Andkand Posted April 22, 2011 Share Posted April 22, 2011 Όνομα Συγγραφέα: Ανδρέας Καπανδρέου Είδος: Επιστημονική φαντασία Βία; Λίγη... Σεξ; Δυστυχώς Όχι Αριθμός Λέξεων: 1614 Αυτοτελής; Ναι (μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου) Σχόλια: Η πρώτη μου ιστορία του είδους, η παρθενική μου ιστορία στο sff!!! Όταν γεμίσει το φεγγάρι… Τη δέκατη μέρα της απρόσμενης εισβολής, οι Τιτάνες είχαν επιβληθεί σχεδόν ολοκληρωτικά σε ολόκληρο τον πλανήτη Όγκλ. Μοναδική εστία αντίστασης των Όγκλμαν ήταν το κάστρο της πρωτεύουσας στο οποίο κλείστηκαν όσοι απέμειναν ζωντανοί από τις σφαγές των προηγούμενων ημερών. Όλοι κι όλοι μαζί με τα γυναικόπαιδα πρέπει να ήταν καμιά τρακοσαριά καταπονημένες ψυχές με λιγοστές τροφές και σχεδόν καθόλου νερό. Οι Τιτάνες έξω από τα τείχη ήταν χιλιάδες και τους είχαν περικυκλωμένους. Διέξοδος διαφυγής δεν υπήρχε για τους Όγκλμαν και αυτό το γνώριζαν καλά και οι δύο πλευρές. Οι δύο προηγούμενες πόλεις των Όγκλμαν είχαν γίνει στάχτη από τα λέιζερ και τα φλογοβόλα των πελώριων εισβολέων με τα ατσαλένια σώματα. Τώρα οι Τιτάνες είχαν μπροστά τους, περικυκλωμένους όσους Όγκλμαν απέμειναν και ήταν θέμα χρόνου πότε θα τους διέλυαν. Δεν έδειχναν να βιάζονται πάντως. Γνώριζαν ότι ο αντίπαλος θα κατέρρεε αργά ή γρήγορα και έδειχναν να το απολαμβάνουν… Ήθελαν επίσης να τελειώσουν τη μάχη με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Εξάλλου, αρκετούς δικούς τους είχαν χάσει τις προηγούμενες μέρες… Ειδικά πριν αναγκάσουν τους Όγκλμαν να υποχωρήσουν στην ενδοχώρα, όταν οι τελευταίοι χρησιμοποίησαν εκείνο το δολοφονικό όπλο… το νερό! Οι Τιτάνες δε νικιούνταν εύκολα. Τα σπαθιά και τα βόλια των Όγκλμαν σταματούσαν πάνω στο ατσαλένιο τους κορμί χωρίς να τους κάνουν ουσιαστική ζημιά. Το ίδιο και η φωτιά˙ αυτή εξάλλου ήταν το δικό τους όπλο! Όμως το νερό… Αυτό το απαίσιο διάφανο υγρό, όταν ερχόταν σε επαφή με το σώμα τους, τους διέλυε! Ακόμα και με το σάλιο του ένας Όγκλμαν, μπορούσε να τους εξουδετερώσει. Φτάνει να τους έφτυνε πάνω σε ένα ζωτικό όργανο, τα μάτια για παράδειγμα… Ήταν για το λόγο αυτό που οι Τιτάνες εκπόνησαν ολόκληρο σχέδιο στραγγίζοντας την Γη όταν την κατέλαβαν. Για να μην κινδυνεύουν από τα νερά της αλλά και για να εξοντώσουν όλες τις άλλες μορφές ζωής που υπήρχαν σε αυτή και ειδικά τους μεγάλους τους εχθρούς, οι οποίοι τόλμησαν να τους αντισταθούν, τους Ανθρώπους. Όσοι Άνθρωποι κατάφεραν να γλυτώσουν από τα χέρια των Τιτάνων επιβιβάστηκαν σε ένα καραβάνι από δώδεκα διαστημόπλοια. Μετά από μεγάλη διαγαλαξιακή περιπλάνηση, όσοι από αυτούς επέζησαν, έφτασαν στο πλανήτη Όγκλ. Ο πλανήτης αυτός ήταν μια μικρογραφία της Γης. Είχε τα ίδια συστατικά στην ατμόσφαιρα, είχε νερό και οξυγόνο ενώ η βαρύτητά του ήταν λίγο πιο ελαφριά από αυτή της Γης. Στον Όγκλ υπήρχαν ζωικοί οργανισμοί που με μικρές παραλλαγές θύμιζαν αυτούς που υπήρχαν στη Γη. Κυρίαρχο όν στον πλανήτη αυτό ήταν οι Μουντού, τεράστια πουλιά με σώμα ανθρώπου και κεφάλι αετού. Οι Μουντού που είχαν ανεπτυγμένο το δικό τους πολιτισμό, είδαν αρχικά με καχυποψία τον επικοισμό των Ανθρώπων στον πλανήτη τους. Γρήγορα όμως αποκατάστησαν φιλικές σχέσεις μαζί τους. Οι Μουντού δεν