joanna29 Posted April 4, 2014 Share Posted April 4, 2014 Πήγα σε ένα βιβλιοπωλείο πρόσφατα και είναι παντού και δεν καθησα να διαβασω τι και πώς..ευχαριστώ πολύ!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
giorgos lagonas Posted April 4, 2014 Share Posted April 4, 2014 για μένα, πλέον οτιδήποτε με βρικόλακες είναι πιο νεκρό και από τους δεινόσαυρους. Παίζει μόνο στην κατηγορία "εφηβική λογοτεχνία" και δυστυχώς δεν είμαι πλέον έφηβος. συμπαθής βρικόλακας στο Υφαντό του Βαμπίρ της Rosie McKee Charnas ο Δράκουλας του Stoker είναι για μένα κάτι που στην εποχή του ήταν ωραίο και πρωτοποριακό και φοβερό και τρομερό, αλλά πλέον σαν ανάγνωσμα μόνο ιστορική αξία έχει. Αντικειμενικά να το δει κανείς, είναι η βαρεμάρα η ίδια. πολύ καλό βαμπιροfantasy με ολίγη από horror είναι το Vampire Hunter D. Προτιμήστε τις anime ταινίες (2 τον αριθμό) από τις νουβέλες, γιατί έχουν τραγικά κακή μετάφραση από τα Ιαπωνικά στα Αγγλικά, σε βαθμό που ολόκληρα κομμάτια τους είναι τελείως ακατανόητα αξιόλογη βαμπιροταινία (ίσως η μοναδική τις τελευταίες δεκαετίες που καταφέρνει να είναι ποιοτική, πρωτότυπη και να αποφεύγει τις γραφικότητες) είναι το Let The Right One In (άσε το κακό να μπει) και ακούω ότι και το βιβλίο από όπου προήλθε είναι επίσης πολύ καλό, αλλά δεν το έχω διαβάσει... 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted April 4, 2014 Share Posted April 4, 2014 (edited) Βιβλία που έχω διαβάσει και θα πρότεινα: 1. Guillermo Del Toro/Chuck Hogan - Τριλογία Το Ίχνος. Αποτελείται από τα βιβλία Το Ίχνος, Η Πτώση και Η αιώνια νύχτα. Μπορεί να τα βρει κανείς πάμφθηνα πλέον... Έφτιαξα τόπικ ειδικά για την σειρά, με σχόλιο για το κάθε βιβλίο ξεχωριστά: Guillermo Del Toro/Chuck Hogan - Τριλογία Το Ίχνος 2. Stephen King - Σάλεμς Λοτ. Τα λόγια είναι περιττά, πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να γράψω ένα ολόκληρο κατεβατό για να πείσω αυτούς που δεν το έχουν διαβάσει ακόμα. Μιλάμε για ένα ατμοσφαιρικό βιβλίο τρόμου που πρέπει να το διαβάσουν όλοι οι φαν του είδους. Όλα τα καλούδια του Βασιλιά θα τα βρείτε εδώ. 3. John Ajvide Lindqvist - Άσε το κακό να μπει. Τι να πω... Σχόλιο εδώ. 4. Charlie Huston - Ήδη νεκρός. Κάτι διαφορετικό, όχι για όλα τα γούστα. Σχόλιο εδώ. 5. Christopher Farnsworth - Όρκος αίματος. Αμερικανιά, αλλά απόλυτα ψυχαγωγικό. Σχόλιο εδώ. 6. Richard Matheson - Ζωντανός θρύλος. Τι να λέμε τώρα, καταπληκτικό βιβλίο, κατά πολύ ανώτερο και διαφορετικό σε πλοκή και νοήματα από την ταινία με τον Will Smith. Πρέπει να διαβαστεί οπωσδήποτε! Μπορεί να το βρεις κανείς σε παζάρια, προσφορές κλπ... 7. Anonymous - Βιβλίο χωρίς όνομα. ΟΚ, οι βρικόλακες δεν είναι ακριβώς κεντρικό θέμα της ιστορίας, αλλά έχει και τέτοιους μέσα. Σαν βιβλίο δεν χωράει σε καμιά συγκεκριμένη κατηγορία. Σχόλιο εδώ. Τώρα που το σκέφτομαι δεν έχω διαβάσει και πολλά. Πάντως έχω πολλά αδιάβαστα στην βιβλιοθήκη μου, οπότε θα επανορθώσω. Edited April 4, 2014 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 4, 2014 Share Posted April 4, 2014 Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες σύγχρονων βαμπιροβιβλίων: τα Τουαϊλαϊτοειδή και τα Τρουμπλαντοειδή. Τα πρώτα έχουν ρομάντζα φαντασίας με τέρατα για έφηβες και τα δεύτερα είναι ένα κράμα φάνταζυ/χόρρορ/νουάρ Για την πρώτη κατηγορία δεν έχω άποψη, για τη δεύτερη οι σειρές τείνουν να γίνονται supernatural χαρέμια με λίγη αστυνομική υπόθεση. Αξίζει να διαβάσεις τα δύο πρώτα της Ανίτα Μπλέηκ και το πρώτο Τρου Μπλαντ για να πάρεις μία γεύση. Επίσης, αν θες καλή σειρά αυτού του ύφους που όμως δεν έχει πολλά βαμπίρια υπάρχουν και τα Dresden Files του Jim Butcher Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joanna29 Posted April 4, 2014 Share Posted April 4, 2014 Παιδιά σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ. Ηδη έχω προσθέσει στην λίστα μου όλα όσα μου είπατε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted April 5, 2014 Share Posted April 5, 2014 (edited) Καλησπέρα παιδιά ήθελα να σας ρωτήσω την γνώμη σας για ττις νέες σειρές με βαμπιρ που κυκλοφορούν(γαλαζοαίματοι,αθάνατοι και κατι τετοια).Ευχαριστώ. Μιας και αναφέρθηκαν βιβλία που δεν εντάσσονται σε σειρές, υπάρχουν και τα παρακάτω: Το ''Καρμίλλα'' του Τζόζεφ Σέρινταν Λε Φανού και ''Ο Προσκεκλημένος του Δράκουλα'' του Μπραμ Στόκερ που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τον Αίολο. Επίσης η ανθολογία ''Βαμπίρ: Οι Σκοτεινές Διηγήσεις'' από την Terra Nova και μερικές ακόμη από τις εκδόσεις Ωρόρα. Είναι όμως όλες σπάνιες (Της Terra Nova όχι και τόσο). ο Δράκουλας του Stoker είναι για μένα κάτι που στην εποχή του ήταν ωραίο και πρωτοποριακό και φοβερό και τρομερό, αλλά πλέον σαν ανάγνωσμα μόνο ιστορική αξία έχει. Αντικειμενικά να το δει κανείς, είναι η βαρεμάρα η ίδια. Τόσο πολύ δεν σου άρεσε αυτό; Εγώ θα το ξαναπιάσω φέτος για το project του τρόμου και είμαι περίεργος να δω πως θα μου φανεί ύστερα από παραπάνω από δέκα χρόνια. Edited April 5, 2014 by Δημήτρης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Giomel Posted November 4, 2014 Share Posted November 4, 2014 Διαβαζω το Σαλεμς Λοτ και είμαι στην 180 σελίδα. Τα λόγια ειναι περιττά!! Τρομερή ατμόσφαιρα. Ειδικά αν το συνοδεύσεις με χαμηλό φωτισμό και στο βάθος να παίζει κλασσική μουσική... Μπρρρρρ!!! : ) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Popular Post elgalla Posted November 4, 2014 Popular Post Share Posted November 4, 2014 1. Interview with