Jump to content

Αντζέϊ Σαπκόφσκι - The Witcher (Andrzej Sapkowski - The Witcher)


Cassandra Gotha

Recommended Posts

Δεν μου φαίνεται πολύ πραγματοποιήσιμη αυτή η παράκληση, καθώς πολλά από τα τέρατα δεν είναι κλασικά τέρατα μυθολογιών (striga) ή παραλλαγές κλασικών πλασμάτων και γνωρίζουμε ότι αναφέρει ήδη ο συγγραφέας μέσα. Τώρα στο Last Wish θυμάμαι από τέρατα μόνο τη Striga, τον Σάτυρο και το Kikimora (http://img1.wikia.nocookie.net/__cb20081115143530/witcher/images/0/05/Bestiary_Kikimore_warrior_full.png), άντε κανά δυο να μου ξεφεύγουν. Δεν μου φαίνεται δόκιμο να μπει γλωσσάρι μόνο γι'αυτά. Στο παιχνίδι, που υπήρχε bestiary είχε μια πρακτική εφαρμογή, καθώς τα πολεμούσες, μερικά συνέχεια.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Επειδή πάει καιρός από τότε που άνοιξε το συγκεκριμένο τόπικ, και πολλά έχουν αλλάξει, ας το μετονομάζαμε; Η συζήτηση που γίνεται αφορά κατά βάση τα εκδομένα βιβλία, και ο τίτλος ίσως μπερδεύει.

 

Το τόπικ μετονομάζεται σε "The Witcher - Andrzej Sapkowski" εκτός αν υπάρχουν αντιρρήσεις.  :)

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

:hi:

 

(Θα έβαζα ένα like στο ποστ του καλού μοντεράτορα, αλλά όσο πάνε και μ' αρέσουν λιγότερο αυτά τα κουμπάκια).

Link to comment
Share on other sites

Θα μπορούσε σίγουρα να κάνει έναν κατάλογο με τα ονόματα τα τέρατα τους βασιλιάδες και τα βασίλεια κάτι που σκέφτομαι να προτείνω και στον εκδότη αν υπάρχει επιλογή. Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε σίγουρα τον αναγνώστη να καταλάβει καλύτερα τι διαβάζει.

Edited by Nargathrod
Link to comment
Share on other sites

Mια που έχεις τα κονέ, ξέρουμε αν(και πότε περίπου) θα βγούνε και τα υπόλοιπα ή έστω το επόμενο στα Ελληνικά;

Link to comment
Share on other sites

Mια που έχεις τα κονέ, ξέρουμε αν(και πότε περίπου) θα βγούνε και τα υπόλοιπα ή έστω το επόμενο στα Ελληνικά;

 

Δεν υπάρχει κάτι επίσημο. Σκέφτοντε να βγάλουν σύντομα και το δεύτερο. Από εκεί και πέρα βλέπουμε. Ο μεταφραστής είναι θετικός να συνεχίσει τη δουλειά μιας και έμεινε ικανοποιημένος από το πρώτο. Φαίνεται μάλιστα και πολύ σοβαρός άνθρωπος από την γνωριμία που είχαμε στην παρουσίαση το Μάρτιο.

Edited by Nargathrod
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Μόλις τελείωσα το Tower of the Swallows. Πολύ ωραίο βιβλίο. Αν το πάρει κάποιος ψυχρά, από την αρχή μέχρι το τέλος του βιβίου περνούν μόλις μερικές εβδομάδες με ένα μήνα, αλλά η αφήγηση πιάνει πολύ μεγαλύτερο διάστημα, καθώς γίνονται περιγραφές, αναμνήσεις κλπ του τι είχε συμβεί. Πολύ ενδιαφέροντα γεγονότα γενικά. Θα πιάσω και το τελευταίο της σειράς για να δω πως τελειώνει αυτό το έπος. Και μετά ξαναπιάνουμε τα παιχνίδια για να φτιάξουμε saves εν όψει του 3.

