Jump to content

Λέξεις


Cyrano

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Cyrano

Είδος ποιήματος: ειλικρινά δεν έχω ιδέα, δεν ξέρω τις κατηγορίες. Μαριάντζελλα μπορείς να βοηθήσεις;

Αριθμός Στίχων: 40

Σχόλια: Μια φορά κάθε 5-6 χρόνια, όταν τυχαίνει να μη μπορώ ούτε να διαβάσω ούτε να γράψω πρόζα, την πληρώνει η ποίηση... Μετά ευτυχώς συνέρχομαι.

 

 

Νέος, ολόγυμνος βούτηξα

 

στο ρυάκι των λέξεων

 

κι είπα αχ θε μου,

 

άσε με εδώ, αέναα

 

να δροσίζομαι και να κολυμπώ

 

 

Τώρα, στο μέσον της ζωής μου

 

τα ρυάκια ενώνονται

 

μα εκείνα τα κρυστάλλινα νερά

 

θολά είναι πια, ορμητικά

 

κι οι όχθες του ποταμού απλησίαστες

 

 

Στις όχθες ψαρεύουν απελπισμένοι

 

καλλιτέχνες

 

ανοικειώνουν την άγνοιά τους

 

πιο κάτω

 

φιλόσοφοι

 

χαρτογραφούν τις άφθαρτες κοίτες

 

της αμηχανίας τους

 

 

Έναν γέρο προσπερνώ, ακίνητο,

 

καταμεσής στον παφλασμό μιας στροφής

 

'Δεν είναι ποτάμι' φωνάζει

 

'σε πηγάδι έπεσες –'

 

Μα το ρεύμα μ' έχει ήδη απομακρύνει

 

 

Ψηλότερα

 

στις πλαγιές των εκφυλισμένων αναλογιών, παρασιτούν

 

επιστήμονες

 

σκυμμένοι πάνω σε καλούπια

 

φρέσκων συμβόλων

 

θεολόγοι

 

κάτοχοι ξερών ιζημάτων, σταχτών

 

εκείνων που πάντα επιστρέφουν

 

 

Σιχάθηκα πια

 

ας μ' απιθώσει κάποιος

 

πάνω σε κάτι άνυδρο και λείο

 

μαλακό κι αδιάφορο

 

σ΄ ένα τόπο όπου τίποτα δε μπορεί να ειπωθεί

 

ας με τυλίξει κάτι

 

στον εαυτό μου, τόσο σφιχτά που κανείς

 

φθόγγος να μην εισχωρεί στην ανάσα μου

 

 

αχ θε μου,

 

ας έπαυες τ' αδιάκοπο μουρμουρητό.

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Κριμα που γραφεις τοσο σπανια ποιηση, γιατι αν ολα ειναι σαν και αυτο, πρεπει να σου πω πως ειναι καλο.

Η ποιηση δεν ειναι ευκολο να διαχωριστει σε ειδη. Θα προτιμουσα να γραψεις κατι, οπως εκεινο του odesseo που ειχε γραψει προσωπικο η αυτοβιογραφικο ισως...Μου κανει προσωπικο σου, μοιαζει σαν ενα ονειρο που ειδες και μετεφερες στο ποιημα. Μου αρεσαν οι εικονες που δημιουργεις και η χρηση του νερου, που στα ονειρα συνηθως η ψυχολογια θεωρει πως συμβολιζει τα συναισθηματα η και το σεξουαλικο στοιχειο. Στο προκειμενο ποιημα εγω νομιζω πως ειναι συναισθηματα. Θα προτιμουσα και εναν καλυτερο τιτλο...

Νομιζω πως ισως θα επρεπε να χωρισεις καλυτερα τους στιχους και να επαναπροσδιορισεις λιγο την θεση των σημειων στιξης π.χ

 

Νεος, ολογυμνος,

βουτηξα στο ρυακι των λεξεων.

Κι' ειπα "Αχ Θε μου, ασε με εδω,

αεναα να δροσιζομαι και να κολυμπω."

 

Τωρα στο μεσον της ζωης μου,

τα ρυακια ενωνονται,

μα εκεινα τα κρυσταλλινα νερα,

θολα ειναι πια και ορμητικα

κι οι οχθες του ποταμου απλησιαστες.

 

Στις οχθες ψαρευουν απελπισμενοι καλλιτεχνες,

ανοικειωνουν την αγνοια τους.

Πιο κατω φιλοσοφοι

χαρτογραφουν τις αφθαρτες κοιτες της αμηχανιας τους.

 

Εναν γερο προσπερνω.

Ακινητο, καταμεσης στον παφλασμο μιας στροφης

Δεν ειναι ποταμι, φωναζει,

σε πηγαδι επεσες,

Μα το ρευμα μ'εχει ηδη απομακρυνει.

 

Ψηλοτερα στις πλαγιες,

των εκφυλισμενων αναλογιων,

παρασιτουν επιστημονες,

σκυμμενοι πανω σε καλουπια φρεσκων συμβολων,

θεολογοι ξερων ιζηματων, σταχτων,

εκεινων που παντα επιστρεφουν.

