niceguy0973 Posted December 18, 2011 Share Posted December 18, 2011 Όνομα Συγγραφέα: Νεκτάριος Μπουτεράκος Είδος: Τρόμου Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 1718 Αυτοτελής; Ναι Ντάρκνες.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Πολύ καλό. Αγωνιώδες, κλειστοφοβικό, ρεαλιστικά τρομαχτικό. Μια καλή συμμετοχή. Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Αγαπητέ Νεκτάριε, αυτή τη φορά δεν θα έλεγα ότι με ενθουσίασε το διήγημα σου. Σε αντίθεση με άλλα δικά σου που έχω διαβάσει, αυτό εδώ εκτός από κάποια έλλειψη αληθοφάνειας έχει και μια απουσία φρεσκάδας και πρωτοτυπίας. Πιστεύω ότι ίσως να είχε μεγαλύτερη ανταπόκριση στον αναγνώστη αν αυτή η ιστορία γινόταν κόμιξ. Δεν ξέρω επίσης αν θυσιάζοντας κάπως τις θεαματικές σκηνές πτώσης, μπορούσες να αναπτύξεις αυτά που νοιώθει σε σχέση με τον ναρκισσισμό του ώστε να νοιώσουμε τον τρόμο του. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Θα ήθελα λίγο καλύτερη τεχνική στην στιγμή του "θανάτου" του, και της μεταμόρφωσης του. Καλή ιστορία τεχνικά (σε σχέση με προηγούμενες) αλλά σίγουρα σηκώνει και άλλη βελτίωση η γραφή σου. Για μια ακόμη φορά αφήνεις κομμάτια αφήγησης έξω απο την ιστορία (ή τουλάχιστον αυτην την αίσθηση έχω ως αναγνώστης), ενώ είμαι σίγουρος οτι μέσα στο μυαλό σου οι σκηνές ήταν περισσότερες. Το κάνεις συχνά αυτό. Προτείνω πριν ξεκινήσεις να γράφεις, να χωρίζεις σε έναν σκελετό όλες τις σκηνές που έχεις στο μυαλό σου και μετά να ξεκινάς. Τα έργα σου θα είναι πιο ολοκληρωμένα. Δεν ειναι η αδυναμία περιγραφών αυτό που σου λείπει, αλλά η δομή και η στρωτή ροή. Δούλεψε πάνω σε αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Νομίζω ότι η ιστορία προχωράει υπερβολικά γρήγορα και θα έπαιρνε λίγο άπλωμα. Μου θύμισε πολύ έντονα τις 127 ώρες. Μια μικρή αντίφαση: Στη μία παράγραφο αρνείται πεισματικά ν’ ανοίξει τα κλειδωμένα του μάτια και στην επόμενη τ’ ανοίγει “έτσι, χωρίς λόγο”. Στο τέλος δεν κατάλαβα τι έγινε για να είμαι ειλικρινής. Μου άφησε γενικά μια αίσθηση ανολοκλήρωτου, που νομίζω ότι δε θα είχα αν είχες αναπτύξει την ιστορία λίγο περισσότερο. Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 21, 2011 Share Posted December 21, 2011 (edited) Αυτή η ιστορία μου έβγαλε περισσότερο θλίψη. Είναι πολύ μικρή για την ιδέα που είχες. Έπρεπε να την αναπτύξεις τουλάχιστον μέχρι το όριο που σου δινόταν για να την πεις σωστά. Έτσι σύντομα που την έχεις αναπτύξει κάνεις πολύ tell και δεν προλαβαίνουμε να φοβηθούμε με κάτι. Σαν να μας λες βιαστικά/περιληπτικά μια ιστορία. Την παραμόρφωση του ήρωα την καταλαβαίνω. Είναι εσωτερική και εξωτερική ταυτόχρονα. Όμως δεν βλέπω πουθενά υπερφυσικό. Εκτός και αν χάνω κάτι. Αν θες και έχεις χρόνο θα σου πρότεινα να την γράψεις πιο μεγάλη αυτήν την φορά εστιάζοντας στις σκέψεις του ήρωα και κάνοντας πολύ περισσότερο show. Καλή επιτυχία. Edited December 21, 2011 by Eugenia