Αντζέϊ Σαπκόφσκι - The Witcher (Andrzej Sapkowski - The Witcher)

[Cassandra Gotha]

Τι να σου πω, για κακό χιούμορ πρώτη φορά εσένα βλέπω να μιλάς. Όχι, δεν πρόκειται για παρωδία, είναι σοβαρό φάντασυ με χιούμορ (όπως το πάρει κανείς, κατά τη γνώμη μου πολύ καλό). Να το ρίχναμε κι αυτό στη μετάφραση; Ξέρω κι εγώ; Ας μας πει και κάποιος άλλος τη γνωμη του.

( "παρακαλώ, έχετε πρόσκληση;"   Έλα μωρέ Alucard...

 

Έχω την εντύπωση πως ο μεταφραστής (από τα πολωνικά) χρησιμοποίησε άπειρες φορές το λεξικό του για τα συνώνυμα και επέλεγε τα πιο περίεργα.

 

Μα, ναι!

 

Ερώτηση: δεν λάτρεψες την Ωραία και το Τέρας του;

[Alucard]

Καλό ήταν, συμπαθητικό. Πιο πολύ μου άρεσε η Τελευταία Ευχή και αυτό με την Χιονάτη. Χειρότερο νομίζω ήταν αυτό με τον Σκατζόχοιρο. Η βασίλισσα έλεγε ό,τι να ναι!

 

Βασικά, νομίζω πως επειδή διάβαζα που το εκθειάζατε, το περίμενα πολύ τέλειο και απογοητεύτηκα. Αλλά και πάλι, δεν το βρήκα και πολύ του γούστου μου. Ξέρεις τι; Λέω να ψάξω για τα fun translations και το ξανασυζητάμε. Παίζει κάποιο link για κάποιο επόμενο διήγημα-βιβλίο;

[Cassandra Gotha]

Στην πρώτη σελίδα έχω το λινκ με τη δουλειά των παιδιών στο επίσημο site. Το επόμενο είναι το Sword of Destiny, διηγήματα πάλι.

[Alucard]

Σ' ευχαριστώ πολύ!

[Cassandra Gotha]

Ωχ, τώρα είδα ότι επειδή άλλαξε το site πρόσφατα, το λινκ που έχω βγάζει στην κεντρική σελίδα της εταιρίας.

Να το λινκ του τόπικ με τις μεταφράσεις: http://forums.cdprojektred.com/threads/16494-Our-Community-Fan-Translations

 

Παρακάλεσα και μοντεράτορα να μας φτιάξει το πρώτο ποστ, δεν ξέρω ποιον, πάντως εγώ παρακάλεσα.

 

edit: Ο καλός μοντεράτωρ το έφτιαξε. Ευχαριστούμε!

Edited February 26, 2014 by Cassandra Gotha

[Nargathrod]

Παρακάλεσα και μοντεράτορα να μας φτιάξει το πρώτο ποστ, δεν ξέρω ποιον, πάντως εγώ παρακάλεσα.

Το έφτιαξα!

[Nargathrod]

Διαβάζοντας την ελληνική μετάφραση σε σύγκριση με την αγγλική έχω να δηλώσω ότι είναι απείρως καλύτερη! Εύγε στις εκδόσεις Σελήνη για το εγχείρημα! Ενώ στην αγγλική μεταφράση βλέπεις προβλήματα σε όρους αξιωματούχων και ειδικοτήτων στην ελληνική έκδοση το κείμενο έχει μεταφερθεί πιο πιστά. Μιλώντας με τον μεταφραστή ο οποίος είναι εξαιρετικός γνώστης της πολωνικής ο οποίος συνομιλούσε με τον ίδιο τον συγγραφέα, ας μπει τέλος στις φήμες που ειπώθηκαν για μετάφραση στην ελληνική γλώσσα από την αγγλική απόδοση.

 

Η αλήθεια είναι ότι είχα απογοητευτεί από το Last wish στα αγγλικά και έτσι δεν την προχώρησα τη σειρά. Ειδικά όταν έπαιξα και τα παιχνίδια έβλεπα διαφορές σε ορολογία του βιβλίου και του παιχνιδιού. Βέβαια είναι αναμενώμενο η ελληνική μετάφραση να είναι πιο πιστή αν σκεφτείς το γεγονός ότι η ελληνική είναι αφενώς πιο πλούσια γλώσσα αλλά αφετέρου η Πολωνία , τα έθιμα και οι δοξασίες της που υπηρετεί ο συγγραφέας πιστά, είναι πιο κοντά στην Ελλάδα. Είναι άλλη μια χώρα της ανατολικής Ευρώπης. Ο μεσαίωνας που έζησε η ανατολική Ευρώπη φαίνεται στο έργο του συγγραφέα. Τα στοιχειά και οι παραδόσεις που οι δυτικοί δεν είχαν εντάξει ποτέ στην λογοτεχνία τους πράγμα το οποίο φάνηκε και στον τρόπο που μετέφρασαν το έργο. Σύντομα θα γίνει παρουσίαση της τελευταίας ευχής με τις πρώτες ιστορίες για τον γητευτή Geralt όπου θα έχω την χαρά να μιλήσω για το έργο!

