heiron Posted April 17, 2011 Share Posted April 17, 2011 Στη φανταστικη λογοτεχνια συνανταμε συχνα πυκνα ηρωες με σπαθια.Και τα σπαθια ενιοτε ειναι οχι απλα σημαντικα για τον ηρωα με υπερφυσικες δυναμεις κτλ αλλα εχουν σχεδον χαρακτηρα και τα ιδια. Εσεις ποια σπαθια ξεχωριζετε στη φανταστικη λογοτεχνια και γιατι;Σας αρεσουνε ιστοριες που αντικειμενα οπως τα σπαθια ειναι χαρακτηρες του εργου; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted April 17, 2011 Share Posted April 17, 2011 δε θα μπορούσε παρά να μου έρθει στο μυαλό η καταιγίδα από το "Έλρικ του Μελνιμπονέ". Πραγματικά ένα σπαθί που δέσποζε ως παρουσία και προσωπικότητα σε όλο το έργο του Μούρκοκ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted April 17, 2011 Share Posted April 17, 2011 Ναι, μου αρέσουν οι ιστορίες όπου τα σπαθιά είναι από τους κύριους χαρακτήρες του έργου. Φυσικά και εγώ έχω στο νου μου το έπος του κολασμένου ασπρομάλλη και της τρομερής λεπίδας του. Δεν ξέρω όμως και αν υπάρχει άλλο concept όπου ένα σπαθί κατέχει τόσο κύρια θέση σ' όλο το έργο. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω διαβάσει. Παίρνοντας λοιπόν αυτό σαν δεδεμένο, θα αναφέρω τις ιστορίες που υπάρχουν στον τόμο ν. 24 της σειράς της Ωρόρα με τίτλο ''Ιστορίες με Μαγικά Σπαθιά''. Ίσως έτσι κάποια μέλη που δεν τις ξέρουν και τους αρέσουν το συγκεκριμένο είδος ιστοριών, να έχουν την ευκαιρία να τις διαβάσουν: Από το Έπος Βολσούνγκ: ''Η Ιστορία του Ζίγκουρντ'', Φριτς Λάιμπερ: ''Το Παζάρι του Παραδόξου'', Μάικλ Μούρκοκ: ''Η Άδωσα Ακρόπολη'' (φυσικά), Λόρδος Ντάνσανι: ''Το Σπάθι του Βέλεραν'' (εκπληκτική πραγματικά ιστορία), Ραούλ Καπέλα: ''Η Λεπίδα του Δαίμονα'', Θωμάς Μαστακούρης: ''Η Κατάνα του Μπακεμόνο''. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted April 20, 2011 Share Posted April 20, 2011 (edited) Αναμφισβήτητα το διασημότερο σπαθί στην ελληνική λογοτεχνία είναι αυτό της Ελευθερίας, με την τρομερή κόψη, όπως το έχει καταγράψει ο Διονύσιος Σολωμός! Βλέπε επίσης το σπαθί του Σπαρτιάτη στο Avatar μου Edited April 20, 2011 by andlib Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μάρβιν ΑΑΠ Posted April 20, 2011 Share Posted April 20, 2011 Όλα αυτά συγκρίνονται άραγε με το Ντράγκνιπουρ και τον κάτοχό του; Δεν νομίζω Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted April 20, 2011 Share Posted April 20, 2011 Προσωπικά προτιμώ τις ασπίδες. Τα σπαθιά είναι όπλα μιας επίθεσης και έχουν προβλήματα, ενώ οι ασπίδες αποκρούουν, απομακρύνουν και φανερώνουν όχι μόνο την δύναμη αλλά και την ικανότητα ενός σχεδίου επίθεσης, άμυνας και διπλωματίας. Το σπαθί είναι όπλο απόγνωσης και σφαγής, και πιο πολύ απ’ όλα τα σπαθιά αυτό είναι το σπαθί της Μήδειας, έχει και την απόγνωση μέσα του και την απόλυτη δικαιοσύνη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted April 20, 2011 Share Posted April 20, 2011 Βασικά, από σπαθιά μ' έχει μείνει εκείνο το κτήνος που κουβάλαγε ο Γκατς στο Μπέρσερκ. Αν έχει δίκιο ο Φρόυντ, τότε... αχμμ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