the Vampire - Anne Rice: Φοβάμαι πως το να προσπαθήσω να περιορίσω σε λίγες γραμμές το πώς αισθάνομαι για το μυθιστόρημα αυτό είναι αδύνατο, παρόλα αυτά θα το επιχειρήσω. Το Interview with the Vampire αφηγείται την ιστορία του Louis, ενός γαιοκτήμονα της Νέας Ορλεάνης, ο οποίος χάρη στη μοίρα ή τη θεία δίκη μετατρέπεται σε βρικόλακα. Θα περάσει τα υπόλοιπα 200 χρόνια της ύπαρξής του αναζητώντας απαντήσεις, συντροφικότητα και την ανθρωπιά του. Η Anne Rice, για πρώτη φορά, εξανθρωπίζει το τέρας και με τον απαράμιλλο λυρισμό του λόγου της κάνει τον αναγνώστη να αισθάνεται πόνο και αγωνία για τον πρωταγωνιστή της. Το Interview with the Vampire δεν είναι απλά ένα ακόμη βιβλίο με βρικόλακες, είναι η στιγμή εκείνη στην οποία η θεματική αυτή συναντάει το ζενίθ της, είναι ένα μυθιστόρημα που στιγμάτισε το είδος και, πιθανότατα, το πιο επιδραστικό μυθιστόρημα με βρικόλακες μετά το Dracula του Bram Stoker. 2. Anno Dracula - Kim Newman: Αν αποτύχω στις λίγες αυτές γραμμές να εξηγήσω όλους τους λόγους που καθιστούν το Anno Dracula εκπληκτικό, σας ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων. O γκουρού της ποπ κουλτούρας και αγαπημένος συγγραφέας, Kim Newman, γράφει ένα βιβλίο βασισμένο στην απλή απορία: τι θα γινόταν αν ο Βαν Χέλσινγκ δεν είχε νικήσει το Δράκουλα; Η απάντηση βρίσκεται στο Anno Dracula, όπου ένας θνητός κατάσκοπος και μια αρχαία βρικόλακας συνεργάζονται προκειμένου να σταματήσουν τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη -ο οποίος, στην εκδοχή του Kim Newman, σκοτώνει πόρνες βρικόλακες οι οποίες προσφέρουν στους πελάτες τους αθανασία για μισή λίρα ή και λιγότερο. Το Anno Dracula είναι μια ωδή στο vampire pop culture, αλλά ταυτόχρονα είναι ένα βιβλίο γοτθικού τρόμου, πολιτική σάτιρα και αστυνομικό μυθιστόρημα ταυτόχρονα. Με δύο εξαιρετικούς πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες και με έναν κόσμο σκοτεινό, πρωτότυπο και απόλυτα ρεαλιστικό, με γνωστούς λογοτεχνικούς χαρακτήρες να εμφανίζονται δίπλα σε ιστορικά πρόσωπα, το μυθιστόρημα αυτό δεν έχει ούτε ένα ψεγάδι. Σφιχτή πλοκή, καταιγιστική ροή, ωραία γραφή, τρόμο, βαθύτερο πολιτικό νόημα, ανατροπές και δράση. 3. Lost Souls - Poppy Z. Brite: Δεν είμαι σίγουρη σχετικά με το πώς θα μπορούσε κανείς να περιγράψει ικανοποιητικά το τι είναι το Lost Souls. Θα έλεγα πως πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο είναι όλα όσα η χρυσή εποχή της gothic μουσικής σκηνής αντιπροσώπευε. Οι πρωταγωνιστές του είναι απόκληροι της κοινωνίας, μικρά και μεγάλα παιδιά που έχουν δοκιμάσει τα πάντα, κάνει τα πάντα και νοιώθουν πως είναι εκατοντάδων ετών κι ας είναι μόλις 15 ή 20. Αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες, αξιομνημόνευτες ατάκες σε κάθε σελίδα, ασύγκριτη ατμόσφαιρα και ωραία πλοκή. Αυτό, όμως, που ξεχωρίζει το Lost Souls και ο λόγος που, τελικά, κέρδισε αυτήν εδώ την τόσο υψηλή του θέση στη δεκάδα είναι η Poppy Z. Brite. Η οποία γράφει εξωπραγματικά όμορφα. Δεν υπερβάλλω. Η γλώσσα της είναι εκπληκτική, ξέρει να τη χειρίζεται σαν βιρτουόζος και δημιουργεί στον αναγνώστη τόσα συναισθήματα και εικόνες που, πραγματικά, εύχεται να μην τελειώσει το βιβλίο ποτέ. Συνειδητοποιώ πως ξέχασα να αναφέρω πώς εμπλέκονται οι βρικόλακες στο Lost Souls. Καλύτερα. Διαβάστε το και θα μάθετε. 4. Sunglasses After Dark - Nancy A. Collins: Όσοι έχετε παίξει Vampire: the Masquerade επιβάλλεται να διαβάσετε αυτό το βιβλίο. Και πάλι το πρώτο μιας σειράς, το Sunglasses After Dark καταπιάνεται με τις περιπέτειες της Sonja Blue, μιας βρικόλακα η οποία κυνηγάει άλλους βρικόλακες. Είναι εντυπωσιακό το πόσο καλογραμμένο και μεστό είναι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα. Μέσα σε 190 μόλις σελίδες, μας παρουσιάζει επιτυχώς όχι μόνο μια πληθώρα από χαρακτήρες αλλά και έναν ολόκληρο κόσμο αποτελούμενο από πλάσματα τα οποία κρύβονται στη νύχτα. Ό,τι κι αν μπορείτε να φανταστείτε σε επίπεδο μυθολογίας το οποίο βλέπουμε σήμερα στο urban fantasy, το Sunglasses After Dark το έκανε πρώτο. Και είναι τρόμου. Δεν μιλάω μόνο για gore, αλλά και για ψυχολογικό τρόμο - από την πρώτη κιόλας σελίδα, με είχε να δαγκώνω τα νύχια μου από αγωνία. Και η γραφή της Nancy Collins είναι πάρα πολύ καλή. Το σύνολο ήταν τόσο καλό που ξεπέρασε ακόμη και τις ψηλές προσδοκίες που έτσι κι αλλιώς είχα όταν το αγόρασα. 5. Salem's Lot - Stephen King: Το Salem's Lot το διάβασα αρκετά χρόνια πριν, όμως οι εντυπώσεις που μου άφησε εξακολουθούν να είναι εξίσου δυνατές μέχρι και τη στιγμή αυτή που γράφω το παρόν κείμενο. Ο Stephen King αφηγείται την ιστορία ενός συγγραφέα ο οποίος επιστρέφει στο Salem's Lot, την πόλη στην οποία μεγάλωσε, και ξεκινάει να γράφει ένα βιβλίο με επίκεντρο μια μυστηριώδη έπαυλη που είναι χτισμένη εκεί. Στην πορεία, μαθαίνει πως η έπαυλη αγοράστηκε από έναν Αυστριακό και το συνεργάτη του. Περίεργες εξαφανίσεις θα οδηγήσουν σε απρόβλεπτα συμβάντα και αποκαλύψεις τις οποίες μια τέτοια μικρή κοινωνία δεν μπορεί να διαχειριστεί. Ομολογώ πως δεν θυμάμαι ξεκάθαρα αν τρόμαξα με το Salem's Lot, αυτό το οποίο θυμάμαι με βεβαιότητα, όμως, είναι πως η ιστορία του με συγκίνησε πολύ και τη βρήκα ιδιαίτερα τραγική. Όσον αφορά καθαρά το στοιχείο του τρόμου, υπάρχει μια συγκεκριμένη σκηνή που έχει καρφωθεί στο μυαλό μου και είναι, πιστεύω, η κορύφωση τόσο της τραγικότητας όσο και της αγωνίας που διέπουν το μυθιστόρημα αυτό -και την οποία δεν θα αποκαλύψω για ευνόητους λόγους. Δεν ξέρω πώς θα μου φαινόταν αν το διάβαζα τώρα, τότε όμως το είχα λατρέψει. 