 

Edited March 5, 2014 by Nargathrod

[Cassandra Gotha]

Πάω να σηκώσω τα πόδια ψηλά να αιματωθεί ο εγκέφαλος.

 

(Δεν ξέρω αν έχεις υπόψη σου την άποψή μου για την ελληνική μετάφραση. Δεν είναι καλή).

 

Ο μεταφραστής μπορεί να συνομιλούσε με τον συγγραφέα, αλλα δεν νομίζω ότι ο συγγραφέας κατάλαβε ακριβώς τι έχει κάνει ο μεταφραστής. Η ελληνική έκδοση, την οποία ονειρευόμουν, είναι ακόμα κάτι που με ντροπιάζει σαν Ελληνίδα. (Ναι, τόσο πολύ).

 

 

Συγνώμη αν σε πίκρανα, Nargathrod.

[Alucard]

Πάω να σηκώσω τα πόδια ψηλά να αιματωθεί ο εγκέφαλος.

 

(Δεν ξέρω αν έχεις υπόψη σου την άποψή μου για την ελληνική μετάφραση. Δεν είναι καλή).

 

Ο μεταφραστής μπορεί να συνομιλούσε με τον συγγραφέα, αλλα δεν νομίζω ότι ο συγγραφέας κατάλαβε ακριβώς τι έχει κάνει ο μεταφραστής. Η ελληνική έκδοση, την οποία ονειρευόμουν, είναι ακόμα κάτι που με ντροπιάζει σαν Ελληνίδα. (Ναι, τόσο πολύ).

 

 

Συγνώμη αν σε πίκρανα, Nargathrod.

 

Άμα θες, στα σηκώνω εγώ! Συμφωνώ 100% μαζί σου, τα είπαμε άλλωστε και τις προάλλες. Μπορεί οι τίτλοι ευγενίας και τα ονόματα των τεράτων να αποδίδονται πολύ καλά στη γλώσσα μας, άλλα όλα τα υπόλοιπα είναι άστα να πάνε...

[Cassandra Gotha]

Κυκλοφόρησε το Baptism of Fire!

[Nargathrod]

Πάω να σηκώσω τα πόδια ψηλά να αιματωθεί ο εγκέφαλος.

 

(Δεν ξέρω αν έχεις υπόψη σου την άποψή μου για την ελληνική μετάφραση. Δεν είναι καλή).

 

Ο μεταφραστής μπορεί να συνομιλούσε με τον συγγραφέα, αλλα δεν νομίζω ότι ο συγγραφέας κατάλαβε ακριβώς τι έχει κάνει ο μεταφραστής. Η ελληνική έκδοση, την οποία ονειρευόμουν, είναι ακόμα κάτι που με ντροπιάζει σαν Ελληνίδα. (Ναι, τόσο πολύ).

 

 

Συγνώμη αν σε πίκρανα, Nargathrod.

Δεν με πίκρανες. Σεβαστή η άποψη σου. Ελπίζω να είναι σεβαστή και η δικιά μου!

[BladeRunner]

Η τελευταία ευχή

 

Χτες άρχισα το πρώτο βιβλίο της σειράς με ήρωα τον Γητευτή Γκέραλτ και σήμερα το μεσημέρι το τελείωσα. Πριν αρχίσω το διάβασμα είχα αρκετά υψηλές προσδοκίες, μιας και τα σχόλια από αναγνώστες που κοίταξα στο ίντερνετ ήταν αν μη τι άλλο διθυραμβικά, και χαίρομαι τόσο πολύ που δεν απογοητεύτηκα. Μιλάμε όντως για ένα πολύ καλό και ενδιαφέρον βιβλίο φαντασίας που θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό λάτρη του είδους.

