν σε κάτι τέτοιο.

 

Το κύριο πλεονέκτημα είναι η εξαιρετική προσπάθεια του συγγραφέα να βάλει αυτήν την απειλή σε έναν κόσμο που έχει ήδη τα δικά του προβλήματα, πολιτικά, οικονομικά, ψυχρούς πολέμους, μετανάστες, ανοργανωσιές δημοσίων υπηρεσιών, σκοπιμότητες κυβερνήσεων, διαφημιστικά ψέματα, εμμονές και φοβίες διαφόρων ομάδων πληθυσμού, ηλίθιους που κερδοσκοπούν με τα πάντα, θρησκόληπτους, παιδιά στην Ιαπωνία που ζουν μπροστά στην οθόνη τους κλπ κλπ. Αυτή είναι εφ, όχι μια Αμερική καλοπερασάκηδων που το μόνο της πρόβλημα είναι, πχ, οι εξωγήινοι. Άντε, επιτέλους, να αρχίσουμε να βάζουμε τα υπερφυσικά φαινόμενα στη λογοτεχνία του φανταστικού σε έναν κόσμο ρεαλιστικό, που έχει και με άλλα να ασχοληθεί και αγχώνεται για πιο καθημερινά πράγματα από τα ζόμπι. Για δοκιμάστε να γράψετε ένα διήγημα εφφ που να διαδραματίζεται στον πραγματικό κόσμο, αλλά το υπερφυσικό της υπόθεσης να συμβαίνει στη ζωή όχι ενός φαντασά ή ενός ανοιχτόμυαλου ως προς τέτοια θέματα ανθρώπου (μέλους της ΑΛΕΦ, ας πούμε), αλλά ενός, π.χ., δημοσίου υπαλλήλου που περιμένει τη σύνταξη, μιας γριούλας που γυρίζει από τη λαϊκή, ενός εργάτη σε εργοστάσιο στην Αργεντινή, ενός παιδιού σε τριτοκοσμική χώρα που πεθαίνει της πείνας ή έστω ενός χρηματιστή της Wall Street.

 

Το κύριο μειονέκτημα είναι ο τεράστιος όγκος αμερικανιάς. Όοολοι αυτοί που δίνουν τις "μαρτυρίες" ξέρουν, κατά τύχη, να γράφουν πολύ ουσιαστικά, ολοκληρωμένα και με δραματικές ανατροπές δημοσιογραφικά άρθρα, είτε είναι Αμερικάνοι, είτε Κορεάτες, Κινέζοι, Αυστραλοί, Γάλλοι και δε συμμαζεύεται. Επίσης βαρυστομάχιασα από τα άπειρα αρκτικόλεξα, συνήθως επινοημένα, Α.Α., Τ.Α.Γ., και άλλα δέκα χιλιάδες, ακόμα και τα σκυλιά μάχης τα λέει "Κ" και όχι απλώς "σκυλιά", έλεος δηλαδή, εκπλήσσομαι που δεν έχει στο τέλος γλωσσάρι. Το ότι η κάθε "μαρτυρία" τελείωνει με μια "δυνατή" ατάκα ή με μια συγκινητική δραματική στιγμή δεν ξέρω αν πρέπει να το θεωρήσω κόλπο εντυπωσιασμού και δείγμα αναληθοφάνειας ή στοιχείο που κάνει το βιβλίο πιο συναρπαστικό. Σε ένα κεφάλαιο, εκεί που μιλάει για το "σχέδιο Ρέντεκερ" (σελ. 144 ως 153 της ελληνικής έκδοσης), το τέλος μού φάνηκε υπερβολικά φτηνός εντυπωσιασμός: μα, σοβαρά τώρα,

αυτός που δίνει τη "μαρτυρία" υποτίθεται ότι είναι ο ίδιος ο Ρέντεκερ και έχει πάθει σχιζοφρένεια ή κάτι τέτοιο;

Πολύ μας δουλεύετε, αγαπητέ, πολύ "ήταν όλα ένα όνειρο" τύπου τέλος αυτό και δεν το τρώω.

Πάντως γενικά το συστήνω με χίλια. Η αξία του είναι η τεράστια ποικιλία ογ (όχι τόσο νοοτροπιών, αλλά "πού βρισκόμουν εγώ και η ζωή μου όταν all hell broke loose") και ο πειστικός κόσμος μέσα στον οποίο τοποθετείται. Έστω η πάρα πολύ καλή προσπάθεια του συγγραφέα να τα πετύχει αυτά.