6. Fevre Dream - George R. R. Martin: Παρότι ο George Martin είναι γνωστός κυρίως χάρη στη δημοφιλή σειρά βιβλίων φαντασίας A Song of Ice and Fire -και την τηλεοπτική της μεταφορά, Game of Thrones - η αλήθεια είναι πως, προσωπικά, τον προτιμώ στο Fevre Dream. Το εν λόγω μυθιστόρημα μας αφηγείται την ιστορία του καπετάνιου Abner Marsh και του πλοίου του, Fevre Dream. Ο Abner Marsh, προκειμένου να φτιάξει το ποταμόπλοιο που ονειρεύεται, βρίσκει ένα συνέταιρο στο πρόσωπο του μυστηριώδους Joshua York. Όσο περισσότερο καιρό περνούν οι δύο άντρες μαζί, τόσο ο Abner αρχίζει να πείθεται ότι ο Joshua York δεν είναι αυτό ακριβώς που δείχνει. Στο μεταξύ, κάπου μέσα στα bayou του Αμερικανικού Νότου, ο Damon Julian και οι πιστοί του ακόλουθοι σκοτώνουν ανθρώπους και πίνουν το αίμα τους. Το Fevre Dream είναι ένα βιβλίο γεμάτο μυστήριο και γοτθικό τρόμο, υπέροχους χαρακτήρες και εκπληκτική ατμόσφαιρα. Ένα και μόνο αρνητικό έχω να του καταλογίσω κι αυτό σχετίζεται με το ότι ο Martin γενικά έχει ένα πρόβλημα στη συγγραφή καταστάσεων που εμπεριέχουν σωματική μάχη. Γενικά, δίνει την εντύπωση πως χειρίζεται κάπως άτσαλα και εύκολα την τελική σύγκρουση, κάτι που δεν με ικανοποίησε. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση αυτό δεν αρκεί για να μειώσει την αναγνωστική εμπειρία όλου του υπόλοιπου βιβλίου. 7. Hotel Transylvania - Chelsea Quinn Yarbro: Το Hotel Transylvania είναι το πρώτο μιας σειράς βιβλίων που αφορούν τις περιπέτειες του Κόμη του St. Germain, διάσημου αλχημιστή και, σύμφωνα με κάποιες φήμες, βρικόλακα. Στα βιβλία της Chelsea Quinn Yarbro βλέπουμε πως οι φήμες αυτές είναι πραγματικές και ακολουθούμε τον πρωταγωνιστή της στις περιπέτειές του μέσα στους αιώνες. Το Hotel Transylvania, λοιπόν, διαδραματίζεται στη Γαλλία του 18ου αιώνα, όπου ο St. Germain γίνεται άθελά του στόχος μιας ομάδας δαιμονολατρών που έχουν εισβάλει στην καλή κοινωνία του Παρισιού. Το βιβλίο διαθέτει ένα θαυμάσιο πρωταγωνιστή και οι χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν είναι εξίσου ενδιαφέροντες. Το ημι-επιστολογραφικό στυλ με το οποίο είναι γραμμένο θυμίζει λίγο Επικίνδυνες Σχέσεις και η συγγραφέας μπλέκει αποτελεσματικά την ιστορία με τη φαντασία. Η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα, όμως ο βασικός αντίπαλος δεν με έπεισε απόλυτα και, αν το Hotel Transylvania έχει ένα μειονέκτημα μάλλον είναι αυτό. Κατά τα άλλα, όμως, πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο διατηρεί σήμερα τη φρεσκάδα που είχε όταν γράφτηκε και ικανοποιεί τον αναγνώστη. 8. Vampire Hunter D - Hideyuki Kikuchi: Το μόνο μη αγγλόφωνο βιβλίο της λίστας μας δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το Vampire Hunter D του Hideyuki Kikuchi. Είμαι βέβαιη πως πολλά φρύδια θα ανασηκώνονται δύσπιστα διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, όμως δείξτε μου εμπιστοσύνη σε αυτό: το Vampire Hunter D αξίζει εκατό τοις εκατό τη θέση του στο top-10 μου. Πρόκειται για μια σειρά βιβλίων με πρωταγωνιστή τον αινιγματικό κυνηγό βρικολάκων και dhampir (= κατά το ήμισυ βρικόλακας), D. Εδώ αναφέρομαι κυρίως στο πρώτο βιβλίο της σειράς, μιας και δεν τα έχω διαβάσει όλα -είναι και υπερβολικά πολλά. Ο D είναι φανταστικός χαρακτήρας, είναι περίπλοκος, μυστηριώδης και με ενδιαφέρον, σκοτεινό παρελθόν. Οι αντίπαλοι που αντιμετωπίζει προκειμένου να ολοκληρώσει τη δουλειά για την οποία έχει πληρωθεί, καθώς και η δουλειά καθεαυτή, προσφέρουν άπλετη δράση και ευκαιρίες να δούμε τον ιδιαίτερο κόσμο που έχει στήσει ο Kikuchi. Το οποίο με φέρνει στο πιο δυνατό κομμάτι του βιβλίου, το οποίο είναι η μυθολογία και η ατμόσφαιρα. Το Vampire Hunter D είναι ένα μετα-αποκαλυπτικό, cyber goth μυθιστόρημα το οποίο μπλέκει την επιστημονική φαντασία με τον τρόμο σε ένα μείγμα μοναδικό. 9. The Moth Diaries - Rachel Klein: Το The Moth Diaries ήταν το πρώτο βιβλίο της άγνωστης, μέχρι τότε, Rachel Klein και, δέκα χρόνια μετά, παραμένει το μοναδικό μυθιστόρημά της που έχει κυκλοφορήσει. Το βιβλίο αυτό είναι η επιτομή όλων όσων θα μπορούσε να είναι μια ιστορία με βρικόλακες και πρωταγωνίστρια μια έφηβη κοπέλα και κάθε άλλο βιβλίο πέρα από αυτό έχει αποτύχει να καταφέρει. Το The Moth Diaries διαδραματίζεται σε ένα οικοτροφείο θηλέων, όπου μια παράξενη μαθήτρια με το εξωτικό όνομα Ernessa Bloch θα έρθει να ταράξει την ηρεμία και τη ρουτίνα των μαθητριών. Η πρωταγωνίστρια, σε μορφή ημερολογίου, αφηγείται την ιδιαίτερη σχέση της καλύτερής της φίλης με τη νεοφερμένη και μέσα από το θρύλο του βρικόλακα εξερευνά το ταξίδι προς την ενηλικίωση, την αναζήτηση της ταυτότητας και τη σεξουαλικότητα. Ταυτόχρονα, μας δίνει ένα πλήθος λογοτεχνικών αναφορών σε κλασικά έργα τρόμου και φαντασίας που ωθούν τον αναγνώστη να αναζητήσει περαιτέρω το θέμα και να διαβάσει κι άλλα πράγματα. Είναι σκοτεινό, τρομαχτικό και εξαιρετικά πιστό στους παραδοσιακούς θρύλους περί βρικολάκων. 