50 Βιβλία για το 2012

[Nihilio]

Το Final Programme δεν μου άρεσε. Διάβασα μετά στη Wikipedia ότι είναι το πρώτο και πιο δομημένο της τετραλογίας με τον Jerry Cornelius, αλλά για τα γούστα μου ακόμα κι αυτό ήταν χαοτικό και παρανοϊκό. Σίγουρα δεν πρόκεται να διαβάσω άλλα με τον συγκεκριμένο ήρωα. (Κάτι ενδιαφερον πάντως που κάπως πήγαινε ν' αναδυθεί όσο διάβαζα την ιστορία, αλλά έλεγα 'μπα, δεν μπορεί, φταίει που προσπαθείς να βάλεις τάξη στο χάος' ήταν ότι έβλεπα σε μερικά σημεία ομοιότητες με πράγματα που είχα διαβάσει στις ιστορίες του Έλρικ. Τελικά διάβασα στο άρθρο ότι αυτό ισχύει όντως, άρα δεν ήμουνα εγώ η κακιά που νόμιζα ότι ξαναχρησιμοποιεί ίδια μοτίβα...)

Τα δύο τελευταία που είναι το ένα τέρμα χαοτικό και το άλλο το κλείδί για να βγει κάποια υπόνοια νοήματος από το χάος μου είχαν φανεί και τα καλύτερα. Το Final Programme είναι το πιο συμβατικό πάντως. Πιο αδύναμο θεωρώ το δεύτερο, το A cure for Cancer. Και νομίζω είχαμε πει ότι είναι ψιλοσουρεάλ ο Κορνίλιους.

[Nihilio]

42) Ωρόρα #15 - Ιστορίες από εχθρικούς πλανήτες (304)

[Count Baltar]

1. Threads of time - Edited by Robert Silverberg (207)

2. Greece's "Odious" Debt - Jason Manolopoulos (278) non fiction

3. Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα #6-Μέρες πανικού - Τζεφ Κίνι, μετάφραση Ιωάννα Λαμπράκη, εκδόσεις Ψυχογιός (226)

4. Απ' τα κόκαλα βγαλμένα - Γιώργος Δενδρινός, Εκδόσεις Κέδρος (384)

5. Τα ρεμάλια ήρωες - Νίκος Τσιφόρος (240)

6. Η αναρχία του δημοσίου υπαλλήλου - Ιούλιος Αύγουστος, Εκδόσεις Προπομπός (300) non-fiction

7. Φραγκίσκος Μανέλης - Μάκης Μωραίτης, Εκδόσεις Οδός Πανός (138) non-fiction

8. The Rhinemann Exchange - Robert Ludlum (486)

9. Μια αυτοβιογραφία - R.G.Collingwood, μετάφραση Ξενοφών Κομνηνός, Εκδόσεις Ίνδικτος ( 252) non-fiction

10. Portobello - Ruth Rendell (376)

11. The King of Torts - John Grisham (376)

12. Heavy Metal Islam - Mark LeVine (290) non-fiction

13. The Summons - John Grisham (341)

 

14. Ενικός αριθμός - Λένα Διβάνη (359) Εκδόσεις Καστανιώτη

 

Απ' αυτά που διαβάζονται απνευστί και μετά έχεις ξεχάσει τι έλεγαν.

 

(και συνειδητοποιώ ότι έχω να διαβάσω σκιφί ή χόρορ ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, από το #1 - ας όψεται αυτό το "Against a dark background" που έχει τον ατελείωτο).

Edited June 28, 2012 by Count Baltar

[melkiades]

Ιούνιος

18. Δίλημμα δικαίου, George P. Pelecanos (p.399)

19. Μακρινό αστέρι, Roberto Bolano (p.198)

20. Η Πόλη και η Πόλη, China Mieville (p.393)

21. Ο Τζακ Μπάρον και η αιωνιότητα, Norman Spinrad (p.315)

22. Η Πάνω Μεριά του Κόσμου, Καδιώ Κολύμβα (p.198)

[aScannerDarkly]

Μπορώ να έχω την προσοχή σας παρακαλώ; Ευχαριστώ. Έχω να κάνω μια ανακοίνωση

 

1. Το τραγούδι του χρόνου - Γιώργος Χατζηκυριάκος, σελ. 217

2. Ο μεγάλος ύπνος - Raymond Chandler, σελ. 321

3. Η όμορφη Μάγκι των Ασημένιων Νομισμάτων - Harlan Ellison, σελ. 94 (εντάξει, τοσοδούλες, αλλά 94 είναι!)

4. City - Clifford D. Simak, σελ. 242

5. Γκόλεμ - Γκούσταβ Μέυρινκ, σελ. 348

6. Το μεγάλο πουθενά - James Ellroy, σελ. 599

7. Η σκιά του Βασανιστή - Gene Wolfe

8. Πωλ Μπόουλς - Ο Σκορπιός, σελ. 123

ΚΑΙ...

9. Dan Simmons - The Rise of Endymion

 

 

Έχω χάσει πια το μέτρημα πόσο καιρό πάλευα με αυτό το τέρας.

Μετά το σοκ που έπαθα διαβάζοντας τους δύο τόμους του Υπερίωνα, ήθελα οπωσδήποτε να διαβάσω και τους δύο τόμους του σήκουελ, που κλείνει την ιστορία.

Δυστυχώς όμως, η συνολική μου εντύπωση από τα Endymion & Rise of Endymion είναι μάλλον. Όχι πως είναι κακά, και φυσικά περιέχουν μέρη όπου η μεγαλειώδης φαντασία του Simmons σε αφήνει άφωνο. Ο Ενδυμίων όμως πάσχει από ένα πολύ βασικό ελάττωμα: έχει 3-4 φορές μεγαλύτερη έκταση από ό,τι θα έπρεπε (στην έκδοση που έχω, το Omnibus είναι συνολικά 992 μεγάλες και πυκνές σελίδες). Τα δύο βιβλία του Υπερίωνα είχαν πολύ περισσότερα πράγματα να πουν, και το μέγεθός παρ' όλ' αυτά δεν πλησίαζε καν τις τσιμεντολιθικές διαστάσεις ετούτων.