ήταν πολλοί και λόγω μιας βιολογικής διαταραχής δεν μπορούσαν να αναπαραχθούν πια. Όταν οι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στον Όγκλ ήταν ίσοι περίπου σε αριθμό με τους Μουντού. Με την πρόσμιξη των δύο φυλών δημιουργήθηκαν οι Όγκλμαν, οι οποίοι εξωτερικά είχαν όλα ακριβώς τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων μαζί με ένα ζευγάρι αετίσια φτερά στους ώμους πίσω από τα χέρια. Μπορούσαν να πετάξουν κανονικά για μια περίπου ώρα ενώ η όραση και η ακοή τους ήταν πολύ πιο ανεπτυγμένη από αυτή των προγόνων τους που ξεκίνησαν πριν εφτά γενεές από τη Γη. Με την πάροδο του χρόνου οι Μουντού και οι Άνθρωποι εξαφανίστηκαν από τον πλανήτη και σε αυτό έμειναν μόνο οι απόγονοί από τη διασταύρωση των δύο φυλών, οι οποίοι ονομάστηκαν Όγκλμαν. Οι Όγκλμαν μάθαιναν σαν παραμύθι από τους προγόνους τους, τους Ανθρώπους, για τους εχθρούς τους, τους Τιτάνες και την καταστροφή που επέφεραν στη Γη. Ο μύθος έλεγε ότι οι Τιτάνες έφυγαν πριν χιλιάδες χρόνια από την πατρίδα τους την Κόλαση λόγω υπερπληθυσμού ψάχνοντας νέους πλανήτες για να αποικήσουν. Ήθελαν, λέει, να μετατρέψουν όλο το σύμπαν σε προσομοίωση της πατρίδας τους της Κόλασης! Ο Όγκλ απείχε αρκετά έτη φωτός από τη Γη και ποτέ, μέχρι τότε, δεν είχε δεχτεί την επίσκεψη των Τιτάνων. Οι κάτοικοι του Όγκλ έλπιζαν ότι ποτέ δεν θα χρειαζόταν να έρθουν αντιμέτωποι μαζί τους… Διαψεύστηκαν όμως όταν πριν δέκα μέρες τα διαστημόπλοιά των Τιτάνων εμφανίστηκαν στον γαλάζιο ουρανό του Όγκλ. Στην αρχή οι Όγκλμαν αντιστάθηκαν σθεναρά. Χρησιμοποίησαν τη θάλασσα προς όφελός τους, ρίχνοντας με τεράστιες αντλίες, άφθονο νερό στους Τιτάνες που στην αρχή τα είχαν χαμένα. Σιγά σιγά όμως οι Τιτάνες ισορρόπησαν τη μάχη και χρησιμοποιώντας τα λέιζερ έκαιγαν τους Όγκλμαν από πολύ μακριά. Κάποιοι τολμηροί Όγκλμαν που προσπάθησαν να επιτεθούν από τον αέρα κάηκαν εν πτήση από τα εύστοχα φλογοβόλα των Τιτάνων σκοπευτών… Η μάχη έγειρε οριστικά υπέρ των Τιτάνων όταν οι τελευταίοι θερμαίνοντας τη θάλασσα κατάφεραν να την εξατμίσουν. Φρόντισαν μάλιστα να εγκλωβίσουν την υγρασία που δημιουργήθηκε σε τεράστιες πλαστικές αποθήκες αποκλείοντας με αυτό τον τρόπο μια φονική για αυτούς βροχή. *** Μέσα στο κάστρο οι Όγκλμαν ετοιμάζονταν να υποδεχτούν την τελευταία επίθεση. Ήταν όλοι τους προετοιμασμένοι να αντισταθούν μέχρι εσχάτων! Τα παιδιά και οι πληγωμένοι ήταν στο υπόγειο ενώ όσοι άντρες και γυναίκες μπορούσαν ακόμα να πολεμήσουν βρίσκονταν στις θέσεις τους. Τους νεκρούς τους που έτυχε να βρίσκονται μέσα στο κάστρο τους αποτέφρωσαν σε μια σεμνή τελετή και τους αποχαιρέτησαν ευχόμενοι «καλή αντάμωση». Ο επικεφαλής των Όγκλμαν φτερούγιζε από πολεμίστρα σε πολεμίστρα δίνοντας κουράγιο στους συντρόφους του και τονίζοντάς τους να χρησιμοποιούν το λιγοστό νερό με φειδώ, τόσο όταν έπρεπε να το καταναλώσουν για τις βιολογικές τους ανάγκες, όσο και όταν θα το χρησιμοποιούσαν ως όπλο απέναντι στους εχθρούς τους. Πριν απομακρυνθεί από κάθε θέση, ο επικεφαλής κοιτούσε τους συντρόφους του στα μάτια επαναλαμβάνοντας την ίδια φράση: - Κρατάτε γερά σύντροφοι! Πρέπει να αντέξουμε! Να θυμάστε ότι μόνο αυτή η μέρα έμεινε. Απόψε θα γεμίσει το φεγγάρι! Αυτοί, ακούγοντας