Guest old#2065 Posted April 30, 2011 Share Posted April 30, 2011 Χμμμ, καταλαβαίνω τελικά τι εννοείτε, και σας ευχαριστώ! Απλά μάλλον ήταν λάθος η προσέγγιση που είχα επιλέξει, που ήταν καθαρό storytelling. Τελικά το γράψιμο είναι πραγματικά κάτι πιο βαθύ, και ανυπομονώ να το δω σαν κάτι τέτοιο. Άλλο ένα μεγάλο ευχαριστώ στην εμπειρία σας, αλάνια Να πει τη γνώμη του και ένας γερουλάνος (όπως με λέει ο γιός μου). Είμαι 56 χρονών και πρωτοέγραψα (που λέει ο λόγος) στα 50 μου. έχω εκδόσει 2 βιβλία. Νομίζω λοιπόν ότι σημασία έχει και το αντικείμενο που καταπιάνεται κάποιος. Για παράδειγμα οι εμπειρίες, η γνώση, η ωριμότητα είναι απαραίτητα για ένα φιλοσοφικό δοκίμιο, μια ιστορία που διαχειρίζεται σχέσεις και ασθήματα, η κάτι πολιτικό η οικονομίας, ακόμη ίσως κάτι που να είναι καθαρά λογοτεχνία Στο χώρο όμως το δικό σας, η φρεσκάδα, η φαντασία, τα αλάβωτα ακόμη ιδανικά αλλά και ¨η απουσία σοβαροφάνειας, νομίζω ότι είναι καλή πρώτη ύλη για επιχειρήσει κανείς ακόμη και στα πρώιμα εφηβικά του χρόνια. Το γράψιμο είναι τέχνη, στην τέχνη δεν μετράει η ηλικία (πχ Μότζαρτ), είναι όμως και τεχνική, αυτό το αποκτάς με την εξάσκηση. Ελα όμως που η τεχνική παραμερίζει την τέχνη. Προτιμώ να διαβάσω κάτι φρέκο και ας είναι άτεχνο παρά κάτι δουλεμένο πιθανόν άψογο τεχνικά αλλά μουχλιασμένο, όπως καταντά σιγά σιγά ο καθένας μας.Τελικά ευλογημένος με το χάρισμα είναι ο νέος που ξεκινά και γράφει σαν να έχει εμπειρίες ώριμου και όταν ωριμάσει γράφει με την φρεσκάδα του έφηβου.Καλές εμπνεύσεις . npaps Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Howard Crease Posted April 30, 2011 Share Posted April 30, 2011 Χμμμ, καταλαβαίνω τελικά τι εννοείτε, και σας ευχαριστώ! Απλά μάλλον ήταν λάθος η προσέγγιση που είχα επιλέξει, που ήταν καθαρό storytelling. Τελικά το γράψιμο είναι πραγματικά κάτι πιο βαθύ, και ανυπομονώ να το δω σαν κάτι τέτοιο. Άλλο ένα μεγάλο ευχαριστώ στην εμπειρία σας, αλάνια Να πει τη γνώμη του και ένας γερουλάνος (όπως με λέει ο γιός μου). Είμαι 56 χρονών και πρωτοέγραψα (που λέει ο λόγος) στα 50 μου. έχω εκδόσει 2 βιβλία. Νομίζω λοιπόν ότι σημασία έχει και το αντικείμενο που καταπιάνεται κάποιος. Για παράδειγμα οι εμπειρίες, η γνώση, η ωριμότητα είναι απαραίτητα για ένα φιλοσοφικό δοκίμιο, μια ιστορία που διαχειρίζεται σχέσεις και ασθήματα, η κάτι πολιτικό η οικονομίας, ακόμη ίσως κάτι που να είναι καθαρά λογοτεχνία Στο χώρο όμως το δικό σας, η φρεσκάδα, η φαντασία, τα αλάβωτα ακόμη ιδανικά αλλά και ¨η απουσία σοβαροφάνειας, νομίζω ότι είναι καλή πρώτη ύλη για επιχειρήσει κανείς ακόμη και στα πρώιμα εφηβικά του χρόνια. Το γράψιμο είναι τέχνη, στην τέχνη δεν μετράει η ηλικία (πχ Μότζαρτ), είναι όμως και τεχνική, αυτό το αποκτάς με την εξάσκηση. Ελα όμως που η τεχνική παραμερίζει την τέχνη. Προτιμώ να διαβάσω κάτι φρέκο και ας είναι άτεχνο παρά κάτι δουλεμένο πιθανόν άψογο τεχνικά αλλά μουχλιασμένο, όπως καταντά σιγά σιγά ο καθένας μας.Τελικά ευλογημένος με το χάρισμα είναι ο νέος που ξεκινά και γράφει σαν να έχει εμπειρίες ώριμου και όταν ωριμάσει γράφει με την φρεσκάδα του έφηβου.