 

Ο Γκέραλτ ο γητευτής είναι ένας μεταλλαγμένος κυνηγός τεράτων με υπερφυσικές ικανότητες, που έναντι αμοιβής ξεπαστρεύει αποκλειστικά και μόνο τέρατα που σκοπός της ζωής τους είναι η καταστροφή. Βέβαια υπάρχουν και τέρατα της φύσης που δεν είναι μοχθηρά ούτε κάνουν κακό σε άλλα πλάσματα και έτσι ο Γκέραλτ πρέπει να είναι προσεκτικός. Γι'αυτό έχει και έναν συγκεκριμένο κώδικα αρχών και αξιών. Πρόκειται για έναν πολύ συμπαθητικό τύπο που φέρεται αλύπητα στους εχθρούς του αλλά συνάμα είναι δίκαιος και μεγαλόψυχος σε πολλές περιπτώσεις.

 

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μυθιστόρημα, αλλά με συλλογή διηγημάτων, στα οποία περιγράφονται αρκετές περιπέτειες του συμπαθητικού αυτού ήρωα. Ο κόσμος του Γητευτή είναι σκοτεινός και αρκετά ζοφερός, γεμάτος με λογής λογής τέρατα και εγκληματίες, δύσκολα θα τον επέλεγε κανείς για να ζήσει. Ο Σαπκόφσκι χρησιμοποιεί με έξυπνο τρόπο πολλά στοιχεία της σλαβικής μυθολογίας και το αποτέλεσμα είναι οπωσδήποτε εξαιρετικό. Δεν θα αναλύσω το κάθε διήγημα ξεχωριστά, άλλα μου άρεσαν λιγότερο και άλλα περισσότερο, όλα όμως ήταν ενδιαφέροντα και με αρκετό ζουμί και σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα να βαριέμαι.

 

Η γραφή του Σαπκόφσκι πολύ καλή, με ιδιαίτερο στιλ και αρκετό χιούμορ εδώ και κει που έκανε την ατμόσφαιρα πιο ευχάριστη. Οι περιγραφές τοπίων και μαχών πολύ καλογραμμένες και οι εικόνες που δημιούργησε ο συγγραφέας σίγουρα μένουν στο μυαλό του αναγνώστη.

 

Γενικά σαν βιβλίο φαντασίας αξίζει να διαβαστεί και είναι από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί, πλέον, ο Έλληνας αναγνώστης να διαβάσει στην γλώσσα του.

 

Και ένα σχόλιο για την μετάφραση: Εμένα προσωπικά μου άρεσε. Ναι, υπήρχαν άγνωστες λέξεις, ή τέλος πάντων λέξεις που σπάνια χρησιμοποιούμε πλέον, όμως εκτός του ότι μ'έκαναν να ψάχνω την ακριβή σημασία τους (άρα έμαθα και λίγα παραπάνω ελληνικά!), νομίζω ότι ταίριαζαν και στο ύφος της ιστορίας. Έδιναν ένα άλλο βάρος τέλος πάντων. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι ο μεταφραστής του άλλαξε τα φώτα του Σαπκόφσκι ή έκανε το κείμενο δυσνόητο, μια χαρά ωραία και στρωτά διαβαζόταν και δεν υπήρξε στιγμή που να μην καταλαβαίνω τι διαβάζω. 

 

Ελπίζω να μεταφραστούν στα ελληνικά και άλλα βιβλία της σειράς, θέλω πολύ να διαβάσω περισσότερες ιστορίες του Γητευτή στην γλώσσα μου.

 

9.5/10

 

 

 

[Alucard]

Η τελευταία ευχή

 

Χτες άρχισα το πρώτο βιβλίο της σειράς με ήρωα τον Γητευτή Γκέραλτ και σήμερα το μεσημέρι το τελείωσα. Πριν αρχίσω το διάβασμα είχα αρκετά υψηλές προσδοκίες, μιας και τα σχόλια από αναγνώστες που κοίταξα στο ίντερνετ ήταν αν μη τι άλλο διθυραμβικά, και χαίρομαι τόσο πολύ που δεν απογοητεύτηκα. Μιλάμε όντως για ένα πολύ καλό και ενδιαφέρον βιβλίο φαντασίας που θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό λάτρη του είδους.

 

Ο Γκέραλτ ο γητευτής είναι ένας μεταλλαγμένος κυνηγός τεράτων με υπερφυσικές ικανότητες, που έναντι αμοιβής ξεπαστρεύει αποκλειστικά και μόνο τέρατα που σκοπός της ζωής τους είναι η καταστροφή. Βέβαια υπάρχουν και τέρατα της φύσης που δεν είναι μοχθηρά ούτε κάνουν κακό σε άλλα πλάσματα και έτσι ο Γκέραλτ πρέπει να είναι προσεκτικός. Γι'αυτό έχει και έναν συγκεκριμένο κώδικα αρχών και αξιών. Πρόκειται για έναν πολύ συμπαθητικό τύπο που φέρεται αλύπητα στους εχθρούς του αλλά συνάμα είναι δίκαιος και μεγαλόψυχος σε πολλές περιπτώσεις.