10. Live Girls - Ray Garton: Το Live Girls κυκλοφόρησε το 1987 από τον δημοφιλή συγγραφέα βιβλίων τρόμου, Ray Garton, και αφορά ένα νεαρό στέλεχος εκδοτικής ο οποίος επισκέπτεται ένα μυστηριώδες και εθιστικό peep show, γνωρίζει τη σαγηνευτική Anya και μπλέκεται σε έναν κυκεώνα θανάτου και αίματος. Πρόκειται για ένα βιβλίο με καινοτόμα φόρμα, το οποίο είναι χωρισμένο σε ημέρες μίας εβδομάδας, με τις ημέρες να χωρίζονται, με τη σειρά τους, σε κεφάλαια. Είναι τρομακτικό, είναι ανατριχιαστικό, δεν διστάζει με τη βία και παρουσιάζει πολύ αντιπροσωπευτικά την εποχή του. Στα αρνητικά, αναλώνεται περισσότερο στο σεξουαλικό στοιχείο απ' ότι στο αίμα κι έχει έντονους συμβολισμούς περί αμαρτίας. Η πλοκή του στερείται ιδιαίτερου βάθους και η ροή κάποιες φορές είναι ικανοποιητική, ενώ άλλες όχι. Πετυχαίνει όμως τον άμεσο στόχο του, ο οποίος είναι ο τρόμος και μένει στο μυαλό του αναγνώστη για καιρό μετά το γύρισμα της τελευταίας σελίδας. Όσον αφορά συλλογές διηγημάτων, μία είναι η απόλυτη βουρδουλακοσυλλογή, το Vampire Archives, edited από τον Otto Penzler. Κυκλοφορεί σαν ένας τόμος ή σαν τρεις (εγώ έχω τους τρεις και είναι πιο εύκολοι στο διάβασμα). 12 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted November 4, 2014 Author Share Posted November 4, 2014 1. Interview with the Vampire - Anne Rice: Φοβάμαι πως το να προσπαθήσω να περιορίσω σε λίγες γραμμές το πώς αισθάνομαι για το μυθιστόρημα αυτό είναι αδύνατο, παρόλα αυτά θα το επιχειρήσω. Το Interview with the Vampire αφηγείται την ιστορία του Louis, ενός γαιοκτήμονα της Νέας Ορλεάνης, ο οποίος χάρη στη μοίρα ή τη θεία δίκη μετατρέπεται σε βρικόλακα. Θα περάσει τα υπόλοιπα 200 χρόνια της ύπαρξής του αναζητώντας απαντήσεις, συντροφικότητα και την ανθρωπιά του. Η Anne Rice, για πρώτη φορά, εξανθρωπίζει το τέρας και με τον απαράμιλλο λυρισμό του λόγου της κάνει τον αναγνώστη να αισθάνεται πόνο και αγωνία για τον πρωταγωνιστή της. Το Interview with the Vampire δεν είναι απλά ένα ακόμη βιβλίο με βρικόλακες, είναι η στιγμή εκείνη στην οποία η θεματική αυτή συναντάει το ζενίθ της, είναι ένα μυθιστόρημα που στιγμάτισε το είδος και, πιθανότατα, το πιο επιδραστικό μυθιστόρημα με βρικόλακες μετά το Dracula του Bram Stoker. 2. Anno Dracula - Kim Newman: Αν αποτύχω στις λίγες αυτές γραμμές να εξηγήσω όλους τους λόγους που καθιστούν το Anno Dracula εκπληκτικό, σας ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων. O γκουρού της ποπ κουλτούρας και αγαπημένος συγγραφέας, Kim Newman, γράφει ένα βιβλίο βασισμένο στην απλή απορία: τι θα γινόταν αν ο Βαν Χέλσινγκ δεν είχε νικήσει το Δράκουλα; Η απάντηση βρίσκεται στο Anno Dracula, όπου ένας θνητός κατάσκοπος και μια αρχαία βρικόλακας συνεργάζονται προκειμένου να σταματήσουν τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη -ο οποίος, στην εκδοχή του Kim Newman, σκοτώνει πόρνες βρικόλακες οι οποίες προσφέρουν στους πελάτες τους αθανασία για μισή λίρα ή και λιγότερο. Το Anno Dracula είναι μια ωδή στο vampire pop culture, αλλά ταυτόχρονα είναι ένα βιβλίο γοτθικού τρόμου, πολιτική σάτιρα και αστυνομικό μυθιστόρημα ταυτόχρονα. Με δύο εξαιρετικούς πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες και με έναν κόσμο σκοτεινό, πρωτότυπο και απόλυτα ρεαλιστικό, με γνωστούς λογοτεχνικούς χαρακτήρες να εμφανίζονται δίπλα σε ιστορικά πρόσωπα, το μυθιστόρημα αυτό δεν έχει ούτε ένα ψεγάδι. Σφιχτή πλοκή, καταιγιστική ροή, ωραία γραφή, τρόμο, βαθύτερο πολιτικό νόημα, ανατροπές και δράση. 3. Lost Souls - Poppy Z. Brite: Δεν είμαι σίγουρη σχετικά με το πώς θα μπορούσε κανείς να περιγράψει ικανοποιητικά το τι είναι το Lost Souls. Θα έλεγα πως πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο είναι όλα όσα η χρυσή εποχή της gothic μουσικής σκηνής αντιπροσώπευε. Οι πρωταγωνιστές του είναι απόκληροι της κοινωνίας, μικρά και μεγάλα παιδιά που έχουν δοκιμάσει τα πάντα, κάνει τα πάντα και νοιώθουν πως είναι εκατοντάδων ετών κι ας είναι μόλις 15 ή 20. Αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες, αξιομνημόνευτες ατάκες σε κάθε σελίδα, ασύγκριτη ατμόσφαιρα και ωραία πλοκή. Αυτό, όμως, που ξεχωρίζει το Lost Souls και ο λόγος που, τελικά, κέρδισε αυτήν εδώ την τόσο υψηλή του θέση στη δεκάδα είναι η Poppy Z. Brite. Η οποία γράφει εξωπραγματικά όμορφα. Δεν υπερβάλλω. Η γλώσσα της είναι εκπληκτική, ξέρει να τη χειρίζεται σαν βιρτουόζος και δημιουργεί στον αναγνώστη τόσα συναισθήματα και εικόνες που, πραγματικά, εύχεται να μην τελειώσει το βιβλίο ποτέ. Συνειδητοποιώ πως ξέχασα να αναφέρω πώς εμπλέκονται οι βρικόλακες στο Lost Souls. Καλύτερα. Διαβάστε το και θα μάθετε. 4. Sunglasses After Dark - Nancy A. Collins: Όσοι έχετε παίξει Vampire: the Masquerade επιβάλλεται να διαβάσετε αυτό το βιβλίο. Και πάλι το πρώτο μιας σειράς, το Sunglasses After Dark καταπιάνεται με τις περιπέτειες της Sonja Blue, μιας βρικόλακα η οποία κυνηγάει άλλους βρικόλακες. Είναι εντυπωσιακό το πόσο καλογραμμένο και μεστό είναι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα. Μέσα σε 190 μόλις σελίδες, μας παρουσιάζει επιτυχώς όχι μόνο μια πληθώρα από χαρακτήρες αλλά και έναν ολόκληρο κόσμο αποτελούμενο από πλάσματα τα οποία κρύβονται στη νύχτα. Ό,τι κι αν μπορείτε να φανταστείτε σε επίπεδο μυθολογίας το οποίο βλέπουμε σήμερα στο urban fantasy, το Sunglasses After Dark το έκανε πρώτο. Και είναι τρόμου. Δεν μιλάω μόνο για gore, αλλά και για ψυχολογικό τρόμο - από την πρώτη κιόλας σελίδα, με είχε να δαγκώνω τα νύχια μου από αγωνία. Και η γραφή της Nancy Collins είναι πάρα πολύ καλή. Το σύνολο ήταν τόσο καλό που ξεπέρασε ακόμη και τις ψηλές προσδοκίες που έτσι κι αλλιώς είχα όταν το αγόρασα. 