 

Η ιστορία ξεκινάει 274 χρόνια μετά τα γεγονότα στον Υπερίωνα. Η Ηγεμονία έχει καταρρεύσει και μια νέα τάξη πραγμάτων έχει καθιερωθεί, με την Καθολική Εκκλησία να κάνει κουμάντο, με τη βοήθεια του σταυρόμορφου που είχαμε συναντήσει στον Υπερίωνα. Ο ήρωάς μας ακολουθεί την Aenea, μια μεσσιανική φιγούρα, σε μια προσπάθεια να ανατραπεί αυτό το καθεστώς και να διαδοθεί στον κόσμο η γνώση πάνω στην πραγματική φύση του σύμπαντος, της θέσης του ανθρώπου και όλων των έμβιων όντων σε αυτό, τη φύση του Κενού που Ενώνει και διάφορα άλλα. Κάποιοι από τους φιλοσοφικούς στοχασμούς του Simmons είναι πολύ ενδιαφέροντες, με διάχυτη την μεγάλη αγάπη του προς τον άνθρωπο και τον κόσμο στον οποίο ζούμε, κάποιοι άλλοι είναι ίσως λίγο γλυκανάλατοι. Όπως και να έχει, αν και η ιστορία ξεκινάει με ενδιαφέρον, με ένα πολύ ωραίο τρικ μέσα στο οποίο ενσωματώνεται η αφήγηση του πρωταγωνιστή, κι ενώ υπάρχουν πολλά δολώματα για όσους λάτρεψαν τον Υπερίωνα, υποσχέσεις για απαντήσεις σε όσα δεν έχουν ξεκαθαριστεί κτλ κτλ, όσο προχωράει το (πρώτο ακόμα) βιβλίο, το ενδιαφέρον στην πορεία αρχίζει και πέφτει. Ειδικά το τελευταίο μέρος καταλήγει να είναι μια τουριστική περιπλάνηση σε διάφορους κόσμους του Δικτύου. Το τέλος όμως ανεβάζει την ένταση, κι έτσι, συνολικά, το Endymion είναι ένα βιβλίο που, αν και δε συγκρίνεται με τα δύο του Υπερίωνα, είναι αρκετά ικανοποιητικό. Η γραφή είναι πολύ διαφορετική από ό,τι στον Υπερίωνα, λιγότερο εντυπωσιακή, αλλά σίγουρα εύστοχη και αναμφίβολα σε καλό επίπεδο.

 

Και μετά φτάνουμε στο δεύτερο βιβλίο, The Rise of Endymion, το οποίο προσπάθησε φιλότιμα να καταστρέψει την αναγνωστική μου χρονιά. Βεβαίως, υπάρχουν σημεία που νιώθεις δέος μπροστά στην υπέρτατη φαντασία του συγγραφέα (λάτρεψα τον κόσμο του T' ien Shan, τον πλανήτη με την δηλητηριώδη επιφάνεια, του οποίου οι κάτοικοι ζουν στις βουνοκορφές πάνω από τα σύννεφα), υπάρχουν κάποια πράγματα που ξεκαθαρίζονται (όχι πάντα με ικανοποιητικό τρόπο), το Shrike κάνει μερικές διακριτικές, αλλά απίστευτα επιβλητικές εμφανίσεις (The Lord of Pain rides with us, λέει σε κάποιο σημείο ο καπετάνιος του δεντρόπλοιου, και ανατριχιάζω), χωρίς μάλιστα να συνοδεύονται από την τυποποιημένη περιγραφή του, που κούραζε στο δεύτερο μέρος του Υπερίωνα, γνωρίζουμε λίγο καλύτερα τους υπέροχους Ousters και τους "αγγέλους" τους, συναντάμε παλιούς γνωστούς (των οποίων βέβαια η παρουσία κάποιες φορές δικαιολογείται με αδέξιο έως προσχηματικό τρόπο), αλλά...

Το μεγαλείο του Υπερίωνα βρισκόταν στην υπερφίαλη μεγαλοπρέπειά του, την οποία ο συγγραφέας όχι μόνο δε θέλησε να κρύψει, αλλά τη χρησιμοποίησε με τον καλύτερο τρόπο. Ο Ενδυμίων είναι σίγουρα υπερφίαλος, αλλά χωρίς να έχει λόγο να είναι. Ο Ενδυμίων δεν κάνει τον εκκωφαντικό πάταγο του Υπερίωνα - και δε χρειάζεται να τον κάνει. Είναι στην πραγματικότητα ένα έπος χαμηλότερων τόνων, το οποίο ο Simmons τραβάει από τα μαλλιά.

Η δεύτερη αδυναμία του Ενδυμίωνα, η οποία γίνεται πολύ έντονη στο δεύτερο μέρος, είναι η ηρωίδα του, η Aenea. Μια τυπική, έως καρικατουρίστικη, μεσσιανική φιγούρα, του στυλ "μιλάς με γρίφους γέροντα". Θα μάθεις όταν έρθει η ώρα, δεν μπορώ να σου πω, αλλά έχει μου εμπιστοσύνη, αυτό πρέπει να το κάνω μόνη μου, και διάφορα άλλα αφελή κλισέ, τα οποία υποβιβάζουν την γραφή και την πλοκή. Μέχρι και ο ίδιος ο ήρωας κάποια στιγμή λέει πως "για μια ακόμα φορά την ακολουθούσα ρισκάροντας τη ζωή μου, χωρίς να έχω ιδέα πού πηγαίνουμε και γιατί". Κάτι άλλο το οποίο μου την έδωσε είναι πως ο αφηγητής, κάθε τρεις και λίγο που αναφέρεται στην Aena, την αποκαλεί my beloved friend, my love, my Aena και διάφορα άλλα σιροπιαστά, τα οποία, από ένα σημείο και μετά, μου την έδινε στα νεύρα όποτε τα έβλεπα. Όσο για το κλείσιμο της ιστορίας, ας πω ότι θα το προτιμούσα λιγότερο βολικό και περισσότερο πιστευτό.

 

Θα πρότεινα σε κάποιον να διαβάσει τα δύο βιβλία του Ενδυμίωνα μόνο αν έχει προσκυνήσει τον Υπερίωνα, όπως εγώ, έχει μπροστά του κάμποσο ελεύθερο χρόνο και δεν έχει σκοπό να διαβάσει κάτι άλλο για καιρό. Και, όντας φαν, θα πρέπει να δείξει υπομονή στα πολλά και πολύ κουραστικά μέρη και, ίσως, να μην περιμένει να πάρει ιδιαιτέρως σαφείς απαντήσεις πάνω στα μεγάλα ερωτήματα που αφορούν τον κόσμο του συγγραφέα, ούτε να πάρει αυτές που δίνονται πολύ στα σοβαρά. Δεν νομίζω να τις θέλει κιόλας. Κάποια πράγματα λειτουργούν καλύτερα στο μισοσκόταδο.

Οι υπόλοιποι ας πιάσουν κάτι άλλο του Simmons. Δεν έχουν λόγο να ασχοληθούν με αυτό το Λεβιάθαν.