 

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μυθιστόρημα, αλλά με συλλογή διηγημάτων, στα οποία περιγράφονται αρκετές περιπέτειες του συμπαθητικού αυτού ήρωα. Ο κόσμος του Γητευτή είναι σκοτεινός και αρκετά ζοφερός, γεμάτος με λογής λογής τέρατα και εγκληματίες, δύσκολα θα τον επέλεγε κανείς για να ζήσει. Ο Σαπκόφσκι χρησιμοποιεί με έξυπνο τρόπο πολλά στοιχεία της σλαβικής μυθολογίας και το αποτέλεσμα είναι οπωσδήποτε εξαιρετικό. Δεν θα αναλύσω το κάθε διήγημα ξεχωριστά, άλλα μου άρεσαν λιγότερο και άλλα περισσότερο, όλα όμως ήταν ενδιαφέροντα και με αρκετό ζουμί και σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα να βαριέμαι.

 

Η γραφή του Σαπκόφσκι πολύ καλή, με ιδιαίτερο στιλ και αρκετό χιούμορ εδώ και κει που έκανε την ατμόσφαιρα πιο ευχάριστη. Οι περιγραφές τοπίων και μαχών πολύ καλογραμμένες και οι εικόνες που δημιούργησε ο συγγραφέας σίγουρα μένουν στο μυαλό του αναγνώστη.

 

Γενικά σαν βιβλίο φαντασίας αξίζει να διαβαστεί και είναι από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί, πλέον, ο Έλληνας αναγνώστης να διαβάσει στην γλώσσα του.

 

Και ένα σχόλιο για την μετάφραση: Εμένα προσωπικά μου άρεσε. Ναι, υπήρχαν άγνωστες λέξεις, ή τέλος πάντων λέξεις που σπάνια χρησιμοποιούμε πλέον, όμως εκτός του ότι μ'έκαναν να ψάχνω την ακριβή σημασία τους (άρα έμαθα και λίγα παραπάνω ελληνικά!), νομίζω ότι ταίριαζαν και στο ύφος της ιστορίας. Έδιναν ένα άλλο βάρος τέλος πάντων. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι ο μεταφραστής του άλλαξε τα φώτα του Σαπκόφσκι ή έκανε το κείμενο δυσνόητο, μια χαρά ωραία και στρωτά διαβαζόταν και δεν υπήρξε στιγμή που να μην καταλαβαίνω τι διαβάζω. 

 

Ελπίζω να μεταφραστούν στα ελληνικά και άλλα βιβλία της σειράς, θέλω πολύ να διαβάσω περισσότερες ιστορίες του Γητευτή στην γλώσσα μου.

 

9.5/10

Έχω γράψει τις απόψεις μου, σέβομαι απόλυτα τις δικές σου, απλώς θεωρώ υπερβολή τον χαρακτηρισμό 'πολύ καλογραμμένες σκηνές μαχών'. Πιστεύω πως εκεί υστερεί ο Πολωνός.

[BladeRunner]

Έχω γράψει τις απόψεις μου, σέβομαι απόλυτα τις δικές σου, απλώς θεωρώ υπερβολή τον χαρακτηρισμό 'πολύ καλογραμμένες σκηνές μαχών'. Πιστεύω πως εκεί υστερεί ο Πολωνός.

 

 

 

 

Καλογραμμένες περιγραφές, ναι, έτσι μου φάνηκαν. Όχι ότι είχε αμέτρητες και θεαματικές μάχες, αλλά κακογραμμένες δεν ήταν. Γούστα είναι αυτά, τι να κάνουμε.

Edited March 15, 2014 by BladeRunner

[Alucard]

 

Έχω γράψει τις απόψεις μου, σέβομαι απόλυτα τις δικές σου, απλώς θεωρώ υπερβολή τον χαρακτηρισμό 'πολύ καλογραμμένες σκηνές μαχών'. Πιστεύω πως εκεί υστερεί ο Πολωνός.

 

 

 

 

Καλογραμμένες περιγραφές, ναι, έτσι μου φάνηκαν. Όχι ότι είχε αμέτρητες και θεαματικές μάχες, αλλά κακογραμμένες δεν ήταν. Γούστα είναι αυτά, τι να κάνουμε.

 

Ναι, σίγουρα, αλλά πιστεύω πως μετά από έναν σεβαστό αριθμό βιβλίων που έχουμε διαβάσει (εσύ σίγουρα περισσότερα) μπορούμε να δούμε πιο αντικειμενικά κάποια θέματα. Όπως με τον Μάστερτον που οι περισσότεροι τον γουστάρουμε τρελά, αλλά παραδεχόμαστε πως δεν ξέρει να γράφει ένα σωστό τέλος. Τέλος πάντων, καλύτερα να μην το συνεχίσουμε, δεν βγαίνει κάτι νομίζω. Το γούστα είναι αυτά, το συνοψίζει τέλεια.