 

Παρεπιπτόντως, μου δημιουργήθηκε η εντύπωση πως ίσως να ξεπερνάει σε σφαγές και βιαιότητα ο Σαπκόφσκι τον Μάρτιν.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

 

 

Παρεπιπτόντως, μου δημιουργήθηκε η εντύπωση πως ίσως να ξεπερνάει σε σφαγές και βιαιότητα ο Σαπκόφσκι τον Μάρτιν.

:death:  Σαπκόφσκι the butcher! 

Link to comment
Share on other sites

Αυτό ( :cold: ) που ερχόταν ταχύτατα μέσα απ' την ομίχλη (στην παγωμένη λίμνη) και χράτσωνε κεφάλια δεν ήταν και πολύ μπρρ; Ε;

 

:death2:

Και γαμώ ήταν ο χρατσωτής της λίμνης.

 

 

 

:death:  Σαπκόφσκι Geralt the butcher...

 

... of Blaviken.

Edited by Cassandra Gotha
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Έχει διαβάσει κανείς το Lady of the Lake; Είναι λίγο περίεργα γραμμένο ή μου φαίνεται;

Link to comment
Share on other sites

 Ναι, είναι λίγο περίεργο, δεν ξέρω πόσο συνεχίζει έτσι, έμεινα στο δεύτερο κεφάλαιο. Αλλά αν το πάει όλο έτσι θα είναι πολύ κουραστικό. Δεν ξέρω, μπορεί κάτι να κάνει με αυτές τις δύο, δεν είναι λογικό να τις έχει εκεί μόνο για να μας διηγηθούν την ιστορία, κάποιο άλλο σκοπό θα έχουν (ελπίζω και εύχομαι).

Τώρα που τέλειωσαν οι διακοπές θα το συνεχίσω, να δω.

Link to comment
Share on other sites

Ειδικά οι δυο μάγισσες με τα όνειρα φαίνεται να έχουν καλή προοπτική, ακόμα και αν μείνουν εκεί. Μου φαίνεται πως πάνε για να αποδείξουν αυτό που πραγματεύεται από το πρώτο βιβλίο, εάν το πεπρωμένο είναι όντως αυτό που είναι ή μπορεί να αλλάξει. Αλλά το πρώτο πρώτο κομμάτι, με την Ciri και τον... Galahad, κάπου με ξενέρωσε. Όταν το σκέφτομαι χαλαρά, θεωρώ πως θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι καλό, αλλά ίσως δεν περίμενα να πάει σε παράλληλο σύμπαν, που είναι ένας θρύλος στον πραγματικό, δικό μας κόσμο. Σε αντίθεση με αυτό, οι μάγισσες με τα όνειρα μου άρεσαν από την πρώτη κιόλας στιγμή τους.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω βρε παιδί μου, αν είναι εκεί για να αποδείξουν, αντίθετα στο πείσμα του Γκέραλτ, την ύπαρξη του πεπρωμένου, τότε γιατί το πάμε τόσο χαλαρά και ασχολούμαστε αν έφαγαν στρείδια για βραδυνό και αν ήθελαν κι οι δύο τον ψαρά στο κρεβάτι τους; Μέχρι στιγμής ασχολούμαστε πιο πολύ μαζί τους  παρά με τους πρωταγωνιστές.

 

Χμ, εμένα μου άρεσε το κομμάτι με τον Γκάλαχαντ. Είχε μια λεπτή, γλυκιά ειρωνία, χωρίς έλλειψη σεβασμού όμως, που λατρεύω στον Σαπκόφσκι.

Πάντως, τώρα που έμαθες πού "πετάχτηκε" στο τέλος της ιστορίας η Ciri, ξέρεις γιατί στα trailer του Witcher 3 λένε ότι "επέστρεψε, μετά από τόσα χρόνια".  ;-)  Μάλλον δεν εννοούν ότι πέρασε τον Γιαρούγκα...

 

Σήμερα θα το συνεχίσω το βιβλίο, πάντως.

Link to comment
Share on other sites

Το αντίθετο μου φαίνεται. Απο τις ατάκες της Lady of the Lake μου φαίνεται πως τείνουν πιο πολύ στη ρευστότητα των πραγμάτων. Πάντως, από το τρίτο κεφάλαιο και μετά, είναι καθαρά κεφάλαα πρωταγωνιστών. Ο Geralt ξανάπιασε και δουλειά σαν Witcher!