 

O.T.	Ε, τόσο καιρό μού πήρε να το διαβάσω, να μην κάνω ένα ανάλογα τεράστιο σχόλιο;

Edited June 28, 2012 by aScannerDarkly

[Big Fat Pig]

1. One Of Us, M.M.Smith, σ. 307

2. Μη μ' αφήσεις ποτέ, Καζούο Ισιγκούρο, σ. 330 (Μετ. Τόνια Κοβαλένκο)

3. Altered Carbon, Richard Morgan, σ. 470

4. Misterioso, Άρνε Νταλ, σ. 491 (Μετ. Γρηγόρης Κονδύλης)

5. The Night Sessions, Ken MacLeod, σ. 324

6. Άνθρωποι του Millenium, J.G.Ballard, σ. 403 (Μτφ. Μαρία Κονδύλη)

7. Έξι Δισεκατομμύρια Τρόποι Ζωής, Π. Κούστας, σ. 154 (κάτι απ' το βιβλίο του Ballard με έκανε να θέλω να το ξαναδιαβάσω τούτο εδώ).

8. Η Ρέιτσελ ερωτευμένη, Πατ Μέρφι, σ. 59 (Μτφ. Αναστασία Παπαευσταθοπούλου)

9. Η Κλάρα στο μισοσκόταδο, Χ.Κ. Σομόθα, σ. 607 (Μτφ. Χριστίνα Θεοδωροπούλου)

10. Hyperion, Dan Simmons , σ. 350

 

11. The Fall Of Hyperion, Dan Simmons και εδώ η γνώμη μου.

[BladeRunner]

Ο σαδιστής και Σαλαμάντρα 4. Στ'αγγλικά οι έξι ιστορίες που περιέχονται στα δυο αυτά μικρά βιβλία, έχουν κυκλοφορήσει σε ένα βιβλίο με τον τίτλο Pieces of Modesty. Συνολικά έχουν βγει 13 βιβλία με πρωταγωνιστές την Μόντεστι Μπλέιζ και τον συνεργάτη της Γουίλ Γκάρβιν, και το Pieces of Modesty είναι το μοναδικό βιβλίο που δεν είναι μυθιστόρημα αλλά συλλογή διηγημάτων. Πως έχουν οι ιστορίες: 1) "Μπράβο, αιδεσιμότατε!". Η ιστορία διαδραματίζεται κάπου στη Νότια Αμερική, σε μια επαρχία, όπου ένας ιεραπόστολος, φανατικά αντίθετος σε κάθε μορφή βίας, και η Μόντεστι Μπλέιζ, πέφτουν θύματα επίθεσης επαναστατών. Ο ιεραπόστολος συνόδευε μικρές κοπέλες με ένα λεωφορείο και η Μόντεστι, χωρίς άλλο μεταφορικό μέσο, χρησιμοποίησε το λεωφορείο αναγκαστικά. Πέφτουν θύματα απαγωγής, λοιπόν, αλλά ο Γουίλι Γκάρβιν φτάνει στην ώρα του και βοηθάει την Μόντεστι. Το τέλος είναι αρκετά ανατρεπτικό, όσον αφορά τον ιεραπόστολο και την κατάληξη μερικών επαναστατών. Ενδιαφέρουσα και περιπετειώδης ιστορία. 2) "Πλανιόταν στα φτερά του ανέμου". Εδώ έχουμε μια κλασική ψυχροπολεμική ιστορία που διαδραματίζεται στο Βερολίνο. Η Μόντεστι και ο Γουίλι πρέπει να περάσουν έναν μεγάλο Γιαπωνέζο επιστήμονα, τον Οκούμπο, από το Ανατολικό Βερολίνο στο Δυτικό. Μόνο που υπάρχουν πολλές εκπλήξεις και ανατροπές. Μπόλικο χιούμορ και πολύ ενδιαφέρουσα. 3) "Είχα ραντεβού με την λαίδη Τζάνετ". Ο Ροντέλ είναι ένας παλιός εχθρός της Μόντεστι και του Γουίλι, ο οποίος καταφέρνει τελικά να πιάσει σαν όμηρο την Μόντεστι ώστε να την χρησιμοποιήσει για να πέσει στην παγίδα και ο Γουίλι. 4) "Μια νύχτα γεμάτη δράση". Η ιστορία διαδραματίζεται στην Γαλλική Ριβιέρα, όπου η Μόντεστι φιλοξενεί στην έπαυλή της δυο φίλους της, την Ντάινα και τον Στέφεν Κόλιερ, όπως φυσικά και τον Γουίλι Γκάρβιν. Το λοιπόν, δέχονται μια πρόσκληση σε ένα πάρτι σε ένα σπίτι μπροστά στην θάλασσα, από έναν πλέι μπόι ονόματι Κασπάρ. Καλεσμένοι ήταν μόνο πλούσιοι άνθρωποι. Και στην μέση του πάρτι, μια συμμορία εισβάλει στο σπίτι και ληστεύει τους καλεσμένους. Το τέλος είναι αρκετά ανατρεπτικό. Ενδιαφέρουσα. 5) "Σαλαμάντρα 4". Η ιστορία διαδραματίζεται στην Φινλανδία. Η Μόντεστι Μπλέιζ κάνει το μοντέλο για έναν γλύπτη, που φτιάχνει το σώμα και το πρόσωπό της στο ξύλο, παραγγελία ενός πλούσιου άντρα στον οποίο η Μόντεστι χρωστάει χάρη. Το λοιπόν, την ώρα που ο γλύπτης και η Μόντεστι έκαναν την δουλειά τους, στο απομακρυσμένο σπίτι του γλύπτη, ονόματι Άλεξ Χέμερ, χτυπάει η πόρτα και όταν ο Χέμερ την ανοίγει, βλέπει έναν τραυματισμένο άντρα σε κακή κατάσταση. Τον περιποιούνται και τον πάνε σε ένα δωμάτιο, αφού καθαρίζουν τον χώρο, μιας και ο άντρας, γνωστός τελικά της Μόντεστι, ανέφερε ότι κάποιοι τον κυνηγούσαν. Λίγη ώρα αργότερα, εμφανίζονται τρεις άντρες, υποτιθέμενοι φίλοι του τραυματία. Φεύγουν άπραγοι, αλλά ξαναγυρίζουν αφού κατάλαβαν που κρυβόταν ο "φίλος" τους. Άνηκαν στην ομάδα Σαλαμάντρα 4 και ήθελαν να βγάλουν από την μέση τον άντρα. Και η Μόντεστι, με την βοήθεια του Γουίλι, που εμφανίζεται και αυτός κάποια στιγμή, αναλαμβάνουν δράση. 6) "Ο σαδιστής". Η Μόντεστι πούλαγε σημαιάκια για φιλανθρωπικούς σκοπούς έξω από το κτίριο της εταιρείας Λέιμπουρν, ώσπου μια μέρα, ο Λέιμπουρν την τσιμπά δυνατά στον ποπό. Η Μόντεστι αρχικά το δέχτηκε ψύχραιμα, αλλά μετά αποφάσισε να τιμωρήσει το τομάρι, κλέβοντάς του ένα σοβαρό ποσό από το χρηματοκιβώτιο του σπιτιού του, με την βοήθεια του Γουίλι βέβαια. Αλλά στο σπίτι ανακαλύπτουν την πανέμορφη και νεαρή Ινδονήσια γυναίκα του Λέιμπουρν και το τρομερό μυστικό του Λέιμπουρν. Και αναλαμβάνουν δράση. Συνολική εντύπωση: Πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή διηγημάτων, χωρίς βέβαια οι δυο πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες να είναι πλήρως σκιαγραφημένοι, μιας και αυτό γίνεται στα μυθιστορήματα και όχι στις σύντομες αυτές ιστορίες. Μερικά είχαν περιπέτεια, άλλα απλή δράση, άλλα λίγο μυστήριο, όλα όμως είχαν μπόλικο χιούμορ, ωραία ευχάριστη ατμόσφαιρα και αρκετό ενδιαφέρον. Δεν ξέρω αν τελικά έχουν μεταφραστεί και άλλα έργα της Μόντεστι Μπλέιζ στα ελληνικά, αλλά αν όχι, τότε θα αναζητήσω τα πρώτα βιβλία της σειράς στ'αγγλικά.

