Jump to content

50 Βιβλία για το 2012


BladeRunner
 Share

Recommended Posts

1) Το Γερακι της Μαλτας - Ντασιελ Χαμετ (254)

2) Η Μακρια Πορεια - Στιβεν Κινγκ (ως Ριτσαρντ Μπακμαν) (367)

3) Ο Ξενος - Αλμπερ Καμυ (123)

4) Το Τραγουδι της Θεας Καλι - Νταν Σιμονς (268)

5) Ρεκβιεμ - Γκραχαμ Τζοϋς (272)

6) Ο Αναρχικος των Δυο Κοσμων - Ουρσουλα ΛεΓκεν (466)

7) Ο Τελευταιος Παγκοσμιος Πολεμος και η Μεγαλη Λαμψη - Νορμαν Σπινραντ (142)

8) Ιος - Σκοτ Σιγκλερ (478)

9) Νευρομαντης - Ουιλλιαμ Γκιμπσον (290)

10) Ελρικ του Μελνιμπονε - Μαϊκλ Μουρκοκ (206)

 

11) Νυχτες της Εκατης - Γιωργος Μπαλανος (314)

 

 

Link to comment
Share on other sites

Το παιδί του Οκτώβρη. Ένα μικρο χωριό στη Γαλλία. Μια πραγματική και μακάβρια ιστορία. Η δολοφονία ενός παιδιού. Όλη η υπόθεση ξεκινάει με τη δολοφονία του παιδιού και συνεχίζεται σε όλο το βιβλίο στα δικαστήρια. Οι ζωντανές εικόνες, η σκιαγράφιση της ψυχοσύνθεσης των πρωταγωνιστών, είναι τόσο έντονες που σε μεταφέρουν στον τόπο και χρόνο της υπόθεσης. Επίσης θίγεται και το θέμα μιας μικρής κοινωνίας με όλους τους φόβους και υπόνοιες των κατοίκων, τη μνησικακία και το κουτσομπολιό. Όλη η κατάσταση θυμίζει ελληνική κοινωνία. Η γραφή είναι εξαιρετική. Παρόλο που ακούγεται κλειστό και μονότονο, δεν έχει καμία σχέση και σε τρέχει στις σελίδες του. Σε αυτό βοηθάει και η μεταφορά απο τρίτο σε πρώτο πρόσωπο, καθώς και τα μικρά, κοφτά κεφάλαια στα οποία αποφάσησε να κινηθεί ο συγγραφέας. Προτείνεται!

 

-Μάιος-

 

15) Στη φωλιά του κούκου - S. Kesey / Anubis / σελ. 424 (9.5/10) Αξιέπαινη γραφή, ζωντανοί χαρακτήρες. Εξαιρετικό, μένει για πάντα στη μνήμη!

16) Το παιδί του Οκτώβρη - Φ. Μπεσόν / Καστανιώτης / σελ. 167 (9/10)

Link to comment
Share on other sites

Το γράφω εδώ και μια ώρα το συγκεκριμένο ποστ, όχι γιατί συνεχώς διορθώνω, αλλά γιατί είπα στον εαυτό μου πως μόλις το postarω θα πάω για διάβασμα :p

 

γκρινιάζω λίγο παραπάνω από το σύνηθες ...

 

 

29.Ghost Story-Jim Butcher(σελ 477)

 

Χωρίς να είναι ο δυναμίτης που ήταν τα τρία προηγούμενα(Small Favour, Turn Coat, Changes) , το Ghost Story είναι ένα εξαιρετικό βιβλιαράκι, που θα αφήσει ικανοποιημένο τον αναγνώστη της σειράς. Υπόθεση δεν βάζω γιατί εχμ είμαστε στο 13 βιβλίο :p

 

Μου πήρε ένα χρόνο και μισό μήνα, αλλά διάβασα και τα δεκατρία που έχουν βγει μέχρι στιγμής. Μέσα σε αυτούς τους μήνες, τα Dresden files έγιναν η αγαπημένη μου σειρά γιατί είναι cool,έχουν πλάκα, αλλά και

(ίσως και κυρίως) λόγω των χαρακτήρων που έχει φτιάξει ο Butcher(και δεν θα πει ποτέ του “It was always about the characters” αγαπητό LOST.Θα λύσει και τα 100 χιλιάδες ερωτήματα που έχει αφήσει ανοικτά ο master )

 

 

(something in case Jim Butcher finds this post online)

 

Mr Butcher please write faster . Your series is awesome, but i' m gonna over thirty by the time you finish it and it already is pretty weird explaining to friends how awesome is Harry Dresden...

 

Καλό Φθινόπωρο τώρα για το Cold Days :(

 

30.Ο Μεγάλος Αποχαιρετισμός-Raymond Chandler(σελ 559)

 

Δυστυχώς δεν ενθουσιάστηκα. Ένα απλά καλό βιβλίο που οκ διαβάστηκε εύκολα(αν και κάπου πήγε να με πάρει η νύστα προς το τέλος), αλλά ως εκεί. Δεν νομίζω πως θα μου μείνει τίποτε απ’ αυτό. Ούτε η υπόθεση, ούτε τίποτα.

Δεν είμαι και ο μεγαλύτερος φαν του νουάρ ή γενικού του Αμερικάνικου αστυνομικού μυθιστορήματος, αλλά σίγουρα περίμενα κάτι καλύτερο, μιας και ο μεγάλος ύπνος που διάβασα πέρσι μου 'χε αρέσει, αν και ούτε κι’ αυτό ήταν τίποτε το τρομερό.

