FFL #7 (npaps vs Sonya vs TheSea IsBurned vs Mesmer vs Naroualis vs Adicto vs niceguy0973 vs DinoHajiyorgi vs Zaratoth vs Nienor vs Eugenia Rose vs Drake Ramore vs Nirgal vs Lady Nina vs Soul_walker vs DinMacXanthi vs NIKANTHI vs Howard Crease)

[Eugenia Rose]

 

Εντάξει, λοιπόν, με πμ σε dagoncult και Oberon, καθένας μέχρι πέντε (5) ιστορίες. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι αριθμητικό.

Αν επιμένω για το πμ είναι επειδή εκεί θα υπάρχουν συγκεντρωμένες όλες οι ψήφοι και θα είναι πιο εύκολη η καταμέτρηση. Από το να ψάχνουμε τα ποστ και να τα συγκρίνουμε με το πολλ.

 

Οκ, όλοι;

 

Οι ιστορίε αυτές οι πέντε με σειρά προτίμησης? Η τυχαία στο πμ? Επίσης μπορούμε να λέμε στο ποστ με τους σχολιασμούς ποιες ψηφήσαμε οπως στα προιγούμενα FFL ή μυστικά όπως στους διαγωνισμούς?

[Sonya]

Ο Άκης λέει πολλαπλό πολλ... Συντονιστείτε, αποφασίστε και ενημερώστε τον λαό. :Ρ

[Mesmer]

Εντάξει, λοιπόν, με πμ σε dagoncult και Oberon, καθένας μέχρι πέντε (5) ιστορίες. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι αριθμητικό.

Αν επιμένω για το πμ είναι επειδή εκεί θα υπάρχουν συγκεντρωμένες όλες οι ψήφοι και θα είναι πιο εύκολη η καταμέτρηση. Από το να ψάχνουμε τα ποστ και να τα συγκρίνουμε με το πολλ.

 

Οκ, όλοι;

 

Οι ιστορίε αυτές οι πέντε με σειρά προτίμησης? Η τυχαία στο πμ? Επίσης μπορούμε να λέμε στο ποστ με τους σχολιασμούς ποιες ψηφήσαμε οπως στα προιγούμενα FFL ή μυστικά όπως στους διαγωνισμούς?

 

Τυχαία η σειρά, δεν θα υπάρξουν βαθμολογίες. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι αριθμητικό, και για την ευκολία στην καταμέτρηση.

Όποιος θέλει μπορεί να πει ποιους ψήφισε. Flash Fiction είναι, τα πράγματα είναι πιο χαλαρά εδώ.

[dagoncult]

Σταματήστε ρε διάολοι να γράφετε συνέχεια... ποστάρω συνεχώς σε λάθος χρόνο

 

Οκ. Πάμε με πμ

[Mesmer]

Ο Άκης λέει πολλαπλό πολλ... Συντονιστείτε, αποφασίστε και ενημερώστε τον λαό. :Ρ

Το πολλαπλό πολλ δεν μπορεί να γίνει με τον τρόπο που το θέλουμε, το άτιμο

Γι' αυτό πάμε σε πμ.

[Oberon]

OK. PM στον dagoncult και σε μένα. 5 ιστορίες, τυχαία σειρά. Μια βδομάδα, έτσι? (Δεν έχω καταλάβει αν θα ανοίξει πολλ ή όχι, πάντως).

[Mesmer]

OK. PM στον dagoncult και σε μένα. 5 ιστορίες, τυχαία σειρά. Μια βδομάδα, έτσι? (Δεν έχω καταλάβει αν θα ανοίξει πολλ ή όχι, πάντως).

 

Μια βδομάδα.

Όχι, δεν θα ανοίξει πολλ.

[Oberon]

OK. PM στον dagoncult και σε μένα. 5 ιστορίες, τυχαία σειρά. Μια βδομάδα, έτσι? (Δεν έχω καταλάβει αν θα ανοίξει πολλ ή όχι, πάντως).

 

Μια βδομάδα.

Όχι, δεν θα ανοίξει πολλ.

 

ΟΚ. Θα αλλάξω το αρχικό ποστ λοιπόν.

 

 

 

[Drake Ramore]

Ψηφίζουμε μέχρι και 5 ιστορίες, ή στανταρ 5 ιστορίες;

[dagoncult]

5 στάνταρ

[Drake Ramore]

Αν μπορεί καποιος συντονιστής ας κάνει τις ιστορίες λινκ στο αρχικό ποστ για να μην ψάχνουμε στις σελίδες.

[Mesmer]

Αν μπορεί καποιος συντονιστής ας κάνει τις ιστορίες λινκ στο αρχικό ποστ για να μην ψάχνουμε στις σελίδες.

Έτοιμο. Αν βρείτε κάποιο σφάλμα πείτε μου.

[NIKANTHI]

O Lilian

 

 

 

Γραφείς παρά πολύ ωραία, αλλά κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να αναπτύξεις την ιστορία σου περισσότερο .

 

 

[Adicto]

O Lilian

 

Μου άρεσε πάρα πολύ η γλώσσα, η αμεσότητα των εικόνων και η ξεγυρισμένη μπάτσα του τέλους.

Από τις πολύ καλές αυτού του διαγωνισμού (και έχοντας υπόψιν τους περιορισμούς του).

 

Μπράβο!

[NIKANTHI]

Το χαμόγελο της Λακάνσυελ - Sonya

 

 

 

 

Ήταν παρά πολύ ωραίο και παρά πολύ συγκινητικό. Δεν έχω να πω κάτι άλλο, τι να πω... παρά μονό τα συγχαρητήρια μου.