[Nihilio]

 

Η τελευταία ευχή

 

Χτες άρχισα το πρώτο βιβλίο της σειράς με ήρωα τον Γητευτή Γκέραλτ και σήμερα το μεσημέρι το τελείωσα. Πριν αρχίσω το διάβασμα είχα αρκετά υψηλές προσδοκίες, μιας και τα σχόλια από αναγνώστες που κοίταξα στο ίντερνετ ήταν αν μη τι άλλο διθυραμβικά, και χαίρομαι τόσο πολύ που δεν απογοητεύτηκα. Μιλάμε όντως για ένα πολύ καλό και ενδιαφέρον βιβλίο φαντασίας που θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό λάτρη του είδους.

 

Ο Γκέραλτ ο γητευτής είναι ένας μεταλλαγμένος κυνηγός τεράτων με υπερφυσικές ικανότητες, που έναντι αμοιβής ξεπαστρεύει αποκλειστικά και μόνο τέρατα που σκοπός της ζωής τους είναι η καταστροφή. Βέβαια υπάρχουν και τέρατα της φύσης που δεν είναι μοχθηρά ούτε κάνουν κακό σε άλλα πλάσματα και έτσι ο Γκέραλτ πρέπει να είναι προσεκτικός. Γι'αυτό έχει και έναν συγκεκριμένο κώδικα αρχών και αξιών. Πρόκειται για έναν πολύ συμπαθητικό τύπο που φέρεται αλύπητα στους εχθρούς του αλλά συνάμα είναι δίκαιος και μεγαλόψυχος σε πολλές περιπτώσεις.

 

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μυθιστόρημα, αλλά με συλλογή διηγημάτων, στα οποία περιγράφονται αρκετές περιπέτειες του συμπαθητικού αυτού ήρωα. Ο κόσμος του Γητευτή είναι σκοτεινός και αρκετά ζοφερός, γεμάτος με λογής λογής τέρατα και εγκληματίες, δύσκολα θα τον επέλεγε κανείς για να ζήσει. Ο Σαπκόφσκι χρησιμοποιεί με έξυπνο τρόπο πολλά στοιχεία της σλαβικής μυθολογίας και το αποτέλεσμα είναι οπωσδήποτε εξαιρετικό. Δεν θα αναλύσω το κάθε διήγημα ξεχωριστά, άλλα μου άρεσαν λιγότερο και άλλα περισσότερο, όλα όμως ήταν ενδιαφέροντα και με αρκετό ζουμί και σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα να βαριέμαι.

 

Η γραφή του Σαπκόφσκι πολύ καλή, με ιδιαίτερο στιλ και αρκετό χιούμορ εδώ και κει που έκανε την ατμόσφαιρα πιο ευχάριστη. Οι περιγραφές τοπίων και μαχών πολύ καλογραμμένες και οι εικόνες που δημιούργησε ο συγγραφέας σίγουρα μένουν στο μυαλό του αναγνώστη.

 

Γενικά σαν βιβλίο φαντασίας αξίζει να διαβαστεί και είναι από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί, πλέον, ο Έλληνας αναγνώστης να διαβάσει στην γλώσσα του.

 

Και ένα σχόλιο για την μετάφραση: Εμένα προσωπικά μου άρεσε. Ναι, υπήρχαν άγνωστες λέξεις, ή τέλος πάντων λέξεις που σπάνια χρησιμοποιούμε πλέον, όμως εκτός του ότι μ'έκαναν να ψάχνω την ακριβή σημασία τους (άρα έμαθα και λίγα παραπάνω ελληνικά!), νομίζω ότι ταίριαζαν και στο ύφος της ιστορίας. Έδιναν ένα άλλο βάρος τέλος πάντων. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι ο μεταφραστής του άλλαξε τα φώτα του Σαπκόφσκι ή έκανε το κείμενο δυσνόητο, μια χαρά ωραία και στρωτά διαβαζόταν και δεν υπήρξε στιγμή που να μην καταλαβαίνω τι διαβάζω. 

 

Ελπίζω να μεταφραστούν στα ελληνικά και άλλα βιβλία της σειράς, θέλω πολύ να διαβάσω περισσότερες ιστορίες του Γητευτή στην γλώσσα μου.