τα λόγια του αρχηγού τους χαμογελούσαν, το αετίσιο μάτι τους γυάλιζε και πείσμωναν περισσότερο. Ο επικεφαλής ήξερε ότι μπορεί να βασιστεί σε αυτούς. Ήταν όλοι τους, άντρες και γυναίκες, διαλεκτοί πολεμιστές με γενναία καρδιά. Οι ηρωικές ιστορίες από τους προγόνους τους και τη μακρινή Γη τους ενέπνεαν. Η τραγική απώλεια του πατρώου πλανήτη τους δίδαξε ότι πρέπει να είναι πάντα έτοιμοι να αντιμετωπίσουν κάθε κίνδυνο, έτσι πέρασε στην κουλτούρα τους η καλλιέργεια της ψυχής και του σώματος. Οι πολεμικές τέχνες και οι στρατηγικές του πολέμου ήταν μέρος της εκπαίδευσής τους από παιδιά. Είχαν το ψυχικό σθένος να αντιμετωπίσουν κάθε κατάσταση και κάθε εχθρό. Είχαν όμως και τη σωματική δύναμη να απωθήσουν τους Τιτάνες; Η εξέλιξη της μάχης έδειχνε ότι η μάχη ήταν χαμένη για τους Όγκλμαν. Οι Τιτάνες, κατά διαστήματα φλογοβολούσαν τα τείχη από μακριά χωρίς να πλησιάζουν κάνοντας στάχτη όποιον άτυχο Όγκλμαν βρισκόταν στην ακτίνα πυρός τους. Ταυτόχρονα η φλογοβόληση του κάστρου ανέβαζε κατά πολύ τη θερμοκρασία μέσα σε αυτό αναγκάζοντας τους πολιορκημένους να καταναλώνουν μεγαλύτερη ποσότητα από το λιγοστό νερό που τους είχε απομείνει. Ολόκληρη η ενδέκατη μέρα συνεχίστηκε με τους Τιτάνες να βάλλουν με φλογοβόλα και λέιζερ από μακριά χωρίς οι ίδιοι να εκτίθενται, περιμένοντας σαδιστικά τα θύματά τους να αφανιστούν… Οι Όγκλμαν από την άλλη, μετρούσαν τις απώλειές τους, έσφιγγαν τα δόντια, και συνέχιζαν να επανδρώνουν τις θέσεις τους περιμένοντας βασανιστικά την τελευταία επίθεση. Μόνο όταν άρχισε να πέφτει ο ήλιος μέσα στο κάστρο άρχισε να αλλάζει το κλίμα. Μια απροσδιόριστη ευφορία μεταδιδόταν από άτομο σε άτομο… Ήταν φανερό… Όλοι κάτι περίμεναν! Όταν βράδιασε για καλά, μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει τα κεφάλια όλων μέσα στο κάστρο να κοιτάνε προς τον ουρανό. Τα μάτια όλων ήταν βουρκωμένα. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα ο αρχηγός βάδισε με αργά βήματα προς το κέντρο της εσωτερικής αυλής. Πίσω του ακολούθησαν όλοι οι αξιωματούχοι. Ο Αρχηγός τράβηξε το σπαθί του και το κάρφωσε στο έδαφος. Μετά γονάτισε και έστρεψε το βλέμμα του προς το φεγγάρι. Οι αξιωματικοί έκαναν ένα κύκλο γύρω του και τον μιμήθηκαν. Όλοι οι Όγκλμαν από μέσα στο κάστρο κοίταζαν ψηλά. Κοίταζαν το φεγγάρι σαν κάτι να περίμεναν... Ήταν πανσέληνος. Και ξαφνικά έγινε αυτό που όλοι οι Όγκλμαν περίμεναν. Έγινε κάτι που οι Τιτάνες δεν μπορούσαν να διανοηθούν… Ένα απόκοσμο βουητό ακούστηκε από τις τέσσερεις μεριές του ορίζοντα, η γη άρχισε να τρέμει και χιλιάδες Όγκλμαν ξεφύτρωναν από παντού! Ξεφύτρωναν από το χώμα λες και ήταν φυτά, μέσα και έξω από το κάστρο, μπροστά και πίσω από τους Τιτάνες… δίπλα τους και μακριά τους. Οι δυο πόλεις που τις προηγούμενες μέρες καταστράφηκαν από τους Τιτάνες, γέμισαν ξανά με Όγκλμαν! Αν κάποιος παρατηρούσε προσεκτικά θα έβλεπε ότι οι Όγκλμαν δεν αναδύονταν μέσα από το χώμα αλλά μέσα από στάχτες… Μέσα από τις δικές τους στάχτες! Οι πρώτοι κάτοικοι του Όγκλ, οι Μουντού, οι άνθρωποι πουλιά, ήταν απόγονοι του μυθικού Φοίνικα ο οποίος είχε την ιδιότητα να αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του. Η ιδιότητα του