[Mhtsos]

Το τελείωσα πριν λίγες μέρες και θα το έλεγα συναρπαστικό. Πάρα πολύ ενδιαφέρον. Δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε όσοι λέτε ότι τα στοιχεία που παρουσιάζει δεν είναι αληθινά. Αφού σχεδόν όλα όσα περιγράφει, υπηρεσίες, οργανώσεις, όπλα, σχέδια διάσωσης/μάχης, είναι φτιαγμένα ειδικά για τον πόλεμο με τα ζόμπι. Οπότε για ποια εγκυρότητα πηγών μιλάμε; Εντάξει, αναφέρει και τον Νέλσον Μαντέλα και τον Φιντέλ Κάστρο (εκεί κλώτσησα κι εγώ λίγο), αλλά ούτε αυτό έχει να κάνει με εγκυρότητα πληροφοριών. Απλώς η φαντασία του πάει πολύ μακριά. Τι μένει; Οι διαφορές στη νοοτροπία με την οποία αντιμετώπισαν την απειλή των ζόμπι οι διάφοροι λαοί; Αυτό είναι απλώς (μη ελέγξιμη) υπόθεση του συγγραφέα, ότι δηλαδή έτσι θα αντιδρούσαν σε κάτι τέτοιο.

 

Το κύριο πλεονέκτημα είναι η εξαιρετική προσπάθεια του συγγραφέα να βάλει αυτήν την απειλή σε έναν κόσμο που έχει ήδη τα δικά του προβλήματα, πολιτικά, οικονομικά, ψυχρούς πολέμους, μετανάστες, ανοργανωσιές δημοσίων υπηρεσιών, σκοπιμότητες κυβερνήσεων, διαφημιστικά ψέματα, εμμονές και φοβίες διαφόρων ομάδων πληθυσμού, ηλίθιους που κερδοσκοπούν με τα πάντα, θρησκόληπτους, παιδιά στην Ιαπωνία που ζουν μπροστά στην οθόνη τους κλπ κλπ. Αυτή είναι εφ, όχι μια Αμερική καλοπερασάκηδων που το μόνο της πρόβλημα είναι, πχ, οι εξωγήινοι. Άντε, επιτέλους, να αρχίσουμε να βάζουμε τα υπερφυσικά φαινόμενα στη λογοτεχνία του φανταστικού σε έναν κόσμο ρεαλιστικό, που έχει και με άλλα να ασχοληθεί και αγχώνεται για πιο καθημερινά πράγματα από τα ζόμπι. Για δοκιμάστε να γράψετε ένα διήγημα εφφ που να διαδραματίζεται στον πραγματικό κόσμο, αλλά το υπερφυσικό της υπόθεσης να συμβαίνει στη ζωή όχι ενός φαντασά ή ενός ανοιχτόμυαλου ως προς τέτοια θέματα ανθρώπου (μέλους της ΑΛΕΦ, ας πούμε), αλλά ενός, π.χ., δημοσίου υπαλλήλου που περιμένει τη σύνταξη, μιας γριούλας που γυρίζει από τη λαϊκή, ενός εργάτη σε εργοστάσιο στην Αργεντινή, ενός παιδιού σε τριτοκοσμική χώρα που πεθαίνει της πείνας ή έστω ενός χρηματιστή της Wall Street.

 

Το κύριο μειονέκτημα είναι ο τεράστιος όγκος αμερικανιάς. Όοολοι αυτοί που δίνουν τις "μαρτυρίες" ξέρουν, κατά τύχη, να γράφουν πολύ ουσιαστικά, ολοκληρωμένα και με δραματικές ανατροπές δημοσιογραφικά άρθρα, είτε είναι Αμερικάνοι, είτε Κορεάτες, Κινέζοι, Αυστραλοί, Γάλλοι και δε συμμαζεύεται. Επίσης βαρυστομάχιασα από τα άπειρα αρκτικόλεξα, συνήθως επινοημένα, Α.Α., Τ.Α.Γ., και άλλα δέκα χιλιάδες, ακόμα και τα σκυλιά μάχης τα λέει "Κ" και όχι απλώς "σκυλιά", έλεος δηλαδή, εκπλήσσομαι που δεν έχει στο τέλος γλωσσάρι. Το ότι η κάθε "μαρτυρία" τελείωνει με μια "δυνατή" ατάκα ή με μια συγκινητική δραματική στιγμή δεν ξέρω αν πρέπει να το θεωρήσω κόλπο εντυπωσιασμού και δείγμα αναληθοφάνειας ή στοιχείο που κάνει το βιβλίο πιο συναρπαστικό. Σε ένα κεφάλαιο, εκεί που μιλάει για το "σχέδιο Ρέντεκερ" (σελ. 144 ως 153 της ελληνικής έκδοσης), το τέλος μού φάνηκε υπερβολικά φτηνός εντυπωσιασμός: μα, σοβαρά τώρα,

αυτός που δίνει τη "μαρτυρία" υποτίθεται ότι είναι ο ίδιος ο Ρέντεκερ και έχει πάθει σχιζοφρένεια ή κάτι τέτοιο;

Πολύ μας δουλεύετε, αγαπητέ, πολύ "ήταν όλα ένα όνειρο" τύπου τέλος αυτό και δεν το τρώω.