Edited August 10, 2011 by NIKANTHI

[NIKANTHI]

Το χαμόγελο της σοφίτας - TheSeaIsBurned

 

 

Η περιγραφές σου είναι εκπληκτικές, το πώς περιγράφεις τα χαμόγελα είτε του παιδιού είτε του πλάσματος

 

Και το τέλος ήταν παρά πολύ ωραίο. Μπράβο

 

 

[DinoHajiyorgi]

Npaps – O Lilian

 

Πολύ καλό παραμύθι επιστημονικής φαντασίας. Εντυπωσιακή κοσμοπλασία και το χτίσιμο της ιστορίας, λαβαίνοντας υπ’όψη τον περιορισμένο χρόνο και το ότι αυτή ήταν η πρώτη ιστορία που αναρτήθηκε. Μπορεί το θέμα του να μην ήταν πρωτότυπο, εμένα όμως το φινάλε με έπιασε στα πράσα.

 

Sonya – Το Χαμόγελο της Λακάνσυελ

 

Η Χριστίνα πασχίζει να δείξει πόσο Ερινύα είναι ακόμα κι εδώ, με θέμα το «Χαμόγελο»! Πανέμορφο το παραμύθι, η βιασύνη του όμως είναι ευδιάκριτη. Θέλει κι άλλο κέντημα για να σε γραπώσει ο μύθος του.

 

TheSea IsBurned – Το Χαμόγελο της Σοφίτας

 

Little girl, little girl τι τρόμοι τριγυρνούν στο αραχνοΰφαντο μυαλουδάκι σου; Εντυπωσιάστικα από αυτό το μικρό δείγμα γοτθικού τρόμου, τόσο ονειρικά απροσδιόριστο και μυστηριώδες. Ζωντανές, δυνατές, ασπρόμαυρες εικόνες, σαν εφιαλτικά μολυβόματα. Μέσα στην πεντάδα μου.

 

Mesmer – Μόνο Χαμογέλασε Μου

 

Αβανταδόρικη ιδέα για flash fiction (μου θύμισε έναν άλλον ζητιάνο). Άψογα εκτελεσμένο όμως και σίγουρα κερδίζει τις εντυπώσεις. Η απαίτηση του τυφλού επαίτη ευφάνταστη! Φλασάκι τρόμου από τα καλά.

 

Naroualis – Δύο Σταγόνες Ιδρώτα

 

Ευθυμία, αυτό που ζητάει η ηρωίδα σου από τη γριά του δάσους θέλω να το ψάξω κι εγώ, όχι την μαγειρική όμως, αλλά το πώς έχεις έτοιμους τέτοιους γαργαλιστούς μύθους at the drop of a hat, και μάλιστα σε ένα αγχοτικό flash fiction! Είναι από εκείνα τα παραμύθια που σε αρπάζουν από την αρχή, θέτοντας ένα πιασάρικο ερώτημα-μυστήριο, και σέρνουν τον αναγνώστη από την μύτη ως το φινάλε. «Μα θα μας έχει και απάντηση;» αναρωτιέται ο αναγνώστης, «ή θα μας το αφήσει φλου.» Γιατί, λόγω φύσεως διαγωνισμού, το «φλου» δικαιολογείται. Αλλά όχι, η μάγισσα συγγραφεύς έχει και την απάντηση! Στον τορβά με τα πέντε κι αυτό.

 

Adicto – Αιρετικός

Χαιρετώ και μια φυσιολογική, νορμάλ, νορμαλότατη πένα! Αυτό μάλιστα! Flash fiction κύριε! Τι παραπάνω να προλάβει να γράψει κανείς; Δύο σελιδούλες pdf, μια καλή ιδέα και βουρ για τη σφαγή. Κατανοώ, συμπάσχω, εγκρίνω. Πολύ καλή, έντιμη προσπάθεια. Γι αυτό που είναι, δεν του λείπει τίποτα.

 

niceguy0973 – Το Χαμόγελο

 

Χμμμ… Δεν μπορώ να πω πολλά, σαν εκτέλεση δεν είναι άσχημο. Η αρχή μου άρεσε πάρα πολύ, με δυνατότερο σημείο (αληθινό δυναμίτη) η έλξη του αγοριού προς τον ενήλικα, που υπόβοσκε μια διαστροφική, σχεδόν ερωτική χρειά, ενώ ταυτόχρονα έπεφτε, έστω και συμβολικά, μια σχέση πατέρα-γιού. Θα μπορούσες να γεμίσεις ολόκληρο βιβλίο μόνο γι αυτό το σημείο. Μετά βέβαια, η αποκάλυψη – σύμπτωση – συγκυρία χτυπάει λίγο σαν υπόθεση ελληνικού μελό, κάπως βολικά, και κλείνεις με μια φρίκη αντάξια, όπως έχω ακούσει, ενός Μάστερτον. Λίγο βιαστικό αλλά δικαιολογείται. (Και όσον αφορά το θέμα, είναι μια ιστορία που θα είχε κάπου ένα χαμόγελο, όποιο κι αν ήταν το θέμα του διαγωνισμού).

 

Zaratoth – Για Ένα Χαμόγελο

 

Το Τάγμα της Γαλάζιας Φλόγας; Αυτή η guest εμφάνιση δεν έχει και καμιά βαρύτητα στα της ιστορίας, θα μπορούσε να παρακαμφτεί εύκολα ε; Αλλά τέλος πάντων, πάντα ευχάριστο να βλέπουμε τον θαυμαστό Sean Bean ως Μπόρομιρ… εε, Μπιόρμιρ εννοώ. Ωραίο παραμύθι που ξαφνιάζει γιατί απουσιάζει το ένα καρύκευμα στο οποίο έχουμε καλομάθει (υπερβολικά μάλιστα) … η ανατροπή! Τι να κάνουμε δηλαδή, έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα.

 

Nienor – Ο Ερχομός του Θέρους

 

Πανέμορφο, γεμάτο εικόνες, χρώματα, μυρωδιές, γεύσεις, μύθο. Άλλη μια πένα που έτοιμη έχει το παραμύθι στο τσεπάκι της. Και δεν απογοητεύει. Κάπου εκεί στο φινάλε όμως, μετά το όλο χτίσιμο του γιατί η ηρωίδα δεν χαμογελάει, θέλω να με πείσεις καλύτερα στο γιατί χαμογέλασε. Μόνο αυτό και δεν γκρινιάζω άλλο.