αυτή δεν ήταν ενεργοποιημένη στους Μουντού, μεταφέρθηκε, όμως, στη γενιά των Όγκλμαν όταν η διασταύρωση με τους ανθρώπους δημιούργησε μια γονιδιακή μετάλλαξη που ενεργοποίησε την παλιά χαμένη ιδιότητα του Φοίνικα. Όσοι Όγκλμαν καίγονταν, είτε ζωντανοί είτε πεθαμένοι, κάθε που είχε πανσέληνο ξαναγεννιόντουσαν από τη στάχτη τους και μάλιστα πιο δυνατοί και πιο ακμαίοι! Άτυχοι ήταν εκείνοι μόνο οι νεκροί που δεν προλάβαιναν να καούν και είτε το σώμα τους έλιωνε στο χώμα είτε το κατασπάραζαν τα όρνεα… Οι Τιτάνες μη μπορώντας να καταλάβουν τι συνέβαινε τα είχαν χαμένα! Ξαφνικά βρέθηκαν αυτοί περικυκλωμένοι από χιλιάδες Όγκλμαν που έπεφταν πάνω τους με αυτοθυσία προπηλακίζοντας τους, φτύνοντας τους, ακόμα και ουρώντας πάνω τους προσπαθώντας με κάθε τρόπο να τους εξουδετερώσουν! Μια ομάδα επίλεκτων Όγκλμαν, πολύ σύντομα κατέλαβε τις πλαστικές αποθήκες όπου οι Τιτάνες είχαν εγκλωβισμένη την υγρασία. Με το που άνοιξαν οι αποθήκες, ένα τεράστιο σύννεφο ομίχλης σκέπασε τον ξάστερο ουρανό του Όγκλ. Λίγα λεπτά αργότερα ολόκληρος ο πλανήτης υγράνθηκε! Από τις αποθήκες άρχισε να κυλούν ποτάμια νερού. Οι Τιτάνες που ερχόντουσαν σε επαφή με το νερό διαλύονταν! Τις πρώτες πρωινές ώρες με την εμφάνιση του ήλιου έφτασε και η λυτρωτική βροχή… Αυτή που καθάρισε τον πλανήτη μια για πάντα από τους απαίσιους Τιτάνες… Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted April 22, 2011 Share Posted April 22, 2011 Μπράβο! Πολύ καλό για πρώτη προσπάθεια στο είδος! Μόνο που, κατά τη δική μου γνώμη, το είδος του είναι φάντασυ, για τους ίδιους λόγους που θεωρείται φάντασυ και ο κόσμος του Περν της Ανν ΜακΚάφρεϋ: υποτίθεται μεν ότι όλα αυτά δεν είναι μαγικά ή κάτι τέτοιο, αλλά δικαιολογούνται επιστημονικά (έστω και με κάποιον τρόπο που δεν εξηγείται), αλλά εδώ το πας πολύ μακριά. Άλλα είδη ζωής, άλλοι φυσικοί νόμοι, μεταλλάξεις που βγάζουν όποιο αποτέλεσμα βολεύει την ιστορία κλπ. Αλλά δεν είμαι από τους ειδήμονες στο διαχωρισμό εφ και φ. Ας πουν τη γνώμη τους και άλλοι. Κατά τα άλλα η ιστορία μου φαίνεται αρκετά καλή και σχετικά πρωτότυπη, με στοιχεία από διάφορες μυθολογίες μπλεγμένα με ενδιαφέροντα τρόπο. Αυτό το θεωρώ ένα μεγάλο συν, το να φτιάχνεις πρωτότυπες ιστορίες χρησιμοποιώντας στοιχεία ήδη γνωστά στους αναγνώστες (τους Τιτάνες, την Κόλαση, το Φοίνικα που αναγεννάται από τις στάχτες του), αντί να επινοείς συνεχώς καινούρια (πλάσματα, κόσμους, φυσικούς νόμους). Το μεγάλο μείον, όμως, είναι το tell αντί για show που κάνεις σε όλο της σχεδόν το μήκος: είναι περισσότερο περίληψη παρά ανεπτυγμένη ιστορία. Άπλωσέ τη λίγο, βάλε περισσότερα γεγονότα, χαρακτήρες, διαλόγους και προσπάθησε να πεις όσα περισσότερα μπορείς μέσα από αυτά, αντί να τα διηγείσαι ευθέως. Οι αναγνώστες δεν τα χρειάζονται τόσο μασημένα, άσε που, όσα περισσότερα μας λες για τους ήρωές σου, τα προσωπικά τους, τα ελαττώματα και τις στενοχώριες τους, τόσο μας κάνεις και νοιαζόμαστε γι' αυτούς, μας εμπλέκεις συναισθηματικά (που λένε και τα βιβλία γραψίματος). Το γράψιμό σου μοιάζει με αυτήν την ιστορία, την επίσης πρώτη προσπάθεια κάποιου άλλου. Πολύ καλή η λύση στο τέλος! Πάνω που σκεφτόμουν "εδώ θα ξεφυτρώσει κάποιος από