 

Η υπόθεση με δυο-τρία λογάκια: Ο Μάρλοου γνωρίζει τον Τέρι Λένοξ έναν αλκοολικό. Μετά από λίγο καιρό ο Λένοξ πάει στον Μάρλοου και του ζητάει να τον βοηθήσει να διαφύγει στο Μεξικό, γιατί κάποιος δολοφόνησε την γυναίκα του και ο ίδιος προφανώς είναι ο νούμερο ένα ύποπτος. Ύστερα από κάποιο διάστημα, η Άιλιν Ουέστ(κάπως έτσι) προσλαμβάνει τον Μάρλοου για να βρει τον αλκοολικό και συγγραφέα σύζυγο της.

 

Εάν ο Chandler έκοβε καμιά διακοσαριά σελίδες, κάτι θα γινόταν… Τώρα έχουμε ένα μεγάλο, φλύαρο βιβλίο και με ένα τέλος , που προσωπικά μου φάνηκε λίγο

 

Εν ολίγοις, σέβομαι τον Chandler για την πρόσφορα του στο είδος, αλλά δεν θα ξαναδιαβάσω ποτέ κάτι από αυτόν! Όχι όταν βρίσκω τα πνευματικά του παιδιά καλύτερους.

Edited by jjohn
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Εγώ στον Μεγάλο Αποχαιρετισμό είχα βάλει ένα εύκολο 10, αλλά εγώ είμαι και ο μεγαλύτερος φαν του κλασικού νουάρ εδώ στο φόρουμ, με τον Ρέιμοντ Τσάντλερ να είναι ο μάστερ του είδους και από τους πλέον αγαπημένους μου συγγραφείς, οπότε η άποψή μου δεν είναι και απόλυτα αντικειμενική laugh.gif. Όσο σκέφτομαι ότι μου έχουν μείνει μόνο τρία μικρά μυθιστορήματα του Τσάντλερ και μετά πάπαλα (κάτι μικρές ιστορίες μπορεί να κάνουν δουλειά αλλά και πάλι...), αρχίζω να αγχώνομαι. Τι θα κάνω χωρίς Τσάντλερ;

Link to comment
Share on other sites

Έχω διαβάσει το Λος Άντζελες Εμπιστευτικό, το οποίο ήταν εξαιρετικό, και στο πρόγραμμα είναι να διαβάσω δυο - τρία δικά του, φέτος, το Ρέκβιεμ για τον Μπράουν, το Εγκλήματα κατά συρροήν και ίσως την Μαύρη Ντάλια (τα μικρότερα σε μέγεθος δηλαδή. Τα άλλα τούβλα πάνε για του χρόνου). Να έχεις υπόψιν σου ότι φέτος θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Άγρα, το My Dark Places (Οι σκοτεινοί μου τόποι). Και ψάχνω εδώ και καιρό το Αίμα στο Φεγγάρι, που ανήκει στην τριλογία Λόιντ Χόπκινς και είναι το πρώτο μέρος. Θέλω να το βρω για να αγοράσω και τα τρία βιβλία μαζί, να έχω ολόκληρη την σειρά.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ διάβασα το Μεγαλο Πουθενά και τους Δρόμους του Δολοφόνου, τα οποία και προτείνω ανεπιφύλακτα. Ειδικά το δεύτερο που είναι και μικρουλι σχετικά και λιγότερο απαιτητικό σαν αναγνωσμα.

Link to comment
Share on other sites

 

Μου πήρε ένα χρόνο και μισό μήνα, αλλά διάβασα και τα δεκατρία που έχουν βγει μέχρι στιγμής. Μέσα σε αυτούς τους μήνες, τα Dresden files έγιναν η αγαπημένη μου σειρά γιατί είναι cool,έχουν πλάκα, αλλά και (ίσως και κυρίως) λόγω των χαρακτήρων που έχει φτιάξει ο Butcher(και δεν θα πει ποτέ του “It was always about the characters” αγαπητό LOST.Θα λύσει και τα 100 χιλιάδες ερωτήματα που έχει αφήσει ανοικτά ο master )

Το καλό που σου θέλω να μην μου έκανες σπόιλερ το τέλος του Lost κακομοίρη μου:dazzled:

Link to comment
Share on other sites

Για 50 δεν το βλέπω, αλλά για φέτος ...

 

1. Η επιστροφή του βασιλιά, Τόλκιν (400): Κλασσικά πράγματα. Είναι να απορείς για την τόσο αποκλίνουσα πορεία που ακολούθησαν οι ταινίες με τις τόσες διαφορετικές λεπτομέρειες και παραλείψεις.

2. Ο καθηγητής Οράτιος Ντόρλαν, Κλιμόφσκι (240): Graphic novel με μυστήριο, φαντασία και περίεργα νοήματα. Το κατατάσσω στα αναγνώσματα που σπατάλησαν το χρόνο μου χωρίς να μου προσφέρουν κάτι.

3-4. Ελληνικά παραμύθια A & Β, Μέγας (246 & 234): Έκανα μια επανάληψη του Α, μιας καταπληκτικής συντροφιάς των παιδικών μου χρόνων και προχώρησα στον πιο ώριμο Β τόμο. Αξίζει να τα έχετε, αν και η επίσης δίτομη συλλογή του Καφαντάρη μάλλον περιλαμβάνει τα περισσότερα.