Πάντως γενικά το συστήνω με χίλια. Η αξία του είναι η τεράστια ποικιλία ογ (όχι τόσο νοοτροπιών, αλλά "πού βρισκόμουν εγώ και η ζωή μου όταν all hell broke loose") και ο πειστικός κόσμος μέσα στον οποίο τοποθετείται. Έστω η πάρα πολύ καλή προσπάθεια του συγγραφέα να τα πετύχει αυτά.

Μια σημείωση εδώ.Ο τύπος πήρε τωρινά,μελλοντικά και πειραματικά-ακυρωμένα στρατιωτικά συστήματα και τα έχωσε όλα μέσα στο βιβλίο.Η συντριπτική πλειοψηφία του "εξοπλισμού" που αναφέρεται είναι αυτός που χρησιμοποιεί ο αμερικάνικος στρατός τώρα και δεν έχει σχέση με τα αντι-ζομπιακά που λες(τουλάχιστον στην αρχή στην μάχη,δεν θυμάμαι όλο το βιβλίο).

Όσο για τις "τακτικές",προσωπικά εννοώ ότι δεν έχει ιδέα ποια είναι η χρήση και ο ρόλος των συστημάτων που αναφέρει και κάνει σημαντικά λάθη στην τοποθέτηση τους στην ιστορία του,για να μην αναφέρουμε ότι δεν ξέρει π.χ. τα θερμοβαρικά όπλα που θα ήταν τα πιο αποτελεσματικά σε τέτοιες καταστάσεις.

Δηλαδή εάν το δει κάποιος "ρεαλιστικά", μέσα από την οπτική του κείμενου κανείς σοβαρός στρατιωτικός ή αξιωματικός δεν θα έκανε τέτοια πράγματα,ακόμη και ο ποιο ανίκανος καρεκλοκένταυρος-άσχετος θα μπορούσε να διαχειριστεί κάτι τόσο απλό(που είναι ουσιαστικά εξαιρετικά απλό με την δεδομένη δύναμη πυρός που του παρέχεται ενάντια σε cannon fodders).

Χάνει οιαδήποτε ίχνος "ρεαλισμού".Καλύτερα να έλεγε ότι πολεμούσαν με τα λέιζερ που έκαμαν πίου πίου ή με σπαθιά σαν τον Ταμερλάνο,παρά αυτά τρελά που γράφει τώρα.

 

"Ρεαλιστική" χρήση οπλισμού και τακτικών σε horror βιβλίο βλέπεις στο Metro 2033,που περιγράφει πολύ καλά τις τακτικές μικρών μονάδων επιλέκτων και μη στρατιωτών σε συνθήκες αστικού "πολέμου".

[Nova]

Αυτό που σίγουρα εκτίμησα στο βιβλίο ήταν το ό,τι μιλούσε για το τι συνέβαινε σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο στις ΗΠΑ, κλασσικό πρόβλημα των αμερικανών συγγραφέων. Ο τύπος έκανε την δουλειά του κάνοντας μια ικανοποιητική έρευνα και μίλησε για όλο τον πλανήτη. Σίγουρα το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών που χρησιμοποίησε ήταν από την Wikipedia, μου φάνηκε αρκετά ξεκάθαρα πως δεν είχε επισκεφτεί τα περισσότερα από τα μέρη που είχε περιγράψει, αλλά τουλάχιστον το προσπάθησε.