μηχανής θεός, κάτι που δεν ξέρουμε ακόμα, για να σώσει την κατάσταση", μου πετάς ένα γνωστό μυθολογικό στοιχείο και με κάνεις να καταπιώ την παραπάνω αρνητική κριτική και να πω "Όπα! Αυτό δεν το είχα σκεφτεί! Καλή ιδέα!". Και δεν είναι πολλά τα κείμενα που μπορούν να το κάνουν αυτό πλέον, ξέρεις. Ευτυχώς που δε μάσαγα τίποτα όταν διάβαζα το σημείο που λες ότι οι Τιτάνες βγήκαν από την Κόλαση, γιατί θα πνιγόμουν! Αρχαιοελληνική μυθολογία και χριστιανικό σύμβολο στην ίδια πρόταση! Κουφό...:lol: Και πάλι μπράβο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted April 22, 2011 Author Share Posted April 22, 2011 Κέλλυ σε ευχαριστώ πολύ που ασχολήθηκες με την παρθενική μου ιστορία στο sff. Όσον αφορά αυτό που γράφεις περί διαχωρισμού εφ και φ, οφείλω να ομολογήσω ότι σαν νέο στο forum με έχει απασχολήσει πολύ ο διαχωρισμός και οι έννοιες (του τι ακριβώς εννοούμαι όταν λέμε Επιστημονική Φαντασία, Φαντασία και Τρόμος…). Όλα είναι σχετικά και όλα μπορούν να μπερδευτούν μεταξύ τους… Εγώ μπαίνοντας για πρώτη φορά πάντως στο forum θα ήθελα να δω κάπου ξεκάθαρα αυτούς τους ορισμούς… Έχεις δίκαιο για το tell αντί για το show και για την περιγραφικότητα της ιστορίας μου. Απλά την συνέλαβα σήμερα το πρωί και ήθελα να την αποτυπώσω άμεσα! Χαίρομαι πάντως που βρήκες και θετικά στοιχεία και σε ευχαριστώ για τις συμβουλές ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted April 22, 2011 Share Posted April 22, 2011 Μια αρκετά καλή και αξιόλογη πρώτη εμφάνιση, κι ακόμη περισσότερο επειδή είναι η πρώτη σου προσπάθεια στην ΕΦ. Η Κέλλυ, παραπάνω, τα είπα πολύ καλά και συμφωνώ μαζί της. Αυτό το πάντρεμα μυθολογίας, φάντασυ και ΕΦ είναι λίγο δύσκολο. Κατά τη γνώμη μου, αν άλλαζες τους Τιτάνες, την Κόλαση και τον Φοίνικα, το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ πιο καλό και πολύ πιο ΕΦ. Θα το δεχόμουν πολύ ευκολότερα αν μου έλεγες ότι οι Όγκλμαν αναγεννούνται από τις στάχτες τους λόγω μιας κυτταρικής αποθήκης των γενετικών τους πληροφοριών που ενεργοποιείται με την καύση του περιβλήματός της (λέω εγώ τώρα), κι η αναφορά στον Φοίνικα θα ήταν και πάλι εμφανής. Κάποια άλλα ερωτήματα που θα μπορούσαν να προκύψουν από αυτό είναι: Πώς πήγε ο Φοίνικας στον Ογκλ; Ήταν μόνος του και έφτιαξε αυτόν τον πολιτισμό ή υπήρχε και κανένας άλλος θηλυκός Φοίνικας; Επίσης, το ότι η αναγέννηση γίνεται με την πανσέληνο δίνει μια νότα μαγείας στο συμβάν. Ίσως να ήταν πιο καλό αν η αναγέννηση γινόταν μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αυτά σου τα λέω επειδή επέλεξες να βάλεις την ιστορία σου στις ιστορίες ΕΦ. Αν ήταν στις Φάντασυ δεν θα με πείραζαν τα παραπάνω. Πάντως, η λύση της ιστορίας ήταν πολύ καλή κι αναπάντεχη. Ο τρόπος που είναι γραμμένη η ιστορία θυμίζει, όντως, παράθεση ιστορικών γεγονότων. Αν έβαζες κάποιον Όγκλμαν να τα διηγείται όλα αυτά και να συμμετέχει στη μάχη θα κρατούσες περισσότερο το ενδιάφερον και την αγωνία του αναγνώστη. Γενικά, όμως, ήταν πολύ καλογραμμένη κι ευχαριστήθηκα την ανάγνωσή της. Έκανες μια καλή αρχή. Περιμένω να διαβάσω κι άλλα από εσένα. Καλή συνέχεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 22, 2011 Share Posted April 22, 2011 