5. Η τέχνη του πολέμου, Zu (140): Θεωρώ ότι οι διάφορες συμβουλές πολεμικών τακτικών αφορούν πολύ λιγότερο τα διάφορα σύγχρονα πεδία (π.χ. εργασιακά) από ότι αρκετοί ισχυρίζονται. Και πάλι όμως παραμένει κάτι αξιόλογο, δίνοντας θετικές κατ'εμέ κατευθύνσεις στον τρόπο σκέψης μας. Βέβαια πολλά από αυτά θεωρώ ότι ο σύγχρονος άνθρωπος τα εφαρμόζει ήδη, κάτι που σίγουρα θα διαπίστωσαν(-τε) και άλλοι αναγνώστες του. Για την εποχή του, αλλά και για αρκετά χρόνια αργότερα, φαντάζομαι θα ήταν top ανάγνωσμα.

6. Το μολυσματικό σύνδρομο της στοματικής κοιλότητας και άλλες πειραματικές φρικωδίες, Shintaro Kago (192): Δεν ξέρω αν πράττω ορθά που το βάζω εδώ, αφού είναι κόμικ. Τί κόμικ όμως! Ας μείνει εδώ για να "τσιγκλίσει" κάποιον πιθανό αγοραστή-αναγνώστη. Προσωπικά μετανιώνω που μπήκα στον πειρασμό να το αγοράσω, αφού ναι μεν ήταν όντως αρκετά ανατρεπτικό και πρωτότυπο (μάλλον περισσότερο από όσο ήθελα), από την άλλη όμως δεν μου άφησε κάτι πέρα από την προκλητικότητα/"φρικωδία" κάποιων καρέ. Ίσως να φταίει το ότι δεν είμαι fan των manga.

7. Η πολιορκία των ουρανών, Harper (584): Ένα ιστορικό (εν μέρει και αστυνομικό) μυθιστόρημα που μας δίνει αρκετά από τα χαρακτηριστικά της πορείας των σταυροφόρων μέχρι την κατάληψη της Ιερουσαλήμ. Ολίγον από συνωμοσίες, θρησκεία, περιπέτεια, αγωνία, φιλίες, εχθρότητες και παράνοια σε ένα συμπαθητικό "τουβλάκι", που μου κράτησε καλή συντροφιά, χωρίς να αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο. Στην πορεία ανακάλυψα ότι αποτελεί το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας, κάτι όμως που δεν επηρεάζει την αυτόνομη ανάγνωσή του. Χοντρικά, στα συν των φετινών μου βιβλίων ο Δημήτριος Ασκιάτης.

 

και συνεχίζω με το "Οι αρχαίοι είχαν την πλάκα τους".

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

το έβαλα καλού-κακού σε spoiler, αν και δεν νομίζω πως αποκαλύπτω και τίποτε.

απλά εξέφρασα τη απογοήτευση που είχα εγώ και πολύς άλλος κόσμος για το τέλος.

Link to comment
Share on other sites

Θα αρχίσεις τον Έλρου!

 

Χα!Με προλαβες.

Edited by gregacm
Link to comment
Share on other sites

 

1. Threads of time - Edited by Robert Silverberg (207)

2. Greece's "Odious" Debt - Jason Manolopoulos (278) non fiction

3. Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα #6-Μέρες πανικού - Τζεφ Κίνι, μετάφραση Ιωάννα Λαμπράκη, εκδόσεις Ψυχογιός (226)

4. Απ' τα κόκαλα βγαλμένα - Γιώργος Δενδρινός, Εκδόσεις Κέδρος (384)

5. Τα ρεμάλια ήρωες - Νίκος Τσιφόρος (240)

6. Η αναρχία του δημοσίου υπαλλήλου - Ιούλιος Αύγουστος, Εκδόσεις Προπομπός (300) non-fiction

7. Φραγκίσκος Μανέλης - Μάκης Μωραίτης, Εκδόσεις Οδός Πανός (138) non-fiction

8. The Rhinemann Exchange - Robert Ludlum (486)

9. Μια αυτοβιογραφία - R.G.Collingwood, μετάφραση Ξενοφών Κομνηνός, Εκδόσεις Ίνδικτος ( 252) non-fiction

 

10. Portobello - Ruth Rendell (376)

 

Όπως πάντα, σιγουράκι η Rendell. Τίποτα τρομερό, αλλά και εξαιρετικά ευανάγνωστο. Άντε, γιατί με το άλλο που διαβάζω εδώ και κάνα τρίμηνο τώρα προκοπή δεν βλέπω.

Link to comment
Share on other sites

Μάιος

14. Βουβές Κραυγές, Ann Cleeves (p.461)

15. Φανταστικές ιστορίες Νο 5 - Η Τρέλα (εκδ. Αιγόκερως) (p. 157)

16. Σύγχρονες Ιστορίες Τρόμου - Σκοτεινά Οράματα 1 (p.253)

17. Neverwhere - Neil Gaiman (p.372)

 

(σχόλια στο τόπικ του Gaiman)

Edited by melkiades
Link to comment
Share on other sites

1. Το τραγούδι του χρόνου - Γιώργος Χατζηκυριάκος, σελ. 217

2. Ο μεγάλος ύπνος - Raymond Chandler, σελ. 321

3. Η όμορφη Μάγκι των Ασημένιων Νομισμάτων - Harlan Ellison, σελ. 94 (εντάξει, τοσοδούλες, αλλά 94 είναι!)