 

9.5/10

Έχω γράψει τις απόψεις μου, σέβομαι απόλυτα τις δικές σου, απλώς θεωρώ υπερβολή τον χαρακτηρισμό 'πολύ καλογραμμένες σκηνές μαχών'. Πιστεύω πως εκεί υστερεί ο Πολωνός.

 

H σκηνή με στο Price of Neutrality και η μονομαχία στο τέλος είναι εκπληκτικές, ότι και να πεις

[Alucard]

 

 

Η τελευταία ευχή

 

Χτες άρχισα το πρώτο βιβλίο της σειράς με ήρωα τον Γητευτή Γκέραλτ και σήμερα το μεσημέρι το τελείωσα. Πριν αρχίσω το διάβασμα είχα αρκετά υψηλές προσδοκίες, μιας και τα σχόλια από αναγνώστες που κοίταξα στο ίντερνετ ήταν αν μη τι άλλο διθυραμβικά, και χαίρομαι τόσο πολύ που δεν απογοητεύτηκα. Μιλάμε όντως για ένα πολύ καλό και ενδιαφέρον βιβλίο φαντασίας που θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό λάτρη του είδους.

 

Ο Γκέραλτ ο γητευτής είναι ένας μεταλλαγμένος κυνηγός τεράτων με υπερφυσικές ικανότητες, που έναντι αμοιβής ξεπαστρεύει αποκλειστικά και μόνο τέρατα που σκοπός της ζωής τους είναι η καταστροφή. Βέβαια υπάρχουν και τέρατα της φύσης που δεν είναι μοχθηρά ούτε κάνουν κακό σε άλλα πλάσματα και έτσι ο Γκέραλτ πρέπει να είναι προσεκτικός. Γι'αυτό έχει και έναν συγκεκριμένο κώδικα αρχών και αξιών. Πρόκειται για έναν πολύ συμπαθητικό τύπο που φέρεται αλύπητα στους εχθρούς του αλλά συνάμα είναι δίκαιος και μεγαλόψυχος σε πολλές περιπτώσεις.

 

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μυθιστόρημα, αλλά με συλλογή διηγημάτων, στα οποία περιγράφονται αρκετές περιπέτειες του συμπαθητικού αυτού ήρωα. Ο κόσμος του Γητευτή είναι σκοτεινός και αρκετά ζοφερός, γεμάτος με λογής λογής τέρατα και εγκληματίες, δύσκολα θα τον επέλεγε κανείς για να ζήσει. Ο Σαπκόφσκι χρησιμοποιεί με έξυπνο τρόπο πολλά στοιχεία της σλαβικής μυθολογίας και το αποτέλεσμα είναι οπωσδήποτε εξαιρετικό. Δεν θα αναλύσω το κάθε διήγημα ξεχωριστά, άλλα μου άρεσαν λιγότερο και άλλα περισσότερο, όλα όμως ήταν ενδιαφέροντα και με αρκετό ζουμί και σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα να βαριέμαι.

 

Η γραφή του Σαπκόφσκι πολύ καλή, με ιδιαίτερο στιλ και αρκετό χιούμορ εδώ και κει που έκανε την ατμόσφαιρα πιο ευχάριστη. Οι περιγραφές τοπίων και μαχών πολύ καλογραμμένες και οι εικόνες που δημιούργησε ο συγγραφέας σίγουρα μένουν στο μυαλό του αναγνώστη.

 

Γενικά σαν βιβλίο φαντασίας αξίζει να διαβαστεί και είναι από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί, πλέον, ο Έλληνας αναγνώστης να διαβάσει στην γλώσσα του.

 

Και ένα σχόλιο για την μετάφραση: Εμένα προσωπικά μου άρεσε. Ναι, υπήρχαν άγνωστες λέξεις, ή τέλος πάντων λέξεις που σπάνια χρησιμοποιούμε πλέον, όμως εκτός του ότι μ'έκαναν να ψάχνω την ακριβή σημασία τους (άρα έμαθα και λίγα παραπάνω ελληνικά!), νομίζω ότι ταίριαζαν και στο ύφος της ιστορίας. Έδιναν ένα άλλο βάρος τέλος πάντων. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι ο μεταφραστής του άλλαξε τα φώτα του Σαπκόφσκι ή έκανε το κείμενο δυσνόητο, μια χαρά ωραία και στρωτά διαβαζόταν και δεν υπήρξε στιγμή που να μην καταλαβαίνω τι διαβάζω. 

 

Ελπίζω να μεταφραστούν στα ελληνικά και άλλα βιβλία της σειράς, θέλω πολύ να διαβάσω περισσότερες ιστορίες του Γητευτή στην γλώσσα μου.