Μου άρεσε πολύ το πάντρεμα τόσων διαφορετικών στοιχείων μεταξύ τους! Δε με πείραξε που η ιστορία δεν εστίασε σε κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο. Για μένα, πρόσωπο ήταν όλος ο πληθυσμός και ταυτίστηκα μαζί τους. Περίμενα αγωνιωδώς να μάθω τι θα ήταν αυτό που θα τους έσωζε. Και πραγματικά με εξέπληξες εκεί! Ούτε το tell, αντί για show, με πείραξε. Δεν το βρίσκω απαραίτητο να γράφονται όλες οι ιστορίες γύρω από αυτό τον άξονα. Τέλος, μου άρεσε και η τρωτότητα των Τιτάνων στο υγρό στοιχείο. Μάντεψε γιατί... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted April 22, 2011 Share Posted April 22, 2011 Τα περισσότερα ειπώθηκαν από wordsmith και mesmer, αλλά ας πω και εγώ τα δικά μου... Τα περί show, don't tell στα έχω ξαναπεί. Ρίξε μία ματιά σε αυτό το topic και διάβασε ορισμένες απόψεις. Φυσικά δεν είναι ορισμός, όπως λέει και η Lady Nina. Υπάρχουν αρκετές ιστορίες που μπορούν με tell να περάσουν όμορφα πράγματα. Το τέλος είναι πολύ δυνατό. Ξέρεις και έναν λόγο παραπάνω που με έκανε να ταυτιστώ με τους Όγκλμαν Γέλασα πολύ με την εικόνα αυτή: Ξαφνικά βρέθηκαν αυτοί περικυκλωμένοι από χιλιάδες Όγκλμαν που έπεφταν πάνω τους με αυτοθυσία προπηλακίζοντας τους, φτύνοντας τους, ακόμα και ουρώντας πάνω τους προσπαθώντας με κάθε τρόπο να τους εξουδετερώσουν! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted April 22, 2011 Author Share Posted April 22, 2011 Mesmer – Ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις και τις υποδείξεις σου. Θα τις έχω υπόψη μου για το μέλλον. Σαν νέο μέλος του forum εξακολουθώ να δηλώνω ότι δεν έχω ξεκάθαρα στο μυαλό μου Φ και ΕΦ. Παρόλο που πιστεύω ότι το θέμα είναι αρκετά υποκειμενικό, αν μπορούσε κάποιος να με βοηθήσει περισσότερο θα του ήμουν ευγνώμον. Lady Nina – Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία. Και εγώ είμαι της άποψης δεν είναι απαραίτητο να γράφονται όλα υπό τον κανόνα show αντί tell, αλλά καταλαβαίνω τι θέλουν να πουν αυτοί που το υποστηρίζουν… Επειδή δυσκολεύομαι να μαντέψω, θα ήθελα να μου πεις εσύ – αν θέλεις - γιατί σου άρεσε η τρωτότητα των Τιτάνων στο υγρό στοιχείο. Deus Misereatur – Ευχαριστώ για τα σχόλια σου! Θα κοιτάξω το link Που μου έστειλες! Ναι, ξέρω το λόγο που σε έκανε να ταυτιστείς με τους Όκγλμαν ;) Το σημείο που σε έκανε να γελάσεις με προβλημάτισε κατά πόσο θα έπρεπε να το αφήσω όταν ξαναδιάβαζα το κείμενο… Το άφησα για να δείξω ότι με κάθε τρόπο – ακόμα και με αυτόν τον ακραίο τρόπο – μάχονταν για την επιβίωση τους… Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DimitrisX Posted April 22, 2011 Share Posted April 22, 2011 Όλα είναι σχετικά και όλα μπορούν να μπερδευτούν μεταξύ τους… Συμφωνώ απολύτως, συνάδελφε. Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος, το αποτέλεσμα να είναι ένας κακο-κτυπημένος φραπές, αλλά δεν χρειάζεται να ανησυχείς, διότι μια χαρά ιστορία συνέθεσες. Εγώ μπαίνοντας για πρώτη φορά πάντως στο forum θα ήθελα να δω κάπου ξεκάθαρα αυτούς τους ορισμούς… Δεν πρόκειται να τους βρεις, διότι δεν υπάρχουν. Οι διαφωνίες, πάντως, για το τί εστί τί είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να υπάρξει σε μια παρέα, όπως το SFF. Έλα σε κανα μυτίγκιο και θα καταλάβεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted April 22, 2011 Author Share Posted April 22, 2011 Δημήτρη, την ώρα που σχολίαζες εσύ το διήγημά μου, σχολίαζα και εγώ το δικό σου αυτό με τον πλανήτη Κόιο, μετά από παρότρυνση σε πιο πάνω σχόλιο στο οποίο συγκρίνουν το στυλ γραφής μας! Τυχαίο; (δε νομίζω…) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 22, 2011 Share Posted April 22, 2011 Εγώ μπαίνοντας για πρώτη φορά πάντως στο forum θα ήθελα να δω κάπου ξεκάθαρα αυτούς τους ορισμούς… Δεν πρόκειται να τους βρεις, διότι δεν υπάρχουν. Οι διαφωνίες, πάντως, για το τί εστί τί είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να υπάρξει σε μια παρέα, όπως το SFF. Τα όρια είναι όντως πολύ ασαφή. Το διήγημά σου έλκει στοιχεία και από τις δυο κατηγορίες: διαστημόπλoια και λέιζερ άπό τη μια, μυθικά πλάσματα από την άλλη. Δεν πειράζει να αναμειγνύονται τα δύο είδη, αν δένουν καλά τα υλικά. Το εύρημα του τέλους ήταν καλό, οπότε μάλλον καλά έδεσαν. Θα συμφωνήσω όμως κι εγώ με τους παραπάνω, κυρίως Mesmer και wordsmith ότι ήταν πολύ περιληπτική η ιστορία. Αφού την συνέλαβες και την έγραψες σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα βέβαια, δεν θα μπορούσες να έχεις χρόνο για πολύ περισσότερα. Ογκλμαν = Eagle+Man με κάποια παραφθορά; Αναρωτήθηκα στην αρχή τι λέξη ήταν αυτή, αλλά όταν διάβασα για τις φτερούγες των αητών, αυτό φαντάστηκα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted April 22, 2011 Share Posted April 22, 2011 Μπράβο! Πολύ καλό για πρώτη προσπάθεια στο είδος! Μόνο που, κατά τη δική μου γνώμη, το είδος του είναι φάντασυ, για τους ίδιους λόγους που θεωρείται φάντασυ και ο κόσμος του Περν της Ανν ΜακΚάφρεϋ: υποτίθεται μεν ότι όλα αυτά δεν είναι μαγικά ή κάτι τέτοιο, αλλά δικαιολογούνται επιστημονικά (έστω και με κάποιον τρόπο που δεν εξηγείται), αλλά εδώ το πας πολύ μακριά. Άλλα είδη ζωής, άλλοι φυσικοί νόμοι, μεταλλάξεις που βγάζουν όποιο αποτέλεσμα βολεύει την ιστορία κλπ. Αλλά δεν είμαι από τους ειδήμονες στο διαχωρισμό εφ και φ. Ας πουν τη γνώμη τους και άλλοι. Τι γνώμη να πώ τώρα; Προφανώς και είναι καλογραμμένο. Αλλά θέλω οι ιστορίες που διαβάζω είτε είναι ΕΦ είτε σκέτη φαντασία έιτε οτιδήποτε, να είναι τουλάχιστον αληθοφανείς. Κι εδώ τα λογικά κενά είναι τεράστια. Τόξα, βέλη και αντλίες νερού ενάντια σε λέηζερ; Γιατί θα πλησιάσει ο μέσος Τιτάνας αρκετά κοντά για να τον φτάνει η αντλία; Λύση στο πρόβλημα του νερού είναι να εξατμίσουμε τις θάλασσες; Κάποιος που μπορεί να ξεραίνει θάλασσες και να φτιάχνει δεξαμενές που χωρούν ωκεανούς και δε μπορεί όχι να κάψει μια πόλη και να τελειώνει αλλά να φτίαξει... μερικά αδιάβροχα; Πλαστικές δεξαμενές που χωράν ολόκληρη θάλασσα; Όταν εξατμίστικε η θάλασσα που λέγαμε και ο πλανήτης έγινε Αφροδίτη πως επιβίωσαν οι κάτοικοι; Ένας στρατός με διαστημόπλοια που πολιορκεί μια πόλη προστατευμένη... από τείχος αντί να κατεβεί στη μέση της; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 22, 2011 Share Posted April 22, 2011 Lady Nina – Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία. Και εγώ είμαι της άποψης δεν είναι απαραίτητο να γράφονται