 

Βασικά στο Witcher 2 έλεγε στις αναμνήσεις του Geralt πως η Ciri ήταν  κάτι σαν θεά και ήταν σε "άλλη διάσταση"; Και από το τέλος του Tower of Swallow μου φαίνεται πως μπορεί να ταξιδέψει ανάμεσα σε (πολλούς) κόσμους. Έτσι όπως έχει πάει η ιστορία από το τέλος του τέταρτου βιβλίου και τώρα στο πέμπτο, με τα παράλληλα σύμπαντα και τις αφηγήσεις από μέλλον,παρόν, παρελθόν, είτε θα καταλλήξει κάτι ύπερ γαμάτο, ή θα είναι μια μετριάντζα σαν τα sequel του Matrix.

Link to comment
Share on other sites

Καλά, ναι, η (πρώην) μικρή μπορεί να περνάει σε άλλες διαστάσεις, αυτό γίνεται σαφές στα βιβλία. Και το ότι δεν το ελέγχει.

Ο Άλβιν του πρώτου παιχνιδιού ήταν φτυστός η Τσίρι. (Γι' αυτό ποτέ δεν τον συμπάθησα,  :glare:  στο "ξουτ, κωλόπαιδο" τον είχα. Ε, ναι, δεν την πολυσυμπαθώ την Τσίρι, χωρίς συγκεκριμένο λόγο, δεν ξέρω ακριβώς γιατί).

 

Χαίρομαι που συνεχίζει πιο νορμάλ.

Link to comment
Share on other sites

Μόλις διάβασα ένα νέο; φήμη; ότι θα βγει και το Sword of Destiny το 2016.

Link to comment
Share on other sites

Καλά, ναι, η (πρώην) μικρή μπορεί να περνάει σε άλλες διαστάσεις, αυτό γίνεται σαφές στα βιβλία. Και το ότι δεν το ελέγχει.

Ο Άλβιν του πρώτου παιχνιδιού ήταν φτυστός η Τσίρι. (Γι' αυτό ποτέ δεν τον συμπάθησα,  :glare:  στο "ξουτ, κωλόπαιδο" τον είχα. Ε, ναι, δεν την πολυσυμπαθώ την Τσίρι, χωρίς συγκεκριμένο λόγο, δεν ξέρω ακριβώς γιατί).

 

Χαίρομαι που συνεχίζει πιο νορμάλ.

 

 

 

Εγώ πάλι, επειδή θύμιζε τόσο πολύ τη Ciri, υπέθετα ότι υπάρχουν ένα τσούρμο τέτοια παιδιά στον κόμσο. Για αυτό δε μου έκανε εντύπωση ότι υπήρχε και ένα τρίτο που μεγάλωσε.

Μετά πρόσεξα λίγο καλύτερα την τελευταία σκηνή αφού μου είπανε κάποιοι που δεν είχαν διαβάσει τα βιβλία και είπα wow.

Edited by Nihilio
Λάθος quote
Link to comment
Share on other sites

 

Το αντίθετο μου φαίνεται. Απο τις ατάκες της Lady of the Lake μου φαίνεται πως τείνουν πιο πολύ στη ρευστότητα των πραγμάτων. Πάντως, από το τρίτο κεφάλαιο και μετά, είναι καθαρά κεφάλαα πρωταγωνιστών. Ο Geralt ξανάπιασε και δουλειά σαν Witcher!

 

Βασικά στο Witcher 2 έλεγε στις αναμνήσεις του Geralt πως η Ciri ήταν  κάτι σαν θεά και ήταν σε "άλλη διάσταση"; Και από το τέλος του Tower of Swallow μου φαίνεται πως μπορεί να ταξιδέψει ανάμεσα σε (πολλούς) κόσμους. Έτσι όπως έχει πάει η ιστορία από το τέλος του τέταρτου βιβλίου και τώρα στο πέμπτο, με τα παράλληλα σύμπαντα και τις αφηγήσεις από μέλλον,παρόν, παρελθόν, είτε θα καταλλήξει κάτι ύπερ γαμάτο, ή θα είναι μια μετριάντζα σαν τα sequel του Matrix.