 

-Ιούνιος

 

92. Ρόμπερτ Χάουαρντ, "Ο πύργος του ερπετού", εκδόσεις Alien, 1996, σελ. 154(8.5/10)

93. Χένρι Κάτνερ, "Σκοτεινός κόσμος", εκδόσεις Ωρόρα, 1989, σελ. 192(7/10)

94. Μάικλ Κράιτον, "Νεκροφάγοι", εκδόσεις Κέδρος, 1996, σελ. 226(8.5/10)

95. Τζέι Μπένετ, "Το μαύρο παλτό", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1979, σελ. 148(6/10)

96. Γουίλιαμ Μπάροουζ, "Blade Runner: Μια ταινία", εκδόσεις Απόπειρα, 1983, σελ. 79(8/10)

97. Γκρέγκορι Μακντόναλντ, "Φλετς", εκδόσεις Καρρέ, 1987, σελ. 256(9/10)

98. Γουίλ Χίκοκ, "Η γη των νεκρών", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1984, σελ. 182(6.5/10)

99. Τζιμ Τόμσον, "Όταν πέσει το σκοτάδι", εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, 1992, σελ. 189(8.5/10)

100. Τζον Γουίνταμ, "Μονομαχία στο χάος", εκδόσεις Λυχνάρι, 1979, σελ. 151(7/10)

101. Πιερ Λάγκερκβιστ, "Ο δήμιος", εκδόσεις Αστάρτη, 1991, σελ. 98(8/10)

102. Ρ. Σαπίρ/Γ. Μέρφι, "Συνδικαλιστικό κίνημα", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1979, σελ. 192(7/10)

103. Χ. Λ. Μπόρχες, "Ρόδινο και γαλάζιο", εκδόσεις Ύψιλον, 1982, σελ. 98(7/10)

104. Αγκάθα Κρίστι, "Ο μπαλαντέρ του θανάτου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1983, σελ. 170(8/10)

105. Τζέι Μπένετ, "Χαιρετισμούς στον Εκτελεστή", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1979, σελ. 179(6/10)

106. Πάκο Ιγκνάσιο Τάιμπο ΙΙ, "Χωρίς αίσιο τέλος", εκδόσεις Άγρα, 2008, σελ. 192(8.5/10)

107. Κάρτερ Μπράουν, "Νεράιδα στο σφαγείο", εκδόσεις Άγκυρα, 1973, σελ. 132(5/10)

108. Λουίς Μάστερσον, "Το χαμένο ορυχείο", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1984, σελ. 153(6.5/10)

109. Ρ. Σαπίρ/Γ. Μέρφι, "Διάσκεψη κορυφής", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1979, σελ. 176(7/10)

110. Ε. Ρ. Μπάροουζ, "Η πριγκίπισσα του πλανήτη Άρη", εκδόσεις Λυχνάρι, 1978, σελ. 126(8/10)

111. Πίτερ Ο'Ντόνελ, "Ο σαδιστής και Σαλαμάντρα 4", εκδόσεις Άγκυρα, 1971, σελ. 109+127(8/10)

Edited August 21, 2012 by BladeRunner

[Mors Planch]

1. Το Υπέροχο Σάβανο της Εξουσίας, Αλέξης Τότσκας (282)

2. Η Ιστορία της ΑΕΚ, Πανος Μακρίδης (75)

3. Travels in Northern Greece, William Martin Leake (527)

4. To outlive eternity and other stories, Poul Anderson (708)

5. War Maid's Choice, David Weber (496)

6. Man-Kzin Wars XIII, Larry Niven (288)

7. 1636 The Kremlin games, Eric Flint & George Huff (400)

8. Ο κόσμος στα μέτρα του, Χ Χωμενίδης (414)

9. Ρούμελη, Patrick Leigh Fermor (406)

10. Το Εβενινο λαούτο, Παναγιώτης Αγαπητός (582)

11. The Chosen, S.M. Stirling & David Drake (480)

12. Glasshouse, Charles Stross (352)

13. Τα Ουγγρικά ψάρια, Γιάννης Πλιώτας (189)

14. The mammoth book of new Jules Vernes adventures (498)

15.Οι Σύμμαχοι και η κρίση στην Ανατολή, E. Nicol (223)

16. Transition, Ian Banks (469)

17. Τα επόμενα 100 χρόνια, George Friedman (389)

 

Εξαιρετικά... μέτριο.