 

Σιχαθηκα πια!

Ας μ΄απιθωσει καποιος,

πανω σε κατι ανυδρο και λειο,

μαλακο και αδιαφορο,

σ'ενα τοπο που τιποτα δεν μπορει να ειπωθει.

Ας με τυλιξει κατι στον εαυτο μου,

τοσο σφιχτα που κανεις φθογγος,

να μην εισχωρει στην ανασα μου.

 

Αχ θε μου,

ας επαυες το αδιακοπο μουρμουρητο!

 

Και υπαρχει η λεξη "ανοικειωνουν";

Edited by laas7
Link to comment
Share on other sites

Εγώ, πάλι, θα σου πρότεινα να το κατεβάσεις. Δεν σώζεται με τίποτα, φίλε μου. Κι αυτό το "ανοικειώνουν", πώς σου 'ρθε;

 

Κι ωστόσο, εκεί γύρω από το "ανοικειώνουν" συγκροτείται η υπερασπιστική σου γραμμή.

 

Στις όχθες ψαρεύουν απελπισμένοι

καλλιτέχνες

ανοικειώνουν την άγνοιά τους.

Στοίχημα ότι δεν καταλαβαίνει για ποιο πράγμα μιλάω.

Αλίμονο, φίλε. Σε πηγάδι έπεσες!

Edited by odesseo
Link to comment
Share on other sites

Guest old#2065

Φίλε Ποθητέ

Το ποίημα σου, μη έχοντας θεματολογικά, τεχνικά η συμβολικά κάτι που να με αγγίζει δεν θα το σχολιάσω.

Θέλω όμως να σου επισημάνω κάτι σχετικά με το

Στις όχθες ψαρεύουν απελπισμένοι

 

καλλιτέχνες

 

ανοικειώνουν την άγνοιά τους

 

Αν υποθέσω ότι με ποιητική άδεια έφτιαξες τη λέξη αποικειώνω κατ'αναλογία η ως αντίθετη του εξοικειώνω, αυτή έχει την χρήση εξοικειώνω κάποιον με κάτι. Το εξοικειώνομαι με κάτι είναι και το πιό συνηθισμένο. Άρα οι καλλιτέχνες ανοικειώνονται με την άγνοιά τους, η οι καλλιτέχνες ανοικειώνουν κάποιον η κάποιους (προφανώς τους ίδιους) με την άγνοιά τους. Έτσι θα έχουμε να κάνουμε μια υποχώρηση σε μία αυθαιρεσία και όχι σε περισσότερες.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Το ποίημα μου άρεσε αρκετά, τόσο ως προς το νόημά του, όσο και ως προς την εκτέλεση. Έχω την εντύπωση βέβαια πως το έχω καταλάβει πολύ διαφορετικά από ότι το εννοείς και επειδή έχω μεγάλη περιέργεια, θα ήθελα να μου το εξηγήσεις είτε εδώ, είτε σε πμ. Πιστεύω κάποια σημεία θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα, όπως π.χ. η πρώτη στροφή αλλά κάποια είναι πάρα πολύ καλά, όπως ολόκληρη η στροφή που αρχίζει με το "σιχάθηκα πια".

 

Γενικά μου άρεσε και θα ήθελα πολύ να μου εξηγήσεις το νόημα που δίνεις εσύ στο ποίημα. Ευχαριστώ εκ των προτέρων :)

Link to comment
Share on other sites

Το διάβασα όταν το ανέβασες, αλλά δεν ένιωθα πως είχα να πω κάτι τότε. Το ξαναδιάβασα σήμερα και μπορώ να πω πως το κατάλαβα περισσότερο και συνεπώς μου άρεσε ακόμα πιο πολύ από την πρώτη φορά.

Μου δημιούργησε πολύ έντονες εικόνες, κάτι που θεωρώ πολύ πολύ θετικό.

Ωστόσο, ένιωσα να σκαλώνω σε κάποιους στίχους, με τον τρόπο που τους έχεις αποδώσει (μορφολογικά). Αν και δεν είμαι πολύ εξοικειωμένη με την ελευθερόστιχη ποίηση, θα μπορούσα να κάνω μια πρόταση σχετικά με αυτό -μόνο αν μου δώσεις την άδεια, βέβαια. Εξ'άλλου, ήδη η Μαριαντζελλα έχει προτείνει κάποιες αλλαγές.

 

Αγαπημένη στροφή (ίσως γιατί σε αυτή τη φάση βρίσκομαι τώρα):

Νέος, ολόγυμνος βούτηξα

στο ρυάκι των λέξεων

κι είπα αχ θε μου,

άσε με εδώ, αέναα

να δροσίζομαι και να κολυμπώ

 

 

Αγαπημένη (και πιο δυνατή για μένα) σκηνή:

Έναν γέρο προσπερνώ, ακίνητο,

καταμεσής στον παφλασμό μιας στροφής

'Δεν είναι ποτάμι' φωνάζει

'σε πηγάδι έπεσες –'

Μα το ρεύμα μ' έχει ήδη απομακρύνει

 

Τέλος, να πω πως όσο περισσότερο το διαβάζω, τόσο περισσότερο νιώθω να το καταλαβαίνω.