4. City - Clifford D. Simak, σελ. 242

5. Γκόλεμ - Γκούσταβ Μέυρινκ, σελ. 348

6. Το μεγάλο πουθενά - James Ellroy, σελ. 599

 

 

Μετά από τόσο καιρό πάλης με τον τσιμεντόλιθο του Simmons, αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα μπας και διαβάσω κανένα βιβλίο φέτος. Οπότε:

7. Η σκιά του Βασανιστή - Gene Wolfe

 

Όταν ευκαιρήσω, θα γράψω και δυο λόγια στο αντίστοιχο τόπικ.

Link to comment
Share on other sites

Όταν τελειώσεις το του Σίμμονς και εγώ το 2666 πρέπει να κάνουμε πάρτυ μου φαίνεται...

 

υγ Η πλάκα είναι πως τον αναγνωστικό ρυθμό μου τον σακάτεψε πέρσυ και μένα ο φίλτατος Νταν με το "Ντρουντ".

Link to comment
Share on other sites

Όταν τελειώσεις το του Σίμμονς και εγώ το 2666 πρέπει να κάνουμε πάρτυ μου φαίνεται...

 

υγ Η πλάκα είναι πως τον αναγνωστικό ρυθμό μου τον σακάτεψε πέρσυ και μένα ο φίλτατος Νταν με το "Ντρουντ".

 

Το χειρότερο είναι ότι το 2666 θέλω να το διαβάσω οπωσδήποτε κάποια στιγμήdazzled.gif

Link to comment
Share on other sites

1. Το Υπέροχο Σάβανο της Εξουσίας, Αλέξης Τότσκας (282)

2. Η Ιστορία της ΑΕΚ, Πανος Μακρίδης (75)

3. Travels in Northern Greece, William Martin Leake (527)

4. To outlive eternity and other stories, Poul Anderson (708)

5. War Maid's Choice, David Weber (496)

6. Man-Kzin Wars XIII, Larry Niven (288)

7. 1636 The Kremlin games, Eric Flint & George Huff (400)

8. Ο κόσμος στα μέτρα του, Χ Χωμενίδης (414)

9. Ρούμελη, Patrick Leigh Fermor (406)

10. Το Εβενινο λαούτο, Παναγιώτης Αγαπητός (582)

11. The Chosen, S.M. Stirling & David Drake (480)

12. Glasshouse, Charles Stross (352)

13. Τα Ουγγρικά ψάρια, Γιάννης Πλιώτας (189)

14. The mammoth book of new Jules Vernes adventures (498)

Link to comment
Share on other sites

Όταν τελειώσεις το του Σίμμονς και εγώ το 2666 πρέπει να κάνουμε πάρτυ μου φαίνεται...

 

υγ Η πλάκα είναι πως τον αναγνωστικό ρυθμό μου τον σακάτεψε πέρσυ και μένα ο φίλτατος Νταν με το "Ντρουντ".

 

Το χειρότερο είναι ότι το 2666 θέλω να το διαβάσω οπωσδήποτε κάποια στιγμήdazzled.gif

 

Ok! Όταν το κάνεις άνοιξε τόπικ: "Ένα βιβλίο για το 2013" :p

Edited by Adicto
Link to comment
Share on other sites

Δεν τα διάβασα μέσα στον Ιούνιο, αλλά τέλος πάντων. Κολλήματα.

Ο πύργος του ερπετού. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλιαράκι του Ρόμπερτ Χάουαρντ που διαβάζω, πρώτο ήταν το Ο άρχοντας των νεκρών (το οποίο μου άρεσε), ενώ παράλληλα είναι και η πρώτη ιστορία του Κόναν που περνάει στην λίστα με τα διαβασμένα. Οι εντυπώσεις μου θετικότατες, η ιστορία ήταν όπως ακριβώς την περίμενα. Ο Κόναν συναντά σε μια ζούγκλα την Βαλέρια, πειρατίνα που ανήκει στην Πορφυρή Αδελφότητα. Στην ζούγκλα αυτή συναντάνε ένα τεράστιο προϊστορικό τέρας, σαν δράκος, και μετά από αρκετές δυσκολίες το σκοτώνουν. Κάποια χιλιόμετρα μακριά από την ζούγκλα, βρίσκουν μια περίεργη πόλη, που μάλλον περισσότερο με ένα αχανές παλάτι δίχως εξωτερικούς διαδρόμους και αυλές μοιάζει, παρά με πόλη. Και κατά τα φαινόμενα, μάλλον είναι ακατοίκητη. Αλλά τελικά δεν είναι... Και συμβαίνουν τρομερά πράγματα. Η ιστορία είναι γεμάτη δράση, περιπέτεια, σασπένς, βία, τσεκουριές, μαχαιριές, κλωτσιές, μπουνιές και ούτω καθεξής, με μυώδης άνδρες και δυναμικές γυναίκες, ανάμεσα στις οποίες και μια μάγισσα, όπως και ένα τεράστιο ερπετό. Η γραφή μου φάνηκε πολύ καλή, οι περιγραφές των σκηνών βίας εξαιρετικές και πολύ δυνατές και η ατμόσφαιρα τρομερή. Μια πολύ καλή παλπ νουβέλα φαντασίας από τον μαιτρ του είδους.