Καλές εμπνεύσεις . npaps Τρομερή πηγή έμπνευσης αυτή η απάντηση. Πραγματικά αξιοθαύμαστη. Νιώθω υπερήφανος που βρίσκομαι σε ένα φόρουμ όπου γράφουν τέτοια μυαλά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted April 30, 2011 Share Posted April 30, 2011 Χμμμ, καταλαβαίνω τελικά τι εννοείτε, και σας ευχαριστώ! Απλά μάλλον ήταν λάθος η προσέγγιση που είχα επιλέξει, που ήταν καθαρό storytelling. Τελικά το γράψιμο είναι πραγματικά κάτι πιο βαθύ, και ανυπομονώ να το δω σαν κάτι τέτοιο. Άλλο ένα μεγάλο ευχαριστώ στην εμπειρία σας, αλάνια Να πει τη γνώμη του και ένας γερουλάνος (όπως με λέει ο γιός μου). Είμαι 56 χρονών και πρωτοέγραψα (που λέει ο λόγος) στα 50 μου. έχω εκδόσει 2 βιβλία. Νομίζω λοιπόν ότι σημασία έχει και το αντικείμενο που καταπιάνεται κάποιος. Για παράδειγμα οι εμπειρίες, η γνώση, η ωριμότητα είναι απαραίτητα για ένα φιλοσοφικό δοκίμιο, μια ιστορία που διαχειρίζεται σχέσεις και ασθήματα, η κάτι πολιτικό η οικονομίας, ακόμη ίσως κάτι που να είναι καθαρά λογοτεχνία Στο χώρο όμως το δικό σας, η φρεσκάδα, η φαντασία, τα αλάβωτα ακόμη ιδανικά αλλά και ¨η απουσία σοβαροφάνειας, νομίζω ότι είναι καλή πρώτη ύλη για επιχειρήσει κανείς ακόμη και στα πρώιμα εφηβικά του χρόνια. Το γράψιμο είναι τέχνη, στην τέχνη δεν μετράει η ηλικία (πχ Μότζαρτ), είναι όμως και τεχνική, αυτό το αποκτάς με την εξάσκηση. Ελα όμως που η τεχνική παραμερίζει την τέχνη. Προτιμώ να διαβάσω κάτι φρέκο και ας είναι άτεχνο παρά κάτι δουλεμένο πιθανόν άψογο τεχνικά αλλά μουχλιασμένο, όπως καταντά σιγά σιγά ο καθένας μας.Τελικά ευλογημένος με το χάρισμα είναι ο νέος που ξεκινά και γράφει σαν να έχει εμπειρίες ώριμου και όταν ωριμάσει γράφει με την φρεσκάδα του έφηβου.Καλές εμπνεύσεις . npaps Τρομερή πηγή έμπνευσης αυτή η απάντηση. Πραγματικά αξιοθαύμαστη. Νιώθω υπερήφανος που βρίσκομαι σε ένα φόρουμ όπου γράφουν τέτοια μυαλά. Συμφωνώ!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted April 30, 2011 Share Posted April 30, 2011 Χμμμ, καταλαβαίνω τελικά τι εννοείτε, και σας ευχαριστώ! Απλά μάλλον ήταν λάθος η προσέγγιση που είχα επιλέξει, που ήταν καθαρό storytelling. Τελικά το γράψιμο είναι πραγματικά κάτι πιο βαθύ, και ανυπομονώ να το δω σαν κάτι τέτοιο. Άλλο ένα μεγάλο ευχαριστώ στην εμπειρία σας, αλάνια Να πει τη γνώμη του και ένας γερουλάνος (όπως με λέει ο γιός μου). Είμαι 56 χρονών και πρωτοέγραψα (που λέει ο λόγος) στα 50 μου. έχω εκδόσει 2 βιβλία. Νομίζω λοιπόν ότι σημασία έχει και το αντικείμενο που καταπιάνεται κάποιος. Για παράδειγμα οι εμπειρίες, η γνώση, η ωριμότητα είναι απαραίτητα για ένα φιλοσοφικό δοκίμιο, μια ιστορία που διαχειρίζεται σχέσεις και ασθήματα, η κάτι πολιτικό η οικονομίας, ακόμη ίσως κάτι που να είναι καθαρά λογοτεχνία Στο χώρο όμως το δικό σας, η φρεσκάδα, η φαντασία, τα αλάβωτα ακόμη ιδανικά αλλά και ¨η απουσία σοβαροφάνειας, νομίζω ότι είναι καλή πρώτη ύλη για επιχειρήσει κανείς ακόμη και στα πρώιμα εφηβικά του χρόνια. Το γράψιμο είναι τέχνη, στην τέχνη δεν μετράει η ηλικία (πχ Μότζαρτ), είναι όμως και τεχνική, αυτό το αποκτάς με την εξάσκηση. Ελα όμως που η τεχνική παραμερίζει την τέχνη. Προτιμώ να διαβάσω κάτι φρέκο και ας είναι άτεχνο παρά κάτι δουλεμένο πιθανόν άψογο τεχνικά αλλά μουχλιασμένο, όπως καταντά σιγά σιγά ο καθένας μας.Τελικά ευλογημένος με το χάρισμα είναι ο νέος που ξεκινά και γράφει σαν να έχει εμπειρίες ώριμου και όταν ωριμάσει γράφει με την φρεσκάδα του έφηβου.