[Big Fat Pig]

1. One Of Us, M.M.Smith, σ. 307

2. Μη μ' αφήσεις ποτέ, Καζούο Ισιγκούρο, σ. 330 (Μετ. Τόνια Κοβαλένκο)

3. Altered Carbon, Richard Morgan, σ. 470

4. Misterioso, Άρνε Νταλ, σ. 491 (Μετ. Γρηγόρης Κονδύλης)

5. The Night Sessions, Ken MacLeod, σ. 324

6. Άνθρωποι του Millenium, J.G.Ballard, σ. 403 (Μτφ. Μαρία Κονδύλη)

7. Έξι Δισεκατομμύρια Τρόποι Ζωής, Π. Κούστας, σ. 154

8. Η Ρέιτσελ ερωτευμένη, Πατ Μέρφι, σ. 59 (Μτφ. Αναστασία Παπαευσταθοπούλου)

9. Η Κλάρα στο μισοσκόταδο, Χ.Κ. Σομόθα, σ. 607 (Μτφ. Χριστίνα Θεοδωροπούλου)

10. Hyperion, Dan Simmons , σ. 350

11. The Fall Of Hyperion, Dan Simmons

12. The Great Big Beautiful Tomorrow, Cory Doctorow, σ.134

[gregacm]

1) Το Γερακι της Μαλτας - Ντασιελ Χαμετ (254)

2) Η Μακρια Πορεια - Στιβεν Κινγκ (ως Ριτσαρντ Μπακμαν) (367)

3) Ο Ξενος - Αλμπερ Καμυ (123)

4) Το Τραγουδι της Θεας Καλι - Νταν Σιμονς (268)

5) Ρεκβιεμ - Γκραχαμ Τζοϋς (272)

6) Ο Αναρχικος των Δυο Κοσμων - Ουρσουλα ΛεΓκεν (466)

7) Ο Τελευταιος Παγκοσμιος Πολεμος και η Μεγαλη Λαμψη - Νορμαν Σπινραντ (142)

8) Ιος - Σκοτ Σιγκλερ (478)

9) Νευρομαντης - Ουιλλιαμ Γκιμπσον (290)

10) Ελρικ του Μελνιμπονε - Μαϊκλ Μουρκοκ (206)

11) Νυχτες της Εκατης - Γιωργος Μπαλανος (314)

12) Η Σκια της Σκιας - Πακο Ιγνασιο Ταϊμπο ΙΙ (334)

13) Ερωτικες Ιστοριες Καθημερινης Τρελας - Τσαρλς Μπουκοφσκι (295)

 

14)Σχεδιο Κασσανδρα - Ρομπερτ Λαντλαμ (414)

 

Κλασσικο μυθιστορημα-ταινια.Με ολα τα συστατικα του ειδους,οπως προδοτες,μυστικες υπηρεσιες ασφαλειας,κυνηγητα σε Αμερικη και Ευρωπη κτλ . Το καλο ειναι οτι σε καθε κεφαλαιο γινονται πραγματα που σε κρατανε.Το κακο,οτι ολες οι συνομωσιες αποκαλυπτονται πολυ γρηγορα και ετσι το τελος ειναι αναμενομενο και χωρις κορυφωση.

[Naroualis]

6) "Ο σαδιστής". Η Μόντεστι πούλαγε σημαιάκια για φιλανθρωπικούς σκοπούς έξω από το κτίριο της εταιρείας Λέιμπουρν, ώσπου μια μέρα, ο Λέιμπουρν την τσιμπά δυνατά στον ποπό. Η Μόντεστι αρχικά το δέχτηκε ψύχραιμα, αλλά μετά αποφάσισε να τιμωρήσει το τομάρι, κλέβοντάς του ένα σοβαρό ποσό από το χρηματοκιβώτιο του σπιτιού του, με την βοήθεια του Γουίλι βέβαια.

 

 

 

Κάθε φορά που το διαβάω αυτό γελάω με δάκρυα! Θυμίζει ταινία μπουρλέσκ βασισμένη σε διήγημα του Μπόρχες!

[Δημήτρης]

1) Algernon Blackwood - Γουέντιγκο (σελ 107)

2) Ωρόρα - Ιστορίες Φανταστικής Σάτιρας (σελ 247)

3) Συλλογικό Έργο - Εκείνες οι Άλλες Πραγματικότητες (σελ 218)

4) Henry Kuttner - Το Κάστρο του Σκότους (σελ 197)

5) William Vollmann - Πόρνες για την Γκλόρια (σελ 167)

6) Avery Corman - Η Παλιά μου Γειτονιά (σελ 207)

7) Adolf Hitler - Ο Αγών μου (σελ 900)

8) Philip Dick - Έρευνα στο Σκοτάδι (σελ 354)

9) Fyodor Dostoevsky - Το Υπόγειο (σελ 140)

10) Eric Frank Russell - Σφήκα (σελ 276)

11) Ωρόρα - Ιστορίες από Βελούδο και Ατσάλι (σελ 262)

12) David Gemmell - Ντρας ο Θρύλος (σελ 415)

13) David Gemmell - Ο Βασιλιάς Πέρα από την Πύλη (σελ 367)

14) Βάσω Χρήστου - Λαξευτές της Παλίρροιας (σελ 571)

15) Βάσω Χρήστου - Λαξευμένο Δίχτυ (σελ 535)

16) Βάσω Χρήστου - Ο Λαξευτής των Στοιχείων (σελ 600)

17) Clive Barker - Hellraiser (σελ 151)

18) Marquis de Sade - Ζυστίν ή Τα Βάσανα της Αρετής (σελ 385)

19) Ωρόρα - Ιστορίες με Ουρλιαχτά και Ψιθύρους (σελ 265)

20) M. R. James - Ιστορίες Φαντασμάτων ενός Αρχαιοδίφη (σελ 247)

21) Larry Niven - Ο Κόσμος Δακτύλιος (σελ 427)

22) Arthur Machen - Η Νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας (σελ 228)

23) Γιώργος Μπαλάνος - Ιπτάμενοι Δίσκοι: Εισβολείς; (σελ 479)

24) Robert Howard - Ο Πύργος του Ερπετού/ Πέρα από τον Μαύρο Ποταμό (σελ 203)

25) Ray Bradbury - Στα Χρόνια των Πυραύλων (σελ 290)

[Nihilio]

43) Ωρόρα #53 - Ιστορίες της Μυθολογίας Κθούλου/2 (238)

 

Μάπα το καρπούζι...