Ο σκοτεινός κόσμος. Είναι κάπως δύσκολο να συνοψίσω σε λίγα λόγια την ιστορία του μικρού αυτού βιβλίου, μιας και συμβαίνουν αρκετά και κάπως μπερδεμένα πράγματα. Ας πούμε όμως ότι έχουμε να κάνουμε με δυο παράλληλους κόσμους, την Γη και τον Σκοτεινό Κόσμο, με κάποιες πύλες να ενώνουν τους κόσμους αυτούς. Ο Σκοτεινός Κόσμος έχει διαφορετική εξέλιξη σε σχέση με την Γη. Στον Σκοτεινό Κόσμο κυριαρχεί η Σύναξη, όπου μέλη της είναι μια κόκκινη μάγισσα, η Μήδεια, ένα παράξενο πλάσμα με μέγεθος μικρού παιδιού ή νάνου, η Εντέυρν, ένας άνθρωπος που μετατρέπεται σε λυκάνθρωπο, ο Μάθολχ, ένας γέρος που στην Γη θα τον συναντούσαμε σαν Μέρλιν αλλά στον Σκοτεινό Κόσμο είναι γνωστός ως Γκαστ Ράυμι, και ένα άλλο περίεργο ον, που υποτίθεται ότι είναι και Θεός, ο Λυρ. Και από την άλλη μεριά έχουμε τους ανθρώπους του δάσους που προσπαθούν να διαλύσουν την Σύναξη. Και στην μέση έχουμε τον Έντουαρντ Μποντ, όπως είναι γνωστός στην Γη, αλλά στον Σκοτεινό Κόσμο λέγεται Γκάνελον. Και εδώ είναι το μπέρδεμα. Στην Γη έχουμε τον Μποντ και στον Σκοτεινό Κόσμο τον Γκάνελον. Τι γίνεται όμως αν ο ένας πάρει την θέση του άλλου και οι αναμνήσεις τους αλλάξουν ανάλογα; Και αν ξαναγίνει το ίδιο; Γενικά πιστεύω ότι έπρεπε να αναπτυχθεί περισσότερο για να είναι πιο χορταστική η ιστορία και να μας δώσει παραπάνω πληροφορίες. Αλλά συνήθως τα παλπ βιβλία είναι μικρά σε μέγεθος, και αυτό είναι παλπ, από τα καλά. Ωραίο το στιλ γραφής, με περιγραφές που μου δημιούργησαν όμορφες εικόνες και με πολλή φαντασία. Οι χαρακτήρες ιδιαίτερα ενδιαφέροντες, αλλά χωρίς πολύ βάθος. Η ατμόσφαιρα πολύ ωραία. Αλλά του βάζω τόσο, γιατί ήθελα περισσότερα πράγματα, περισσότερες εξηγήσεις, μιας και Κέλτικη (και όχι μόνο) μυθολογία, αποκρυφισμός, μαγεία, λίγη επιστημονική φαντασία και μάχες sword and sorcery, θέλουν περισσότερο χώρο. Προτείνεται στους φαν του καλού παλπ fantasy μυθιστορήματος.

Νεκροφάγοι. Έχω δει την ταινία, που ήταν πολύ καλή, αλλά ήθελα να διαβάσω και το βιβλίο. Και αυτό πάρα πολύ καλό. Η ιστορία είναι γνωστή και βαριέμαι να την αναφέρω. Ιδιαίτερα καλογραμμένο μυθιστόρημα, με εξαιρετικές περιγραφές τοπίων, ανθρώπων, γεγονότων, αλλά και των εθίμων και των ηθών κάποιων λαών που συνάντησε ο Άραβας πρωταγωνιστής της ιστορίας, με κάποιες ιδιαίτερα δυνατές και σκληρές σκηνές, και φυσικά με μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία του Κράιτον, και αυτό μέχρι στιγμής μάλλον είναι το καλύτερο. Πολύ ταλαντούχος ο Κράιτον, τα κατάφερε καλά και στο fantasy/ιστορικό μυθιστόρημα. Θα μπορούσε να γράψει κάποιες πολύ καλές sword and sorcery νουβέλες.

 

-Ιούνιος

 

92. Ρόμπερτ Χάουαρντ, "Ο πύργος του ερπετού", εκδόσεις Alien, 1996, σελ. 154(8.5/10)

93. Χένρι Κάτνερ, "Σκοτεινός κόσμος", εκδόσεις Ωρόρα, 1989, σελ. 192(7/10)

94. Μάικλ Κράιτον, "Νεκροφάγοι", εκδόσεις Κέδρος, 1996, σελ. 226(8.5/10)

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1. Τρομερή Ομορφιά, Graham Masterton, εκδόσεις Οξύ, σελ. 399 (8.5/10)
  • 2. Μετά τις Εννιά τόμος 2ος, ανθολογία φαντασίας, αυτοέκδοση από την Ομάδα Παιχνιδιών Ρόλων και Φαντασίας Θέρμης, σελ. 110
  • 3. Η Λέξη για τον Κόσμο είναι Δάσος, Ursula le Quin, εκδόσεις Παρά Πέντε, σελ. 174 (9/10)
  • 4. Shadowrise, Tad Williams, σελ. 651 (8/10)
  • 5. Κουτί σε Σχήμα Καρδιάς, Joe Hill, εκδόσεις Bell, σελ 390 (8.5/10)
  • 6. 1984, George Orwell, εκδ. Κάκτος, σελ 296 (7.5/10)
  • 7. Shadowheart, Tad Williams, σελ 834 (8.5/10)
  • 8. Dance of the Dead, Christie Golden, σελ. 310 (8/10)
  • 9. Good Omens, Prachett-Gaiman, σελ. 403 (8.5/10)