 

Eugenia Rose – Ονειροπαγίδα

 

Ευγενία με εκπλήσσεις ευχάριστα. Και με εκπλήσσεις γιατί το έχεις, και ενώ το έχεις, συχνά η βιασύνη και η ελαφράδα με την οποία χειρίζεσαι τις ικανότητες σου αποβαίνουν σε βάρος του δημιουργήματος σου. Αυτό όμως συμβαίνει στους άλλους διαγωνισμούς. Εδώ δικαιολογείσαι απόλυτα. Η ιστορία είναι ευφάνταστη, έχει ρυθμό, έχει υπόσχεση, έχει δράμα και κωμικά στοιχεία σε καλές αναλογίες… και μετά φυσικά πρέπει να προλάβεις να το κλείσεις. Και μαζί σου χάθηκα κι εγώ. Δεν κατάλαβα την σημασία του ονείρου στην ηρωίδα, και πως η παρέμβαση του ήρωα (που θυμώνει κάπως αψυχολόγητα εκεί) φέρνει την μεγάλη αλλαγή.

 

Παραμένει όμως δυνατό το σημείο που ενώ εκείνη έχει χάσει την παλιά της, μυθική λάμψη, ο ήρωας νιώθει αρκετά καθησυχασμένος για να θέλει, τώρα, να την παντρευτεί. (Αυτό σας κάνουμε ε; Εμείς οι άντρες. Σας θέλουμε όμορφες μόνο για μας. Χε-χε.)

 

ΝΙΚΑΝΤΗΙ – Πέντε Λεπτά

 

Εύχομαι στον επόμενο διαγωνισμό να τα πας καλύτερα. Το άγχος στη γραφή και η βιασύνη είναι εμφανέστατα. Είχες μια πολύ καλή ιδέα, και μου άρεσε πολύ το φινάλε που κάνει την χρήση του θέματος του διαγωνισμού αντίστροφα. Δούλεψε το απλώνοντας το περισσότερο. Αξίζει.

[Zaratoth]

Zaratoth – Για Ένα Χαμόγελο

 

Το Τάγμα της Γαλάζιας Φλόγας; Αυτή η guest εμφάνιση δεν έχει και καμιά βαρύτητα στα της ιστορίας, θα μπορούσε να παρακαμφτεί εύκολα ε; Αλλά τέλος πάντων, πάντα ευχάριστο να βλέπουμε τον θαυμαστό Sean Bean ως Μπόρομιρ… εε, Μπιόρμιρ εννοώ. Ωραίο παραμύθι που ξαφνιάζει γιατί απουσιάζει το ένα καρύκευμα στο οποίο έχουμε καλομάθει (υπερβολικά μάλιστα) … η ανατροπή! Τι να κάνουμε δηλαδή, έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα.

 

1) Η Guest εμφάνιση (εκπλήσσομαι ευχάριστα που το θυμάσαι το τάγμα) δεν μπορούσε να παρακαμφθεί γιατί είναι τοποθετημένα στον ίδιο κόσμο και ήθελα να το δείξω και το βασίλειο αυτό χωρίς το τάγμα είναι σαν τούρτα-παγωτό χωρίς το παγωτό.

2) Ο Sean Bean είναι ο Μέγας Στρατηγός γιατί, μάντεψε,

πεθαίνει στο τέλος.

 

3)Ανατροπή... Ήθελα να γράψω ανατροπή, αλλά άντε τώρα να γράψεις μια ανατροπή που θα πήγαινε μακριάααα τη βαλίτσα 20 μόλις λεπτά πριν παραδώσουμε κόλλες.

 

Ευχαριστώ που σχολίασες.

Edited August 11, 2011 by Zaratoth

[Sonya]

Npaps- O Lilian

 

Αυτό το φλασάκι είναι πάρα πολύ ωραίο, με την ανατροπή που τσακίζει κόκαλα. Θα το έλεγα αριστουργηματικό, αν δεν είχε μια μικρή, αλλά πάρα πολύ σημαντική απροσεξία: όταν περιγράφεις τις διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους και τα σαυροειδή, αποκαλείς τα τελευταία “κτήνη”. Κατανοώ ότι ήταν pun intended, αλλά θα προτιμούσα να ήταν διφορούμενο ποιος αποκαλεί ποιον κτήνος, θα μου ερχόταν πολύ καλύτερα η τελική σφαλιάρα, σα να μου την έδινε ο βασανιζόμενος κι όχι ο συγγραφέας.

 

 

 

 

The Sea Is Burned- Το χαμόγελο της σοφίτας

 

Μια σειρά από ολοζώντανες εικόνες, ανατριχιαστικές περιγραφές, χορεύει ανάμεσα στη νοσηρή φαντασία και τον τρόμο. Όμως, παρά την αποκρουστική ομορφιά των εικόνων, μου έλειψε κάτι, ίσως το τι ήταν αυτό το πλάσμα. Για τα δεδομένα των περιορισμών, σαφώς και είναι μια πάρα πολύ αξιόλογη μικρή ιστορία!

 

 

 

 

Mesmer- Μόνο χαμογέλασέ μου

 

Από πού βγήκε αυτή η ιστορία είναι κάτι που δεν θέλω να μάθω. Είναι αρρωτημένα γαμάτη και την αγάπησα. Εύγε παλικάρι μου!

 

 

 

 

Naroualis- Δυο σταγόνες ιδρώτα

 

Ευθυμία μου, προσκυνώ την παραμυθού, την μάγισσα, την μαγείρισσα, , την καθαρόαιμη φαντασού που μπορεί μόνη της να φτιάξει φολκλορικούς μύθους για μια ντουζίνα λαούς. Δεν λείπει κάτι, εκτός, ίσως, απ' την χειρόγραφη εκδοχή του παραμυθιού που θα είχε και μια μουτζούρα πάνω στο χαρτί από δυο σταγόνες ιδρώτα.