[Naroualis]

37. Σάλεμ'ς Λοτ, Stephen King, σελ. 510

[reigninblood]

1) Μπαρ Φλωμπερ - Α. Σταμάτης / Κέδρος / σελ. 397 (9.5/10)

2) Ο άρχοντας του ψεύδους - G. Masterton / Οξύ / σελ. 287 (9/10)

3) Άννα, να ένα άλλο - Μ. Μήτσορα / Πατάκης / σελ. 171 (6/10)

4) Αντίο γλυκειά μου - R. Chandler / Λυχνάρι / σελ. 176 (6.5/10)

5) Τα δαιμόνια - A. Davidson / Τόπος / σελ. 441 ( 8.5/10)

6) Σκοτάδι βαθύ δίχως άστρα - S. King / Bell / σελ. 460 (8/10)

7) Το διαμέρισμα της οδού Πατησίων - Μ. Τριανταφύλλου / Αίολος / σελ. 178 / (9/10)

8) Η θυρίδα - Roslund & Hellström / Οξύ / σελ. 448 (9/10)

9) Ασκήσεις ύφους - R. Queneau / Ύψιλον / σελ. 125 (4/10)

10) Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον - R. Bach / Διόπτρα / σελ. 144 (6/10)

11) Ο ξένος - A. Camus / Γράμματα / σελ. 125 (8.5/10)

12) Ο συλλέκτης - J. Fowles / Εστία / σελ. 283 (6/10)

13) Το βασίλειο του αποχαιρετισμού - Κ. Αθανασιάδης / Συγχ. Ορίζοντες / σελ. 82 (3/10)

14) Εκτός ελέγχου - J.G. Ballard / Άγρα / σελ. 128 (7/10)

15) Στη φωλιά του κούκου - S. Kesey / Anubis / σελ. 424 (9.5/10)

16) Το παιδί του Οκτώβρη - Φ. Μπεσόν / Καστανιώτης / σελ. 167 (9/10)

17) Ο οστεοφύλαξ - Μάριος Μιχαηλίδης / Μεταίχμιο / σελ. 115 (3/10)

 

18) Μετά τα μεσάνυχτα - Δάφνη Ντι Μωριέ / Μελάνι / σελ. 132 (9.5/10)

19) Αναμνήσεις απο το ρετιρέ - Γιώργος Λαμπράκος / Γαβριηλίδης / σελ. 82 (8.5/10)

20) Κουκουβάγια σε καπνοδόχο - Αγκάθα Κρίστι / Λυχνάρι / σελ. 173 (8.5/10)

[Big Fat Pig]

1. One Of Us, M.M.Smith, σ. 307

2. Μη μ' αφήσεις ποτέ, Καζούο Ισιγκούρο, σ. 330 (Μετ. Τόνια Κοβαλένκο)

3. Altered Carbon, Richard Morgan, σ. 470

4. Misterioso, Άρνε Νταλ, σ. 491 (Μετ. Γρηγόρης Κονδύλης)

5. The Night Sessions, Ken MacLeod, σ. 324

6. Άνθρωποι του Millenium, J.G.Ballard, σ. 403 (Μτφ. Μαρία Κονδύλη)

7. Έξι Δισεκατομμύρια Τρόποι Ζωής, Π. Κούστας, σ. 154

8. Η Ρέιτσελ ερωτευμένη, Πατ Μέρφι, σ. 59 (Μτφ. Αναστασία Παπαευσταθοπούλου)

9. Η Κλάρα στο μισοσκόταδο, Χ.Κ. Σομόθα, σ. 607 (Μτφ. Χριστίνα Θεοδωροπούλου)

10. Hyperion, Dan Simmons , σ. 350

11. The Fall Of Hyperion, Dan Simmons

12. The Great Big Beautiful Tomorrow, Cory Doctorow, σ.134

13. The Sense of an Ending, Julian Barnes, σ.150

Μεγαλειώδες γράψιμο.

Edited June 30, 2012 by Big Fat Pig

[gregacm]

1) Το Γερακι της Μαλτας - Ντασιελ Χαμετ (254)

2) Η Μακρια Πορεια - Στιβεν Κινγκ (ως Ριτσαρντ Μπακμαν) (367)

3) Ο Ξενος - Αλμπερ Καμυ (123)

4) Το Τραγουδι της Θεας Καλι - Νταν Σιμονς (268)

5) Ρεκβιεμ - Γκραχαμ Τζοϋς (272)

6) Ο Αναρχικος των Δυο Κοσμων - Ουρσουλα ΛεΓκεν (466)

7) Ο Τελευταιος Παγκοσμιος Πολεμος και η Μεγαλη Λαμψη - Νορμαν Σπινραντ (142)

8) Ιος - Σκοτ Σιγκλερ (478)

9) Νευρομαντης - Ουιλλιαμ Γκιμπσον (290)

10) Ελρικ του Μελνιμπονε - Μαϊκλ Μουρκοκ (206)

11) Νυχτες της Εκατης - Γιωργος Μπαλανος (314)

12) Η Σκια της Σκιας - Πακο Ιγνασιο Ταϊμπο ΙΙ (334)

13) Ερωτικες Ιστοριες Καθημερινης Τρελας - Τσαρλς Μπουκοφσκι (295)

14) Σχεδιο Κασσανδρα - Ρομπερτ Λαντλαμ (414)

 

15) Ωραια Φαση - Λενος Χρηστιδης (142)

 

Η χαρακτηριστικη γραφη του Λενου παρουσα και σε αυτο το βιβλιαρακι.Ακομη και σε ενα κειμενο που προοριζοταν για θεατρικη παρασταση.Ηρωες cool και φευγατοι και ατακες να διαδεχονται η μια την αλλη.Μεσα στο βιβλιο περιεχονται και φωτογραφιες απο την παρασταση που ανεβηκε το 1996(αν θυμαμαι καλα),στην οποια πρωταγωνιστουσαν οι Θοδωρης Αθεριδης,Κωστας Ρηγοπουλος και Βικυ Βολιωτη (μεταξυ αλλων λιγοτερο γνωστων ηθοποιων).

[wordsmith]

1)Κουτί σε σχήμα καρδιάς, Joe Hill, Bell.

2)Το κατά Πιλάτον ευαγγέλιο, Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ, Περίπλους.

3)Οrphans of the Sky, Robert A. Heinlein.

4)Νεκρό Δέρμα, Αβραάμ Κάουα, Gemma Press.

5)Rage, by Stephen King (as Richard Bachman)

6)Η ωραία της ημέρας, το ημερολόγιο ενός call girl, Introbooks.

7)The Long Walk, Stephen King.

8)Εγώ το Ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

9)Τα παιδιά του Μαθουσάλα, Ρ.Α.Χάινλαϊν.

10)α)Η όμορφη Μάγκι των ασημένιων νομισμάτων και β)Ο πεντάχρονος Τζέφτη, του Χάρλαν Έλλισον, Παρά Πέντε.

11)Σοφία, Ζωρζ Σαρή, Πατάκης.

12)Ο Αρχιτραγουδιστής, Orson Scott Card, Μέδουσα.