 

9.5/10

Έχω γράψει τις απόψεις μου, σέβομαι απόλυτα τις δικές σου, απλώς θεωρώ υπερβολή τον χαρακτηρισμό 'πολύ καλογραμμένες σκηνές μαχών'. Πιστεύω πως εκεί υστερεί ο Πολωνός.

 

H σκηνή με στο Price of Neutrality και η μονομαχία στο τέλος είναι εκπληκτικές, ότι και να πεις

 

Αυτό είναι με τη γκόμενα-χιονάτη με τους 7 νάνους και το μάγο;Ναι, οκ, καλή σκηνή ήταν. Είχε μία ένταση, δεν λέω.

[Nihilio]

 

 

 

Η τελευταία ευχή

 

Χτες άρχισα το πρώτο βιβλίο της σειράς με ήρωα τον Γητευτή Γκέραλτ και σήμερα το μεσημέρι το τελείωσα. Πριν αρχίσω το διάβασμα είχα αρκετά υψηλές προσδοκίες, μιας και τα σχόλια από αναγνώστες που κοίταξα στο ίντερνετ ήταν αν μη τι άλλο διθυραμβικά, και χαίρομαι τόσο πολύ που δεν απογοητεύτηκα. Μιλάμε όντως για ένα πολύ καλό και ενδιαφέρον βιβλίο φαντασίας που θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό λάτρη του είδους.

 

Ο Γκέραλτ ο γητευτής είναι ένας μεταλλαγμένος κυνηγός τεράτων με υπερφυσικές ικανότητες, που έναντι αμοιβής ξεπαστρεύει αποκλειστικά και μόνο τέρατα που σκοπός της ζωής τους είναι η καταστροφή. Βέβαια υπάρχουν και τέρατα της φύσης που δεν είναι μοχθηρά ούτε κάνουν κακό σε άλλα πλάσματα και έτσι ο Γκέραλτ πρέπει να είναι προσεκτικός. Γι'αυτό έχει και έναν συγκεκριμένο κώδικα αρχών και αξιών. Πρόκειται για έναν πολύ συμπαθητικό τύπο που φέρεται αλύπητα στους εχθρούς του αλλά συνάμα είναι δίκαιος και μεγαλόψυχος σε πολλές περιπτώσεις.

 

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μυθιστόρημα, αλλά με συλλογή διηγημάτων, στα οποία περιγράφονται αρκετές περιπέτειες του συμπαθητικού αυτού ήρωα. Ο κόσμος του Γητευτή είναι σκοτεινός και αρκετά ζοφερός, γεμάτος με λογής λογής τέρατα και εγκληματίες, δύσκολα θα τον επέλεγε κανείς για να ζήσει. Ο Σαπκόφσκι χρησιμοποιεί με έξυπνο τρόπο πολλά στοιχεία της σλαβικής μυθολογίας και το αποτέλεσμα είναι οπωσδήποτε εξαιρετικό. Δεν θα αναλύσω το κάθε διήγημα ξεχωριστά, άλλα μου άρεσαν λιγότερο και άλλα περισσότερο, όλα όμως ήταν ενδιαφέροντα και με αρκετό ζουμί και σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα να βαριέμαι.

 

Η γραφή του Σαπκόφσκι πολύ καλή, με ιδιαίτερο στιλ και αρκετό χιούμορ εδώ και κει που έκανε την ατμόσφαιρα πιο ευχάριστη. Οι περιγραφές τοπίων και μαχών πολύ καλογραμμένες και οι εικόνες που δημιούργησε ο συγγραφέας σίγουρα μένουν στο μυαλό του αναγνώστη.

 

Γενικά σαν βιβλίο φαντασίας αξίζει να διαβαστεί και είναι από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί, πλέον, ο Έλληνας αναγνώστης να διαβάσει στην γλώσσα του.

 

Και ένα σχόλιο για την μετάφραση: Εμένα προσωπικά μου άρεσε. Ναι, υπήρχαν άγνωστες λέξεις, ή τέλος πάντων λέξεις που σπάνια χρησιμοποιούμε πλέον, όμως εκτός του ότι μ'έκαναν να ψάχνω την ακριβή σημασία τους (άρα έμαθα και λίγα παραπάνω ελληνικά!), νομίζω ότι ταίριαζαν και στο ύφος της ιστορίας. Έδιναν ένα άλλο βάρος τέλος πάντων. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι ο μεταφραστής του άλλαξε τα φώτα του Σαπκόφσκι ή έκανε το κείμενο δυσνόητο, μια χαρά ωραία και στρωτά διαβαζόταν και δεν υπήρξε στιγμή που να μην καταλαβαίνω τι διαβάζω. 

