Jump to content

Από τ' αδέξια χείλη μου...


odesseo

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: odesseo

Είδος ποιήματος: λυρικό

Αριθμός Στίχων: 15

 

post-1111-0-54847900-1320954110_thumb.jpg

Από τα αδέξια χείλη μου,

που δέξιμο δεν γνώριζαν ως τώρα,

και από τα πιο αδέξια τούτα χέρια,

που σκάβαν για νερό μέσα στη θάλασσα

και κουβαλούσανε ξένους σταυρούς για χρόνια,

ποια αγκαλιά και ποιο φιλί μου να σου χάριζα;

 

Για ποια αγάπη να μιλήσω, ποια καρδιά,

σε σένα που είσαι μια καρδιά απ' άκρη σ' άκρη

και ξεχειλίζεις από αγάπη, αγάπη η ίδια;

 

Τέτοια σκεφτόταν κάποτε ένας γέρος,

νεωκόρος σε παρεκκλήσι νεκροταφείου,

που τώρα γίνηκε παιδί,

και με την άρπα του στον ώμο

τριγυρνά και διαλαλεί

της αγάπης το ευαγγέλιο.

Edited by odesseo
Link to comment
Share on other sites

Σ' ευχαριστουμε για την σωστη προσθηκη της φορμας.

 

Το ποιημα το βρηκα εξαιρετικο. Εχει συναισθημα, παθος, αληθεια, ερωτισμο στα σωστα ποσοστα. Οι δυο πρωτες ομαδες στιχων ρεουν-κυλανε σαν ποταμι- απο μονες τους και με εκαναν να τις διαβαζω ξανα και ξανα. Στην τελευταια ομαδα λιγο μπερδευτηκα με τον γερο που εγινε παιδι η το αναποδο, αλλα μου αρεσαν τοσο πολυ τα προηγουμενα που δεν με κρατησε πισω καθολου.

Α... δεν ξερω αν σου εχει ξεφυγει η λεξη "δεξιμο" στον δευτερο στιχο... μηπως εννοεις "δεσιμο"?

Edited by laas7
Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ σε ευχαριστώ για τα ευμενή σχόλια, Μαριάντζελλα. Όσο για το δέξιμο, ναι, είναι δέξιμο ("παίζει" με το αδέξια παραπάνω). Όταν έχεις αμφιβολίες για μια λέξη, ρίχνε τη στο Google ή σε κανένα λεξικό, όπως αυτό εδώ. Αλλά μην ξεχνάς να βάζεις τόνους ;-)

Edited by odesseo
Link to comment
Share on other sites

Δεν ξεχναω να βαζω τονους-δεν ειναι αυτος ο λογος- και το ονομα μου θα ηθελα να γραφεται με δυο λου... μην με ξεχνας

Το ποιημα μου αρεσε πραγματικα και προσπαθω να λεω παντα ειλικρινα την γνωμη μου.

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Πολύ πολύ ωραίο. Σχεδόν ανθυγιεινά ωραίο.

(Στο

"και από τα πιο αδέξια τούτα χέρια,

που σκάβαν για νερό μέσα στη θάλασσα"

νομίζω ότι άκουσα ένα κρακ από την καρδιά μου.)

Και το τέλος φανταστικό.

Εύγε! good.gif

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Πολύ ωραίο ποίημα, μελωδικότατο. Αγαπημένη μου στροφή, η δεύτερη. Πολύ με συγκίνησε και ανατρίχιασα διαβάζοντάς τη.

Αν θα άλλαζα κάτι, θα ήταν στον δεύτερο στίχο της πρώτης στροφής: "που δέξιμο δεν γνώριζαν ως τώρα".

 

Αντί για "γνώριζαν", θα έβαζα "ξέραν". Μου φαίνεται πιο μελωδικό έτσι. Αλλά αυτό ίσως είναι υποκειμενικό, γιατί ο καθένας ακολουθεί τον δικό του εσωτερικό ρυθμό και δεν είναι όλοι ίδιοι...

Edited by Lady Nina
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..