13)Μπιλ, ο ήρωας του γαλαξία, του Harry Harrison, Μέδουσα.

14)Ελευθερία, Τζόναθαν Φράνζεν, Ωκεανίδα.

15)Greek Psycho, Νίκος Βλαντής, Οξύ.

16)Βιβλία εναντίον τσιγάρου, George Orwell, Μεταίχμιο.

17)Μύρτος, Παύλος Μάτεσις, Καστανιώτης.

18)Rendez vous with Rama, Arthur Clarke.

19)Οι ασκητές του πλήθους, Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, Πατάκης.

20)Έρχονται τα ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

21)Τα μάτια του ανώτερου κόσμου, Τζακ Βανς, Αίολος.

22)Ιστορίες της σκακιέρας, εκδ. Κριτική.

23)Χόμπιτ, Τζ.Ρ.Ρ.Τόλκιν, Κέδρος.

24)Ποιους θα δαγκώσω άμα λυσσάξω, Παντελής Καλιότσος, Καστανιώτης.

25)Το κάλεσμα του ξίφους, Joe Abercrombie, Anubis.

26)Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας, Ωρόρα Νο 12.

27)Ιστορίες Μυστηρίου και Τρόμου, Ωρόρα Νο 16.

28)Roadwork, Stephen King.

29)Ιστορίες με γίγαντες, Ωρόρα Νο 37.

30)Ιστορίες από εφιαλτικούς κόσμους, Ωρόρα Νο 10.

31)Ιστορίες με κατάρες, Ωρόρα Νο 56.

32)Ιστορίες από το εφιαλτικό μέλλον, Ωρόρα Νο 73.

33)Ιστορίες με ταξίδια στο χρόνο/2, Ωρόρα Νο 57.

34)ιστορίες με τρελούς επιστήμονες/2, Ωρόρα Νο 70.

35)La grammatica di Dio, Storie di solitudine e allegria, του Stefano Benni.

36)The Penelopiad, της Margaret Atwood.

37)Ιστορίες με εξωγήινους εισβολείς/2, Ωρόρα Νο 59.

38)Ιστορίες καθημερινής τρέλας, Ωρόρα Νο 74.

39)Ιστορίες μελλοντικού ερωτισμού, Ωρόρα Νο 51.

40)Ιστορίες από παράδοξες διαστάσεις, Ωρόρα Νο 50.

41)TΙγκάνα, Guy Gavriel Kay, Anubis(2 τόμοι).

42)Ιστορίες με κολασμένους ήρωες, Ωρόρα Νο 46.

43)Ιστορίες με θεούς και δαίμονες, Ωρόρα Νο 22

44)Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας - Ερωτικές Ιστορίες ΕΦ. Επιμέλεια Μάκης Πανώριος, εκδ. Κομήτης.

45)Ιστορίες από τον κόκκινο πλανήτη, Ωρόρα Νο 67

46)Ο ευτυχισμένος πρίγκηπας και άλλες ιστορίες, Όσκαρ Ουάϊλντ, εκδ. Ύψιλον.

47)Η μύγα, Ζορζ Λανγκελάν, εκδ. Αιγόκερώς/λογοτεχνία.

48)Σχέδιο Φράκταλ, Κώστας Χαρίτος, Τρίτων.

49)Το κορίτσι που εξαφανίστηκε, Τζίλιαν Φλιν, Μεταίχμιο.

50)Ιστορίες από το εφιαλτικό μέλλον, Ωρόρα Νο 45

51)Θυμάμαι τις αμαρτίες μου, Joe Haldeman, Παρά Πέντε.

52)"Παράξενο", εκδ. Terra Nova. Συλλογή των εξής διηγημάτων:

-"Ο λευκός λαός", Άρθουρ Μάχεν: ένα μάτσο πολύ όμορφες και ενδιαφέρουσες ασυναρτησίες. Δεν κατάλαβα αν έχουν κάποιο κοινό θέμα όλα αυτά ή αν συνδέονται. Έχει καλά σημεία, αλλά σίγουρα κατώτερο της φήμης του.

-"Ο επανορθωτής υπολήψεων" Ρόμπερτ Γ. Τσέημπερς: Κάπως σουρεαλιστικό και αυτό, αλλά καλογραμμένο.

-"Μεσάνυχτα στον κόσμο του καθρέφτη", Φριτς Λάιμπερ: Αυτό το φχαριστήθηκα. Είναι από αυτά όπου συμβαίνει κάτι ενδιαφέρον/περίεργο στην αρχή, για να μας τραβήξει το ενδιαφέρον, και μετά σταματάμε εκεί και μαθαίνουμε διάφορα γύρω γύρω από το συμβάν, το χαρακτήρα και τη ζωή του πρωταγωνιστή και τις συνθήκες που συνέβη αυτό που συνέβη. Και στο τέλος άλλο ένα περίεργο συμβάν για να κουμπώσει.

-"Γρηγορότερα από το μάτι" Ρέι Μπράντμπερι: Εεεε... κάτι λείπει από δω ή κάτι δεν κατάλαβα εγώ. Ζευγάρι παρακολουθεί ταχυδακτυλουργική παράσταση στην οποία... Τεσπά.

-"Το ξυλόγλυπτο" Όγκοστ Ντέρλεθ: Κθουλιά. Αγαλματάκι στοιχειώνει ιδιοκτήτη. Πολύ μεγάλο σε έκταση, αλλά κάποιες καλές ιδέες.

-"Φάντασμα από καπνιά" Φριτς Λάιμπερ: Slipstream. Κάποιος παρατηρεί κάτι περίεργο στην καθημερινότητά του. Καλό γράψιμο.

-"Ο μαύρος άνθρωπος με το κέρατο", Τ. Ε. Ντ. Κλάιν: Πολύ ωραίο και διασκεδαστικό γράψιμο. Υποτίθεται ότι ο αφηγητής είναι φίλος του Λάβκραφτ και αναφέρει αποσπάσματα. Από τα ωραία.

-"Οι αστρολίμνες" Α.Α.Ατανάζιο: Σούπερ ντούπερ κθουλιά μέσα σε μια υπόθεση αστυνομική, με παρανόμους που πλακώνονται για ένα φορτίο ναρκωτικά. Πολύ καλό.

-"Το γκουλ" Κλαρκ Άστον Σμιθ: Ο κατάλληλος χαρακτηρισμός είναι "σιγά το διήγημα!". Έχω διαβάσει στις Ωρόρες και άλλα του ίδιου και έχω την εντύπωση ότι απευθύνεται σε παιδιά ή γράφει με τρόπο ξεπερασμένο.