 

Και μιλώντας για το Μετρό 2033, παρατήρησε κανένας πως για το μισό και βιβλίο (πέρα από μια ή δύο σύντομες αναφορές στην μητέρα του ήρωα) δεν αναφέρεται ούτε μια γυναίκα και η πρώτη (και τελευταία) γυναίκα που μιλάει ή κάνει οτιδήποτε είναι σαράντα-πενήντα σελίδες πριν το τέλος και είναι σε μια παράγραφο λίγων γραμμών;

 

 

[heiron]

Όλοι όσοι λένε για τα λάθη και τη ρατσιστική αντιμετώπιση κάποιων αών έχουν δίκιο. Και ναι, γράφει σαν γόνος celebrities, είναι προφανές. Αλλά το ότι έγραψε ένα ΕΦ βιβλίο για ζόμπι με αναφορές από όλο τον κόσμο, με διαφορετική αντιμετώπιση των ζόμπι σε κάθε χώρα, με διαφορετικούς χαρακτήρες κάθε φορά είναι σπουδαίο. Κάθε μία από τις ιστορίες θα μπορούσε να στέκει μόνη της σαν διήγημα αρκετά δυνατό...Για να μην πω ότι θα μπορούσε να προκύψει σειρά μυθιστορημάτων αν ήταν πιο μεγάλες.

[wordsmith]

Εν παση περιπτωσει δεν ειναι το βασικοτερο η ακριβεια των στρατιωτικων πληροφοριων, αν θελει να περασει για λογοτεχνικο. Συμφωνω οτι θα επαιξε ρολο το οτι εχει διασημο πατερα στην εκδοση και γενικα στο υφος του γραψιματος και επισης οτι το καθε κεφαλαιο στεκει και μονο του.

Ως προς το Μετρο 2033 ειναι οντως πολυ στρατιωτικο και δεν εχει γυναικες (η οπτικη του γκικ που μαθαινει τα παντα μεσω ιντερνετ) αλλα στο Μετρο 2034 φαινεται το καταλαβαινει και βαζει μια κοπελα για κεντρικο χαρακτηρα (αν και δεν ειναι και τοσο πειστικη κατα τη γνωμη μου).

Τωρα το συνειδητοποιω: αυτο το τοπικ ειναι στην εφ και οχι στον τρομο!

[Mhtsos]

Καλά,δεν θα χαλάσουμε και τις καρδιές μας.

Σχολίασα κάποια πράγματα γιατί αναφέρθηκε.

 

Από εκεί και πέρα στο Metro 2033 προσωπικά δεν το παρατήρησα ότι δεν είχε γυναίκες,τώρα που το αναφέρετε το σκέφτηκα πρώτη φορά.

Πάντως δεν ένιωσα ότι χρειάζεται κάπου μια θηλυκή παρουσία στο συγκεκριμένο.Μάλλον θα το χαλούσε.

Edited March 14, 2014 by Mhtsos

[Nargathrod]

Ζ παγκόσμιος πόλεμος

Προφορικές μαρτυρίες του πολέμου με τα ζόμπι

 

του Max Brooks

μετάφραση: Βασίλης Αθανασιάδης

 

εκδόσεις Anubis

Έτος έκδοσης : 2011

σελίδες : 447 

ISBN : 978-960-497-049-0

Ενδεικτική Τιμή :  16,90 ευρώ

 

 

Ακραία πανανθρώπινη απειλή οδηγεί σε παγκόσμια διακυβέρνηση. 

Ξεκίνησε με φήμες από την Κίνα για την εξάπλωση άλλης μιας επιδημίας. Ύστερα τα κρούσματα άρχισαν να αυξάνονται και αυτό που φάνηκε αρχικά ως ξέσπασμα εγκληματικής δραστηριότητας, ή ίσως και η αρχή μιας επανάστασης, σύντομα αποδείχθηκε πως ήταν κάτι πολύ, πολύ χειρότερο. Αντιμέτωπη με μια άνου, σαρκοβόρα ορδή, η ανθρωπότητα αναγκάστηκε να ασπαστεί τη λογική της παγκόσμιας διακυβέρνησης και να αποδεχτεί γεγονότα που απείλησαν τόσο την πνευματική μας υγεία όσο και το ίδιο το μέλλον μας στον πλανήτη Γη. 

 

Βασισμένο σε εκτενείς συνεντεύξεις με επιζώντες και σημαντικά πρόσωπα της δεκάχρονης, κυριολεκτικά παγκόσμιας σύγκρουσης, το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι το μοναδικό μέχρι στιγμής χρονικό αυτής της τρομακτικής περιόδου. Από το διαβόητο πλέον χωριό του Νέου Ντατσάνγκ στη Συνομοσπονδία της Κίνας ως τη Μάχη του Γιόνκερς στις ΗΠΑ και από το Σχέδιο Ρέντεκερ των Ηνωμένων Πολιτειών της Νότιας Αφρικής ως τη Σύνοδο της Χονολουλού, ο Max Brooks συλλέγει μοναδικές προσωπικές μαρτυρίες ανά τον κόσμο και μας αποκαλύπτει το μέγεθος και τη φρίκη του Ζ Παγκοσμίου Πολέμου. 

