Αιώνια Ζωή

[Tiessa]

Για την ιδέα:

 

Θα έλεγα ότι το διήγημά σου άπτεται οριακά του θέματος και με διχάζει. Δεν είναι πολύ κοντά σ’ αυτό που είχα στο μυαλό μου για εξέλιξη –κι ας ήταν πολύ ευρύ το φάσμα– δεν είναι και εντελώς εκτός, οπότε ΟΚ, δεκτή και πάμε στα επί μέρους.

 

Γενικά:

 

Αρκετά καλή γραφή, αν και σε μερικά σημεία θα μπορούσαν να εκφραστούν ορισμένα πράγματα καλύτερα. Έρεε εύκολα πάντως, χωρίς λάθη και αδόκιμους όρους, οπότε, και το διάβασμα προχωρούσε ικανοποιητικά.

 

Το κείμενο ήταν από την αρχή κλειστοφοβικό. Ένας ετοιμοθάνατος –που είναι έτσι κι αλλιώς παγιδευμένος σ’ ένα άχρηστο σώμα– καταλήγει παγιδευμένος αιώνια σ’ ένα τεχνητό. Η οπτική γωνία που επιλέγεις για να πεις την ιστορία είναι εκ των πραγμάτων περιοριστική, οπότε δεν έχεις και πολλά περιθώρια πέρα από το ψυχολογικό και ιατρικό θρίλερ. Καλό το κόλπο με τις ερωτήσεις του γιατρού για να μας βάλει στο χρονικό πλαίσιο.

 

Κι αυτό εδώ μετά τα σχόλια των άλλων: Με καλύπτουν πολύ αυτά που είπε ο Mindtwisted σχετικά με το πώς δεν εντόπιζαν κάποια λειτουργία στον τεχνητό εγκέφαλο και πώς δεν είχαν κάνει ένα προηγούμενο πείραμα σε κάποιον αναλώσιμο φουκαρά.

 

 

Τώρα ως προς το χρησιμοποιημένο του θέματος, έχω να πω μόνο ότι ακριβώς επειδή η ιδέα που επέλεξες είχε ενδιαφέρον γι αυτό έχει χρησιμοποιηθεί και τόσο πολύ.

[RedAlf]

Καταρχήν θέλω να ζητήσω συγνώμη που άργησα τόσο πολύ να απαντήσω στα σχόλια και να πω συγχαρητήρια στον khar για την νίκη του (ξέρω θα έπρεπε να το βάλω στο κεντρικό post του διαγωνισμού αλλά επειδή άργησα τόσο "ψιλοντρέπομαι") αλλά ήμουν εκτός Αθηνών και με ελλιπή πρόσβαση σε υπολογιστή όταν βγήκαν τα αποτελέσματα, κτλ.

Θέλω να ευχαριστήσω όσους διάβασαν την ιστορία μου και για την βαθμολογία που μου έδωσαν, αλλά κυρίως θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που την σχολιάσατε και με βοηθάτε να βελτιώνομαι (όπως είπα κάποια στιγμή και στο κεντρικό post πιστεύω ότι είναι ότι καλύτερο μπορεί να μας προσφέρει μία τέτοια κοινότητα.)

Τώρα επί των σχολίων.

Πολύ σωστά (όπως είπε πρώτος ο mman) η γραφή μου άλλαξε προς το τέλος. Αγχώθηκα βλέπεις γιατί ξεκίνησε ο διαγωνισμός και ανέβηκε το πρώτο διήγημα. Θα μπορούσα να το δουλέψω καλύτερα-περισσότερο μέσα στην προθεσμία που υπήρχε, αλλά ήταν ο πρώτος μου διαγωνισμός (και αγχώνομαι εύκολα...). Ελπίζω να μην ξανακάνω το ίδιο λάθος (αν και δεν είμαι "σοφός άντρας" )

 

aScannerDarkly θα κοιτάξω περισσότερο τις "ασυμβατότητες" του κειμένου, αλλά όσον αφορά τα πλάγια γράμματα βρέθηκα με το εξής πρόβλημα. Ήταν πλάγια οι σκέψεις του και κανονικά οι διάλογοι... Και η εισαγωγή (που δεν ήθελα να την κάνω σε πρώτο πρόσωπο γιατί έχανε) πως θα την συμβόλιζα;Τελικά μάλλον έπρεπε να διατηρήσω την κανονική γραφή σε αυτή και όχι την πλάγια, αλλά θα το ξέρω για το επόμενο κείμενο που θα φτιάξω που κάποιος θα είναι φυλακισμένος χωρίς δυνατότητα να μιλήσει και θα βλέπουμε μόνο τις σκέψεις του...

 

Η λογική πίσω από την επέμβαση ήταν ότι ήταν ακόμα πολύ πειραματική, πανάκριβη (άρα είχαν φτιάξει έναν τεχνητό εγκέφαλο μόνο) και ο γέρος δεν είχε το χρόνο να περιμένει δοκιμές σε "πειραματόζωα" γιατί πέθαινε. Για αυτό και δεν μπόρεσαν να καταλάβουν που ήταν το πρόβλημα και δεν είχαν επιχειρήσει στο παρελθόν κάτι ανάλογο. Βέβαια το ότι εγώ το είχα στο μυαλό μου δεν σημαίνει ότι το απέδωσα και στο κείμενο μου, το οποίο είναι σοβαρότερο πρόβλημα από μία απλή απερισκεψία... Σας ευχαριστώ για την επισήμανση...

 

Όσο για το θέμα... Νομίζω ότι όποιος δεν έχει δει τη ταινεία "Ο Τζόνι πήρε το όπλο του" (αντιπολεμική) πρέπει να τη δει... Είναι από τις ταινίες που είναι τόσο καλή που δεν θέλω να την ξαναδώ (την έχω δει πριν από 10 χρόνια μία φορά μόνο) γιατί απλά με ανατριχιάζει αφάνταστα!

 

Γενικά ξανά θέλω να ευχαριστήσω για τα σχόλια και ελπίζω ότι θα βελτιωθώ αισθητά στην επόμενη προσπάθεια... Διαγωνισμός τρόμου είπαμε; Για να δούμε αν θα έχω καμία ανατριχιαστική ιδέα μέχρι τότε...

[DimitrisX]

Πολύ καλός ρυθμός και περιγραφή, εξαιρετική σύνταξη και στίξη. Θυμίζει σκηνικό από το “Johnny got a gun”.

 

 

Το διήγημα με συνεπήρε από την αρχή έως το τέλος. Σύντομο και πολύ καλό!