Γενικά όχι κι άσχημο, αλλά για τους φαν του γοτθικού τρόμου.

53)"Sexy", της Joyce Carol Oates, εκδ. Άγκυρα. Την είχα άχτι αυτήν τη συγγραφέα, γιατί μόνο σε δύσκολά της κείμενα είχα πέσει ως τώρα. Αυτό εδώ είναι μάλλον εφηβικό. Πολύ καλό γράψιμο, με δόση αμερικανιάς κάπως μικρότερη από του Stephen King.

 

Μόνο στο λεωφορείο διαβάζω τελευταία, μου φαίνεται... Άντε, να πάω διακοπές την άλλη βδομάδα, να πιάσω κανένα τούβλο.

[Nihilio]

-"Το γκουλ" Κλαρκ Άστον Σμιθ: Ο κατάλληλος χαρακτηρισμός είναι "σιγά το διήγημα!". Έχω διαβάσει στις Ωρόρες και άλλα του ίδιου και έχω την εντύπωση ότι απευθύνεται σε παιδιά ή γράφει με τρόπο ξεπερασμένο.

Γενικά όχι κι άσχημο, αλλά για τους φαν του γοτθικού τρόμου.

Κέλυ, παραδέξου το, σου αρέσει να μας κάνεις να τρώμε κρίσεις nerdrage.

[wordsmith]

-"Το γκουλ" Κλαρκ Άστον Σμιθ: Ο κατάλληλος χαρακτηρισμός είναι "σιγά το διήγημα!". Έχω διαβάσει στις Ωρόρες και άλλα του ίδιου και έχω την εντύπωση ότι απευθύνεται σε παιδιά ή γράφει με τρόπο ξεπερασμένο.

Γενικά όχι κι άσχημο, αλλά για τους φαν του γοτθικού τρόμου.

Κέλυ, παραδέξου το, σου αρέσει να μας κάνεις να τρώμε κρίσεις nerdrage.

 

Μα τουλάχιστον το συγκεκριμένο μη μου πεις ότι δεν είναι απλώς ένα κλισέ παραμυθάκι γεμάτο tell. Φτιάχνει ατμόσφαιρα κλπ, αλλά τα λέει με πολλά λόγια που δε χρειάζονται και μια δόση μελό. Βέβαια ίσως είναι και που δεν είμαι φαν του γοτθικού τρόμου γενικώς.

[Nihilio]

-"Το γκουλ" Κλαρκ Άστον Σμιθ: Ο κατάλληλος χαρακτηρισμός είναι "σιγά το διήγημα!". Έχω διαβάσει στις Ωρόρες και άλλα του ίδιου και έχω την εντύπωση ότι απευθύνεται σε παιδιά ή γράφει με τρόπο ξεπερασμένο.

Γενικά όχι κι άσχημο, αλλά για τους φαν του γοτθικού τρόμου.

Κέλυ, παραδέξου το, σου αρέσει να μας κάνεις να τρώμε κρίσεις nerdrage.

 

Μα τουλάχιστον το συγκεκριμένο μη μου πεις ότι δεν είναι απλώς ένα κλισέ παραμυθάκι γεμάτο tell. Φτιάχνει ατμόσφαιρα κλπ, αλλά τα λέει με πολλά λόγια που δε χρειάζονται και μια δόση μελό. Βέβαια ίσως είναι και που δεν είμαι φαν του γοτθικού τρόμου γενικώς.

Δε νομίζω να έχω διαβάσει το "Γκουλ", αλλά σίγουρα δε θα έλεγα τον ΚΑΣ για παιδιά...

[tsathoggua]

-"Το γκουλ" Κλαρκ Άστον Σμιθ: Ο κατάλληλος χαρακτηρισμός είναι "σιγά το διήγημα!". Έχω διαβάσει στις Ωρόρες και άλλα του ίδιου και έχω την εντύπωση ότι απευθύνεται σε παιδιά ή γράφει με τρόπο ξεπερασμένο.

Γενικά όχι κι άσχημο, αλλά για τους φαν του γοτθικού τρόμου.

Κέλυ, παραδέξου το, σου αρέσει να μας κάνεις να τρώμε κρίσεις nerdrage.

 

Μα τουλάχιστον το συγκεκριμένο μη μου πεις ότι δεν είναι απλώς ένα κλισέ παραμυθάκι γεμάτο tell. Φτιάχνει ατμόσφαιρα κλπ, αλλά τα λέει με πολλά λόγια που δε χρειάζονται και μια δόση μελό. Βέβαια ίσως είναι και που δεν είμαι φαν του γοτθικού τρόμου γενικώς.

Δε νομίζω να έχω διαβάσει το "Γκουλ", αλλά σίγουρα δε θα έλεγα τον ΚΑΣ για παιδιά...

 

To "Γκουλ" δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο αλλά όχι και παιδικός ο ΚΑΣ.

[BladeRunner]

Εναλλακτική Πραγματικότητα. Ένα σχόλιο και η βαθμολόγησή μου, εδώ: Aξιολόγηση καλύτερων βιβλίων ΕΦ

 

-Ιούλιος

 

112. Ντέιβιντ Άμπροουζ, "Εναλλακτική Πραγματικότητα", εκδόσεις Ανατολικός, 2000, σελ. 254(9/10)

Edited August 12, 2012 by BladeRunner

[Adicto]

Κελλυ, αφού δεν σου αρέσει ο Τρόμος γιατί το παλεύεις ;!

 

Παιδικός ο ΚΑΣ, ασυναρτησίες ο Λευκός Λαός ;!

[wordsmith]

Κελλυ, αφού δεν σου αρέσει ο Τρόμος γιατί το παλεύεις ;!

 

Παιδικός ο ΚΑΣ, ασυναρτησίες ο Λευκός Λαός ;!

 

Να σου πω, αυτό το βιβλίο το πήρα ως φάντασυ, δεν ήξερα ότι ήταν γοτθικού τρόμου όλοι αυτοί οι συγγραφείς - με Μπράντμπερι και Λάιμπερ εσύ τι συμπέρασμα θα έβγαζες; Ο "Λευκός Λαός" δεν είναι σαν πολλές μικρές ιστοριούλες που απλώς συνέβησαν στο ίδιο κοριτσάκι; Άντε να το ξαναδιαβάσω το πολύ πολύ... Για τον ΚΑΣ επιμένω, και άλλα του που έχω διαβάσει μού φαίνονται πολύ απλοϊκά γραμμένα, αν όχι παιδικά, τουλάχιστον σε στυλ θρύλων και μύθων των παλιών λαών.