 

 

 

 

Adicto- Αιρετικός

 

Αδελφέ, είσαι τρομομάστορης απ' τους ύπουλους και καταχθόνιους. Και δεν ξέρω αν είναι πιο τρομακτική η ίδια η ιστορία με τον εκκλησιαστικό νόμο ή το τέλος με το πιο... μόνιμο χαμόγελο. Μια ακόμα υπέροχη ιστορία -όπως το συνηθίζεις, άλλωστε.

 

 

 

 

Niceguy0973- Το χαμόγελο

 

Πολύ μπλα μπλα στην αρχή, πολλές περιττές πληροφορίες. Θα μπορούσαν να λείπουν και στην θέση τους να έχουμε ένα κίνητρο, ένα οποιοδήποτε κίνητρο για τέτοια συμπεριφορά. Α, και κάτι που, εμένα προσωπικά, με χάλασε: ήταν προφανές ότι ήταν ο πατέρας του, απ' την αρχή που εμφανίστηκε. Ήθελε περισσότερη μαεστρία, διακριτικότητα, να μην γίνεται με τη μία φανερό. Όμως, έιναι μια ιστορία με προοπτικές και θα ήταν ίσως καλό να την ξαναδούλευες.

 

 

 

 

DinoHajiyorgi- Άτιτλο

 

Ουάου, δεύτερη ιστορία με ιερείς που απαγορεύουν χαμόγελο! Σε πιο νουάρ μοτίβο, μια αστυνομική ιστορία. Ναι, χορεύει στα όρια του μέινστριμ, αλλά δεν είναι καθόλου άσχημη. Να της δώσω τίτλο; “Χαμόγελα στο πηγάδι”

 

 

 

 

Zaratoth- Για ένα χαμόγελο

 

Γλυκιά και ρομαντική γούτσου γούτσου φανταζοϊστοριούλα και η πρώτη που διαβάζω με ένα καταφανές καλό τέλος. Ευχάριστη διαφοροποίηση απ' την γκοθίλα που διέπει τον διαγωνισμό (με το ειρωνικό, όπως αποδεικνύεται, θέμα 'χαμόγελο' :Ρ), μου άφησε λίγο περισσότερη γλύκα απ' όση αντέχει ο οργανισμός μου. :Ρ

 

 

 

 

Nienor- Ο ερχομός του θέρους

 

Να πας να κάνεις κανα μπάνιο που μ' έκανες να βουρκώσω, δεν ντρέπεσαι καθόλου, μα καθόλου όμως! Εγώ φταίω που σου είχα βάλει κι εισαγωγή με τα φεγγάρια σου! Δεκατρία τα δικά σου κι ένα που σου 'κανα δώρο, δεκατέσσερα. Για να με κάνεις να βουρκώνω. Φτου σου! Υπέροχη μαγεύτρα, με τα ματζούνια και τα ξόρκια σου. Φτου σου λέγω!

 

 

 

 

Eugenia Rose- Ονειροπαγίδα

 

Τι σιχαμένος τύπος, τον μίσησα. Αλλά η ιστορία ήταν πολύ καλή. Θα ήταν καλύτερη αν είχαμε μια ιδέα γιατί η Νατάσσα δεν χαμογελούσε στον ξύπνιο της και γιατί αυτός αποφάσισε να την παντρευτεί όταν σταμάτησε να χαμογελάει και στον ύπνο της. Πέραν του προφανούς λόγου που είναι η μαλακία που τον δέρνει. :Ρ

 

 

 

 

Drake Ramore- Μιχαήλ

 

Μια πολύ ιδιαίτερη ιστορία τρόμου (μα φυσικά! :Ρ), η οποία, παρά την πρωτοτυπία της (το φαρδύ, πλατύ και τρομακτικό χαμόγελο του Μιχαήλ που κάνει τον χρόνο λέγκο), με άφησε μ' ένα ερωτηματικό στο τέλος της ανάγνωσης ν' αναρωτιέμαι τι έγινε και τι έχασα; Γιατρέ μου, το ξέρω ότι ο χρόνος ήταν περιορισμένος κι ότι το τρανταχτό σου γέλιο δεν μπόρεσε να τον κάνει λάστιχο, αλλά πέρασέ το ένα ακόμα χεράκι να καταλάβω τι έγινε, η ξανθιά!

 

 

 

 

Nirgal- Οδυνηρές αναμνήσεις

 

Μια απρόσμενη (και ευχάριστη) συμμετοχή διακριτικής ΕΦ, στα γνωστά ψυχολογικά λημέρια που σεργιανίζει την φαντασία και την πένα του ο Σταμάτης, με κοινωνικό και προσωπικό προβληματισμό. Απότομη προσγείωση από τον σκληρό τρόμο και την ονειρική φαντασία που είναι τα κύρια συστατικά αυτού του διαγωνισμού και ταξίδι ευθύτατο σαν βέλος στην καρδιά της σοφίας και της μνήμης. Σκίζω το πουκάμισο αλά σούπερμαν, για να φανεί από μέσα η γνωστή φανέλα της γκρούπι.

 

 

 

 

Lady Nina- Μάγος Ολεγόμαχ

 

Παραμυθού νεράιδα (αφού σ' αρέσει τόσο πολύ), έχεις κολλήσει με νύχια και δόντια πάνω σ' ένα μοτίβο good vs evil, αλλά του κλασικού παραμυθιού! Αχ, γιατί τόσο αναμενόμενα τα πάντα; Γιατί τόσο ξεκάθαρο καλό και κακό; Παίξε λίγο, αφού μπορείς, το ξέρω, παίξε λίγο με τα συναισθήματα, μην το κάνεις τόσο εύκολο, νεραϊδούλα!