5. Salem's Lot - Stephen King: Το Salem's Lot το διάβασα αρκετά χρόνια πριν, όμως οι εντυπώσεις που μου άφησε εξακολουθούν να είναι εξίσου δυνατές μέχρι και τη στιγμή αυτή που γράφω το παρόν κείμενο. Ο Stephen King αφηγείται την ιστορία ενός συγγραφέα ο οποίος επιστρέφει στο Salem's Lot, την πόλη στην οποία μεγάλωσε, και ξεκινάει να γράφει ένα βιβλίο με επίκεντρο μια μυστηριώδη έπαυλη που είναι χτισμένη εκεί. Στην πορεία, μαθαίνει πως η έπαυλη αγοράστηκε από έναν Αυστριακό και το συνεργάτη του. Περίεργες εξαφανίσεις θα οδηγήσουν σε απρόβλεπτα συμβάντα και αποκαλύψεις τις οποίες μια τέτοια μικρή κοινωνία δεν μπορεί να διαχειριστεί. Ομολογώ πως δεν θυμάμαι ξεκάθαρα αν τρόμαξα με το Salem's Lot, αυτό το οποίο θυμάμαι με βεβαιότητα, όμως, είναι πως η ιστορία του με συγκίνησε πολύ και τη βρήκα ιδιαίτερα τραγική. Όσον αφορά καθαρά το στοιχείο του τρόμου, υπάρχει μια συγκεκριμένη σκηνή που έχει καρφωθεί στο μυαλό μου και είναι, πιστεύω, η κορύφωση τόσο της τραγικότητας όσο και της αγωνίας που διέπουν το μυθιστόρημα αυτό -και την οποία δεν θα αποκαλύψω για ευνόητους λόγους. Δεν ξέρω πώς θα μου φαινόταν αν το διάβαζα τώρα, τότε όμως το είχα λατρέψει. 6. Fevre Dream - George R. R. Martin: Παρότι ο George Martin είναι γνωστός κυρίως χάρη στη δημοφιλή σειρά βιβλίων φαντασίας A Song of Ice and Fire -και την τηλεοπτική της μεταφορά, Game of Thrones - η αλήθεια είναι πως, προσωπικά, τον προτιμώ στο Fevre Dream. Το εν λόγω μυθιστόρημα μας αφηγείται την ιστορία του καπετάνιου Abner Marsh και του πλοίου του, Fevre Dream. Ο Abner Marsh, προκειμένου να φτιάξει το ποταμόπλοιο που ονειρεύεται, βρίσκει ένα συνέταιρο στο πρόσωπο του μυστηριώδους Joshua York. Όσο περισσότερο καιρό περνούν οι δύο άντρες μαζί, τόσο ο Abner αρχίζει να πείθεται ότι ο Joshua York δεν είναι αυτό ακριβώς που δείχνει. Στο μεταξύ, κάπου μέσα στα bayou του Αμερικανικού Νότου, ο Damon Julian και οι πιστοί του ακόλουθοι σκοτώνουν ανθρώπους και πίνουν το αίμα τους. Το Fevre Dream είναι ένα βιβλίο γεμάτο μυστήριο και γοτθικό τρόμο, υπέροχους χαρακτήρες και εκπληκτική ατμόσφαιρα. Ένα και μόνο αρνητικό έχω να του καταλογίσω κι αυτό σχετίζεται με το ότι ο Martin γενικά έχει ένα πρόβλημα στη συγγραφή καταστάσεων που εμπεριέχουν σωματική μάχη. Γενικά, δίνει την εντύπωση πως χειρίζεται κάπως άτσαλα και εύκολα την τελική σύγκρουση, κάτι που δεν με ικανοποίησε. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση αυτό δεν αρκεί για να μειώσει την αναγνωστική εμπειρία όλου του υπόλοιπου βιβλίου. 7. Hotel Transylvania - Chelsea Quinn Yarbro: Το Hotel Transylvania είναι το πρώτο μιας σειράς βιβλίων που αφορούν τις περιπέτειες του Κόμη του St. Germain, διάσημου αλχημιστή και, σύμφωνα με κάποιες φήμες, βρικόλακα. Στα βιβλία της Chelsea Quinn Yarbro βλέπουμε πως οι φήμες αυτές είναι πραγματικές και ακολουθούμε τον πρωταγωνιστή της στις περιπέτειές του μέσα στους αιώνες. Το Hotel Transylvania, λοιπόν, διαδραματίζεται στη Γαλλία του 18ου αιώνα, όπου ο St. Germain γίνεται άθελά του στόχος μιας ομάδας δαιμονολατρών που έχουν εισβάλει στην καλή κοινωνία του Παρισιού. Το βιβλίο διαθέτει ένα θαυμάσιο πρωταγωνιστή και οι χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν είναι εξίσου ενδιαφέροντες. Το ημι-επιστολογραφικό στυλ με το οποίο είναι γραμμένο θυμίζει λίγο Επικίνδυνες Σχέσεις και η συγγραφέας μπλέκει αποτελεσματικά την ιστορία με τη φαντασία. Η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα, όμως ο βασικός αντίπαλος δεν με έπεισε απόλυτα και, αν το Hotel Transylvania έχει ένα μειονέκτημα μάλλον είναι αυτό. Κατά τα άλλα, όμως, πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο διατηρεί σήμερα τη φρεσκάδα που είχε όταν γράφτηκε και ικανοποιεί τον αναγνώστη. 8. Vampire Hunter D - Hideyuki Kikuchi: Το μόνο μη αγγλόφωνο βιβλίο της λίστας μας δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το Vampire Hunter D του Hideyuki Kikuchi. Είμαι βέβαιη πως πολλά φρύδια θα ανασηκώνονται δύσπιστα διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, όμως δείξτε μου εμπιστοσύνη σε αυτό: το Vampire Hunter D αξίζει εκατό τοις εκατό τη θέση του στο top-10 μου. Πρόκειται για μια σειρά βιβλίων με πρωταγωνιστή τον αινιγματικό κυνηγό βρικολάκων και dhampir (= κατά το ήμισυ βρικόλακας), D. Εδώ αναφέρομαι κυρίως στο πρώτο βιβλίο της σειράς, μιας και δεν τα έχω διαβάσει όλα -είναι και υπερβολικά πολλά. Ο D είναι φανταστικός χαρακτήρας, είναι περίπλοκος, μυστηριώδης και με ενδιαφέρον, σκοτεινό παρελθόν. Οι αντίπαλοι που αντιμετωπίζει προκειμένου να ολοκληρώσει τη δουλειά για την οποία έχει πληρωθεί, καθώς και η δουλειά καθεαυτή, προσφέρουν άπλετη δράση και ευκαιρίες να δούμε τον ιδιαίτερο κόσμο που έχει στήσει ο Kikuchi. Το οποίο με φέρνει στο πιο δυνατό κομμάτι του βιβλίου, το οποίο είναι η μυθολογία και η ατμόσφαιρα. Το Vampire Hunter D είναι ένα μετα-αποκαλυπτικό, cyber goth μυθιστόρημα το οποίο μπλέκει την επιστημονική φαντασία με τον τρόμο σε ένα μείγμα μοναδικό. 9. The Moth Diaries - Rachel Klein: Το The Moth Diaries ήταν το πρώτο βιβλίο της άγνωστης, μέχρι τότε, Rachel Klein και, δέκα χρόνια μετά, παραμένει το μοναδικό μυθιστόρημά της που έχει κυκλοφορήσει. Το βιβλίο αυτό είναι η επιτομή όλων όσων θα μπορούσε να είναι μια ιστορία με βρικόλακες και πρωταγωνίστρια μια έφηβη κοπέλα και κάθε άλλο βιβλίο πέρα από αυτό έχει αποτύχει να καταφέρει. Το The Moth Diaries διαδραματίζεται σε ένα οικοτροφείο θηλέων, όπου μια παράξενη μαθήτρια με το εξωτικό όνομα Ernessa Bloch θα έρθει να ταράξει την ηρεμία και τη ρουτίνα των μαθητριών. Η πρωταγωνίστρια, σε μορφή ημερολογίου, αφηγείται την ιδιαίτερη σχέση της καλύτερής της φίλης με τη νεοφερμένη και μέσα από το θρύλο του βρικόλακα εξερευνά το ταξίδι προς την ενηλικίωση, την αναζήτηση της ταυτότητας και τη σεξουαλικότητα. Ταυτόχρονα, μας δίνει ένα πλήθος λογοτεχνικών αναφορών σε κλασικά έργα τρόμου και φαντασίας που ωθούν τον αναγνώστη να αναζητήσει περαιτέρω το θέμα και να διαβάσει κι άλλα πράγματα. Είναι σκοτεινό, τρομαχτικό και εξαιρετικά πιστό στους παραδοσιακούς θρύλους περί βρικολάκων. 