Εγώ πάλι, επειδή θύμιζε τόσο πολύ τη Ciri, υπέθετα ότι υπάρχουν ένα τσούρμο τέτοια παιδιά στον κόμσο. Για αυτό δε μου έκανε εντύπωση ότι υπήρχε και ένα τρίτο που μεγάλωσε.

Μετά πρόσεξα λίγο καλύτερα την τελευταία σκηνή αφού μου είπανε κάποιοι που δεν είχαν διαβάσει τα βιβλία και είπα wow.

 

Δεν έπιασα ακριβώς αυτό που είπες. Για ρίχτο λίγο πιο λιανά.

Link to comment
Share on other sites

 

 

Το αντίθετο μου φαίνεται. Απο τις ατάκες της Lady of the Lake μου φαίνεται πως τείνουν πιο πολύ στη ρευστότητα των πραγμάτων. Πάντως, από το τρίτο κεφάλαιο και μετά, είναι καθαρά κεφάλαα πρωταγωνιστών. Ο Geralt ξανάπιασε και δουλειά σαν Witcher!

 

Βασικά στο Witcher 2 έλεγε στις αναμνήσεις του Geralt πως η Ciri ήταν  κάτι σαν θεά και ήταν σε "άλλη διάσταση"; Και από το τέλος του Tower of Swallow μου φαίνεται πως μπορεί να ταξιδέψει ανάμεσα σε (πολλούς) κόσμους. Έτσι όπως έχει πάει η ιστορία από το τέλος του τέταρτου βιβλίου και τώρα στο πέμπτο, με τα παράλληλα σύμπαντα και τις αφηγήσεις από μέλλον,παρόν, παρελθόν, είτε θα καταλλήξει κάτι ύπερ γαμάτο, ή θα είναι μια μετριάντζα σαν τα sequel του Matrix.

Εγώ πάλι, επειδή θύμιζε τόσο πολύ τη Ciri, υπέθετα ότι υπάρχουν ένα τσούρμο τέτοια παιδιά στον κόμσο. Για αυτό δε μου έκανε εντύπωση ότι υπήρχε και ένα τρίτο που μεγάλωσε.

Μετά πρόσεξα λίγο καλύτερα την τελευταία σκηνή αφού μου είπανε κάποιοι που δεν είχαν διαβάσει τα βιβλία και είπα wow.

 

Δεν έπιασα ακριβώς αυτό που είπες. Για ρίχτο λίγο πιο λιανά.

 

Λάθος Quote, απαντούσα στο

 

Καλά, ναι, η (πρώην) μικρή μπορεί να περνάει σε άλλες διαστάσεις, αυτό γίνεται σαφές στα βιβλία. Και το ότι δεν το ελέγχει.

Ο Άλβιν του πρώτου παιχνιδιού ήταν φτυστός η Τσίρι. (Γι' αυτό ποτέ δεν τον συμπάθησα,  :glare:  στο "ξουτ, κωλόπαιδο" τον είχα. Ε, ναι, δεν την πολυσυμπαθώ την Τσίρι, χωρίς συγκεκριμένο λόγο, δεν ξέρω ακριβώς γιατί).

 

Χαίρομαι που συνεχίζει πιο νορμάλ.

Link to comment
Share on other sites

Chapter 5. Το μοναδικό κεφάλαιο βιβλίου που μπορώ να θυμηθώ στη ζωή μου ως αναγνώστης, που μέχρι τη μέση διάβαζα από αγγαρεία λέγοντας "τι μαλακίες είναι αυτές που διαβάζω... αν συνεχίσει έτσι πάπαλα το βιβλίο", τόσο από άποψη του τι παιζόταν, όσο και από ανάπτυξη χαρακτήρων. Το δεύτερο μισό με έκανε να το βουλώσω και να διαβάζω με υπερένταση. Στο τέλος του κεφαλαίου αναφώνισα "το καλύτερο κεφάλαιο που διάβασα στην πενταλογία".

