aScannerDarkly Posted October 25, 2011 Share Posted October 25, 2011 (710 Λέξεις) Προφανώς εκτός συναγωνισμού, αλλά εμένα δε με χάλασε η ατάκα του mman. Χαραμάδα.pdf 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted October 25, 2014 Share Posted October 25, 2014 Χρόνια Πολλά! Μετά από ακριβώς 3 χρόνια σου κάνω την τιμή με τα πρώτα δημόσια σχόλια (ήταν μοιραίο να το διαβάσω σήμερα, δεν εξηγείται αλλιώς) Για σένα υποθέτω πως το διήγημα βγάζει νόημα, αλλά (υποθέτω κι ότι καταλαβαίνεις πως) για πολλούς αναγνώστες δε θα βγάζει (μεταξύ αυτών κι εγώ). Μου άρεσε. Μπορεί να μην ήταν ιστορία, αλλά περισσότερο σκέψεις σε μορφή διαλόγου με λίγες περιγραφές. Αλλά ήταν όμορφο, ατμοσφαιρικό και με ωραίο τέλος. Δεν ξέρω αν είναι κάποια αλληγορία για την ενηλικίωση (οι μικρές φιλοσοφικές φράσεις με οδηγούν προς τα εκεί), το πέρασμα από την εποχή της αθωότητας στον κόσμο των ηρώων (που τελικά καθετί άλλο πέραν αυτού είναι) κι η κοπέλα ήταν ο χρόνος. Αν ήταν αυτό είναι αρκετά καλό, αν και δε μου ήταν σαφή πολλά στοιχεία με αυτή την ερμηνεία. Πάντως το κείμενο αποπνέει ονειρική ατμόσφαιρα κι αυτό είναι το προσόν της, σε συνδυασμό πάντα με τους συμβολισμούς της (που παίζει και να μην ήταν εσκεμμένοι, αλλά απλώς εγώ να ήθελα να τους δω ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted October 25, 2014 Author Share Posted October 25, 2014 Καλέ, πού το θυμήθηκες; Είχα ξεχάσει ότι το είχα γράψει. Για να βγάλω νόημα από τα σχόλιά σου θα πρέπει να το ξαναδιαβάσω, να φανταστείς. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Disco_Volante Posted January 4, 2015 Share Posted January 4, 2015 Σχολιάζω αρκετά αργοπορημένα την ιστορία σου, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ λένε! Το κείμενο το διάβασα μέσα σε πέντε λεπτά αλλά χρειάστηκε να το διαβάσω άλλες τρεις μέχρι να καταλάβω κάπως το νόημά του – ακόμα δεν το έχω κατανοήσει πλήρως! Πάντως ρέει πολύ εύκολα και σου δημιουργεί στο μυαλό ονειρικές εικόνες και σκέψεις. Καθαρά από περιέργεια θα ήθελα να μάθω, αν αυτό είναι δυνατόν, τι ακριβώς είναι αυτό το πλάσμα που συναντά ο ήρωας σε κάθε περιπολία του και σε ποιο μέρος διαδραματίζονται όλα αυτά. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted May 17, 2015 Share Posted May 17, 2015 (edited) Πολύ ποιητικά γραμμένο φλασάκι! Όχι ότι περίμενα κάτι λιγότερο από εσένα. Νομίζω ότι εκεί που λέει "Λόγια για ήρωες και αθώους" μπορείς να το αλλάξεις με κάτι άλλο εφόσον αυτό το επαναλαμβάνεις σε διάφορα σημεία ήδη. Δεν νομίζω ότι μπορούν να σχολιαστούν πολλά γιατί η ιστορία είναι αρκετά συμβολική ίσως και λίγο σουρεαλιστική θα έλεγα. Αν σκεφτείς ποτέ να την μεγαλώσεις θα σου έλεγα ότι από το τέλος περίμενα κάτι παραπάνω. Κάποιο συμπέρασμα. Θα μου πεις ο πρωταγωνιστής δεν έχει ούτε ο ίδιος βγάλει συμπέρασμα. Όμως κάτι θα μπορούσε να γράψεις που να μοιάζει με conclusion. Για παράδειγμα αυτή είναι ένα τίποτα. Ήταν κάποτε κάτι; Ήταν σαν τον πρωταγωνιστή πριν αποφασίσει να γίνει ήρωας; Γιατί ο πρωταγωνιστής δεν είναι ούτε αθώος πλέον; Επειδή βρέθηκε σε αυτόν το πλανήτη ή επειδή μιλάει με το "τίποτα"; Μήπως επειδή έκανε κάτι σε αυτόν τον πλανήτη που τον ανάγκασε να προσγειωθεί στην πραγματικότητα ενώ πριν είχε εξιδανικεύσει αυτή την αποστολή; Άρα ο πρωταγωνιστής αφού δεν είναι ήρωας και αθώος μήπως απλά βρίσκεται κάπου στη μέση; Είναι δηλαδή άνθρωπος; I alla fall πολύ καλογραμμένη ιστορία με πολύ όμορφες περιγραφές που αφήνει τον αναγνώστη να υποθέσει πολλά. Edited May 17, 2015 by Eugenia Rose Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted May 18, 2015 Share Posted May 18, 2015 Το μόνο σχόλιό μου για τον συγγραφεά: Οκ, τελείωσα. Δεν έχω άλλο. Για τις από πάνω ερωτήσεις, η χείρα βοηθείας Ευγενία: Δεν μπορεί να σου πει γιατί ήτανε τίποτα προηγουμένως επειδή αυτό ακριβώς ήτανε "τίποτα" ή ίσως τα πάντα πριν να γνωρίσει τις έννοιες, και δεν μπορεί να σου πει γιατί τώρα αυτή (και οι άλλοι) θέλει να γίνει ήρωας γιατί αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να βγάλεις εσύ από το διήγημα. Αυτός την έκανε να θέλει. Και τώρα αυτός δεν είναι ήρωας γιατί δεν έχει πια εχθρούς, δεν είναι αθώος γιατί έχει κάτι -αυτήν- είναι τίποτα μα όχι σαν κι εκείνη γιατί το τίποτα δεν μπορεί να χωρέσει μέσα του τίποτα. Και, Ηφ, σε περίπτωση που πλανάμαι πλάνην οικτράν, άσε με να την πλανάμαι για λίγο γιατί το ερωτεύτηκα. *(η πρώτη μου επιλογή για τα τρία σχόλια για να παίξω στον διαγωνισμό στέφθηκε με πλήρη αποτυχία ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted May 25, 2015 Share Posted May 25, 2015 Έχεις γράψει κανένα ποίημα γενικά να διαβάσουμε; Δεν θυμάμαι. Ο διάλογος μου αρέσει όπως συνδυάζεται με την περιγραφή ώστε να υπάρχει μια συνέχεια. Εγώ αισθάνομαι μια σύγκρουση και μια απόσταση από τους δυο χαρακτήρες όπως σε ένα ζευγάρι που έχει τσακωθεί μετά από χρόνια και δεν μπορούν πια να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και τους φαίνονται ο ένας στον άλλον αγνώριστοι. Ναι είναι ένα μικρό διήγημα-ποίημα, μελαγχωλικό, πικρό και πάνω από όλα τελειωτικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest /george/ Posted June 13, 2015 Share Posted June 13, 2015 Καλογραμμένη ιστορία, αυτό να λέγεται, αλλά υπάρχουν πολλά ασαφή σημεία. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να αναπτυχθεί κάπως και να δωθούν περισσότερες εξηγήσεις σχετικά με το τι συμβαίνει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.