Καλές εμπνεύσεις . npaps Συμφωνώ εν μέρει, αλλά διαφωνώ κιόλας. Η φρεσκάδα είναι καλή και χρειάζεται -ειδικά στο δικό μας είδος- αλλά φτάνει η στιγμή εκείνη στο γράψιμο που πέρα απο την καλή και φρέσκια ιδέα χρειάζεται να διαχειριστείς και τους ήρωες και το περιβάλλον στο οποίο κινούνται. Αν λείπει η εμπειρία διαχείρισης ψυχολογίας των χαρακτήρων τότε αυτοί γίνονται μονοδιάστατοι και χάρτινοι, και το κείμενο "καίγεται" απο την έλλειψη πείρας. Μπορούμε να αντιγράψουμε ως ένα σημείο όσο είμαστε μικρότεροι κάποιες τυπικές συμπεριφορές -σαν αυτές που βρίσκουμε στα βιβλία που διαβάζουμε- αλλά απο ένα σημείο και μετά η συγγραφή θέλει και προσωπικά βιώματα. Δεν λέω οτι κάποιος μικρός σε ηλικία δεν μπορεί να γράψει καλά. Εχει όμως να προσπεράσει πολλές συγγραφικές παγίδες τις οποίες κάποιος με τα διπλά του χρόνια (αλλά τον ίδιο χρόνο συγγραφικής δραστηριότητας) έχει μάθει να αποφεύγει, ακόμη και στις καθημερινές συναναστροφές του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
David1778 Posted April 30, 2011 Share Posted April 30, 2011 Πιστεύω οτι η ιδανική ηλικία για να γράψει κάποιος κάτι καλό και σοβαρό είναι 20 έως 120. Η ιδανική στιγμή για να ξεκινήσει κάποιος να γράφει (στα σοβαρά πάντα) είναι απο 15 μέχρι 40. Υποκειμενικά μιλάω, χωρίς να είμαι και απόλυτος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted May 1, 2011 Share Posted May 1, 2011 Να ξεκινησει μπορει καποιος και στα 5 και στα 75 ξερω γω.Απλα αν "το'χει",αν εχει κλιση,εμφυτο ταλεντο,"κατι" τελος παντων για τη συγγραφη αυτο θε εχει εκδηλωθει μεχρι τη μεση ηλικια.Στην τριτη ηλικια μονο κατι αυτοβιογραφιες και ιστορικα κειμενα συνηθως μπορει να γραψει καποιος αρχαριος. Απο εκει και περα τη ρηση του Φοουλς τη δεχομαι ως σωστη πανω κατω προσωπικα.Νομιζω οτι ασχετα με το αν καποιος ξεκινα στα 10 η στα 15 να γραφει καποια διηγηματα,νουβελες η ακομη και μυθιστορηματα,το magnus opus του θα αργησει μερικα χρονια.Χρειαζεσαι εμπειριες ενηλικα για να γραψεις για τον κοσμο χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν μπορεις να γραψεις καλες ιστοριες και πιο μπροστα.Απλα συνηθως θα απευθυνονται σε νεανικοτερο κοινο.Με το περασμα του χρονου η γραφη βελτιωνεται συνηθως λογω εμπειριας(αν και καποιοι μενουν στασιμοι) αλλα οι ιδεες μπορει να μην ειναι το ιδιο καλες και επισης μπορει να μειωθει το παθος που δινει ενα επιπλεον συν σε καποια εργα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Domenico Posted August 23, 2011 Share Posted August 23, 2011 Νομίζω ότι ένα ταλέντο μπορεί να φανεί και από τα δεκαπέντε ακόμα. Κάτι θα υπάρχει μέσα στο κείμενο που να το υποδεικνύει. Το θέμα είναι ότι σε κάθε περίπτωση αυτό το ταλέντο θα είναι ακατέργαστο. Με το πέρασμα των χρόνων, όσο ερχεται κάποιος σε επαφή με κείμενα, τεχνικές και γενικότερες γνώσεις θεωρώ ότι θα βλετιωθεί σε γλωσσικό επίπεδο τουλάχιστον. Δε νομίζω ότι είναι σωστό να θέτουμε όρια. Άλλωστε και ο Paolini γυρω στα 25 δεν ξεκίνησε τη σειρά με τον Έραγκον; Εεεε... Όχι... Ο Παολίνι ήταν 15. Τώρα είναι 27... Με άλλα λόγια νομίζω επιβεβαιώνεις αυτό που αναφέρεις στην πρώτη πρόταση σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.