Rose Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 21, 2011 Share Posted December 21, 2011 Η αίσθηση που προκαλεί η ιστορία σου, με όλη τη σκοτεινιά και την κλειστοφοβία της, είναι πολύ καλή. Είναι πολύ αρχέγονος ο φόβος τού να μην ξέρεις πού βρίσκεσαι ή τι υπάρχει μπροστά σου και πώς να επιβιώσεις. Με άλλα λόγια, η ιδέα της ιστορίας έχει ψωμί. Από εκεί και μετά, της λείπουν αρκετά στοιχεία που θα την κάνουν ολοκληρωμένη. Επίσης, το απότομο τέλος είναι σαν να δείχνει ότι δεν είχες κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου, αλλά θέλησες να μας περιγράψεις τη «ζωή» του Ιγκόρ μέσα στο σκοτάδι. Η αιτία της αλλαγής δεν είναι πολύ ξεκάθαρη (εμένα μου έφερε στο μυαλό τα ζώα που ζούνε στο απόλυτο σκοτάδι κι οι βιολογικές τους λειτουργίες έχουν προσαρμοστεί σε αυτό). Κάτι ακόμη είναι πως η αρχική σκηνή με τη φωτογράφιση, δεν παίζει κάποιο ουσιαστικό ρόλο, εκτός αν κάτι έχασα, με το υπόλοιπο διήγημα, παρά μόνο την αναλογία του κλεισίματος μέσα σ’ ένα σκοτεινό μέρος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 Δεν έπιασα το τέλος (τι συμβαίνει με τους παιδικούς του φίλους που ήρθαν για επίσκεψη;). Δεν ξέρω... είχε το κατάλληλο περιβάλλον, όμως δε με κέντρισε όσο ήθελα. Ίσως αν ήταν μεγαλύτερη σε μέγεθος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 H ιδέα της κλειστοφοβίας αναπτύχθηκε με επιτυχία στο συγκεκριμένο διήγημα. Την πρόσεξες πολύ την ιστορία σου και αυτό φαίνεται. Ωστόσο όπως είπε και η Ευγενία, ούτε εγώ κατάφερα να εντοπίσω το υπερφυσικό στοιχείο της παραμόρφωσης. Το τέλος με άφησε με αρκετά ερωτήματα και αν και ντρέπομαι λίγο που το λέω, δεν κατάφερα να συμπεράνω τι θα ήθελες να πεις, μετά τα αποσιωπητικά.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted December 23, 2011 Share Posted December 23, 2011 Πρώτη παρατήρηση ο τίτλος που δε βρίσκω το λόγο να 'ναι γραμμένος μ' ελληνικά αφού είναι αγγλικός. Γιατί φοβήθηκες το λατινικό αλφάβητο, καλέ; Το κείμενο το ένιωθα λίγο συγκεχυμένο. Όχι φυσικά ότι όλα τα κείμενα πρέπει να τα 'χουν όλα σερβιρισμένα στο πιάτο, αλλά στο συγκεκριμένο, προσωπικά έχασα λίγο την μπάλα... Τι ήθελες ν' αποδώσεις; Την κλειστοφοβία προφανώς... Ναι αλλά πως; Όλα όσα ακολούθησαν ήταν πραγματικά ή τα φανταζόταν; Ποιο είναι το νόημα του τέλους; Νιώθω δηλαδή ότι έχω πολλά κενά στα οποία δυσκολεύομαι ακόμα και να σκεφτώ ερμηνείες. Το φανταστικό στοιχείο που ήταν; ΟΚ η ατμόσφαιρα που έπλασες κι η αγωνία ήταν αρκετά καλή και σ' έβαζε σ' ένα περιβάλλον τρόμου, αλλά είπαμε ότι πρέπει να υπάρχει φανταστικό στοιχείο και δυσκολεύομαι να το εντοπίσω, όπως και το κεντρικό θέμα τως μεταμορφώσεων. Η ιδέα σου ήταν πολύ καλή, αλλά ήθελε δουλίτσα ακόμα για να είναι καλά αναπτυγμένη, πιστεύω. Καλή επιτυχία, Νεκτάριε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted December 23, 2011 Share Posted December 23, 2011 Η μεταμόρφωση του ήρωα είναι εσωτερική πιστεύω και βαθιά, απελευθερωτική