10. Live Girls - Ray Garton: Το Live Girls κυκλοφόρησε το 1987 από τον δημοφιλή συγγραφέα βιβλίων τρόμου, Ray Garton, και αφορά ένα νεαρό στέλεχος εκδοτικής ο οποίος επισκέπτεται ένα μυστηριώδες και εθιστικό peep show, γνωρίζει τη σαγηνευτική Anya και μπλέκεται σε έναν κυκεώνα θανάτου και αίματος. Πρόκειται για ένα βιβλίο με καινοτόμα φόρμα, το οποίο είναι χωρισμένο σε ημέρες μίας εβδομάδας, με τις ημέρες να χωρίζονται, με τη σειρά τους, σε κεφάλαια. Είναι τρομακτικό, είναι ανατριχιαστικό, δεν διστάζει με τη βία και παρουσιάζει πολύ αντιπροσωπευτικά την εποχή του. Στα αρνητικά, αναλώνεται περισσότερο στο σεξουαλικό στοιχείο απ' ότι στο αίμα κι έχει έντονους συμβολισμούς περί αμαρτίας. Η πλοκή του στερείται ιδιαίτερου βάθους και η ροή κάποιες φορές είναι ικανοποιητική, ενώ άλλες όχι. Πετυχαίνει όμως τον άμεσο στόχο του, ο οποίος είναι ο τρόμος και μένει στο μυαλό του αναγνώστη για καιρό μετά το γύρισμα της τελευταίας σελίδας. Όσον αφορά συλλογές διηγημάτων, μία είναι η απόλυτη βουρδουλακοσυλλογή, το Vampire Archives, edited από τον Otto Penzler. Κυκλοφορεί σαν ένας τόμος ή σαν τρεις (εγώ έχω τους τρεις και είναι πιο εύκολοι στο διάβασμα). Πολύ ενδιαφέρουσα προσθήκη στο τόπικ, εύγε! Το Anno Dracula το ζαχάρωνω καιρό. Με έψησες άσχημα! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted November 4, 2014 Share Posted November 4, 2014 Γενικά δεν κατατάσσω τον εαυτό μου στους φανς του είδους, αλλά από αυτά που διάβασα πρόσφατα μου άρεσε το Άσε το κακό να μπει (εκδ ΟΞΥ), το βρήκα πρωτότυπο κ αρκετά διαφορετικό από τα συνηθισμένα με βρικόλακες που κυκλοφορούν. Πρέπει να είναι μεγάλο ταλέντο ο συγγραφέας για να γράψει τέτοια βιβλιάρα με τόσο παρωχημένο θέμα, να ανανεώσει το είδος κ να το φέρει στο σήμερα... 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Giomel Posted November 26, 2014 Share Posted November 26, 2014 Σκοπεύω να ξεκινήσω το "Λίλιθ" αλλά δεν έχω πετύχει κανένα σχόλιο για το βιβλίο. Μήπως μπορεί να με διαφωτίσει κάποιος; : ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted November 26, 2014 Share Posted November 26, 2014 Σκοπεύω να ξεκινήσω το "Λίλιθ" αλλά δεν έχω πετύχει κανένα σχόλιο για το βιβλίο. Μήπως μπορεί να με διαφωτίσει κάποιος; : ) Το διάβασα φέτος για το project του τρόμου, σχόλιο μου εδώ. Αν δεν σε ενοχλούν βιβλία με γράψιμο παλαιότερων εποχών που δείχνει την ηλικία του θα σου αρέσει, διαφορετικά προσπέρασε το. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Giomel Posted November 27, 2014 Share Posted November 27, 2014 Σκοπεύω να ξεκινήσω το "Λίλιθ" αλλά δεν έχω πετύχει κανένα σχόλιο για το βιβλίο. Μήπως μπορεί να με διαφωτίσει κάποιος; : ) Το διάβασα φέτος για το project του τρόμου, σχόλιο μου εδώ. Αν δεν σε ενοχλούν βιβλία με γράψιμο παλαιότερων εποχών που δείχνει την ηλικία του θα σου αρέσει, διαφορετικά προσπέρασε το. Σε ευχαριστώ πολύ Δημήτρη. Θα το ξεκινήσω κ βλέπουμε! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted December 12, 2014 Share Posted December 12, 2014 (edited) Διάβασα το ''Χαμένες Ψυχές'' της Πόπι Ζ. Μπράιτ. Βρισκόμαστε στη Γαλλική Συνοικία στα προάστια της Νέας Ορλεάνης. Ο Κρίστιαν, ένας σαγηνευτικός όσο και αινιγματικός μπάρμαν, θα δεχτεί μία απρόσμενη επίσκεψη στο πρόσωπο ενός ανήλικου κοριτσιού. Αυτή όμως δεν θα είναι η μόνη μιας και θα ακολουθήσει και μία ακόμη ενός τρίου, ίδιας συνομοταξίας με αυτόν. Και από εκεί και πέρα εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι γίνεται το έλα να δεις. Ο Τίποτα είναι ένα μικρό αγόρι, απόκληρος της ζωής με την θέληση του που βγαίνει στους δρόμους προς αναζήτηση του πεπρωμένου του. Ο Στιβ και ο Φάντασμα είναι δύο αχώριστοι φίλοι με αλλοπρόσαλλες συνήθειες και δυνάμεις. Οι ζωές όλων τους θα ενωθούν σ' ένα αξεδιάλυτο, εμετικό και ματωμένο κουβάρι. Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, είναι λίγο δύσκολο να πει κανείς με ακρίβεια τι παίζει. Αιτία για αυτό είναι ο παράξενος και συνάμα υπέροχος τρόπος γραφής της συγγραφέως, και οι εντελώς psycho καταστάσεις που λαμβάνουν χώρα. Ο συνδυασμός αυτός συνιστά ένα αποτέλεσμα ικανοποιητικό, αλλά και αρκετά διαφορετικό σε σχέση με ότι έχω συνηθίσει ως τώρα. Όσον αφορά το σεξ από το οποίο βρίθει το βιβλίο, είναι παιδεραστικό, ομοφυλοφιλικό, αιμομικτικό και γενικά κάθε λογής παλαβιάρικο που μπορεί να βάλει κανείς στο μυαλό του. Π.