10. A Dance with Dragons, G.R.R. Martin, σελ 1110 (περίπου) (8.5/10)

 

Εντάξει, μιλάμε για ένα σαφώς καλύτερο βιβλίο από το προηγούμενο. Πολλές νέες πληροφορίες και ανατροπές, σώπα δεν το περιμέναμε! Το μόνο αρνητικό που παρατήρησα είναι η εμμονή ορισμένων χαρακτήρων βλ. Tyrion, Daenerys, να χρησιμοποιουν ξανά και ξανά και ξανά τις ίδιες εκφράσεις. Θα μου πείτε έχει μια λογική αυτό το πράγμα, το γνωρίζω, αλλά λίγο έλεος. Επίσης,

είμαι ο μόνος αναγνώστης του έπους που δεν βλέπει κάποιο συγκεκριμένο τέλος στη σειρά; Νομίζω πως ο Martin δεν έχει πια κάποιο πλάνο για το σενάριο, απλώς γράφει μια άκρως ρεαλιστική και αιματηρή ιστορία. Όχι πως είναι απαραίτητα κακό κάτι τέτοιο, αλλά θα ήθελα μια κατάληξη, μια λύτρωση κάτι τέλος πάντων.

 

 

 

Άντε τώρα να δούμε πότε θα βγει το 6ο!!!

Edited by Alucard
Link to comment
Share on other sites

Ο πύργος του ερπετού. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλιαράκι του Ρόμπερτ Χάουαρντ που διαβάζω, πρώτο ήταν το Ο άρχοντας των νεκρών (το οποίο μου άρεσε), ενώ παράλληλα είναι και η πρώτη ιστορία του Κόναν που περνάει στην λίστα με τα διαβασμένα. Οι εντυπώσεις μου θετικότατες, η ιστορία ήταν όπως ακριβώς την περίμενα. Ο Κόναν συναντά σε μια ζούγκλα την Βαλέρια, πειρατίνα που ανήκει στην Πορφυρή Αδελφότητα. Στην ζούγκλα αυτή συναντάνε ένα τεράστιο προϊστορικό τέρας, σαν δράκος, και μετά από αρκετές δυσκολίες το σκοτώνουν. Κάποια χιλιόμετρα μακριά από την ζούγκλα, βρίσκουν μια περίεργη πόλη, που μάλλον περισσότερο με ένα αχανές παλάτι δίχως εξωτερικούς διαδρόμους και αυλές μοιάζει, παρά με πόλη. Και κατά τα φαινόμενα, μάλλον είναι ακατοίκητη. Αλλά τελικά δεν είναι... Και συμβαίνουν τρομερά πράγματα. Η ιστορία είναι γεμάτη δράση, περιπέτεια, σασπένς, βία, τσεκουριές, μαχαιριές, κλωτσιές, μπουνιές και ούτω καθεξής, με μυώδης άνδρες και δυναμικές γυναίκες, ανάμεσα στις οποίες και μια μάγισσα, όπως και ένα τεράστιο ερπετό. Η γραφή μου φάνηκε πολύ καλή, οι περιγραφές των σκηνών βίας εξαιρετικές και πολύ δυνατές και η ατμόσφαιρα τρομερή. Μια πολύ καλή παλπ νουβέλα φαντασίας από τον μαιτρ του είδους.

Ο σκοτεινός κόσμος. Είναι κάπως δύσκολο να συνοψίσω σε λίγα λόγια την ιστορία του μικρού αυτού βιβλίου, μιας και συμβαίνουν αρκετά και κάπως μπερδεμένα πράγματα. Ας πούμε όμως ότι έχουμε να κάνουμε με δυο παράλληλους κόσμους, την Γη και τον Σκοτεινό Κόσμο, με κάποιες πύλες να ενώνουν τους κόσμους αυτούς. Ο Σκοτεινός Κόσμος έχει διαφορετική εξέλιξη σε σχέση με την Γη. Στον Σκοτεινό Κόσμο κυριαρχεί η Σύναξη, όπου μέλη της είναι μια κόκκινη μάγισσα, η Μήδεια, ένα παράξενο πλάσμα με μέγεθος μικρού παιδιού ή νάνου, η Εντέυρν, ένας άνθρωπος που μετατρέπεται σε λυκάνθρωπο, ο Μάθολχ, ένας γέρος που στην Γη θα τον συναντούσαμε σαν Μέρλιν αλλά στον Σκοτεινό Κόσμο είναι γνωστός ως Γκαστ Ράυμι, και ένα άλλο περίεργο ον, που υποτίθεται ότι είναι και Θεός, ο Λυρ. Και από την άλλη μεριά έχουμε τους ανθρώπους του δάσους που προσπαθούν να διαλύσουν την Σύναξη. Και στην μέση έχουμε τον Έντουαρντ Μποντ, όπως είναι γνωστός στην Γη, αλλά στον Σκοτεινό Κόσμο λέγεται Γκάνελον. Και εδώ είναι το μπέρδεμα. Στην Γη έχουμε τον Μποντ και στον Σκοτεινό Κόσμο τον Γκάνελον. Τι γίνεται όμως αν ο ένας πάρει την θέση του άλλου και οι αναμνήσεις τους αλλάξουν ανάλογα; Και αν ξαναγίνει το ίδιο; Γενικά πιστεύω ότι έπρεπε να αναπτυχθεί περισσότερο για να είναι πιο χορταστική η ιστορία και να μας δώσει παραπάνω πληροφορίες. Αλλά συνήθως τα παλπ βιβλία είναι μικρά σε μέγεθος, και αυτό είναι παλπ, από τα καλά. Ωραίο το στιλ γραφής, με περιγραφές που μου δημιούργησαν όμορφες εικόνες και με πολλή φαντασία. Οι χαρακτήρες ιδιαίτερα ενδιαφέροντες, αλλά χωρίς πολύ βάθος. Η ατμόσφαιρα πολύ ωραία. Αλλά του βάζω τόσο, γιατί ήθελα περισσότερα πράγματα, περισσότερες εξηγήσεις, μιας και Κέλτικη (και όχι μόνο) μυθολογία, αποκρυφισμός, μαγεία, λίγη επιστημονική φαντασία και μάχες sword and sorcery, θέλουν περισσότερο χώρο. Προτείνεται στους φαν του καλού παλπ fantasy μυθιστορήματος.