 

Hint: Wild Hunt Explained.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Chapter 5. Το μοναδικό κεφάλαιο βιβλίου που μπορώ να θυμηθώ στη ζωή μου ως αναγνώστης, που μέχρι τη μέση διάβαζα από αγγαρεία λέγοντας "τι μαλακίες είναι αυτές που διαβάζω... αν συνεχίσει έτσι πάπαλα το βιβλίο", τόσο από άποψη του τι παιζόταν, όσο και από ανάπτυξη χαρακτήρων. Το δεύτερο μισό με έκανε να το βουλώσω και να διαβάζω με υπερένταση. Στο τέλος του κεφαλαίου αναφώνισα "το καλύτερο κεφάλαιο που διάβασα στην πενταλογία".

 

Hint: Wild Hunt Explained.

 

 

Τι μου θυμίζει... τι μου θυμίζει... (όλο το Last Wish μου θυμίζει. Ξεκινάνε όλες οι ρημάδες οι ιστορίες με μπλα-μπλα και αμπελοφιλοσοφίες και μετά... γουάου.)

Link to comment
Share on other sites

 

Chapter 5. Το μοναδικό κεφάλαιο βιβλίου που μπορώ να θυμηθώ στη ζωή μου ως αναγνώστης, που μέχρι τη μέση διάβαζα από αγγαρεία λέγοντας "τι μαλακίες είναι αυτές που διαβάζω... αν συνεχίσει έτσι πάπαλα το βιβλίο", τόσο από άποψη του τι παιζόταν, όσο και από ανάπτυξη χαρακτήρων. Το δεύτερο μισό με έκανε να το βουλώσω και να διαβάζω με υπερένταση. Στο τέλος του κεφαλαίου αναφώνισα "το καλύτερο κεφάλαιο που διάβασα στην πενταλογία".

 

Hint: Wild Hunt Explained.

 

 

Τι μου θυμίζει... τι μου θυμίζει... (όλο το Last Wish μου θυμίζει. Ξεκινάνε όλες οι ρημάδες οι ιστορίες με μπλα-μπλα και αμπελοφιλοσοφίες και μετά... γουάου.)

 

 

Δεν μου είχαν βγάλει ποτέ τέτοιο συναίσθημα βαρεμάρας και θυμού οι μικρές ιστορίες όσο το πρώτο μισό αυτού του κεφαλαίου. Αλλά μετά τα εξηγούσε όλα και έμπαιναν όλα τα κομμάτια στη θέση τους.

Link to comment
Share on other sites

 

Chapter 5. Το μοναδικό κεφάλαιο βιβλίου που μπορώ να θυμηθώ στη ζωή μου ως αναγνώστης, που μέχρι τη μέση διάβαζα από αγγαρεία λέγοντας "τι μαλακίες είναι αυτές που διαβάζω... αν συνεχίσει έτσι πάπαλα το βιβλίο", τόσο από άποψη του τι παιζόταν, όσο και από ανάπτυξη χαρακτήρων. Το δεύτερο μισό με έκανε να το βουλώσω και να διαβάζω με υπερένταση. Στο τέλος του κεφαλαίου αναφώνισα "το καλύτερο κεφάλαιο που διάβασα στην πενταλογία".

 

Hint: Wild Hunt Explained.

 

 

Τι μου θυμίζει... τι μου θυμίζει... (όλο το Last Wish μου θυμίζει. Ξεκινάνε όλες οι ρημάδες οι ιστορίες με μπλα-μπλα και αμπελοφιλοσοφίες και μετά... γουάου.)

 

Οι σύντομες ιστορίες δεν μπορούν να συγκριθούν με κάποια από τα κεφάλαια των βιβλίων. Εγώ τα έχω παρατήσει για τα καλά στο 4ο και περιμένω να βγει σε έντυπη μορφή μπας και τελειώσω τη σειρά

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Το Sword of Destiny μην το χάσετε. Ακόμη κι αν δεν σας ενδιαφέρει να διαβάσετε όλη τη σειρά, αυτό μην το χάσετε.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..