 

Ελπίζω να μεταφραστούν στα ελληνικά και άλλα βιβλία της σειράς, θέλω πολύ να διαβάσω περισσότερες ιστορίες του Γητευτή στην γλώσσα μου.

 

9.5/10

Έχω γράψει τις απόψεις μου, σέβομαι απόλυτα τις δικές σου, απλώς θεωρώ υπερβολή τον χαρακτηρισμό 'πολύ καλογραμμένες σκηνές μαχών'. Πιστεύω πως εκεί υστερεί ο Πολωνός.

 

H σκηνή με στο Price of Neutrality και η μονομαχία στο τέλος είναι εκπληκτικές, ότι και να πεις

 

Αυτό είναι με τη γκόμενα-χιονάτη με τους 7 νάνους και το μάγο;Ναι, οκ, καλή σκηνή ήταν. Είχε μία ένταση, δεν λέω.

 

Ναι, αυτή είναι. Ο Sapowski όμως δεν είναι Salvatore, αν αυτό εννοείς.

[Alucard]

Ναι, εννοείται, αυτό ειναι θετικό, σιγουρα. Υπαρχουν και αλλοι ομως, με πολύ καλύτερες περιγραφές μαχών και αξιόλογο περιεχόμενο πχ Gemmell, Abercrombie αυτό θελω να πω μονο.

[Mhtsos]

Συγνώμη κιόλας,αλλά ο abercrombie,ιδίως στις μάχες εκ παρατάξεως,είναι πραγματικά ατζαμής(να το θέσω ωραία).

Κάτω του μετρίου στην καλύτερη,βέβαια με αισθητή βελτίωση στην ποιότητα σε μάχες λίγων-δύο ατόμων.

Τον άλλον δεν τον ξέρω.

[Alucard]

Ναι ε; Εμενα μου φανηκε πολύ αληθοφανης η περιγραφη του. Με νυχια και με δοντια στην κυριολεξία.Τωρα για πολλά. ατομα, δεν θυμαμαι να με χαλασε κατι. Σορρυ για τονους, κινητο.

Edited March 16, 2014 by Alucard

[Carolus Rex]

Για όποιον ενδιαφέρεται, κυκλοφόρησε και στα Ελληνικά το Last Wish, από τις εκδόσεις Σελήνη. Μόλις τελέψω το Ίλιον και τον Όλυμπο του Σίμμονς θα το περιλάβω, καθώς τα παιχνίδια ήταν επικά...

EDIT: Ουπς, τώρα είδα ότι είχε αναφερθεί. Συγγνώμη λοιπόν, αν και η δικαιολογία μου είναι ότι οι στρατιωτικές υποχρεώσεις σε κρατάνε μακρυά από τις εξελίξεις.

Edited June 28, 2014 by Carolus Rex

[Nargathrod]

Ένα αρθράκι μου για το βιβλίο η τελευταία ευχή από την παρουσίαση που είχε γίνει το Μάρτιο από τις εκδόσεις Σελήνη. 

 

Διαβάστε εδώ.

[Carolus Rex]

Ωραίο άρθρο. Ο πατέρας μου διαβάζει ην Τελευταία Ευχή αυτή τη στιγμή (είναι το πειραματόζωό μου στα καινούργια βιβλία που παίρνω, μιας και δεν προλαβαίνω να διαβάσω  ) και ενώ του αρέσει, θεωρεί ότι αφήνει πολλά πράγματα χωρίς εξήγηση, ειδικά κάποια τέρατα. Βέβαια δεν έχει ιδέα γενικά από το σύμπαν του γητευτή, αλλά θα ήταν καλό να υπάρχει κι ένα γλωσσάρι από πίσω που να εξηγεί 5 πράγματα, όπως τέρατα, κτλ. 

[Nargathrod]

Ωραίο άρθρο. Ο πατέρας μου διαβάζει ην Τελευταία Ευχή αυτή τη στιγμή (είναι το πειραματόζωό μου στα καινούργια βιβλία που παίρνω, μιας και δεν προλαβαίνω να διαβάσω   ) και ενώ του αρέσει, θεωρεί ότι αφήνει πολλά πράγματα χωρίς εξήγηση, ειδικά κάποια τέρατα. Βέβαια δεν έχει ιδέα γενικά από το σύμπαν του γητευτή, αλλά θα ήταν καλό να υπάρχει κι ένα γλωσσάρι από πίσω που να εξηγεί 5 πράγματα, όπως τέρατα, κτλ. 

 

Να μια πρόταση που μπορούμε να ρωτήσουμε τον εκδότη πόσο εφικτή είναι! Χαχαχαχα ε το φουκαρά τον άνθρωπο!!!