 

 

Τέτοια θέλω να βλέπω για τον Κόναν, τέτοια :good: Χαίρομαι που σου άρεσε, αλλά πιο πολύ χαίρομαι που έκατσες να διαβά- σεις, μου αρέσει πολύ να βλέπω κάποιον να διαβάζει βιβλία που δεν είναι και τόσο κοντά στα γούστα του και να λέει μετά πως του φάνηκαν. Όσο για το βιβλίο του Κάτνερ το έχω διαβάσει αλλά πριν από αρκετά χρόνια, και γι' αυτό το έχω ξεχάσει τελείως. Δεν διάβασα λοιπόν την κριτική σου γιατί δεν θέλω να το θυμάμαι όταν το ξαναπιάσω.

Edited by Δημήτρης
Link to comment
Share on other sites

Δεν τα διάβασα μέσα στον Ιούνιο, αλλά τέλος πάντων. Κολλήματα.

Ο πύργος του ερπετού. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλιαράκι του Ρόμπερτ Χάουαρντ που διαβάζω, πρώτο ήταν το Ο άρχοντας των νεκρών (το οποίο μου άρεσε), ενώ παράλληλα είναι και η πρώτη ιστορία του Κόναν που περνάει στην λίστα με τα διαβασμένα. Οι εντυπώσεις μου θετικότατες, η ιστορία ήταν όπως ακριβώς την περίμενα. Ο Κόναν συναντά σε μια ζούγκλα την Βαλέρια, πειρατίνα που ανήκει στην Πορφυρή Αδελφότητα. Στην ζούγκλα αυτή συναντάνε ένα τεράστιο προϊστορικό τέρας, σαν δράκος, και μετά από αρκετές δυσκολίες το σκοτώνουν. Κάποια χιλιόμετρα μακριά από την ζούγκλα, βρίσκουν μια περίεργη πόλη, που μάλλον περισσότερο με ένα αχανές παλάτι δίχως εξωτερικούς διαδρόμους και αυλές μοιάζει, παρά με πόλη. Και κατά τα φαινόμενα, μάλλον είναι ακατοίκητη. Αλλά τελικά δεν είναι... Και συμβαίνουν τρομερά πράγματα. Η ιστορία είναι γεμάτη δράση, περιπέτεια, σασπένς, βία, τσεκουριές, μαχαιριές, κλωτσιές, μπουνιές και ούτω καθεξής, με μυώδης άνδρες και δυναμικές γυναίκες, ανάμεσα στις οποίες και μια μάγισσα, όπως και ένα τεράστιο ερπετό. Η γραφή μου φάνηκε πολύ καλή, οι περιγραφές των σκηνών βίας εξαιρετικές και πολύ δυνατές και η ατμόσφαιρα τρομερή. Μια πολύ καλή παλπ νουβέλα φαντασίας από τον μαιτρ του είδους.

Κάτσε, δεν είχε μέσα και την ιστορία "Πέρα από το Μαύρο Ποταμό" το βιβλίο; Επίσης, η ιστορία "Ο πύργος του ερπετού" (Red Nails) είναι βασισμένη στο βιβλίο "Red Harvest" του Dashiell Hammett

Link to comment
Share on other sites

1)Κουτί σε σχήμα καρδιάς, Joe Hill, Bell.

2)Το κατά Πιλάτον ευαγγέλιο, Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ, Περίπλους.

3)Οrphans of the Sky, Robert A. Heinlein.

4)Νεκρό Δέρμα, Αβραάμ Κάουα, Gemma Press.

5)Rage, by Stephen King (as Richard Bachman)

6)Η ωραία της ημέρας, το ημερολόγιο ενός call girl, Introbooks.

7)The Long Walk, Stephen King.

8)Εγώ το Ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

9)Τα παιδιά του Μαθουσάλα, Ρ.Α.Χάινλαϊν.

10)α)Η όμορφη Μάγκι των ασημένιων νομισμάτων και β)Ο πεντάχρονος Τζέφτη, του Χάρλαν Έλλισον, Παρά Πέντε.

11)Σοφία, Ζωρζ Σαρή, Πατάκης.

12)Ο Αρχιτραγουδιστής, Orson Scott Card, Μέδουσα.

13)Μπιλ, ο ήρωας του γαλαξία, του Harry Harrison, Μέδουσα.