όλα υπό τον κανόνα show αντί tell, αλλά καταλαβαίνω τι θέλουν να πουν αυτοί που το υποστηρίζουν… Επειδή δυσκολεύομαι να μαντέψω, θα ήθελα να μου πεις εσύ – αν θέλεις - γιατί σου άρεσε η τρωτότητα των Τιτάνων στο υγρό στοιχείο. Μου θύμισε κάπως την ιστορία που είχα γράψει στον τελευταίο διαγωνισμό. Οι Τιτάνες σου και οι Αλίκτορές μου έχουν την ίδια αδυναμία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted April 22, 2011 Author Share Posted April 22, 2011 Tiessa - ευχαριστώ για τα σχόλια. Μου άρεσε ο τρόπος μου ερμήνευσες το όνομα της φυλής! Θα το υιοθετήσω (αν μου επιτρέπεις). Για την ακρίβεια η έμπνευση μου ήρθε από τον υπαρκτό πλανήτη Όγκλ - http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_09/01/2003_49638 Mors Planch – Έχει δίκαιο με αυτό που λες για την αληθοφάνεια - όσο αυτή είναι δυνατή σε διηγήματα ΕΦ και Φ. Για «λογικά κενά» που επισημαίνεις θα μπορούσα να δώσω κάποιες απαντήσεις. Δεν θα μπω όμως σε αυτή τη διαδικασία αφού σε κάθε διήγημα ΕΦ ή Φ μπορεί να προκύψουν πολλές τέτοιες ερωτήσεις… Το θέμα είναι αν δέχεσαι αυτά που λέει ο συγγραφέας ή όχι… Σεβαστές πάντως οι απόψεις σου και ευχαριστώ για τα σχόλια. Lady Nina – Ευχαριστώ για τη διευκρίνιση. Είχα διαβάσει το διήγημά σου και σου είχα γράψει και σχόλιο αλλά δεν είχα συνδυάσει στο μυαλό μου αυτή την ομοιότητα… Τελικά μάλλον έχουν δίκαιο όσοι λένε ότι έπρεπε η συγκεκριμένη ιστορία να μπει στη Φαντασία! Συγχωρέστε με για την απειρία μου! Διαχειριστή – Αν μας ακούς - Μπορεί να γίνει μετατόπισή της στη κατηγορία Ιστορίες Φαντασίας (χωρίς όμως να χαθούν τα πολύτιμα σχόλια) ; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted April 22, 2011 Share Posted April 22, 2011 Ανδρέα, σου τα είπα στο pm θα τα πω κι εδώ. Το ότι χρησιμοποιείς κάποια στοιχεία Φάντασυ στην ιστορία σου, δεν περιορίζει την κατεύθυνσή της προς την ΕΦ. Σε κάποιους από εμάς τους «τρελούς επιστήμονες» (που λέει και η wordsmith) μας αρέσει να ψειρίζουμε λίγο παραπάνω κάποιες λεπτομέρειες. Την ιστορία σου θα πρέπει να την πεις εσύ με τον τρόπο που θέλεις. Τα σχόλιά μας θα σε βοηθήσουν να δεις τη δική σου ιστορία από μια άλλη οπτική γωνία, αλλά η επιλογή είναι και πάλι δική σου. Σεβασμός στο παραμύθι... Για περισσότερα μπορείς να δεις και αυτό το τόπικ Ε.Φ: Δικαίωμα στο Παραμύθι Γνώμη μου είναι η ιστορία να παραμείνει εδώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 23, 2011 Share Posted April 23, 2011 Tiessa - ευχαριστώ για τα σχόλια. Μου άρεσε ο τρόπος μου ερμήνευσες το όνομα της φυλής! Θα το υιοθετήσω (αν μου επιτρέπεις). Για την ακρίβεια η έμπνευση μου ήρθε από τον υπαρκτό πλανήτη Όγκλ - http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_09/01/2003_49638 Μα ναι, και βέβαια να το υιοθετήσεις, αν θέλεις. Και ευχαριστώ για το άρθρο. Δεν είχε τύχειν' ακούσω για τον συγκεκριμένο πλανήτη πιο μπροστά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted April 23, 2011 Author Share Posted April 23, 2011 Mesmer - Σε ευχαριστώ. Με κάλυψες πλήρως. Ας αφήσουμε, λοιπόν, την ιστορία εδώ που η μοίρα της έλαχε να πρωτομπεί… Tiessa – Δεν κάνει τίποτα. Εγώ σε ευχαριστώ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.