στην περίπτωση της ιστορίας και έτσι όπως τον ψυχολόγησα τον ήρωα. Η παραμόρφωση σίγουρα υπάρχει μετά από όλα αυτά που πέρασε. Μου αρέσουν οι κλειστοφοβικές ιστορίες, ήταν καλή επιλογή να επιλέξεις ένα τέτοιο χαρακτήρα να τα περάσει αυτά. Ήξερες ποιον ήθελες να βασανίσεις και να έχει νόημα η όλη μεταστροφή του στο τέλος. Θα ήθελα να είναι πιο μεγάλη όμως. Ήταν μια καλή προσπάθεια και διαβάζονταν ευχάριστα. Είχε την αγωνία που ήθελα να νιώσω, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά ο τρόμος ήταν μέσα σε όλο αυτό που έβγαζε η αγωνία αυτή. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ροη Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Η μεταμόρφωση έδω μου φαίνεται πως είναι ουσιαστικότερα ψυχολογική, παρά την έντονη σωματική αλλαγή του ήρωα. Η πνευματική του ισορροπία, αυτό που ζούσε ως τότε, όπως περιγράφηκε στη αρχή της ιστορίας, φαίνεται να είναι αυτό που κυρίως άλλαξε μετά την πτώση στο σκοτάδι. Ανατριχιαστική η περιγραφή της επιβίωσης του κολλημένου στην τρύπα! Απο τα σαλόνια στα (καταβαραθρωμένα) αλώνια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adinol Doy Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Χμ! τί νὰ πῶ γι' αὐτὸ τὸ διήγημα; Λοιπόν, τὸ θεωρῶ ἄνισο. Ἂς γίνω πιὸ συγκεκριμένος. Τὸ διήγημα χωρίζεται σὲ τέσσερα μέρη: 1. τὴν εἰσαγωγή (παρουσίαση τοῦ πρωταγωνιστῆ) 2. τὴν ἀπόδρασή του στὴν φύση 3. τὴν εἴσοδό του στὸ ἀπόλυτο σκοτάδι καὶ 4. τὴν μεταμόρφωσή του. Τὸ πρῶτο μέρος εἶναι ἴσως τὸ πιὸ ἄχαρο. Ξεκινάει ἐλαφρά, ἕως κωμικά, χωρὶς νὰ μᾶς προδιαθέτει γιὰ τὸ τί θὰ διαβάσουμε. Δὲν δίνεται ἕνα ἔστω ψῆγμα γιὰ τὴν προσωπικότητα τοῦ πρωταγωνιστῆ καὶ κυρίως τὸ ζήτημα τῆς κλειστοφοβίας του, ποὺ διαδραματίζει σημαντικὸ ρόλο στὴν πλοκή. Δὲν μᾶς κάνεις, δηλαδή, νὰ αἰσθανθοῦμε τὴν ἀνάγκη τοῦ ἥρωά σου γιὰ ἀπόδραση. Στὸ δεύτερο μέρος μᾶς ἀναφέρεις τὴν ὀμορφιὰ τῆς φύσης ποὺ ἀναζωογονεῖ ψυχικὰ καὶ σωματικὰ τὸν ἥρωα. Ποῦ εἶναι ὅμως ἡ ἀπεικόνιση αὐτῆς τῆς ὀμορφιᾶς ὥστε νὰ τὴν θαυμάσουμε καὶ νὰ μᾶς τὴν ἀνατρέψεις στὸ τρίτο μέρος; Ὅπου τὸ τρίτο μέρος γίνεται καλύτερο, ἀλλὰ ἀκριβῶς λόγῳ τῆς ἀπότομης μετάβασης δὲν ἀπογειώνεται. Οἱ περιγραφὲς εἶναι ξερές, χωρὶς αἴσθημα, στεῖρα ἐγκεφαλικές. Στὸ τέταρτο μέρος τὸ κείμενο κορυφώνεται. Ἀρχετυπικὸς τρόμος, ἀλληγορία, ἀνατριχίλα, τὸ ἀνείπωτο καὶ τὸ ἀνέκφραστο συμπυκνώνονται μέσα σὲ δυὸ μόλις παραγράφους. Τί μεγάλη ἀδικία ὅμως, ὅταν τὰ προηγούμενα εἶναι τόσο ξερὰ καὶ τὸ ὕφος δὲν εἶναι ἑνιαῖο! Ἐν ὀλίγοις, εἶχες μιὰ καταπληκτικὴ ἰδέα, τὴν ὁποία δὲν ἐκμεταλλεύτηκες σωστά. Κατὰ τὴν γνώμη μου πρέπει νὰ τὸ γράψεις ξανὰ ἐξ ἀρχῆς, ἔχοντας στὸν νοῦ σου πάντα ποῦ θέλεις νὰ καταλήξεις. Ἡ ἱστορία σου ἔχει περιθώριο γιὰ ἀνάπτυξη καὶ ἡ συμβουλή μου εἶναι ἡ ἑξῆς: νὰ παίξεις μὲ τὸ δίπολο ὀμορφιὰ-παραμόρφωση/μεταμόρφωση. Λόγου χάριν, κάνε τὸν ἥρωά σου νάρκισσο, ὥστε νὰ ἔλθει στὸ τέλος ἡ μεταμόρφωση ὡς ἀπάντηση. Αὐτὰ τὰ ὀλίγα ἀπὸ ἐμένα. Καλὴ ἐπιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted December 25, 2011 Share Posted December 25, 2011 (edited) Εγω κλασικα δεν φοβηθηκα....