14)Ελευθερία, Τζόναθαν Φράνζεν, Ωκεανίδα.

15)Greek Psycho, Νίκος Βλαντής, Οξύ.

16)Βιβλία εναντίον τσιγάρου, George Orwell, Μεταίχμιο.

17)Μύρτος, Παύλος Μάτεσις, Καστανιώτης.

18)Rendez vous with Rama, Arthur Clarke.

19)Οι ασκητές του πλήθους, Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, Πατάκης.

20)Έρχονται τα ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

21)Τα μάτια του ανώτερου κόσμου, Τζακ Βανς, Αίολος.

22)Ιστορίες της σκακιέρας, εκδ. Κριτική.

23)Χόμπιτ, Τζ.Ρ.Ρ.Τόλκιν, Κέδρος.

24)Ποιους θα δαγκώσω άμα λυσσάξω, Παντελής Καλιότσος, Καστανιώτης.

25)Το κάλεσμα του ξίφους, Joe Abercrombie, Anubis.

26)Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας, Ωρόρα Νο 12.

27)Ιστορίες Μυστηρίου και Τρόμου, Ωρόρα Νο 16.

28)Roadwork, Stephen King.

29)Ιστορίες με γίγαντες, Ωρόρα Νο 37.

30)Ιστορίες από εφιαλτικούς κόσμους, Ωρόρα Νο 10.

31)Ιστορίες με κατάρες, Ωρόρα Νο 56.

32)Ιστορίες από το εφιαλτικό μέλλον, Ωρόρα Νο 73.

33)Ιστορίες με ταξίδια στο χρόνο/2, Ωρόρα Νο 57.

34)ιστορίες με τρελούς επιστήμονες/2, Ωρόρα Νο 70.

35)La grammatica di Dio, Storie di solitudine e allegria, του Stefano Benni.

36)The Penelopiad, της Margaret Atwood.

37)Ιστορίες με εξωγήινους εισβολείς/2, Ωρόρα Νο 59.

38)Ιστορίες καθημερινής τρέλας, Ωρόρα Νο 74.

39)Ιστορίες μελλοντικού ερωτισμού, Ωρόρα Νο 51.

40)Ιστορίες από παράδοξες διαστάσεις, Ωρόρα Νο 50.

41)TΙγκάνα, Guy Gavriel Kay, Anubis(2 τόμοι).

42)Ιστορίες με κολασμένους ήρωες, Ωρόρα Νο 46.

43)Ιστορίες με θεούς και δαίμονες, Ωρόρα Νο 22

44)Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας - Ερωτικές Ιστορίες ΕΦ. Επιμέλεια Μάκης Πανώριος, εκδ. Κομήτης.

45)Ιστορίες από τον κόκκινο πλανήτη, Ωρόρα Νο 67

46)Ο ευτυχισμένος πρίγκηπας και άλλες ιστορίες, Όσκαρ Ουάϊλντ, εκδ. Ύψιλον. Ωραία παιδικά παραμύθια που ενίοτε θυμίζουν Άντερσεν, με τη γνωστή μπαρόκ σάλτσα του Oscar Wilde, και στο τέλος δαγκώνουν: οι καλοί υποφέρουν και οι κακοί περνάνε απαρατήρητοι στα πιο πολλά. Προσγειωμένος... Ειδικά τον "Ευτυχισμένο πρίγκηπα" πρέπει να τον είχα ξαναδιαβάσει προ αμνημονεύτων. Πολύ Άντερσεν και "Κοριτσάκι με τα σπίρτα" φάση. Το τελείωσα σε δυο διαδρομές λεωφορείου, λιγότερο από μια ώρα, δηλαδή.

Link to comment
Share on other sites

1. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 496 (8/10)

2. ο χλωμος καβαλάρης CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 530 (9/10)

3. οι αρχοντες του βορρα CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ464(8.5/10)

4. το τραγουδι του ξιφους CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 464(9.5/10)

5. ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ - kay (anubis) σελ. 432(7/10)

6. η περιπλανωμενη φλογα- kay (anubis) σελ. 384(7/10)

7. ο πιο σκοτεινος δρομος - kay (anubis) σελ. 536 (7.5/10)

8. tigana (1ος τομος) - kay (anubis) σελ 442 (8/10)

9. tigana (2ος Τομος) - Kay (Anubis) σελ 314 (10/10)

10. 9 πριγκιπες στο αμπερ - ζελαζνυ (Parsec) σελ. 246 (9,5/10)

11. o χορος των δρακων - τομος β- μαρτιν (anubis) σελ 650 (9,5/10)

12. το ονομα του ανεμου - p. rothfuss (anubis) σελ. 855 (10/10)

13. εκκλησιαστης- L. Blisset (Τραυλος) σελ. 844 (9,5/10)

14 . Tα οπλα του αβαλον - ζελαζνυ (parsec) σελ 265 (7/10)

15. οι λαξευτες της παλιρροιας - Β. χρηστου (ιαμβος) σελ 575 (8,5/10)

16. λαξευμενο διχτυ- β. χρηστου (ιαμβος) σελ 535 (8,5/10) εξισου καλο με το πρωτο.παμε για το τελος της τριλογιας

Link to comment
Share on other sites

36) Θυσία στην Κορυφή του Ονείρου - Κ. Π. Τσουρέκης (460)

Κριτική θα γίνει σε ξεχωριστό τόπικ.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..