 

 

 

 

Soul walker- Κλέφτης τριγώνων

 

Στάθη, για μία ακόμα ιστορία σου μένω με την μπάλα χαμένη κάπου σε τροχιά. Η τραγικά μεγάλη εισαγωγή είναι περιττή και κόβει απ' το να δώσεις στον αναγνώστη (τον συγκεκριμένο αναγνώστη, that is ) τι έγινε, τι είδε, τι συνέβη. Επιπλέον, υπάρχουν πολλές και μεγάλες απροσεξίες (οι αιμάτινες πατημασιές που δεν παρατηρεί κανείς, το ότι ξέρασε έτσι χύμα μέσα στο σπίτι, ενώ υπάρχουν ειδικές ουσίες που οι αστυνομικοί βάζουν στα ροθούνια τους γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, κάτω απ' τα ξερατά μπορεί να υπήρχαν στοιχεία κλπ κλπ κλπ) οι οποίες βγάζουν βιαίως τον αναγνώστη απ' το κείμενο. Στρώσου και ξαναδούλεψέ το.

 

 

 

 

DinMcXanthi- Ο κόλπος των ναυαγίων

 

Άλλος ένας μαιτρ του τρόμου, άλλο ένα άρρωστο και χαμογελαστό κομψοτέχνημα φρίκης. Θα ήθελα, όμως, λίγο περισσότερο Έλιοτ. Θα ήθελα λίγη περισσότερη κατάρα, λίγα περισσότερα ναυάγια, λίγη περισσότερη ιστορία. Πόση, θα μου πεις δικαιολογημένα, ρε Χριστίνα να γράψω μέσα σε 90 λεπτά; Όχι, για τα 90 λεπτά της είναι υπέροχη, αλλά εγώ αναφέρομαι στα λεπτά που θ' ακολουθήσουν και θα κάνουν το φλασάκι αυτό κανονική, μεγάλη και λαμπερή ιστορία. ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ!

 

 

 

 

ΝΙΚΑΝΤΗΙ- Πέντε λεπτά

 

Δεν μπορώ να πω ότι μ' ενθουσίασε ο αστικός τρόμος του κερατωμένου (απ' τον κουμπάρο κιόλας) συζύγου που ετοιμάζεται να σκοτώσει φριχτά τον φυστίκουλα της γυναίκας του. Καλό σκηνικό, λίγος και μικρός ο λόγος. Για να δουλέψει με κάτι τόσο καθημερινό και να βγει καλό, πρέπει να υπάρχει από πίσω ένα μπακγκράουντ που να δικαιολογεί τέτοιο μένος. Επίσης, τα ορθογραφικά βγάζουν μάτι. Αλλά βελτιώθηκες σαφώς στην σύνταξη και γι αυτό οφείλω να σε συγχαρώ!

 

 

 

 

Howard Crease- Το χαμόγελο

 

Και, για φινάλε, ο Χρήστος με μια απλά γαμάτη ιστορία, έναν ερωτισμό, έναν αισθησιαμό κι ένα φινάλε που ΝΑΙ, ΤΑ ΣΠΑΕΙ από ανατροπή σε ανατροπή σε ανατροπή. Μικρέ μου, ζωγράφισες!

 

 

 

 

 

Πολλές πάρα πολύ ωραίες ιστορίες, all in all, ο φλασοδιαγωνισμός κινήθηκε σε υψηλότατα επίπεδα αυτή την φορά και τον φχαριστήθηκα!

 

 

[niceguy0973]

(Και όσον αφορά το θέμα, είναι μια ιστορία που θα είχε κάπου ένα χαμόγελο, όποιο κι αν ήταν το θέμα του διαγωνισμού)

 

 

 

Σε εχαριστώ πολύ φίλε DinoHajiyorgi για τα σχόλιά σου... Δεν κατάλαβα πολύ καλά αυτό που γράφεις μέσα στην παρένθεση.

 

Αγαπητή Sonya, σε ευχαριστώ επίσης για τα σχόλιά σου. Η αλήθεια ήταν πως δεν προσπάθησα να κρύψω ότι ήταν ο πατέρας του. Ήθελα να φανεί. Όσο για τα περιττά που λες, για μένα ήταν απαραίτητα για το στήσιμο της ιστορίας. Με το δικό μου μάτι βέβαια...

 

 

Η δικιά σου ιστορία είναι από τις αγαπημένες μου. Σύντομα θα βάλω και τα δικά μου σχόλια...

 

 

 

Edited August 11, 2011 by niceguy0973

[DinoHajiyorgi]

(Και όσον αφορά το θέμα, είναι μια ιστορία που θα είχε κάπου ένα χαμόγελο, όποιο κι αν ήταν το θέμα του διαγωνισμού)

 

Σε εχαριστώ πολύ φίλε DinoHajiyorgi για τα σχόλιά σου... Δεν κατάλαβα πολύ καλά αυτό που γράφεις μέσα στην παρένθεση.

 

Δεν μπορείς να πεις ότι το χαμόγελο είναι κεντρικό θέμα της ιστορίας σου. Ναι, ο σατανικός μπαμπάς χαμογελάει σατανικά διαπράττοντας το έγκλημα του. Ο ήρωας χαμογελάει σατανικά παίρνοντας την εκδίκηση του. Κι αν το θέμα δεν ήταν το "χαμόγελο"; Τότε; Μη μου πεις ότι θα αδυνατούσες να γράψεις την ίδια ιστορία, ε;

[niceguy0973]

(Και όσον αφορά το θέμα, είναι μια ιστορία που θα είχε κάπου ένα χαμόγελο, όποιο κι αν ήταν το θέμα του διαγωνισμού)

 

Σε εχαριστώ πολύ φίλε DinoHajiyorgi για τα σχόλιά σου... Δεν κατάλαβα πολύ καλά αυτό που γράφεις μέσα στην παρένθεση.