melkiades Posted April 21, 2011 Share Posted April 21, 2011 Μήν ξεχνάμε και την Terminus Est του Σεβέριαν που δεν είναι ακριβώς όπλο επίθεσης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 21, 2011 Share Posted April 21, 2011 Να πάρει! Ήταν ένα βιβλίο που το είχε γράψει κάποιος... Λοιπόν θυμάμαι μια συμπαθητική ιστορία με κάποιον μάλλον της πλάκας ήρωα, που πρόσβαλε έναν μάγο κι εκείνος του έδωσε για τιμωρία ένα σπαθί, το οποίο είχε 100 χρήσεις. Οι κανόνες ήταν περίπου κάπως έτσι: Όποτε έβγαινε το σπαθί από το θηκάρι έπρεπε να κόψει λαιμό. Αν δεν υπήρχε αντίπαλος, θα έκοβε τον δικό σου Όσο το είχες ήσουνα αθάνατος αλλά όχι αγέραστος. Δεν μπορούσες με τίποτα να το ξεφορτωθείς. Την εκατοστή φορά θα σκότωνε εσένα. Ήταν μια ελαφρώς χιουμοριστή ιστορία με καλό τέλος, αλλά την έχω διαβάσει πάνω από 20 χρόνια πριν, από ένα βιβλίο που μου είχε δανείσει ένας φίλος με τον οποίο έχουμε χαθεί τώρα και δεν θυμάμαι ούτε συγγραφέα ούτε τίτλο. Λέει τίποτα σε κανέναν; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ginawa Posted May 12, 2011 Share Posted May 12, 2011 Πολλά και διάφορα έρχονται στο μυαλό μου.... lightsabers γιατί όλοι γουστάρουμε τους Jedi και τους Sith, Klingonian Bat'Leth απο τα πιο cool σπαθιά που έχουν φτιαχτεί, τα 4 Bloodswords απο τον κόσμο του Legend of the Five Rings "κακά" σπαθιά με δυνάμεις που ρουφούσαν τις ψυχές των αντιπάλων τους αλλά και σε τελικό στάδιο την καταστροφή του ιδιοκτήτη τους, την θρυλική "Καταιγίδα" του Έλρικ, το "Ξίφος των Οιωνών" του Lion-O, το Excaliber του Αρθούρου. Σ'ένα απο τα Φεστιβάλ Φαντασίας της Θέρμης είχαμε κάνει ένα τέτοιο αφιέρωμα είχε αρκετά σπαθιά(αλλά εγώ ήθελα κι άλλα) με τις ιδιότητες τους και άλλες πληροφορίες.Θα το ψάξω να το επισινάψω για όποιον θέλει να το διαβάσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted May 16, 2011 Share Posted May 16, 2011 Αφού υποκλιθώ ταπεινά στον Έλρικ και στην τρομερή (ή τρομακτικη;) Καταιγίδα του, θα ήθελα να σας θυμίσω το Sword of Truth από την ομώνυμη σειρά του Goodkind. Αν και δεν την τελειώσα γιατί μου τη δίνουν η ΤΟΣΟ μεγάλες σειρές, όσο διάβασα (τα πρώτα 4-5 βιβλία αν δεν κάνω λάθος) μου άρεσαν πολύ και το σπαθί του πρωταγωνιστή τα έσπαγε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted May 16, 2011 Share Posted May 16, 2011 (edited) Να πάρει! Ήταν ένα βιβλίο που το είχε γράψει κάποιος... Λοιπόν θυμάμαι μια συμπαθητική ιστορία με κάποιον μάλλον της πλάκας ήρωα, που πρόσβαλε έναν μάγο κι εκείνος του έδωσε για τιμωρία ένα σπαθί, το οποίο είχε 100 χρήσεις. Οι κανόνες ήταν περίπου κάπως έτσι: Όποτε έβγαινε το σπαθί από το θηκάρι έπρεπε να κόψει λαιμό. Αν δεν υπήρχε αντίπαλος, θα έκοβε τον δικό σου Όσο το είχες ήσουνα αθάνατος αλλά όχι αγέραστος. Δεν μπορούσες με τίποτα να το ξεφορτωθείς. Την εκατοστή φορά θα σκότωνε εσένα. Ήταν μια ελαφρώς χιουμοριστή ιστορία με καλό τέλος, αλλά την έχω διαβάσει πάνω από 20 χρόνια πριν, από ένα βιβλίο που μου είχε δανείσει ένας φίλος με τον οποίο έχουμε χαθεί τώρα και δεν θυμάμαι ούτε συγγραφέα