χ. σ' ένα κόσμο όπου το αίμα είναι η ζωή όπως λέγεται χαρακτηριστικά, είναι δυνατόν μία μήτρα που μόλις έχει ξεγεννήσει να μείνει ανεκμετάλλευτη; Ασφαλώς και όχι, κρίμα δεν είναι; Ωστόσο δεν έχουμε να κάνουμε μ' ένα στυγνό πορνογράφημα όπως ίσως φαντάζει με την πρώτη ματιά. Όσο και αν ακούγεται σαν ευκολία, όλα είναι έτσι όπως πρέπει να είναι, συνάδουν με τα κίνητρα των χαρακτήρων (όποτε τέλος πάντων αυτά υπάρχουν) και δεν αποτελούν απλό γέμισμα σελίδων. Κάτι άλλο που μου άρεσε πολύ είναι το σπάσιμο των ταμπού, συνεπικουρούμενο από φονικές ατάκες που σπάνε κόκκαλα. Όπως όταν κάποιος βγάζει σταυρό στη μάπα ενός βρικόλακα για να τον εξοντώσει, αυτός του λέει ''Δεν έχω τίποτα εναντίον του Χριστού σου. Είμαι σίγουρος πως το αίμα του θα ήταν το ίδιο γευστικό με των άλλων ανθρώπων'' Ενώ αν κάποιος φανατισμένος σε ρωτήσει αν έχεις σωθεί ποτέ, μία πρώτης τάξεως απάντηση θα ήταν ''Ναι, με είχαν σώσει κάποτε σ' ένα πάρτι. Κόντευα να μεθύσω κι ένας φίλος μου μού έδωσε και άλλο ποτό'' Τρομερή πλοκή και ατμόσφαιρα μπαίνουν επίσης στα συν. Ως μειονεκτήματα θα βάλω τις παράλληλες ιστορίες για όποιον δεν αρέσκεται σ' αυτό το στυλ και το ασυνήθιστο γράψιμο που μπορεί να ξενίσει. Προσωπικά πάντως θεωρώ ότι έχουμε να κάνουμε μ' ένα υποτιμημένο διαμάντι που κάθε βαμπιρολάγνος αξίζει να ανακαλύψει. Edited December 13, 2014 by Δημήτρης 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted December 12, 2015 Share Posted December 12, 2015 (edited) Νέο βαμπιροβιβλίο που περνάει στα διαβασμένα με το φοβερό και τρομερό ''Άσε το Κακό να Μπει'' του Γιον Αϊβίντε Λίντκβιστ. Ο Όσκαρ είναι ένα μικρό αγόρι που καθημερινά αντιμετωπίζει το bullying, την μεγάλη μάστιγα της εποχής μας στα σχολεία. Δύο- τρεις νταήδες συμμαθητές του τού κάνουν την ζωή δύσκολη, με τον ίδιο να πλάθει σαν αντίδραση ένα φανταστικό κόσμο στο μυαλό του. Ένα κόσμο μάλλον αρρωστημένο. Την ρουτίνα και δυστυχία της καθημερινότητας του θα σπάσει η έλευση στη γειτονιά ενός κοριτσιού με παράξενες δυνάμεις και συνήθειες, και του πατέρα της. Ο Όσκαρ θα δεθεί μαζί της και θα οδηγηθεί σε νέα μονοπάτια, ενώ παράλληλα αποτρόπαιες δολοφονίες που συνταράσσουν την ευρύτερη περιοχή θα έρθουν για να δέσουν το γλυκό. Συγχρόνως παρακολουθούμε και τις ζωές φίλων του και μη που έχουν τα δικά τους προβλήματα, με όλα αυτά να δένουν σ' ένα αποτέλεσμα που προσωπικά με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο. Δεν λέω περισσότερα γιατί η υπόθεση είναι λίγο- πολύ γνωστή και από τις ταινίες. Θα προσθέσω μόνο ότι είχα αρνητικό ένστικτο όταν το ξεκινούσα γιατί δεν με πολυτραβάει το Σκανδιναβικό φόντο. Είναι το πρώτο του είδους που διαβάζω και όντας κάτι το ξενικό, δεν είχα πολλές απαιτήσεις. Για να διαξευστώ εν τέλει πανηγυρικά. Έξυπνη ιδέα, μουντό σκηνικό που όμως χρωματίζεται από ωραίους διαλόγους και φοβερές καταστάσεις, και αγωνιώδης εξέλιξη. Η επίθεση ιδίως στα αποδυτήρια του κολυμβητηρίου με τα επακόλουθα της, ήταν άλλο πράμα Όλα αυτά όμως δεν έχουν τόση σημασία, όσο με το ότι έχουμε να κάνουμε με το ντεμπούτο του συγγραφέα. Και για τέτοιο, το βιβλίο πραγματικά γ..ει και δέρνει. Αν είναι έτσι, αναρωτιέμαι πόσο καλύτερα άραγε θα είναι τα επόμενα με την εύλογη εξέλιξη και βελτίωση που θα επέλθει. Ελπίζω να συμβεί και να μην έχουμε να κάνουμε με μία από τις περιπτώσεις που το πρώτο εγχείρημα αποδεικνύεται και το καλύτερο. Σε κάθε περίπτωση έχουμε να κάνουμε με μία καταπληκτική ιστορία ανώτερη της φήμης της που προσφέρει νέα πνοή στον κορεσμένο μύθο των βρικολάκων. Edited December 12, 2015 by Δημήτρης 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted April 2, 2016 Share Posted April 2, 2016 (edited) Διάβασα ''Το Όνειρο του Μισισιπή'' που συνιστά τον δεύτερο μου Τζορτζ Μάρτιν μετά την υπέροχη νουβέλα ''Ο Περιπλανώμενος Ιππότης''. Βρισκόμαστε στην Αμερική των μέσων του 19ου αιώνα με την δουλεία να είναι ''ακόμη'' στα φόρτε της. Ο Άμπνερ Μαρς, βετεράνος καπετάνιος ποταμόπλοιων που εκτελούν δρομολόγια στον Μισισιπή θα χτυπηθεί σκληρά από την μοίρα. Βουτηγμένος στα χρέη και ένα βήμα πριν από την καταστροφή, θα δει στο πρόσωπο του μυστηριώδους Τζόσουα Γιορκ την λύση στα προβλήματα του. Ως από μηχανής θεός θα του προτείνει με δικά του χρήματα την κατασκευή ενός ποταμόπλοιου ζητώντας ως αντάλλαγμα τις γνώσεις του για τον διάπλου του ποταμού. Και να μην ασχοληθεί ποτέ με τις απαιτήσεις του, όσο παράλογες και εκκεντρικές και αν είναι. Ο Μαρς θα δεχτεί και το ταξίδι θα αρχίσει, μόνο που ετούτες αποδεικνύονται τελικά υπερβολικά παράξενες και αρχίζει να υποψιάζεται ότι ο σωτήρας του δεν είναι καθόλου αυτό που δείχνει. Κάποιες σκόρπιες ενδείξεις από εδώ και από εκεί θα εγείρουν τις αμφιβολίες του και θα αρχίσει να σκαλίζει. Για να βρεθεί μπροστά στη σοκαριστική αλήθεια οπότε και θα πρέπει να κάνει τις επιλογές του. Ενώ παράλληλα και άλλοι παίκτες μπαίνουν στο παιχνίδι για να το μεταφέρουν σε άλλο ταμπλό. Μεστό γράψιμο και αγωνία συνάδουν για ένα άκρως ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Ίσως κατά διαστήματα να κουράσουν οι αρκετοί ναυτικοί όροι, αυτό όμως δείχνει και την καλή έρευνα που έχει κάνει ο συγγραφέας. Στα συν μπαίνει και το ότι παρουσιάζει τον καλόκαρδο κατά τ' άλλα Άμπνερ Μαρς ως υπέρμαχο της δουλείας προσδίδοντας έτσι ρεαλισμό και αληθοφάνεια. Δεν είναι δηλαδή όλα καλά, βολικά και ωραία όπως ίσως θα περίμενε κανείς. Ωραίες περιγραφές, με έκαναν να αισθάνομαι τον παφλασμό των κυμάτων και το τρίξιμο των σανίδων κάτω από τα πόδια μου. Σαν να ήμουν εκεί. Μόνο μειονέκτημα που μπορώ να προσάψω στην Ελληνική έκδοση η έλλειψη έστω και μίας στοιχειώδους εισαγωγής. Μάλιστα όντας κινηματογραφική, απορώ πως δεν έχει γίνει ακόμη ταινία. Θα πουλήσει σίγουρα ιδίως αν κοτσάρουν και την υποσημείωση ''από τον συγγραφέα του Game of Thrones''. Με προϊδέασε για τα καλύτερα και με έκανε να ανυπομονώ ακόμη περισσότερο για το ASoFaI. Αν και όταν τέλος πάντων δεήσει να το τελειώσει Καταπληκτικό, μάλλον θα αποδειχθεί το καλύτερο βαμπιροβιβλίο μαζί με τα δύο προηγούμενα, το ''Ντράκουλα'' και το αξεπέραστο ''Σάλεμς Λοτ'' του βασιλιά. Edited April 3, 2016 by Δημήτρης 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted April 2, 2016 Share Posted April 2, 2016 Διάβασα ''Το Όνειρο του Μισισιπή'' που συνιστά τον δεύτερο μου Τζορτζ Μάρτιν μετά την υπέροχη νουβέλα ''Ο Περιπλανώμενος Ιππότης''. Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε. O.T. Προτείνω με τα χίλια να διαβάσεις και τις άλλες δυο νουβέλες με ήρωες τους Ντάνκαν και Εγκ, είναι εξίσου απολαυστικές. "Το Ορκισμένο Σπαθί" και "Ο Μυστηριώδης Ιππότης" οι τίτλοι τους. Εγώ διάβασα και τις τρεις στον συγκεντρωτικό τόμο των εκδόσεων Μεταίχμιο. Πάντως το "Το όνειρο του Μισισιπή" είναι από τα καλύτερα βαμπιροβιβλία που έχω διαβάσει, συνδυάζει άριστα τον τρόμο, την φαντασία, την περιπέτεια και το ιστορικό μυθιστόρημα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted April 2, 2016 Share Posted April 2, 2016 (edited) Διάβασα ''Το Όνειρο του Μισισιπή'' που συνιστά τον δεύτερο μου Τζορτζ Μάρτιν μετά την υπέροχη νουβέλα ''Ο Περιπλανώμενος Ιππότης''. Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε. O.T. Προτείνω με τα χίλια να διαβάσεις και τις άλλες δυο νουβέλες με ήρωες τους Ντάνκαν και Εγκ, είναι εξίσου απολαυστικές. "Το Ορκισμένο Σπαθί" και "Ο Μυστηριώδης Ιππότης" οι τίτλοι τους. Εγώ διάβασα και τις τρεις στον συγκεντρωτικό τόμο των εκδόσεων Μεταίχμιο. Πάντως το "Το όνειρο του Μισισιπή" είναι από τα καλύτερα βαμπιροβιβλία που έχω διαβάσει, συνδυάζει άριστα τον τρόμο, την φαντασία, την περιπέτεια και το ιστορικό μυθιστόρημα. ''Το Ορκισμένο Σπαθί'' θα το διαβάσω σίγουρα μιας και το έχω από τους Θρύλους της Anubis. Για το άλλο δεν ξέρω, θα δω. Δεν θέλω να δώσω δεκαπέντε ευρώ για μία μόνο ιστορία. Και εννοείται ότι προτείνω και εγώ ''Το Όνειρο του Μισισιπή'' όντας ένα από τα καλύτερα της κατηγορίας του. Από την στιγμή που είναι και μάλλον περιορισμένη η σχετική (ποιοτική) Ελληνική βιβλιογραφία. Edited April 2, 2016 by Δημήτρης 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
white_unicorn Posted April 2, 2016 Share Posted April 2, 2016 Οϊμέ τι τραβάω η άμοιρη Βαμπιρο-φάν.. τι έχω να κουβαλήσω πάλι στην Κέρκυρα με τόσες προτάσεις... από δευτέρα έχουμε ψάξιμο Για εμένα εκτός των κλασικών πλέον Δράκουλα και Συνέντευξη με έναν Βρικόλακα που ήδη υπάρχουν στην βιβλιοθήκη μου, το Βρυκόλακες του Αρχέτυπου είναι αρκετά καλό από ότι θυμάμαι... αλλά εκείνο που λάτρεψα ήταν μια αγγλική ανθολογία του Michael J. Skal "Vampires, Encounters with the Undead" στην οποία περιέχονται το Vampyre του Polidori, η Carmilla του Le Fanu (Συγχωρείστε την ορθογραφία του ονόματος) και η Οικογένεια του Βουρδούλακα από τον Αλέξη Τολστόι... Για μένα ήταν και παραμένει η πιο ολοκληρωμένη συλλογή των πρώτων ιστοριών για Βρικόλακες και νομίζω έχουν βγάλει μια ακόμα έκδοση το 2006 - έχω την 1η του 2001 νομίζω.. Σας ευχαριστώ για τις προτάσεις 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βακχος Posted April 4, 2016 Share Posted April 4, 2016 Δεν είναι βιβλίο, αλλά πιστεύω αξίζει να αναφερθεί, μιας και είναι τόσο όμορφο και διαφορετικό από αυτά που συναντάμε συνήθως. Ο λόγος για τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και το ποιήμα του Θανάσης Βάγιας. Ο Θανάσης Βάγιας ήταν μέλος της αυλής του Αλή Πασά των Ιωαννίνων. Πρόδωσε στον Αλή Πασά το Γαρδίκι του Αργυρόκαστρου (κοντά στην πατρίδα του αν θυμάμαι) όπου σφάχτηκαν οι περισσότεροι. Ατμοσφαιρικό και σίγουρα ξεχωριστό ποίημα,αξίζει να του ρίξετε μια ματιά.Την πρώτη φορά που το διάβασα στο λύκειο είχα ανατριχιάσει! Μπορείτε να το δείτε εδώ http://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/tools/concordance/browse.html?cnd_id=1&text_id=244 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted September 18, 2016 Share Posted September 18, 2016 Έχει διαβάσει κανένας, κάποιο βιβλίο από την σειρά "Εκτελεστής"(Jemma press) της Karen Koehler; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 18, 2016 Share Posted September 18, 2016 Έχει διαβάσει κανένας, κάποιο βιβλίο από την σειρά "Εκτελεστής"(Jemma press) της Karen Koehler; Ναι. Το πρώτο Ψιλομούφα, πολύ 00's αισθητική. Σκέψου την ταινία Underworld με κουλτούρες ευαισθησίες (σα Poppy Brite από τα Lidl ένα πράγμα): Σε ένα συγκεκριμένο παρόν (όπου δεν είναι σαφές αν οι άνθρωποι ξέρουν για την ύπαρξη των βρικολάκων) υπάρχει μία ομάδα Νταμπιρ που εξοντώνουν βρικόλακες για λογαριασμό του Βατικανου. Ένας από αυτούς, ο Αλεξ, παθαίνει μία κρίση μέσης ηλικίας και γίνεται ο κακός χαμός επειδή... δεν κατάλαβα. Παντελώς αδιάφορο βιβλίο που προσπαθεί (αποτυχημενα) να είναι κάτι περισσότερο και καταλήγει να μία μη-διασκεδαστική μπαρούφα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted September 18, 2016 Share Posted September 18, 2016 Έχει διαβάσει κανένας, κάποιο βιβλίο από την σειρά "Εκτελεστής"(Jemma press) της Karen Koehler; Ναι. Το πρώτο Ψιλομούφα, πολύ 00's αισθητική. Σκέψου την ταινία Underworld με κουλτούρες ευαισθησίες (σα Poppy Brite από τα Lidl ένα πράγμα): Σε ένα συγκεκριμένο παρόν (όπου δεν είναι σαφές αν οι άνθρωποι ξέρουν για την ύπαρξη των βρικολάκων) υπάρχει μία ομάδα Νταμπιρ που εξοντώνουν βρικόλακες για λογαριασμό του Βατικανου. Ένας από αυτούς, ο Αλεξ, παθαίνει μία κρίση μέσης ηλικίας και γίνεται ο κακός χαμός επειδή... δεν κατάλαβα. Παντελώς αδιάφορο βιβλίο που προσπαθεί (αποτυχημενα) να είναι κάτι περισσότερο και καταλήγει να μία μη-διασκεδαστική μπαρούφα. Μόνο που ανέφερες το underworld, μου έφτασε. Διαγράφεται από την λίστα, με συνοπτικές διαδικασίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.