 

Δεν μπορείς να πεις ότι το χαμόγελο είναι κεντρικό θέμα της ιστορίας σου. Ναι, ο σατανικός μπαμπάς χαμογελάει σατανικά διαπράττοντας το έγκλημα του. Ο ήρωας χαμογελάει σατανικά παίρνοντας την εκδίκηση του. Κι αν το θέμα δεν ήταν το "χαμόγελο"; Τότε; Μη μου πεις ότι θα αδυνατούσες να γράψεις την ίδια ιστορία, ε;

 

 

Σίγουρα δεν θα αδυνατούσα να γράψω την ιστορία με άλλο θέμα (σχετικό βέβαια με την υπόθεσή μου), όμως στην αρχή αναφέρω την κλισέ φράση "Πρέπει να αντιμετωπίζεις την ζωή σου με χαμόγελο..", δείχνοντας έτσι την ειρωνεία μιας δραματικής στγμής του ήρωά μου που την αντιμετωπίζει μέ ένα χαμόγελο, έστω και σαρκαστικό, λόγω των γεγονότων...

[DinoHajiyorgi]

Drake Ramore – Μιχαήλ

 

Πολύ καλό. Δεδομένου του περιορισμένου χρόνου, έμπνευση, ιδέα και εκτέλεση θαυμαστή. Φλασάκι γραμματόσημο που στέκεται άνετα ως ολοκληρωμένο διήγημα.

 

Nirgal – Οδυνηρές Αναμνήσεις

 

Τέλειο. Και η τελική φράση τσακίζει. Χειρίστηκες ένα χιλιοχρησιμοποιημένο θέμα με ειλικρίνεια και φρέσκια νοοτροπία που με άγγιξε θετικότατα. Μπράβο.

 

Lady Nina – Μάγος Ολεγόμαχ

 

Ωραίο το φουστανάκι Έλενα μου, οι ραφές όμως είναι ευδιάκριτες. Δικαιολογημένο, αλλά θέλει δουλειά για καλύτερο αποτέλεσμα. Σίγουρα δεν έχεις ανάγκη τον παππού και την εγγονή του για να μας πεις το παραμύθι σου. Και μην ξεκινάς την ιστορία σου προδίδοντας το ευτυχισμένο φινάλε. Και η μονομαχία των μάγων θέλει λίγο ακόμα σκέψη και φαντασία για να μας πείσει και να μας μαγέψει.

 

Οι μουρτζούφλιδες γελωτοποιοί έχουν πολύ ψωμί για να τους αγνοήσεις τόσο σπαρακτικά. Μην σου πω ότι τους προτιμώ σαν κεντρικούς κακούς, πολύ περισσότερο από τον Υρκάδ.

[Guest old#2065]

Το χαμόγελο της Λακάνσυελ

 

Τρυφερό και ανθρώπινο. Δυνατή πένα σε μια καλή άσκηση γραψίματος.

 

 

Το χαμόγελο της σοφίτας

 

Έκπληξη για μένα πως από την τρυφερή εφηβεία της ξεπετάγεται τόση κουλ φρίκη. Πολλά υποσχόμενη προσπάθεια.

 

 

Μόνο χαμογέλασέ μου.

 

Ωραία ιστορία με τέλος πού ‘στρίβει’ τη στιγμή που νομίζεις ότι είναι μελό.

 

 

Δύο σταγόνες ιδρώτα

 

Το πιό ολοκληρωμένο και άρτιο διήγημα. Έχω την αίσθηση ότι αρκεί να πεις στην Ευθυμία τη λέξη π.χ. μυρμηγκοφάγος και θα βγάλει από το τσεπάκι της μια έτοιμη και φτιασιδωμένη ιστορία για τον aardvark.

 

 

Αιρετικός

 

Το διήγημα που είναι του δικού μου γούστου. Μια πολύ καλή ιδέα, γραμμένη χωρίς πολλά- πολλά και κορύφωση στο τέλος That’s it!

 

 

Το χαμόγελο

 

Με σχετική καθοδήγηση ο Nice μπορεί να γράψει καλά. Τεχνικά στοιχεία αποδυναμώνουν αυτό το κείμενο, και δεν αναφέρομαι σε εκφραστικά στοιχεία όσο σε θέματα ανάπτυξης. Αν έχεις προδώσει απο την αρχή το ’κλου’ δεν σε σώζουν οι ζωντανές περιγραφές.

 

 

Άτιτλο (Η μασέλα στο πηγάδι)

 

Πολύ καλό αστυνομικό με χιούμορ (ευρωπαϊκής σχολής) το διασκέδασα πραγματικά.

 

 

Για ένα χαμόγελο

 

Ένα ευκολοδιάβαστο διήγημα, με καλές περιγραφές μέσα στο κλίμα του είδους του που δύσκολα όμως ίσως θα το θυμάσαι μετά από λίγο καιρό.

 

 

Ο ερχομός του θέρους

 

Άλλη μια πολύ καλή ’παραμυθού’. Σε βάζει στο κλίμα και σε ταξιδεύει άσχετα αν δεν δουλεύει πάνω στη πολύ δυνατή η μεγάλη ιδέα.

 

 

Ονειροπαγίδα

 

Καλό σενάριο και πετυχημένοι διάλογοι. Ίσως αν ήταν λίγο πιο σύντομα και παράλληλα λίγο πιό σαφές να ήταν καλύτερα.

 

 

 

 

Μιχαήλ

 

Ψυχολογικό παιχνίδι με υπόνοιες θρησκοληψίας. Δύσκολή προσπάθεια από έναν δημιουργό που επειδή κατέχει το αντικείμενο που πραγματεύεται ίσως υπερεκτιμά εμάς τους μέσους αναγνώστες του και μας αφήνει με ερωτηματικά. Αυτός όμως δεν ήταν ο στόχος σου Drake ?

 

 

Οδυνηρές αναμνήσεις

 

Δύσκολο θέμα (και εύχομαι να μην ενέχει προσωπικά βιώματα). Μέσα στα όρια του χρόνου αναπτύχθηκε με επιτυχία. Χωρίς ακραίο λόγο περιγράφει ακραίες ψυχικές καταστάσεις.