ούτε τίτλο. Λέει τίποτα σε κανέναν; Lawrence Watt Evans - The Misenchanted Sword (το πρώτο της σειράς Ethshar. Όλα έχουν παρόμοιες ιδέες) Α, υπήρχε κι ένα rpg (tabletop) στο οποίο έπαιζες ένα ζωντανό μαγικό σπαθί και άλλαζες χρήστες (αντί να παίζεις έναν ήρωα που αλλάζει εξοπλισμό) Edited May 16, 2011 by Electroscribe Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted May 16, 2011 Share Posted May 16, 2011 Να πάρει! Ήταν ένα βιβλίο που το είχε γράψει κάποιος... Λοιπόν θυμάμαι μια συμπαθητική ιστορία με κάποιον μάλλον της πλάκας ήρωα, που πρόσβαλε έναν μάγο κι εκείνος του έδωσε για τιμωρία ένα σπαθί, το οποίο είχε 100 χρήσεις. Οι κανόνες ήταν περίπου κάπως έτσι: Όποτε έβγαινε το σπαθί από το θηκάρι έπρεπε να κόψει λαιμό. Αν δεν υπήρχε αντίπαλος, θα έκοβε τον δικό σου Όσο το είχες ήσουνα αθάνατος αλλά όχι αγέραστος. Δεν μπορούσες με τίποτα να το ξεφορτωθείς. Την εκατοστή φορά θα σκότωνε εσένα. Ήταν μια ελαφρώς χιουμοριστή ιστορία με καλό τέλος, αλλά την έχω διαβάσει πάνω από 20 χρόνια πριν, από ένα βιβλίο που μου είχε δανείσει ένας φίλος με τον οποίο έχουμε χαθεί τώρα και δεν θυμάμαι ούτε συγγραφέα ούτε τίτλο. Λέει τίποτα σε κανέναν; Lawrence Watt Evans - The Misenchanted Sword (το πρώτο της σειράς Ethshar. Όλα έχουν παρόμοιες ιδέες) ΝΑΙ! Αυτό είναι! ΝΑΙ! Ευχαριστώ πολύ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted May 16, 2011 Share Posted May 16, 2011 Υπάρχει μια ιστορία όπου ο ήρωας έχει ένα μαγικό σπαθί το οποίο μπορεί και μεταμορφώνεται σε γατάκι. Πολύ γέλιο! Κατά τα άλλα, μου έρχεται στο νου το φημισμένο Σπαθί των Σανάρα. Βέβαια το συγκεκριμένο σπαθί μοναχά φήμη έχει και καμία χρησιμότητα, όπως άλλωστε και η αντίστοιχη σειρά βιβλίων του Μπρουκς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted May 16, 2011 Share Posted May 16, 2011 O.T. quote name='Παρατηρητής' timestamp='1305545859' post='182123'] Κατά τα άλλα, μου έρχεται στο νου το φημισμένο Σπαθί των Σανάρα. Βέβαια το συγκεκριμένο σπαθί μοναχά φήμη έχει και καμία χρησιμότητα, όπως άλλωστε και η αντίστοιχη σειρά βιβλίων του Μπρουκς. Την ευχή μου ναχεις κι εσύ και όποιος θάβει τη Σανάρα. Πάντως, μόλις διάβασα για ένα ακόμα καινούργιο νοήμον σπαθί. Λέγεται Nightblood, στο βιβλίο Warbreaker του Brandon Sanderson. Είναι φτιαγμένο να μάχεται το κακό, αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Το σπαθί σκοτώνει ό,τι θεωρεί εκείνο κακό. Έτσι και μείνει χωρίς επίβλεψη, η αγαπημένη του θέση είναι να βρεθεί καρφωμένο -με τη θήκη- στο στήθος όποιου δεν συμπαθεί. Θα μπορούσαν να το επιβεβαιώσουν διάφοροι κλέφτες που είχαν τη φαεινή ιδέα να το βουτήξουν από τον κάτοχό του εκεί που το είχε ακουμπισμένο στον τοίχο της ταβέρνας που έτρωγε, αν δεν είχαν πάει στον άλλον κόσμο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
vinegrete Posted May 16, 2011 Share Posted May 16, 2011 (edited) Το Αντουρίλ το σπαθί του Άραγκον Και το Εξκάλιμπερ του Βασιλιά Αρθούρου (αν πιανεται αυτο) Edited May 16, 2011 by vinegrete Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.