στις περισσοτερες ιστοριες και στην δικη σου. Αν θα θελα κατι να αναπτυξεις περισσοτερο, αυτο ειναι οι περιγραφες της ψυχοσυναισθησης τους ηρωα σου. Δηλαδη το να μπει μεσα σε ενα φερετρο για την φωτογραφηση, αφου ειναι παιδικη του φοβια, θα ηθελα να το αναφερεις πιο αγωνιωδες και δυσκολο για τον ιδιο. Οπως και το οτι χανει την ομορφια του καθως παραμορφωνεται, δεν νομιζω να το παιρνει τοσο ανετα ειδικα καποιος ομορφος οπως ενα μοντελο. Αυτοι οι ανθρωποι επενδυουν τα παντα στην εξωτερικη τους εμφανιση και επαγγελματικα και ψυχολογικα... νομιζω πως καταρρεει ο κοσμος τους οταν χανουν αυτο το ενα που εχουν να τους προσφερει τα παντα. Νομιζω πως ισως θα επρεπε να ειναι λιγο μεγαλυτερη η ιστορια για να καταλαβουμε το τελος, γιατι και εγω δεν επιασα τι γινεται εκει με τους παιδικους φιλους κτλ Καλη επιτυχια! Edited December 25, 2011 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Νεκτάριε, ενώ έχεις μια ωραία ιδέα, η υλοποίηση πάσχει σε πολλούς τομείς, τόσο εκφραστικούς, όσο και ανάπτυξης, αληφοθάνειας, που είναι αρκετά πιο δύσκολο να σουλουπωθούν. Πάρε βαθιά ανάσα. Μπορεί να θέλεις να με δείρεις αφού διαβάσεις τις παρατηρήσεις μου, αλλά τις κάνω με τα καλύτερα κίνητρα κι ελπίζω να σου φανούν χρήσιμες. Καλή επιτυχία. Ντάρκνες.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Η ιδέα είναι καλή για να στηριχτεί μια ιστορία τρόμου πάνω της. Σαφώς μέσα στο θέμα, έχουμε και τη μεταμόρφωση και την παραμόρφωση. Το παράπονο είναι ότι το ζουμί της ιστορίας είναι πολύ λίγο. Θα έπρεπε να υπάρχει λίγο περισσότερη ανάπτυξη στο μέρος που αρχίζει η πραγματική του αλλαγή. Οι περισσότεροι βλέπω μιλάνε στα σχόλια για κλειστοφοβία. Μόνο εγώ αντιλαμβάνομαι το φόβο του σαν φόβο για το σκοτάδι; Δε λέει κάπου ότι κοιμόταν με ένα φωτάκι αναμμένο; Αυτή την έννοια δεν έχει και ο τίτλος; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Καταρχάς οι περιγραφές μού άρεσαν και με κάνανε να νιώσω αρκετά το πώς τρομάζει μέσα στο σκοτάδι. Αλλά κατά τα άλλα...Τι γίνεται εδώ; Το πρώτο μέρος με τη φωτογράφιση δε βλέπω να κολλάει πουθενά, εκτός και αν ο μόνος του σκοπός είναι να δείξει ότι ο ήρωας έχει κλειστοφοβία. Αλλά αν χρειάζεται μόνο γι' αυτό, καταλαμβάνει πολύ μεγάλο μέρος του κειμένου. Συμφωνώ με τους από πάνω ότι η ιδέα έπρεπε να αναπτυχθεί περισσότερο, να βάλεις πιο πολλές λεπτομέρειες από τη στιγμή που πέφτει στην τρύπα και μετά. Η ίδια η ιδέα πάντως είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted January 5, 2012 Share Posted January 5, 2012 (edited) Νεκτάριε μήτε εγώ κατάλαβα τι συνέβει στο τέλος με τους φίλους του. Δεν υπάρχει το στοιχείο του υπερφυσικού τρόμου, που ήταν ζητούμενο στο διαγωνισμό. Δηλαδή έχουμε έναν άντρα, που πάσχει από φοβία του σκότους/κλειστοφοβία, φρακάρει σε ένα χάσμα και επιβιώνει