 

 

Μάγος Όλεμαχ

 

Δροσερό, ανάλαφρο αδιάφορο.

Κλισέ, αντιστροφή λέξεων και χάπυ έντ. Έχω την αίσθηση ότι άν κανακέψω αυτή την προσπάθειά σου Νίνα θα σου κάνω κακό, είσαι σίγουρα σε θέση να πάς το είδος αυτό σε άλλες σφαίρες. Αναμένω.

 

 

Κλέφτης τριγώνων

 

Μια ιστορία με σωστό ύφος και ρυθμό που όμως τελικά έχει σαν πιο πετυχημένο σημείο την επιλογή του τίτλου του. Ίσως δουλεμένο σε μεγαλύτερο χρόνο να μπορεί να δώσει το αποτέλεσμα που επιδιώκει ο δημιουργός του.

 

 

Ο κόλπος των ναυαγίων

 

Το πιο εμπνευσμένο στόρυ του διαγωνισμού. Υπάρχουν δυνατότητες για αξιοποίηση του σε άλλα επίπεδα απο έναν δημιουργό που ‘το έχει’ όπως ο Ντίνος. Μπράβο σου. Αν επιτρέπεις μια δική μου προσέγγιση, εγώ θα απέφευγα την επανάληψη ίσως των οικολογικών σχολίων και θα έδινα μεγαλύτερη δύναμη στο ‘γαία πυρί μειχθήτω’

 

 

Πέντε λεπτά

 

Ενδιαφέρουσα προσπάθεια, που όμως αφήνει την εντύπωση οτι ο δημιουργός δεν ελέγχει απόλυτα τα μέσα του. Η χρήση του μονολόγου και των ’κακών’ λέξεων δεν κορυφώνει τις εντυπώσεις όπως θα περίμενε ο αναγνώστης.

 

 

Το χαμόγελο

 

Και ναι κυρίες και κύριοι η έκπληξη του διαγωνισμού. Ο φίλος μας ξέρει να περιγράφει συναισθήματα και εικόνες. Και παράλληλα σαν τον ταχυδακτυλουργό ξέρει να αποσπά την προσοχή μας με το ένα χέρι που κουνά το ραβδί και με το άλλο να μας αφήνει ’μαλ...ες’ εμφανίζοντας το λαγό. Μπράβο ρε How.

 

 

 

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με τίμησαν με σχόλια τους ,στην πρώτη μου απόπειρα στο χώρο αυτό. Έχει δίκιο η Sonya αλλά δεν ήξερα πως θα κορύφωνα την αντιστροφή με τόσο λίγο υλικό για τον αναγνώστη, και χρησιμοποίησα τη ’μανιέρα’ του ’κτήνους’, Ευχαριστώ.

 

 

 

 

 

[Naroualis]

Χαίρομαι πάρα πολύ που έλαβα μέρος και διάβασα τις ιστορίες αυτές. Αυτό που δε χαίρομαι καθόλου είναι που αναγκάστηκα με πόνο ψυχής και κόψω τέσσερις (4) ιστορίες από την πεντάδα μου! Ειλικρινά, αν ήταν στο χέρι μου θα έστελνα εννιάδα. Για να κόψω το έξι και το εφτά είδα κι έπαθα!

 

Πάμε σχόλια:

Ο Lilian - npaps

 

 

Χαριτωμένο, και στρωτό. Δε μου άρεσε η χρήση της αγγλικής γραμματοσειράς για τα ονόματα. Η ανατροπή του τέλους καλή, ομολογώ ότι με έπιασε απροετοίμαστη. Με δυσκόλεψε λίγο το info-dump, αλλά θα χρειαζόσουν πολλές ώρες για να το πλέξεις ανάμεσα στις υπόλοιπες γραμμές του κειμένου.

 

 

Το χαμόγελο της Λακάνσυελ - Sonya

 

 

Ευτυχώς σώζεται η «φανταστικότητα» του κειμένου στην τελευταία παράγραφο. Εξαιρετικό, σαν σύλληψη, αναμενόμενο σαν εκτέλεση, τρυφερό σαν επίγευση.

 

 

Το χαμόγελο της σοφίτας - TheSeaIsBurned

 

 

Ανεξήγητο, αλλά ο τρόμος δε χρειάζεται απαραίτητα εξήγηση. Υψηλή ποιότητα γραφής, ακόμη κι έτσι γρήγορα που γράφτηκε. Τι να πω, κάθε φορά με εκπλήσσεις και λίγο περισσότερο, καλή μου.

 

 

Μόνο χαμογέλασέ μου - Mesmer

 

 

Δε μπορώ να πω ότι το κατάλαβα, αλλά οπωσδήποτε το απόλαυσα. Ευρυματικό, με απλή γλώσσα και πολύ έντονο τέλος.

 

 

Αιρετικός -Adicto

 

 

Δυνατό, ενδιαφέρον, αν και με πολυχρησιμοποιημένη ιδέα. Η γλώσσα είναι απλή κι ο ρυθμός της αφήγησης ήρεμος, όπως θα ταίριαζε στον ήρωά σου.

 

 

Το χαμόγελο - niceguy0973

 

 

Στρωτό και με σταθερό ρυθμό. Η ιδέα έχει κενά, λείπουν εξηγήσεις για κάμποσα πράγματα (γιατί επέστρεψε ο πατέρας, γιατί επέλεξε αυτόν τον τρόπο να παρουσιαστεί, γιατί τόσο μίσος, γιατί η επιλογή αυτής της «τιμωρίας»). Υπάρχουν και κάποιοι αναχρονισμοί, όπως οι λάμπες πετρελαίου. Δεν ξέρω αν χρησιμεύει σε τίποτε η πληροφορία ότι η αδελφή είναι συγγραφέας.