 

Δεν ξέρω τι μπορεί να ήθελες να περάσεις με αυτό σου το ποίημα. Για μένα όμως, φανερώνει την απελπισία ενός καλλιτέχνη των λέξεων (συγγραφέας, ποιητής) που ταλανίζεται από την παρουσία της έμπνευσης και παρακαλά για τη λύτρωση.

 

Πολύ αξιόλογη προσπάθεια, Ποθητέ! Μπράβο! good.gif

Link to comment
Share on other sites

"Στην «Ενηλικίωση» ενδιαφέρον παρουσιάζει η (ανοικειωτική) χρήση της λέξης τυφλοπόντικας (mole στο πρωτότυπο) σε αντίθεση με τη λέξη ποντίκι (mouse) για την περιγραφή της ευρύτερης περιοχής του πατρικού φαλλού"

Στην πρώτη παράγραφο μετά τα δύο ποιήματα, εδώ.

Edited by Stanley
Link to comment
Share on other sites

Αμαν ρε συ Χρηστο... δεν μπορω τοσον φεμινισμο!:tease:

Η αναλυση των ποιηματων με ισοπεδωσε...

Link to comment
Share on other sites

Αμαν ρε συ Χρηστο... δεν μπορω τοσον φεμινισμο!:tease:

Η αναλυση των ποιηματων με ισοπεδωσε...

 

Εγώ για την επίμαχη λέξη το έβαλα, τι να σου πω...

Link to comment
Share on other sites

Μου φαινεται πως εχεις επιλεκτικη οραση... πως λεμε επιλεκτικη μνημη... μα διαβασες τις αναλυσεις? :p

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας. Είναι αλήθεια ότι έπαθα σοκ όταν δεν βρήκα στον Μπαμπινιώτη το 'ανοικειώνω' ή έστω την 'ανοικείωση' την οποία ήμουν βέβαιος ότι την είχα δει σα λέξη σε κάποιο λογοτεχνικό δοκίμιο αλλά δε θυμόμουν που. Τελικά ο Odesseo μού επεσήμανε ότι το δοκίμιο ήταν το “Η τέχνη ως τεχνική” του Σκλόβσκι. Κάπου εκεί επανήλθε η μνήμη μου και βρήκα στη βιβλιοθήκη το “Θεωρία λογοτεχνίας. Κείμενα των ρώσων φορμαλιστών” εκδόσεις Οδυσσέας. Στη σελίδα 97 υπάρχει η (πρώτη} σχετική αναφορά της λέξης.

 

'Ο σκοπός της τέχνης είναι να δώσει μια αίσθηση του αντικειμένου ως οράματος κι όχι ως αναγνώρισης· το τέχνασμα της τέχνης είναι το τέχνασμα της ανοικείωσης των αντικειμένων και το τέχνασμα που κάνει τη μορφή αβέβαιη, που αυξάνει τη δυσκολία και τη διάρκεια της αντίληψης.'

 

 

Έλενα, θα ήθελα πολύ τις προτάσεις σου σχετικά με τη μορφή των στίχων. Όταν ξεκίνησα να γράφω το ποίημα, είχε πάνω κάτω τη μορφή που προτείνει η Μαριάντζελλα, Αργότερα προσπάθησα να του προσδώσω μεγαλύτερο βάθος και περισσότερους 'βαθμούς ελευθερίας' (τουλάχιστον ως προς την νοηματική αυτονομία κάποιων στίχων), αλλά αρχάριος ων, ίσως το παράκανα.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Έλενα, θα ήθελα πολύ τις προτάσεις σου σχετικά με τη μορφή των στίχων. Όταν ξεκίνησα να γράφω το ποίημα, είχε πάνω κάτω τη μορφή που προτείνει η Μαριάντζελλα, Αργότερα προσπάθησα να του προσδώσω μεγαλύτερο βάθος και περισσότερους 'βαθμούς ελευθερίας' (τουλάχιστον ως προς την νοηματική αυτονομία κάποιων στίχων), αλλά αρχάριος ων, ίσως το παράκανα.

 

Άργησα, αλλά επέστρεψα! Μετά τις επεξηγήσεις σου περί 'βαθμών ελευθερίας', παίρνω πίσω οποιαδήποτε πρόταση. Νομίζω πως έτσι είναι πολύ πολύ καλύτερο. Το μόνο που θα επιδίωκα ίσως, θα ήταν ακόμα περισσότεροι 'βαθμοί ελευθερίας'. Θα μπορούσες δηλαδή, για παράδειγμα, στην πρώτη στροφή να βάλεις σε ξεχωριστό στίχο το "αέναα". Ανάλογα φυσικά με το τι θέλεις εσύ να πεις μέσα απ'το ποίημά σου. Κι έτσι, όμως, είναι πολύ καλό!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..