χάνοντας σιγά σιγά τα λογικά του. Όντως θυμίζει το 127 ώρες. Καλή επιτυχία εύχομαι. Edited January 5, 2012 by Asgaroth Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 5, 2012 Share Posted January 5, 2012 Κατ' αρχάς, δεν καταλαβαίνω την επιλογή του τίτλου. Μου είχε κάνει εντύπωση και περίμενα ότι κάπως θα το δικαιολογούσε το κείμενο, αλλά όχι. Κατά τα άλλα, η ιστορία δείχνει να έχει γραφτεί τελείως διεκπαιρεωτικά. Σαν να έβαλες μέσα δυο -τρία πράγματα που τα θεωρούσες βασικά και μόνο αυτά. Ο συνδυασμός φιλαυτία-φόβος για το σκοτάδι-εγκλεισμός-παραμόρφωση έχει ενδιαφέρον. Αλλά δεν τον εκμεταλλεύεσαι καθόλου. Δεν αναπτύσσεται πουθενά ο ψυχισμός του ήρωα, για να φανούν αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα του, ενώ με ένα μεγάλο άλμα βρισκόμαστε στο δεύτερο μέρος και φτάνουμε στην κατάληξη, που δε μοιάζει να έχει καμία σχέση με το κομμάτι της εισαγωγής. Σκέφτομαι το εξής. Είσαι γρήγορο πιστόλι, το ξέρουμε, αλλά αυτό δείχνει να βγαίνει εναντίον σου. Αφιέρωσε λίγο περισσ΄τοερο χρόνο στο κάθε κείμενο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted January 5, 2012 Share Posted January 5, 2012 Κι εγώ θα συμφωνήσω πως η ιστορία αυτή δεν είχε κάτι για να με κρατήσει. Τη διάβασα πολύ γρήγορα, και αυτό δεν είναι πάντα καλό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted January 6, 2012 Share Posted January 6, 2012 Φίλε Νεκτάριε, Αυτή την ιστορία δεν την κατάλαβα. Την διάβασα τρεις φορές αλλά δεν μπορώ να την κατανοήσω. Σόρρυ Καλή Επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 7, 2012 Share Posted January 7, 2012 Ιδέα που έχει ενδιαφέρον (και μία ανατριχιαστικότατη τελική σκηνή) αλλά πολύ βιαστική εκτέλεση, Νεκτάριε. ΟΚ, ξέρω ότι τη συγκεκριμένη την έγραψες στα γρήγορα, αλλά, κατά τη γνώμη μου, αδικείς την ιδέα σου. Κάποια στιγμή που θα έχεις χρόνο και όρεξη ξαναπιάστηνε από την αρχή και δώσε της λίγη παραπάνω προσοχή, έχει δυνατότητες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted January 7, 2012 Author Share Posted January 7, 2012 Παιδιά ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας και τις παρατηρήσεις σας! Όντως ήταν βιαστικά γραμμένη η ιστορία μου, γιατί οι τελευταίοι μήνες είναι αρκετά δύσκολοι για μένα, λόγω δουλειάς και λοιπών υποχρεώσεων. Ζητώ συγγνώμη από όλους που μπήκατε στη διαδικασία να τη σχολιάσετε και στο τέλος έπρεπε να ακυρωθεί! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 7, 2012 Share Posted January 7, 2012 Παιδιά ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας και τις παρατηρήσεις σας! Όντως ήταν βιαστικά γραμμένη η ιστορία μου, γιατί οι τελευταίοι μήνες είναι αρκετά δύσκολοι για μένα, λόγω δουλειάς και λοιπών υποχρεώσεων. Ζητώ συγγνώμη από όλους που μπήκατε στη διαδικασία να τη σχολιάσετε και στο τέλος έπρεπε να ακυρωθεί! Κανένας λόγος να ζητάς συγνώμη, ανθρώπινα είναι αυτά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.