 

 

Άτιτλο - DinoHajiyorgi

 

 

Αν είχες κάνει τα δόντια να φυτρώνουν μόνα τους με θεία χάρη, ξέρω ‘γω, τότε θα είχες αποφύγει το mainstream. Πάντως well executed, όπως πάντα.

 

 

Για ένα χαμόγελο - Zaratoth

 

 

Λίγο υποτονική, λίγο τηλεγραφική (εντάξει, αυτό ξέρω γιατί έγινε…) Η περιγραφή κάποιον πραγμάτων μπορούσε να λείψει, όπως το ότι ανέβηκαν στο άλογο, ή ότι σταματούσαν για μεσημεριανό. Μπορούσε επίσης να αποφύγεις την πολυπλοκότητα, να έβαζες τον ιππότη να είναι φιλοξενούμενος του ερημίτη. Αν θελήσεις να το μεγαλώσεις (θα το πρότεινα, αυτό, να το παχύνεις λίγο, όχι πολύ καμιά δεκαριά χιλιάδες λέξεις…) θα σου πρότεινα να αλλάξεις οπτική γωνία. Η δραματικότερη στιγμή της ιστορίας χάνεται γιατί ο πρωταγωνιστής της είναι αναίσθητος.

 

 

Ο Ερχομός του Θέρους - Nienor

 

 

Με τρόμαξες, νόμισα ότι γράψαμε το ίδιο πράμμα! Αλλά εντάξει, μακράν η καλύτερη ιδέα, η πιο στέρεη κι η πιο συναισθηματική.

 

 

Ονειροπαγίδα - Eugenia Rose

 

 

Παράξενα ολοκληρωμένο. Με την έννοια ότι πολλά από τα διηγήματα έχουν τα ξέφτια τους. Ετούτο είναι στρωτό από την αρχή ως το τέλος, οδηγεί εκεί που οδηγεί με βήμα σταθερό. Δε λέω ότι κατάλαβα ακριβώς τι έγινε μέσα στο όνειρο, αλλά τελικά δεν είναι αυτός ο σκοπός του κειμένου νομίζω.

 

 

Μιχαήλ - Drake Ramore

 

 

Ενδιαφέρουσα η άποψη του τι είναι ο Μιχαήλ. Στρωτή γραφή, ωραίες οι διακριτικές αναφορές στη στρέβλωση της πραγματικότητας. Σε τι θα τον χρειαστούν όμως; Ποιοι; Και γιατί έγινε αυτό που έγινε τώρα;

 

 

Οδυνηρές αναμνήσεις - Nirgal

 

 

Λίγο στεγνό, αλλά ενδιαφέρον. Η αφήγηση θέλει άπλωμα και νοστίμισμα, έτσι όπως είναι τώρα είναι σαν δελτίο ειδήσεων.

 

 

Μάγος Ολεγόμαχ - Lady Nina

 

 

Κυρά-παραμυθού, καλά το πήγες -για την ακρίβεια πάρα πολύ καλά) μέχρι που έφτασες στη «μονομαχία» των δύο μάγων. Εκεί βιάστηκες πολύ (λογικό θα μου πεις, προφανώς σου τελείωνε ο χρόνος), κι ξαστόχησε κάπως η διήγηση.

 

 

Κλέφτης τριγώνων - Soul_walker

 

 

Πολύ παράξενο κείμενο, κάπως γυμνούλι και ασύμμετρο. Θέλει αρκετή δουλειά, ειδικά στο σημείο που ο ήρωας αποφασίζει να κυνηγήσει τα ίχνη μόνος του. Επίσης αυτό που θεωρώ ότι έπρεπε να προοικονομηθεί είναι το ότι πάντα έλλειπαν τα στόματα των νεκρών. Έτσι θα ήταν αρκετά δυνατό το τέλος, ενώ τώρα μοιάζει λίγο ξεκάρφωτο.

 

 

Ο Κόλπος των Ναυαγίων - DinMacXanthi

 

 

Χαίρομαι απίστευτα που πρόλαβες. Έχεις μια υπέροχη ιδέα, έναν υπέροχο ήρωα (που χρειάζεται και κάποιο παρελθόν, μην το ξεχάσεις αυτό στις διορθώσεις) κι ένα υπέροχα ξεπεσμένο κακό. Μια μικρή αντίρρηση είναι το ότι οι αλμπίνοι πρώτον είναι πρακτικά τυφλοί στο φως του ήλιου και δεύτερον σπάνια αντέχουν περισσότερο από μερικά λεπτά στον καλοκαιρινό ήλιο.

 

 

Πέντε λεπτά - ΝΙΚΑΝΤΗΙ

 

 

Πιστεύω πως αυτό το βιαστικό δείγμα είναι η απόδειξη που χρειαζόμαστε (εσύ προπάντων) για να πούμε ότι είσαι σε πολύ καλό δρόμο. Το κείμενο είναι πολύ βιαστικό (λογικό είναι) κι όμως έχει τη δυναμική του. Θα ήθελα πρώτον ένα καλό πέρασμα στην ορθογραφία και τη στίξη και δεύτερον, να κάνει πιο έντονο τον εσωτερικό διάλογο του ήρωα, να δείξεις πώς αυτός ο άνθρωπος κοντεύει και φτάνει στην τρέλα. Το μειονέκτημά του είναι ότι είναι οριακά τρόμου.

 

 

Το χαμόγελο - Howard Crease

 

 

Έξοχη ιδέα! Έξοχη πραγματικά, εκεί που πήγαινε και πώς έστριψε στο τέλος. Εύγε, εξαιρετικό. Απλά εξαιρετικό. Τώρα κάτσε και πέρασέ το δυο χέρια, δυνάμωσε λιγάκι την αγωνία, βάλ’ τον να σκέφτεται πιο τρελά, κόψε τα πολλά γλυκίσματα και κάν’ την ανατροπή σου πιο ξεκάθαρη. Τη διάβασα δυο φορές για να την καταλάβω.