 

Mαρτυρίες από τον Ζ Παγκόσμιο Πόλεμο

 

"Βρήκα τον "Ασθενή Μηδέν" πίσω από την κλειδωμένη πόρτα ενός εγκαταλειμμένου σπιτιού. Ήταν δώδεκα ετών. Στριφογύριζε σαν ζώο κι από το φιμωμένο του στόμα έβγαιναν πνιχτά μουγκρητά. Η επιδερμίδα του ήταν κρύα και γκρίζα. Δεν μπορούσα να βρω ούτε χτύπους καρδιάς ούτε σφυγμό..."

Κουάνγκ Τσινγκσού, Συνομοσπονδία της Κίνας 

 

""Σοκ και δέος"; Τι γίνεται όταν δεν μπορείς να προκαλέσεις στον εχθρό ούτε σοκ ούτε δέος; Όταν κάτι τέτοιο είναι βιολογικά αδύνατο; Αυτό συνέβη εκείνη τη μέρα έξω από τη Νέα Υόρκη, αυτό ήταν που παραλίγο να μας στοιχίσει τον πόλεμο. Δε φοβούνται! Ό,τι κι αν κάνουμε, όσους κι αν σκοτώσουμε, δεν πρόκειται να φοβηθούν ποτέ!"

Τοντ Γουέινιο, βετεράνος στρατιώτης των ΗΠΑ 

 

"Διακόσια εκατομμύρια ζόμπι. Ποιος μπορεί να συλλάβει αυτό τον αριθμό, πόσο μάλλον να τον πολεμήσει; Για πρώτη φορά στην ιστορία αντιμετωπίζαμε έναν εχθρό που έκανε πράγματι ολοκληρωτικό πόλεμο. Δε θα διαπραγματεύονταν, δε θα παραδίδονταν ποτέ. Θα πολεμούσαν ως το τέλος, διότι ο καθένας τους ήταν ολοκληρωτικά αφιερωμένος στην καταβρόχθιση και του τελευταίου ίχνους ζωής πάνω στη Γη."

Στρατηγός Ντ' Αμπρόσια, Επικεφαλής Συμμαχικών Δυνάμεων, Ευρώπη.

 

 

 

[Δημήτρης]

Το διάβασα πριν από λίγες μέρες και ήταν αρκετά καλό. Αληθοφάνεια σε συνδυασμό με ποιοτικό γράψιμο και κυνισμό, συνιστούν ένα πολύ ικανοποιητικό σύνολο. Σχόλιο μου εδώ και υπάρχει και τόπικ εδώ.

Edited May 4, 2014 by Δημήτρης

[giorgos lagonas]

Αυτός δεν είναι ο ίδιος τύπος που έγραψε το Zombie Survival Guide; 

 

Για να είμαι ειλικρινής τον είχα λίγο για ψιλοβαρεμένο. Το βιβλίο αυτό δεν το έχω διαβάσει, αλλά έκανε μεγάλη επιτυχία σε διεθνές επίπεδο. 

 

Πάντως η ομώνυμη ταινία είναι η βαρεμάρα η ίδια. 

[Nargathrod]

Θα το διαβάσουμε σύντομα. Οι φήμες λένε ότι είναι καλό. Την ταινία θα την δω μετά την επόμενη ΛΑΦ!

[Nihilio]

Αυτός δεν είναι ο ίδιος τύπος που έγραψε το Zombie Survival Guide;

 

Για να είμαι ειλικρινής τον είχα λίγο για ψιλοβαρεμένο. Το βιβλίο αυτό δεν το έχω διαβάσει, αλλά έκανε μεγάλη επιτυχία σε διεθνές επίπεδο.

 

Πάντως η ομώνυμη ταινία είναι η βαρεμάρα η ίδια.

Απο οσο ξερω, η ταινια εχει τοση σχεση με το βιβλιο οσο και το from hell με το ομωνυμο graphic novel: κρατησαν τη βασικη ιδεα και μονο...

[DinMacXanthi]

Για μένα, είναι βιβλίο της κατηγορίας "μακάρι να μην τελείωνε". Μου άρεσε πάρα πολύ το ύφος γραφής και τα πολλά διαφορετικά στυλ ανά μαρτυρία, (βολεύει) αν κάποιος διάβασε το survival guide και του άρεσε το τελευταίο κομμάτι του βιβλίου (με τις μαρτυρίες) θα το λατρέψει αυτό εδώ. Βασικά, θα το διασκέδασε τόσο να το γράφει εκείνο που είπε να το κάνει σε παγκόσμιο επίπεδο.